«ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ»
Άρθρο του Αλμπέρ Καμύ
“COMBAT”, 21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1944
Μετάφραση: Χρήστου Π. Παπαχριστόπουλου
Copyright: Christos P. Papachristopoulos
Σημείωμα του μεταφραστή: το κείμενο αυτό πρέπει να αναγνωστεί σε συνδυασμό με τα άρθρα του συγγραφέα περί Αντίστασης, Εξέγερσης, Επανάστασης σε Γαλλία και Ελλάδα αλλά και σε σχέση με τις αναφορές σε παραπομπές και αξίες στα «ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑΡΙΑ 3».
Χρειάστηκαν 5 έτη επίμονης, σιωπηλής ωδίνης για μιαν εφημερίδα που γεννήθηκε από το πνεύμα της Αντίστασης και ξεκίνησε να δημοσιεύεται άνευ διακοπής, παρά τους κινδύνους της τήρησης της μυστικότητας, ώστε να μπορέσει αυτή επιτέλους να εμφανιστεί στο φως της ημέρας σε ένα Παρίσι που απελευθερώθηκε από την ντροπή του.
Είναι αδύνατον να γράφω τις λέξεις αυτές δίχως συναισθηματισμό.
Η εκπληκτική χαρά της ζωής που μόλις ξεκινούμε να διαβάζουμε στα πρόσωπα των Παριζιάνων είναι μια χαρά ζωής που μοιραζόμαστε, μια ζωή που αισθανόμαστε ίσως ακόμα πιο βαθειά από τους περισσότερους.
Το καθήκον των ανδρών της Αντίστασης, όμως, δεν είναι ακόμα ολοκληρωμένο.
Το τέλος της δοκιμασίας μπορεί τώρα να ειδωθεί ευθέως κατά πρόσωπον.
Είναι εύκολο για εμάς να βρούμε τον χρόνο για τον εορτασμό αυτού του γάμου με κάθε ιεροτελεστία.
Η ζωή και η χαρά τώρα καταλαμβάνουν στις καρδιές μας των χώρο που επί 5 χρόνια κατείχε η ελπίδα. Και εδώ, πάλι, θα διατηρήσουμε την πίστη.
Η ώρα, όμως, που περνά μας καλεί τώρα για κοινή προσπάθεια. Το μέγεθος του καθήκοντος που τώρα μας περιμένει είναι αυτό που μας υποχρεώνει να καταπνίξουμε τις φωνές αγαλλίασης και να συλλογιστούμε την μοίρα της χώρας για την οποία δώσαμε τόσον σκληρόν αγώνα.
Σήμερα, με την εμφάνιση της πρώτης μας δημόσιας έκδοσης, οι άνδρες της Combat επιθυμούν να δηλώσουν όσο το δυνατόν πιο καθαρά και με την μεγαλύτερην ένταση τι τους δίδαξαν 5 έτη αφοσίωσης, επιμονής και τιμιότητας τόσο για το μεγαλείο όσο και για τις αδυναμίες της Γαλλίας.
Αυτά τα χρόνια δεν πήγαν χαμένα.
Οι Γάλλοι που εισήλθαν σε αυτήν την περίοδο με μιαν αντίδρασην αντανακλαστική της ταπεινωμένης τους τιμής την ολοκληρώνουν με μιαν υπερβατική γνώση, το αποτέλεσμα της οποίας είναι πως τώρα εκτιμούν πάνω απ’ όλα την ευφυΐα, το θάρρος και την αλήθεια της ανθρώπινης καρδιάς.
Και οι Θεοί οι ίδιοι, άλλωστε, γνωρίζουν ότι η εμμονή στις αξίες αυτές –όσο γενικές κι αν φαίνονται– θεσπίζει ορισμένες καθημερινές υποχρεώσεις ηθικής και πολιτικής μορφής.
Με μιαν λέξη, ακριβώς όπως μοιράζονταν μιαν μοναδική πίστη εν έτει 1940, σήμερα –1944– μοιράζονται μία και μοναδική πολιτική (υπό την ευγενήν έννοια της λέξεως).
Έχοντας ξεκινήσει από την Αντίσταση, θέλουν να τελειώσουν φθάνοντας στην Εξέγερση.
Τι γνωρίζουμε
Δεν πιστεύουμε σε εκ των προτέρων έτοιμους κανόνες ή θεωρητικά σχέδια.
Τις ημέρες που θα ακολουθήσουν θα ορίσουμε, μέσω των πράξεών μας όσο και σε μιαν σειρά άρθρων, το περιεχόμενο της λέξεως «Επανάσταση».
Προς το παρόν, όμως, η λέξη αυτή δίνει νόημα στην προτίμησή μας για ενέργεια και τιμή, στην απόφασή μας να απορρίψουμε το πνεύμα της μετριότητας και των επενδεδυμένων σε χρήμα συμφερόντων καθώς και το κοινωνικό εκείνο κράτος του οποίου η κυρίαρχη τάξη απέτυχε σε όλα της τα καθήκοντα και επέδειξε έλλειψη τόσο εξυπνάδας όσο και καρδιάς.
Ζητούμε, δίχως καθυστέρηση καμιά, να εγκαθιδρυθεί μια πραγματική δημοκρατία λαού και εργατών. Σε αυτήν την συμμαχία, η δημοκρατία θα παράσχει τις αρχές της ελευθερίας ενώ ο λαός θα παράσχει την πίστη και το θάρρος δίχως τα οποία η ελευθερία δεν σημαίνει τίποτε. Πιστεύουμε πως κάθε πολιτική που αποκόπτεται από την εργατική τάξη είναι εις μάτην.
Η Γαλλία του αύριο θα είναι αυτό στο οποίο θα εξελιχθεί η εργατική της τάξη.
Αυτό που ζητούμε
Να γιατί ζητούμε άμεσην εφαρμογή ενός Συντάγματος το οποίο θα αποκαταστήσει πλήρεις εγγυήσεις ελευθερίας και δικαιοσύνης∙ σοβαρές δομικές μεταρρυθμίσεις δίχως τις οποίες κάθε πολιτική ελευθερίας θα αποβεί κίβδηλη∙ ανελέητη καταστροφή των τραστ και των επενδεδυμένων οικονομικών συμφερόντων∙ και μιαν εξωτερική πολιτική βασισμένη στην τιμή και στην αφοσίωση προς όλους τους συμμάχους μας, δίχως εξαίρεση.
Στην παρούσα κατάσταση σχέσεων, ένα πρόγραμμα του είδους αυτού φέρει τον τίτλο «Εξέγερση».
Αυτό μπορεί πιθανόν να κατορθωθεί με μιαν ήρεμη και τακτική οδόν αλλά είναι, οπωσδήποτε, το τίμημα που πρέπει να πληρωθεί εάν η Γαλλία πρόκειται να επανακτήσει την καθαρήν όψη που αγαπήσαμε και υπερασπίσαμε υπεράνω όλων.
Στον κατακερματισμένον αυτόν κόσμο, πολλά πράγματα δεν είναι πια στον έλεγχό μας. Ωστόσο, η τιμή, η δικαιοσύνη και η ευημερία των πλέον ταπεινών ανάμεσά μας εξακολουθούν να μας ανήκουν ώστε να αποφασίσουμε. Μόνον εάν τηρήσουμε τις αξίες αυτές ή τις δημιουργήσουμε, μόνον εάν καταστρέψουμε αυτές τις οργανώσεις και θεσμούς που κλίνουν να τις απαρνηθούν και μόνον εάν τιμήσουμε το επαναστατικό πνεύμα που αναπτύσσει η Αντίσταση θα καθορίσουμε για τον κόσμο και για εμάς την εικόνα και το παράδειγμα ενός έθνους που διασώζεται από τα χειρότερα σφάλματα και αναδύεται από 5 χρόνια ταπείνωσης και θυσίας με ανακτημένο το ένδοξο νεανικό του πρόσωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου