*όπου ''Ενός'' στα αρχαία ελληνικά σημαίνει ''άνθρωπος''. Έν=Ένα=One=Ο.Ν.Ε.=Ο.Η.Ε=UN=Γυνή=Οίνος=Venus/Αφροδίτη.

Η ''Πλειοψηφία του Ενός'' δεν αναφέρεται μόνο στο γεγονός ότι στην ζυγαριά της οικονομίας οι πολλοί βουλιάζουν και ο ένας διασώζεται αλλά, επιπροσθέτως, σημαίνει ότι αυτός ο ένας (1) άνθρωπος διασώζει κυρία και έλκει το πλοίο της κυβέρνησης, τον κύβο που ερρίφθη και βυθίζεται (όπως ακριβώς σε μιαν ζυγαριά όπου η μάζα των πολλών χάνεται λόγω του βάρους). Η βάση της ερευνητικής μεθόδου στηρίζεται στην διαδικασία λήψης αποφάσεων κατά πλειοψηφία και την έκδοση αποτελεσμάτων μετρήσεων, ερευνών, ψηφοφορίας, εκλογής στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια και στις Συνόδους Κορυφής της Ε.Κ. που διασώζουν μιαν χώρα -άνευ δικαιώματος αρνησικυρίας (βέτο)- από την ανισορροπία του Δημοσίου και από το “φούντο” του ταμείου της, δηλ. το Δ.Ν.Τ., με βάση τον Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος και το εσωτερικό δίκτυο INNERNET πληρωμής της εργασίας των Ελλήνων κατ' οίκον: είναι το μοναδικό οικονομικό και τραπεζικό σύστημα στον κόσμο που λειτουργεί ως ραδιο-τηλεοπτικό κανάλι θετικών ειδήσεων και νέων μέσω προγραμμάτων και ταινιών με σκοπό την επικοινωνία με το κοινό. Αφενός χρησιμεύει ως Τράπεζα (Data Bank) πληροφοριών, δεδομένων και αίματος με προσωπική περιουσία 300 τρις Φοινίκων και αφετέρου βασίζεται στους θεσμούς της Ελεύθερης Οικονομίας ("Free Market"), στην απόλυτη τραπεζική πίστη, στο επιτόκιο Labor και στο ελληνικό νόμισμα οίκου (I.Q., συμβολική ονομασία για τον Φοίνικα, ο οποίος είναι το νόμισμα των Ελλήνων που αγαπούν την πατρίδα τους, που γνωρίζουν επαρκώς αρχαία και νέα Ελληνικά, Λατινικά, Αγγλικά, Γαλλικά κ.τ.λ., αγαπούν την έντεχνη μουσική, ελληνική και ξένη, και την ίδια την Τέχνη ενώ, με βάση την κατά κεφαλήν καλλιέργεια του Α.Ε.Π. αποτελεί την πλέον ανθούσα οικονομία στην Ευρώπη). Πρόκειται για μιαν νομισματική μονάδα που χαμηλότερη από αυτήν στον κόσμο σε αξία πλούτου δεν υπάρχει διότι πρωτίστως η νοημοσύνη και το νόμισμα των πολιτών που την χρησιμοποιούν δεν υποτιμάται ΠΟΤΕ: ειδικότερα, στηρίζεται στο νόμισμα της Αναγέννησης -ο Φοίνιξ- με βάση την ρήτρα E.C.U., δηλαδή 1 Φοίνιξ=3 Δολλάρια ενώ το Ευρώ υπολογίζεται με βάση τις συναλλαγματικές ισοτιμίες των υπολοίπων νομισμάτων με βάση το E.C.U., το E.C.U. όμως υπολογίζεται ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

«ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΕΙΑ» - Άρθρο του Αλμπέρ Καμύ

«ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΕΙΑ»
Άρθρο του Αλμπέρ Καμύ
COMBAT”, 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1947
Μετάφραση: Χρήστου Π. Παπαχριστόπουλου Copyright: Christos P. Papachristopoulos
Σημείωμα του μεταφραστή
Το κείμενο αυτό πρέπει να ενωθεί με όλες τις ομιλίες και τα άρθρα του συγγραφέα-δημοσιογράφου περί Τύπου-Χριστιανισμού και Συνταγματικότητας, Νομιμοποίησης, Δημοκρατίας, Δικαιοσύνης. Ειδικότερα: «ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» «Η ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», «DE FACTO ΚΑΙ DE JURE ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ», «ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΝΙΑ», «ΧΑΡΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ», «ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ», «Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙ ΤΥΠΟΥ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ», «ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ», «Η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ», «ΝΟΜΙΚΗ ΥΠΑΡΞΙΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ», «ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ STATUS QUO», «ΕΘΝΟΣ, ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ», «ΚΡΑΤΟΣ, ΕΘΝΟΣ, ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ», «ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Μαζί με το σύνολο των δοκιμίων «ΟΥΤΕ ΔΗΜΙΟΙ ΟΥΤΕ ΘΥΜΑΤΑ» -και ιδίως το κείμενο «ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ»- συνοψίζει τις προσπάθειες του Εθνικού Συμβουλίου της Αντίστασης ή Συμβόλου της Εθνικής Αντίστασης το οποίο καλείταιConseil National de la Résistance(βλ. και “CALIBAN”, «Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΩΣ ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟΥ») σε σύνδεση με το έργο «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΣΜΟΣ» και τις αναφορές στο πλοίο του Χριστιανισμού, την Βασιλεία της Ισπανικής Ρεπούμπλικας και το Corpus Christi, το δόγμα Capitant και την παρουσία και σύλληψη του κινήματος COMBAT από το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε.

Το νέο κοινοβουλευτικό έτος μόλις ξεκίνησε.
Περιστροφές, διαπραγματεύσεις και στρεψοδικίες επίσης θα ξαναρχίσουν. Τα ίδια προβλήματα που μας διέφυγε η επίλυσή τους τα προηγούμενα 2 χρόνια θα βρεθούν εκ νέου ενώπιον αδιεξόδου.
Και κάθε φορά που ένα άτομο ελεύθερο επιχειρεί να δηλώσει με απλή γλώσσα τι σκέπτεται για όλα αυτά, ένας στρατός μαντρόσκυλων κάθε είδους και υφής γαβγίζει με οργή για να καταπνίξει κάθε απάντηση.
Τίποτε από αυτά δεν κάνει την καρδιά να αγαλλιάσει, φυσικά.
Ευτυχώς, όσοι θρέφουν σκέτα λογικές ελπίδες συνεχίζουν να χαίρουν άκρας υγείας. Τουλάχιστον, οι Γάλλοι που είχαν την εμπειρία των προηγούμενων 10 ετών έμαθαν να μην φοβούνται για τον εαυτό τους αλλά μόνο για τους άλλους. Συμβιβάστηκαν με το χείριστο.
Παραμένουν, όμως, οι Θεοί ήρεμοι και σταθεροί.
Οπότε, ας επαναλάβουμε με ηρεμία και σταθερότητα με την αναλλοίωτην αφέλεια που οι άλλοι, τόσο ευγενικά, βλέπουν σε εμάςτην βασικήν αρχήν άνευ της οποίας, κατά την άποψή μας, δεν είναι εφικτή καμία αναγνώριση ύπαρξης πολιτικής ζωής.
Ίσως κανένα καλό πολιτικό καθεστώς να μην μπορεί να βρεθεί αλλά, όμως, η δημοκρατία είναι οπωσδήποτε η λιγότερο άσχημη σε σύγκριση με τις άλλες τις εναλλακτικές.
Η δημοκρατία δεν μπορεί να χωρίσει από την έννοια του κόμματος αλλά η έννοια «κόμματος» μπορεί εύκολα να το κάνει άνευ της δημοκρατίας.
Αυτό συμβαίνει όταν ένα κόμμα η γκρουπ φαντασιώνεται πως κατέχει την απόλυτον αλήθεια.
Να γιατί η Βουλή και οι αντιπρόσωποι σήμερα πρέπει να εισάγουν μιαν δόση μετριοπάθειας.
Ο σημερινός κόσμος παρέχει έναν αρκετά υψηλόν αριθμό λόγων για τήρηση του μέτρου. Είναι, άραγε, εφικτό να ξεχάσουμε πως ούτε η Βουλή του Έθνους ούτε καμία Κυβέρνηση κατέχει τα μέσα να επιλύσει τα προβλήματα που μας πολιορκούν;
Η απόδειξη αυτής της βεβαιώσεως μπορεί να ειδωθεί στο γεγονός ότι στην προσπάθειά τους να φέρουν σε συμφωνία τα προβλήματα εκείνα, οι νομοθέτες μας έχουν παγίως συναντήσει τον σκόπελο των διεθνών ασυμφωνιών.
Μείναμε από άνθρακα;
Ο λόγος είναι ότι οι Άγγλοι αρνούνται να μας αφήσουν να έχουμε άνθρακα από την Ruhr ενώ οι Ρώσσοι αρνούνται να μας αφήσουν να έχουμε άνθρακα από το Saar.
Μείναμε από ψωμί;
Ο κ. Blum και ο κ. Thorez εκτοξεύουν ολοένα στατιστικές για τους τόνους και τους στατήρες με τα χιλιόγραμμα του σιταριού που ούτε η Μόσχα ούτε οι Η.Π.Α. θα έπρεπε να μας είχαν στείλει.
Δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη πως ο ρόλος της Λαϊκής Συνέλευσης και της Κυβέρνησης μπορεί προς το παρόν να είναι μόνο διαχειριστικός και ότι η Γαλλία, εν συντομία, είναι εξαρτημένη από άλλους για ό,τι της χρειάζεται.
Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να το αναγνωρίσει αυτό, να αντλήσει τις απαραίτητες συνέπειες και να προσπαθήσει, επί παραδείγματι, να εργαστεί κι αυτή μαζί ώστε να ορίσει την διεθνή τάξη χωρίς την οποία κανένα τοπικό ή εγχώριο πρόβλημα δεν μπορεί ποτέ και οπουδήποτε να επιλυθεί.
Με άλλα λόγια, πρέπει για λίγο να ξεχάσουμε τους εαυτούς μας.
Αν το κάναμε, αντιπρόσωποι και κόμματα θα αποκτούσαν ένα μέρος αυτού του μέτρου που απαιτούν οι αυθεντικές και καλές δημοκρατίες.
Στο κάτω-κάτω, δημοκράτης είναι ένα πρόσωπο που δέχεται ότι ο αντίπαλός του μπορεί να έχει δίκιο, αυτούς που άρα του επιτρέπει να μιλήσει και που συμφωνεί να εξετάσει τα επιχειρήματά του.
Όταν κόμματα και λαός αισθάνονται τόσο μεγάλη πειθώ από τα προσωπικά τους επιχειρήματα που είναι πρόθυμοι να καταφύγουν στην βία ώστε να σιωπήσουν αυτούς που διαφωνούν μαζί τους, τότε δημοκρατία πλέον δεν υπάρχει.
Η μετριοπάθεια, επομένως, πρέπει να είναι αντικείμενο αναγνωρίσεως και χαιρετισμού στις δημοκρατικές πολιτείες όλων των εποχών.
Η Γαλλία δεν διαθέτει πια τα μέσα της ισχύος.
Ας αφεθούν άλλοι να εκτιμήσουν αν αυτό είναι καλό ή κακό.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό αποτελεί μιαν ευκαιρία.
Ώσπου να επανακτήσουμε την ισχύ μας ή να την αποκηρύξουμε, για εμάς παραμένει η δύναμη να θέσουμε ένα παράδειγμα.
Η Γαλλία, όμως, μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για τον κόσμο μόνον εφόσον υπερασπίζεται εντός των συνόρων της τις αλήθειες που ανακαλύπτει.
Πρέπει, λοιπόν, να διαδηλώσει μέσω των πράξεων της κυβέρνησής της ότι η τοπική, εγχώριος δημοκρατία δεν μπορεί να είναι τελειωμένη ώσπου να εγκαθιδρυθεί μιας διεθνής τάξη και μια τέτοια τάξη δεν μπορεί να είναι δημοκρατική εκτός εάν αποκηρύξει την βία και την δυστυχία που την ακολουθεί.
Καθώς θα έχει ήδη μαντέψει ο αναγνώστης, αυτοί οι συλλογισμοί είναι σκοπίμως αχρονολόγητοι.
ALBERT CAMUS

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου