«Η ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ»
Αλμπέρ Καμύ
Μετάφραση: Χρήστος Π. Παπαχριστόπουλος
Copyright© Christos P. Papachristopoulos
Σημείωμα του μεταφραστή: το κείμενο αυτό -συνδεόμενο με όλες τις μεταφράσεις περί Γαλλίας και επανάστασης- πρέπει να αναγνωστεί σε συνάρτηση με τις αναφορές
στο σύμπαν του καλλιτέχνη και χαράκτη Jacques Callot στο κεφάλαιο με τίτλο «ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ»
στο βιβλίο «Ο επαναστατημένος άνθρωπος» ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΧΕΙ ΛΟΓΟΚΡΙΘΕΙ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Penguin- και σε συνάρτηση με τα άρθρα
του Καμύ περί της Επανάστασης στο Παρίσι –ιδίως, του άρθρου με τίτλο «ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ»– και περί της εξέγερσης στην Ισπανία καθώς και σε σχέση με την αναφορά του στην Σουηδία σε άστρα και σε «πεμπτουσία».
Επίσης, σε συνδυασμό με την αναφορά του Τζωρτζ Όργουελ περί «δαίμονος» στο δοκίμιο με θέμα «ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΩ».
Καθώς οι σφαίρες της ελευθερίας ακόμα σφυρίζουν σε όλην την πόλη, τα κανόνια της απελευθέρωσης εισέρχονται στο Παρίσι από τις πύλες της Αψίδας του Θριάμβου εν μέσω ιαχών και ανθών.
Την πιο όμορφη και ζεστή βραδυά του Αυγούστου, πάνω από το Παρίσι τα αιώνια άστρα αναμειγνύονται
με τις ανιχνευτικές, τροχιοδεικτικές βολές, τον καπνό από τις φωτιές και τα πολύχρωμα πυροτεχνήματα
ενός μαζικού, εορταστικού πανηγυρισμού από τον λαό.
Αυτή η απαράμιλλη νύχτα οριοθετεί το τέλος μιας ιστορίας 4 ετών που γέννησε τέρατα κι εκτρώματα
καθώς και μιας μάχης ανείπωτης, πέρα από κάθε περιγραφή, με την οποία η Γαλλία αντιμετώπισε
την ντροπή, τα επονείδιστα αίσχη και την παραφορά της οργής της.
Αυτοί που ποτέ δεν απελπίστηκαν ή ποτέ δεν έχασαν την πίστη
που είχαν προς την πατρίδα τους, ανταμείβονται κάτω από αυτόν τον ουρανό.
Αυτή η νύχτα αξίζει ίσαμε έναν ολόκληρο κόσμο∙
είναι η νύχτα της αλήθειας.
Είναι μια ένοπλη αλήθεια, αλήθεια μαχόμενη, αλήθεια που επέζησε μέσω της ισχύος
αφού για πολύ καιρό είχε μείνει με άδεια χέρια, όντας απροστάτευτη.
Βρίσκεται παντού αυτή η νύχτα όταν ο λαός και τα κανόνια βομβαρδίζουν ταυτόχρονα.
Αποτελεί την ίδια την φωνή του λαού και των κανονιών∙
ενδύεται την προσωπίδα των εξουθενωμένων εξεγερμένων –και θριαμβεύει,
παρά τις ουλές και τον ιδρώτα τους.
Ναι, είναι πράγματι η νύχτα της αλήθειας, της μόνης αλήθειας που μετρά,
της αλήθειας που είναι πρόθυμη να πολεμήσει και να κατακτήσει.
Πριν 4 χρόνια, οι άνθρωποι εγέρθησαν εν μέσω των ερειπίων και της απελπισίας
και διακήρυξαν με ηρεμία ότι τίποτε δεν ήταν χαμένο.
Δήλωσαν πως είχαμε χρέος να επιμείνουμε και ότι οι δυνάμεις του Καλού
πάντα μπορούν να υπερισχύουν των δυνάμεων του Κακού,
εφόσον είμαστε διατεθειμένοι να αναλαμβάνουμε το κόστος.
Αυτοί το πλήρωσαν το τίμημα.
Και, να ‘στε σίγουροι, ήταν υψηλό∙ περιλάμβανε όλο το βάρος του αίματος
και όλο το τρομακτικό κόστος των φυλακίσεων.
Αρκετοί από τους ανθρώπους αυτούς είναι νεκροί, ενώ, αντιθέτως, άλλοι ζουν για χρόνια
κυκλωμένοι τώρα από τείχη χωρίς παράθυρα.
Αυτό ήταν το τίμημα που άξιζε να καταβληθεί.
Αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, ωστόσο, εάν μπορούσαν
δεν θα μας μέμφονταν για αυτήν την τρομακτική και αξιοθαύμαστη ευδαιμονία
που κυλά κάτω από τα πόδια μας σαν παλιρροϊκό κύμα.
Διότι η χαρά που μας κατακλύζει δεν διέρρηξε τους δεσμούς πίστης μαζί τους.
Αντιθέτως, παρέχει μια δικαιολογία για την σκοπιμότητα της θυσίας τους
και διακηρύσσει ότι αυτοί είχαν δίκιο.
Ενωμένοι στα ίδια μαρτύρια επί 4 χρόνια, παραμένουμε και είμαστε ακόμα ενωμένοι στο ίδιο μεθύσι∙
έχουμε κερδίσει την αλληλεγγύη μας.
Και, αίφνης, έκπληκτοι βλέπουμε
–κατά την διάρκεια αυτής της εκτυφλωτικής νύχτας–
ότι επί 4 χρόνια ποτέ δεν μείναμε μόνοι.
Ζήσαμε τα χρόνια της αδελφοσύνης.
Φοβερές μάχες μας περιμένουν ακόμη.
Η ειρήνη, όμως, θα επιστρέψει σ’ αυτήν την διαιρεμένη γη
και σε καρδιές που υποφέρουν από ελπίδες κι αναμνήσεις.
Κανείς δεν μπορεί να ζει πάντα με δολοφονίες και βία.
Θα ‘ρθει κι η ώρα της ευτυχίας και της ολοκλήρωσης της στοργικότητας
–αλλ’ αυτή η ειρήνη δεν θα μας κάνει επιλήσμονες.
Και για μερικούς ανάμεσά μας, τα πρόσωπα των αδελφών μας (παραμορφωμένα από τις σφαίρες)
η μεγαλειώδης, αρρενωπή αδελφότητα των τελευταίων ετών,
ποτέ δεν θα μας εγκαταλείψει.
Μακάρι οι νεκροί σύντροφοί μας να είναι ευτυχείς με την υπόσχεση ειρήνης
που μας έχει δοθεί κατά την διάρκεια αυτής της νύχτας που γοργανασαίνει,
διότι την έχουν ήδη κατακτήσει αυτήν την ειρήνη.
Δικές τους θα είναι οι μάχες μας, σ’ αυτούς θα ανήκουν.
Τίποτε δεν χαρίζεται στους ανθρώπους
–και το λίγο που μπορούν να κατακτήσουν ξεπληρώνεται με άδικους θανάτους.
Το μεγαλείο του ανθρώπου βρίσκεται αλλού:
Βρίσκεται στην απόφασή του να είναι δυνατότερος από την θέση που έχει.
Κι αν βρίσκεται σε μια κατάσταση άδικη, έχει έναν μόνο τρόπο να την υπερβεί
-και ο τόπος αυτός είναι να είναι ο ίδιος δίκαιος.
Η αλήθεια μας γι’ αυτό το βράδυ,
αλήθεια που πλανάται στον αέρα αυτού του Αυγουστιάτικου ουρανού, είναι απλά
ό,τι παρηγορεί τον άνθρωπο.
Και οι ψυχές μας βρίσκονται εν ειρήνη, ακριβώς όπως και οι ψυχές των νεκρών συντρόφων μας.
Βρίσκονται εν ειρήνη, διότι –καθώς η νίκη επέρχεται–
μπορούμε να λέμε δίχως κανένα απολύτως πνεύμα αντεκδίκησης ή μνησικακίας ότι:
«Πράξαμε ό,τι ήταν αναγκαίο».
Χ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου