Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ - ΜΕΡΟΣ ΙΑ'

ROMANUS PONT MAX= «ΡΩΜΑΝΟΣ ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΠΟΝΤΙΦΗΞ», επιγραφή                        στην ξύλινη μακέττα του Μιχαηλάγγελου το 1557 για τον ΘΟΛΟ                                  ΤΟΥ ΑΓ. ΠΕΤΡΟΥ (συνδέεται με την διακόσμηση του θόλου της CAPELLA SIXTINA από τον ζωγράφο Πέτρο Ματθαίο Σερντέντι ντ’ Αμέλια, με την ακύρωση του Μαυσωλείου-Τάφου του Ιουλίου Β´ λόγω της παρουσίασης του έργου                 της CAPELLA MEDICI στην Βασιλική Αγ. Λαυρεντίου Φλωρεντίας                               και με το στεφάνωμα του θόλου του Μνημείου του Επιταφίου                                           του Ιουλίου Β´ με στέμμα που ενεπνεύσθη από το DUOMO). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί, πάντως, ότι η επιγραφή πρέπει να συνδεθεί                με το PALAZZO DEL TE και το σύνολο των έργων του Τζούλιο Ρομάνο                              και τις εκφράσεις που αναφέρονται σε Ρωμανία και την δυναστεία Ρωμανών.               Βλ. CAPELLA MEDICEA, CAPELLA MEDICI, CAPELLA SIXTINA, RESTAURATIO URBIS, RENOVATIO URBIS.

ROMA QUADRATA= «Τετράγωνη Ρώμη», η πόλη η οποία δημιουργήθηκε                     για πρώτη φορά από κοινότητες λατινικών φυλών το 753 π.Χ. To θέμα συνδέεται με τον τετραγωνισμό του κυκλικού ναού του Αγρίππα στο Πάνθεον Ρώμης                      ή «Ροτόντα» που ήταν αρχικά ορθογώνιος και αναπαριστούσε την κοσμοθεωρία Αριστοτέλη και με τα κοσμογραφικά μοντέλα Κολοσσαίου-Πτολεμαίου-Κέπλερ. Βλ. AQUA VERGINE και μετά PTOLEMÆUS ROMÆ και ETHICA ORDINE GEOMETRICO DEMONSTRATA και τον χάρτη της Ελλάδος «GRACIA PARS SEPTENTRIONALE» και τον δορυφορικό χάρτη του 1784 «PLANISPHÆRII COELESTIS HEMISPHÆRIUM SEPTENTRIONALE». Ωστόσο, σημειώνεται                   ότι RUM ILI = Ρούμελη, Ρωμανία, χώρα των Ρωμιών, δηλαδή ολόκληρο                            το Βυζαντινό Κράτος.

ROMA SPARITA= σειρά εικόνων ζωγραφικής –με πιο σημαντική                                      την «ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΤΟΥ ΣΙΞΤΟΥ»– του E. Ραίσλερ Φρανς (1845-1907).

RONDO= ωοειδής πίνακας με τοπία μικρού μεγέθους, ζωγραφισμένος σε χαλκό. Χαρακτηριστικές είναι οι ιστορίες με την στήριξη του κόσμου (τα αυγά                       των Κολόμβου-Μπρουνελέσκι και την φράση «Βλέπετε, δεν είναι δύσκολο                       –αλλά κάποιος έπρεπε να το σκεφτεί!»). Τα κτερίσματα με ωοειδή μορφή, εξάλλου, αντιστοιχούν στις χρυσές μάσκες και προσωπίδες των Τουταγχαμών-Αγαμέμνονος-Brancusi. Ως προς την ερμηνεία για το Ρόδι, το ρόδι είναι ο καρπός του Παραδείσου. Η τεχνική RONDO έχει σχέση με τον συμβολισμό                       του Ρόδου αλλά κυρίως συνδέεται με τις τεχνικές TEMPERA, TONDO, RETABLE. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί δεδομένη την σύνδεση της έννοιας RONDO με το τελευταίο έργο PIETÀ του Μιχαηλάγγελου «PIETÀ RONDAMINI»              ή Ροντανίνι το 1564 στο Ρωμαϊκό Ανάκτορο όπου βρισκόταν (τώρα φυλάσσεται στο Μιλάνο). Σημειώνεται, εξάλλου, ότι ΡΟΔΑΞ ονομάζεται το άνοιγμα                   κυκλικού παραθύρου στο κέντρο της πρόσοψης των ναών                                                  και των εκκλησιών για διακόσμηση (είναι χαρακτηριστικό του Γοτθικού ρυθμού) αλλά και από το οποίο διέρχεται ακτίνα φωτός και φωτίζει το εσωτερικό.                        Βλ. ακόμα AB OVO, REGINA ROSAS AMAT, SPECULUM HUMANAE SALVATIONIS, GROTESQUE, DOMUS AUREA, RONDOMONDE, TOPOI                      και ιδίως MILLIMETRE. 

RONDOMONDE= ο ήρωας του ORLANDO FURIOSO του Αριόστο.                                 Bλ. GROTESQUE, MILLIMETRE, TOPOI.

ROSAIO DELLA VITA= έργο του 1373, ηθική πραγματεία η οποία περιέχει συλλογή γραπτών καθώς και ARS MEMORIE ARTIFICIALIS που χρησιμεύει                               για την αποστήθιση τους. Αποδίδεται στον Matteo de’ Corsini. Συνδέεται άμεσα               με την ARS MEMORIAE του Jordano Bruno. Δες PALAZZO CORSINI                             αλλά ιδίως την εκτύπωση του έργου  ROSAIO DELLA VITA η οποία περιέχεται  στο CLAVIS UNIVERSALIS ARTI MNEMONICHE E LOGICA COMBINATORIA DA LULLO A LEIBNIZ του Paolo Rossi με την μορφή του «Πάτερ Ημών».                            To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το ROSAIO DELLA VITA συνδέεται κυρίως με τα έργα του Paolo Rossi.

ROSA URSINA= πραγματεία του Κριστόφ Σέϊνε με θέμα τα τηλεσκόπια                        και τα ηλιοσκόπια ως επιστημονικά όργανα που συνδέεται με την υδρόγειο σφαίρα του Jocondus Hondius στο Μουσείο Ιστορίας της Επιστήμης στην Φλωρεντία                  και με τις μελέτες Τύχωνος-Κέπλερ και τα «Στοιχεία» Ευκλείδη                                        αλλά και με τον αστρολάβο του 16ου αιώνος στο Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης                   της Βιέννης. Βλ. BELVEDERE, ASTROLABIUM PLANUM, TECHNICAE CURIOSAE, EFFIGIES TYCHONIS BRAHE O.F. ÆDIFICII ET INSTRUMENTORUM ASTRONOMICORUM STRUCTORIS, CAMERA OBSCURA.

ROSETTA= η Στήλη της πόλης Ροζέττας, πολύτιμος λίθος 3 γλωσσών                                 (εξ ου και «Τρισμέγιστος») μονόλιθος –κυκλικό κόσμημα ή άνθος συμμετρικό–                  ο οποίος οδήγησε στην αποκρυπτογράφηση των ιερογλυφικών (σημειώνεται                      το έτος 1822 σε συνδυασμό με την Επανάσταση του ‘21). Ανηγέρθη το 196 π.Χ.              ως ευχαριστία των ιερέων της Μέμφιδος στον Πτολεμαίο Ε´ προς τιμήν                        του 13χρονου Φαραώ Πτολεμαίου Ε´ του Επιφανούς –βλ. Θεοφάνεια–                             με διάταγμα. H Ροζέττα, ειδικότερα, είναι ποταμός που συνδέεται με τις πηγές               του Νείλου (βλ. MONUMENTA, GROTTAFERRATA, AURORA). Ο πάπυρος                     ο οποίος αντιστοιχεί στην στήλη της Ροζέττας βρέθηκε στην Κοιλάδα των Ευγενών στην αρχαία πόλη Θύνις η οποία είναι η γνωστή ως Άβυδος με το απόρρητο                                         του ναού της –ΟΣΙΡΕΙΟΝ– και εκεί ανακαλύφθηκε το παλάτι ΜΕΜΝΟΝΕΙΟΝ.                        Και τα 2 –πάπυρος και στήλη– βρίσκονται στο Βρεττανικό Μουσείο Λονδίνου.                           Η Στήλη (STELLA=Άστρο) της Ροζέττας ανακαλύφθηκε το 1799                             και συνδέεται με την λύση του Γόρδιου Δεσμού και με την λύση του χρησμού                   του LUXOR Θηβών αλλά και του αινίγματος της Σφίγγας από τον Οιδίποδα                        με αποτέλεσμα την ίδρυση της νέας πόλης της Αλεξάνδρειας. Πρόκειται,                             στην ουσία, για την Ρωξάννη του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Συνδέεται με την στήλη Αλεξάνδρου στην Αγία Πετρούπολη η οποία περιέχει την ΑΓΙΑ-ΣΟΦΙΑ.                      Για την αποκρυπτογράφηση, ειδικότερα, αναφέρεται ότι την 1/8/1798 το ναυτικό της Γαλλίας ηττήθηκε στο Abu Kir και ότι το έτος 1799 ο γεννημένος στην Καβάλα Μωάμεθ Άλη (1769-1849) απελευθέρωσε την Αίγυπτο από τον Ναπολέοντα                      με την μάχη του Abu Kir και έκτισε το γνωστό αλαβάστρινο τζαμί με μοντέλο                την ΑΓΙΑ-ΣΟΦΙΑ το 1830. Το 1845 έγινε Πασάς (Pasha, εξ ου και Πάσχα).                   Εκεί βρίσκεται ο τάφος του (ο οποίος συνδέεται με τον λεγόμενο Ερμή Τρισμέγιστο και τον τρισμέγιστο λίθο της Ροζέττας λόγω των 3 πυραμίδων που λειτουργούν                ως τριγωνική βάση δορυφόρου) και για τον λόγο αυτό είναι η ΑΓΙΑ-ΣΟΦΙΑ Μουσουλμανικό τζαμί: στηρίζεται στο τζαμί του Σουλτάνου Χασσάν (1356-1363). Σημειώνεται ότι το περίφημο άγαλμα του ΓΡΑΦΕΑ και η Πυραμίδα του Χέοπος                –που είναι άσχημη νεοελληνική μετάφραση της ήδη νεοελληνικής λέξης «Χέοψ»    που είναι αποτυχημένη μετάφραση της αγγλικής παραφθοράς                                           της απλής έκφρασης «έχε όψιν» σε συνδυασμό με την καρκινική επιγραφή                  στην πηγή επί της εισόδου του ναού «ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ» για την θεραπεία του καρκίνου– συνδέονται με το να έχει κανείς την όψη του βασιλιά Μίδα μετά την συγχώρεση των αμαρτιών του στον ποταμό Πακτωλό και έχουν σχέση με την ελάχιστα γνωστή και πανέμορφη ρομβοειδή Πυραμίδα Snefru (δηλαδή, Συννέφου), την Πυραμίδα του πατέρα του, από την οποία                  έχουν παγκοσμίως γνωστή απόκλιση μοιρών. Βλ. το σχέδιο «ΑΣΤΡΟ                             ΤΗΣ ΕΣΠΕΡΑΣ» με μορφή κορώνας πόλεως του Μιχαηλάγγελου, το EPOS HESPERIS, την SACRA STELIS CORONA, την συνδεση με την συλλογή Μποσελλίνι-Σαμπολλιόν σε CROCETTA και την αποκρυπτογράφηση                                  με την ΜΑΤΕR MATUTA και ακολούθως ISEUM CAMPENSE, CARTOUCHE, LAPIS LAZ(Z)ULI, LAPIS PHILOSOPHORUM και ιδίως MONUMENTA, CORPUS HERMETICUM, HERMETICA, TERMAXIMUS, το έργo CΟΝΤRA HISTORIAM ARISTAE DE LXX INTERPRETIBUS DISSERTATIO και το θέμα μεταφράσεων SEPTUAGINTA DUARUM και DE TRANSLATIONE OBELISCI VATICANI-OBELISCUS PAMPHILIUS σε σχέση με την φράση ECCE AGNUS DEI.

ROSSO FIORENTINO= o Ιταλός ζωγράφος, αρχιτέκτων, γλύπτης, διακοσμητής Giovanni Battista di Jacopo di Guaspare (1450 ή 1494/5-1540) ή RUSEUS,                            ο δάσκαλος του Ευρωπαϊκού Μανιερισμού. Μετά την Ιουλιανή Επανάσταση               στο Παρίσι και την επικράτηση της Ιουλιανής Μοναρχίας σε συνδυασμό                     με τα Ιουλιανά Διατάγματα του 1830, πήγε στην Γαλλία και κατασκεύασε την Στοά Φραγκίσκου Α´ στον Πύργο του Φονταινεμπλώ (που συνδέεται με τον Πύργο                του Αρνόλφο ντι Κάμπιο στο PALAZZO VECCHIO και τα έργα του Giorgio Vasari για το STUDIOLO του Φραγκίσκου Α´). Ειδικότερα, το «ΓΥΜΝΟ» γυψογράφημα του ROSSO FIORENTINO ως ζωγράφου που ασχολείται με την γλυπτική                   στο Φονταινεμπλώ αποτελεί αντίγραφο των καλυμμένων σκηνών της CAPELLA SIXTINA. Βλ. MANERISMUS, SANTA CROCE, CABINET D’ AMATEUR, PALAZZO DEL TE, L’ ECOLE DE FONTAINEBLEAU, VILLAMAGNA,                               LAPIS PHILOSOPHORUM, ENTENTE. Χρήσιμη είναι και η μελέτη στην Γαλλία               του έργου του γλύπτη Domenico Fiorentino (1506-1565/75).

ROSTRA= το Βήμα από όπου εκφωνούνταν στην Ρώμη οι λόγοι των αρχόντων.

ROTONDA= 3 κτίσματα της Ιταλίας, Α) το ΠΑΝΘΕΟΝ της Ρώμης,                           Β) Μέγαρο στην Βιτσέντζα, Γ) Η Βασιλική της Βιτσέντζα.                                                Όσον αφορά το ΠΑΝΘΕΟΝ Ρώμης, πρόκειται για ναόν αφιερωμένο                                            στον Άρη, την Αφροδίτη και την οικογένεια του Αυγούστου, έργο το οποίο ιδρύθηκε από τον Αγρίππα, διατηρήθηκε από τον Αδριανό και μεταβλήθηκε                      σε Χριστιανικό Ναό, είναι το πιο καλοδιατηρημένο μνημείο της Ρώμης.                         Έχει 16 κίονες και κορινθιακά κιονόκρανα. Περιέχει το παρεκκλήσι, τον τάφο                και το Μαυσωλείο του Ραφαήλ. Βλ. την ανάλυση σε CAPELLA KITZI, AQUA VERGINE, CAPELLA SIXTINA, CÓRDOBA και ROMA QUADRATA πρωτίστως και μετά PIAZZA MINERVA, ROTONDA, TIVOLI, PIAZZA D’ ORO                                 και όλα τα θέματα για τον Αύγουστο με αρχή το PALACIO DE AUGUSTO.               Όσον αφορά την Βιτσέντζα, βρίσκεται στα περίχωρα της Βενετίας.                                   Το Μέγαρο και η Βασιλική της Βιτσέντζα είναι έργα του Andrea Palladio                           και φέρουν την επιγραφή MARIUS CAPRA GABRIELIS. To Μέγαρο της Βιτσέντζας συνδέεται με το λεγόμενο ΜΕΓΑΡΟ ΤΩΝ ΣΥΜΠΟΣΙΩΝ και αποτελεί τέλειο μοντέλο της Ιταλικής Αναγεννήσεως: συνδυάζεται μάλιστα με σχέδιο                           του αρχιτέκτονα Inigo Jones στο Λονδίνο, με το Βασιλικό Ανάκτορο του Whitehall και το Ανάκτορο της Βασίλισσας στο Greenwich και με το αστρονομικό-εκκλησιαστικό έργο του Σερ Christopher Wren στο Λονδίνο, ειδικά τον ναό                   Sao Paolo. Βλ. COLEUM/COELUM BRITANNICUM, την σύνδεση με EX OLYMPUS                       του Andrea Mantegna, SI MONUMENTUM QUAERIS/REQUIRIS CIRCUMSPICE και με την ROTUNDA της PICATRIX.

RUAT CAELUM= ας γκρεμιστεί ο ουρανός στο κεφάλι μας

RUCHE= «Κυψέλη», κτίριο του MONTPARNASSE όπου βρίσκονταν μετά το 1900   οι κατοικίες και τα εργαστήρια καλλιτεχνών.

RUDENS= «Το παλαμάρι», κωμωδία του Πλαύτου

RUIT MOLE SUA= «καταρρίπτεται αφ’ εαυτού», από το ίδιο το βάρος του. Μια ακόμα εξαιρετική λατινική ρήση η οποία θα πρέπει να λατρεύεται                   από τους ειδικούς που θέλουν να την χρησιμοποιούν στην επιχειρηματολογία τους. Βλ. ολοκληρωμένο το σχετικό ρητό «VIS CONSILI EXPERS MOLE RUIT SUA»                 και σε σύνδεση με την επιχειρηματολογία «AB INCONVENIENTI»                                        που υποστηρίζει το BEATI POSSIDENTES και σε σχέση με το «ONUS PROBANDI»: το ολοκληρωμένο ρητό είναι, προφανώς, η ολοκλήρωση του ΚΑΝΟΝΑ                       που χάραξε ο ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΣ με την βοήθεια ΤΕΡΤΥΛΛΙΑΝΟΥ και συνθέτει                     τον «ΧΡΥΣΟ ΚΑΝΟΝΑ» Χριστού

RUSEUS= η υπογραφή του ζωγράφου ROSSO FIORENTINO.

RUS IN URBE= η χώρα εν τη πόλει. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά ότι πρόκειται για «ροζ» αναφορά στην Ελληνική πόλη «GRAECAM URBEM»                         που συνθέτει το τρίγωνο της Ρωμαϊκής, Λατινικής και Ισπανικής γλώσσας.

SACCO DI ROMA= η Λεηλασία και Άλωση της Ρώμης το 1527 και το 1827.                   Βλ. IMAGO ERASMI, ISEUM CAMPENSE.

SACRA CONVERSAZIONE= «Ιερά Συνομιλία», όρος που χρησιμοποιείται                      για να δηλώσει Α) τον «Ιερό Διάλογο» μεταξύ των Αγίων της Εκκλησίας                         και των αυθεντών του Οίκου των Μεδίκων με βάση                                                              Β) το πρόγραμμα του Καρδιναλίου Ιουλίου των Μεδίκων και Πάπα Κλήμεντος Ζ´, ξάδελφου του Giovanni Medici, Πάπα Λέοντος Ι´ (βλ. τις αναλύσεις                              σε LAVACRUM RENASCENTIS VITAE, DECAMERON(E), DONATIO CONSTANTINI, DONATIO CONSTANTINI καθώς και την επιγραφή                            QUO DISTINCTU DIVINITATIS MENTIS MAGNITUDINE CUM EXERCITU SUO TAM DE TYRANNO QUAM DEO MNI EIUS FACTI – ONE UNO TEMPORE IUSTIS REMPUBLICA MULTUS EST ARMIS ARCUM TRIUMPHIS INSIGNEM DIO AVIT σε σύνδεση εμ την υπογραφή MICHAELAGELUS BONAROTUS                        και το MUSEO BUANARROTI), πρόγραμμα που συνδέεται με το θέμα της ομιλίας                     των αγαλμάτων του Μιχαηλάγγελου και Γ) την «Ιερή Κοινότητα»                                       όπου οι Άγιοι τοποθετούνται με σειρά και τάξη γύρω από την Μητέρα του Θεού. Πρόκειται για μιαν διάταξη σε έργο με θρησκευτικό θέμα που απεικονίζει τα ιερά πρόσωπα στο εσωτερικό μιας εκκλησίας ή στοάς –γύρω από την Παναγία–                   σε σχήμα πυραμίδας με βάση τους κανόνες της Αναγέννησης και με γεωμετρική δομή η οποία κανονικά πρέπει να διέπεται από αρμονία για να γίνεται                            η παρουσίαση με τριγωνική σύνθεση ενώ τα πρόσωπα ενώνονται                                      με την διαδικασία της «πομπής» (Βλ. οπωσδήποτε ASUNTO MÍSTICO, CONVENTO DEGLI ANGELI, NOLI ME TANGERE). Την SACRA CONVERSAZIONE καθιέρωσαν στην Σιέννα ως Εικόνα της Παναγίας με Αγίους και Βρέφος Ambrosio&Pietro Lorenzetti (βλ. PALAZZO COMMUNALE).                                                          Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι η «Ιερά Συνομιλία» σημαίνει την ανάγκη τα Μουσεία να είναι χώροι ανοιχτού διαλόγου με τους ανθρώπους. Εκτιμάται ότι πρέπει να γίνει σύνδεση των εικόνων με τους υπαρκτούς Διαλόγους για την Ζωγραφική, ιδίως των Dolce-Pino  και Εράσμου αλλά και με τον θρύλο                 του Σταυρού του Pierro della Francesca. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει την SACRA CONVERSAZIONE και την ASUNTO MÍSTICO                                   με τις Συνόδους της Συγκλήτου (βλ. SENATUS) και τις Συνόδους στην STANZA DELLA SEGNATURA ως προς την Σιέννα ειδικά και γενικότερα με το τρίπτυχο                 της ICONOLOGIA OVERO DESCRITTIONE DELL’ IMAGINI UNIVERSALI CAVATE DALL’ ANTICHITA σε σύνδεση με το STUDIOLO, την HARMONIA,                το έργο (DE) HARMONICE MUNDI και τις 2 ΟΜΙΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΣΜΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ του Γκαμπριέλε Παλεότι σε σχέση με την Σύνοδο του Τριδέντου (βλ. BENEDICTUS DOMINUS, MYSTERIUM JUSTIFICATIONIS, CASTELLO DEL BUON CONSIGLIO και CAPELLA SIXTINA). Δες, ωστόσο,                   και την σχέση  SACRA CONVERSAZIONE-CONVENTO DEGLI ANGELI-                    AVE GRATIA PIETA DOMINUS TECUM ως προς το έργο του Σιμόνε Μαρτίνι                και την MAESTÀ. Χαρακτηριστικό  για την SACRA CONVERSAZIONE                           είναι το έργο του Ραφαήλ «ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ BELVEDERE» το 1506 στο Ανάκτορο του BELVEDERE της Βιέννης. Τον τίτλο SACRA CONVERSAZIONE φέρει                       και πίνακας του Pierro della Francesca το 1473 στο Μιλάνο (Βλ. DE PROSPECTIVA PI(N)GENDI), σειρά πινάκων του Jacopo Nigretti ή Iacobus Palma il Vecchio                ο οποίος γεννήθηκε στην Σερίνα του Μπέργκαμο και ανέπτυξε το θέμα στις αρχές του 16ου αιώνος, πίνακες των Μποτιτσέλλι (βλ. VERGINE MADRE FIGLIA                DEL TUO FIGLIO), Λίππι (βλ. TU PATRONA HUMANI GENERIS                                     TU AFFLICTIS MEDICA SINGULARIS), Περουτζίνο, Λόττο, Ντελ Πιόμπο, Τζορτζόνε, Τισιανού, Λορέντσο ντι Κρέντι αλλά κυρίως πίνακας του Giovanni Bellini το 1505 στην Βενετία ο οποίος συνδέεται με το έργο του Andrea Mantegna στην Μάντουα διότι η Μάντουα ήταν η έδρα  της Συνόδου της Εκκλησίας                      μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης και η έδρα της Συνόδου της Μάντουα                το 1460 (βλ. NOVUS CAESAR). Το θέμα συνδέεται με την επανένωση                       κομματιών ερειπίων, λειψάνων, συλλογών και ναών (βλ. CASA MILA)                                               αλλά και με τις λεγόμενες «Σφίγγες του Belvedere» Βιέννης με τις οποίες έχει σχέση η πυραμίς της Σφίγγας. Βλ. LAPIS PHILOSOPHORUM, LAPIS LAZ(Z)ULI, STUDIOLO, STUDIOLO, BELVEDERE, TORSO, TORSO BELVEDERE, VILLA BELVEDERE, PALAZZO BELVEDERE, REGNO DI MOREA BELVEDERE.

SACRADA FORMA= «Ιερός Τύπος» ή «Ιερή Μορφή» ή «Άγια Μορφή», μεταφράζει το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. τον τίτλο του θρησκευτικού πίνακα ο οποίος αποτελεί ιστορικό ντοκουμέντο στο ESCORIAL: πρόκειται για αριστουργηματικό έργο του Ισπανού ζωγράφου Claudio Coello. Βλ. (EL) ESCORIAL, CASITA                DEL PRINCIPE, PRADO, CÓRDOBA, CAPELLA SIXTINA.

SACRA STELIS CORONA= απόσπασμα από το τρίπτυχο του αγνώστου               ζωγράφου της Μουλέν ο οποίος απεικονίζει την ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΝ ΔΟΞΗ                           στον Καθεδρικό Ναό της Moulins το 1502. Βλ. πρωτίστως την MAESTÀ                        και την επιγραφή AMEREGES REGNANT κατόπιν την σύνδεση της SACRA STELIS CORONA με το έργο EPOS HESPERIS και το ISEUM CAMPENSE                                  ως προς την ανακάλυψη του αστεροειδή «ΕΣΠΕΡΙΑ» στο Μιλάνο το 1861                       από τον Ιωάννη Βιργίνιο Sciaparelli αλλά κυρίως το σχέδιο «ΑΣΤΡΟ                              ΤΗΣ ΕΣΠΕΡΑΣ» με μορφή κορώνας πόλεως που σχεδίασε ο Μιχαηλάγγελος                   για την Μαρκησία Βικτωρία Κολόννα –της μεγάλης οικογενείας της Ρώμης–                       για την οποία, αναφορικά με την ομιλία των αγαλμάτων, έγραψε ο Paolo Giovio (DE VIRIBUS ILLUSTRIBUS, SERIE GIOVIANA, ELOGIA VIRORUM ILLUSTRIUM) και για την οποία ο Μιχαηλάγγελος ζωγράφισε το έργο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ που συνδέεται με το έργο ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ                             του Μιχαηλάγγελου. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι η έκφραση συνδέεται κυρίως με την έλευση του Χριστού ως Βασιλέως της Ελλάδος επικεφαλής της Ευρώπης σε σχέση ιδίως με την ταυτόχρονη λύση του Ελληνικού,                             του Ανατολικού και του Ιταλικού ζητήματος και την ενσωμάτωση των Ιονίων Νήσων και της Ιονίου Πολιτείας. Βλ. το τρίπτυχο PRESIDENΤ DE LA GRECE                                         σε COSTITUZIONE DELLA REPUBBLICA SETTINSULARE, CODICE                                 DI ORGANIZZAZIONE E DI PROCEDURA CIVILE DELLA REPUBBLICA SETTINSULARE, ALLIANCE SOLIDAIRE συν το τρίπτυχο CAPELLA MEDICEA-CAPELLA SIXTINA-CAPELLA MEDICI σε σύνδεση με ROMANUS PONT MAX, STELLARATOR, AUTRE MONDE, MONDE IDÉAL.

SACRIFICIUM LAUDIS HONORI= απόσπασμα του ψαλμού 50 του Δαβίδ                        από το Καρλομάγνειο χειρόγραφο «ΨΑΛΤΗΡΙ ΤΗΣ ΟΥΤΡΕΧΤΗΣ»                              στην Βιβλιοθήκη του Βασιλικού Πανεπιστημίου: συνδέεται –σύμφωνα με τις πηγές του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε.– πρώτον με ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΚΕΛΛΣ              του 8ου αιώνος, το οποίο είναι μεσαιωνικό χειρόγραφο των Ευαγγελίων, εικονίζει πολεμικό άρμα με την μορφή Μηχανής Θεού της Αναγεννήσεως και ανήκει                   στο Κολλέγιο της Τριάδος (Trinity College) στο Δουβλίνο, δεύτερον με το βυζαντινό χειρόγραφο της Κωνσταντινούπολης Ο ΔΑΥΙΔ ΜΟΥΣΙΚΟΣ του 7ου αιώνος                  που φιλοτεχνήθηκε από καλλιτέχνες της Αλεξάνδρειας και βρίσκεται  στην Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισίων. Βλ. πρωταρχικώς το τετράπτυχο του συνδυασμού                         LIBRO D’ ORE-PAXTIBI MARCE EVANGELISTA MENS–SACRIFICIUM                  LAUDIS HONORI-AMEREGES REGNANT και την σημασία του μαζί με τα ρητά PROPHETARUM LAUDABILIS NUMERUS-LAUDESI-LAUDATIONES EORUM QUI SUNT AB HOMERO LAUDATE-LAUDATOR TEMPORIS ACTI-PROPHETARUM LAUDABILIS NUMERUS-TE, DEUM, LAUDAMUS                              και αποκορύφωμα την VITA BREVIS, ARS LONGA. Σημειώνεται                                           ότι ο Καρλόμάγνος είχε σκοπό την αναγέννηση της αρχαίας τέχνης και επιστήμης –ΚΑΡΟΛΙΝΕΙΟ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ– μέσω της αντιγραφής χειρογράφων                             και εικονογραφήσεως των βιβλίων. Δες ECCE HOMO, BAROQUE, NATURE MORTE, CAPO D’ ISTRIA, CAPELLA SIXTINA, ET PUR SI MUOVE:                                 και την σημασία αυτών των ρητών με βάση το LIBRO D’ ORE, την θεματολογία των ρητών AVE GRATIA  PIETA DOMINUS TECUM, PIETÀ, LA PIETÀ,                   IMAGO PIETATIS, INSTITUTO DELLA PIETÀ ως προς την CAPELLA PIETÀ               και την επιγραφή AMEREGES REGNANT και την PRAGMATICA SANCTIO.

SACROBOSCO= περιοχή διάσημη για την λεγόμενη SPHERA («Σφαίρα» ή «Σπείρα»)                       του 13ου αιώνος στην οποία αναφερόταν σε έργο του με 30 διαλέξεις                            στην πόλη-οχυρό της Καθολικής Ορθοδοξίας Τουλούζ που έχει χαθεί                              ο Jordano Bruno για την αθανασία της ψυχής (συνδέεται σύμφωνα με εκτιμήσεις,      πρώτον, με τις διαλέξεις του ως προς το έργο DE ANIMA του Αριστοτέλη, δεύτερον με την αφιέρωση του θεωρουμένου ως χαμένου έργου με τίτλο                            ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ ΤΟΥ ΝΩΕ από τον Bruno στον Πάπα Πίο Ε´                                    (θέμα που σχετίζεται και με την αποκάλυψη των μυστικών της μνήμης του Camillo για το Θέατρο του Κόσμου με κέντρο το Παρίσι) και τρίτον, με τον θάνατο                στην πυρά του Καρμηλίτη μοναχού Giulio Cesare Vanini ο οποίος αποστάτησε από την Καθολική πίστη και εντάχθηκε στην Εκκλησία των Προτεσταντών                   της Ιταλίας στο Λονδίνο αλλά κατόπιν φυλακίστηκε στον Πύργο του Λονδίνου από την Αγγλικανική Εκκλησία και τελικά κάηκε στην Τουλούζ το 1619).                      Την σχολίασε με το θεωρούμενο ως έργο μαγείας (LIBER) DE UMBRIS IDEARUM τον 14ο αιώνα ο νεκρομάντης Cecco εξ Άσκολι ή Ciccus Aesculanus                              που θεωρήθηκε ως μάγος και κάηκε το 1327 στην πυρά: εκπροσωπεί το πνεύμα της Φλωρεντίας (SPIRITUS FLORON) που γνωρίζει την ερμηνεία των χρησμών            και τα μυστικά της φύσης και έγραψε επίσης το έργο της εποχής εκείνης                            που αναλύει τα ορυκτά των αστέρων με τίτλο «MINERALIUM CONSTELLATORUM» και ήρωα που καλείται «Αστοφών»: αναφορές στον Cecco κάνει ο Jordano Bruno στο ποίημά του DE MONADE(,) NUMERO ET FIGURA                  αλλά το θέμα συνδέεται οπωσδήποτε με τα έργα του φίλου του Bruno, John Florio. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι η «Σφαίρα» ή «Σπείρα»                       του Jordano Bruno ανταποκρίνεται στον σκοπό του συλλογικού έργου του                (LIBRO DE SPHAERA) για την «ΝΕΑ ΣΦΑΙΡΑ» ή «ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ»                                     ή «ΕΝΑΤΗ ΣΦΑΙΡΑ» (NOVE SFERE) σε σχέση με την Ελισσάβετ της Αγγλίας                και τις 9 Μούσες. Βλ. κυρίως την σύνδεση με την MINERVA MUNDI                                 και την ASTRAEA, τα έργα του Inigo Jones αλλά και την σχέση με τις διαλέξεις              του Jordano Bruno  στην Οξφόρδη με ρητά του Marsilius Ficinus αλλά και το θέμα της διδασκαλίας του Bruno για την αστρονομία με επίκεντρο την «Σφαίρα»                   στην πόλη Noli (που συνδέεται με την γέννηση του Χριστού                                            αλλά και του Campanella στο Friuli ενώ καταγράφεται ένα ακόμα έργο του Bruno που έχει χαθεί με τίτλο ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το θέμα της «Σφαίρας» αναφέρεται στο ζήτημα της εφεύρεσης του τροχού, του Διαβήτη και της Πυξίδας για το οποίο συγκρούστηκαν Bruno-Mordente, στην λεγόμενη «Σφαίρα» του Πλάτωνος                   αλλά και την ανάλυση του Μαρξ περί της ατομικής σφαίρας και των δικαιωμάτων του πολίτη (βλ. CONTRAT SOCIAL) αλλά και στην δημιουργία του Βασιλείου                   μιας χώρας (π.χ. Αγγλίας-Ιταλίας) με βάση το ρητό «Θεός είναι 1 άπειρη σφαίρα                με το κέντρο της παντού και την περιφέρειά της πουθενά»: μεταφράζεται                από τον Marsilius Ficinus ως έκφραση του Ερμή (βλ. DE DEO ET ANIMA)                  στο SUPPLEMENTUM FICINIANUM. Δες περαιτέρω τις θεωρίες                                        περί Κρυστάλλινης Σφαίρας και Σφαίρας του Ουρανού στην σύνδεση                                    με DE (R)EVOLUTIONΙBUS ORBIUM COELESTIUM, τα έργα SIGILLUS SIGILLORUM- TRIGINTA SIGILLΙ-EXPLICATIO TRIGINTA SIGILLORUM-LAMPAS TRIGINTA STATUARUM-DE LAMPADE COMBINATORIA (LULLIANA)-DE PROGRESSU ET LAMPADE VENATORIA LOGICORUM                     ως προς τους DIALOGHI ITALIANI, την συνεργασία Campanella-Galilei                           και την ανάδειξη του Δελφίνου της Βενετίας.

SACRO SPECO= το Αγιασμένο Άδυτο του Αγίου Βενέδικτου ο οποίος τον 5ο αιώνα αποσύρθηκε στο καταφύγιο αυτό –συγκρότημα του 1200 με 1280 νωπογραφίες, τους Αγίους Αστέρες με τοιχογραφίες του 14ου αιώνος και Καταφύγιο                        των Ποιμένων– και μετά 3 έτη βγήκε από το ασκητήριό του για να υπαγορεύσει τους Κανόνες του Τάγματος των Βενεδικτίνων. Το Συμβούλιο Αντίστασης                     του Ο.Η.Ε. μεταφράζει –σε σχέση με την θεωρία του Βατικανού                                              (βλ. SPECOLA VATICANA) SACRO SPECO= «Ιερή Θεωρία», «Θέασις των Ιερών». Βλ. και το νόημα των εννοιών SPECULATOR-SUB SPECIE AETERNITATIS-VELUTI ΙΝ SPECULUM-SPECULUM HUMANAE SALVATIONIS-SANCTUS BENEDICTUS και όλα αυτά κυρίως σε σχέση με την επιγραφή PITTORE FAMOSO                   για το Pierro della Francesca και ως προς την ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΑ                 ΤΩΝ ΚΑΡΜΗΛΙΤΩΝ και ως προς το θέμα του λεγόμενου ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ                                          ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ ή Kanova. Βλ. και PRATO, SANTA MARIA DELLA CARMINE, SANTA SCOLASTICA, SUBIACO, INSULAE.

SACRUM CONSISTORIUM= ΙΕΡΟ ΚΟΝΣΙΣΤΩΡΙΟ = Θείον Συνέδριον:                       το Α´ όργανο του εξελληνισμένου Βυζαντινού Ρωμαϊκού Κράτους.                                  Το Β´ όργανο είναι το Συμβούλιο του Στέμματος (το οποίο αποτέλεσε μορφή συνεδρίασης μετά τον Α´ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως στο Βερολίνο στις 14/8/1918). Από την κοινή συνεδρίαση των 2 σωμάτων –“CONVENTUS”– προκύπτει                            το Γ´ όργανο, η Σύγκλητος ή Συμβούλιο των Πρεσβυτέρων.                                        Υπήρχε και το λεγόμενο Συμβούλιο του Αυτοκράτορα «SILENTIO».                           To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι ΚΟΝΣΙΣΤΩΡΙΟ = το Ιερατικό Συμβούλιο του Άμστερνταμ. Βλ. την σχέση με KUNSTHISTORISCHES.  

SAEPE STYLUM VERTAS= διόρθωνε ελεύθερα τις κέρινες πλάκες.

SALA CLEMENTINA= ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΚΛΗΜΗ, βρίσκεται στην ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ Βατικανού. Συνδέεται με την SALA PAOLINE και το SALONE SISTINO.

SALA PAOLINE= ΑΙΘΟΥΣΑ ΠΑΥΛΟΥ. Συνδέεται με την SALA CLEMENTINA                και το SALONE SISTINO.

SALA DEI TONDI= η Αίθουσα των Κυκλικών Πινάκων (λεγόμενη «Αίθουσα Προμηθέως») στο PALAZZO PITTI με 12 πίνακες κυκλικού σχήματος.                     Αποτελεί πρόδρομο της GALLERIA PALATINA. Βλ. TRIBUNA και TONDO.

SALA DELLA MERIDIANA= «Μεσημβρινή Αίθουσα» αναφέρει η τυπική μετάφραση, «Αίθουσα του Ήλιου της Μεσημβρίας» ή «Αίθουσα του Ισημερινού» μεταφράζει το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. Το θέμα που εικονίζεται εδώ          είναι η αλληγορία του χρόνου και των εποχών. Συνδέεται με την PALAZZINA DELLA MERIDIANA στην GALLERIA PALATINA όσον αφορά τα σχέδια                   το 1709 στα εργαστήρια του Μεγάλου Δούκα της Τοσκάνης για το Ερμάριο                 του Εκλέκτορα του Παλατινάτου. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει, εξάλλου, ότι το όνειρο του Βαν Γκογκ ήταν η δημιουργία της «Σχολής                             της Μεσημβρίας». Βλ. PALAZZO PITTI, CIVITAS SOLIS.

SAL ATTICUS/ATTICUM= «αττικόν άλας»= πνεύμα, χιούμορ, λόγος ευγενικός, λεπτός, με χάρη. Το άλας θεωρείται σύμβολο της συμμαχίας προς τον Θεό                  αλλά και σύμβολο του πολιτισμού της Αθήνας, της ομόνοιας, της ενότητας,                   της φιλίας, της αφθαρσίας και της αιωνιότητας.

SALLE DES CARIATIDES= «Αίθουσα των Καρυάτιδων» στο Λούβρο.                               Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει την Αίθουσα με τα σχέδια                        της Ακροπόλεως των Αθηνών. Βλ. GRAND DESSEIN.

SALONE= η διακόσμηση με 36 εικόνες αστρολογικού σχήματος των τοίχων                   της πόλης της Πάδοβας. Βλ. την σύγκριση των έργων Giotto-Mantegna                           αλλά και του Pierro della Francesca καθώς και τις εκφράσεις ARENA CAPELLA,                               EX OLYMPUS, ASTROLABIUM PLANUM, PICATRIX σε σχέση με τον συμβολισμό των εικόνων ως προς το έργο του Jordano Bruno και ως προς την ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ.

SALONE SISTINO= 2 ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΤΟΥ ΣΙΞΤΟΥ οι οποίες διακοσμήθηκαν το 1589                     με την τοιχογραφία Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ (έργο του 1589)                                         και βρίσκονται στην ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ                                  η οποία ιδρύθηκε το 1475. Η δόμηση αποτελεί έργο υπέρ της Εκκλησίας                            και των αρχών της Αντιμεταρρύθμισης. Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΣΙΞΤΟΥ                                     στην ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ συνοδεύεται από το Αρχείο της Βιβλιοθήκης.                                                                 Αποτελείται από 2 Σάλες: SALA PAOLINE και SALA CLEMENTINA.                                                                                         H γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι πρέπει να μεταφράζεται στα Ελληνικά, με την έννοια της δημιουργίας: «ΣΥΣΤΗΝΩ ΣΑΛΟΝΙ ΤΕΧΝΗΣ»               και να συνδυάζεται πάντοτε με την CAPELLA SIXTINA). Βλ. στην ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ και στην Πινακοθήκη Βατικανού GALLERIA CLEMENTINA τον κώδικα CODEX URBINATUS LATINU που αναφέρεται στην RENOVATIO URBIS, το σώμα CORPUS DES ORDONNANCES DE PTOLÉMÉES με βάση                 τον χάρτη PTOLEMÆUS ROMÆ και τις DISPUTATIONES CAMALDULENSES (και όσα υποδηλώνουν) σε σχέση με NOUVELLE BIENNALE, SALONE  SISTINO, MODUS OPERANDI, WIENER SCHULE, WIENER AKTIONISTEN,                                  LA SEZESSION DI VIENNA, SALONE SISTINO, APOSTOLADOS. Βλ. ειδικά                την σύνδεση των 2 επιγραφών MUTUO VULNERE OCCUBUIT ULTERUM FERE AD INFEROS και AGNOSCO-CITATAM CARTAGINIS του σαλονιού                               του Μεγάρου Δελφίνου της Βενετίας που μετεφέρθησαν                                                    στο KUNSTHISTORISCHES Βιέννης σε σχέση με τον πίνακα                                              «ΤΟ ΣΤΗΣΙΜΟ ΤΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ» του Τιέπολο                    του 1735 στην UFFIZI (βλ. PALAZZO PITTI) και την VEDUTA. Βλ. PRADO.

SALTO MORTALE= «ΤΟ ΑΛΜΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ». Βλ. ALTAMIRA.

SALUS POPULI SUPREMA LEX EST(Ο)= υπέρτατος νόμος είναι/έστω η ευημερία               ή σωτηρία του λαού. Η πρώτη ερμηνεία –αυτή του ESTO, «έστω»– εκφράζει ευχή                               αλλά αναιρεί την πραγματική ύπαρξη της δεύτερης.

SALVADOR DALI= ο Ισπανός ζωγράφος Σαλβαδόρ Φελίπε Γιακίντο.                             Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι πρέπει να ερμηνεύεται                           «ο Απελευθερωτής της Ιταλίας».

SALVATIERA= χωριό με προϊστορικά νεκροταφεία κοντά στο Burgos Ισπανίας. Βλ. BURGOS, MIRAFLORES.

SALVATΟR MUNDI= «Σωτήρ Κόσμου», σειρά προσωπογραφιών του Θεού Πατέρα ως Σωτήρος του Κόσμου. H έκφραση συνδέεται με το έργο του Ντύρερ. Υπάρχει, ωστόσο, και ο πίνακας SALVATOR MUNDI του Ιταλού ζωγράφου Antonellus Messanus ή Antonio di Salvadore (γνωστού ως Antonello da Messina) του 1465 στην Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου.

SALVATOR(E) ROSA= Ιταλός ζωγράφος, ποιητής, μουσικός, λόγιος (1615-1673) ειδικός σε σκηνές μαγείας, μυστηρίου, φανταστικών τοπίων και κόλπων, μαχών, αλληγοριών με σκοπό την στήριξη της Στοϊκής φιλοσοφίας, δηλαδή                                 της φιλοσοφίας της Ποικίλης Στοάς. Ίδρυσε στο Λιβόρνο την «Ακκαντέμια                        ντέϊ Περκόσι». Όλα τα έργα του –θαλασσογραφίες, μάχες, 1 αυτοπροσωπογραφία και 1 ύμνος στην μοναξιά– βρίσκονται στο PALAZZO PITTI ενώ τα τοπία του συνενώνουν το έργο των Poussin-Lorrain και συνδέονται με το έργο                                 του Salvador Dali. O τάφος του ως Καρδιναλίου βρίσκεται στον Ναό της Παναγίας των Αγγέλων του 1500 στην Ρώμη. Βλ. PIAZZA DELLA REPUBLICA                                 και TRIBUNA.

SALVE= Χαίρε

SALVE MATER CHRISTI= «Χαίρε Μήτηρ Χριστού», επιγραφή σε ρετάμπλ                     του Ραφαήλ στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου. Βλ. ALMA MATER,                 TEMPIO DELLA MAGNA MATER, MATER VIRTUTUM,                                          SANCTA MATER ECCLESIA, SANTA ELENA, SANTA MARIA MATER DOMINI.

SALVE REGINA= «Χαίρε Βασίλισσα», τίτλος παρτιτούρας από το χορωδιακό βιβλίο του Eton

SALVIA SALVIATRIX, NATURA CONCILIATRIX= «Θεραπεία ο Λυτρωτής, Φύση ο Συμφιλιωτής», θεραπευτικό ρητό για τις ιδιότητες του χειλανθούς φυτού φασκομηλιά.

SALVO JURE= το δικαίωμα ασφάλειας. Εξαιρετικά σημαντική έκφραση                       που βρίσκει εφαρμογές για τα άτομα και τα κράτη σε πολιτικές, νομικές                         και διπλωματικές διαφωνίες. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. καταθέτει                       και την μετάφραση «το δικαίωμα της σωτηρίας», «το δικαίωμα της χαράς»

SALVO SENSU= υπό την προϋπόθεση να διατηρηθεί η ορθή σημασία και έννοια του νοήματος. Πρόκειται για μιαν από τις σπουδαιότερες και ομορφότερες εκφράσεις που ανακάλυψε η έρευνα των πηγών του Συμβουλίου Αντίστασης                 του Ο.Η.Ε.

SAN CLEMENTE= Ρωμανική Εκκλησία του 12ου αιώνος στην Ρώμη.

SANCTA MATER ECCLESIA= «Η Εκκλησία είναι Μητέρα» αναφέρει η τυπική μετάφραση για τον χαρακτηρισμό αυτόν της Εκκλησίας από τον Πάπα                             τα Χριστούγεννα 1945.  Ωστόσο, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.  μεταφράζει «Ιερή Ύλη η Εκκλησία», «Ιερή Μητέρα η Εκκλησία» ή «Ιερή Μήτρα η Εκκλησία». Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Πάπας Eugenio Pacelli (Pius XII) έζησε το διάστημα 1876-1958 και θεωρείται ο υπέρμαχος της «Χριστιανικής Ειρήνης». Εξελέγη                  τον Μάρτιο 1939. Επικρίθηκε για την σιωπή του στην γενοκτονία των Εβραίων.                Σε ραδιοφωνική του ομιλία την 1η Σεπτεμβρίου 1944, δήλωσε: «απαιτείται γιγαντιαία προσπάθεια για να αποκατασταθεί η κοινωνική ζωή και ο ηθικός νόμος». Στο μήνυμά του για τα Χριστούγεννα 1944, όμως,  είχε συμπεριλάβει                 την εξής ανακοίνωση: «Η αληθινή δημοκρατία της μορφής είτε της δημοκρατικής πολιτείας, της ρεπουμπλικανικής, είτε της βασιλευομένης δημοκρατίας εγγυάται   την ελευθερία στην οποία προσβλέπουν οι πνευματικές πνοές και επιδιώξεις               των λαών σε αντίθεση  με τα απολυταρχικά, δικτατορικά κράτη που κυβερνώνται από πολιτικούς άνδρες και όπου κανείς  δεν έχει το δικαίωμα να ζήσει την ιδιωτική, προσωπική του ζωή με τρόπο έντιμο». Ήταν εναντίον του Μαρξισμού. Υπήρξε                 ο αίτιος του διαχωρισμού Βατικανού-Ανατολικής Ευρώπης. Ίδρυσε το Νέο Μουσείο Βατικανού. Βλ. και ETRETAT, AFRICA CORPUS, CORPUS JURIS CIVILIS, ALMA MATER, TEMPIO DELLA MAGNA MATER, MATER VIRTUTUM,               SALVE MATER CHRISTI, SANTA MARIA MATER DOMINI, SANTA ELENA αλλά ιδίως την σχέση AD SANCTOS, ACTA SANCTORUM, SANTA MATER ECCLESIA, UNAM SANCTAM.

SANCTA SANCTORUM= παρεκκλήσι της Ρώμης με τα πιο πολύτιμα λείψανα. Συνδέεται με τον τάφο του Αγ. Φραγκίσκου της Ασσίζης. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει την εκφραση ως «Τα Άγια των Αγίων».                      Αναφέρεται ως SANCTI SANCTORUM σε σχέση με τα Ουράνια από τον Giulio Delminio Camillo. Βλ. L’ IDEA DEL THEATRO και την σύνδεση με την χρήση                των ρητών AD SANCTOS, ACTA SANCTORUM, LEGENDA SANCTORUM-AUREA-MAIOR-SECUNDA, TRINITA DEI MONDI.

SANCTUS BENEDICTUS= επιγραφή στο πέτρινο στηθαίο –το οποίο αντιπροσωπεύει την πόλη Βρύγη της Φλάνδρας– του πίνακα «Ο ΑΓΙΟΣ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ» του διπτύχου που φέρει το όνομα του Μπενεντέττο Πορτινάρι              του Χανς Μέμλιγκ του 1487 στην συλλογή UFFIZI. Συνδέεται                                                με την αντιπροσώπευση του οίκου των Μεδίκων στην Βρύγη και με το λεγόμενο «ΤΡΙΠΤΥΧΟ ΠΟΡΤΙΝΑΡΙ» του Hugo Van der Goes στην UFFIZI το οποίο αρχικά                        (το 1477-1478) ήταν βωμός (ως το 1897) στην εκκλησία SANTA MARIA NUOVA. Ο Πορτινάρι ίδρυσε το 1287 το νοσοκομείο της SANTA MARIA NUOVA                      στην εκκλησία SANT’ EGIDIO στην Φλωρεντία όπου βρίσκονταν αργότερα,                  τον 15ο αιώνα, έργα του Pierro della Francesca –ειδικά αναφέρεται                                      το ΔΙΠΤΥΧΟ ΤΟΥ ΟΥΡΜΠΙΝΟ– και των Ντομένικο Βενετσιάνο, BEATO ANGELICO που μεταφέρθηκαν σε UFFIZI. Ο Hugo van der Goes ήταν                                 ο πραγματογνώμονας το 1480 για την εκτίμηση του πίνακα Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ                     ΤΟΥ ΟΘΩΝΟΣ του Thierry Bouts (1448-1491). Ωστόσο, ο πίνακας συνδέεται                  και με έργα των Μαζάτσιο-Μαζολίνο το 1425 και των Μέμι-Μαρτίνι το 1333                                 για τον Ευαγγελισμό της Κεχαριτωμένης από τον Κύριο                                                     (βλ. SACRA CONVERSAZIONE-MAESTÀ). Η ουσία είναι ότι το παρεκκλήσι Portinari είναι στην Εκκλησία Αγ. Ευστοργίου στο Μιλάνο, κτισμένο σε στυλ Αναγεννήσεως. Βλ. πρωτίστως AVE GRATIA PIETA DOMINUS TECUM, κατόπιν SANTA MARIA NUOVA, BEATRICE, BEATA BEATRICE D’ ESTE και ιδίως CAPELLA PORTINARI.

SAN DOMENICO MAGGIORE= βρίσκεται εντός μονής Νεαπόλεως, Εκκλησία         στην οποία έζησε από το 1272 ο άγιος της Καθολικής Εκκλησίας, Δομινικανός μοναχός, υπερασπιστής της θεωρίας CREATIO EX NIHILO, καθηγητής                            του Πανεπιστημίου της Μπολώνια, σχολαστικός φιλόσοφος από το Ακουΐνο Ιταλίας (1227-1274) Thomas Aquinas (εκεί είναι ο Εσταυρωμένος ο οποίος λέγεται ότι του μίλησε). SAN DOMENICO MAGGIORE υπάρχει και στην πόλη TARANDO.                   Το θέμα του θανάτου του Thomas Aquinas το 1274 ο οποίος πέθανε πηγαίνοντας στην Σύνοδο της Λυών συνδέεται με τον θάνατο του φιλόσοφου, θεολόγου                     και Αγίου Μποναβεντούρα το 1274 που πέθανε κατά την διάρκεια της Συνόδου    της Λυών (και επεκτείνεται και στα ζητήματα του Αγ. Φραγκίσκου της Ασσίζης. Βλ. πρωτίστως την ανάπτυξη του θέματος στην AD SUMMU REGNA TRONU DEFERTUR IN ALTUM αλλά και στις LEGENDA AUREA αλλά και LEGENDA MAIOR, επίσης κυρίως την σχέση CAPITOLINE, PALLAZO MATTEI DI JOVE              και κατόπιν DUOMO, ERMITAGE, NOVGOROD, GALLERIA PALATINA, BAROQUE. Βλ. και την διασύνδεση με NOLI ME TANGERE, ORATE PRO PICTORE και CONVENTO DEGLI ANGELI. Βλ. και την σύνδεση με τον Jordano Bruno σε CAMPO DEI FIORI.

SAN GIOVANNI IN FIORE= ερημητήριο το οποίο ίδρυσε –μαζί με το δικό του τάγμα των Κιστερκιανών– για να θεμελιώσει την Εκκλησία των Φλορένζι                            ο Τζοακίνο ντα Φιόρε (1130-1202) εκ Καλαβρίας: κληρικός, μυστικιστής, ιεροκήρυκας που οραματίζεται τον κόσμο ως εικόνα του μυστηρίου της Αγίας Τριάδας. Το όραμά του καταδικάστηκε από την Εκκλησία (βλ. εξάλλου την CITTÀ DEL SOLE του Campanella, ειδικά τα ARTICULI PROFETALES) αλλά έγινε δεκτό                  από τους Φραγκισκανούς. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει                       ότι το Τάγμα των Κιστερσιανών αναφέρεται ότι ίδρυσε ο  Άγ. Βερνάρδος                       του Κλαιρβώ (δες TU PATRONA HUMANI GENERIS TU AFFLICTIS MEDICA SINGULARIS και PELEGRINAGE DE LA VIE HUMAINE και PEREGRINATIONES IN TERRAM SANCTAM και το θέμα της μονής του San Francisco και τον κυκλικό ναό-παρεκκλήσι LA PEREGRINA του 1776 στην PLAZA MAYOR). Βλ. ακόμα              την σχέση με την θεωρία περί Τριάδος του Αγ. Αυγουστίνου στα 16 Λατινικά                 και Ελληνικά έργα του DE CIVITATE DEI και DE TRINITATE/DE TRINITADE               και DE GENESI AD LITTERAM και DE DOCTRINA CHRISTIANA και DE GRATIA CHRISTI και DE NATURA ET GRATIA και DE VERA RELIGIONE                                    και DE ORDINE και ENNARATIONES IN PSALMOS και ORATIO και CONSENSU EVANGELISTARUM με βάση το ρητό UNIS QUIPPE DEUS EST IPSA TRINITAS ET SIC UNUS DEUS QUOMODO UNUS CREATOR και «Ευαγγελικόν Ιωάννη», «Περί κηρύγματος Κυρίου εις το Όρος», «Εξομολογήσεις», «Μονόλογοι»                         και «Λόγοι» σε σχέση με την TRINITA DEI MONDI, την LA TRINIDAD,                         τον TORRE DE LA TRINITAD, το PALACIO DE LA TRINITAD και ακολούθως                σε σχέση με το ALCÁZAR τα νοήματα των εκφράσεων CASSIS DE DIJON, CONTRAT SOCIAL, GRAND DESSEIN, NAVICELLA, TRADITIO LEGIS, CONCORDI LUMINE MAIOR, LEGENDA MAIOR, LEGENDA SECUNDA, LEGENDA SANCTORUM, LEGENDA AUREA, UNAM SANCTAM.

SAN ISIDRO= «Άγιος Ισίδωρος», Εκκλησία των 10ου-11ου αιώνων (εκ των κυρίων δειγμάτων Ρωμανικής τέχνης στην Ισπανία) στην πόλη León η οποία ιδρύθηκε                  το 100 μ.Χ. ως στρατόπεδο των Ρωμαίων και πήρε το όνομά της από την Ρωμαϊκή λεγεώνα. Βλ. RENUEVA

SAN JUAN DE LOS REYES= παλαιό μοναστήρι Φραγκισκανών και μεταγενέστερα Γοτθική μονή στο Τολέδο. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει                     «ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ». Βλ. την σχέση με TORRE DEL ORO,                           (LA) GIRALDA, ALCÁZAR, LA LANJA αλλά κυρίως με CATEDRAL                             DEL TOLEDΟ-CAPILLA DE SAN JUAN.

SAN MARCO= μονή Φλωρεντίας του 15ου αιώνος σε σχέδιο του Michelozzo/i, κτισμένη το 1452. Βλ. την άμεση επαφή σε CONVENTO DEGLI ANGELI-PALESTRINA και με PALAZZO MEDICEO, NOLI ME TANGERE, PAXTIBI MARCE EVANGELISTA MENS αλλά και GALLERIA MEDICI σε σύνδεση                        με την επιγραφή PETRUS LEOPOLDUS AUSTRIA AD VERBIS SUAE DECUS                  ET AD INCREMENTA ARTIUM OPRIMARUM MUSEUM MEDICEUM               OPERIBUS AMPLIATIS CORPSQUE AUCTIS ORDINANDUM ET SPLENDIDIORE CULTU EXORDAND CURAVIT και την επιγραφή MED. PETRI F. COSMI                         και ως προς την CAPELLA MEDICEA.

SAN ROMANO= o τόπος νίκης της Φλωρεντίας επί της Σιέννας και του οίκου Βισκόντι του Μιλάνο την 1/6/1432. Η μάχη απεικονίστηκε από τον ζωγράφο Πάολο Ουτσέλλο στον τρίπτυχο πίνακα Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ,                 έργο του 1456 που δείχνει ταυτόχρονα 3 διαφορετικά χρονικά σημεία της μάχης.                      O πίνακας αρχικά βρισκόταν στο PALAZZO MEDICI αλλά τελικώς μετεφέρθη στην UFFIZI. Η μάχη διεξήχθη την 1/6/1432 μεταξύ Φλωρεντίας-Σιέννας.                         Η Φλωρεντία είχε αρχηγό τον Νικολό Μαουρούτσι ντα Τολεντίνο                                    (το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι Η ΣΥΝΘΗΚΗ                                  ΤΟΥ ΤΟΛΕΝΤΙΝΟ το 1797 υποχρέωσε την Αγία Έδρα να καταβάλη βαρείς φόρους και να παραδώσει στον Ναπολέοντα πίνακες και έργα –κυρίως                               Ο ΑΠΟΛΛΩΝ ΤΟΥ BELVEDERE, βλ. PIO CLEMENTINO και PALAZZO BELVEDERE– από τις εκκλησίες του Βατικανού τα οποία μετεφέρθησαν                             στην Γαλλία και επέστρεψαν στην Ρώμη το 1816). Η Σιέννα είχε αρχηγό                           τον Μπερναρντίνο ντελλα Τσιάρντα. Η αρχή της μάχης βρίσκεται σε πίνακα                  στο Λονδίνο (1440). Η λύση στην σύγκρουση δίδεται από τον Μικελέττο Αττέντολο ντα Κοτινιόλα ο οποίος ετάχθη με την Φλωρεντία –η παρέμβασή του βρίσκεται                 σε πίνακα Λούβρου (1455)– η οποία τελικά νίκησε. Η ήττα Μπερναρντίνο εικονίζεται σε πίνακα που βρίσκεται στην συλλογή UFFIZI (1439). Υπεράνω όλων, δες την σύνδεση με την επιγραφή EGO SUM IHS NAZARENUS (REX IODEORUM). Βλ. PAOLO UGELLI OPUS, IOANNES ACUTUS EQUES BRITTANICUS DUX                 ET REI MILITARIS: PAULI UGELI OPUS, IN HONOREM PRINCIPIS APOST. PAULUS V BURGHESIUS ROMANUS, CAMPANA, DUOMO, LOUVRE, ERMITAGE, CARITA, LA CARITA, CARITAS ROMANA, IMPERUM ROMANUM, PAX ROMANA, ROMAGNE, EMILIA ROMAGNA, ROMANA FIDES,                       SANT’ ARCANGELO DI ROMANIA. Αξίζει, επιπλέον, να σημειωθεί ότι στα τέλη του 1500 ο BEATO Νίκολα ντα Τολεντίνο έδωσε παραγγελία στον Ευαγγελίστα               ντι Πιαν ντι Μελέτο και στον Ραφαήλ για την PALA της Εκκλησίας                                  του Αγ. Αυγουστίνου στην πόλη Καστέλλο. Βλ. και RAPHAEL URBINAS.

SAN SACRAMENTO= παρεκκλήσι στο Βατικανό Ρώμης επί του Πάπα                  Ευγενίου Ε´ και του Πάπα Νικολάου Ε´ το οποίο τοιχογράφησε                                          ο BEATO ANGELICO μετά το 1449 (αργότερα, καταστράφηκε).                                       Βλ. οπωσδήποτε την σχέση με τις 2 ΚΑΠΕΛΛΕΣ CAPELLA NICOLINA-              CAPELLA PAOLINA και κατόπιν την σημασία των ρητών AQUA VERGINE,                              AUTO-SACRAMENTALE, DISPUTÀ DEL SANTISSIMO SACRAMENTO.

SAN SALVADOR= Καθεδρικός Ναός 11ου-15ου αιώνων στην Avila Ισπανίας.              Βλ. BURGOS και Πρελούδιο.

SAN SEGUNDO= μικρός Ρωμανικός ναός στην Avila Ισπανίας. Βλ. BURGOS                 και Πρελούδιο.

SAN SERVANDO= Κάστρο του 11ου αιώνος στο Τολέδο επί του ποταμού Τάγου. H εκτίμηση του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι συνδέεται                      με τον συγγραφέα Cervantes. Βλ. PLAZA DE ESPANA.

SANTA CROCE= Φραγκισκανική και Γοτθική, ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ. Το σχέδιο, σύμφωνα με την παράδοση, αποδίδεται στον Αρνόλφο ντι Κάμπιο. Η κατασκευή άρχισε περίπου το 1250 και καθαγιάστηκε το 1443. Περιέχει πρόσοψη με μνημείο του Δάντη (1865) και στο εσωτερικό νωπογραφίες του Giotto και 2 παρεκκλήσια του Giotto με βάση τις ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΓ. ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ (1317). Περιέχει, επίσης, το μνημείο του Μακιαβέλλι                     και τους τάφους του Ούγω Φώσκολου, του Γκιμπέρτι, του Μιχαηλάγγελου                        και του Γαλιλαίου καθώς και ΜΟΥΣΕΙΟ με Δειπνητήριο. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. την συνδέει άμεσα με την εκκλησία SANTO SPIRITO και την VITA BRUNELLESCHI. Βλ. υπεράνω όλων το παρεκκλήσι της SANTA CROCE                            –την CAPELLA PERUGI– και μετά τις διασυνδέσεις SANTA CRUZ-CATEDRAL SANTA CRUZ-MUSEO SANTA CRUZ, COLLEGIO DE SANTA CRUZ                               και ύστερα την σειρά DE ARCHITECTURA, RESTAURATIO URBIS, RENOVATIO URBIS και την αλληλουχία COLLEGIO DEL CAMBIO-CIBORIUM-SANTO SPIRITO και PIAZZALE ROMA και αμέσως το εξάπτυχο NAVICELLA-NOLI                                  ME TANGERE-PODESTAS-SANTA CROCE-LIBO-ILLE EGO SUM PER QUEM PICTURA EXTINCTA REVIXIT (και την VITA BRUNELLESCHI) με αποκορύφωμα το SANTO SPIRITO και την VERGINE MADRE FIGLIA DEL TUO FIGLIO. Ως προς τον Ούγω Φώσκολο (Μιλάνο 1778-1827 Λονδίνο), σημειώνεται η άμεση σύνδεση του έργου του με τον Ανδρέα Κάλβο και τα έργα του                                           ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΝΗΜΑΤΩΝ και OI ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΤΖΑΚΟΠΟ ΟΡΤΙΣ (ή ΤΕΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΣΤΟΝ ΙΑΚΩΒΟ ΟΡΤΙΣ. Βλ. SANTA CROCE.

SANTA CROCE IN GERUSALEME= εκκλησία του 4ου αιώνος στην Ρώμη, ανακαινίστηκε στην εποχή BAROQUE και φυλάττει τον Σταυρό του Ιησού Χριστού. Βλ. DONATIO CONSTANTINI.

SANTA CRUZ= περιοχή της Σεβίλλης στα τείχη του ALCÁZAR. Βλ. την σύνδεση              με CATEDRAL SANTA CRUZ, MUSEO SANTA CRUZ, COLLEGIO DE SANTA CRUZ, SANTA CROCE, VERA CRUZ. 

SANTA ELENA= η Εκκλησία της Αγίας Ελένης στην Βενετία. Σημειώνεται                       ότι στην εκκλησία SANTA MARIA MATER DOMINI (Αγία Μαρία Μήτηρ Κυρίου) της Βενετίας υπάρχει το έργο του Tintoretto Η ΑΝΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΛΕΝΗ (βλ. την σύνδεση με τα έργα του Pierro                   della Francesca).

SANTA EUFEMIA= «Αγία Ευφημία», πίνακας του Mantegna με την υπογραφή ANDREAS MANTINIAS στο Μουσείο CAPODIMONDE το 1454.                                   Βλ. EX OLYMPUS.

SANTA FINA= παρεκκλήσι της μονής του Σαν Τζιμινιάνο (συνδέεται με τον Πύργο του Αρνόλφο στο PALAZZO VECCHIO, τον Κεκλιμένο Πύργο Πίζας                            και τον Πύργο Ωρολογίου του Αγ. Μάρκου) όπου ο Ντομένικο Γκιρλαντάϊο τοιχογράφησε την «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΑΝΤΑ ΦΙΝΑ» το 1475. Το Σαν Τζιμινιάνο είναι Φρούριο της Τσοκάνης με σκοπό την προστασία των ευγενών. Βλ. SUMMA                     DE EXEMPLIS AC SIMILITUDINIBUS RERUM

SANTA LIBERATA= τρίπτυχο του Ιερώνυμου Μπος στο PALAZZO DUCALE Βενετίας.

SANTA MARIA= τρισυπόστατος ναός του 17ου αιώνος στην πόλη San Sebastian Ισπανίας κοντά στο παλαιό μοναστήρι και Μουσείο SAN TELMO                                        με πίνακες του 17ου αιώνος. Συνδέεται με την SANTA MARIA LA BLANCA,              την MORENETA και τον CRISTO DE LA LUZ.

SANTA MARIA ANTIQUA= το αρχαιότερο Χριστιανικό κτίσμα                                           –με τοιχογραφίες του FORO ROMANO– ανηγέρθη πάνω σε μιαν κατασκευή                     της αυτοκρατορικής περιόδου, αναδομήθηκε και αφιερώθηκε στην Χριστιανική λατρεία του 6ου αιώνος, βρίσκεται κοντά στον Ναό Ιουλίου Καίσαρα                                 και στον Ναό των Διοσκούρων του 484 π.Χ με 3 Κορινθιακούς κίονες, στην Ρώμη. Βλ. PALAZZO DEL TE, FORUM JULIUM, LAPIS NIGER, BASILICA JULIA,                SANTA MARIA NUOVA και ιδίως MONTU.

SANTA MARIA DE LA ENCARNATIÓN= Καθεδρικός Ναός –στυλ Plateresque– στην AL(H)A(M)BRA. Θεωρείται το μνημείο νίκης του Χριστιανισμού στην Ισπανία   μετά το 1523 και περιέχει την CAPILLA REAL με τάφους των Ισπανών                   Βασιλέων-Βασιλισσών. Σημειώνεται ότι υπάρχει, επίσης, η Μονή Ενσαρκώσεως της Μαδρίτης. Βλ. ALCÁZAR και PRADO.

SANTA MARIA DELLA CARMINE= οικοδόμημα του 12ου αιώνος                               των Καρμηλιτών ερημιτών του όρους Κάρμελ της Φλωρεντίας.                                     Διαθέτει τα 2 παρεκκλήσια Μπρανκάτσι και Κορσίνι.                                                         Στην Καπέλλα Μπρανκάτσι υπάρχουν οι τοιχογραφίες του Μαζάτσιο                            για τις ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΠΕΤΡΟΥ: είναι το παρεκκλήσι όπου η γροθιά                        του Πέτρου Τορριτζιάνι έσπασε την μύτη του Μιχαηλάγγελου.                                            Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι το γεγονός αυτό (βλ. TANCHI, MAESTER) συνδέεται με τα μάτια που απεικονίζονται σε στυλ νεκρικής προσωπίδας Νταρθ Βέϊντερ στον θόλο της CAPELLA SIXTINA στην τοιχογραφία ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ που αποκαλύφθηκε την 31/10/1512 και με την ολοκλήρωση της αποκάλυψης τα Χριστούγεννα του 1541 του τοίχου του βάθους της ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ όπου εικονίζεται σε 200  η «ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ» ή «Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΚΡΙΤΗΣ» στην κορυφή (βλ. την σύνδεση με τα αποκαλυπτήρια των έργων του Μιχαηλάγγελου με θέμα ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ στην CAPELLA SIXTINA              και την σύνδεση με το ΝΕΟ ΣΚΕΥΟΦΥΛΑΚΙΟ ΤΟΥ ΑΓ. ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ                            και το άγαλμα της Ημέρας στην CAPELLA MEDICI).                                                           Στην Καπέλλα Κορσίνι υπάρχει η  τοιχογραφία Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ.                      Βλ. οπωσδήποτε το Θαύμα της Όστιας στο CORPUS CHRISTI στην Λειτουργία  της Μπολσένα το 1512 με βάση το CORPUS DOMINI, το πρόγραμμα RESTAURATIO URBIS-RENOVATIO URBIS του 1512 και την υπογραφή MICHAELAGELUS BONAROTUS ως προς τον Ιούλιο Β´ και την STANZA              DELLA SEGNATURA, τις APOCALIPSIS FIGURIS για τον Ντύρερ                                      και τον IL RE TORRISMONDO ως προς την Ιερουσαλήμ και σε αναφορά                     με τις εκφράσεις SACRO SPECO, PRATO, PALAZZO CORSINI, EGO (SUM) LUX (MUNDI).

SANTA MARIA DONNA REGINA= Γοτθική (δηλαδή, του Θεού) Εκκλησία Νεαπόλεως με νωπογραφίες του 14ου αιώνος.

SANTA MARIA NOVA= η Εκκλησία SANTA FRANCESCA ROMANA Ρώμης                      η οποία ανάγεται στον 10ο αιώνα και ανασκευάστηκε πλήρως τον 13ο αιώνα.   

SANTA MARIA NUOVΑ= εκκλησία στο Φάνο της Φλωρεντίας με παρεκκλήσιο   της οικογένειας Lama. Είναι γνωστή από τον πίνακα Η ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ                         ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ του Μποτιτσέλλι στην συλλογή UFFIZI. Εκεί φυλάσσεται                           στα αρχεία το «ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ» του μικροτέχνη, ψηφιδοθέτη, χρυσοχόου και ζωγράφου Alessio Baldouinetti αλλά και τα Μυστικά Αρχεία                     του Μεγάρου PITTI (1773). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί                      από την έρευνα στα αρχεία του ότι συνδέεται  με τα ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ                ή ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ, έργο του Benedetto Dei για τον Μποτιτσέλλι                                 σε συνδυασμό με την ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ BENEDICTUS DEI του Λεονάρντο αλλά και με τις πληροφορίες που δίδει με τα έργα του ο Filippo Baldinucci.                     Βλ. CAPELLA PORTINARI, BEATRICE, BEATA BEATRICE D’ ESTE, SANCTUS BENEDICTUS και SCIENZA DELLA PITTURA.

SANT’ ARCANGELO DI ROMANIA= τόπος όπου γεννήθηκε ο Ιταλός ζωγράφος Guido Cagnacci ή Canlassi το 1606. Πέθανε το 1681 στην Βιέννη. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει την μετάφραση «Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ                           ΤΗΣ ΡΩΜΑΝΙΑΣ». Βλ. CARITA, LA CARITA, CARITAS ROMANA, PAX ROMANA, LE GUIDE, IMPERUM ROMANUM, EMILIA-ROMAGNA, ROMAGNE.

SANTA CROCE= βλ. την σύνδεση με τον σταθμό PIAZZALE ROMA της Βενετίας.

SANTA SCOLASTICA= η αρχαία μονή Κοσμά και Δαμιανού στο SUBIACO.                   Βλ. SACRO SPECO.

SANTI APOSTOLI= Βασιλική της Ρώμης όπου υπήρχε παλαιό ψηφιδωτό με θέμα την ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ συνοδεία 12 Αποστόλων και χορωδία αγγέλων μουσικών. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ», συνδέει όμως το θέμα και με τον ζωγράφο Raphael Santi.

SANTO DOMINGO= o Άγιος Δομήνικος. βλ. MAESTRO DOMINGO, SANTO DOMINGO EL ANTIGUO, SANTO DOMINGO EL REAL.

SANTO DOMINGO EL ANTIGUO= βωμός στο Τολέδο με τον πίνακα                                    Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ, έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου το 1577. Βλ. PICTOR                     A CARTIBUS, AUGUSTA TAURINORUM, EREMITICAE VITAE, DIALOGO DELLA PITTURA, PALAZZO DUCALE, EXPOLIO.

SANTO DOMINGO EL REAL= μονή του 14ου αιώνος στο Τολέδο.

SANTO SPIRITO= «Ναός του Αγ. Πνεύματος», εκκλησία                                                       της Πρώτης Αναγεννήσεως της Φλωρεντίας με βωμό στο παρεκκκλήσιο Μπάρντι     που είναι παρεκκλήσιο αγίων του οίκου DEI (όπου ξεκίνησε το 1506                        το ΝΟΝ FINITO έργο Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΟΝ ΘΡΟΝΟ του Ραφαήλ                                        και ολοκληρώθηκε το 1700 από τον Νικολό Κασσάνα), παρεκκλήσι που ανήκει στην SANTA CROCE. Η Εκκλησία ξεκίνησε από τον Brunelleschi το 1444                      και ολοκληρώθηκε από τον Manetti το 1487. Διαθέτει Καμπαναριό                                   και το «ΔΕΙΠΝΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ» της παλαιάς μονής                            με τοιχογραφίες του Ορκάνια, περίπου το 1306. Βλ. την άμεση ένωση SANTO SPIRITO-SANTA CROCE-VITA BRUNELLESCHI με την VITA DI FICINO-                    DE VITA COELITUS COMPARANDA-DE VITA LONGA-LAVACRUM RENASCENTIS VITAE και με τα ρητά DE FATO ET FORTUNA-DE DIGNITATE ET EXCELLENTIA HOMINIS.

SAPIENTIA= Σοφία

SAPERE AUDE= τόλμα να γνωρίσεις, τόλμα να είσαι σοφός. Φιλοσοφική αρχή

SAPIENS NIHIL AFFIRMAT QUOD NON PROBET= ο σοφός τίποτε δεν βεβαιώνει αν δεν το αποδείξει

SATIRAE= «ΣΑΤΥΡΕΣ», έργο του Ορατίου

SATIS VERBORUM= τέλος οι λέξεις, κορεσμός των ρήσεων

SAUVERIES APPARENCES= «διασώζειν τα προσχήματα», φράση του Ρουσσώ.            Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θέτει υπ’ όψιν του αναγνώστη                              ότι στην φυσική επιστήμη, στην Φυσική και στην Θεολογία η φράση σημαίνει κάτι διαφορετικό: «διασώζειν τα φαινόμενα», αναφέρεται δηλαδή στην προσπάθεια            της επιστήμης να βρει μιαν εξήγηση για να σώσει τα φαινόμενα όταν παρατηρεί στην φύση αντικρουόμενα και παράλογα φαινόμενα που δεν μπορεί να ισχύουν όλα μαζί διότι αλληλοαναιρούνται με βάση τους νόμους της φύσεως.                           Βλ. HORROR VACUI.

SCALA DEI GIGANTI= Σκάλα των Γιγάντων, οδηγεί στο Μουσείο της Βενετίας εντός του PALAZZO DUCALE. Πρόκειται για σχέδιο του Αντόνιο Ρίτσο τον 15ο αιώνα. Την ορίζουν τα 2 αγάλματα των θεών Άρη-Ποσειδώνος (φιλοτεχνημένα από τον Σανσοβίνο). Στην κορυφή της, γίνεται η Στέψη του Δούκα,                             δηλαδή του Χριστού με βάση την λεγόμενη «Συμφωνία DUX CONCORDIAE».                Βλ. PALLADIO και MUSEO PICTORICO Y ESCALA OPTICA, LA SCALA, SCALA DEI GIGANTI, SCALA REGIA, PIAZZA DELLA SCALA, LIBRERIA VECCHIA, LIBRERIA SANSOVINA, MARCIANA, CAPELLA SIXTINA.

SCALA REGIA= «Κλίμακα των Βασιλέων» στην Βασιλική του Αγ. Πέτρου, ολοκληρώθηκε από τον Μπερνίνι στο Βατικανό. Συνδέεται με SALA REGIA-SALA DUCALE. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι ο Δάντης αναφέρεται ποιητικά στην «Σκάλα προς το Θείο». Βλ. MUSEO PICTORICO                           Y ESCALA OPTICA, LA SCALA, PIAZZA DELLA SCALA, CAPELLA SIXTINA αφενός και αφετέρου PALAZZO DELLE PROPAGANDA FIDE                                            και CIVITAVECCHIA.

SCANDALUM MAGNATUM= σκανδαλώδης γραφή και λόγος προς τις αρχές.              Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. κρίνει πολύ σημαντικό αυτό το ρητό, ειδικά σε θέματα Τύπου και Ελευθεροτυπίας.

SCHATZKAMMER= «Αίθουσα του Θησαυρού» στο Ανάκτορο Βιέννης.                         Βλ. BELVEDERE-KUNSTKAMMER-KUNSTHISTORISCHES-LIVRE DU COEUR                D’ AMOUR ÉPRIS.

SCHENKELIUS DETECTUS: SEU MEMORIA ARTIFICIALIS HACTENUS OCCULTATA= έργο του Johannes Paepp για τον δάσκαλό του, Lambert Schenkel. Δημοσιεύθηκε στην Λυών το 1617. Βλ. CRISIS, IANI PHAOSPHORI,                                  IN QUO SCHENKELIUS ILLUSTRATUR-EISAGOGE, SEU INTRODUCTIO FACILIS IN PRAXIM ARTIFIOSAE MEMORIAE-ARTIFIOSAE MEMORIAE FUNDAMENTA EX ARISTOTELE, CICERONE, THOMAE AQUINATAE, ALIISQUE PRAESTANTISSIMIS DOCTORIBUS και τα έργα DE MEMORIA, GAZOPHYLACIUM.               

SCHERZANDO= με σκέρτσο, ναζιάρικα

SCIENZA DELLA PITTURA= «Επιστήμη της Ζωγραφικής», όρος του Λεονάρντο. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. την συνδέει με την λεγόμενη ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ, την ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΠΕΡΙ ΑΝΑΤΟΜΙΑΣ, την συλλογή ΜΥΘΟΙ των 12 ανεκδότων έργων του που είναι διαποτισμένα                                         από το σπινθηροβόλο πνεύμα της Τοσκάνης και το έργο ΚΩΔΙΚΕΣ ή ΚΩΔΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ (με 18 σελίδες) που έχει γράψει ο Λεονάρντο συν την ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ BENEDICTUS DEI όπου ομιλεί ο Λεονάρντο                           για τον Γίγαντα (και το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι συνδέεται              με τα ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ή ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ, έργο του Benedetto Dei                     για τον Μποτιτσέλλι). Βλ. MONDE IDÉAL, TRATADO DE LA PINTURA,                   CODEX ATLANTICUS, HOMO AD CIRCULUM, HOMO AD QUADRATUM, HOMO UNIVERSALIS, DE DIVINA PROPORTIONE, DE RE MILITARI                        και SANTA MARIA NUOVA. Για να ξεχωρίσουμε 2 μόνο ρητά,                                              ο Leonardo λέει: «Ο άνθρωπος είναι το πρότυπο του κόσμου»                                                                           και «Πραγματική επιστήμη είναι μονάχα εκείνη, που στηρίζεται  στην μαθηματική απόδειξη».

SCIENTIA= Επιστήμη, το σύστημα γνώσεων για την φύση, την κοινωνία                     και την σκέψη με σκοπό την ερμηνεία των γεγονότων και των φαινομένων                      της ζωής και του κόσμου καθώς και την ανακάλυψη και διατύπωση των νόμων που τα διέπουν

SCIRE FACIAS= βάσει καταγεγραμμένων στοιχείων, η υποχρέωση ενός προσώπου να εμφανιστεί και να αποδείξει γιατί ένα μέτρο δεν πρέπει να ισχύσει.                  Πρόκειται, κατά την γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε., για μιαν πολύ ωραία έκφραση η οποία μπορεί να συνδυαστεί με νομικά-θεολογικά ρητά                      και να μεταβάλη το όλο πλαίσιο των ζητημάτων.   

SCRIBENDI RECTE SAPERE EST ET PRINCIPIUM ET FONS= η αρχή και η πηγή (φωτός) της ωραίας γραφής είναι να διαθέτει κανείς αισθητική

SCRIPTA MINOA= έκδοση των επιγραφών της Κνωσσού αφιερωμένη                            στην ιερογλυφική γραφή. Βλ. PIANO NOBILE, PIAZZALE DEI SACELLI, INSULAE.

SCUTUM= ασπίδα, αιγίδα

SECUNDO MUSCULORUM TABULA= «Πίνακας των Μυών», αναφέρει η τυπική μετάφραση. Πρόκειται για σχέδιο του Vesalius το 1543 στην Βιβλιοθήκη Μπάρντο, στο Νόργουτοκ. Το Συμβούλιο Αντίστασης θεωρεί ότι αν δει κανείς τον πίνακα            θα πρέπει αυτός να συνδεθεί με την λειτουργία του «Παλλαδίου», του «Κηρυκείου»                 και του Κράνους με κιονόκρανα και περιστύλια που συμβολίζεται                                     από τους καλλιτέχνες Jean de Boulogne, Cellini, Leonardo, Michelangelo, Tiziano, Palladio. Βλ. DE HUMANI CORPORIS FABRICA, IMPERATORIS MEDICI.

SECUNDUM ARTEM= συμφώνως τη τέχνη, συμφώνως τη επιστήμη,                   συμφώνως τη σιωπή, συμφώνως τω κανόνι

SECUNDUM LEGEM= συμφώνως τω νόμω

SECUNDUM NATURAM= συμφώνως τη φύσει, φυσικώς. Επισημαίνεται                         και η ερμηνεία που σχετίζεται με το ρητό για την «ΔΕΥΤΕΡΗΝ ΦΥΣΙΝ»

SECUNDUM ORDINE= συμφώνως τη τάξη, συμφώνως τη οργανώσει.                            Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θα χρησιμοποιούσε το ρητό για να δηλώσει ότι υπάρχει και μια δεύτερη, εναλλακτική τάξη, οργάνωση, σύνταξη, μετάφραση  εν γένει

SECUNDUM QUID= το δευτερεύον, το σχετικό, το όχι απόλυτον

SECUNDUM USUM= συμφώνως τω εθίμω, συμφώνως τη πρακτική, συμφώνως              τη τελετή. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. επισημαίνει εκ νέου                               ότι στις τυπικές αυτές ερμηνείες απουσιάζει η ορθή μετάφραση                               «συμφώνως τη χρήσει» αλλά και η εναλλακτική που αποτελεί «δευτέραν χρήσιν» και εννοεί ότι υπάρχει και μια δεύτερη χρήση για το κάθε τι                            

SE DEFENDENDO= υπερασπίζοντας τον εαυτό του κανείς. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. κρίνει ότι η φράση μπορεί να συνοδεύεται                                 από το «SUO JURE».

SEGOVIA= πόλη με τείχος και με το υδραγωγείο του Αυτοκράτορα Τραϊανού.                Στο κέντρο της παλαιάς πόλεως, υπάρχει Καθεδρικός Ναός                                    που κτίστηκε το 1525, συμπληρώθηκε το 1588 και ολοκληρώθηκε το 1593                           σε νεώτερο Γοτθικό στυλ με υλικό από τον αρχαίο Καθεδρικό ο οποίος βρίσκεται κοντά στο αρχαίο φρούριο ALCÁZAR. Βλ. (EL) ESCORIAL, BURGOS, ANTIQUARIUM FORENSΕ, CIVITAVECCHIA, MERCATI TRAIANEI,                      FORO TRAIANO και ERESMA.                                  

SELINUNTE= Σελινούς, η περιοχή της Σικελίας με τα γιγαντιαία Ελληνικά μνημεία που χρονολογούνται μεταξύ 7ου-3ου π.Χ. αιώνων και έχουν βάση κιόνων                    100 τόνων. Βλ. AGRIGENTO, MON(T)REALE, SELINUNTE, PAESTUM.

SEMEL PRO SEMPER= άπαξ δια παντός

SEMPER IDEM= πάντοτε ο ίδιος. Ανήκει στην ενότητα των λατινικών λογίων                που χαράσσονται ως εμβλήματα σε θυρεούς. Συναντάται και το «SEMPER EADEM» αλλά τα δύο ρητά διαφέρουν

SEMPER EADEM= πάντα ίδιος (ή) πάντα το ίδιο (ή) πάντα ίδια.                                                 To πλήρες ρητό είναι η ιδέα του Λουκρητίου ότι ο κόσμος δεν προσανατολίζεται                  προς το «TA ΠΑΝΤΑ ΕΣΤΙ ΑΕΙ ΙΔΙΟΝ-SUNT EADEM OMNIA SEMPER»

SEMPER FIDELIS= πάντα πιστός

SEMPER PARATUS= έσω πάντα έτοιμος

SEMPER VIVIT (IN ARMIS)= ζει πάντα (με τα χέρια)

SEMPLICE= απλά, με ειλικρίνεια, άδολα. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει και «σύμπληκτα», με άγγιγμα πολλών πλήκτρων σε πληκτροφόρα όργανα.

SENATO DELLA REPUBLICA= σύγχρονος θεσμός στην Ιταλία που έχει το νόημα του ψηφοδελτίου της Επικρατείας της χώρας. Το Συμβούλιο Αντίστασης                       του Ο.Η.Ε. μεταφράζει, σε σχέση με τον συνταγματικό θεσμό, «ΣΥΓΚΛΗΤΟΣ                ΤΗΣ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑΣ».

SENATUS= Σύγκλητος, Γερουσία, Βουλή Πατρικίων με μέλη ισόβια εν ζωή.                                          Το ανώτατο όργανο διακυβέρνησης της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας                               μεταξύ των διαστημάτων όπου κυριαρχούσαν η Βασιλεία (στην οποία                            είχε συμβουλευτικό μόνο χαρακτήρα και μόνο κατόπιν αιτήματος του μονάρχη) και η Αυτοκρατορία. Πολιτειακό Όργανο στην Ρώμη (το οποίο αφαίρεσε                        την εξουσία από τον Νέρωνα και από τον Ταρκύνιο) και στην Κωνσταντινούπολη (από το οποίο αφαίρεσε κάθε εξουσία ο Λέων ΣΤ´ ο Σοφός). Βλ. BASILICA, SILENTO, COMITIUM, AUCTORITAS PATRIUM. Είναι σημαντικό να κατανοηθεί η λειτουργία της ως Ασφαλιστικής Δικλείδας. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ιδιαιτέρως την ερμηνεία: ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΣΩΜΑ ΑΡΧΑΙΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ, δηλ. ένωση διαφορετικών Πολιτειών σε ένα σώμα το οποίο μπορεί να κάνει άσκηση καθήκοντος (νομοθετικού ή διοικητικού) υψίστου. Επίσης, συνδέει για πρώτη φορά την λειτουργία της SENATUS με την πόλη της Σιέννας,                             με την SACRA CONVERSAZIONE όπου εκεί θεσπίστηκε και με τις Συνόδους                  στην Αίθουσα της Υπογραφής του Βατικανού (βλ. STANZA DELLA SEGNATURA).

SENATUS CONSULTUM= ψήφισμα της Συγκλήτου. Βλ. QUO DISTINCTU DIVINITATIS MENTIS MAGNITUDINE σε σχέση με το έργο Ι TRE LIBRI DEI PIACERI DELLA MENTE CHRISTIANA και EX VOTO.

SENATUS CONSULTUM DE BACCHANALIBUS= Διάταγμα της Συγκλήτου, Ρωμαϊκή Πλάκα του 186 π.Χ. με επιγραφή σχετική με τα Βακχανάλια τα οποία απαγόρευσε διότι θεωρήθηκε ότι αποτελούσαν εν δυνάμει παρακίνηση                                 σε πολιτική συνωμοσία. Συνδέεται με το έργο του Ρέμπραντ «Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ                                  ΤΟΥ CLAUDIUS CIVILIS» στην Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών Στοκχόλμης              το 1661 με θέμα την επανάσταση των αρχαίων κατά της Ρώμης                                                            και πιθανόν με το σχέδιο του Ιουλίου Β´ RENOVATIO URBIS, την υπογραφή MICHAELAGELUS BONAROTUS στην PIETÀ, τις αναφορές στο DECAMERON(E) και με τις προφητείες της Σίβυλλας. Βλ. SAN GIOVANNI IN FIORE, CITTÀ                  DEL SOLE και DE BACCHANALIBUS.

SENEX BIS PUER= ο γέρος άνθρωπος είναι δυο φορές παιδί. Σύγκρινε                              με την φράση BIS PUERI SENS. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. παρατηρεί και την ομοιότητα μεταξύ SENEX, Συγκλητικού και Σενέκα. Ο Σενέκας ήταν αρχικά δάσκαλος του Νέρωνος αλλά το δίδαγμα είναι ότι τελικά αυτοκτόνησε.

SENS COMMUN= «κοινός νους» λέει η τυπική μετάφραση για την φράση αυτή              του Antonio Gramsci και δίδει την έννοια του κοινού νου μιας κοινωνίας.                       Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δίδει την εκδοχή «κοινό νόημα»,                           «κοινή αίσθηση», «αίσθηση του κοινού», «κοινή γνώμη».                                               Σύγκρινε με SENSUS COMMUNIS.

SENSIBILIA= «οι εικόνες των αισθητών (πραγμάτων», αναφέρει η τυπική μετάφραση. Επισημαίνοντας ότι «εστέτ» καλείται ο «αισθητής» ως άτομο,                      το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δίδει συμπληρωματικά την ερμηνεία                  «τα πράγματα που έχουν την ιδιότητα της αίσθησης».

SENSU BONO= υπό το σωστό νόημα, με την καλήν έννοια. Από τις ομορφότερες και πλέον ουσιαστικές και χρήσιμες λέξεις που προέκυψαν από την έρευνα                    του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. και ειδικά επειδή αφορούν την μετάφραση και το νόημά της

SENSU MALO= υπό λάθος νόημα, υπό την άσχημη και κακήν έννοια. Μια ακόμα χρήσιμη έκφραση που μπορεί να χρησιμοποιείται από τους ειδικούς σε θέματα απόδοσης και ερμηνείας μεταφράσεων συντακτικών ή ασύντακτων –γνωστών                ή αγνώστων– κειμένων 

SENSUS COMMUNIS= «αίσθηση των κοινών», «κοινή αίσθηση», «κοινός νούς»,                  «πνεύμα των κοινών», «κοινό πνεύμα», «πνεύμα ομοψυχίας». Η έκφραση προέρχεται από τα έργα Αριστοτέλη και Albertus Magnus                                                     (βλ. DE ANIMA, DE MEMORIA ET REMINISCENTIA) και από διαγράμματα                των έργων Romberch-Rosellius-Leporius (CONGESTORIUM ARTIFIOSA/E MEMORIAE, THESAURUS ARTIFIOSAE MEMORIAE, ARS MEMORATIVA). Σύγκρινε με SENS COMMUN.

SENZA TEMPO= δίχως ρυθμική αγωγή

SEPTIZONIUM= Ζωφόρος. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει, επίσης, «Σεπτή Ζώνη». Το θέμα συνδέεται με τον Σεπτίμιο Σεβήρο και την Παναγία. Βλ. DOMUS SEVERIANA, CONSECRATIO, UMPLICIUS URBIS, ABU SIMBEL, ESPINARIO.

SEPTUAGINTA DUARUM= «Η μετάφραση των Εβδομήκοντα» αναφέρει η τυπική μετάφραση για την γνωστή μετάφραση των Εβδομήκοντα μεταφραστών                           της χριστιανικής Βίβλου (μετάφραση της Ο´) σε σχέση με τους οίκους                              της Αλεξάνδρειας. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. διορθώνει την μικρή απόκλιση με την ορθή μετάφραση «Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΩΝ 72». Η ιστορία                      της μετάφρασης των Εβδομήκοντα (ιστορία της Ο´) συνδέεται                                     στην πραγματικότητα με τους 70 μαθητές που ακολουθούσαν τον 72ο της Σχολής –τον Χριστό– υπό τον Ιωσήφ της Αριμαθείας και είναι η ιστορία της διαφθοράς                 και διαστρέβλωσης ενός κειμένου με πρωταρχική σημασία για την ανθρωπότητα, του ιδίου του λόγου του Θεού. Κατά την διαδικασία της μετάφρασης, υπήρξε                 μια φθορά των κειμένων με αποτέλεσμα αυτήν την αμφιλεγόμενη μετάφραση                  των Ο΄ που δέχεται τώρα μόνη στον κόσμο η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία                     –που ήταν στο παρελθόν το θεμέλιο της Χριστιανικής Εκκλησίας επί Ρωμαϊκής Εκκλησίας– σήμερα να μην την δέχονται ούτε οι Εβραίοι ούτε οι Προτεστάντες                  ούτε οι Λατίνοι της Καθολικής Εκκλησίας! Οι μόνοι που στην εποχή μας αποδέχονται την μετάφραση των Ο´ ως ορθή είναι οι Έλληνες και οι Εβραίοι                 της Αιθιοπίας. Οι Προτεστάντες από την εποχή του Λούθηρου δεν δέχονται                  τα 14 Απόκρυφα Ευαγγέλια και αναγνωρίζουν μόνο την μεταγενέστερη Εβραϊκή μετάφραση της Βίβλου από τον Άγιο Ιερώνυμο (Άγιο Jerome, κανονικά) ο οποίος αποδεχόταν την λεγόμενη «VERITAS EBRAICA», δηλαδή την Εβραϊκή Αλήθεια. Ωστόσο, σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Φίλων Αλεξανδρείας, οι 72 Ιουδαίοι ερμηνευτές μετέφρασαν το κείμενο σε διαφορετικές μεταξύ τους αίθουσες                     μέσα σε μόνο 72 ημέρες και, τελικά, το αποτέλεσμα ήταν να εμφανίσουν όλοι                το ίδιο μεταφρασμένο κείμενο! Η μετάφραση των Ο´ άρχισε τον 3ο αιώνα                     και ολοκληρώθηκε τον 1ο π.Χ. αιώνα. Έγινε από την σημιτική στην Κοινή Αλεξανδρινή και ο καλύτερος τίτλος που αποδίδει το περιεχόμενό της                           στην βιβλιογραφία είναι «Εβραϊκά με ελληνικές λέξεις». Διεθνώς είναι γνωστή                     ως LXX ή SEPTUAGINT ή Πεντάτευχος. Διατηρήθηκε στους Κώδικες                              του Βατικανού, στον Αλεξανδρινό και στον Σιναϊτικό Κώδικα αλλά μόνο μετά                 το 1.000 μ.Χ. βρέθηκε σε Εβραϊκό Κώδικα. Tο κείμενο ΕΞΑΠΛΑ του Ωριγένη                  –ο οποίος είχε φτιάξει σε 6 στήλες παράλληλα σε αντιπαραβολή όλες τις ανά καιρούς μεταφράσεις με 4 μορφές (σε εβραϊκά και ελληνικά συν το πρωτότυπο κείμενο συν την δική του ερμηνεία) συνδέεται με τις πλάκες του Μωϋσή                            και την στήλη της Ροζέττας (βλ. ROSETTA και LAPIS PHILOSOPHRUM).                        Ως προς τον αριθμό των 72 οίκων που παρατηρείται ως πρότυπο για μιαν πόλη                –όπως και στην αρχαία Αλεξάνδρεια ή στην Πομπηΐα– αυτός έχει ιδιαίτερη θρησκευτική και αστρολογική σημασία για την ορθή λειτουργία μιας κοινωνίας.              Σε αντίθεση, μικρή απόκλιση παρουσιάζεται ως προς το ίδιο φαινόμενο                       στην Αίγυπτο καθώς και στην Πόλη της Θάλασσας, την σημερινή Στοκχόλμη          όπου υπάρχουν 70 σταθμοί που λειτουργούν με ηλεκτρικό, είναι διακοσμημένοι              με έργα τέχνης από 70 καλλιτέχνες και στα κανάλια της πόλης τα έργα παρουσιάζονται σε 70 μουσεία. Υπάρχει, δηλαδή, ένας αντικατοπτρισμός                        της εικόνας της πόλης μέσω αστρολάβου σε συνδυασμό με την λειτουργία                     του κοίλου κατόπτρου στο θέατρο και στον δορυφόρο (»δορυφόρημα»)                        μιας πόλεως, όπως συμβαίνει με έναν καθρέφτη ή ένα ρολόϊ χειρός: η ημέρα χωρίζεται σε τέσσερα 6ωρα, το κάθε 6ωρο έχει 6 Χ 60 = 360 λεπτά,                              άρα η μισή ημέρα 720 λεπτά κ.τ.λ. και όλα αυτά χωρίζονται σε τεταρτημόρια                 όπως και οι συντεταγμένες της υδρογείου σφαίρας. Επιπλέον,  ο Αριστόξενος                 (ο μεγαλύτερος θεωρητικός της αρχαίας Ελληνικής Μουσικής) διακρίνει                       την μουσική κλίμακα σε 72 κόμματα και όλα αυτά συμπίπτουν ακριβώς                              με τις 360 μοίρες του μοιρογνωμονίου στον χάρτη στις δύο διαιρέσεις της Γης                     σε Βόρειο και Νότιο ημισφαίριο και, εν τέλει, λειτουργούν όπως ένα ρολόϊ                       στην εκκλησία μιας πόλης. Βλ. IMPERUM ROMANUM, DUOMO, ASTROLABIUM PLANUM, ROSA URSINA και ιδίως «CΟΝΤRA HISTORIAM ARISTAE DE LXX INTERPRETIBUS DISSERTATIO».

SERIE GIOVIANA= 500 πίνακες, αντιγραφή των προσωπογραφιών που είχαν διασωθεί από την συλλογή του επισκόπου του επισκόπου Paulus Jovius                                 ή Paolo Giovio στην Έπαυλη του Κόμο. Τα αντικείμενα είναι προσεκτικώς επιλεγμένα –πριν την εποχή δημιουργίας της TRIBUNA και μετά την δημιουργία του Θεάτρου των Μεδίκων THEATRUM MEDICI– και συνθέτουν Αλληγορία               των Τεχνών, της Παιδείας και της Διπλωματίας για χάρη του Λαυρεντίου                      του Μεγαλοπρεπούς, MAGNIFICO. Η σειρά των 500 πινάκων βρίσκεται                      στην Πινακοθήκη της UFFIZI, μαζί με αρχαία αγάλματα.  Συνδέονται                            και συμπληρώνονται σε μιαν ενότητα από τα ρητά και τις απεικονίσεις                            που περιέχονται στα υπόλοιπα έργα του Giovio (ELOGIA VIRORUM ILLUSTRIUM και DE VIRIBUS ILLUSTRIBUS) και την PORTA JOVIA.                            Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι ανήκουν στην ίδια κατηγορία               με την λεγομένη Αίθουσα των 500. Βλ. την σύνδεση με το EPOS HESPERIS και την SACRA STELIS CORONA και κατόπιν PALAZZO VECCHIO, GALLERIA PALATINA, MUSICA LAETITIAE COMES MEDICINE DOLORUM.

SERMO PERFECTUS= «Τέλειο Κήρυγμα» ή «Τέλειος Λόγος», ο αυθεντικός                       και αρχικός τίτλος του έργου ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ των Ερμητικών Κειμένων                         που συνδέεται με τα έργα του Απουλήϊου και του Λακτάντιου.                                          Βλ. MINERVA MUNDI, HERMETICA, CORPUS HERMETICUM, CRATER HERMETIS, DE CIVITATE DEI, LEGENDA AUREA, ONUS PROBANDI.

SERVABO FIDEM= θα μείνω πιστός, θα διατηρήσω την πίστη

SERVARE MODUM= τηρείν τα όρια. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. επισημαίνει και πάλι την συνήχηση modus-mondus σε συνάρτηση με τα σχετικά ρητά.

SERVITUDE ET GRANDEUR MILITAIRES= «Στρατιωτική Εργασία και Δόξα»,     έργο το 1835 του κόμη Alfred de Vigny που αναφέρεται στην δυνατότητα                   ενός αστού να καταλάβει πραξικοπηματικά τον κρατικό μηχανισμό                                   και να εγκαθιδρύσει δικτατορική κυβέρνηση. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το έργο του συνδέεται σε παραλλαγές με το έργο του Garibaldi,                       με το έργο του Hillaire Belloc «Το Κράτος της Δουλείας» αλλά κυρίως                                    –σε συνδυασμό με το έργο του François Guizot για την Γαλλική Επανάσταση                   (και με βάση πίνακες αστών του Honoré Daumier)– με τα έργα του Μαρξ                         και του Λένιν για την «Δικτατορία του Προλεταριάτου» εντός του αστικού κράτους, χωρίς την αστική τάξη, και την «Νέα Οικονομική Πολιτική» του 1921                              (που συνδέεται διπλά, μέσω Μαρξ-Λένιν, με την ανάδειξη του Μουσολίνι το 1922).                                     Σημειώνεται από το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. ότι «Καρλισμός»                         κανονικά λέγεται το κίνημα για την παλινόρθωση των Βουρβώνων                                      ως απογόνων του Δον Κάρλος της Ισπανίας αλλά, με εφαρμογή                                    ως προς τον Κάρολο Μαρξ, η έννοια αποκτά διαφορετική σημασία.

SERVUS SERVORUM DEI= υπηρέτης των υπηρετών του Θεού.

SETTENARIO DELLA HUMANA RIDUTTIONE= έργο του Alessandro Farra                  το οποίο κυκλοφόρησε στην Βενετία το 1571. Περιέχει συζήτηση του θέματος               της φιλοσοφίας της IMPRESA.

SEVILLA= Σεβίλλη, προϊστορικός Ρωμαϊκός και μετά Μαυριτανικός οικισμός                  στον ποταμό Guadalquivir στην Ανδαλουσία Ισπανίας.

SEXUS= «το φύλον», έκφραση του Άγγελου Σικελιανού

SIBYL= έργο του Ντισραέλι.

SIC= το γραφόμενο είναι η σωστή απόδοση του πρωτοτύπου

SIC ITUR AD ASTRA= αυτή είναι ο οδός προς τα άστρα (ή) προς την Αθανασία

SIC PASSIM= έτσι παντού, όπως εδώ παντού (είναι). Είναι δυνατόν να αναφέρεται              στην γραφή και σε βιβλία

SIC SEMPER TYRANNIS= «έτσι πάντα να φέρεσαι στους τυράννους», αναφέρει            η τυπική μετάφραση.  Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. προκρίνει την ερμηνεία «έτσι πάντα ταιριάζει στους τυράννους» ενώ επισημαίνει ότι μπορεί                                 να χρησιμοποιείται και μόνη η πλαστική: «SIC SEMPER»

SIC TRANSIT GLORIA MUNDI= έτσι γρήγορα παρέρχεται και χάνεται η δόξα              του κόσμου τούτου: η φράση λέγεται στον Πάπα την ώρα της εκλογής του.                 Δεν πρέπει, άρα, να αναρωτιέται κανείς ποιά είναι επιτέλους αυτή η Gloria Mundi

SICUT ANTE= όπως προηγουμένως

SICUT PATRIBUS SIT DEUS NOBIS= όπως ήταν με τους προγόνους μας, ας είναι   ο Θεός μαζί μας

SIC VOLO SIC JUBEO• STAT PRO RATIONE VOLUNTAS= «Αυτό επιθυμώ, τούτο διατάσσω• έστω το θέλημά μου για χάρη του λόγου» (ή) «στην θέση του λόγου»            (ή) «προ του λόγου». Ρητό το οποίο χρησιμοποιεί στις φιλοσοφικές και θεολογικές μελέτες του ο Ρώσσος Lev Chestov

SIDEREUS NUNCIUS= «Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΩΝ», φιλοσοφική                                     και αστρονομική εργασία του Γαλιλαίου η οποία δημοσιεύθηκε στην Βενετία                   το 1610, μετά από την ανακάλυψη του πρώτου αστρονομικού τηλεσκοπίου                     ή διόπτρας και αποκαλύπτει τα «ΑΣΤΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΩΝ ΜΕΔΙΚΩΝ»                   και τους Δορυφόρους του Διός. Σημειώνεται ότι η διόπτρα είναι και τοπογραφικό όργανο το οποίο χρησιμοποιείται μαζί με ράβδους και αστερίσκους                                   για εύρεση και άντληση από τις πηγές. Σημειώνεται ότι το έργο του Γαλιλαίου σχολίασε ο Κέπλερ. Επίσης, σημειώνεται ότι η δομή των ερειπίων της Πομπηΐας ανταποκρίνεται πλήρως στην δομή δικτύου του Κολοσσαίου και του αγωγού CLOACA MAXIMA με μορφή ρολογιού. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι η έκφραση SIDEREUS NUNCIUS πρέπει να σημαίνει, κυρίως,                         «Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΗΝΥΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΩΝ» και να μελετηθεί                                     μαζί με τα υπόλοιπα έργα του Γαλιλαίου «ΔΙΑΛΟΓΟΙ» και «ΕΠΙΣΤΟΛΗ                    ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΤΗΣ ΛΩΡΡΑΙΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ» (βλ. SANTA CROCE)              κυρίως ως προς την κίνηση του σώματος του Χριστού και σε άμεση σύνδεση                     με το σύνολο των έργων του Jordano Bruno περί μηνύματος και σε σχέση                      με την ένωση Θρησκείας-Επιστήμης και σε συνάρτηση με την απόδειξη                        των αξιωμάτων περί των άστρων που σχηματίζουν την πρωτεύουσα του πλανήτη Αφροδίτη όπως περιγράφεται στο έργο «DEMONSTRATIO MAXIMI                             ON CITUDINIS STEALLE VENERIS CAPITULUM» και με βάση τον πίνακα                     με το μοντέλο Κέπλερ αλλά και την μελέτη «ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΟΙΧΟΓΡΑΦΙΕΣ          ΤΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ ΠΟΜΠΗΪΑΣ» και την ερμηνεία των αστέρων με βάση το βιβλίο PICATRIX. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Αφροδίτη η ημέρα είναι μεγαλύτερη                   από το έτος και ότι ο πλανήτης Αφροδίτη είναι ο μοναδικός στον οποίο ο Ήλιος ανατέλλει από την Δύση!

SI DIIS PLACET= αν είναι αρεστό στους Θεούς.

SIÈCLE= Κύκλος & Αιών.

SIGILLUS SIGILLORUM = έργo του Jordano Bruno το οποίο αναλύει                            όλες τις λειτουργίες της Ψυχής –βάσει της διδασκαλίας του Σιμωνίδη–                              και την σύγκρουση εσωτερικού-εξωτερικού κόσμου με σκοπό την ανάδειξη θρησκευτικών ηγετών από τον κόσμο με θαυμαστές δυνάμεις: ανήκει στο έργο CLAVIS MAGNA, συνοδεύεται όμως από τα έργα TRIGINTA SIGILLΙ- EXPLICATIO TRIGINTA SIGILLORUΜ (και περιέχονται συνολικά στο βιβλίο                 ARS REMINISCENDI ET IN PHANTASTICO CAMPO EXARANDI). Συνδέεται                με τα έργα LAMPAS TRIGINTA STATUARUM, DE LAMPADE COMBINATORIA (LULLIANA), DE PROGRESSU ET LAMPADE VENATORIA LOGICORUM,                  DE UMBRIS IDEARUM, DE GLI EROICI FURORI και τις 30 διαλέξεις DIALOGHI ITALIANI. Δες και DE SIGILLIS HERMETIS ET PTOLEMAEI συν MNEMONICA; SIVE ARS REMINISCENDI: ET PURIS ARTIS NATURAEQUE FONTIBUS HAUSTA. Δες οπωσδήποτε MAGIA NATURALIS.

SIGLO DE ORO= η Χρυσή Εποχή της Ισπανίας στο διάστημα 1520-1644.

SIGNACULA MEMORATIVA= τα σημεία του συστήματος της τέχνης                             της μνημονικής. Αναφορά σε SIGNACULA, δηλαδή «σημειώσεις για ανάμνηση»           με την βοήθεια των Γραφών ή των γραπτών δίδει ο Boncompagno da Signa.                     Βλ. RHETORICA NOVISSIMA.

SIGNIFICATIO= η σημασία, η σημασιοδότηση, το νόημα, ο συμβολισμός                     μιας έννοιας ή μιας έκφρασης στην ερμηνεία, στην εξηγητική, στην αλληγορική, στην μετάφραση.

SIGNIS= «Χαρίσματα», έκφραση του Jordano Bruno σε σχέση                                          με το Άτομο ή την Μονάδα που αποτελεί, παράλληλα, και το σύνολο                            του Πνεύματος.

SIGNORI= οι νομοθέτες και Πατρίκιοι κυβερνήτες της Δημοκρατίας Ρώμης                   και Φλωρεντίας, πλούσιοι γαιοκτήμονες που κατάγονταν από αριστοκρατικές οικογένειες. Όταν καταργήθηκε το αρχαίο πολίτευμα Ρώμης στις αρχές                           του Ε´ π.Χ. αιώνος, κατείχαν την εξουσία και τα ανώτατα αξιώματα                              και συνέθεταν την Σύγκλητο της Δημοκρατίας ως την πτώση της                                    από την RESPUBLICA.  Η δομή του σώματος των SIGNORI συνδέεται                           με την PIAZZA DELLA SIGNORIA.

SIGNUM TRICIPUT= Ελληνιστικό σύμβολο το οποίο χρησιμοποιείται στην Τέχνη της Αναγεννήσεως. Περιγράφεται από τον Μακρόβιο. Συμβολίζει την ταυτόχρονη όραση παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος και ταυτίζεται με τον οφθαλμό                 (το Γοργόν ή Δημόγοργον) που χρησιμοποιούσαν οι 3 Μοίρες ή 3 Γοργόνες                  από κοινού καθώς και με την Ασπίδα Ηρακλέους που περιγράφει ο Ησίοδος. Πιθανόν, αναλύεται στα έργα του Ερμή Τρισμέγιστου. Ο Camillo το αποδίδει                 στον Αριστοτέλη και το ονομάζει «INTELLECTUS AGENS».

SIGÜENZA= Από τις έρευνες στα αρχεία του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. προκύπτει ότι η λέξη πρέπει να ερμηνευθεί ως «Ακολουθία» (με το νόημα                       της μαθηματικής ακολουθίας και της θρησκευτικής ακολουθίας, δηλαδή επιτέλεσης λειτουργίας. Η SIGÜENZA είναι Καθεδρικός Ναός στην Ισπανία ενώ ο Ισπανός ιερεύς José de Sigüenza είναι αυτός ο οποίος αποκωδικοποίησε το έργο                            του Ιερώνυμου Μπος (EL BOSCO) και συνέγραψε το έργο                                      «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ» (TERCERA PARTE DE LA HISTORIA               DE LA ORDEN DE SAN JERÓNIMO) στο διάστημα 1600-1605. Το θέμα συνδέεται με την λειτουργία του Αγίου Γρηγορίου και την λειτουργία της Μπολσένα                      (βλ. CORPUS CHRISTI-CORPUS DOMINI). Υπάρχει, ωστόσο, και ο λεγόμενος «ΤΕΧΝΙΤΗΣ ΤΗΣ ΣΙΓΚΟΥΕΝΘΑ», με πολύπτυχα έργα τα οποία βρίσκονται                  στο PRADO. Βλ. κυρίως LA MER DES HYSTOIRES και ακολούθως την λειτουργία της GALLERIA PALATINA και των PALAZZO CORSINI-MEDICI-NUOVO.

SILE ET PHILOSOPHUS ESTO= Σιώπα –και έστω φιλόσοφος (μετάφραση αποκλειστική του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε.)

SILENT LEGES INTER ARMA= «σιωπούν οι νόμοι εν μέσω των αρμάτων». Καλύτερα ακόμα: «σιγούν οι νόμοι εν καιρώ πολέμου». Και: «ΠΑΥΟΥΝ                           ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΙΣΧΥ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΠΟΛΕΜΟΥ». Στην περίπτωση αυτή,               οι «LEGES» μπορεί –σύμφωνα με το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.–                         να μεταφράζονται και «λεγεώνες». Βλ. και τον αναλεκτισμό «SILENT LEGES INTER ARMA»

SIMILIA SIMILIBUS CURANTUR= πρόκειται για λατινική απόδοση                              των αρχαιοελληνικών ρητών «ΤΑ ΟΜΟΙΑ ΤΟΙΣ ΟΜΟΙΟΙΣ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ»                (τα όμοια με τα όμοια θεραπεύονται) και «ΠΑΣΣΑΛΟΣ ΠΑΣΣΑΛΩ ΕΚΚΡΟΥΕΤΑΙ». Αντίθετό του το «CONTRARIA CONTRARIIS CURANTUR». Σύγκρινε με «SIMILIS SIMILI GAUDET» και “SEMPER IDEM”

SIMILIS SIMILI GAUDET= πρόκειται για λατινική απόδοση του αρχαιοελληνικού ρητού «ΟΜΟΙΟΣ ΟΜΟΙΩ ΑΕΙ (ΠΕΛΑΖΕΙ)» που ισοδυναμεί με το «TRAHIT                  SUA QUEMQUE VOLUPTAS» και σημαίνει «Ο ΟΜΟΙΟΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΟΜΟΙΟ ΤΟΥ». Σύγκρινε με «SIMILIA SIMILIBUS CURANTUR»                και “SEMPER IDEM”

SIMONIDES REDIVIVUS= έργο του Adam Bruxius το οποίο δημοσιεύθηκε                στην Λειψία το 1610 με θέμα την μνήμη.

SI MONUMENTUM QUAERIS/REQUIRIS CIRCUMSPICE= εάν ψάχνης/αξιώνεις το μνήμα του, κοίτα τριγύρω. Επίγραμμα στον ΕΠΙΤΑΦΙΟ Σερ Christopher Wren (1632-1723), Βρεττανού αρχιτέκτονος, καθηγητή αστρονομίας και μαθηματικού.              Η τεχνοτροπία του ακολούθησε το στυλ του αρχιτέκτονα Inigo Jones και αυτός     του Andrea Palladio. Ο Wren ειδικεύθηκε στην οικοδόμηση Εκκλησιών                         στο Λονδίνο μετά την πανούκλα και την φωτιά του 1666. Βλ. ANNUS MIRABILIS, COLEUM/COELUM BRITANNICUM και ROTONDA-ROTUNDA της PICATRIX.

SIMPLICIORES= οι πρώτοι Χριστιανοί, τα παιδιά (ονομασία που έδωσε ο Κλήμης Αλεξανδρείας).

SIMULACRA= ομοιώματα (ζωγραφισμένα ή ανάγλυφα) ή αγαλματίδια τα οποία μεταμορφώνονται, ζωντανεύουν και παρέχουν πληροφορίες ενώ παρουσιάζουν από το ζωγραφισμένο ξύλο σκηνές της καθημερινής και αγροτικής ζωής                        και αναπαριστούν την πραγματικότητα. Είναι οδηγός για την αναπαραγωγή               των εικόνων σε μιαν οθόνη. Όταν φωτιστούν, μεταφέρουν σε 3 διαστάσεις                   τις εικόνες των τοιχογραφιών ναών ή τάφων (εξ ου και «αφιερώματα»): είναι                     η σημερινή τεχνική δελτίων παρουσίασης ειδήσεων. Επιπλέον, δέλτοι, πάπυροι, περγαμηνές, χαρτιά, επιγραφές, στήλες, εικόνες, στιχογραφίες, τοιχογραφίες               και ανάγλυφα –ακόμα και μεταφρασμένα λατινικά ή ιερογλυφικά από τις πηγές του παρελθόντος– μεταδίδουν μηνύματα όπως οι στήλες των εφημερίδων                        με τους τίτλους τους. O όρος SIMULACHRA εμφανίζεται στα 2 έργα ΡΗΤΟΡΙΚΗ του Κικέρωνος για να δηλώσει την ολοκλήρωση των εικόνων που διατηρούνται ενωμένες και κινούνται με τάξη και σειρά στην φαντασία μας                                               σε συνθήκες σκιάς, ιδιωτικώς και μακριά από φώτα της δημοσιότητας.                            Ο ζωγράφος Piero di Lorenzo ή Piero di Cosimo εφάρμοσε την τεχνική                         στην ζωγραφική για να αποκτά το ομοίωμα (SIMULACHRUM) ζωή.                             Βλ. HORROR VACUI και HORTUS CONCLUSUS σε συνδυασμό με STUDIO ROMANO, DE STATUA καθώς και στο CONSTAT IGITUR ARTIFIOSA MEMORIA EX LOCIS ET IMAGINIBUS την όμορφη φράση «.SOLITUDO CONSERVAT INTEGRAS SIMULACRORUM FIGURAS».

SINE DIE= η τυπική μετάφραση δίνει «επ’ αόριστον», «χωρίς καθορισμένη ημερομηνία συνάντησης». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θέτει υπ’ όψιν           των αμελέτητων την μετάφραση «αμαρτία Θεού»

SI DIPINGE CON CIERVELLO E NON CON LE MANI= «Ζωγραφίζουμε                     με το μυαλό, όχι με τα χέρια», απόφθεγμα του Μιχαηλάγγελου

SINE DUBIO= άνευ αμφιβολίας

SINE IRA ET STUDIO= άνευ οργής, άνευ πάθους, άνευ ευνοίας, αμερόληπτα,                με αντικειμενικότητα. Φράση από τα ΧΡΟΝΙΚΑ («Annales») Τάκιτου. Φυσικά,                η διπλή παρουσία των λέξεων SINE-STUDIO μπορεί αν χρησιμοποιηθεί καταλλήλως ή ακαταλλήλως να μεταβάλη την σημασία

SINE MORA= άνευ αργύτητας

SINE MORE= έκνομα, αχαλίνωτα. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δεν βλέπει τον λόγο να μην καθιερωθεί η δική του μετάφραση «άνευ ηθικής» ή «άνευ ήθους»                  ή, ακόμα καλύτερα, «άνευ νόμων και κανόνων» αλλά επισημαίνει ότι πρέπει                 να προσέχει κανείς τον τόπο χρήσης και το σημείο χρήσης στην γραφή                             και στον λόγο

SINE NOBILE= S. NOB. = χωρίς ευγένεια (εξ ου και «σνομπισμός»)

SINE NOMINE VULGUS= το ανώνυμο πλήθος, ο όχλος

SINE PRAEJUDICIO= άνευ προκαταλήψεως

SINE QUA NON= κάτι ουσιώδες άνευ του οποίου δεν είναι δυνατόν να γίνει κάτι άλλο. Έχει αναλογίες με το αρχαίο ελληνικό «εκ των ων ουκ άνευ». Επισήμως, σημαίνει το αδύνατον της εκτέλεσης μιας πράξης χωρίς την ύπαρξη                              μιας βασικής προϋπόθεσης. Το ρητό χρησιμοποιείται απομονωμένο αλλά υπάρχουν και οι άλλες 2 του, πλήρεις μορφές «CONDITIO SINE QUA NON»                 και «CAUSA SINE QUA NON». Μπορεί, ωστόσο, να συγκριθεί με άλλα ρητά                 που δεν λένε ακριβώς το ίδιο: π.χ. «εκ των δύο, ένα» που σημαίνει                                     ότι από 2 αντικρουόμενα πράγματα, όρους, συνθήκες, ερμηνείες κ.τ.λ.                      πρέπει κανείς να επιλέγει 1. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει                 ότι υπάρχει και η εξειδικευμένη έκφραση «ΚΑΝΟΝΑΣ SINE QUA NON» η οποία καταγράφεται από τον Καραγάτση και συνδέεται με την εφαρμογή ή μη                         της Συνθήκης του Κάρλοβιτς το 1699 (το οποίο χαρακτηρίζει την περίοδο                           της Ενετοκρατίας στην Ελλάδα –βλ. REGNO DI MOREA BELVEDERE–                          και σηματοδοτεί την παραχώρηση της Πελοποννήσου από την Τουρκία                       στην Βενετία) και του Βασιλικού Διατάγματος του 1719  –όπως αναλύονται                 από τον Βερν στο έργο ΜΑΤΙΑΣ ΣΑΝΤΟΡΦ και από τον Σκωτ στο έργο ΡΙΧΑΡΔΟΣ Ο ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ– αναφορικά με την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων, της αδελφότητας «ΤΟ ΓΕΝΟΣ» των Ελλήνων Βιέννης, Τεργέστης, Βενετίας και του ΙΕΡΟΥ ΛΟΧΟΥ Κάλβου και την αντικατάσταση των λατινικών                  από την αρχαία ποιητική γλώσσα των Χριστιανών –και ειδικώς των Μαγυάρων–        σε όλα τα διατάγματα και σε όλους τους νόμους. Βλ. REGNO DI MOREA BELVEDERE   

SI NON POTES INTELLIGERE, CREDE UT INELLIGAS, PRAECEDIT FIDES, SEQUITUR INTELLECTUS. ERGO NOLI QUAERERE INTELLIGERE                             UT CREDAM, SED CREDE UT INTELLIGAS= «Αν δεν μπορείς να εννοήσεις, πίστευε ώστε να εννοήσεις, διότι προηγήθηκε η πίστη και ακολούθησε η νόηση.                        Άρα, να μην ερευνάς να εννοήσεις τα έργα για να πιστέψεις αλλά πίστευε                               ώστε να εννοήσεις». Το ρητό ανήκει στον Άγ. Αυγουστίνο (από το «Ευαγγελικόν Ιωάννη»).

SI PRUDENS ESSE CUPIS IN FUTURA PROSPECTUM INTENDE= «Αν είσαι γνωστικός, τα σχέδιά σου ας σκοπεύουν στην μελλοντική προοπτική», επιγραφή στην ζωφόρο των Ελευθερίων και Χειρωνακτικών Τεχνών (έργο του Τζορτζόνε στα τέλη του 15ου αιώνος στην πόλη Καστελφράνκο Βένετο).

SI QUAERIS PENINSULAM AMOENAM CIRCUMSPICE= εάν ψάχνης                            μιαν χερσόνησο όμορφη, κοίτα τριγύρω σου (ή) μην ψάχνης να βρης κάτι όμορφο μακριά, μπορεί να είναι δίπλα σου

SIVE LIBER URSINI= Βατικανός κώδικας των επινίκων Πινδάρου

SI VIS PACEM, PARA BELLUM= «εάν θέλεις ειρήνη, ετοίμαζε πόλεμο». Η φράση προέρχεται από τον Δ´ μ.Χ. αιώνα και ανήκει στον Βενέτιο

SOLA NOBILITAS VIRTUS= Αρετή η μοναδική ευγένεια. Σύγκρινε με «NOBILITAS SOLA EST ATQUE UNICA VIRTUS»

SOLARIA= όρος που χρησιμοποιεί ο Jordano Bruno στο έργο του DE MAGIA                       σε σχέση με την Ρητορική και την Ιατρική για να δηλώσει την θεραπεία από τα ρητά των Μεδίκων (Θεραπευτών ή Εσσαίων) περιοδικό της Φλωρεντίας                               με σκοπό την «ενσάρκωση του πνεύματος» το οποίο ιδρύθηκε το 1926 από τους Αλμπέρτο Καρότσι-Τζοβάνι Κολατσίκι.

SOLFÈGE= φωνητική ανάγνωση της μουσικής με μελωδικό τρόπο

SOLIDUS= Χρύσινος ή Υπέρπυρον ή Μανοηλάτον, χρυσό νόμισμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας  με την κεφαλή του Μεγ. Κωνσταντίνου. Αποτελούσε την βάση   του νομισματικού συστήματος σε ολόκληρο τον βίο της Μεσαιωνικής Ελλάδας. Ατόφιο χρυσάφι με θεωρητικό τίτλο 24 καρατίων.

SOL LUCET OMNIBUS= ο ήλιος φωτίζει όλους, όλοι έχουν δικαίωμα στα δώρα               του Θεού

SOMNIUM SCIPIONIS= «Το Όνειρο του Σκιπίωνος», έργο του Κικέρωνος με κύριο θέμα τον Ήλιο. To έργο αποτέλεσε αντικείμενο σχολιασμού από τον Μακρόβιο.                         Βλ. IN SOMNIUM SCIPIONIS και σύγκρινε με SOMNIUM, SEU OPUS POSTHUMUM DE ASTRONOMIA LUNARI-DE SOMNII INTERPRETATIONE-INSOMNIUM (στους DIALOGI DUO DE FABRICII MORDENTIS) και το έργο              του Αριστοτέλη DE INSOMNIS. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι ο Λούκιος Σκιπίων ήταν ο άνθρωπος ο οποίος ήξερε απ’ έξω τα ονόματα                του συνόλου του λαού των Ρωμαίων. Δες, επιπλέον, το θέμα του καταπιστεύματος σε GALLERIA BORGHESE.

SOMNIUM, SEU OPUS POSTHUMUM DE ASTRONOMIA LUNARI=                      «ΣΩΜΑ ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΟΙ ΕΠΟΣ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΟ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ                   ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛΗΝΗ», έργο του Ιωάννη Κέπλερ το 1634 το οποίο περιγράφει              την Γη με παρατηρητήριο την Σελήνη.  Βλ. όλες τις σημειώσεις –με αρχή την CITTÀ DEL SOLE– για το έτος 1634 συν τις φράσεις ARUNDO DIOPTRICA, OCULARE TURBUS και το έργο (DE) HARMONICE MUNDI με βάση το μοντέλο του πίνακα «TABULA ORBIUM PLANETARUM DIMENSIONES, ET DISTANTIAS                         PER QUINQUE REGULARIA CORPORA GEOMETRICA EXHIBENS»                               σε συνδυασμό με όλες τις υπόλοιπες ανακαλύψεις. Σύγκρινε κυρίως με τα 3 έργα               IN SOMNIUM SCIPIONIS και SOMNIUM SCIPIONIS και DE SOMNII INTERPRETATIONE.

SONATA= Μουσική σύνθεση που καταλαμβάνει μεγάλη έκταση, διαθέτει 4 μέρη διαφορετικά μεταξύ τους αλλά που ενώνονται με μιαν ενότητα θέματος και στυλ και προορίζονται με μορφή σονάτας για πιάνο ή άλλο όργανο ή χορό οργάνων (και όχι για φωνητική εκτέλεση, όπως η καντάτα).

SOCIETAS JESU= «Τάγμα των Ιησουϊτών», οργάνωση με στρατιωτικό σύστημα              το οποίο λειτουργούσε υπό την αιγίδα του Πάπα και της Ιεράς Εξέτασης.                       Η ακριβής μετάφραση είναι «Κοινωνία του Ιησού». Εκκλησία των Ιησουϊτών υπήρχε στο Πφαλτς-Νόϋμπουργκ. Στο Νώυμπουργκ βρίσκεται η Εκκλησία                      του Ιησού όπου το 1615 ο Ρούμπενς φιλοτέχνησε για την κεντρική Αγία Τράπεζα τον πίνακα ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ (στην Παλαιά Πινακοθήκη Μονάχου). Βλ. INQUISITIO, AUTO DA FÉ, INDEX LIBRORUM PROHIBITORUM, BELVEDERE, NOVACELLA, DE HUMANI CORPORIS FABRICA, CORPUS CHRISTI, DIXI, ET PUR SI MUOVE και οπωσδήποτε TOLLERE FILIUM και, τέλος, τον συνδυασμό των 4 ρητών REGINA ROSAS AMAT, DE BACCHANALIBUS, SENATUS CONSULTUM DE BACCHANALIBUS, PALAZZO DELLA CONSULTA.

SOL AB ORIENTE= «Ήλιος εξ Ανατολής», έκφραση η οποία προέρχεται                        από το έργο του Robert Fludd (δες τις αναφορές σε THEATRUM ORBI                        στο κεφάλαιο DE THEATRI ORIENTALIS ET OCCIDENTALIS DESCRIPTIONE του έργου UTRIUSQUE COSMI, MAIORIS SCILICET ET MINORIS, METAPHYSICA, PHYSICA ATQUE TECHNICA HISTORIA). Σύγκρινε                                 με EX ORIENTE LUX.

SOPHIAE CUM MORIA CERTAMEN= έργο του Robert Fludd στην Οξφόρδη                   το 1626.

SOSTENUTO= συγκρατημένα

SOTTO VOCE= «με χαμηλή φωνή» λέει η τυπική μετάφραση. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει: «υποβολιμαίως».

SOURANO POETA= «ο μεγαλύτερος ποιητής», η φράση αναφέρεται στον Όμηρο.

SPACCIO DELLA BESTIA TRIONFANTE= έργο του Jordano Bruno το 1584                      που μεταφράστηκε στην Αγγλία το 1713 και στην Γαλλία το 1750 με τον τίτλο               LE CIEL RÉFORMÉ: θεωρείται  ότι είναι ηθικός διάλογος (θεωρείται ότι ανήκει                 στο έργο DIALOGHI ITALIANI). Περιλαμβάνει 3 διαλόγους και όλο το κείμενο                με τίτλο «ΘΡΗΝΟΣ» ή «ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ» από τον ΑΣΚΛΗΠΙΟ που υπερασπίζεται την Αθανασία της Ψυχής και συνδέεται με την μετάφραση του CORPUS HERMETICUM από τον Ficinus: βλ. την άμεση σύνδεση με το έργο του Bruno IDIOTA TRIUMPHANS (στους DIALOGI DUO DE FABRICII MORDENTIS)                 και την σχέση με το SEMO PERFECTUS, το SACROBOSCO, το CORPUS HERMETICUM, την MINERVA MUNDI και την NOVA DE UNIVERSIS PHILOSOPHIA). Αναφέρεται στο ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΑΤΟΝ όνομα του Θεού,                  θέτει τον Χριστό υπό τον αστερισμό του Κενταύρου (βλ. την ανάλυση                         περί Πηγάσου στην CABALA DEL CAVALLO PEGASEO) αλλά απορρίπτει                     την Χριστιανική μετάφραση του Ερμητικού κινήματος (βλ. CORPUS HERMETICUM-CITTÀ DEL SOLE με την μετάφραση Ficinus για τον Ναό), αναπτύσσει το θέμα της Βασιλείας της Νεάπολης (βλ. PARTENOPE, REGNO PARTENOPEO). Στον πρόλογο γράφει: «Πρόθεσή μου είναι να χειριστώ                        στην μελέτη αυτή την ηθική φιλοσοφία συμφώνως προς το εσωτερικό φως                       το οποίο μου έχει μεταδοθεί και εκπέμπει την θεότητα του Ήλιου της διανόησης». Συνεχίζει την σκέψη  που είχε αρχίσει στο έργο DE GLI EROICI FURORI και έλεγε ότι ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΙ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ, ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΣΚΙΕΣ γράφοντας ότι ΑΠΟ ΕΞΩ, ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΔΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΟΝΟ      ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΣΚΙΑΣ και ειρωνεύεται με την φράση πως ΕΣΥ, ΣΟΦΙΑ,                            ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΑΓΓΙΧΤΕΙΣ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΜΕΣΩ ΜΙΑΣ ΠΡΑΞΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΣΟΥ ΠΡΟΝΟΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΕΛΞΗ ΤΩΝ ΠΟΙΚΙΛΩΝ ΣΕΚΤΩΝ. ΑΛΛΕΣ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑΥΜΑΖΟΝΤΑΣ,                                        ΑΛΛΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ, ΑΛΛΕΣ ΨΑΧΝΟΝΤΑΙ,                           ΑΛΛΕΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΕΣ, ΑΛΛΕΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΚΡΙΝΟΝΤΑΣ                   ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ, ΑΛΛΕΣ ΑΠΟ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΗ ΜΑΝΙΑ, ΑΛΛΕΣ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΟΧΙ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΝΑΙ,                                 ΑΛΛΕΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΕΩΣ,  ΑΛΛΕΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΤΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ, ΑΛΛΕΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΟΡΙΣΜΩΝ, ΑΛΛΕΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΔΕΙΞΕΩΣ                ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ –ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΚΕΚΤΗΜΕΝΟ–                           ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ.    Κατόπιν, αναφέρεται στο γεγονός ότι οι Θεοί χάρισαν στον άνθρωπο το μεγάλο προσόν να μην δημιουργεί μόνο κατά φύσιν      και καθ’ έξιν αλλά και εκτός των νόμων: ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ                                    ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΗΤΟ ΗΛΙΟ. «Επιχείρησα να καταλάβω το φαινόμενο της ζωής», γράφει, «σύμφωνα με 7 λόγους και τους έθεσα                           υπό τις ονομασίες 7 νομάδων αστέρων που αντιπροσώπευαν τις 7 διαφορές εξελίξεως μεταξύ των ειδών. Φυτά, ζώα, πέτρες, επιρροές, μέρη, μέλη, χρώματα, σφραγίδες, χαρακτήρες, σύμβολα και εικόνες σε 7 διαφορετικά είδη».                           Αναλύει ιδιαιτέρως την χρήση του αριθμού 7, την γεωμετρική πρόοδο                                  1-4-12-72-144 κ.ο.κ. και το θέμα της Μαγείας. «Η Μαγεία η οποία στρέφεται                 προς τις υπερφυσικές αρχές, είναι Θεϊκή. Όταν η φύση συλλογίζεται ή προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει τα μυστικά της, γίνεται Φυσική. Μέση ή Μαθηματική καλείται όταν συνδυάζει Λόγους και Πράξεις της ψυχής και μπορεί να δει                   στον ορίζοντα τι διακρίνει το σώμα από το πνεύμα και το πνεύμα από την νόηση». Εξηγεί, επίσης, τον συμβολισμό του αριθμού 49: πρόκειται για τον Δία                      ο οποίος εκπροσωπεί τον καθένα μας και εξουσιάζει στον ουρανό 48 κτήνη, ζώα, αμαρτίες ή κακίες που απεικονίζονται σε εικόνες, δηλαδή σε αστερισμούς                        (βλ. και την σύνδεση με AB JOVE PRINCIPIUM): H ΦΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ ΑΠΟΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΟΣ –λέει ο Ζευς– από τον Ερμή, σύμφωνα με τον Bruno.                Το έργο αυτό του Jordano Bruno συνδέεται άμεσα με το έργο του CANTUS CIRCAEUS (όπου η Κίρκη μεταμορφώνει τους ανθρώπους σε ζώα επειδή                           έτσι φαίνεται η αληθινή μορφή τους και είναι, άρα, λιγότερο κακοί και επιζήμιοι). Αναφέρεται επίσης στους Χριστιανούς που κατέστρεψαν την λατρεία των Θεών της Ελληνικής φύσεως και αντικατέστησαν την λατρεία των νεκρών                      από τους Αιγύπτιους αλλά και στους σοφούς των Αιγυπτίων                                            που γνώριζαν να δίδουν στα άψυχα ψυχή, ζωή και φωνή                                                      για να μεταδίδουν τις διδασκαλίες τους. Αναφέρεται κυρίως στην επικοινωνία               με τα αγαλματένια σώματα των Θεών αλλά και στην πτώση των αγαλμάτων                 για λόγους διδακτικής και για λόγους αποκατάστασής τους.                                              Βλ. κυρίως MONDO TRIONFANTE και την θεατρική παράσταση COLEUM/COELUM BRITTANICUM που βασίζεται στο έργο SPACCIO                  DELLA BESTIA TRIONFANTE σε σχέση με την αρχιτεκτονική του Jones                         (βλ. SI MONUMENTUM QUAERIS/REQUIRIS CIRCUMSPICE, EX OLYMPUS, ROTONDA και την ROTUNDA της PICATRIX) αλλά και το FABULARUM LIBER και το ρητό FAVELLA, FAVELLA.                                 

SPECIES PULCHRITUDINIS EXIMIA= «ακρότατη μορφή του κάλλους», τυπική μετάφραση λατινικού ρητού για τον Φειδία.

SPECOLA VATICANA= Αστεροσκοπείο του Βατικανού, Αστρονομικό Παρατηρητήριο στο θερινό Ανάκτορο του Πάπα (βλ. PALAZZO MATTEI                      DI JOVE). Είναι έργο του Μαντέρνο το 1624. Βλ. SACRO SPECO, SPECILLUM INSTRUMENTUM, INSULAE.

SPECULATOR= δορυφόρος, σωματοφύλακας, ακόλουθος, κατάσκοπος, σπεκουλαδόρος. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συμπληρώνει                               ότι η έκφραση προέρχεται από το απαρέμφατο «speculare»= θεωρείν, εξετάζειν, επισκοπείν, κατοπτεύειν και αυτό με την σειρά του από το ρήμα specio= θεωρώ                και το ρήμα specto= θεώμαι. Επίσης, Spes= ελπίδα. Η λέξη Specula= ελπίδα, σκοπιά και Speculatio έχει αποκτήσει μιαν όλως ιδιαίτερη σημασία την οποία καλείται                 ο αναγνώστης να μελετήσει. Φυσικά, εάν τεθούν μαζί «specio», «specto»                           και «speculatio» το νόημα στρέφεται προς την πνευματική θεωρία Θεού.                           Βλ. και την ερμηνεία του «SUB SPECIE AETERNITATIS» σε συνδυασμό                            με το «VELUTI ΙΝ SPECULUM», την SACRO SPECO και την SPECOLA VATICANA.

SPECULUM ASTROLOGIAE= απόρρητο έργο του Πανεπιστημίου της Σαλαμάνκα Ισπανίας.

SPECULUM ASTRONOMIAE= έργο του Albertus Magnus το οποίο καταδικάζει              τα υποτιθέμενα βιβλία που αποδίδονται στην συγγραφή του Ερμή Τρισμεγίστου                 και κάνει την διάκριση ανάμεσα στην αληθινή και στην ψευδή χρήση                             των συμβόλων ταύτισης (IMAGINES). Ο Albertus Magnus (1193-1280) στις αρχές                            του 13ου αιώνος μελέτησε ιδιαιτέρως την βιβλιοθήκη του Τολέδο.                                     Βλ. DE (R)EVOLUTIONIBUS ORBIUM COELESTIUM, DE MINERALIBUS                  και MINERALIUM CONSTELLATORUM σε SACROBOSCO.

SPECULUM HUMANAE SALVATIONIS = «Κάτοπρο της Ανθρώπινης Σωτηρίας», θρησκευτικό βιβλίο των αρχών του 16ου αιώνος με ιστορίες από την Παλαιά Διαθήκη οι οποίες προαναγγέλλουν το Ευαγγέλιο. Η έκφραση, ωστόσο, συνδέεται                                  με την κυκλική κατασκευή πινάκων ως καθρέφτη για εστιασμό της έρευνας                  και έχει την έννοια της αντανάκλασης και του αντικατοπτρισμού των ειδώλων                                         ως προς την θεώρηση του κόσμου σαν μια εφημερίδα η οποία δίδει σάρκα                 και οστά στις ιδέες που εμφανίζονται και παρουσιάζονται σε αυτήν.                            Το νόημα, άλλωστε, του Θεάτρου Camillo και των ιδεών Bruno είναι ότι η εικόνα του σύμπαντος κόσμου αντικατοπτρίζεται στον νου του ανθρώπου αληθέστερα. Χρήση της τεχνικής έκανε ο ζωγράφος Κλωντ Μονέ με τα λεγόμενα                                  «τοπία αντανακλάσεων». Οι πίνακες βλέπονται με το μάτι του Θεού άνωθεν,                  όπως οι ναοί που φωτίζονται όμως από χαμηλά, και αναπαράγονται                            επειδή έχουν χαραχθεί σε πλάκες με μορφή δίσκου όπως το βινύλιο.                                     To θέμα συνδέεται με τις μελέτες που εκπόνησαν για προβολή των έργων τους                   οι Ντύρερ-Μπουτς. Βλ. SPECOLA VATICANA, SACRO SPECO,                              SPECILLUM INSTRUMENTUM σε σχέση με HORTUS CONCLUSUS, TONDO, RONDOMONDO, INSULAE και SALVATOR MUNDI. 

SPECULUM ITALIAE= έργο τέχνης του Luciano Fabro το 1971 στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Καστέλο ντι Ρίβολι. Βλ. την σχέση του με την ARTE POVERA.

SPECULUM LAPIDUM= έργο του Leonardus Camillus το 1502 στην Βενετία                  το οποίο αναφέρεται σε πίνακες ζωγραφικής των Bellini, Mantegna και Leonardo.

SPERO MELIORA= ελπίζω για καλύτερα (ή) να δω καλύτερα στο μέλλον

SPINARIO= έργο σμιλευμένο με μπρούντζο στην Αίθουσα Θριάμβων                            του PALAZZO DEI CONSERVATORI και μαρμάρινο έργο του 16ου αιώνος                  με τίτλο ΑΠΑΚΑΝΘΙΖΟΜΕΝΟΣ SPINARIO στο τμήμα Γλυπτικής της GALLERIA BORGHESE. Tο λεγόμενο SPINARIO απεικονίζεται και από τον Μπρουνελέσκι                   στο ανάγλυφο στην ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΙΣΑΑΚ για τις Πύλες του Παραδείσου                       στην Φλωρεντία. Διαφέρει από το ESPINARIO.

SPIRITUS MUNDI = «το Πνεύμα του Κόσμου», όρος του Marsilius Ficinus αντλημένος από το έργο PICATRIX. Βλ. CORPUS MUNDI, INTELLECTUS MUNDI και MUNDUS NOVUS.

SPIRITUS UNIVERSALIS= «το Πνεύμα της Οικουμένης», όρος του Jordano Bruno αντλημένος από το έργο DE MAGIA σε σχέση με την επικοινωνία μέσω των ρητών και των ιδιωμάτων. Προσθέτει ότι επειδή «κάθε σώμα διαθέτει περιφέρεια                       και βρίσκεται σε αρίφνητους τόπους» άρα «δεν υπάρχει κανένα διάστημα                 χωρίς σώμα» και, άρα, «σύμπαν ολόκληρο είναι το σώμα». Και κατόπιν, γράφει: «SPIRITUS UNIVERSUM CORPUS EST» σε σχέση με το CORPUS DOMINI.

SPONTE SUA= «με δική του συναίνεση» αναφέρει η τυπική ερμηνεία.                              Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δεν αγνοεί την μετάφραση                                    «από δική του τύχη».

STAATGALERIE= Κρατικό Μουσείο της Βαυαρίας στο Augsburg, πόλη                      όπου υπάρχει και Δομινικανή Εκκλησία καθώς και Παρεκκλήσι του Σωτήρος,               είναι η έδρα της τράπεζας Φούγκερ, Παγκόσμιο Οικονομικό Κέντρο, Αυτοκρατορική Πολιτεία με προσανατολισμό προς την Ιταλία. Βλ. PAXTIBI MARCE EVANGELISTA MENS.

STALBURG= Αυτοκρατορική Πινακοθήκη το 1700 του Αυτοκρατορικού Πύργου Χόφμπουργκ με 1400 πίνακες. Βασίστηκε στην KUNSTKAMMER με βάση                      τους εικονογραφημένους καταλόγους των ετών 1723, 1730, 1733, 1772, 1783                 του ιστορικού Τέχνης Κρίστιαν φον Μέχελ και λειτούργησε στο διάστημα                   1781-1891 στο BELVEDERE. Την μεγαλύτερη συμβολή στο έργο είχε ο ζωγράφος Francesco Solimena εκ Νουχερίας. Σήμερα λειτουργεί με έργα                                    Γάλλων και Γερμανών ζωγράφων ως ΝΕΑ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ (ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ     ΤΗΣ ΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΤΕΧΝΗΣ» και διαθέτει Αίθουσα του Θησαυρού: SCHATZKAMMER. Ανήκει στο KUNSTHISTORISCHES. Βλ. BELVEDERE-SCHATZKAMMER-KUNSTKAMMER-KUNSTHISTORISCHES-LIVRE DU COEUR                D’ AMOUR ÉPRIS.

STANZA DELLA SEGNATURA= «Αίθουσα της Υπογραφής» στο Βατικανό.                     Είναι Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ Β´, έργο του Ραφαήλ για την ένωση                                Κλασσικού Πολιτισμού-Χριστιανισμού. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.                   την συνδέει για πρώτη φορά με τις Συνόδους της SENATUS και ειδικά                                 με τις Συνόδους της RANDOTA και με το PALAZZO COMMUNALE/PUBLICO                της πόλης της Σιέννας, με την SACRA CONVERSAZIONE του Ambrogio Lorenzetti στην Σιέννα, με την Πηγή του Παραδείσου (βλ. PIAZZA DEL CAMPO και POGGIO A GAIANO) και με την Βασιλεία των Ουρανών. Το Συμβούλιο Αντίστασης                   του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι στην Αίθουσα της Υπογραφής υπάρχουν τα 2 έργα                   του Ραφαήλ «ΕΡΙΣ ΤΩΝ ΑΧΡΑΝΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ» και «Η ΣΧΟΛΗ                             ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ» που συμπληρώνονται από τα 2 έργα του Ραφαήλ το 1511                 «ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ» και «Ο ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ». Για τα θρησκευτικά και φιλοσοφικά θέματα                               που αναπτύσσονται εδώ δες DISPUTÀ-DISPUTÀ DEL SANTISSIMO SACRAMENTO-SAN SACRAMENTO- PALACIO DE LA DIPUTACIÓN-                    -CORPUS DOMINI-SANTA MARIA DELLA CARMINE-SACRA CONVERSAZIONE. Για την Βασιλεία των Ουρανών, βλ. την σύνδεση                                   της AD SUMMU REGNA TRONU DEFERTUR IN ALTUM σε σύνδεση με το έργο DEL GOVERNO DEI REGNI και την εκπλήρωση των ρητών ECCLESIA                            ET NUNC EST REGNUM CHRISTI REGNUMQUE COELORUM-                                REGNI CAELORUM. Σημειώνεται, εξάλλου, η ύπαρξη της Ελληνικής υπογραφής ΕΞΗΚΙΑΣ ΕΓΡΑΨΕΝ ΚΑΠΟΙΗΣΕ ΜΕ στο Γρηγοριανό Ετρουσκικό Μουσείο                στον Αμφορέα Αχιλλέως-Διοσκούρων (που συνδέεται με την υπογραφή ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ ΝΕΣΤΟΡΟΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΕΠΟΙΕΙ, δες PIO CLEMENTINO).                 Βλ. πρωτίστως την σημασία της έκφρασης IUS SUUM UNICUIQUE TRIBUIT                 και την αξία της DONATIO CONSTANTINI με βάση το LIBER PONTIFICALIS              και το ρητό AVE VIRGINEI FLOS καθώς και τον συνδυασμό των νοημάτων                 που δημιουργούν οι επιγραφές CAUSARUM COGNITIO-DIVIRARUM NOTITIA -NUMINE AFFLATUR-CLARIORA ARTIFICUM EXCELLENTIUM OPERA                       AD EXTEROS AVECTA URBI RECUPERATA, τις αναφορές στα σχέδια                                 του Ραφαήλ στους ναούς TEMPIO DELLA MAGNA MATER και TEMPIO MALATESTIANO και στις 2 ΚΑΠΕΛΛΕΣ SIXTINA-KITZI (ιδίως εάν συνδυαστεί                 η MADONNA NEL PRATO που περικλείει τις σημασίες PRATO, PRATOLINO, TONDO BARTOLINI με την MADONNA SIXTINA και την CAPELLA SIXTINA              σε σχέση με την έμπνευση για την PIETÀ), τα 6 έργα σε NAZIONALE                             και τον 6απλό συνδυασμό BORGO NUOVO-TONDO PITTI-TONDO DONI-ROTONDA-DOMUS AUREA-SANTO SPIRITO σε σχέση με τα έργα σε ARENA CAPELLA για την ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ.

STANZE= οι στίχοι του Νεοπλατωνιστή Angelo Poliziano (ηγούμενου                         στην Εκκλησία Σαν Παολίνο Φλωρεντίας) τον οποίο το Συμβούλιο Αντίστασης                του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «Άγγελο Πολιτειανό» και συνδέει με την Πολιτεία Πλάτωνος όπως θεωρείται στον κύκλο του Ficinus ενώ εκτιμά ότι οι στιχογραφίες του συνδέονται με τις Αίθουσες –STANZE– Βατικανού. Το έργο του συνδέεται                         με την PIETRA SERENA. Βλ. THEOLOGIA PLATONICÁ. Ειδικότερα, τώρα,                   οι STANZE είναι οι Αίθουσες του Βατικανού οι οποίες είχαν ως υπεύθυνο                      του έργου τον Ραφαήλ επί Νικολάου Ε´ (βλ. CAPELLA NICOLINA,                              CAPELLA PAOLINA, SAN SACRAMENTO, AQUA VERGINE) και κτίστηκαν               από τον Μπραμάντε επί Ιουλίου Β´. Στις STANZE του Βατικανού υπάρχει                        η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΗΣ ΑΜΩΜΟΥ ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ (βλ. οπωσδήποτε και άμεσα                        την σημασία των ρητών EGO SUM IHS NAZARENUS REX IODEORUM, FILIOQUE, LA CIEGUECÌTA), η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΦΩΤΟΣΚΙΑΣΕΩΝ (η οποία δίδει πρόσβαση στην CAPELLA NICOLINA), η ΑΙΘΟΥΣΑ ΠΥΡΓΟΥ ΒΟΡΓΙΑ (διακοσμημένη από τον Περουτζίνο, βλ. την σύνδεση με FORTE BORGIANO                 και BORGO NUOVO) και επίσης –στο Μουσείο Αρχαιοτήτων–                                           η AΙΘΟΥΣΑ ΠΥΡΚΑΪΑΣ ΤΟΥ BORGO, η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ                      (βλ. την σύνδεση με CORTILE DELLE STATUE), η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΠΡΟΤΟΜΩΝ, η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΕΙΩΝ, η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΦΙΚΩΝ                                    και η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΠΑΠΥΡΩΝ (1774). 

STAT MAGNI NOMINIS UMBRA= «ίσταται στην σκιά ενός μεγάλου ονόματος», φράση ποιήματος του Μάρκου Λουκιανού. Βλ. και μόνη της την φράση                              «MAGNI NOMINIS UMBRA»

STATUS= κράτος, κοινωνική θέση, γόητρο. Βλ. την ανάλυση Max Weber                        όπου αναφέρεται στο STATUS ως «ταξική θέση», «τιμή», «γόητρο» (στην φράση «HOMO ECONOMICUS»). Ωστόσο, στην ορολογία της Αναγεννήσεως, η λέξη STATUS προέρχεται από τα έργα του Joachim del Fiore ο οποίος μιλούσε                        για το «Αιώνιο Ευαγγέλιο», για την Βασιλεία του Αγίου Πνεύματος,                                   για την απόλυτη αγάπη υπό την 1.000 ετών εξουσία του Αγίου Πνεύματος                      επί της Γης ως ενός Γ´ σταδίου της ανθρωπότητας καθώς και για την έλευση                   μιας εποχής ειρήνης και αγάπης.

STATUS PRAESENS ECCLESIAE GRAECE= «ΠΑΡΟΝ ΚΑΘΕΣΤΩΣ                               ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ», έργο του Αλεξάνδρου Ελλάδιου

STATUS QUO= κυρίαρχη ιδεολογία, πολιτική εξουσία. Λέγεται για μιαν κοινωνία, για τους κοινωνικούς κανόνες που επικρατούν σε συγκεκριμένο χρόνο και τόπο. Ωστόσο, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι «Ιδεολόγοι» ονομάζονται ειδικά οι Έλληνες πολιτικοί στοχαστές της εποχής του Διαφωτισμού που είναι υπέρ της Επανάστασης του Γένους αλλά διαφωνούν με τις πράξεις βίας.

STATUS IN QUO= η κατάσταση που επικρατεί στην οποία βρίσκονται όλα     

STATUS QUO= η υπάρχουσα κατάσταση, το δημιουργηθέν καθεστώς,                              η θέση και κατάσταση στην οποία. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι υπάρχει και ιδεολογικό STATUS QUO. Επίσης, αναφέρεται και στα γεγονότα της καθημερινότητας και στην κατάσταση που διαμορφώνεται από λεπτό σε λεπτό με την εκάστοτε αλλαγή συνθηκών. Σημειώνεται, εξάλλου, ότι στην αιτιατική                   η έκφραση είναι π.χ. «το STATU QUO παρήλθεν»

STATUS QUO ANTE (BELLUM)= η κατάσταση που επικρατούσε προ του πολέμου, στην θέση ή κατάσταση στην οποία ήταν τα πράγματα προπολεμικά.                                   Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι στην αιτιατική η έκφραση                 είναι π.χ. «επαναφορά εις το STATU QUO ANTE»

STEGANOGRAPHIA= «Στεγανογραφία», έργο του αββά Johannes Trithemius                του Sponheim –δασκάλου του Heinrich Cornellius Agrippa– το οποίο εκδόθηκε                στην Φρανκφούρτη το 1606. Αναφέρεται στην αποκρυπτογράφηση δικτύου                   31 αγγέλων –με επικεφαλής τον Orifielis, δηλαδή τον ζωγράφο Ραφαήλ–                      μέσω τηλεπάθειας. Συνδέεται με τα έργα του John Dee. Βλ. DE SEPTEM SECUNDADEIS, PAPYRI GRAECI MAGICAE και κυρίως TUTTE LE OPERΑ/E.

STELLARATOR= πυρηνικός αντιδραστήρας σε πυρηνικό σταθμό (π.χ. ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΟΥΣΕΝ, 1864) που λειτουργεί βάσει σχεδίων με «σαρκοφάγο», με «ατομική στήλη», με συλλέκτη ως κοίλο κάτοπτρο προσανατολισμένο προς τον Ήλιο,                   με πυρήνα, με καρδιά και με «αστεροειδή» κινητήρα (τύπου LANGLEY)                            και ηλεκτροδοτεί με πυρηνική-ηλιακή ενέργεια μιαν ολόκληρη πόλη.                               Βλ. ISEUM CAMPENSE, SACRA STELIS CORONA, ROSETTA, EPOS HESPERIS,                     CAPELLA SIXTINA, CAPELLA MEDICI, MONDE IDÉAL.

STIGMATA= τα στίγματα του Χριστού, τα ίχνη των πληγών που εμφανίστηκαν στο σώμα του Αγ. Φραγκίσκου της Ασσίζης ο οποίος πέθανε το 1226, αγιοποιήθηκε το 1228 και το 1253 καθαγιάστηκε η Βασιλική του                                          (βλ. SANCTA SANCTORUM, ACTA SANCTORUM, AD SANCTOS και CONCORDI LUMINE MAIOR σε συμφωνία με LEGENDA MAIOR και SECUNDA, AUREA, SANCTORUM). Στο Τροπάριο της Νεκρωσίμου Ακολουθίας αναφέρεται:               «ΕΙΚΩΝ ΕΙΜΙ ΤΗΣ ΑΡΡΗΤΟΥ ΔΟΞΗΣ ΣΟΥ, ΕΙ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΑΤΑ ΦΕΡΩ ΠΤΑΙΣΜΑΤΩΝ». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΣΤΙΓΜΑΤΑ» με την έννοια του εντοπισμού του κέντρου των στιγμάτων των 3 γεωγραφικών συντεταγμένων (βλ. MILLIEMETRE). Σημειώνεται ότι στο SAN FRANCISCO υπεγράφη το 1945 η Συμφωνία του Σαν Φρανσίσκο, ιδρυτική διακήρυξη του Ο.Η.Ε.                                     Βλ. LA CIEGUECÌTA, CASSIS DE DIJON.

STOICORUM VETERUM FRAGMENTA= «Περικοπές Εμπείρων Στωϊκών», έργο του von Arnim

STOLA= στολή, ο χιτών των Ρωμαίων γυναικών ο οποίος συνοδευόταν από πέπλο παρόμοιο με την τήβεννο. Βλ. TOGA.

STORIA DELLA PITTURA ITALIANA= «Ιστορία της Ιταλίδας Ζωγραφικής»,                 σε 6 βιβλία του G.B. Cavalcaselle το 1894.

STORIA DELLE BELLE ARTI IN ITALIA= «Ιστορία των Καλών/Όμορφων Τεχνών στην Ιταλία», μεταφράζει το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. τον τίτλο του έργου του F. Ranalli το 1845. Βλ. ACCADEMIA DELLE BELLE ARTI IN ITALIA                       και VILLA JULIA.

STRAPAESE= κίνημα του Μίνο Μακάρι μέσω του περιοδικού «SALVAGGIO».

STRICTO SENSU= με την αυστηρή, στενή έννοια

STRINGETO= με την μέγιστη επιτάχυνση

STUDENTI= οι διανοούμενοι

STUDIOLO= σπουδαστήριο με γραφείο όπου συλλέγονται έργα Τέχνης και, ειδικά, η τοποθεσία στο Παλάτι όπου συνέλεγε έργα Τέχνης η συλλέκτρια                       αρχαίων οπτικών και λογοτεχνικών σχεδίων, αντικειμένων ή αγαλμάτων  Δούκισσα του Ούρμπινο Ισαβέλλα ντ’ Εστέ-Γκοντσάγκα (προστάτης του Ραφαήλ)                                   στην Μάντουα Ιταλίας αλλά και η κόρη της, Ελεονώρα, σύζυγος του Δούκα                 του Ουρμπίνο (βλ. ICONOLOGIA) ενώ το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι την διαθήκη της Ισαβέλλας εκτέλεσε η φίλη και ανηψιά της Εμιλία Πία ντι Μοντεφέλτρο. Για το STUDIOLO της Μάντουα, ο Andrea Mantegna φιλοτέχνησε τον πίνακα ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ το 1497 (σήμερα στο Λούβρο,                                 μαζί με όλην την συλλογή της Πινακοθήκης της Μάντουα με έργα της Ιταλικής Αναγέννησης). STUDIOLO είχε το PALAZZO VECCHIO (βλ. σύνδεση                             με TRIBUNA), STUDIOLO κατασκεύασε ο Giorgio Vasari για τον Φραντσέσκο A´ (βλ. την σύνδεση με τον Πύργο του Αρνόλφο στο PALAZZO VECCHIO                         αλλά και την σύνδεση με το PALAZZO DEL TE μέσω της εισαγωγής                               του MANERISMUS στην L’ ECOLE DE FONTAINEBLEAU) ενώ STUDIOLO ονομάζεται και το γραφείο σπουδών στο Παλάτι του Δούκα της πόλης Ούρμπινο που θεωρείται το ιδανικό της ηθικής και αισθητικής τελειότητας                                       και η φανταστικότερη Αναγεννησιακή πόλη σε γραμμική προοπτική (βλ. CORPUS DOMINI, CORPUS CHRISTI, GRAECAM URBEM, RENOVATIO URBIS).                                   Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το άγαλμα του Απόλλωνος                   του Μπελβεντέρε το οποίο θεωρείται η ενσάρκωση του απόλυτου κάλλους                      και εκτίθετο στην Αυλή του Βατικανού –έργο του γλύπτη ΑΝΤΙΚΟ                               (Πιέρο Τζάκομπο Αλάρι Μπονακολόζι, o οποίος κατασκεύαζε εκλεπτυσμένα ορειχάλκινα αγαλματίδια με κλασικίζον ύφος) με μπρούντζο και ασημένια μάτια– συνδέεται με το άγαλμα που ανήκε στην συλλογή του STUDIOLO                                     και σε συνδυασμό με τα έργα Dürer, Βιτρούβιου και Λεονάρντο συνθέτει                             το πανέμορφο πήλινο αγγείο με 2 λαβές, διαμαντένιο δαχτυλίδι                                        (που αντιπροσωπεύει την RINGHIERIΑ στην κεντρική Πλατεία Φλωρεντίας)                  και εραλδικά σύμβολα των Μεδίκων το οποίο δημιουργήθηκε στα τέλη                               του 15ου αιώνος στην Βαλένθια. Βλ. (DE) HARMONICE MUNDI, ICONOLOGIA                 και REGNO DI MOREA BELVEDERE. Άγαλμα του Απόλλωνα του Belvedere βρίσκεται στην είσοδο της Ακαδημίας Αθηνών. Βλ. IUS SUUM UNICUIQUE TRIBUIT, HORTUS CONCLUSUS, LOUVRE, AL SERENISSIMO SIGNOR, CAMEA GONZAGA, PALAZZO DEI PRINCIPI, PALAZZO BELVEDERE, VILLA BELVEDERE, PALAZZO DUCALE, RAPHAEL URBINAS, CODEX URBINATUS LATINUS, CORPUS DOMINI.

STUDIO ROMANO= ο τόπος διδασκαλίας των STUDIA HUMANITATIS                     όπου δίδασκε ο Γεώργιος Τραπεζούντιος. Βλ. DEMONSTRATIO MAXIMI                      ON CITUDINIS STEALLE VENERIS CAPITULUM σε συνάρτηση με όλα τα ρητά.