*όπου ''Ενός'' στα αρχαία ελληνικά σημαίνει ''άνθρωπος''. Έν=Ένα=One=Ο.Ν.Ε.=Ο.Η.Ε=UN=Γυνή=Οίνος=Venus/Αφροδίτη.

Η ''Πλειοψηφία του Ενός'' δεν αναφέρεται μόνο στο γεγονός ότι στην ζυγαριά της οικονομίας οι πολλοί βουλιάζουν και ο ένας διασώζεται αλλά, επιπροσθέτως, σημαίνει ότι αυτός ο ένας (1) άνθρωπος διασώζει κυρία και έλκει το πλοίο της κυβέρνησης, τον κύβο που ερρίφθη και βυθίζεται (όπως ακριβώς σε μιαν ζυγαριά όπου η μάζα των πολλών χάνεται λόγω του βάρους). Η βάση της ερευνητικής μεθόδου στηρίζεται στην διαδικασία λήψης αποφάσεων κατά πλειοψηφία και την έκδοση αποτελεσμάτων μετρήσεων, ερευνών, ψηφοφορίας, εκλογής στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια και στις Συνόδους Κορυφής της Ε.Κ. που διασώζουν μιαν χώρα -άνευ δικαιώματος αρνησικυρίας (βέτο)- από την ανισορροπία του Δημοσίου και από το “φούντο” του ταμείου της, δηλ. το Δ.Ν.Τ., με βάση τον Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος και το εσωτερικό δίκτυο INNERNET πληρωμής της εργασίας των Ελλήνων κατ' οίκον: είναι το μοναδικό οικονομικό και τραπεζικό σύστημα στον κόσμο που λειτουργεί ως ραδιο-τηλεοπτικό κανάλι θετικών ειδήσεων και νέων μέσω προγραμμάτων και ταινιών με σκοπό την επικοινωνία με το κοινό. Αφενός χρησιμεύει ως Τράπεζα (Data Bank) πληροφοριών, δεδομένων και αίματος με προσωπική περιουσία 300 τρις Φοινίκων και αφετέρου βασίζεται στους θεσμούς της Ελεύθερης Οικονομίας ("Free Market"), στην απόλυτη τραπεζική πίστη, στο επιτόκιο Labor και στο ελληνικό νόμισμα οίκου (I.Q., συμβολική ονομασία για τον Φοίνικα, ο οποίος είναι το νόμισμα των Ελλήνων που αγαπούν την πατρίδα τους, που γνωρίζουν επαρκώς αρχαία και νέα Ελληνικά, Λατινικά, Αγγλικά, Γαλλικά κ.τ.λ., αγαπούν την έντεχνη μουσική, ελληνική και ξένη, και την ίδια την Τέχνη ενώ, με βάση την κατά κεφαλήν καλλιέργεια του Α.Ε.Π. αποτελεί την πλέον ανθούσα οικονομία στην Ευρώπη). Πρόκειται για μιαν νομισματική μονάδα που χαμηλότερη από αυτήν στον κόσμο σε αξία πλούτου δεν υπάρχει διότι πρωτίστως η νοημοσύνη και το νόμισμα των πολιτών που την χρησιμοποιούν δεν υποτιμάται ΠΟΤΕ: ειδικότερα, στηρίζεται στο νόμισμα της Αναγέννησης -ο Φοίνιξ- με βάση την ρήτρα E.C.U., δηλαδή 1 Φοίνιξ=3 Δολλάρια ενώ το Ευρώ υπολογίζεται με βάση τις συναλλαγματικές ισοτιμίες των υπολοίπων νομισμάτων με βάση το E.C.U., το E.C.U. όμως υπολογίζεται ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

«ΔΙΑΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ» -Άρθρο του Αλμπέρ Καμύ

«ΔΙΑΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ»
Άρθρο του Αλμπέρ Καμύ
COMBAT”, 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1944
Μετάφραση: Χρήστου Π. Παπαχριστόπουλου Copyright: Christos P. Papachristopoulos
Σημείωμα του μεταφραστή: Το κείμενο αυτό πρέπει να αναγνωστεί σε συνδυασμό με όλα τα άρθρα περί Συντάγματος, Βασιλείας και Χριστιανισμού σε άμεση σχέση και σύνδεση με την ενότητα περί Ρεαλισμού και Ισπανίας. Βλ. και τα κείμενα «Η ΕΠΙΛΟΓΗ», «ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ» και «Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ». Πρέπει να ληφθεί υπόψιν και το άρθρο που έχει αφιερωθεί στον δημοσιογράφο René Leynaud με τίτλο «Η ΣΑΡΚΑ», δεδομένου ότι ο Gaston Bergery (1892-1974) υπήρξε ιδρυτής της εφημερίδας «La Flèche», δηλ. «Η Σάρκα»: ήταν δικηγόρος, το 1940 ίδρυσε το Μέτωπο κατά του Φασισμού, υποστήριξε όμως τον Πεταίν και διορίστηκε πρέσβης του καθεστώτος Vichy στην Μόσχα και στην Άγκυρα αλλά αθωώθηκε από κάθε κατηγορία το 1949. Για μιαν ακόμα φορά, το κείμενο πρέπει να ενωθεί με όλες τις ομιλίες του συγγραφέα-δημοσιογράφου και ειδικά σε σχέση με τις αναφορές του στην Ελλάδα και την γλώσσα. Βλ. «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ», «ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» κ.τ.λ. Πλην της σύλληψης του René Leynaud εκείνην την εποχή, το θέμα προφανώς συνδέεται με το κίνημα COMBAT υπό τον Ντε Γκωλ, το Εθνικό Συμβούλιο της Αντίστασης ή Σύμβόλο της Εθνικής Αντίστασης (Conseil National de la Résistance), το Σύμβολο (ή) Συμβούλιο της Νίκαιας (ή) Νίκης (325 μ.Χ.) καθώς και με τις αναφορές στο πλοίο του Χριστιανισμού ως προς τον Πλωτίνο και τον Πελάγιο, όπως αναφέρονται στο έργο «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΣΜΟΣ» και, τέλος, με την παρουσία και σύλληψη 500 μελών του κινήματος COMBAT από το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε, στα τέλη του 1948.

Ο κ. Bergery έχει ήδη προσφέρει τις υπηρεσίες του προς τον Στρατηγό Ντε Γκωλ. Δεν ήταν αυτός που απέσυρε την προηγηθείσα προσφορά των υπηρεσιών του στον Pétain, δεδομένου ότι ο Pétain είχε ήδη από μόνος του τεθεί εκτός σκηνικού. Με τον τρόπον αυτόν, ο κ. Bergery αφέθηκε με ένα πλεόνασμα υπηρεσιών που δεν ήταν άμεσα χρήσιμες σε κανέναν, αν και ο ίδιος είχε τις καλύτερες προθέσεις.
Αφού στάθμισε την κατάσταση, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ήταν ανήθικο να αφήσε μιαν διάνοια σαν την δική του να πάει χαμένη, οπότε δώρισε τον νου του στον Στρατηγό Ντε Γκωλ.
Διότι ο κ. Bergery είναι ένας άνθρωπος ευφυής.
Πράγματι, αυτός είναι που έγραψε το μοναδικό εμπνευσμένο κι έξυπνο μήνυμα που διάβασε ποτέ ο Pétain στο ραδιόφωνο.
Πριν από τον πόλεμο, αυτός εξέδιδε μιαν από τις ελάχιστες υψηλού επιπέδου εφημερίδες της Γ’ Γαλλικής Δημοκρατίας.
Οι σελίδες της περιείχαν έναν πολύ μεγάλον όγκο λόγων και συζητήσεων περί καθαρότητος, μη διαφθοράς, γνησιότητος, καθάρσεως ή εκκαθαρίσεως και επανάστασης –και για τα σκληρά λόγια που ανταλλάχθηκαν εμφανίστηκαν διάφορες συνενώσεις σε τραστ.
Όλη αυτή η υψηλή σκέψη οδήγησε τον κ. Bergery να εξελιχθεί σε έναν από τους διανοουμένους του καθεστώτος του Vichy.
Τώρα, η χιλιοεπαναλαμβανόμενη διακήρυξή του περί καθαρότητος τον έκανε να παράσχη τις υπηρεσίες του –με ταχύτατη διαδοχή– προς 2 διαφορετικούς κυρίους δίχως να προσέξει τις απώλειες που θα μπορούσε αυτή η χειρονομία του να επιφέρει από την άποψη του τακτικισμού.
Κοντολογίς, ο κ. Bergery ασκεί πρακτικά τον πολιτικό ρεαλισμό.
Αυτό είναι αποκλειστικώς και μόνο μια συνέπεια της μοναδικής του ευφυΐας. Η πνευματική ικανότητα του νου και της νόησης είναι ταχύτατη ως προς την ταυτόχρονη σύλληψη της σχετικότητας όλων των πραγμάτων. Στην εξέταση ενός ιστορικού γεγονότος, ο νους συνηθίζει να καταλήγει στο συμπέρασμα ότι και αυτό «θα περάσει σαν τα άλλα», άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να εκτεθεί κανείς μέσω των πράξεων των χεριών του.
Αφού η μετάβαση από την επανάσταση προς τον Pétain έγινε, γιατί να μην γίνει ένα ακόμα βήμα και να προσφερθεί για εργασία προς τους ίδιους ακριβώς ανθρώπους που το Vichy ήθελε να ατιμάσει.
Εάν επρόκειτο να αποκαλύψουμε την πλήρη και αγνήν ουσία της σκέψεώς μας, δηλαδή ονομαστικώς ότι ο πολιτικός ρεαλισμός είναι κάτι το ταπεινωτικό, ο κ. Bergery θα εκπλησσόταν διότι η νοημοσύνη αφ’ εαυτής δεν αρκεί για να συλλάβει αυτήν την προφανήν αλήθεια.
Απαιτείται, επιπροσθέτως, και Χαρακτήρας –και ο κ. Bergery ποτέ δεν έδειξε ότι τον διαθέτει.
Από μιαν άποψη, ωστόσο, δεν απατάται.
Το να διαθέτει κάποιος Χαρακτήρα είναι, όντως, σπάνιο στον κόσμο αυτόν και απαιτεί ένα μικρό ποσοστό ευφυΐας να χαράξεις τον προσανατολισμό στην πορεία σου ώστε να την φέρεις σε ισοζύγιο και σε ισορροπία όπως το απαιτούν οι περιστάσεις –διότι ποιός είναι αυτός που διαθέτει τον χαρακτήρα ώστε να υποδείξει με το δάκτυλό του τα λάθη σου;
Ώστε στην πολιτική ο ρεαλισμός είναι πάντοτε ορθός, ακόμη και όταν είναι ηθικώς εσφαλμένος.
Υπάρχουν φορές, ωστόσο, που η ηθική επανέρχεται στην πολιτική επειδή ξαφνικά υπάρχουν άνθρωποι που αρχίζουν να πληρώνουν για την άσκηση της πολιτικής τους με το αίμα τους, ακριβώς όπως μερικοί στην Γαλλία πλήρωσαν μέσω του μαρτυρίου του σώματός τους ενώ ορισμένοι πλήρωσαν με μυστικές θυσίες και τίτλους ευγενείας που δεν είχαν διακηρυχθεί επισήμως,
Το αποτέλεσμα είναι ότι ο overnight ρεαλισμός εν τω μέσω της νυκτός αποβαίνει εσφαλμένος διότι όταν άνθρωποι με χαρακτήρα βγαίνουν στο πέλαγος για να γράψουν ιστορία, η ιστορία εμμένει στον χαρακτήρα.
Είναι στιγμές που το κάθε τι γίνεται διάφανο, που κάθε πράξη αποτελεί μιαν δέσμευση, όταν κάθε επιλογή έχει την τιμή της, όταν τίποτε πια δεν είναι ουδέτερο.
Είναι η ώρα της ηθικής, δηλαδή μια ώρα που η γλώσσα γίνεται καθαρή, διάφανη και είναι εφικτό να την βγάλουμε κοροϊδευτικά στα μούτρα των ρεαλιστών. Και ιδού τι έχει να πει η γλώσσα της ηθικής: ο κ. Bergery απέτυχε να κατανοήσει ότι μιλώντας εξ ονόματος του Pétain έσμιξε μαζί του στην παραίτησή του και ότι καταθέτοντας ένα πολιτικό μήνυμα προς το Vichy έδωσε ταυτόχρονα το πράσινο φως για την εκτέλεση πατριωτών και εξουσιοδότησε τις πράξεις των δοσίλογων για τις οποίες ευθύνεται το καθεστώς.
Ο κ. Bergery που είχε από μόνος του τεθεί, επί 4 έτη, σε ανυποληψία τώρα από μόνος του επίσης και ατιμάζεται, χάνοντας τους τίτλους του. Και για όσο παραμένουν ανάμεσα στα μέλη της Αντίστασης άνθρωποι με χαρακτήρα, ο ρόλος τους θα είναι να δείχνουν στον κ. Bergery –οποτεδήποτε και οπουδήποτε αυτό είναι δυνατόν– ότι η διάνοιά του δεν ήταν αρκετή ώστε να τον προστατεύσει από την ασυγχώρητη τύφλωση που τον έχει αποκόψει για πάντα από το έθνος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου