Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ - ΜΕΡΟΣ Η'

MED. PETRI F. COSMI= επιγραφή στους 2 πίνακες με τίτλο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ              του Λεονάρντο (σε UFFIZI και Λούβρο) όπου εικονίζεται έργο του Βερρόκιο:                  η μαρμάρινη σαρκοφάγος του Πέτρου των Μεδίκων του παλαιού ιερού                                  του SAN LORENZO (δες και όλα τα θέματα σχετικά με τον SAN LORENZO).                      Το δίπτυχο αφενός μεν ενώνεται και συνθέτει το έργο MADONNA DI PIAZZA                του Lorenzo di Credi για τον Καθεδρικό Ναό της Πιστόϊα (για τον ναό της Πιστόϊα βλ. τις 3 εκδοχές των έργων LE VITE DE PIU ECCELENTI PITTORI, SCULTORI,                E ARCHITETTORI ή LE VITE DE PIU ECCELENTI ARCHITETTI, PITTORI                        E SCULTORI ITALIANI, DE CIMABUE INSINO A TEMPI NOSTRI» ή DELLE VITAE DE PIU ECCELENTI PITTORI, SCULPTORI E ARCHITECTORI)                               και αφετέρου συνδέεται κύρια με τον πίνακα του Βερρόκιο της UFFIZI με θέμα ΒΑΠΤΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (όπου ο άγγελος που απεικονίζεται έχει ζωγραφηθεί από τα χέρια του Λεονάρντο) και με την κεφαλή αγγέλου που έχει ζωγραφηθεί               για την ΠΑΡΘΕΝΟ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ ή ΠΑΡΘΕΝΟ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ (VERGINE DELLE ROCCE) στο Βασιλικό Ανάκτορο του Τουρίνκο (βλ. την ερμηνεία                           της επιγραφής LESIS), τους 2  πίνακες ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ ή ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ (VERGINE DELLE ROCCE) στην Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου                 και στο Λούβρο του Λεονάρντο σε σχέση με το πορτραίτο της Βεατρίκης                     στην ABROGIANA από τον Λεονάρντο, την JOCONDA του Λούβρου                                του Λεονάρντο, την «ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ» του Λούβρου του Λεονάρντο                                         και την MELENCOLIA II του Ντύρερ. Βλ. την σύνδεση με ORENO, BEATRICE, BEATA BEATRICE D’ ESTE αλλά και την σημασία των εκφράσεων DISPUTÀ-CAUSARUM COGNITIO-STANZA DELLA SEGNATURA-DIVIRARUM NOTITIA-NUMINE AFFLATUR για την ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ ως προς το PALAZZO                        DEI PRINCIPI και το PALAZZO BELVEDERE. Υπεράνω όλων, ωστόσο, δες                     την ανάλυση της επιγραφής MED. PETRI F. COSMI σε σχέση με τις 4 επιγραφές PETRUS LEOPOLDUS AUSTRIA AD VERBIS SUAE DECUS ET AD INCREMENTA ARTIUM OPRIMARUM MUSEUM MEDICEUM OPERIBUS AMPLIATIS CORPSQUE AUCTIS ORDINANDUM ET SPLENDIDIORE CULTU EXORDAND CURAVIT  που αναφέρεται στο Μουσείο Μεδίκων, PETRUS PERUSIUS και REGNI CAELORUM-TU ES PETRUS ως προς τις εκφράσεις CARREGI, VILLA CARREGI, ACCADEMIA DI CARREGI, MONTECAVALLO, PALAZZO MEDICI                            και το ERMITAGE.

MEGA BIBLION, MEGA KAKON= μέγα βιβλίον, μέγα κακόν. Πρόκειται                       για αυτούσια μεταφορά από την Ελληνική γλώσσα

ME JUDICE= κατά την κρίση μου, με εμένα κριτή και δικαστή. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. κρίνει ότι πρόκειται για μιαν από τις πολυτιμότερες νομικές και διπλωματικές παρακαταθήκες που αποδίδουν στον άνθρωπο ελευθερία κρίσεως πέραν των νόμων και των δικαστηρίων με βάση την ατομική του γνώμη.

ΜELENCOLIA I= «Μελαγχολία 1», τίτλος χαρακτικού του Ντύρερ το 1514.                     Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι συνδέεται με τα έργα                              του Heinrich Cornellius Agrippa και τα μαθηματικά των Πυθαγορείων                         αλλά  επίσης ότι ο o πίνακας των 16 αριθμών στον πίνακα αυτό συνδέεται                      με τον πίνακα ΜΙΑ ΠΑΡΤΙΔΑ ΝΤΑΜΑ του Ζαν Ντισκάρ όπου απεικονίζεται                   η ανατολική εκδοχή της ευρωπαϊκής ντάμας με οριζόντια και κάθετη κίνηση                   16 πιονιών (συνδέεται με τα σχέδια Λεονάρντο για την ιδεώδη Πολιτεία σε σχήμα σκακιέρας, βλ. MONDE IDÉAL). Στο θέμα αυτό υποκρύπτεται το ζήτημα                       της CAPELLA SIXTINA σε σχέση με την βάση των Πυραμίδων                                   και την αποκρυπτογράφηση της ορθής ανάγνωσης των ιερογλυφικών των ναών (βλ. ιδίως DE TRANSLATIONE OBELISCI VATICANI, MONAS HIEROGLYPHICA, OBELISCUS PAMPHILIUS και ECCE AGNUS DEI) αλλά και η λεγόμενη «μελέτη των αναλογιών» του Ντύρερ καθώς και το έργο MELENCOLIA II που συνδέεται  με τον Giovanni Bellini ο οποίος ήταν γνώστης των βασικών αρχών της ιταλικής τέχνης της Αναγέννησης και ειδικώς των μαθηματικών και γεωμετρικών κανόνων                                                 στους οποίους βασίζονται η προοπτική και οι αναλογίες. Θέμα του G.                            Bellini είναι η «Ιερή Αλληγορία», δηλαδή η απεικόνιση θρησκευτικών θεμάτων                     σε τοπιογραφικό φόντο όπως ο πίνακας «ΙΕΡΗ ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ» του 1504 περίπου                                                     από την ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΒΙΕΝΝΗΣ σε UFFIZI                               που αναφέρεται με με τον τίτλο «ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟΥ»                        στην Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια της Τέχνης. Μάλιστα, o Giovanni Bellini                  είναι αυτός ο οποίος δίδαξε τον Dürer.  Βλ. DIALOGO DI PITTURA, HUMILITA, RIALTO.

MELIORIBUS ANNIS= σε καλύτερους χρόνους. Λέγεται αναφορικά                                   με την νοσταλγία παλιών καλών καιρών. Φράση από την ΑΙΝΕΙΑΔΑ Βιργιλίου.

MEMENTO, HOMO, QUIA PULVIS ES ET IN PULVERAM REVERTERIS= Μέμνησο, άνθρωπε, ότι χους ει και εις χουν έσει

MEMENTO MORI= θυμήσου τον θάνατο. Στην συγγραφή, θεωρείται                              ως αντικείμενο το οποίο χρησιμοποιείται ως ανάμνηση ότι ο άνθρωπος πρέπει              να πεθαίνει (ότι υπάρχει θάνατος) ενώ στην Τέχνη χρησιμοποιείται ως συμβολική εικόνα που σχεδιάζεται ως υπόμνηση του θανάτου και της θνητής φύσης                   των ανθρώπων. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. έχει υπόψιν του το σύνολο του έργου του Ρώσσου φιλόσοφου Lev Chestov ο οποίος έχει αφιερώσει                            την ζωή του σε αυτό το ρητό. Καταθέτει, εξάλλου, την εκτίμηση ότι είναι δυνατή γραμματικώς και συντακτικώς μιαν μετάφραση η οποία να αναφέρεται στην λέξη «mori» με την έννοια της τήρησης των ηθών και της ηθικής   

MEMORANDUM= Υπόμνημα, Έγγραφη Αίτηση. Διπλωματικός όρος. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. καταγράφει ότι έχουν εντοπιστεί στην μυστική διπλωματία και «Μυστικά Υπομνήματα». Σύγκρινε με ULTIMATUM

MEMORIA IN ÆTERNA= εις μνήμην αιώνια

MEMORIAL DE SAINTE-HÉLÈNE = «Μνημείο της Αγίας Ελένης»                                       ή «Απομνημονεύματα της Αγίας Ελένης», αναφέρει η τυπική μετάφραση                           για το έργο του Ναπολέοντος το 1812 δεδομένου ότι η νήσος Αγία Ελένη                                   στον νότιο Ατλαντικό ήταν ο τόπος εξορίας του το 1815 (όπου και πέθανε                         το 1821). Στο έργο αυτό, ο Ναπολέων αναφέρεται στην δημιουργία της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας και στην ένταξη όλων των λαών σε μία μόνη                                    και την αυτή κοινότητα εθνών με ενιαίο κώδικα –ομοιογένεια νόμων,                         αρχών, αντιλήψεων, αισθημάτων, απόψεων και συμφερόντων– με βάση                           την εφαρμογή του αμερικανικού κοινοβουλίου ή εκείνη των Αμφικτυονιών                                                  της Ελλάδας (προφανώς, ως παγκόσμιας Αυτοκρατορίας, όπως γράφει).                                        Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει το θέμα πρωτίστως με το σύνολο     του έργου του Άγγελου Σικελιανού στους Δελφούς. Πιθανόν να συνδέεται συνδυαστικά με την παραβολή του φυσιοκράτη Turgot το 1776                                                                  (ότι το ώριμο φρούτο πέφτει εξ ανάγκης από το δένδρο ή μητρόπολη)                               ως προς την ανακάλυψη της βαρύτητας από τον Isaac Newton                                            και με το έργο ΠΑΡΑΒΟΛΗ του συγγραφέα, ηγέτη κινήματος και κόμητος                 Henri de Saint-Simon o οποίος καταδικάζει την αχρηστία των αριστοκρατικών ελίτ για χάρη της αριστοκρατίας του μέλλοντος υπέρ των φτωχών και επιθυμεί                      ένα ενιαίο κοινοβούλιο 3 διαφορετικών ομάδων (ποιητών-καλλιτεχνών, μηχανικών-σοφών συν αντιπροσώπων του έθνους) ώστε να δημιουργηθεί                       –μέσω της Επιστήμης– αφενός η αναδιοργάνωση της ευρωπαϊκής κοινωνίας                  ως Ομοσπονδία της ευρωπαϊκής Ηπείρου και αφετέρου η θεά του Νέου Χριστιανισμού. Βλ. GAZETTA DELLE ISOLE IONIE LIBERATE συν CADIX                   και CORTES αλλά και όλες τις σημειώσεις για τις Μητροπόλεις, με αρχή                         την COMMUNE. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει, ωστόσο, «Μνημόνιο/Ενθύμισις του Αγίου Έλληνος».

MEMORIALE DI MOLTE STATUE ET PICTURE SONO NELLA CITTÀ                               DI FLORENTIA= «ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΩΝ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΙΝΑΚΩΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΤΗΣ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ»,                 έργο του F. Albertini το 1510.

MEMORIE DEI PITTORI MESSINESI= «Αναμνήσεις των Ζωγράφων                              της Μεσσήνης» αναφέρει η τυπική μετάφραση, «Μνήμες των Ζωγράφων                     του Μεσσία Θεού» δίδει μια σύνθετη αλλά απλή μετάφραση του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. Πρόκειται για έργο του K. Γκρόσο Κακοπάρντο το οποίο αναφέρεται στην Μεσσήνη Σικελίας όπου εδράζεται η Αδελφότητα των Σταυριτών.

MENAECHMI= κωμωδία του Πλαύτου

MENS AGITAT MOLEM= ο νους κινεί την ύλη, ο νους νικά τον όγκο,                            το πνεύμα κυβερνά την ύλη. Φράση από την ΑΙΝΕΙΑΔΑ Βιργιλίου & από το Δόγμα των Πυθαγορείων                                               (EX DOGMATE PYTHAGORICO). Ο ποιητής Βιργίλιος είχε θέσει –με παραγγελία του Αυγούστου– ως αρχή του έργου την καταστροφή της Τροίας.                                     Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι τα ρητά αυτά είναι εξαιρετικά σημαντικά για την οργάνωση και διεύθυνση του υλικού και του περιεχομένου                της εργασίας, διότι ανοίγει την προοπτική να τεθεί νους και λογισμός στο χάος   που δεν κυβερνά τον κόσμο. Οι στίχοι του ποιήματος του Βιργιλίου αναφέρουν: «SPIRITUS INTUS ALIT, TOTAMQUE INFUSA PER ARTUS MENS AGITAT MOLEM ET MAGNO SE CORPORE MISCET». To Δόγμα των Πυθαγορείων αναφέρει: “PRINCIPIO CAELUM ET TERRAS CAMPOSQUE LIQUENTES/LUCENTEMQUE GLOBUM LUNAE TITANIAQUE ASTRA/SPIRITUS INTER ALIT, TOTAMQUE INFUSA PER ARTUS/MENS AGITAT MOLEM, ET TOTUS SE CORPORE MISCET./HINC HOMINUM PECUDUMQUE GENUS VITAEQUE VOLANTUM/ET QUAE MARMOREO FERT MONSTRA SUB AEQUORE PONTUS. Βλ. TITANIA και ως ΠΑΚΕΤΟ και τα 2 ρητά «RUIT MOLE SUA»                           και «VIS CONSILI EXPERS MOLE RUIT SUA» και ακολούθησε την εξήγηση                  που δίδει το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. αλλά σε σχέση πάντα με το ρητό AB JOVE PRINCIPIUM. Επίσης, σε συνδυασμό με την VITA DI FICINO-DE VITA COELITUS COMPARANDA-DE VITA LONGA-LAVACRUM RENASCENTIS VITAE,                         έχει και ιατρική σημασία, με την έννοια της εύρεσης φαρμάκου κατά του καρκίνου.

ΜΕΝS= «Νους», έκφραση του Descartes

MENS LEGIS= το πνεύμα του νόμου. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θέτει απλώς υπόψιν του αναγνώστη ότι υπάρχουν και σατυρικές μεταφράσεις του ρητού

MENS REA= η πρόθεση να διαπράξει κάποιος ένα έγκλημα ο ίδιος,                              δίχως εξαναγκασμό. Σύγκρινε με τον πραγματικό αυτουργό (με ή άνευ προθέσεως) «ACTUS REUS»

MEO PERICULO= ανάληψη του ρίσκου με δική μου ευθύνη

MEO VOTO= συμφώνως προς την δική μου ψήφο, σύμφωνα με τις επιθυμίες μου. Εξαιρετικά σημαντικό ρητό που πρέπει να χρησιμοποιείται για την λήψη αποφάσεων σε θέματα εκλογών και λήψεων αποφάσεων σε πολιτικούς, διπλωματικούς, εργασιακούς τομείς

MERCATI TRAIANEI= η Αγορά του Τραϊανού, έργο του Απολλόδωρου                         εκ Δαμασκού. Η Στήλη του Τραϊανού αποτελεί έργο του 113 μ.Χ. με ύψος 38 μ.                  και με 2.500 μορφές σε σπιράλ γλυπτό. Οι πηγές αναφέρουν ότι ο Κίων Τραϊανού φέρει ταινία με ανάγλυφη παράσταση 200 μ. και 2.500 πρόσωπα.                                    Βλ. CIVITAVECCHIA, ANTIQUARIUM FORENSΕ, FORO TRAIANO, SEGOVIA, MUSEO DEL PRADO και κυρίως DE MORGAN-UTOPIA-LIBRO D’ ORE-PALAIS                      DE SARGON-OBELISCUS PAMPHILIUS και DE TRANSLATIONE OBELISCI VATICANI.

MERCATOR= «ο Έμπορος», κωμωδία του Πλαύτου

MERCURIUM PAUCIS MENSIBUS EO UIVENTE/VIVENTE PEREGI. PLATONEM TUNC ETIAM SUM AGGRESUS= η αφιέρωση της μετάφρασης των έργων                        του Πλάτωνος από τον Marsilius Ficinus στον στον COSIMO των Μεδίκων                         ως διάδοχο του Λαυρεντίου των Μεδίκων.  Βλ. ARGUMENTUM και THEOLOGIA PLATONICÁ.

MESSANIUS= 2 κώδικες των έργων του Ησιόδου. Βλ. και AMBROSIANUS, MEDICEUS, PARISIENSES.

ΜΕΤΑLOGICON= «Μεταλογικόν», έργο του John Salisbury το οποίο βασίζεται κυρίως στα γραπτά του Κικέρωνος.

METEOROLOGICA COSMICA= «Μετεωρολογικά Κοσμικά» μεταφράζει                        το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. τον τίτλο του έργου του Robert Fludd                  το οποίο εκδόθηκε στην Φρανκφούρτη το 1626. Περιέχει εικόνες των Αγγέλων                 και των Σφαιρών του Κόσμου, βλ. CATOPTRUΜ και UTRIUSQUE COSMI, MAIORIS SCILICET ET MINORIS, METAPHYSICA, PHYSICA ATQUE TECHNICA HISTORIA.

METHODUS ADMIRANDORUM MATHEMATICORUM NOVEM LIBRIS EXHIBENS UNIVERSAM MATHESIM = έργο του Γερμανού εγκυκλοπαιδιστή                της Αναγέννησης Johann-Heinrich Alsted ή Johann-Henricus Alstedius                             στo Herborn του Nassau το 1623. Βλ. SYSTEMA MNEMONICUM DUPLEX…                   IN QUO ARTIS MEMORATIVAE PRAECEPTA PLENE ET METHODICE TRADUNTUR  και CLAVIS ARTIS LULLIANAE. Σημειώνεται ότι ο Alsted                       ήθελε να βρει το κλειδί της παγκόσμιας μάθησης ενώ ο Paolo Rossi ερευνούσε                το κίνημα της παγκόσμιας γλώσσας.

METHODUS APODEMICA= έργο του Pierre de la Ramèe το οποίο εκδόθηκε                  το 1577 από τον μαθητή του Theodor Zwinger τον Πρεσβύτερο και περιέχει μαθήματα ανάλυσης πινάκων της ζωγραφικής με την βοήθεια της μεθόδου                  ανάκτησης γνώσης από χώρους του φανταστικού διαστήματος                                         και των διαγραμμάτων, δηλαδή των μυθολογικών εικονογραφικών φιγούρων                           και των συμβόλων των αρχαίων Θεών –όπως η Αθηνά– των εννοιών                        –όπως το Δένδρο του Πορφυρίου– αλλά και των αγαλμάτων τους.                                  Βλ. MINERVA MUNDI, MINERVAE MEDICUS, VITA PLOTINI.

METTER L’ ESCA IN TORNO AL FUOCO= πρόκειται για το αρχαίο ελληνικό ρητό «ΕΛΑΙΩ ΠΥΡ ΣΒΕΝΝΥΕΙΣ».

MEZZO FORTE= μέτρια δυνατά

MEZZO PIANO= μέτρια σιγανά

MICHAELAGELUS BONAROTUS= επιγραφή σε ταινία στο στήθος της Παρθένου που πρόσθεσε ο Μιχαηλάγγελος στην PIETÀ ΑΓ. ΠΕΤΡΟΥ ΡΩΜΗΣ                        μετά την αποκάλυψη του αγάλματος για να διαψεύσει ότι ήταν έργο                                 του Cristoforo Solari. H παραγγελία είχε δοθεί από τον Γάλλο Καρδινάλιο                      Ζαν ντε Λαγκρωλά για χάρη του Ρωμαίου μαικήνα Ιακώβου Γκάλλι.                              Το θέμα συνδέεται A) με τον τάφο του LORENZO MEDICI MAGNIFICO,                            B) με το έργο του Μιχαηλάγγελου με θέμα ΜΑΧΗ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΙ ΛΑΠΙΘΩΝ, Γ) με τα ανάγλυφα στην Πύλη της κυρίας εισόδου του Αγ. Πετρωνίου                            στην Μπολώνια σε σχέση με τα αποκαλυπτήρια το 1508 του μοντέλου                        του αγάλματος του Ιουλίου Β´ (που κατεστράφη το 1511). Βλ. ABROGIANA                     και CAPELLA PAOLINA, την ανάλυση σε CORPUS DOMINI, APOCALIPSIS FIGURIS, IL RE TORRISMONDO, SANTA MARIA DELLA CARMINE                         αλλά και την άμεση σύνδεση μεταξύ TONDO DONI-TONDO PITTI.

MICROGRAPHIA= «Μικρογραφία», έργο του Robert Hook όπου αναλύεται                 για πρώτη φορά η κυτταρίτιδα (δηλαδή η δομή του κυττάρου του εγκεφάλου                       ή του κυττάρου οργανισμού) στην μελέτη της φύσεως με όργανα οπτικής                    όπως το σύνθετο μικροσκόπιο. Ο συγγραφέας ανακάλυψε τον πρώτο νόμο                      της ελαστικότητας των σωμάτων (νόμο του Hook). Το έργο του ενώνεται                        με το έργο του Anton Van Leeuwenhoek και του Athanasius Kircher αφενός                                         και με τις αστρονομικές ανακαλύψεις Τύχωνος, Κέπλερ, Κόππερνιγκ και Γαλιλαίου αφετέρου. Βλ. ARCANA και ISEUM CAMPENSE

MIHI CURA FUTURI= η πρόνοιά μου είναι για το μέλλον

MIHI MERCURIUM PRIMO TERMAXIMUM, MOX PLATONEM MANDAVIT INTERPRETANDUM= η αφιέρωση του έργου της Επιτομής και των Σχολίων                  επί του Πλωτίνου από τον Marsilius Ficinus στον Λαυρέντιο των Μεδίκων.                        Βλ. την σύνδεση με LIBRI DE VITA, DE VITA COELITUS COMPARANDA.

MILES CHRISTIANUS= ο πολεμιστής της Χριστιανικής πίστεως.

MILES GLORIOSUS= «Ένδοξος Στρατιώτης», «Ο Καυχησιάρης Στρατιωτικός»                  ή «Το παληκάρι της φακής», τίτλος κωμωδίας του Λατίνου κωμωδιογράφου                  και ηθοποιού Πλαύτου (Τίτου Μάκκιου ή Μάρκου Άκκιου Πλαύτου) ο οποίος αναφέρει ότι πρόκειται για μίμηση της Ελληνικής κωμωδίας «ΑΛΑΖΩΝ».                   Άλλο έργο του: «Οι αιχμάλωτοι». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. προτείνει την τολμηρή μετάφραση «ένδοξη, νικηφόρος και πομπώδης ομιλία».

MILLIMETRE= ειδικό χαρτί με τετράγωνα και γραμμές όπου εφαρμόζονται                  τα σχέδια των πινάκων της Τέχνης και της Οικονομίας με βάση τρισδιάστατο σύστημα συντεταγμένων X,Ψ,Ζ και στίγμα Π. Οι πίνακες της ζωγραφικής                   είναι χάρτες που λειτουργούν ως «RONDO» –κυκλικοί κόσμοι– με βάση                              το σύστημα των 3 συντεταγμένων που επιτρέπει τον εντοπισμό αντικειμένων                                   στον τρισδιάστατο χωροχρόνο και την απόδοση στον ιδιοκτήτη τους με διαβήτη και μοιρογνωμόνιο. Βλ. TOPOI, RONDO, RONDOMONDE, GROTESQUE, QUADRANT, QUADRA.

MINERVA MUNDI = KORÉ KOSMOU = «ΚΟΡΗ ΚΟΣΜΟΥ», Ερμητική πραγματεία που περιγράφει το Συμπόσιο των Θεών που έσωσε στην ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ                   του Ε´ αιώνος ο Στοβαίος (είναι γνωστή ως ANTHOLOGIUM), εκδόθηκε                        ως EDITIO PRINCEPS στην Αντβέρπ το 1575 και κατόπιν κυκλοφόρησε το 1591                με μορφή διαλόγου και την μετέφρασε στην Λατινική ο Francesco Patrizi                     στην NOVA DE UNIVERSIS PHILOSOPHIA. Ταυτίζεται με την θεά Αθηνά,               την σκέψη της οποίας δίδαξε –ως Γενεαλογία της Σοφίας– ο Jordano Bruno                      στην Βιττεμβέργη πριν πάει στην Πράγα. Συνδέεται με το Ελληνικό κείμενο                   του ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ που δημοσίευσε ο Patrizi. Βλ. LA CITTÀ FELICE, PALAZZO VECCHIO, CORPUS HERMETICUM, HERMETICA, RETORICA, NOVE DE UNIVERSIS PHILOSOPHIA καθώς και PIAZZA MINERVA, CRASSA MINERVA, INVITA MINERVA και την σχέση με το έργο DE OCCULTIS NATURAE MIRACULIS και το SACROBOSCO.

MINIMALE MALIS= Στην ίδια έννοια εμπερικλείονται και τα αρχαιοελληνικά ρητά «ΔΥΟΙΝ ΚΑΚΟΙΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΝ, ΤΟ ΜΗ ΧΕΙΡΟΝ ΒΕΛΤΙΣΤΟΝ» και «ΔΥΟΙΝ ΚΙΝΔΥΝΟΙΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΙΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΝ ΕΣΤΑΙ ΘΑΤΕΡΟΝ ΜΕΤΑΣΧΕΙΝ» (Λυκούργος κατά Λεωκράτους).

MIR= 2 ανάκτορα στον ποταμό Μιράνκα της Λευκορωσίας, τα οποία ενώνουν    την Ανατολική και την Δυτική Ευρώπη και συνδέονται με την Πύλη Βόλγα                     και Αγ.Σοφιάς. Θεωρείται το παλάτι των Μεδίκων της Λευκορωσίας η οποία                  προ του 15ου αιώνος κυβερνάται από εκκλησιαστικούς άρχοντες, διαφωτιστές, συλλέκτες, συγγραφείς, συνθέτες και μεγιστάνες του πλούτου.                                   «MIR» καλείται στην Ρωσική γλώσσα η αγροτική κοινότητα της Ρωσσίας.

MIRABELLA= τίτλος προσωπογραφίας από τον Βαν Ντάϊκ στο Μόναχο. Συνδέεται με το THΕATRUM PICTORIUM.

MIRABILE DICTU= τα λεξικά αναφέρουν τυπικά την ερμηνεία «άξιο λόγου».                Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «θαυμάσιο ρητό ομιλίας»

MIRABILE VISU= πρόκειται για τα αρχαία ελληνικά ρητά «ΘΑΥΜΑΣΤΟΝ ΙΔΕΙΝ» και «ΘΑΥΜΑ ΙΔΕΣΘΑΙ» τα οποία αναφέρονται στην ΙΛΙΑΔΑ για την περιγραφή της λειτουργίας των αυτομάτων του Ηφαίστου και στην ΘΕΟΓΟΝΙΑ Ησιόδου. Ερμηνεύεται και ως «ΧΑΡΜΑ ΙΔΕΣΘΑΙ», «ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΟΠΤΑΣΙΑ», «ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΟΡΑΜΑ», «ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΟΡΑΣΗ».

MIRABILIA= Θαύματα (ή) συλλεκτικά αντικείμενα τέχνης, συλλεκτικοί πίνακες.               Ο Giovanni Pico della Mirandola αναφέρεται, εξάλλου, σε “MIRABILIA ARTIS MAGICAE” εννοώντας την μαγική σύνδεση και γάμο διαφόρων στοιχείων                   του ουρανού και της γης σε μιαν νέαν ένωση. Βλ. κατ’ αρχάς APOLOGIA                       και κατόπιν NATURALIA, ARTIFICIALIA, SCHATZKAMMER, KUNSTKAMMER, THEATRUM MUNDI.

MIRADOR= Πύργος με εξαίσια θέα. Συνδέεται με την PLAZA DEL REY.

MIRAFLORES= Καρθουσιανή μονή στο Burgos Ισπανίας. Από τις πληροφορίες που δίδουν οι πηγές του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε., στην μονή MIRAFLORES υπάρχει το ρετάμπλ –πολύπτυχο 46 πινάκων, σώζονται 27: ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, έργο του 1496 από τον Ιωάννη της Φλάνδρας                           (το 1946 διαμελίστηκε σε μουσεία). Το Burgos, ωστόσο, έχει και την λεγόμενη «Καθεδρική». Βλ. BURGOS, SPECULUM ASTROLOGIAE.

MIRAMAR= πρόναος στην CAPILLA MAYOR της Majorca με ανάγλυφο το έργο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ & περιοχή της Ισπανίας με μεγαλειώδη θέα                            ανατολικά του Αρχαιολογικού Μουσείου ανατολικά του PALACIO NATIONAL ανατολικά του PUEBLO ESPANOL.

MIRAMARE= Πύργος στην Τεργέστη.

MIRARI VOS= εγκύκλιος του Πάπα Γρηγορίου ΙΣΤ´ το 1832 η οποία λαμβάνει θέση υπέρ των ηγεμόνων αλλά στρέφεται ουσιαστικά εναντίον του Abbé                        de Lamennais και κατά των ρευμάτων που ευνοούν την ελευθερία                                   και την δημοκρατία. Βλ. τις αναφορές στο έργο του Joseph de Maistre και, ακόμα, GENIUS LOCI, PAROLES D’ UN CROYANT, EGO SUM IHS NAZARENUS REX IODEORUM και την σύνδεση με την CORTILE DELLA PIGNA.

MIRUM IN MODUM= κατά θαυμαστό τρόπο, θαυμαστό ως προς τον τρόπο.               Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. αμφιβάλλει αμυδρώς για την τυπική μετάφραση και προτείνει την ερμηνεία «εμφάνιση μοίρας και διεύθυνσης                     στον κόσμο» ενώ σημειώνει και την σχέση της λέξης «mirum» με το «μύρο»

MISE EN SCENE= σκηνοθεσία, σκηνικό θεάτρου. Το Συμβούλιο Αντίστασης                 του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το ρητό συνδέεται με την μύηση και υποδηλοί                                 την παρουσία Μις στην σκηνή

MISERABILE VULGUS= άθλιο κοπάδι

MISSA= «Λειτουργία», θρησκευτικός και μουσικός τύπος που συνδυάζει μέλος, φωνή και όργανα. Η έκφραση χρησιμοποιείται, ασφαλώς, και σε όλες                             τις εφαρμογές των λέξεων «μέλη», «όργανα», «κοινωνία», «οργανισμός», «κοινότητα» όπως π.χ. στην Ευρώπη και στην Τέχνη.

MISTICO= Μίστικο, πλοίο ισπανικού τύπου το οποίο χρησιμοποιείται                           στην Μεσόγειο θάλασσα για την μεταβίβαση μηνυμάτων.

MISURI= οι θεές της Αναγεννήσεως: οι αρχιτεκτονικοί νόμοι της ιδεώδους πόλεως, η απόλυτη ανθρωπιστική αξίωση που εκπροσωπεί το ελληνικό «Αρχαίο Κάλλος». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δίδει την ερμηνεία «Μεζούρα» (σε σχέση                με το «Μέτρον»). 

MNEMONICA; SIVE ARS REMINISCENDI: ET PURIS ARTIS NATURAEQUE FONTIBUS HAUSTA= έργο του John Willis που κυκλοφόρησε το 1618                         στο Λονδίνο. Στην Αγγλική γλώσσα εκδόθηκε το 1621, το 1661 (περιέχοντας                 την ARS REMINISCENDI) και το 1813. Σύγκρινε με ARS REMINISCENDI                   ET IN PHANTASTICO CAMPO EXARANDI και δες οπωσδήποτε MAGIA NATURALIS.

MOBILE= κινητικό γλυπτό από τον αέρα, ειδίκευση του Αλεξάντερ Κάλντερ. «Mobiles» καλούνται οι αιωρούμενες μορφές – έτοιμες να κινηθούν με την πνοή– και τις οποίες έχει κατασκευάσει ο Alexander Calder, κινητά αντικείμενα με σύρμα και φύλλα αλουμινίου ενώ οι μεταλλικές πλάκες στερεώνονται οργανικά                            σε κινούμενο σκελετό και που ισορροπούν ως σύνολο πάνω σε λεπτές βέργες                  στο Λονδίνο. Η ιδέα εφαρμόζεται στο Κέντρο Pompidou. Βλ. MONDE

MOBILE PERPETUUM= αιώνια κίνηση. Πρόκειται, προφανώς, για το «αεικίνητον». Πρέπει, κατά το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε., να συνδυαστεί με τις αναφορές σε Αθανασία και Αιωνιότητα λαμβανομένης υπ’ όψιν και της έννοιας της «αενάου» και «αϊδίου» κινήσεως σε σχέση με το Πρώτο Κινούν «PRIMUM NOBILE».                      Βλ. την σημασία του ρητού «NIHIL DURARE POTEST TEMPORE PERPETUUM». Σύγκρινε με το αντίστροφο ρητό «PERPETUUM MOBILE».

MODÈLE= πρότυπο, ερμηνευτικό σχήμα

MODÈLE SOCIAL EUROPÉEN= Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο

MODERATO= μέτρια, με μέτρο (ή) με μετριοπάθεια

MODO= προσφάτως

MODO ET FORMA= σε τρόπο και μορφή, σε μέθοδο και φόρμα

MODUM REBUS = «Η οργάνωση της τάξεως του Κόσμου», απόσπασμα επιγραφής σε πίνακα του Piero della Francesca στο δίπτυχο UFFIZI για τον Δούκα του Ούρμπινο. Συνδέεται με την FAMA VIRTUTUM, τον CODEX URBINATUS LATINUS και το CORPUS DOMINI.

MODUS FACIENDI= τρόπος δράσης. Ωστόσο, το Συμβούλιο Αντίστασης                   του Ο.Η.Ε. λαμβάνει υπ’ όψιν και την ηχητική «modus-mondus» που στρέφει                   το ρητό να αποκτήσει την σημασία «μέθοδος κατασκευής κόσμου» 

MODUS OPERANDI= τρόπος και μέθοδος όμοιας λειτουργίας, εργασίας                         ή ενέργειας πολλών ατόμων, κυττάρων ή οργάνων για την εκπλήρωση                         ενός σκοπού. Η ηχητική «modus-mondus» δίδει και την ερμηνεία «μέθοδος λειτουργίας κόσμου». Αξίζει να σημειωθεί ότι η Υπηρεσία Πληροφοριών                         του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. στην μελέτη με θέμα «Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ                ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΦΩΣ                                  ΜΕ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΛΕΞΙΚΩΝ ΤΗΣ» έχει δημοσιεύσει                                 τα αποτελέσματα των ερευνών της για το Ελληνικό μοντέλο το οποίο αναφέρεται ότι λειτουργεί με βάση το MODUS OPERANDI η ετυμολογία των κυρίων λέξεων της Ελληνικής Γλώσσας με βάση τα πρακτικά της Γραμματείας της Γ´ Συνόδου               της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημιών που οργανώθηκε στην Βιέννη και η οποία αποφάσισε στις αρχές  του 20ου αιώνα να συσταθεί από μόνη της σε σώμα μόνιμο και ανεξάρτητο. Πέρα από όλην την ιστορία της Βιέννης, ιδίως από πλευράς Τύπου και λογίων, στην Ελληνική επανάσταση μαζί με την Τεργέστη και την Βενετία,            στην διπλωματία καταγράφεται το ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ που λειτούργησε                το χρονικό διάστημα Σεπτεμβρίου 1814-Ιουνίου 1815 και ολοκληρώθηκε                        στις 9/9/1815 με την υπογραφή της Τελικής Πράξης (το Συμβούλιο Αντίστασης           του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι την ίδιαν ακριβώς ημέρα έγινε η Πράξη Δημιουργίας                                     της Ιεράς Συμμαχίας!). ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ έχει, όμως, σημασία                                    διότι ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΗΚΕ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ, δηλαδή                                 της νομιμότητας της Παλινόρθωσης του μοναρχικού θεσμού ως νομιμοποίησης προηγουμένων παραβιάσεων της εθνικής κυριαρχίας, της συγκέντρωσης                       της εξουσίας στα χέρια του μονάρχη (απολυταρχία) και της «πεφωτισμένης δεσποτείας» (βλ. DESPOTISME ÉCLAIRÉ) ή πατερναλιστικής πολιτικής.                        Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει εκ νέου ότι συνδέεται                       η Ιερά Εξέτασις με την Ιερά Συμμαχία –ή «Συναυλία της Ευρώπης»–                              η οποία τασσόταν υπέρ των στρατιωτικών επεμβάσεων όπως στην Ιταλία                     και την Ισπανία ως την υπογραφή του Πρωτοκόλλου Πετρούπολης                                 (και του μυστικού άρθρου του) για την Ελλάδα το 1826, οπότε τάχθηκε                              υπέρ της επέμβασης για την επιβολή της ειρήνευσης και της αναγνώρισης κρατικής υπόστασης στους επαναστάτες. Αργότερα, το 1833, δημιουργήθηκε μια δεύτερη μορφή Ιεράς Συμμαχίας –εναντίον Αγγλίας και Γαλλίας– από τον Αυτοκράτορα της Αυστρίας, τον Βασιλιά της Πρωσίας και τον Τσάρο της Ρωσσίας.                       Ωστόσο, το ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ συνδέεται                       με την κατάληψη των Ανακτόρων του Ερμιτάζ στις 7/11/1917 (ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ), την έξοδο της Ρωσσίας από τον Α´ Παγκόσμιο Πόλεμο                  και την αποφασισμένη από το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ παράδοση                        της Σμύρνης στην Ελλάδα διότι η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΜΩΡΙΕΝΝΗΣ του 1917                     με την Ιταλία ΔΕΝ ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΠΟΤΕ ΝΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥ –και για τον λόγο αυτό έγινε η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ το 1936 αλλά και ο πόλεμος Ελλάδος-Ιταλίας!

MODUS VIVENDI= τρόπος διαβίωσης, τρόπος του ζην, συμφωνία η οποία επιτρέπει σε όλα τα μέλη να συνεχίζουν τις πράξεις τους παρά τις διαφορές                      ή ώσπου να λυθεί μια διαφορά, μέθοδος εξεύρεσης λύσης αντιθέτων.                                 Αυτή η τελευταία ερμηνεία ειδικά –η οποία προτιμάται από το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.– είναι εξαιρετικά χρήσιμη ως προς την εφαρμογή                     του ρητού σε σχέση με την εύρεση λύσης στο ανοιχτό ζήτημα για την λειτουργία και κίνηση των νόμων των Λατίνων και των Ρωμαίων σε συμφωνία                                  με τους νόμους των Ευρωπαίων αλλά με βάση την Ελληνική γλώσσα. Επισημαίνεται εκ νέου η συνήχηση «modus-mondus»

MŒNIA MUNDI= τα τείχη του κόσμου

MOLÆ ASINARIE= μαγγάνι το οποίο στρέφεται με κινητήρια δύναμη το άλογο               ή το μουλάρι και χρησιμοποιείται με 3 άξονες μεταδόσεως της κινήσεως                        για παροχή ενέργειας σε μύλους, αντλίες ορυχείων, υδροηλεκτρικούς σταθμούς                ή πλοία (όπως αυτό του οικονομολόγου Jacques Coeur που εγκαινίασε τις σχέσεις Ανατολής-Δύσης στην Αναγέννηση

MOLLIA TEMPORA FANDI= οι καιροί που ευνοούν την ομιλία

MOLTO FORTISSIMO= πάρα πολύ δυνατά

MOLTO PIANISSIMO= πάρα πολύ σιγανά

MONARCHIA DI SPAGNA= έργο του Tommaso Campanella το 1620 που προτείνει την δημιουργία σχεδίων αστερισμού με τον Οίκο του Καρόλου Ε´ της Αυστρίας στα ουράνια και  όπου προβλέπει ότι η Ισπανία θα αποτελέσει μιαν Καθολική Οικουμενική Μοναρχία (του Πάπα) υπό την κυριαρχία Ενός Κόσμου                             Ελλήνων και Αιγυπτίων ώστε να υπάρξει οικουμενική ειρήνη και δικαιοσύνη.                 To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το θέμα συνδέεται                                  αφορά τον Τίμιο Σταυρό του Χριστού όπως αυτός απεικονίζεται                                      στο Πτολεμαϊκό και Κοπερνικανινό σύστημα στο έργο του Jordano Bruno                         LA CENA DE LE CENERI. Σημειώνει, ωστόσο, και το γεγονός ότι ο θαυμαστής              της αστρολογίας, βασιλιάς της Πρωσίας Φρειδερίκος Γουλιέλμος Δ´                                    στο τέλος του 1848 παραχώρησε Σύνταγμα στον επαναστατημένο λαό                            της Πρωσίας (το οποίο αποτέλεσε την βάση στην οποία στηρίχθηκε το πολίτευμα της Γερμανικής Αυτοκρατορίας). Ο βασιλιάς της Πρωσίας –σύμφωνα                             με τα ιστορικά κείμενα– «είχε εκ διαμέτρου αντίθετες ιδέες ως προς τον ρόλο                 του νέου μονάρχη στην πολιτεία και τις σχέσεις του με τους υπηκόους,                      προς εκείνες των φιλελευθέρων. Θεωρούσε το Σύνταγμα ανάρμοστη παρέμβαση ανάμεσα στον Θεό και τον επίγειο κοσμικό εκπρόσωπό του από την μια πλευρά και τους υπηκόους από την άλλη». Βλ. MONARCHIA MESSIAE, DISCORSI UNIVERSALI DEL GOVERNO ECCLESIASTICO και UNIVERSALIS PHILOSOPHIAE SEU METAPHYSICARUM RERUM, IUXTA PROPRIA DOGMATA σε σχέση με UNIVERSITALITAS-HOMO UNIVERSALIS και κυρίως CITTÀ DEL SOLE.

MONARCHIA= έργο του Δάντη το οποίο αποδίδει το όραμά του                                         για την οικουμενική Ειρήνη και Δικαιοσύνη υπό την Μοναρχία του Ενός.                         Ο Δάντης, όταν έγραφε το έργο αυτό, γνώριζε το κείμενο του Κικέρωνος                         DE INVENTIONE. Βλ. CONVIVIO, DIVINA COMMEDIA, LIBO, PODESTAS, SANTA CROCE, SACRA CONVERSAZIONE, LAPIS PHILOSOPHORUM, DONATIO CONSTANTINI.

MONARCHIA MESSIAE= έργο του Tommaso Campanella όπου προβλέπει                      την παγκόσμια πολιτική-θρησκευτική ένωση των κυβερνήσεων                                    με ταυτόχρονη ένωση όλων των θρησκειών σε μία. Βλ. MONARCHIA DI SPAGNA και τα ARTICULI PROFETALES του Campanella σε FRA TOMMASO CAMPANELA, LA SUA CONGIURA, I SUOI PROCESSI, E LA SUA PAZZIA                    & FRA TOMMASO CAMPANELLA NE’ CASTELLI DI NAPOLI, IN ROMA                     ED IN PARIGI.  Επίσης, τα έργα του Campanella ECLOGA CHRISTIANISSIMA REGI ET REGINAE IN PORTENTOSAM DELPHINI … NATIVITATEM-QUOD REMINISCENTUR ET CONVERTENTUR AD DOMINUM UNIVERSI FINES TERRAE σε σχέση με LE ROI SOLEIL και τις 3 επιγραφές MUTUO VULNERE OCCUBUIT ULTERUM FERE AD INFEROS-AGNOSCO-CITATAM CARTAGINIS                  ως προς την NATIVITÀ, την NASCITA DI VENERE και ιδίως                                     ως προς την αναφορά στον Δελφίνο της Βενετίας στο PRADO                                         αλλά και ως προς τον Γαλιλαίο.

MONAS HIEROGLYPHICA= έργο του μαθηματικού, εφευρέτη                                   (του κλάδου των εφηρμοσμένων επιστημών), αστρολόγου της Βασιλίσσης Ελισσάβετ της Αγγλίας John Dee (1527-1608) το οποίο δημοσιεύθηκε                            στην Αντβέρπ το 1564. To έργο αποτελεί σύμβολο των 7 πλανητών που βασίζεται στον Ερμή:  συνδέεται πρωτίστως με την επιγραφή MANET IN SE MONAS                     στο έργο SYMBOLICARUM QUAESTIONUM του Acchiles Bocchius                              και την Αποκάλυψη σε σχέση με τα σύμβολα του Bruno στο έργο DE UMBRIS IDEARUM και ως προς τον ορισμό τον ορισμό του Θεάτρου από τον Fludd,                κατ’ επέκτασιν με το έργο L’ IDEA DEL THEATRO του Giulio Delminio Camillo            και έχει σχέση οπωσδήποτε με τον μυστικό Διαβήτη ή Πυξίδα (που περιέχεται              στην ενότητα HIEROGLYPHICA του έργου του Robert Fludd UTRIUSQUE COSMI, MAIORIS SCILICET ET MINORIS, METAPHYSICA, PHYSICA                                 ATQUE TECHNICA HISTORIA) που δημοσιεύθηκε στην Αντβέρπ το 1564                        και χρησιμοποίησε ο Athanasius Kircher για να αναπαράγει την μορφή                         του Σταυρού στα έργα του OBELISCUS PAMPHILIUS-OEDIPUS AEGYPTIACUS με βάση τα διαγράμματα που περιέχονται στα άρθρα του Jordano Bruno ARTICULI CENTUM ET SEXAGINTA ADVERSUS HUIUS TEMPESTATIS  MATHEMATICOS ATQUE PHILOSOPHOS ενώ συνδέεται επίσης με τα έργα IL COMPASSO,                      ET FIGURA και LA CENA DE LE CENERI). Επιπλέον, ο Dee το 1570                        έγραψε την εισαγωγή στην πρώτη μετάφραση στην Αγγλική των ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ               της Γεωμετρίας του Ευκλείδη των Μεγάρων ο οποίος κατήρτισε το σύστημα                  της θεωρίας των αρχαίων Ελλήνων για την Μουσική (πρόκειται, όπως λέει,                  για μετάφραση των 85 CONCLUSIONES του Pico della Mirandola                                   ενώ γράφει ακόμα πως θεωρεί τον Albertus Magnus ως Θαυματουργό                         της Μηχανικής Τέχνης για την κατασκευή ομιλούντων αγαλμάτων                                 αλλά το σημαντικό είναι ότι συνδέει –μέσω του μοντέλου του Βιτρούβιου                         το οποίο περιγράφει με εικόνες ο Agrippa, βλ. DE OCCULTA PHILOSOPHIA–          τον Albertus Magnus, τον Alberti και τον Albrecht Dürer και ειδικά για το έργο        DE SUMMETRIA HUMANI CORPORIS ενώ, παρεμπιπτόντως, συνδέει                    με το Θέατρο την αρχιτεκτονική και την μουσική, ειδικώς μάλιστα αναφέρεται        στην Βυζαντινή κλίμακα ΔΙΑΤΕΣΣΑΡΩΝ, ΔΙΑΠΕΝΤΕ, ΔΙΑΠΑΣΩΝ η οποία αποτελεί τον Τροχό ή Κύκλο του συστήματος της Βυζαντινής Μουσικής)                          και παράλληλα αναφέρεται και στον Ήρωνα της Αλεξανδρείας                                           αλλά και στα αγάλματα του ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ (ή «Εικόνες του Ερμή»                               όπως τις αποκαλεί). O Dee έγραψε το έργο ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΝΩΧ (σύγκρινε με την EPISTOLA ENOCH στον CRATER HERMETIS) καθώς και ιδιωτικό Πνευματικό Ημερολόγιο το οποίο δημοσιεύθηκε το 1659 και το 1842 στο Λονδίνο                             και αναφέρεται σε συνομιλίες του με Αρχαγγέλους –παρόντος του Ιταλού αιρετικού ρήτορα Fransesco Pucci– και στην μετάφραση και στον σχολιασμό                του PYMANDER HERMETIS MERCURII TRISMEGISTUS από τον θρησκευτικό καθοδηγητή του, Καπουτσίνο μοναχό και καθηγητή των Βερναρδίνων Hannibal Rosseli. Βλ. PICATRIX. Επιπλέον, ο Dee προσπάθησε να διασώσει στην Αγγλία              τα βιβλία και τις βιβλιοθήκες των μονών από την πυρά και να συλλέξει                   σε Βιβλιοθήκη τους θησαυρούς του παρελθόντος από τα ερείπια.

MONDE= «Κόσμος», ορειχάλκινο γλυπτό του Ρώσσου ζωγράφου και γλύπτη Άντον Πεβσνερ το 1947 με σκίτσα επί σταθερού μοντέλου σε συνδυασμό                        με μεταλλικά σύρματα που σχηματίζουν μεγάλες επιφάνειες και στην συνέχεια ενώνονται μεταξύ τους. Με τον αδελφό του, Ναούμ Πέβσνερ-Γκαμπό, συνέταξαν το 1920 το ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ. Βλ. ARS NOVA και MOBILE.

MONDE IDÉAL= «Ο ιδεώδης Κόσμος» ή «Ο Ιδεατός Κόσμος» ή «ο Κόσμος                 των Ιδεών», έκφραση του Ζαν-Ζακ Ρουσσώ. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι το πλάνο της Αναγέννησης είναι η αναζήτηση της «ιδανικής πόλης» με την έννοια                             της οπτικής, της προοπτικής αλλά και της διατήρησης της ιστορικής και ηθικής κληρονομιάς των «ανδρών επιφανών». Στα πλαίσια αυτά, η Αυλή θεωρείται Ανάκτορο με την μορφή πόλης, κώμης. Η ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ή ΔΟΚΙΜΙΟ ΠΕΡΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ –έργο του γλύπτη και αρχιτέκτονα Φιλαρέτε του 1465– είναι το πρώτο θεωρητικό κείμενο σε λαϊκή γλώσσα                            με σχέδιο της ιδανικής πόλης (με χάρτη της Σφορτσίντα, όπως ονομάζεται)                       που βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη Φλωρεντίας. Είναι σε αστεροειδές πλάνο   και το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά ότι συνδέεται με το τηλεσκόπιο του Γαλιλαίου, με την ανακάλυψη του αστεροειδή «ΕΣΠΕΡΙΑ» στο Μιλάνο το 1861 από τον Ιωάννη Βιργίνιο Sciaparelli (βλ. ISEUM CAMPENSE) αλλά και με το σχέδιο «ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΕΣΠΕΡΑΣ» με μορφή κορώνας πόλεως που σχεδίασε                                   ο Μιχαηλάγγελος για την Βιττόρια Κολόνα και συνδέεται με τον ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ και την ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ. Επιπλέον, με το σχέδιο της ιδεώδους Πολιτείας     που σχεδίασε ο Λεονάρντο την εποχή της πανούκλας στο Μιλάνο: έχει σχήμα σκακιέρας –χωρίς τείχη– με δίκτυο καναλιών. Βλ. SACRA STELIS CORONA, STELLARATOR, EPOS HESPERIS, ROMANUS PONT MAX, CAPELLA MEDICI, CAPELLA SIXTINA, MELENCOLIA I.

MONDENUOVO= έργο του Hans Holbein Vecchio αφιερωμένο στην Μαντόνα               στο Λουγκάνο Ελβετίας.

MONDO NUOVO= o Νέος Κόσμος

MONDO TRIONFANTE= πρόκειται για παράσταση έφιππου μπαλέττου, παρουσιάστηκε το 1661 για λόγους γάμου στο αμφιθέατρο PALAZZO PIΤΤΙ.               Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «Θριαμβευτής Κόσμος».                  Βλ. όμως και την σύνδεση COLEUM/COELUM BRITTANICUM με SPACCIO DELLA BESTIA TRIONFANTE.

MONOCHORDUM MUNDI= έργο του Robert Fludd το 1622 με το οποίο επιτίθεται στον Ιωάννη Κέπλερ.

MON(T)REALE= Καθολικό Μονής, ένας από τους μεγαλύτερους Καθεδρικούς Ναούς του Κόσμου, του 12ου αιώνος, με 130 σκηνές της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης στα μωσαϊκά. Είναι το μεγαλύτερο ψηφιδωτό σύνολο που παρουσιάζει                η Βυζαντινή Τέχνη (τα ψηφιδωτά καλύπτουν έκταση 6.000 τετραγωνικών μέτρων). Στην Μητρόπολη του Μον Ρεάλε στο Παλέρμο Σικελίας  βρίσκεται στον τρούλο                         «Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡ». Στην αψίδα του ιερού βρίσκεται «Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΝΘΡΟΝΗ». Συνδέεται με την CAPELLA PALATICA και με την CEFALU                           ως προς το Ιερό Βήμα. Βλ. DOMINUS DEUS, το μωσαϊκό Ισσού και το ISEUM CAMPENSE καθώς επίσης CAPILLA REAL, PALACIO REAL-PALAZZO REALE, SANTO DOMINGO EL REAL. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει                 ότι το Παλέρμο ταυτίζεται με το ελληνικό Πάνορμον (ή, Σελινούς) όπου είναι                     η Πινακοθήκη της Σικελίας: Στην Νομαρχιακή Πινακοθήκη Σικελίας στο Παλέρμο μετεφέρθη από το Μέγαρο Σκλαφάνι το έργο του 1440 περίπου με θέμα                           Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ που αποδίδεται στον Βουργουνδό Γκιγιόμ Σπικρ.                                 Στην Νομαρχιακή Πινακοθήκη Σικελίας στο Παλέρμο βρίσκεται και το έργο                   του 1478 Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ του Αντονέλο ντα Μεσσίνα που συνδέεται                            με έργα του Κολαντόνιο.

MONS TARPEIUS= τόπος από τον οποίον γκρέμιζαν στην αρχαία Ρώμη                            τους προδότες της πατρίδας στον λόφο του Καπιτωλίου, δίπλα στον Ναό του Διός. Βλ. TEMPIO DI GIOVE.

MONSTRUORUM HISTORIA= «Ιστορία των Τεράτων» , έργο με χαρακτικά                του Ulisse Aldrovandi. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει                      την ερμηνεία της λέξης με την έννοια της τερατολογίας, του μεγάλου λόγου,                 του μύθου, της δημιουργίας χίμαιρας.

MONTECAVALLO= η περιοχή με τον Κήπο του Αγ. Συλβέστρου. Έχει αξία                 διότι συνδέεται με τον Πέτρινο Κήπο των Μεδίκων –Κήπο του Αγ. Μάρκου–                  στην εξοχή της Φλωρεντίας ο οποίος λειτούργησε ως ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ                                    (βλ. CARREGI, VILLA CARREGI, ACCADEMIA DI CARREGI) με αγάλματα                υπό τον Λαυρέντιο τον Μεγαλοπρεπή και υπό την διεύθυνση του Μπερτόλντο (μαθητή του Donatello) και με την συμμετοχή του Τζεντίλε ντε Μπέκκι                     (δασκάλου του Magnifico): εκεί  μαθήτευσε και εργάστηκε ο Μιχαηλάγγελος                   το διάστημα 1488-92 για να φιλοτεχνήσει τα γλυπτά ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ                                                και ΠΑΝΑΓΙΑ DELLA SCALA. Σύγκρινε με BENVENUTO CELLINI και PALAZZO MONTECAVALO.

MONTECALVO= περιοχή όπου το 1824 βρέθηκαν αρχαία ευρήματα από μάρμαρο της Πεντέλης που πωλήθηκαν από τον οίκο Borghese στην Γλυπτοθήκη                             NY Carlsberg Κοπεγχάγης. Βλ. την σύνδεση με USEUM CAMPENSE-                              ET PUR SI MUOVE.

MONTE CAVO= όρος στην περιοχή NEMI της Βενετίας όπου βρίσκεται το θέρετρο ROCCA DI PAPA (ΠΕΤΡΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ) και ο ναός της Αναλήψεως με ζωγραφιές.

MONTEFIORE= περιοχή στο Άζο της Ιταλίας όπου βρίσκεται πολύπτυχο                     με το πρότυπο της Μαρίας Μαγδαληνής.

MONTE MATTO= «Όρος Τρελλό» καλείται ο Υμηττός.

ΜΟΝΤΕ OLIVETTO= «Όρος των Ελαιών», μονή κοντά στην Σιέννα                            όπου εργάστηκαν οι Luca Signiorelli-Λεονάρντο.

MONTE SANTO= περιοχή στην Ούμβρια Ιταλίας με Ετρουσκικές αρχαιότητες                  –αλλά κέλτικη γραφή– όπου άνθισε η ορειχαλκουργία.

MONTICELLI= μικρή κωμόπολη της Φλωρεντίας, τόπος γέννησης του Ιταλού ζωγράφου Agnolo Allori ή Agnolo di Cosimo ή BRONZINO. Βλ. BRONZINO FIORENTINO.

MONTPARNASSE= περιοχή κατοικίας καλλιτεχνών της AVANT-GUARDE                 στις αρχές του 20ου αιώνος όπου ο γλύπτης και πατέρας της αφηρημένης πλαστικής Κονσταντίν Μπρανκούζι άφησε στο κράτος την διαθήκη                                 της κληρονομιάς του 19ου αιώνος, δηλαδή κληροδότησε όσα υπήρχαν                           στα 4 εργαστήριά του –τα οποία το 1957 θεωρούνταν το απόλυτο έργο τέχνης–               για χάρη του Εθνικού Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης ώστε να αναλάβει                              να δημιουργήσει αυτό ένα εργαστήριο των έργων του ενώ ο ίδιος στράφηκε               στην «πρωτόγονη» τέχνη για να αναδείξει τις ρίζες των πραγμάτων                                 και την πεμπτουσία. Τα έργα του συνδέονται με τα έργα Μποτσιόνι-Καρρά                  και βρίσκονται στο Κέντρο Pompidou ή Μπομπούρ, το οποίο για αυτόν ειδικά               τον σκοπό κατασκεύασε ο Piano. Σημειώνεται ότι στην ταφόπλακα                                  του ζωγράφου-«τελώνη» Henri Rousseau «Le Douanier» ο Απολλιναίρ έγραψε                  με κάρβουνο ένα ποίημα, το οποίο ο γλύπτης Μπρανκούζι εχάραξε                                 έπειτα πάνω στα ίδια τα γράμματα του ποιητή. Το θέμα συνδέεται με το έργο                   του Μαρκ Σαγκάλ στην Ρωσσία.

MONT-TERRIBLE= περιοχή της Ευρώπης με Ελβετούς κατοίκους                               η οποία προσαρτήθηκε από τον Ναπολέοντα στην Αυτοκρατορική Γαλλία                   στο μεταίχμιο 18ου-19ου αιώνος. Είναι συνδεδεμένη με την εποχή των πολέμων στην Ευρώπη. Ηχητικά σημαίνει «ΤΡΟΜΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» αλλά το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει κατά κυριολεξίαν «ΟΡΟΣ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ».

MONTU= το ιερό στον ναό του Άμμωνος με 9 πυλώνες στο Καρνάκ της Αιγύπτου, δηλαδή στην αρχαία ελληνική πόλη Ερμώνθις. Μετά τον 6ο αιώνα μ.Χ. έγινε Χριστιανικός Ναός. Το θέμα συνδέεται με την ερμηνεία και λύση του χρησμού            του LUXOR από τον Μεγάλο Αλέξανδρο λόγω του γεγονότος ότι το 530                       ο Ιουστινιανός στο σημείο της φλεγόμενης βάτου μετέτρεψε την Εκκλησία                      της Παρθένου Μαρίας στην Μονή της Αγίας Αικατερίνης την μετέτρεψε                           σε Βασιλική (Εκκλησία Μεταμορφώσεως) και λόγω του γεγονότος ότι  το 535                      ο επίσκοπος Νουβίας Θεόδωρος μετέτρεψε τον Ναό της Ίσιδος σε Εκκλησία                 του Αγίου Στεφάνου. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. απλοποιεί το θέμα, δίδοντας την εξήγηση ότι πίσω από το θέμα της θεάς Ίσιδος βρίσκεται η αναφορά στον Άγ. Ισίδωρο. Βλ. ISEUM CAMPENSE, MONUMENTA, LAPIS NIGER, BASILICA JULIA, SANTA MARIA ANTIQUA, SANTA MARIA NUOVA, AURORA.

MONUMENTA PRIORIS AEVI HIS SEDIBUS COLLOCAVIT= επιγραφή                        στην είσοδο του Αιγυπτιακού Μουσείου Καΐρου (σημειωτέον ότι το Κάϊρο λέγεται «Παρίσι του Νείλου») εκτός του οποίου βρίσκεται η Σφίγγα: ισοδυναμεί                           με την είσοδο στο Ταζ Μαχάλ, στην Αγ.Σοφιά, στην στήλη του Αλεξάνδρου                 στην Αγ. Πετρούπολη και στην Πυραμίδα του Λούβρου. Στο Μουσείο αυτό,                 οι λατινικές επιγραφές μνημονεύουν όλους τους Ευρωπαίους Αιγυπτιολόγους               και τους κλασσικούς Έλληνες συγγραφείς που συνέβαλαν ουσιαστικά                         στην προβολή του Αιγυπτιακού πολιτισμού. Είναι αφιερωμένο στον Αντιβασιλιά, Πρίγκηπα Αββά Χιλμίς ο οποίος στο διάστημα 1848-54 κατήργησε το διάταγμα                του Μωάμεθ Άλη που ήταν Αντιβασιλεύς στο διάστημα 1815-48 καθώς                         και τον νόμο περί προστασίας της αρχαίας πολιτιστικής κληρονομιάς                            της Αιγύπτου της 15/8/1835 για την συλλογή αρχαιοτήτων που είχε σχηματιστεί             και σταμάτησε την ίδρυση Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και Αιγυπτιακού Μουσείου με αποτέλεσμα να διαλυθεί και τμήμα της να κατευθυνθεί στο Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης της Βιέννης. Στην συνέχεια, λειτούργησε το Αιγυπτιακό Μουσείο Μπουλάκ το 1863, το Νέο Μουσείο Γκίζας το 1890 και το Νέο Αιγυπτιακό Μουσείο Καΐρου το 1902. Σημειώνεται ότι στο Βερολίνο υπάρχει Αιγυπτιακό Μουσείο και Μουσείο Συλλογής Παπύρων το οποίο αντιστοιχεί με την λεγόμενη «Προτομή του Βερολίνου». Τώρα, στο Μουσείο Καΐρου βρίσκονται                                α) το άγαλμα της θεάς Ίσιδος το οποίο βρέθηκε το 1851 στην Ακρόπολη                        του ΣΕΡΑΠΕΙΟΥ στην Σακκάρα με τις σαρκοφάγους των ιερών ταύρων                           και τις 33 αίθουσες στον ναό του Σέραπι και συγκεκριμένα στο ΒΟΥΚΧΕΙΟ                  στην περιοχή Γιούνι μαζί με την στήλη του Φαραώ Πτολεμαίου Ε´ του Επιφανούς (205-180 π.Χ.) και β) ο τάφος του Τουταγχαμών ή Τουταγχατών                           (ενσάρκωση Άμμων-Ατών) ο οποίος ανακαλύφθηκε (ΝΟΤΑ ΒΕΝΕ) το 1922                                         σε σαρκοφάγο από ατόφιο χρυσό επενδεδυμένο με 2 φύλλα και 2000 κιλά χρυσού καθώς και ο θρόνος και η μάσκα του, δηλαδή νεκρική προσωπίδα του ως παιδιού 18 ή 19 ετών που θεωρείται η ζωντανή εικόνα του θεού Ατών. Το χρυσό                  εγκόλπιό του (1332-1322 π.Χ.) βρέθηκε στην Κοιλάδα των Βασιλέων στην πόλη     των Θηβών (προστάτιδα των νεκρών) όπου βρίσκεται ο ναός ΡΑΜΕΣΣΕΙΟ                     και γ) ο λεγόμενος ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥΤΑΓΧΑΜΩΝ από την αρχαία πόλη Τανίς στο Ανατολικό Δέλτα του Νείλου (που σημειώνει το σημείο σύγκλισης                  της κορυφής των 3 πυραμίδων) και όπου βρίσκεται ο ναός του Άμμωνος.                        Η Βασιλική Νεκρόπολη ανακαλύφθηκε στην Τανίδα το 1939 και κατέχει έκταση 1770 στρεμμάτων και ως το 1946 ανακαλύφθηκαν εκεί 7 τάφοι. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί δεδομένη την σύνδεση του προσωπείου                        του Τουταγχαμών –μέσω των στήλων του Μέμνονος, της Πύλης των Λεόντων              και της τοιχογραφίας της Θήρας– με το προσωπείο του Αγαμέμνονος Μυκηνών. Βλ. ROSETTA, ABU SIMBEL, AURORA, AB OVO, LABOREMUS, PTOLEMÆUS ROMÆ.               

MONUMENTO DE COLON= Μνημείο του Χριστόφορου Κολόμβου με ύψος 7,5 μ. στην Βαρκελώνη. Το άγαλμα του Κολόμβου βρίσκεται στην κορυφή                              του Μνημείου.Βλ. PLAZA DE COLON.

MORALIA= «Ηθικά», έργο του Πλουτάρχου

MORALITATES= χειρόγραφα έργα του Δομινικανού Robert Holcot                                    τον 15ο αιώνα με εικόνες που φέρουν επιγραφές και σκοπό έχουν την χρήση τους                               από ομιλητές και ρήτορες αλλά και την υπενθύμιση προς τον σχολιαστή                        των σημείων για τα οποία πρέπει να γράψει ή να μιλήσει.                                            Βρίσκονται στην Βιβλιοθήκη CASANATENSE Ρώμης.  

MORE MAJORUM= κατά τα παραδεδομένα, κατά τον τρόπο ή την συνήθεια               των προγόνων

MORENDO= με λύπη ως τον θάνατο

MORENETA= «Η Μαύρη Παρθένος», η ξύλινη εικόνα Παρθένου-Βρέφους σε μονή της Montserrat στους πρόποδες του όρους της Montserrat στην Βαρκελώνη                     της Κεντρικής Καταλωνίας. Βλ. την σχέση με τον CRISTO DE LA LUZ                             και με την SANTA MARIA LA BLANCA.

MORE SUO= με τον δικό του τρόπο, κατά την δική του οδό ή μέθοδο

MORES= τα ήθη, οι νόμοι. Προέρχεται από την λατινική λέξη «Mos-Moris»                  που σημαίνει «βούληση», «νόμος», «έθος». «Ηθική» είναι ο κανόνας ή το μέτρο              που ορίζει και κρίνει την συμπεριφορά των ανθρώπων στην κοινωνία                           (αλλά και η Ηθική Επιστήμη που εξετάζει αναλόγως την συμπεριφορά                            του ανθρώπου καθώς και τα κίνητρα ή την αξία και την απαξία των ανθρωπίνων πράξεων). «Αμοραλισμός» είναι η άρνηση της ηθικότητας.

MORE VENETO= «σύμφωνα με το ημερολόγιο Βενετίας». Στο ημερολόγιο Βενετίας, αρχή του έτους είναι η ημέρα κήρυξης της Ελληνικής Επανάστασης,                                  η 25η Μαρτίου (το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το γεγονός συνδέεται με την γέννηση της Δημοκρατίας μετά την Επανάσταση της 24/2/1848 στο Παρίσι και, στην συνέχεια, με το Διάταγμα που εκδόθηκε την 25η Μαρτίου 1848 για να δώσει σε όλους τους πολίτες το δικαίωμα εργασίας                                     και το δικαίωμα ένωσης για να νέμονται το νόμιμο κέρδος της εργασίας τους.                Βλ. και τις αναλύσεις Μαρξ.

MORIAE ENCOMIUM= LAUS STULTITIAE= «Μωρίας Εγκώμιον»                                    ή –σύμφωνα με το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.– «Μωρίας Εγκόσμιο»,                 έργο του Εράσμου το 1509, δημοσιεύθηκε το 1511 αφιερωμένο στον Thomas More και εικονογραφήθηκε από τον Hans Holbein il Giovane και αμφισβητεί                             τις θεμελιώδεις αρχές του ουμανισμού και του κλήρου που ήθελαν την εσωτερική μεταρρύθμιση του Καθολικισμού. Σατυρίζει την Καθολική Εκκλησία αλλά κυρίως την μεσαιωνική σχολαστικότητα και δεισιδαιμονία που χαρακτηρίζουν                              τις πανεπιστημιακές σπουδές αλλά και την αμάθεια των καθηγητών                               των μεσαιωνικών πανεπιστημίων ενώ κατακρίνει τις καταχρήσεις                                   της εκκλησιαστικής ηγεσίας. Το κείμενο μπορεί να μεταφραστεί                                         και «ΕΓΚΩΜΙΟ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ» και να εννοεί είτε «μωρό» είτε τον Thomas More                και το έργο του περί Ουτοπίας ή να συνδεθεί με «ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΔΟΚΤΩΡΟΣ ΜΩΡΟ» του H.G. Wells και τα ρητά του Χριστού περί της σοφίας των «μωρών». Βλ. DE OPTIMΟ REIPUBLICAE STATU DEQUE NOVA INSULA UTOPIA LIBELLUS VERE AUREUS και ADAGIA και IULIUS EXCLUSUS A COELIS                     σε συνδυασμό με ERASMUS, PRISCA THEOLOGIA, PHILOSOPHIA CHRISTI               και IMAGO ERASMI.

MORS JANUA VITÆ= ο θάνατος είναι η πύλη της αιώνιας ζωής

MORS OMNIBUS COMMUNIS= ο θάνατος είναι κοινός σε όλους. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. –αν και θεωρεί ότι ο αναγνώστης έχει υπ’ όψιν του                   και άλλες ακατάλληλες, πονηρές και απαγορευμένες ερμηνείες– δεν μπορεί                        να μην σχολιάσει την τρομερή ομοιότητα αυτού του ρητού με την λογική                       του Σωκράτη  ότι αφού ο θάνατος είναι κοινός σε όλους «κοινή μοίρα ο θάνατος», αυτός είναι ο μόνος που συγκρούεται με όλους και αποδρά από την κοινή μοίρα.

MORS ULTIMA RATIO= ο θάνατος είναι η τελική αιτία                                                       (ή) ο θάνατος είναι η έσχατη αιτία (ή) ο θάνατος είναι η έσχατη λογική. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. επισημαίνει ότι ανάλογα με τον τονισμό              και την έμφαση στην ανάγνωση της φράσεως –χωρίς να είναι αναγκαίο                           η «έσχατη» να διαβαστεί «η εσχάτη»– προκύπτει η ερμηνεία ότι ο θάνατος είναι πράγματι Η ΕΣΧΑΤΗ λογική. Αυτό αποδεικνύεται, άλλωστε, και με βάση                        την απομονωμένη μετάφραση με βάση την διπλωματική ορολογία και σημασιοδότηση της «ULTIMA RATIO». Βλ. «ULTIMA RATIO» και το ρητό «ULTIMA RATIO REGUM» και ιδίως το ρητό «VULNERANT OMNES, ULTIMA NECAT» που συνδέει την εφαρμογή της απόλυτης και εσχάτης λογική των νόμων με τον θάνατο

MOS PRO LEGE= συνήθεια για τον νόμο, έθος για τον νόμο. Η διατύπωση                   της φράσης αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρχει εκδήλωση συνήθειας                  για άμετρη και υπερβολική χρήση του νόμου ή εκλεκτική συνήθεια προτίμησης                            υπέρ του νόμου.

MOTI DELL’ ANIMA= η Κίνηση της Ψυχής (ή) οι Λέξεις της Ψυχής (ή) τα Λόγια της Ψυχής.

MOTU PROP(R)IO= με την δική του κίνηση και πρωτοβουλία, από δική του θέληση, με δική του συμφωνία (μοιάζει με το «DE PROPIO MOTU»                                     και με το «EX PROPIO MOTU»).    

MOVENS CAUSA= η Κινούσα Αιτία

MULTA PAUCIS= πολλά δι’ ολίγων. Σημαίνει κυρίως να λέει κανείς πολλά με λίγα λόγια. Εφαρμογή σε άλλες περιπτώσεις είναι εφικτή

MULTUM IN PARVO= πολύ εν σμικρώ (ή) πολύ εν ολίγοις. Σημαίνει να υπάρχει πολύ περιεχόμενο σε μικρό μέγεθος. Εφαρμογή σε άλλες περιπτώσεις είναι εφικτή αλλά όχι πολύ πιθανή.

MUNDANA SCAENA= «Σκηνή του Κόσμου», έκφραση του Pico della Mirandola            η οποία προέρχεται από το έργο του DE HOMINIS DIGNITATE.                              Σύγκρινε με THEATRUM MUNDI, L’ IDEA DEL THEATRO.

MUNDI FIGURA= όρος του Marsilius Ficinus που ερμηνεύεται ως «εικόνα»                           ή «φιγούρα κίνησης» του Κόσμου, του Σύμπαντος, κατά τρόπον ώστε να αποτελεί ένα μοντέλο το οποίο θα αναπαράγει την κίνηση των σφαιρών                                        σε έναν κοσμικό μηχανισμό όπως οι κύκλοι του Αρχιμήδη ή το αστρονομικό ωρολόγιο που κατασκεύασε ο Lorenzo della Volpaia για τον Λαυρέντιο                               των Μεδίκων με παραστάσεις των πλανητών. Βλ. LIBRI DE VITA, DE VITA COELITUS COMPARANDA.

MUNDUS IMAGINABILIS= «Κόσμος της Φαντασίας», έκφραση του Robert Fludd  ο οποίος θεωρούσε ότι είναι δυνατόν ο άνθρωπος να λαμβάνει δεδομένα                           από τον MUNDUS SENSIBILIS, να τα επεξεργάζεται εντός του –κατ΄εικόναν                 και καθ’ ομοίωσιν προς τον Θεό– με βάση την μνήμη, να τα αναπαράγει μέσα του (στον μικρόκοσμο που βρίσκεται ολόκληρος εντός του και είναι αντανάκλαση                του μακρόκοσμου αφού έχει δημιουργηθεί ο άνθρωπος κατ’ εικόναν                               και καθ’ ομοίωσιν προς τον Θεό) και να συνθέτει κατόπιν έναν κόσμο φανταστικό. Ωστόσο, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι η αντίληψη αυτή συνδέεται με το κεντρικό μοτίβο της Αναγέννησης ότι ο Οίκος του Θεού                         έχει δημιουργηθεί για να οικηθεί από τον άνθρωπο.

MUNDUS NOVUS= «Νέος Κόσμος», όρος του Marsilius Ficinus.

MUNDUS SENSIBILIS= «ο αισθητός κόσμος», αναφέρει η ισχύουσα τυπική μετάφραση αλλά το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. προσθέτει την ερμηνεία            «ο κόσμος των Αισθητών», με την σημείωση ότι ο Αισθητής καλείται «εστέτ».

MUNDUS SUBTERRANEUS= «ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ», έργο του Athanasius Kircher το 1664 με θέμα «ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΙΔΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΣΗ                             ΤΗΣ ΣΦΑΙΡΑΣ ΚΟΣΜΟΥ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΜΕΣΩ ΚΑΝΑΛΙΩΝ: «Systema Ideale OVO EXPIMITUR AQUARUM per Canales hydragogos Subterraneus». Το σύστημα του Γερμανού Ιησουΐτη ιερέα, αρχαιολόγου, ιστορικού και σοφού Athanasius Kircher ή Kircherus ταιριάζει απόλυτα με τον κόλπο της Νεαπόλεως στον Βεζούβιο                        αλλά και με τον δορυφορικό χάρτη του Ουρανού (βλ. «PLANISPHÆRII COELESTIS HEMISPHÆRIUM SEPTENTRIONALE»), τον χάρτη του Χριστοφόρου Κολόμβου (βλ. ΝΟVUS TOTIUS TERRARUM»), τον χάρτη της Αλεξάνδρειας                  (βλ.  EX LIBRI CIVITATES ORBIS TERRARUM»), τον χάρτη της Ελλάδος GRACIA PARS SEPTENTRIONALE, τον χάρτη της UTOPIA και με το βιβλίο του More                   «DE OPTIMΟ REIPUBLICAE STATU DEQUE NOVA INSULA UTOPIA LIBELLUS VERE AUREUS» που εφαρμόζονται πλήρως με τις ανακαλύψεις                                    των Leeuwenhoek-Hook, με το μοντέλο του Πτολεμαϊκού Συστήματος,                       με τις μηχανές του James Watt, τους σταθμούς  με λυχνίες και τους φωνόγραφους αλλά και τον κινηματογράφο του Thomas Edison και με τα τηλεβόλα του 15ου αιώνος που χρησιμοποιήθηκαν για την πτώση της Κωνσταντινούπολης.                        Βλ. ARCANA, MICROGRAPHIA, STEGANOGRAPHIA, OEDIPUS AEGYPTIACUS, OBELISCUS PAMPHILIUS, CRUX ANSATA ή CRUX HERMETICA, ARS MAGNA LUCIS ET UMBRAE, NON VELAT UMBRA DIEM, ISEUM CAMPENSE.

MURALLAS CICLOPEAS= «Κυκλώπεια Τείχη», προϊστορικά ρωμαϊκά τείχη                  με μήκος 3 χλμ. στην Tarragona Ισπανίας. Το Κυκλώπειο Σύστημα τοιχοποιΐας χρησιμοποιείται για τείχη στις Ελληνικές ακροπόλεις. Βλ. PALACIO DE AUGUSTO και PALACIO REAL και LA CIUDADELA.

MUSAEUM BIBLIOTHECAE AMBROSIANAE= «Μουσείο Αμβροσιανής Βιβλιοθήκης», συλλογή έργων τέχνης στο ΑΜΒΡΟΣΙΑΝΟ ΜΟΥΣΕΙΟ το οποίο εγκαινιάστηκε το 1618 στο Μιλάνο, μετά το άνοιγμα της ΑΜΒΡΟΣΙΑΝΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ (PINACOTÉCA AMBROSIANA). Βασίζονται και οι 2                         στο κείμενο του Federico Borromeo με τίτλο «DE PICTURA SANTA».                                 Βλ. CODEX AMBROSIANUS και IMPERUM ROMANUM.

MUSARUM LACRIMAE= έργο το 1578 του Άγγλου ποιητή Gabriel Harvey                        στο οποίο λαμβάνει θέση υπέρ του Κόπερνιγκ και του Rheticus.

MUSÉE DE L’ HOMME= «Μουσείο του Ανθρώπου», στο Παρίσι. Βλ. CENTRE CULTUREL.

MUSEO BUANARROTI= Μουσείο της Φλωρεντίας. Περιέχει τον λογαριασμό               των έργων του Μιχαηλάγγελου στα τείχη της πόλεως για την οχύρωση κατά των Μεδίκων την περίοδο που ήταν γενικός διοικητής και πληρεξούσιος των αμυντικών έργων της Φλωρεντίας. Ο λογαριασμός έχει γίνει επί πίνακα ο οποίος διαθέτει 30Χ6=180 τετράγωνα (το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά ότι πρόκειται για χάρτη-πίνακα της υδρογείου και ότι αφενός συνδέεται με την Πύλη Πράτο                            ντ’ Ονισσάντι, αφετέρου ανταποκρίνεται στον πίνακα-πανόραμα της Φλωρεντίας που βρίσκεται στο PALAZZO VECCHIO και αναφέρεται στην συμφωνία                           του Πάπα Κλήμεντος Ζ´ και συμφωνεί με το σχέδιο-σκίτσο-αυτόγραφο                                     του Μιχαηλάγγελου στην Λαυρεντιανή Βιβλιοθήκη.  Βλ. DECAMERON(E), BIBLIOTECA LAURENZIANΑ, GALLERIA MEDICI, MICHAELAGELUS BONAROTUS, MUSEO BUANARROTI, CORPUS DES ORDONNANCES                         DE PTOLÉMÉES, PTOLEMÆUS ROMÆ, DE SIGILLIS HERMETIS                                   ET PTOLEMAEI, SACRA CONVERSAZIONE, LAVACRUM RENASCENTIS VITAE.

MUSEO CAPITOLINO= Μουσείο Καπιτωλίου της Ρώμης. Εγκαινιάστηκε το 1734. Περιέχει το κτίριο που λέγεται CAPITOLINE και το PALAZZO DEI CONSERVATORI με γλυπτά και Πινακοθήκη. Διαφέρει, ωστόσο, από το Μουσείο του Βατικανού. Βλ. SANCTA MATER ECCLESIA, CAPELLA SIXTINA, LUPA CAPITOLINA, PROMOTECA CAPITOLINA, DEMONSTRATIO MAXIMI                      ON CITUDINIS STEALLE VENERIS CAPITULUM, PALAZZO NUOVO.

MUSEO CIVICO= Μουσείο με τους πίνακες του Αμάλφι –οι αρχαιότεροι κώδικες ναυτικού δικαίου– το οποίο είναι γνωστό ως πόλη πρωτεύουσα ανεξάρτητης δημοκρατίας. Βλ. PAESTUM.

MUSEO CLEMENTINO= Ιδρύθηκε το 1771. Περιέχει την CORTILE OTTAGONALE και ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΠΟΞΥΟΜΕΝΟΥ που δίδει πρόσβαση στην SCALA Μπραμάντε. Είναι το πρώτο ΜΟΥΣΕΙΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ, έργο του Πάπα Βενέδικτου ΙΔ´ (1740-58) μαζί με την ίδρυση με σκοπό την ανάδειξη και μελέτη της ιστορίας                                      του Χριστιανισμού στην ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ του ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ το 1757 ή 1767. Από τον Πάπα Κλήμη ΙΓ´(1758-69) έγιναν το 1761                τα εγκαίνια του ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΜΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ                                  με Ετρουσκικές και Ρωμαϊκές αρχαιότητες και διευθυντή τον Βίνκελμαν                           (βλ. οπωσδήποτε HISTOIRE DE L’ ART CHEZ LES ANCIENS).                                               Το MUSEO CLEMENTINO και το PIO CLEMENTINO συνενώνονται                                   με την ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ και το CORTILE OTTAGONALE και αποτελούν το XΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ. Για την ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ                      όπου υπάρχει Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΣΑΜΨΩΝ με τοιχογραφία του Guido Reni,                    βλ. CODEX URBINATUS LATINUS, RENOVATIO URBIS, GRAECAM URBEM κ.τ.λ.

MUSEO DE BELLAS ARTES= «Μουσείο των Καλών Τεχνών», μεταφράζει                        το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. τον τίτλο που φέρουν τα 2 Μουσεία                Σεβίλλης και Βαλένθιας (το οποίο περιέχει 2.000 πίνακες). Βλ. COLLEGIO                     DEL PATRIARCA, CORPUS CHRISTI.

MUSEO DE EL GRECO= Μουσείο του Ελ Γκρέκο στον οίκο CASA DEL GRECO  στο TOLEDO. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. –ξεκινώντας                                     από το σύνολο του έργου του Αχιλλέως Κύρου «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ                                         ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ Ο ΔΟΜΗΝΙΚΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ»                             και ΠΑΤΕΡ, ΑΦΕΣ ΑΥΤΟΙΣ από το έργο  «Ο ΔΟΜΗΝΙΚΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ» και σε συνδυασμό με τα κείμενα των συγγραφέων Ζαχαρία Παπαντωνίου,                  Νίκου Καζαντζάκη, Άγγελου Σικελιανού και Λέοντος Τολστόϋ–                                 σημειώνει την σύνδεση με τα εξής έργα του Παντελή Πρεβελάκη:                                                «ΔΟΜΗΝΙΚΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ» του 1930, Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ                από «ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ» του 1938 που εγράφη για το Ρέθυμνο               επί Επαναστάσεως της Κρήτης –ενώ ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου το 1938 έδινε                    το έργο Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΓΚΡΕΚΟ από τα «ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ»– τα 2 ποιήματα «(Η) ΓΥΜΝΗ ΠΟΙΗΣΗ» του 1939 και «Η ΠΙΟ ΓΥΜΝΗ ΠΟΙΗΣΗ» του 1941, το έργο «Ο ΓΚΡΕΚΟ ΣΤΗΝ ΡΩΜΗ» του 1941, την μελέτη «ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ» του 1942, το ποίημα «(Η) ΠΑΝΤΕΡΜΗ ΚΡΗΤΗ» του 1945 και τα θεατρικά έργα: «ΙΕΡΟ ΣΦΑΓΙΟ» το 1952, «ΛΑΖΑΡΟΣ» το 1954, «ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΖΩΝΤΑΝΟΥ ΘΕΟΥ» το 1955 –εδώ μεσολαβεί η ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ του Καζαντζάκη– και «ΤΟ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ» το 1962, «Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ»                                     περίπου το 1965 και «Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΟ ΠΗΓΑΔΙ» το 1970, τα οποία συμπληρώνονται από το έργο του Παντελή Πρεβελάκη με τίτλο                                                                                                  ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ή Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΡΙΤΙΚΟΥ                         και είναι τα εξής 3: «Ο ΗΛΙΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ» το 1959, «Η ΚΕΦΑΛΗ                     ΤΗΣ ΜΕΔΟΥΣΑΣ» το 1963 και «Ο ΑΡΤΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ» το 1966.

MUSEO DELLE ANTICHITÀ EGIZIE= «Αιγυπτιακό Μουσείο και Μουσείο Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων του Τορίνο» αναφέρει η τυπική μετάφραση. Οπωσδήποτε, κατ’ αρχάς, η λέξη EGIZIE («της Αιγύπτου») αναφέρεται                       στην λεγόμενη «Πυραμίδα της Γκίζας». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «Μουσείο υπό την Αιγίδα της Αρχαιότητας» ενώ σημειώνει ότι μπορεί να χρησιμοποιείται η φράση «MUSEO DELLE ANTICHITÀ» ως «Μουσείο                     της Αρχαιότητας». Ουσιαστικά, πάντως, το Μουσείο του Τορίνο περιέχει                      την συλλογή του Οίκου της Σαβοΐας (η Συνθήκη του Τορίνο μεταξύ Ιταλίας                     και Γαλλίας το 1860 παραχώρησε την ΝΙΚΑΙΑ από την Σαβοΐα στην Γαλλία). Συνδέεται με το Λούβρο διότι η Σαρκοφάγος του Ιμπού αντιστοιχεί στον πίνακα του Λούβρου “UBU IMPERATOR”! Βλ. PALAZZO DEI PRINCIPI, PALAZZO PITTI, AUGUSTA TAURINORUM, BELFIORE.

MUSEO DEL PRADO= Μουσείο του PRADO Ισπανίας με 2.500 έργα Ιταλών                   και Ισπανών καλλιτεχνών και κυρίως του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου.                              Βλ. MERCATI TRAIANEI.

MUSEO DI DIFINITI SACRI= Μουσείο της Ελληνικής Κοινότητος Βενετίας.                   To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «Μουσείο των Ιερών Ορισμών».

MUSEO MARES= Μουσείο της Βαρκελώνης με έργα γλυπτικής Ρωμανικά, Γοτθικά, Αναγεννήσεως. Βρίσκεται κοντά στο πρώην Ανάκτορο του Κόμη της Βαρκελώνης.                Ο Δον Ζουάν, Κόμης της Βαρκελώνης, ήταν γιος του βασιλέως Αλφόνσου ΙΒ´,                  ο οποίος είχε παλινορθώσει την μοναρχία στην Ισπανία το 1874,                             κατήργησε την αβασίλευτη δημοκρατία του Συντάγματος του 1869                                          και εξέδωσε νέο Σύνταγμα της Ισπανικής Συνταγματικής Μοναρχίας το 1876              αλλά παραιτήθηκε το 1931 από τον θρόνο του –και εξορίστηκε–                                      για να εγκαθιδρυθεί η Ρεπούμπλικα το 1931. Η ανακήρυξη της Δημοκρατίας                στην Ισπανία έγινε στις 14/4/1931 ενώ ταυτόχρονα επαύθη ο Καθολικισμός                     ως επίσημη θρησκεία και καθιερώθηκε η θρησκευτική ελευθερία. Τον Ιανουάριο του 1931 ψηφίστηκε Σύνταγμα με το οποίο ανακηρύχθηκε η Ισπανία «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ». Ακολούθησε η Επανάσταση Φράνκο στην Μελίλλα του Μαρόκο που πυροδότησε τον Ιούλιο του 1936                                        τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο με επίκεντρο την Καθολική Εκκλησία, την Ιταλία, την Σταλινική Ρωσσία, την Πέμπτη Φάλαγγα και την Αναρχία                                                 και οδήγησε το 1939 στην πτώση Βαρκελώνης και Μαδρίτης από την Δικτατορία.                                             Βλ. ACCORD, ENTENTE, CADIX, CORTES, PLAZA DEL REY, CASA                             DEL ARCEDIANO, CASA CANONICA και ιδίως LO SPAGNOLETTO                                 και UBI CHRISTUS, IBI ECCLESIA.

MUSEO MUNICIPAL= Μητροπολιτικό Μουσείο Μαδρίτης.

MUSEO NACIONAL DE ESCULTURA RELIGIOSA= «Εθνικό Μουσείο Θρησκευτικής Γλυπτικής» μεταφράζει το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.                   τον τίτλο του Μουσείου του Valladolid Ισπανίας το οποίο περιέχει συλλογή πινάκων και πολύχρωμων γλυπτών. Βλ. και PALACIO REAL.

MUSEO NAZIONALE ROMANO= «Εθνικό Μουσείο Ρώμης» ή «Εθνικό Ρωμαϊκό Μουσείο», αναφέρει η τυπική μετάφραση. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει: «ΕΘΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΡΩΜΑΝΩΝ». Δημιουργήθηκε το 1889.                   Περιέχει την ΣΑΡΚΟΦΑΓΟ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝ. Επίσης, διαθέτει                                  ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΩΝ με το Ελληνικό άγαλμα                        ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΤΗΣ ΚΥΡΗΝΗΣ. Επιπλέον, περιέχει το αυθεντικό άγαλμα ΠΥΓΜΑΧΟΣ ΑΝΑΠΑΥΟΜΕΝΟΣ  που αποδίδεται στον Απολλώνιο Νέστορος     (βλ. PIO CLEMENTINO, MUSEO CLEMENTINO και CORTILE OTTAGONALE). Βλ. πρωτίστως CUIRINALE και κατόπιν CARITA, LA CARITA, CARITAS ROMANA, PAX ROMANA, IMPERUM ROMANA, ROMAGNE,                              EMILIA-ROMAGNA, SAN ROMANO, ROMANA FIDES, SANT’ ARCANGELO                DI ROMANIA.  

MUSEO PICTORICO Y ESCALA OPTICA= «Μουσείο Ζωγραφικής και Οπτική Κλίμακα», έργο του Παλομίνο (1655-1726) που εγράφη το διάστημα 1715-1724. Συνοδεύεται άρρηκτα από το έργο του EL PARNASO ESPAÑOL.                                      Βλ. επίσης LA SCALA, PIAZZA DELLA SCALA, SCALA DEI GIGANTI,                     SCALA REGIA, CAPELLA SIXTINA.

MUSEO PROVINCIAL DE BELLAS ARTES= «Μουσείο της Περιφέρειας                            των Καλών Τεχνών», μεταφράζει τον τίτλο του Μουσείου της CÓRDOBA                         το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.

MUSEO SANTA CRUZ= Μουσείο στο Τολέδο. Βλ. TOLEDO, SANTA CRUZ, CATEDRAL SANTA CRUZ, COLLEGIO DE SANTA CRUZ, SANTA CROCE.

MUSEUM CLEMENTINUM= «Μουσείο του Κλήμεντος», επιγραφή στον πίνακα                  των Anton Raphael Mengs και Cristoforo Unterperger ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ                            ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ το 1773, νωπογραφία στην οροφή                 της ΑΙΘΟΥΣΑΣ ΠΑΠΥΡΩΝ της Βιβλιοθήκης Βατικανού με την οποία υμνείται                 το νέο Μουσείο Πίο-Κλεμεντίνο. Βλ. PIO CLEMENTINO, GALLERIA CLEMENTINA, ACCADEMIA CLEMENTINA, CAPELLA CLEMENTINA.

MUSEUM DEGLI ARGENTI= Μουσείο της Φλωρεντίας για τον Μιχαηλάγγελο               και για τον MAGNIFICO.

MUSICA LAETITIAE COMES MEDICINE DOLORUM= «η Μουσική είναι σύντροφος στην χαρά και φάρμακο για τον πόνο», επιγραφή του Βερμέερ                        σε πολυτελές όργανο το οποίο λέγεται «βιργινάλι» (μορφή βιολοντσέλου) με θέμα «ΜΑΘΗΜΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ». Σημειώνεται ότι θεματοφύλακας της πτώχευσης της περιουσίας Βερμέερ ήταν ο Anton van Leeuwenhoek (1632-1723) ο οποίος κατασκεύασε 500 φακούς για την ερμηνεία των φυσικών φαινομένων.                           Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά ότι συνδέεται με την Αίθουσα των 500 στο PALAZZO VECCHIO. Βλ. ARCANA NATURAE OPE ET BENEFICIO EXQUITISSIMORUM MICROSCOPIORUM DETECTA, MICROGRAPHIA, MUNDUS SUBTERRANEUS, DIE MALKUNST, ICONOLOGIA, DE PICTURA, TECHNICAE CURIOSAE, DE RADIIS DIRECTIS SERVITUR PRAXIS TOTIUS DESCRIPTIO, ROSA URSINA, MEMENTO MORI, QUIS EVADET? HOMO SAPIENS.

MUSICÆ PRINCEPS= «Πρίγκηψ της Μουσικής», πολυφωνικό έργο                              του Giovanni Pier Luigi Da Palestrina. Βλ. VOX PRINCIPALIS, PRINCEPS CIVIUM

MUSICALIA INSTRUMENTA= «Όργανα της Μουσικής», όρος ο οποίος αναφέρεται από τον Jordano Bruno στο έργο του DE MAGIA ως προς τους ύμνους και την εξημέρωση των αγρίων με την μουσική και τον χορό. Μάλιστα, συνειρμικά ταυτίζει τον Θαλή με την μούσα Θάλεια (TALIA) και την Ιταλία για να αποδείξει ότι πρέπει στην Μουσική να υπάρχει ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΘΕΩΝ                            (DEORUM CONDITIO) και αναφέρεται σε MUSICIS AUDITIS ARTIFIOSISSIME TRACTATIS INSTRUMENTIS.

MUTA EST PICTURA POEMA= η εικόνα είναι ένα σιωπηλό ποίημα (ή) το ποίημα είναι μια σιωπηλή εικόνα (ή) η σιωπή είναι μια εικόνα-ποίημα

MUTATIS MUTANDIS= μεταβληθέντων των μεταβλητέων, τηρουμένων                                των αναλογιών, κατ’ αναλογίαν, μετά την εφαρμογή λαμβανομένων υπ’ όψιν                και των μεταβλητέων, έχοντας γίνει αναγκαίες αλλαγές, κατά το μάλλον και ήττον. Ιδιόμορφη έκφραση την οποία οι ειδικοί στον λόγο πρέπει να μάθουν                              να χρησιμοποιούν και να εξηγούν με εξαιρετική ακρίβεια και λεπτότητα (όπως π.χ. να μάθουν να την διακρίνουν από την έκφραση «κατά το μάλλον ή ήττον»                   ή τον «μέσο όρο»). Είναι μια σύνθετος νοητική επεξεργασία που πρέπει να μάθουν να την εκτελούν αυτόματα αλλά όχι άκριτα και χωρίς να παραμελούν κάποιο               από τα στάδια των συλλογισμών αλλά –εν τούτοις– να καταλήγουν στο σωστό συμπέρασμα στο τέλος της διαδικασίας. Εφαρμόζεται και στις επιστήμες οικονομίας, χημείας, μαθηματικών. Σύγκρινε με PETITIO PRINCIPII και ALIUNDE

MUTATIS MUTANDUM= συμβαίνει κάτι παρόμοιο

MUTATO NOMINE (DE TE FABULA NARRATUR)= με αλλαγμένο το όνομα                  (η ιστορία είναι αφ’ εαυτής αληθινή). Βλ. και το ρητό RENOVATE NOMINE

MUTUO VULNERE OCCUBUIT ULTERUM FERE AD INFEROS= επιγραφή                στον πίνακα του Tiepolo «Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΛΕΥΚΙΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ ΒΡΟΥΤΟΥ»           το 1730. Συνδέεται με τον πίνακα «Ο ΑΝΝΙΒΑΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ    ΤΟΥ ΑΣΔΡΟΥΒΑ»: αμφότεροι μετεφέρθησαν από μιαν σειρά 10 πινάκων                     του σαλονιού του Μεγάρου Δελφίνου της Βενετίας στο KUNSTHISTORISCHES Βιέννης (οι άλλοι 3 πίνακες σε Η.Π.Α., οι 5 σε Ρωσσία). Βλ. και το θέμα                            της μεταφοράς του Αγ. Οίκου του Λορέττο σε AGNOSCO-CITATAM CARTAGINIS, SALONE SISTINO, PALAZZO DEI CAMERLENGI ως προς                      τον πίνακα «ΤΟ ΣΤΗΣΙΜΟ ΤΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ»                      του Τιέπολο του 1735 στην UFFIZI (βλ. PALAZZO PITTI) και την VEDUTA.                      Βλ. PRADO, SALONE SISTINO.

MUTUUS CONSENSUS= αμοιβαία συναίνεση. Ανήκει στην ομάδα των ρητών που πρέπει                     να χρησιμοποιούνται για την διπλωματική ορολογία ψηφοφοριών, συμφωνιών, διαπραγματεύσεων, συνθηκολογήσεων, συνθηκών και εργασιών

MYSTERIUM JUSTIFICATIONIS= «Το Μυστήριο της Νομιμοποίησης», επιγραφή σε πίνακα του Holbein με θέμα «Ο ΠΑΛΑΙΟΣ ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ». Συνδέεται με το έργο του Έρασμου, του Λούθηρου και του Παράκελσου                        και με την Σύνοδο του Τριδέντου αλλά και με την αναγνώριση του Λουθηρανισμού το 1555 με την «Ειρήνη της Αυγούστας» σε ίση βάση με τον καθολικισμό.                       Βλ. CUJUS REGIO, EJUS RELIGIO, CONFESSIO AUGUSTANA, STAATGALERIE.

MYTHOLOGIA= «ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ», έργο της Natalis Comes τον 16ο αιώνα.

NASCITA DI VENERE= «Γέννα/Γέννηση της Αφροδίτης», η πλέον γνωστή ζωγραφική του Μποτιτσέλλι. Βλ. την σύνδεση PRIMAVERA, NATIVITÀ σε σχέση με HUMANA PISCES και PISCEM NATARE DOCES αλλά πρωτίστως την σχέση του έργου με την απόδειξη DEMONSTRATIO MAXIMI ON CITUDINIS STELLAE VENERIS CAPITULUM του Γεωργίου Τραπεζούντιου για την πρωτεύουσα                 του πλανήτη Αφροδίτη.

NASCUNTUR POETÆ, FIUNT ORATORES= γεννιούνται (οι) ποιητές, γίνονται/φύονται οι ρήτορες. Βλ. Και τα ρητά «BENE ORASSE EST BENE STUDUISSE», «LABORARE EST ORARE», «ORA ET LABORA», «VERITATIS SIMPLEX ORATIO EST»

NATALE SOLUM= τόπος γέννησης, μητρικό έδαφος γεννήσεως, μητέρα πατρίδα

NATIVITÀ= «ΜΥΣΤΙΚΗ ΓΕΝΝΗΣΗ», πίνακας του Μποτιτσέλλι στην Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι είναι δυνατόν να συνδέεται με το έργο του L. Reymann «NATIVITÄT-KALENDER»                 το οποίο κυκλοφόρησε το 1515 στην Νυρεμβέργη. Βλ. οπωσδήποτε PRIMAVERA, NASCITA DI VENERE, PISCEM NATARE DOCES, HUMANA PISCES                         και ECLOGA CHRISTIANISSIMA REGI ET REGINAE IN PORTENTOSAM DELPHINI … NAVITATEM.

NATURA EST ARTIS MAGISTRA= η Φύση είναι η δασκάλα της Τέχνης                            (εξ ου και «νατουραλισμός» η φωτογραφική καταγραφή συνθηκών                             και πραγμάτων, με κάθε λεπτομέρεια και με μορφή εντονώτερη από τον ρεαλισμό δίχως να αποκλείη τον ιδεαλισμό).

NATURALE= η Σχολή Ζωγραφικής του οίκου Καράτσι. Βλ. CARATIUS, MANO              DI AGOSTINO CARRACI και NATURALIS HISTORIA.

NATURALIA= δημιουργήματα της φύσης τα οποία χαρακτηρίζονται από περίεργα ανθωπόμορφα σχήματα, ζώα και φυτά, κοράλλια, κεχριμπάρι, ελεφαντόδοντα            και αποτελούν κομμάτια συλλογών. Βλ. ARTIFICIALIA, MIRABILIA, SCHATZKAMMER, KUNSTKAMMER, THEATRUM MUNDI και NATURALE, NATURALIS HISTORIA.

NATURALIS HISTORIA= «Ιστορία των Φυσικών», έργο του Πλινίου                             του Πρεσβύτερου με πληροφορίες για την Ελληνική Ζωγραφική                                        και σκοπό την κωδικοποίηση των κανόνων της αισθητικής.                                         Συνδέεται με τις ΕΙΚΟΝΕΣ Φιλόστρατου. Βλ. NATURALE, NATURALIA                        αλλά ιδίως την ανάλυση γύρω από την L’ ECOLE DE FONTAINEBLEAU .

NATURA NON FACIT SALTUS= η Φύση δεν κάνει άλμα. Φράση                             από τις NOUVEAUX ESSAIS του Leibnitz. Πρέπει η φιλοσοφία του Leibnitz                    να τίθεται σε αντιπαραβολή με την φιλοσοφία του Nietzsche σε σχέση                             με τον νιχιλισμό και σε συμφωνία με τα ρητά περί γένεση εκ του μηδενός.

NATURA NON VINCITUR NISI PARENDO= «η Φύση δεν νικιέται παρά μόνο              με την υπακοή», φράση του Francis Bacon

NATURE MORTE= NATURA MORTA= NATURALEZA MUERTA = «Νεκρή Φύση» (όρος ο οποίος χρησιμοποιείται σε αντίθεση με την «Ζωντανή Φύση»                              που έχει κατοχυρωθεί στον Χρήστο Παπαχριστόπουλο) και προέρχεται                        από το αρχαίο ελληνικό ρήμα «φημί», εξ ου και «φύσις». Σημαίνει την παρατήρηση των αντικειμένων ή των προσώπων από διαφορετικές οπτικές γωνίες στον χώρο και παρουσίασής τους με προοπτική παραμορφωμένη (και σε διαφορετικές χρονικές στιγμές). Έγκειται στην χρησιμοποίηση κατά επαναληπτικό τρόπο                     –με κινηματογραφικό ρυθμό πυροβόλου– των ιδίων στοιχείων από διαφορετική οπτική γωνία σε τρόπο εκθέσεως ώσπου να εμφανιστεί η καθαρή, πρωταρχική μορφή. Ο ορισμός της NATURE MORTE, εξάλλου, είναι «σύνθεση αρχιτεκτονημένη συμμετρικά πάνω σε μιαν προοπτική ενός σημείου», ήρεμη και σιωπηλή Ζωή                             ή Τέχνη της Σιγής. To θέμα συνδέεται με την καλλιέργεια της Νεκρής Φύσης                      ως όμορφης δημιουργίας. Χαρακτηριστική είναι η άποψη ότι η Νεκρή Φύση                  είναι  σαν το ηλιοτρόπιο το οποίο στρέφεται προς το φως –με την διαφορά ότι αυτή πρέπει να φωτίζεται από κάτω. Στην τεχνική NATURE MORTE αφιερώθηκε                 κατ’ αποκλειστικότηταν ο Ισπανός ζωγράφος εξ Αστουρίας αλλά γεννημένος                 στην Νεάπολη Luis Eugenio Melendez. Την ίδια τεχνική αναπτύσσει στο κείμενο                  «ΟΑΣΕΙΣ ΑΝΑΨΥΧΗΣ» ο Τζωρτζ Όργουελ (Tribune, 11/1/1946) και ο Μανέ           ορίζει την Νεκρή Φύση ως «ακρογωνιαίο λίθο της ζωγραφικής».                                                    Την NATURE MORTE στην ιστορία της Ιταλικής Τέχνης εισήγαγε ο Καραβάτζιο.                                     Ζωγράφος λουλουδιών, νεκρών φύσεων και θρησκευτικών θεμάτων                              υπήρξε ο ΙΠΠΟΤΗΣ ΤΟΥ ΑΡΠΙΝΟ Giuseppe Cesari (1568-1640)                                           ή ΚΑΒΑΛΙΕΡ ΝΤ’ ΑΡΠΙΝΟ (το Αρπίνο είναι ο τόπος καταγωγής του Κικέρωνος), δάσκαλος του Καραβάτζιο και πρώην ιδιοκτήτης των πινάκων του.                         Το έργο του –Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ το 1597 στην GALLERIA BORGHESE και Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ το 1606– συνδέεται επίσης με τα έργα                               του Ροντόλφο Μπιγκόρντι (1483-1561) ή ΓΚΙΡΛΑΝΤΑΪΟ και του λεγομένου «ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΟΥ HEARTFORD» στο Μουσείο Heartford (βλ. το τρίγωνο CROCETTA-MATER MATUTA-ROSETTA). Ο Φλαμανδός ζωγράφος                         Φρανς Σνάϊντερς (1579-1657) θεωρείται ειδικός στις Νεκρές Φύσεις ζώων.                  Ειδικός στην Νεκρή Φύση που άνθησε τον 17ο αιώνα υπήρξε ο μαθητής                        του Φρανς Σνάϊντερς, Jan Fyt. Αντιστοίχως, στην Ιαπωνία εξελίχθηκε με σκοπό               την προστασία του ανθρώπου η ποιητική μορφή της φύσης «Χαϊκού» η οποία αφιερώνεται σε μιαν λεπτεπίλεπτη, εφήμερη ομορφιά μικρής διάρκειας                       και την οποία ακολούθησε ο Βανκ Γκογκ σε πίνακες και γραπτά κείμενα.      Συνδέεται με τον «ιαπωνισμό», την τέχνη της Άπω Ανατολής με τις ξυλογραφίες ΟΥΚΙ-ΓΙΟ-Ε που αποτελούν NON FINITO κομμάτια ενός κινητού, κινουμένου, κυματιστού κόσμου (την τεχνική ακολούθησε στον κινηματογράφο ο Ακίρα Κουροσίβο προσθέτοντας στην τέχνη της Δύσης την λατρείας της φωτιάς                      της Ανατολής). Κορυφαίος χαράκτης ο «ποιητής» και τοπιογράφος των «άνωθεν» Άντο Χιροσίτζε (1792-1858). Σε σημειώσεις των αρχείων του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. αναφέρεται για τα αποσπάσματα της Νεκρής Φύσης: «χαρακτικά με αγροτικά θέματα των μέσων του 16ου αιώνος που διαδίδουν              στην Ιταλία βουκολικά θέματα και ποιμενικές σκηνές με θρησκευτικό θέμα                     που η προέλευσή τους ανάγεται στα μεσαιωνικά εικονογραφημένα χειρόγραφα». Στην Ισπανική ζωγραφική, η Νεκρή Φύση  –NATURALEZA MUERTA–                 εμφανίζει την εξειδικευμένη μορφή που λέγεται BODEGON. Βλ. BODEGON, LAPIS PHILOSOPHORUM, AUTRE MONDE, ECCE HOMO, RONDO, LUPA CAPITOLINA, CAPITOLINE και MATER MATUTA.

NAVICELLA= «Το Πλοίο της Εκκλησίας», χαμένο στο διάστημα                                 1334-1352 ψηφιδωτό έργο του Giotto για την πρόσοψη του Αγ. Πέτρου την εποχή που η έδρα του Πάπα είχε μεταφερθεί στο Παλάτι του Πάπα στην Αβινιόν.                    Βλ. SANTA CROCE και τις επιγραφές ILLE EGO SUM PER QUEM PICTURA EXTINCTA REVIXIT- IN HONOREM PRINCIPIS APOST. PAULUS V BURGHESIUS ROMANUS σε συνδυασμό με το PALAZZO MATTEI DI JOVE                και τα ρητά BASILICA-CONTRAT SOCIAL-GRAND DESSEIN-MAGNA CHARTA LIBERTATUM-CONCORDI LUMINE MAIOR-LEGENDA MAIOR-LEGENDA AUREA-LEGENDA SANCTORUM-LEGENDA SECUNDA-TRADITIO LEGIS-FILIOQUE-UNAM SANCTAM.

NAZIONALE=  η Βιβλιοθήκη της Φλωρεντίας. Διαφέρει από MUSEO NAZIONALE, MUSEO NAZIONALE ROMANO, VIA NAZIONALE, BIBLIOTECA NAZIONALE BRAIDENSE, BIBLIOTHÈQUE NATIONALE. Περιέχει 2 κώδικες                                     πολύ σημαντικούς οι οποίοι αποτελούνται από τα 6 έργα ROSAIO DELLA VITA, TRATTATO DELLA MEMORIA ARTIFICIALE, LA VITA DI JACOPONE                        DA TODI, AMMAESTRAMENTI DEGLI ANTICHI, ARS MEMORIE ARTIFICIALI(S), ETHICA D’ ARISTOTELE: συνδέονται με εικόνες των 7 Αρετών και των 7 Ελευθερίων Τεχνών ένθρονων που απεικονίζονται στα λεγόμενα «πεφωτισμένα χειρόγραφα» της Εθνικής Βιβλιοθήκης Βιέννης (βλ. οπωσδήποτε RERUM MEMORANDUM LIBRI και EX LOCIS ET IMAGINIBUS ARS MEMORATIVA CONSTAT σε CONSTAT IGITUR ARTIFIOSA MEMORIA                      EX LOCIS ET IMAGINIBUS) και με τους 2 κώδικες του έργου LIBER                              AD MEMORIAM CONFIRMANDAM του Raimundo Lulio που κυκλοφόρησε                     ως παράρτημα από τον Paolo Rossi (βλ. οπωσδήποτε το θέμα των κωδίκων                       στο CLAVIS UNIVERSALIS ARTI MNEMONICHE E LOGICA COMBINATORIA                                    DA LULLO A LEIBNIZ) και με χειρόγραφο του L. Dorez στο Chantilly                                με θέμα LA CANZONE DELLE VIRTU E DELLE SCIENZE που κυκλοφόρησε                στο Μπέργκαμο το 1894, με την STANZA DELLA SEGNATURA                                      αλλά και με την ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ  όπως απεικονίζεται από τον Giotto                 στην ARENA CAPELLA. Βλ. οπωσδήποτε και πρωτίστως τα ανωτέρω 6 έργα                σε σχέση με τα έργα σε PALAZZO COMMUNALE/PUB(B)LICO και σε σχέση                   με το Αριστοτελικό DE MEMORIA ET REMINISCENTIA, τα ΗΘΙΚΑ έργα Αριστοτέλους και τα περιεχόμενα σε TRÉSOR.                

NECEDE MALIS= μην υποκύπτεις στην δυστυχία, στο κακό

NECESSITAS NON HABET LEGEM= η ανάγκη δεν έχει νόμο.                              Εντυπωσιακή  η αποκάλυψη από αυτό το ρητό, το οποίο πρέπει να θεωρείται                  από τα πλέον σημαντικά για τον μελετητή της πραγματικής υφής του Δικαίου. Είναι πολύ χρήσιμο για την συγγραφή διπλωματικών και νομικών κειμένων

NEC PLUS ULTRA = όχι παραπέρα. Σύμφωνα με τον μύθο, το ρητό αυτό                      είναι χαραγμένο από τον Ηρακλή στα στενά των 2 ΗΡΑΚΛΕΙΩΝ ΣΤΗΛΩΝ                   στα όρη Κάλπη (Γιβραλτάρ) και Άβυλλα (όρος Σιέρρα Μπουλλώνες ή Σιέρρα Νταλμάκα του Μαρόκο). Εκεί υπάρχουν οι 2 στίχοι του Πινδάρου από την Γ´ Ωδή των ΝΕΜΕΩΝ» «ΟΥΚΕΤΙ ΠΡΟΣΩ ΑΒΑΤΑΝ ΑΛΑ ΚΙΟΝΩΝ ΥΠΕΡ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ/ΗΡΑΚΛΕΩΣ ΠΕΡΑΝ ΕΥΜΑΡΕΣ» οι οποίοι συνενώνουν στην ουσία τα 2 ρητά «NON PLUS ULTRA» και «NEC PLUS ULTRA». Στις 2 ΣΤΗΛΕΣ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ υπάρχουν επίσης οι θυρεοί των 3 πόλεων που διεκδικούν                            την ίδρυσή τους από τον Ηρακλή και –σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε.– αντιπροσωπεύουν την ΤΡΙΑΔΑ ΤΩΝ ΚΛΑΣΣΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ και ενώνονται μέσω της ΡΗΤΡΑΣ ΔΟΜΙΤΙΟΥ ΟΥΛΠΙΑΝΟΥ. Βλ. VIA AURELIA, PIAZZA DEI CINQUECENTO.

NEC SCIRE FAS EST OMNIA= δεν επιτρέπεται να γνωρίζει κανείς τα πάντα

NE FASTI DIES= άτυχες ημέρες (οι ημέρες όπου δεν μπορούσαν να επιβληθούν ποινές ούτε να γίνουν συγκεντρώσεις του πλήθους)

NE FRONTI CREDE= μην εμπιστεύεσαι τα επιφαινόμενα, τις εμφανίσεις

NÉGOCIATION COLLECTIVE= συλλογική διαπραγμάτευση. Θεσμός                             που προβλέπεται για την εργασία

ΝΕΜΙΝΕ CONTRADICENTE/DISSENTIENTE= χωρίς να αντιλέγει κανείς,                 χωρίς να διαφωνεί κανείς, ομοφώνως, ομοθύμως, άνευ αντιρρήσεως.                           Είναι και αυτή μια έκφραση που μπορεί να χρησιμοποιείται στην νομική                           και στην διπλωματία σε περιπτώσεις ψηφοφοριών, μαζί με τις εκφράσεις                     που συνοδεύουν «πακέτο» το VETO όπως έχει υποδείξει το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.

NEMINEM LAEDE= Μηδένα βλάπτειν (ή, θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε ακόμα καλύτερα, «κανέναν να μην λαδώνεις»)

NEMO BIS PUNITUR PRO EODEM DELICTO= κανείς δεν τιμωρείται δις                           για την ίδια πράξη, έγκλημα ή κατηγορία. Είναι μια από τις πολύ σημαντικές ρήσεις η οποία, ωστόσο, χρήζει ειδικής εξέτασης διότι πάντα παρερμηνεύεται.                   Βασικά, υποτίθεται ότι κανείς δεν τιμωρείται 2 φορές αφού την πρώτη φορά                 έχει κηρυχθεί αθώος από την κατηγορία και, άρα, ο νόμος θέλει                                        να τον προστατεύσει από άδικη κατηγορία. Αυτό, όμως, δεν αναφέρεται στο ρητό! Φυσικά, υπάρχουν περιπλοκές και περίπλοκες περιπτώσεις που δημιουργούνται. Τίθεται, π.χ., το ερώτημα τί συμβαίνει με αυτόν που ξεφεύγει της επ’ αυτοφώρω συλλήψεως. Τίθεται το ερώτημα περί ηθικής και νομιμότητας σε σχέση                             με την μη επιβολή ποινής. Και, επίσης, τίθεται το ερώτημα τί γίνεται όταν πράγματι κάποιος έχει διαπράξει 2 εγκλήματα. Και, άραγε, την τρίτη φορά τιμωρείται;    

ΝΕΜΟ BONUS= το λατινικό ρητό είναι θρησκευτικής φύσεως και σημαίνει                   «ΜΗΔΕΙΣ ΑΓΑΘΟΣ». Ωστόσο, πρέπει να προστεθεί ότι συναντάται το ρητό «NEMO HABET DE SUO NISI» το οποίο –κυριολεκτικά– συνδέεται                                 με το νησί του πλοιάρχου Νέμο ή Οδυσσέα με βάση το σκεπτικό Μίδας=Μηδείς=Κανένας=Νέμο=Οδυσσεύς ενώ για το Συμβούλιο Αντίστασης                   του Ο.Η.Ε. σημαίνει: «ΕΧΕΙ Ο ΝΕΜΟ ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ ΕΚ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΤΟΥ»

NEMO ME IMPUNE LACESSIT= κανείς δεν με αγγίζει ατιμώρητα,                              όποιος με αγγίξει θα τιμωρηθεί

NEMO MORTALIUM OMNIBUS HORIS SAPIT= ουδείς των θνητών είναι                      για πάντα και σε όλες τις ώρες σοφός (ή) ουδείς των θνητών δεν ξέρει τα πάντα               σε όλες τις ώρες (ή) για όλες τις χώρες (ή) δεν ξέρει όλους τους χορούς. Οπωσδήποτε, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. επισημαίνει την ταύτιση                της λέξεως «horis» με την ερμηνεία «ώρες», «χώρες», «χορούς»

NEMO SIBI ASSUMAT HONOREM NISI VOCATUS A DEO CANOVAM ARON= το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «Ουδείς να μην ζητά τιμές               δίχως να έχει οριστεί/κληθεί από τον Θεό ώστε να άρει το έργο του Κανόβα», πρόκειται για επιγραφή στην Ζωφόρο της Αψίδας του Κωνσταντίνου όπως αυτή απεικονίζεται στον πίνακα Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΩΫΣΗ στην νωπογραφία του Μποτιτσέλλι στην CAPELLA SIXTINA. Βλ. DONATIO CONSTANTINI, LE OPERE, το έργο Ι TRE LIBRI DEI PIACERI DELLA MENTE CHRISTIANA, τον συνδυασμό PALA ASUNTA-PALA D’ ORO, τις επιγραφές       IN HONOREM PRINCIPIS APOST. PAULUS V BURGHESIUS ROMANUS                       και QUO DISTINCTU DIVINITATIS MENTIS MAGNITUDINE και τις έννοιες FLORA, PALAZZO PITTI, GALLERIA BORGHESE, PORTICO DEGLI CONSENTI, SEPTIZONIUM, FILIOQUE, EX VOTO και ESPINARIO.

NEMO SOLUS SAPIT= κανείς δεν είναι σοφός μόνος, κανείς δεν γνωρίζει                     (από) μόνος του (χωρίς κανέναν σύμβουλο)

NE NIMIUM= απόφυγε τις υπερβολές

NE PLUS ULTRA= τίποτε περαιτέρω, το έσχατον, το απόλυτο σημείο τελειοποίησης. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. έχει ήδη ενημερώσει                        ότι πρέπει το ρητό να συνενωθεί τριγωνικά με τα ρητά NON PLUS ULTRA                  (MH ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ) και NEC PLUS ULTRA (ΟΧΙ ΠΑΡΑΠΕΡΑ).

NEPTUNUS= o θεός της θάλασσας Ποσειδών. Στην Μεγάλη Ελλάδα, ο ναός του βρίσκεται στην Ποσειδωνία (το αρχαίο PAESTUM, Παιστός ή Παίστον)                            και οι κάτοικοί του καλούνται «ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΟΙ». Στην γεωλογία                               και στην ορυκτολογία οι επιστήμονες της ομάδας του Αβραάμ Γκόττλιμπ Βέρνερ και του μαθητή του Λέοπολντ Φον Μπουχ λέγονται «ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΣΤΕΣ»                             -σε αντίθεση με τους ΠΛΟΥΤΩΝΙΣΤΕΣ (το θέμα συνδέεται με τις μεταμορφώσεις των λίθων και των μετάλλων αλλά και των νομισμάτων) ενώ στην ποίηση                      του Καβάφη καλούνται «ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑΤΑΙ». 

NE QUID NIMIS= όχι υπερβολές, σε τίποτε μην φθάνεις στα άκρα. Πρόκειται               για παραλλαγή του αρχαίου ελληνικού ρητού «ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ».

NERO ANTICO= τα λεξικά τυπικά δίνουν την πληροφορία ότι η φράση σημαίνει «μαύρο μάρμαρο ευρεθέν στα ερείπια της Ρώμης». Το Συμβούλιο Αντίστασης               του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «αρχαίον ύδωρ» αλλά συνδυάζει την ανακάλυψη                        με την ιστορία περί Νέρωνος

NERVUS PROBANDI= το δέσιμο του αποδεικτικού επιχειρήματος, το δέσιμο               της επιχειρηματολογίας. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. κρίνει την χρήση αυτού του ρητού ως επιβεβλημένη σε κάθε συζήτηση και γραπτό κείμενο.                       Η ύπαρξη συνοχής, συνεκτικότητας και στήριξης των επιχειρημάτων συνδέεται           με το δέσιμο των νεύρων στους ιστούς του σώματος και ειδικά του νου                        και συντελεί στην ευελιξία. Η λειτουργία των οργανισμών εντός αυτών                            των πλαισίων ακολουθείται και στους θεσμούς της Ευρώπης   

NESSUN MAGGIR DOLORE CHE RICORDASI DEL TEMPO FELICE NELLA MISERIA= δεν υπάρχει θλιβερότερο πράγμα από το να θυμάται κανείς τα παλιά ευτυχισμένα χρόνια κατά την δυστυχία του. Φράση από την ΚΟΛΑΣΗ Δάντη.

NE SUTOR SUPRA CREDITAM= μην προχωράς εκτός του πεδίου ειδικότητός σου

NE TENTES, AUT PERFICE= είτε μην επιχειρείς καθόλου να το κάνεις                              είτε να πετύχεις στα σίγουρα.

NETTUNO= ο θεός Ποσειδών & περιοχή με τα ερείπια του Ναού του Ποσειδώνος και το φρούριο που έκτισε το 1496 ο Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ´: FORTE BORGIANO.

NEUE PINAKOTHEK= Νέα Πινακοθήκη Μονάχου με έργα νεώτερης τέχνης                      και ειδικότερα μετά το 1850. Υπάρχει και ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΜΟΝΑΧΟΥ μαζί με όλα τα σχέδια Ρούμπενς για τον κύκλο των Μεδίκων                                          (τα άλλα σχέδια Ρούμπενς βρίσκονται στο Λούβρο αλλά οι πίνακες στο Ερμιτάζ). Βλ. ALTE PINAKOTHEK, NEUE SAMMLUNG.

NEUE SAMMLUNG= Νέα Συλλογή Μονάχου με έργα τέχνης.                                         Βλ. ALTE PINAKOTHEK, NEUE PINAKOTHEK.

NEUE STAATGALERIE= Νέα Πινακοθήκη Μονάχου. Αξίζει να σημειωθεί                        ότι η Έκθεση της Απόσχισης του Μονάχου έλαβε χώρα το 1912.                                 Είχε προηγηθεί το 1910 η ανακήρυξη της αβασίλευτης δημοκρατίας                            στην Πορτογαλία με φιλελεύθερο Σύνταγμα αλλά το 1912 και το 1926                        επιβλήθηκαν δις στρατιωτική δικτατορία και δικτατορικό πολίτευμα.                                  H ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ σημειώθηκε στις 7/11/1918 και οδήγησε                  στις 11/11/1918 στην ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ και στις 28/7/1919 στην ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΩΝ ΒΕΡΣΑΛΛΙΩΝ και μετά, με βάση το σχέδιο Charles Dawes, στην ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΛΟΚΑΡΝΟ (σειρά συμφωνιών του 1925),                                  στην ένταξη της Ε.Σ.Σ.Δ. στην Κοινωνία των Εθνών το 1934 –και στο ΜΕΤΩΠΟ ΤΗΣ ΣΤΡΕΖΑΣ το 1935– ως το 1936. Βλ. ACCORD.

NE VARIETUR= να μην αλλάξει τίποτα, χωρίς καμίαν απολύτως μεταβολή (ισχύει, κυρίως, για εκδόσεις). Σύγκρινε με IMPRIMATUR και NIHILOBSTAT

NE VILE FANO= μην επιτρέπεις τίποτε ακάθαρτο εντός του ναού. Η εκτίμηση              του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι αναφέρεται στην διπλή σημασία της έννοιας της «λειτουργίας» εντός ενός ναού. Σημειώνεται ότι η «λειτουργία» συνδέεται με την αφή φωτός (lux, λύχνος, λυχνία, φανός & light, liturgy,                             δηλ. έργο φωτός)

ΝΙ FIRMES CARTA QUE NO LEAS= ποτέ μην υπογράφεις χαρτί                                     που δεν έχεις διαβάσει

NIGRO NOTANDA LAPILLO= να σημειωθεί με μαύρη πέτρα. Η έκφραση αυτή λέγεται για τις αποφράδες ημέρες. Αντίθετή της είναι κυρίως η φράση ALBO NOTANDA LAPILLO από την ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ του Ορατίου και τα υπόλοιπα 2 ρητά ALBO LAPILLO NOTARE DIEM και ALBOQUE LAPILLO NOTANDA DIES. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι θεωρούσαν το μαύρο σύμβολο δυστυχίας.

NIHIL AD REM= τίποτε ως προς το συγκεκριμένο σημείο

NIHIL EST IN INTELLECTU QUOD NON FUERIT IN SENSU, EXCIPE: NISI IPSE INTELLECTUS= «δεν υπάρχει τίποτα στον νου που να μην υπήρξε στις αισθήσεις, εξαίρεσε: εκτός από τον ίδιον τον νου», τυπική μετάφραση γραφής του Leibniz.              Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει το FUERIT                                        «που να μην γεννήθηκε/φύτρωσε», απομονώνει το IN SENSU= «στην αίσθηση»,               «με νόημα», «με σημασία» και ερμηνεύει το NISI IPSE INTELLECTUS=                        «Νησί η Νόηση», «Νήσος ο Νους», «Νήσος η Διάνοια». Βλ. και τα ρητά περί δημιουργίας και γενέσεως ΕΚ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ 

NIHIL EX NIHILO FIT= τίποτε δεν γεννιέται ή φυτρώνει εκ του μηδενός. Ονομάζεται «ΑΡΧΗ ΤΟΥ Γ. ΣΤΡΟΜΠΕΡΓΚ». Βλ. το έργο «ΕΠΙΣΤΗΜΗ                        ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΑΣ», Σεπτέμβριος 1958. Βλ. LE FAIT BRUT

NIHIL FIT SINE CAUSA= τίποτα δεν γίνεται, γεννιέται ή φυτρώνει χωρίς αιτία

NIHILOBSTAT= σε τίποτα δεν προσκρούει (ισχύει κυρίως για τις δημοσιεύσεις                με βάση την έγκριση του Πάπα). Σύγκρινε με IMPRIMATUR και NON VARIETUR. H ουσία, πάντως, είναι ότι με βάση τις εκτιμήσεις του Συμβουλίου Αντίστασης               του Ο.Η.Ε. η έκφραση αυτή μπορεί ευκόλως και ραδίως να χρησιμοποιείται                 και στην ορολογία περί των νόμων αλλά και σε άλλες συνθήκες                                     που παρουσιάζονται στην ζωή.

NIHIL SUB SOLE NOVUM= «Ουδέν Καινόν υπό τον Ήλιον», έκφραση η οποία καταγράφεται σε 2 ντοκουμέντα της Βιττεμβέργης για τον Jordano Bruno.                       Το πρώτο είναι το οικογενειακό άλμπουμ του Hans von Warnsdorf και το δεύτερο μια εκτύπωση με ημερομηνία 9/3/1588 που απεικονίζει την πολιορκία                             της γενέθλιας πόλης του Brunο –της Nola– από τον Αννίβα. Τα 2 ντοκουμέντα αναφέρονται συνδυαστικώς στον Σολωμόντα και στον Πυθαγόρα με βάσει στίχους του «Εκκλησιαστή». Αναφέρουν το ρητό NIHIL SUB SOLE NOVUM με υπογραφή του Jordano Bruno. Βλ. και την σύνδεση με την ACCADEMIA IULIA ή LULIA               και την ORATIO CONSOLATORIA.

NIL ADMIRARI= η φράση του Ορατίου αντιστοιχεί στο αρχαίο ελληνικό ρητό «ΜΗΔΕΝ ΘΑΥΜΑΖΕΙΝ» ή «ΜΗΔΕΝΑ ΘΑΥΜΑΖΕΙΝ»

NIL DESPERANDUM= ποτέ μην απελπίζεσαι, δεν υπάρχει λόγος απελπισίας

NIL NISI CRUCE= μην εξαρτάσαι από τίποτε παρά μόνο από τον Σταυρό.            Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά ότι η διπλή παρουσία των λέξεων «NIL» και «NISI» εδώ αποτελεί σαφή αναφορά για το Νησί Φίλαι του Νείλου

NIL NOVI SUB SOLE/NIL SOVI SUB SOLE= πρόκειται για την λατινική έκφραση των ελληνικών ρητών «ΟΥΔΕΝ ΚΑΙΝΟΝ ΥΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟΝ» (Εκκλησιαστής)-«ΚΑΙ ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΠΑΝ ΠΡΟΣΦΑΤΟΝ ΥΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟΝ»

NIL SINE NUMINE= τίποτε δεν γίνεται χωρίς την θέληση του Θεού

NIMIUM NE CREDE COLORI= μην εμπιστεύεσαι και τόσο πολύ τα εξωτερικά φαινόμενα

NOBILE= ευγενικά

NOBILI= οι Ευγενείς

NOBILITAS SOLA EST ATQUE UNICA VIRTUS= η αρετή είναι η αληθινή                         και μοναδική ευγένεια. Σύγκρινε με «SOLA NOBILITAS VIRTUS»

NOBLESSE OBLIGE= η ευγένεια υποχρεώνει (ή) ο βαθμός, το αξίωμα θέτει υποχρεώσεις

NOLENS, VOLENS= άκων, εκών (αντιστροφή του αρχαίου ελληνικού «εκών, άκων»)

NOLI IRRITARE LEONES= μην εξοργίζεις τους λέοντες.

NOLI ME TANGERE= πρόκειται για το ρητό του Χριστού μετά την Ανάσταση            «ΜΗ ΜΟΥ ΑΠΤΟΥ». Έχει την έννοια «μην με αγγίζης» και τις πληγές του Χριστού αλλά λέγεται με την σημασία –αναλόγως θετική ή αρνητική– ότι κάποιος                     είναι ευαίσθητος (άνθρωπος, δηλαδή) ενώ έχει αποκτήσει και την εκδοχή                         «μην ανακατεύεσαι». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει                                 ότι τον ίδιο τίτλο φέρει το έργο του ζωγράφου ΒΕΑΤΟ ANGELICO                                   στην SAN MARCO Φλωρεντίας στο Σκήνωμα των Εμπόρων Λιναριού το 1433,                                           καρπός της συνεργασίας του με τον γλύπτη Lorenzo Ghiberti                                           (βλ. COMMENTARII/COMMENTARIES): συνδέεται πρώτον με το έργο «ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ ΤΩΝ ΛΙΝΕΜΠΟΡΩΝ» το 1432 στο Μουσείο Αγ. Μάρκου Φλωρεντίας, δεύτερον με το Ρετάμπλ Λιναγιουόλι –εικόνα βωμού                                         του BEATO ANGELICO το 1433 με θέμα Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ–                       αλλά και με το πρωτότυπο, ορειχάλκινο έργο ΑΠΟΞΥΟΜΕΝΟΣ του Λυσσίπου    του Δ´ αιώνος π.Χ. και με το Παρεκκλήσι των Μεδίκων του Μιχαηλάγγελου) καθώς και έργο του Giotto στην Εκκλησία Ασσίζης στην Πάδοβα                                  αλλά και έργα του Ρέμπραντ το 1638 στο Ανάκτορο του Μπάκιγχαμ Λονδίνου,  του Κορέτζιο το 1524 στο PRADO, του Κορέτζιο επίσης το 1522-3                            και του Xans Holbein του Νεώτερου στο Hampton Court, του Βερονέζε                         στην Γκρενόμπλ, του ΠΟΝΤΟΡΜΟ στο Μιλάνο και του Jacob Cornelis                           van Oostsanen το 1507 στο Κάσσελ. Βλ. DOCUMENTA, οπωσδήποτε CONVENTO DEGLI ANGELI, SANTA CROCE και CAPELLA MEDICEA.

NOLLE PROSEQUI= επίσημη ενημέρωση από πλευράς δικαστηρίου                                   ότι ο κατήγορος ή μηνυτής δεν διατίθεται να προχωρήσει περαιτέρω                               στο υπό κρίση θέμα ή στην λύση των διαφορών. Σύγκρινε με το ΟΥΚΕΤΙ ΠΡΟΣΩ και τα ΝΟΝ PLUS ULTRA–NEC PLUS ULTRA

NOLO CONTENDERE= υποδηλώνει ότι κάποιος δεν έχει πρόθεση να παραδεχθεί την ενοχή ως αμυνόμενος έστω κι αν υπόκειται σε ενοχή, ακόμα                                            κι αν ενοχοποιηθεί και καταδικαστεί.

ΝΟΜΙ= η τυπική μετάφραση αναφέρει «οι νόμοι της Αιγύπτου». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΠΛΑΤΩΝΟΣ»: πρόκειται                     για τα κείμενα των Πυραμίδων που αποτελούν την πρώτη συλλογή μαγικών-θρησκευτικών κειμένων του Αρχαίου Βασιλείου και είναι γνωστά με τον τίτλο                «THE PYRAMID TEXT» και βρίσκονται στην πυραμίδα UNAS στην Sakkarah: είναι Το Βιβλίο των Νεκρών, Το Βιβλίο των 2 Ζωών, Η Διδασκαλία του Άμμωνος                     και Οι Λιτανείες του Ήλιου. Oι Νόμοι αυτοί είχαν σκοπό την προστασία                        του Φαραώ και των πιστών του έναντι του «άλλου κόσμου» και τέθηκαν στην αυγή του πολιτισμού ή «στην ώρα του Θεού» της Βασιλείας του Θεού, όταν ο Θεός            της Γραφής δίδαξε σε αυτούς γραφή. Βλ. ROSETTA. 

NON BIS IN IDEM= όχι 2 στο(ν) ίδιο. Δεν επιτρέπεται δεύτερη καταδίκη                           για το ίδιο αδίκημα. Το ρητό ανήκει στα πλαίσια της ποινικής δικονομίας.                       Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. κρίνει ότι χρήζει ιδιαίτερης νομικής εξέτασης και διατριβής

NON COMPOS MENTIS= μη υγιούς σκέψεως, παράλογο

NON CUIVIS HOMINI CONTINGIT ADIRE CORINTHUM= δεν έχουν όλοι                   οι άνθρωποι την περιουσία ώστε να επισκεφθούν την Κόρινθο. Μπορεί                              να αντιπαραβληθεί, δίχως να λέει το ίδιο, με τa ρητά «NON LICET OMNIBUS ADIRE CORINTHUM»-«ΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΠΛΕΙΝ Ε(I)Σ ΚΟΡΙΝΘΟΝ»-«ΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΑΝΔΡΟΣ ΕΙΣ ΚΟΡΙΝΘΟΝ ΕΣΘ’ Ο ΠΛΟΥΣ»

NON DATUR TERTIUM= δεν δίδεται τρίτο (δεδομένο, ευκαιρία). Δίχως                        να αποκλείεται η ευφυής χρήση του ρητού ή η αναίρεσή του, κανονικά πρέπει              να αποτελεί συνέχεια της σκέψεως περί απόδοσης δεύτερης ευκαιρίας                     για διόρθωση. 

ΝΟΝ DECET= δεν αρμόζει. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. κρίνει                      αυτό το ρητό ως εξαιρετικά χρήσιμο στον λόγο και στην γραφή σε πολλούς τομείς

NON ERAT HIS LOCUS= σε ακατάλληλη θέση και χρόνο, δεν έχει τον τόπο του. Φράση του Ορατίου.

NON EST INVENTUS= δεν έχει βρεθεί, δεν έχει ανακαλυφθεί. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι η έννοια λιγότερο της ανακάλυψης                       και περισσότερο της εφεύρεσης συνδέεται με την έμπνευση και την εμψύχωση               (με το νόημα της πνοής και εμφύσησης ζωής)

NON EST VIVERE SED VALERE VITA= η ζωή δεν είναι απλώς να ζεις                        αλλά να είσαι δυνατός. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. διαφωνεί                       με την τυπική αυτή ερμηνεία: προτιμά την μετάφραση: «ζωή δεν είναι να ζεις                 αλλά να αξίζει να ζεις». Αυτό το παράδειγμα πρέπει να αποτελεί πρότυπο για όλες                τις μεταφράσεις.

ΝΟΝ FINITO= «Ημιτελής» τεχνική & «Ημιτελής» ο τάφος του Ιουλίου Β´,                      έργο του Μιχαηλάγγελου στον Άγιο Πέτρο των Αλυσίδων (και όχι στην Αψίδα               της Νέας Βασιλικής του Αγ. Πέτρου του Βατικανού). Ο Ιούλιος Β´ ανέθεσε                αρχικά στον Μπραμάντε τον τάφο του που τον σχεδίασε ως Μαυσωλείο                     στον Άγ. Πέτρο, κατόπιν στον Ραφαήλ που τον σχεδίασε ως Παλάτι και τέλος στον Μιχαηλάγγελο που ακύρωσε την εκτέλεση του Τάφου και τον σχεδίασε                  ως Μνημείο του Επιταφίου (βλ. ESCLAVE REBELLE, RESTAURATIO URBIS, RENOVATIO URBIS, CORPUS DOMINI) ενώ ταυτόχρονα τον έστεψε με Στέμμα που ενεπνεύσθη από τον στέφανον του θόλου του DUOMO και δημιούργησε                 την πρόσοψη του Βασιλικού Ναού του Αγίου Λαυρεντίου Φλωρεντίας                            (βλ. CAPELLA MEDICEA, CAPELLA MEDICI, ROMANUS PONT MAX). Ειδικότερα, τώρα, η τεχνική του ημιτελούς (ή) του ανολοκλήρωτου (ή) του απείρου έργου αναφέρεται σε σημείο που μένει ατελές ώστε ένα έργο ή μια κληρονομιά                 να αποδοθεί ολοκληρωμένα από τον μαθητή ή τον γιο ή μένει σκοπίμως ατελείωτο                             γιατί με τον τρόπο αυτό δίνει πιο ολοκληρωμένα τις προθέσεις του ιδίου                         του δημιουργού του. Πρόκειται για το λεγόμενο «ανολοκλήρωτο στυλ»                             στην εφαρμογή του χρώματος, δηλαδή με την έννοια ότι η ολοκλήρωση του έργου εκφράζει το σύνολο της ψυχής και το πραγματικό πνεύμα του έργου                                 (το οποίο είναι ολοκληρωμένο αλλά θέλει διορθώσεις και βελτιώσεις).                               H έννοια έδωσε το έναυσμα για την εμφάνιση του όρου «εργοτισμός» που σημαίνει τις σχέσεις μεταξύ έργων που αποκτούν νόημα και ολοκλήρωση                                          χάρη στην διάταξη και συνύπαρξή τους στον χώρο. Το Συμβούλιο Αντίστασης                       του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το θέμα συνδέεται με την λεγόμενη «Χρυσή Ακολουθία»                        για την εξεύρεση της Χρυσής Τομής και του Απείρου, δηλαδή της υλοποίησης                  του αριθμού «π» στον άνθρωπο. Εξάλλου, στις πηγές αναφέρεται                                      ότι το NON FINITO συνδέεται με τον Νεοπλατωνισμό του Μιχαηλάγγελου                   ως προς τον κύκλο του MAGNIFICO με βάση την θεωρία ότι σε κάθε πέτρα                            ή μάρμαρα βρίσκεται κρυμμένη, αιχμαλωχτισμένη, μια εικόνα, έμφυτη μορφή                 που ο Μιχαηλάγγελος ονομάζει «σύλληψη» και είναι η αντανάκλαση της αρχικής ιδέας που ενυπάρχει στο ίδιο το πνεύμα του Θεού. Καθήκον του γλύπτη είναι                  να την ανακαλύψει και να την ελευθερώσει: το ζήτημα περιγράφεται σε φιλοσοφική μελέτη του Μπενεντέττο Βάρκι. Βλ. FIGURA SERPENTINATA, NATURE MORTE, ORIENTALES. Ιδίως, δες το θέμα της ακύρωσης του Μαυσωλείου-Τάφου                      και του Επιταφίου σύμφωνα το πρόγραμμα του Ιουλίου Β´ και το ζωντάνεμα                των νεκρών και των αγαλμάτων μέσω της ομιλίας με αρχή το ρητό FAVELLA, FAVELLA.

NON LIBET= δεν μου αρέσει, δεν με ικανοποιεί

NON LIQUET= δεν έχει αποδειχθεί, η υπόθεση δεν είναι ευκρινής. Πρόκειται                   για αξιοσημείωτη και πολύ όμορφη φράση που μπορεί να χρησιμοποιείται                       σε νομικές και διπλωματικές εφαρμογές.  

NON, NISI PARENTO, VINCITUR= Κανείς δεν βιάζει την Φύση                                        χωρίς να τιμωρηθεί, για να μας εξυπηρετήσει η Φύση πρέπει να υπακούμε                             τους νόμους της. Αξίωμα του Bacon. Ωστόσο, πρέπει το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. να σημειώσει την σύμπτωση ότι ένας από τους μεγαλύτερους οικονομολόγους θεωρείται ο Pareto. Επιμένει, ευκαιρίας δοθείσης, ότι η λατινική λέξη «NISI» –ανάλογα με την σημασία της πρότασης– πρέπει να μεταφράζεται «νησί», ειδικά εάν στα συμφραζόμενα υπάρχει η αναφορά «ΝΕΜΟ»

NON NOVA, SED NOVE= όχι νέα –αλλά με νέον (τρόπο)

NON OBSTANTE= ουχ ήττον, αν και

NON OMNE LICITUM HONESTUM= δεν είναι άξιο σεβασμού και τίμιο                        κάθε τι το νόμιμο. Η συνδυαστική του ισχύς εφαρμογής με το ρητό NON OMNE QUOD LICET HONESTUM EST είναι από τις κορυφαίες στιγμές του αληθούς πνεύματος των νόμων της ανθρωπότητας και των ανθρωπιστικών επιστημών.                Το NON OMNE LICITUM HONESTUM καλύπτει την νομική πλευρά.                               Το NON OMNE QUOD LICET HONESTUM EST καλύπτει την ηθική πλευρά.               Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δεν μπορεί να αποφύγει τον πειρασμό                  να αναφέρει το ρητό Ντοστογιέφσκυ «ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ,                         ΟΛΑ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ» σε σχέση με το ρητό Καμύ «ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ,    ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ»

NON OMNE QUOD LICET HONESTUM EST= δεν είναι ηθικό                                      κάθε τι που επιτρέπεται. Πρόκειται –κατά την γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης                   του Ο.Η.Ε.– για ένα από τα πλέον ορθά και κορυφαία ρητά του αρχαίου κόσμου το οποίο θα πρέπει να γίνει γνωστό άμεσα στον σύγχρονο κόσμο. Επί της ουσίας, καταρρίπτει κάθε ισχυρισμό των νόμων και του κρατικού, επισήμου δικαίου                 ότι υπερασπίζονται την νομιμότητα και την ηθική και ότι κάθε τι το νόμιμο                     είναι και ηθικό. Κυρίως, διαλύει σε κομμάτια την αρχή του αρχαίου Ρωμαϊκού Δικαίου «NULLA POENA SINE LEGE» ιδίως εάν συνδυαστεί με το εξαιρετικά          όμοιό του ρητό «NON OMNE LICITUM HONESTUM»

ΝΟΝ ΟΜΝΙΑ POSSUMUS OMNES= δεν τα μπορούμε όλοι όλα, δεν μπορούμε            να τα κάνουμε όλα όλοι. Φράση του Βιργιλίου

NON OMNIS MORIAR= το έργο μου θα επιζήσει, δεν θα πεθάνω ολόκληρος,                «δεν θα πεθάνω σε όλα», δεν θα πεθάνω καθ’ όλου, δεν θα πεθάνω                                 εν τέλει, ολοκληρωτικά, συνολικά. Φράση του Ορατίου που συνεχίζει                         «αλλά θα αποφύγω την Λιβιτίνη Αφροδίτη» (εννοεί «τον θάνατο») και «στο εξής εγώ θα αυξάνομαι με τον έπαινο των μεταγενεστέρων». Η ίδια φράση αναφέρεται στο τελευταίο λυρικό έργο του Αλεξάντερ Πούσκιν: «Ένα μνημείο με ανύψωσε,               όχι με τα χέρια, και ποτέ ο δρόμος από τον οποίο άγεται ο λαός δεν θα σκεπαστεί από χορτάρι. Υψωμένη περισσότερο από τον στύλο του Αλέξανδρου, ορθώνεται           η απάτητη κορυφή. Δεν θα πεθάνω ολοσχερώς: άγιο το πνεύμα της λύρας μου           θα απελευθερωθεί από τις άφθαρτες στάχτες μου, και η δόξα θα είναι δική μου ώσπου έστω ένας μόνον ποιητής να γεννηθεί στον κάτω από το φεγγάρι κόσμο». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι η Στήλη του Αλέξανδρου βρίσκεται στα Ανάκτορα Αγίας Πετρούπολης προς τιμήν της νίκης της Ρωσσίας επί του Ναπολέοντος και επισημαίνει την ομοιότητα των κειμένων αυτών              Ορατίου-Πούσκιν με το έργο ιδίως των Καρυωτάκη-Κάλβου αφενός                            αλλά και των Delacroix-Poussin αφετέρου. Βλ. EXEGI MONUMENTUM.

NON PLACET= δεν εγκρίνεται, δεν εγκρίνω, δεν ψηφίζω. Ανήκει στην ομάδα ρητών που συνδέονται με την λήψη αποφάσεων σε ψηφοφορίες και διπλωματικές                         ή νομικές διασκέψεις

NON PLUS ULTRA = μη περαιτέρω. Το ρητό χαρακτηρίζει το άκρον άωτον                      της τελειότητας. Προέρχεται από την Γ´ Ωδή των ΝΕΜΕΩΝ Πινδάρου: «ΟΥΚΕΤΙ ΠΡΟΣΩ ΑΒΑΤΑΝ ΑΛΑ ΚΙΟΝΩΝ ΥΠΕΡ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ ΠΕΡΑΝ ΕΥΜΑΡΕΣ»                  και συνδέεται σε σύζευξη με το ρητό «NEC PLUS ULTRA». Τα 2 αυτά λατινικά ρητά δίνουν την εντύπωση ότι αποτελούν τις 2 στήλες του Ηρακλέους, ενώνονται μέσω της ΡΗΤΡΑΣ ΔΟΜΙΤΙΟΥ ΟΥΛΠΙΑΝΟΥ –ως κλειδί– και των στίχων                   του Πινδάρου και δημιουργούν ένα σχήμα ενιαίο με την ΤΡΙΑΔΑ                                 ΤΩΝ ΚΛΑΣΣΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ όπου υπάρχουν οι θυρεοί των 3 πόλεων που διεκδικούν την ίδρυσή τους από τον Ηρακλή. Βλ. TRINITA                         DEI MONDI.

ΝΟΝ POSSE NON PECCARE= «αδυναμία να μην αμαρτήσεις», ρητό                               του Αγ. Αυγουστίνου το οποίο, όμως, αν τεθεί διαφορετικά στην πρόταση σημαίνει: «δυνατότητα να μην αμαρτήσει».

NON POSSUM FERE, QUIRITES, GRAECAM URBEM= δεν μπορώ να αντέξω, Ρωμαίοι, την Ελληνική πόλη. Ρητό το οποίο ανάφερε ο Ιούλιος ή Ιούλιος Ιουβενάλις τον 1ο μ.Χ. αιώνα για την Ελληνική γλώσσα στην Ρώμη. Η γνώμη                 του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι οπωσδήποτε το ρητό αυτό συνδέεται με τον ολοκληρωμένο ΚΑΝΟΝΑ που αναφέρεται στην ουβερτούρα               της μελέτης «ΤΟ ΦΙΛΗΜΑ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΚΑΙ Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ                                         ΤΩΝ ΛΑΤΙΝ. ΧΩΡΩΝ», οπότε το περιεχόμενο της φράσης «δεν μπορώ                           να υποφέρω», «δεν μπορώ να αντέξω» ερμηνεύεται σε σχέση με το φορτίο                     του Άτλαντος και του Χριστού. Βλ. RENOVATIO URBIS, RESTAURATIO URBIS, CODEX URBINATUS LATINUS, URBI ET ORBI, URBIS ET ORBIS, AB URBE CONDITA, DE ILLUSTRATIONE URBIS FLORENTINAE.

NON SEQUITUR= δεν έπεται. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά                ότι πρόκειται για ένα από τα αριστουργήματα της συλλογιστικής σκέψεως.                        Η διαδικασία και η επεξεργασία που κρύβεται πίσω από τον τρόπο σκέψης αυτών των 2 λέξεων μαζί υποκρύπτει ένα ολόκληρο σύμπαν μάθησης και ορθής συμπεριφοράς για τον πολίτη και τον σκεπτόμενο άνθρωπο και θα έπρεπε να είναι η βασική αρχή διδασκαλίας στα σχολεία. Βασικά, είναι το πρωταρχικό μάθημα που πρέπει να έχει υπ’ όψιν του κάθε άνθρωπος για να μπορεί να ξεχωρίζει μεταξύ 2 πραγμάτων ή εννοιών. To NON SEQUITUR βρίσκει την εφαρμογή του                 και την επέκτασή του στο «POST HOC, ERGO PROPTER HOC»

NON SINE NUMINE= όχι χωρίς θεϊκή βοήθεια 

NOSCE TE IPSUM= πρόκειται για παραλλαγή του αρχαίου ελληνικού ρητού «ΓΝΩΘΙ Σ’ ΑΥΤΟΝ». Η μετάφραση που προκρίνει το Συμβούλιο Αντίστασης               του Ο.Η.Ε. έχει τον τύπο «μάθε συ ο ίδιος τον εαυτό σου»

NON SI QUO SEPERE IL VERO DAL NASO ALLA BOCCA= δεν μπορεί κανείς            να μάθει την αλήθεια από την μύτη ως το στόμα. Το Συμβούλιο Αντίστασης                 του Ο.Η.Ε. προσφέρει μιαν καλύτερη μετάφραση: «Δεν μπορεί να σοφιστεί κανείς την αλήθεια από την γέννηση τύπου βιβλίων».

NON VELAT UMBRA DIEM= «Το σκοτάδι δεν θα σκεπάσει την ημέρα», έμβλημα διαφωτισμού της μυστικής οργάνωσης (εταιρείας) λογίων της Βενετίας με έδρα              το ΕΛΛΗΝΟΜΟΥΣΕΙΟ στην Σχολή Θωμά Φλαγγίνη –η οποία το 1948 αποδόθηκε     με Συνθήκη της Ιταλίας στην Ελλάδα– με το οποίο αρχίζει μετά την πτώση                   της Κρήτης την πορεία του ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός με σκοπό την δημιουργική αφομοίωση στην Ελλάδα του πνεύματος των αρχαίων κλασσικών                                         και την δημιουργία ζωντανής γλώσσας. Στην Βενετία ιδρύθηκε το 1498 η Ελληνική Αδελφότητα και δημοσιεύθηκε το έργο του Μοισιόδακα «ΠΕΡΙ ΠΑΙΔΩΝ ΑΓΩΓΗΣ Ή ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει –σε σχέση και με τον Ρούμπενς– «Η σκιά δεν θα σκεπάσει τον Θεό». Βλ. τα έργα                    του Athanasius Kircher ARS MAGNA LUCIS ET UMBRAE- ARS MAGNA SCIENDI σε σχέση με το CATOPTRUM,  το σύνολο του έργου του Jordano Bruno με αρχή                               το DE UMBRIS IDEARUM, το έργο του μαθητή του DE UMBRA RATIONIS,       την επιγραφή ENSOPH SEU DIVINITATIS INFINITUDE και τα έργα METEOROLOGICA COSMICA και UTRIUSQUE COSMI, MAIORIS SCILICET               ET MINORIS, METAPHYSICA, PHYSICA ATQUE TECHNICA HISTORΙΑ                        του Robert Fludd καθώς και το VENDOTENE MANIFESTO.

NOSTROMO = NOSTRO HOMO = «ο δικός μας άνθρωπος».

NOTA= στην διπλωματική γλώσσα, ο όρος χρησιμοποιείται για να δηλώσει                                        την έντονη διαμαρτυρία μιας κυβέρνησης προς μιαν άλλη. Στην μουσική σημειογραφία, οι ΝΟΤΕΣ είναι μονοσύλλαβοι φθόγγοι                                      της Βυζαντινής Μουσικής που ακολουθούν το Ελληνικό αλφάβητο.                               Ακόμα και οι ΝΟΤΕΣ της Ευρωπαϊκής Μουσικής είναι οι πρώτες συλλαβές                         των ημιστιχίων ενός λατινικού ύμνου προς τον Ιωάννη Πρόδρομο.  Σύγκρινε με ΝΟΤΑ ΒΕΝΕ και με QUOD BENE NOTANDUM.                                                    Η έρευνα του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. βρήκε αυτόν τον Λατινικό «Ύμνο              στον Άγ. Ιωάννη» του μοναχού Guido d’ Arezzo που προέρχεται από τις αρχές                   του 11ου αιώνος μ.Χ. (το αρχικό UT αντικαταστάθηκε αργότερα στην ακροστιχίδα               με το DO, εκ του DOMINUS DEUS) και, σε συμφωνία με τα 7 αρχικά γράμματα                 του Ελληνικού Αλφαβήτου, τον παραθέτει:            ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ                              ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ      ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟΔΟΣΗ                                                                                                      DO A       ΠΑΛΑΙ ΗΜΑΡΤΕΝ ΑΔΑΜ, ΕΜΑΚΡΥΝΘΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ•                            UT QUEANT LAXIS                                   ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ B       ΒΟΥΛΗΘΕΙΣ Δ’ Ο ΠΛΑΣΤΟΥΡΓΟΣ, ΔΟΥΛΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ ΜΟΡΦΗΝ,      RESONARE FIBRIS                 ΝΑ ΑΝΤΗΧΟΥΝ ΜΕ ΧΑΛΑΡΕΣ Γ       ΓΑΛΑ ΠΙΝΕΙ ΕΚ ΜΗΤΡΟΣ• ΕΙΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ ΚΑΛΕΙ,                              MIRA GESTORUM                            ΧΟΡΔΕΣ ΟΙ ΔΟΥΛΟΙ ΣΟΥ Δ       ΔΙΔΑΧΩΝ ΣΚΟΡΠΙΖΕΙ ΦΩΣ, ΘΑΥΜΑΤΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΙΕΙ•                       FAMULI TUORUM                          ΤΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΣΟΥ, Ε       ΚΕΦΑΛΗΝ Δ’ ΕΧΘΡΟΥ ΠΑΤΕΙ, ΝΕΚΡΩΘΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣ,                SOLVE POLLUTI                                      ΛΥΣΕ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ Ζ       ΖΩΟΔΟΤΗΣ ΩΝ ΘΕΟΣ• ΚΑΙ ΕΙΣ ΜΕΛΛΟΥΣΑΝ ΖΩΗΝ                            LABII REATUM,          ΤΩΝ ΜΟΛΥΣΜΕΝΩΝ ΜΟΥ ΧΕΙΛΕΩΝ, Η       ΝΗΠΕΝΘΗ ΠΙΣΤΟΥΣ ΚΑΛΕΙ, ΟΠΟΥ ΠΡΩΤΟΣ ΕΙΣΕΛΘΩΝ                   SANCTE JOHANNES                                            ΑΓΙΕ ΙΩΑΝΝΗ Α       ΠΑΣΑΝ ΕΛΑΒΕ ΑΡΧΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΟΣ Σημειώνεται ότι ο Guido d’ Arezzo είχε δηλώσει: «Σε λιγότερο από 3 ημέρες,                     μερικά παιδιά μπορούν να τραγουδούν με ευκολία άγνωστα τραγούδια,                         γεγονός που με άλλες μεθόδους δεν μπορούσε να συμβεί ούτε μετά από μήνες».              Βλ. και FIDES MANUALIS, IL CANZONIERE, PETRARCA, CROCETTA, ROSETTA, LEGENDA AUREA, MATER MATUTA.

NOTΑ BENE= υποσημείωσε καλά, κάνε υπόμνηση. Σύγκρινε με ΝΟΤΑ                            και με QUOD BENE NOTANDUM. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.                         –πιστό στο πνεύμα του μουσικού και οργανικού συνόλου του έργου– υϊοθετεί               την μετάφραση «όμορφη νότα».

NOTIZIA D’ OPERE DEL/DI DISSEGNO= «Σημείωση για την λειτουργία                         και το έργο του Σχεδίου» του συγγραφέα και συλλέκτη Marcantonio Michiel               (1484-1552) το οποίο ολοκληρώθηκε το διάστημα  1521-1543. Συνδέεται                         με τα έργα του NOTIZIE DEI PITTORI και NOTIZIE DI OPERE DEL DISEGNO. Βλ. CAUSARUM COGNITIO

NOTIZIE DEI PITTORI= «Σημειώσεις για τους Ζωγράφους» ή –σύμφωνα                        με το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.– «Σημειώσεις των Ζωγράφων του Θεού», έργο του Marcantonio Michiel την περίοδο 1525-1543 με πληροφορίες                           και κατάλογο των έργων του Τζορτζόνε. Συνδέεται με τα 2 έργα του                            NOTIZIA D’ OPERE DEL/DI DISSEGNO και NOTIZIE DI OPERE DEL DISEGNO. Βλ. CAUSARUM COGNITIO.

NOTIZIE DI OPERE DEL DISEGNO= «Πληροφορίες έργων του Σχεδίου», έργο                 του Marcantonio Michiel την περίοδο 1525-1543. Εκδόθηκε ανωνύμως                      από τον ηγούμενο Μορέλι το 1800! Βλ. NOTIZIE DEI PITTORI και NOTIZIA                 D’ OPERE DEL/DI DISSEGNO και CAUSARUM COGNITIO.

NOTIZIE DE’ PROFESSORI DEL DISEGNO= «Σημειώσεις των καθηγητών                   του Σχεδίου», έργο του υπεύθυνου αρχειοθέτησης των συλλογών UFFIZI, θεωρητικού των τεχνών και βιογράφου εκ Φλωρεντίας (1617-1675/6)                           Filippo Baldinucci το 1681. Το 1682 συνέταξε τον πρώτο κατάλογο της συλλογής σχεδίων τα οποία εντάχθηκαν στην Πινακοθήκη των UFIZZI το 1687.                      Υπήρξε ο βιογράφος του Μπερνίνι και ήταν φίλος του Γαλιλαίου                                   καθώς και σύμβουλος το 1667 του Καρδιναλίου των Μεδίκων Λεοπόλδου.                     Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. επισημαίνει την προσοχή στις ημερομηνίες. To έργο του Filippo Baldinucci συνεχίζεται στο έργο του πρώτου διευθυντή                     της συλλογής UFFIZI για το Μεγάλο Δουκάτο Giuseppe Bencivenni Pelli                «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ UFFIZI» το 1799 και του «ΟΔΗΓΟΥ-ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ                               ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ UFFIZI». Βλ. MUSEUM MEDICEUM, το CABINETTO DEI DISEGNI DELLE STAMPE του THEATRUM MEDICI καθώς και TRIBUNA, UFFIZI, SANTA MARIA NUOVA σε σχέση με CAUSARUM COGNITIO.

NOUVELLE= νουβέλλα, είδος πεζογραφήματος με θέμα έμψυχο πρόσωπο.

NOUVELLE ATHÈNES= «ΝΕΑ ΑΘΗΝΑ», ιστορικός χώρος καφέ                              όπου συγκεντρώνονταν –υπό τον Εντμόντ Ντιραντί– ιμπρεσσιονιστές ζωγράφοι, καλλιτέχνες, λογοτέχνες και διανοούμενοι οι οποίοι αντιτάσσονταν στο καθεστώς της Αυτοκρατορίας και οι οποίοι ανήλθαν στην κυβέρνηση επί Γ´ Δημοκρατίας: συνάντησαν την εχθρότητα της Κομμούνας. Βλ. ΝOUVELLE PEINTURE                         και COMMUNE.

NOUVELLE BIENNALE= όρος άγνωστος. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει προς χρήσιν: «ΝΕΑ ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ».  Βλ. MODUS OPERANDI σε σχέση με WIENER SCHULE, WIENER AKTIONISTEN,                            LA SEZESSION DI VIENNA, SALONE SISTINO, APOSTOLADOS.

NOUVELLE PEINTURE= «Νέα Ζωγραφική», δοκίμιο του συγγραφέα και κριτικού τέχνης Εντμόντ Ντιραντί (1883-1880), δημιουργού του περιοδικού ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ και υπερασπιστή του ιμπρεσσιονισμού. 

NOVA ATLANTIS= «ΝΕΑ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ», έργο του Francis Bacon το 1626

NOVACELLA= μονή στο Bressanone Ιταλίας όπου βρίσκεται το τρίπτυχο των 4 Πατέρων της Εκκλησίας, Αγίων Ιερωνύμου-Αυγουστίνου-Γρηγορίου-Αμβροσίου  & το Νόϋστιφτ του Τιρόλο στις Καρνικές Άλπεις όπου στην Εκκλησία της                         ο χαράκτης και ξυλογλύπτης Michael Pacher φιλοτέχνησε το 1483                                    το ΠΟΛΥΠΤΥΧΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ και όπου βρίσκονται έργα του μαθητή του, ζωγράφου Marx Reichlich.                            Βλ. BELVEDERE, LAPIS PHILOSOPHORUM, SOCIETAS JESU.

NOVA DE UNIVERSIS PHILOSOPHIA= «Νέα Φιλοσοφία περί του Σύμπαντος»                ή «Νέα Φιλοσοφία εκ του Σύμπαντος» ή «Νέα Παγκόσμια Φιλοσοφία», πραγματεία                  το 1591 από τον Καρδινάλιο, διδάσκαλο επί 14 έτη των Ερμητικών κειμένων                              Francesco Patrizi (βλ. οπωσδήποτε πρωτίστως την MINERVA MUNDI).                 Περιέχει εντός της τα έργα «DE LUCE”, «ZΩΡΟΑΣΤΡΗΣ», «ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΣ», «ΠΑΜΨΥΧΙΑ», «ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΝΟΣ», «DE SPACIO PHYSICO» και επιπλέον                      το Ελληνικό κείμενο του CORPUS HERMETICUM και του ASCLEPIUS                           (βλ. MINERVA MUNDI) καθώς και τμήμα των HERMETICA.                                  Αποδίδει στον Πλάτωνα την φράση ότι «Μαγεία είναι η λατρεία των Θεών», υποστηρίζει ότι η λέξη «Μάγος» σημαίνει στην Ελληνική «Φιλόσοφος», δηλαδή «αυτός που καλλιεργεί τον Θεό». Αναφέρει, μάλιστα, ότι μια μόνη                           Ερμητική πραγματεία περιέχει περισσότερη φιλοσοφία -φίλη προς τον Θεό-                      από το σύνολο των έργων του Αριστοτέλους (βλ. ETHICA ORDINE GEOMETRICO DEMONSTRATA). Η NOVA DE UNIVERSIS PHILOSOPHIA προηγήθηκε της δημοσίευσης του έργου «LA CITTÀ FELICE»                                            και δημοσιεύθηκε στην Φερράρα το 1591 και στην Βενετία το 1593, αφιερωμένη στον Πάπα Γρηγόριο ΙΔ´ με σκοπό την επιστροφή στην Καθολική πίστη                      και την διδαχή στις σχολές των Ιησουϊτών. Το 1592 ο Patrizi εκλήθη από τον Πάπα Κλήμη Η´ στην Ρώμη για να διδάξει την Πλατωνική Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο αλλά, τελικά, αναγκάστηκε από την Ιερά Εξέτασιν να αναθεωρήσει                                   και να αφαιρέσει ό,τι εθεωρείτο αιρετικό στο βιβλίο –το οποίο ωστόσο καταδικάστηκε συνολικά– και διατήρησε την έδρα του ως τον θάνατό του το 1597. Ο Jordano Bruno είχε επιτεθεί στον Patrizi με το έργο του DE(L) LA CAUSA, PRINCIPIO E(D) UNO πριν δημοσιευθεί η NOVA DE UNIVERSIS PHILOSPPHIA (αλλά το θέμα συνδέεται και με το Μνημόνιο  Bruno προς τον Πάπα Κλήμη Η´,              βλ. COLLEGIO DEI SAVII, ANNALES ECCLECIASTICI, ARTES LIBERALES).                   Βλ. οπωσδήποτε RETORICA, την ομιλία DISCORSO DI M. GIULIO CAMILLO SOPRA HERMOGENE σε TUTTE LE OPERA/E και την σύνδεση με το έργο                 του Campanella UNIVERSALIS PHILOSOPHIAE SEU METAPHYSICARUM RERUM, IUXTA PROPRIA DOGMATA.

NOVA GEOMETRIA= έργο του Raimundo Lulio το οποίο εκδόθηκε                              στην Βαρκελώνη το 1953. Σημειώνεται ότι οι θεωρίες του Lulio περί των αστέρων στερούνται εικόνων και συμβολισμών ή σημείων και περιορίζονται                              μόνο στην γεωμετρική επίδειξη και έκθεση.

NOVA METHODUS DISCENDAE DOCENDAEQUE JURISPRUDENTIA= έργο               του Leibniz το 1667. Αναφέρει τον όρο «MNEMONICA» ως την ένωση της εικόνας των αισθητών και των μνημονικών και την εικόνα αυτή την καλεί NOTA.

NOVA ROMA= Βυζάντιο

NOVA TOTIUS TERRARUM ORBIS GEOGRAPHICA AC HYDROGRAPHICA TABULA= «ΠΛΑΚΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ                      ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ», παγκόσμιος χάρτης του 17ου αιώνος                                         μετά τις ανακαλύψεις του Χριστόφορου Κολόμβου. Το Συμβούλιο Αντίστασης               του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι λειτουργεί μαζί με τον δορυφορικό χάρτη του Ουρανού                (βλ. «PLANISPHÆRII COELESTIS HEMISPHÆRIUM SEPTENTRIONALE»)                   ως τεχνητό σύστημα βάσης στήριξης μαζί με την υδρόγειο σφαίρα                                 που απεικονίζεται στον Αναγεννησιακό πίνακα «ΟΙ ΠΡΕΣΒΕΥΤΕΣ»                                 του Hans Holbein (βλ. MYSTERIUM JUSTIFICATIONIS) και η οποία χωρίζεται                με βάση την οριοθετική γραμμή της Συνθήκης Τορδεσίλιας του 1494 και συνδέεται με τις οδηγίες πνευματικής πνοής των αστρονομικών οργάνων του Τύχωνος                (βλ. «EFFIGIES TYCHONIS BRAHE») και σε συνδυασμό με τον χάρτη                              της Αλεξάνδρειας (βλ.  EX LIBRI CIVITATES ORBIS TERRARUM», τον χάρτη               της Ελλάδος «GRACIA PARS SEPTENTRIONALE» τον χάρτη της UTOPIA,                     το βιβλίο του More «DE OPTIMΟ REIBULICAE STATU DEQUE NOVA INSULA UTOPIA LIBELLUS VERE AUREUS» και την «NOVA ATLANTIS».

NOVECENTO= περιοδικό των αρχών του 20ου αιώνος με σκοπό την οργάνωση εκθέσεων –όπως αυτές του 1926 και 1929 στο Μιλάνο– που εντάσσονται                   στον κίνημα του Μαγικού Ρεαλισμού. Βλ. PALAZZO DELLA PERMANENTE.

NOVECENTO TOSCANO= κύκλος καλλιτεχνών των αρχών του 20ου αιώνος              –με μέντορα τον λογοτέχνη Ραφαέλο Φράνκι– τους οποίους συνέδεε η προσήλωση σε ένα νέο «κλασσικό» ιδεώδες. Είχαν συνεργασία με το κίνημα της Μαργκερίτα Σαρφάτι στο Μιλάνο.

NOVELAE= «Νεαρές», έργο του Ιουστινιανού, ιδιαίτερο σώμα νόμων το οποίο είναι γραμμένο στην Ελληνική γλώσσα. Κυκλοφόρησε μετά το κλείσιμο                              της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Κατόπιν, έγινε η Στάση του Νίκα                               και η κατάκτηση Ηρακλείων Στηλών, Καρχηδόνας, Κορσικής, Σαρδηνίας                        και Βαλεαρίδων νήσων. Οι «Νεαρές» περιέχουν όσα διατάγματα κυκλοφόρησαν μετά το 534 μ.Χ. Επίσης, μετά τον Ιουστινιανό, ο στρατηγός Μαυρίκιος εκτόπισε                  την Λατινική γλώσσα από επίσημη γλώσσα του κράτους και καθιέρωσε                        την Ελληνική. Με τον Ηράκλειο, η Ελληνική έγινε η επίσημη γλώσσα του κράτους, στην οποία συντάσσονταν οι νόμοι, τα διατάγματα και όλα τα δημόσια έγγραφα. Βλ. CODEX IUSTINIANUS και CORPUS JURIS CIVILIS

NOVGOROD= πόλη με πυρήνα το Κρεμλίνο (η Πύλη κλείνει είσοδο του 1152-1154) όπου βρίσκονται α) ο μπαρόκ Καθεδρικός Ναός της ΑΓ.ΣΟΦΙΑΣ ( με ανάγλυφα από σκηνές Παλαιάς και Καινής Διαθήκης και απεικονίσεις των ιδρυτών                       και καλλιτεχνών που συμμετείχαν στο κτίσμα) που συνδέεται με τον Καθεδρικό Ναό ΑΓ.ΣΟΦΙΑΣ στο Κίεβο (1307) από την οποία βαπτίστηκε και που είναι εσωτερικώς βυζαντινού τύπου και περιέχει το σπήλαιο της Λαύρας  –εξάλλου, έχει                   ως πρότυπο τον Ναό ΑΓ.ΣΟΦΙΑΣ Κωνσταντινουπόλεως– ενώ οι εικόνες                       της Σχολής Novgorod αποτελούν επιτομή της ρωσσικής εικονογραφίας                             και η τοπική λαϊκή παράδοση συνδυάζει την Βυζαντινή και την Ελληνική Τέχνη,              β) ο Ναός του Σωτήρος (1378) με αγιογραφίες του Θεοφάνη του Έλληνα                             και γ) ο Ναός των 12 Αποστόλων. 

NOVUM ORGANUM= «ΝΕΟΝ ΟΡΓΑΝΟΝ», έργο του Francis Bacon το 1620                              όπου τονίστηκε η σημασία της παρατήρησης και του πειράματος                                   για την κατανόηση και ερμηνεία των φυσικών φαινομένων ή φαινομένων                        της φύσεως. «Η συστηματική μέθοδος απαιτεί την στήριξη στην εμπειρία» έλεγε.   Δίδασκε ότι τις γνώσεις μας για την φύση πρέπει να τις αντλήσουμε                                    με την βοήθεια της πείρας. Πρέπει πρώτα να παρατηρήσουμε τα φαινόμενα                                               και να τα εξακριβώσουμε με το πείραμα. Ύστερα πρέπει να τα ταξινομήσουμε                  και από το μερικόν να συμπεράνουμε επαγωγικά το όλον, δηλ. τους Νόμους                   των φαινομένων. Στο NOVUM ORGANUM τέθηκαν τα θεμέλια της «Επαγωγής» (μεθόδου συλλογισμού από τα συγκεκριμένα πράγματα ή φαινόμενα                               και από τα επί μέρους τμήματα ή μέρη ενός συνόλου προς την διατύπωση γενικών νόμων με σκοπό την εύρεση του ζητουμένου, την διατύπωση γενικών αρχών                 και νόμων και την ΛΗΨΗ ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΜΕΝΟΥ). Την «Επαγωγή» εφάρμοσε                   στην πολιτική επιστήμη ο Μοντεσκιέ. Η «Επαγωγή» του  Bacon διατυπώθηκε                     σε αντίθεση με την «Παραγωγή» ως μέθοδο συλλογισμού που είχε αναλύσει                      ο Αριστοτέλης στα έργα του ΛΟΓΙΚΑ  με τον συνολικό τίτλο «ΟΡΓΑΝΟΝ»                      και την λογική του οποίου είχαν εκμεταλλευθεί οι Σχολαστικιστές. Όμως, η αλήθεια είναι ότι ο Αριστοτέλης εισήγαγε την Επαγωγική μέθοδο σκέψεως                                  στην επιστημονική έρευνα, θεωρώντας ότι πρώτα πρέπει να συγκεντρώνονται στοιχεία για ένα θέμα και ύστερα, με βάση τα στοιχεία που προκύπτουν,                        να συνάγονται συμπεράσματα). Ο Bacon είχε δηλώσει, ωστόσο: «Αν είχα                        τον τρόπο, θα έκαια όλα τα έργα του Αριστοτέλη, γιατί η μελέτη τους,                           εκτός του ότι είναι απώλεια χρόνου, μπορεί να οδηγήση σε λάθη και να επιτείνη   την άγνοια»! Επαγωγική μέθοδος εφαρμόζεται με επαγωγική περιέλιξη                             και στον οπλισμό ενός συλλέκτη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας                      (όπως, δηλαδή, και με τον «έλικα» ή «κοχλία» του Αρχιμήδους ή με την μετάφραση της «έλικας» του DNA που περιελίσσεται σε σπείρα και περιέχει κωδικοποιημένες πληροφορίες για την μετατροπή μηνυμάτων από μιαν γλώσσα σε άλλη                        ή στην Φιλοσοφία και στην Μουσική). Πράγματι: Επαγωγή ονομάζεται                            και η μέθοδος διδασκαλίας της τέχνης της εναρμόνισης των μελών μιας συμφωνίας ή κοινότητας με βάση την ομοφωνία. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι οι παρατηρήσεις του Bacon συνδέονται με τις παρατηρήσεις Γαλιλαίου κ.τ.λ.     Βλ. CODE και ORGANUM.

NOVUS CAESAR= «Νέος Καίσαρ», χαρακτηρισμός του ηγέτη της Ιεράς Συμαχίας Francesco Gonsaga (ο οποίος απελευθέρωσε το 1495 την Ιταλία) από τον ποιητή                 της Φερράρας Ερκόλε Στρότσι στο ποίημά του «Μανδύας». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά ότι το θέμα συνδέεται με τα έργα του Mantegna         στην Μάντουα. Βλ. SACRA CONVERSAZIONE και ASUNTO MÍSTICO καθώς και PALAZZO DEL TE, DOMUS NOVA, STUDIOLO, MANERISMUS.

NOVUS HOMO= ο άνθρωπος αυτός που εγέρθηκε από το σκότος                                 και από την αφάνεια, ένας νέος άνθρωπος, ένας άνδρας νεόπλουτος. Η σημασία ποικίλλει ανάλογα με την πρόθεση του ομιλητή και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

NOVUS MUNDUS= «Νέος Κόσμος», έκφραση του Jordano Bruno όπως αντλείται από το έργο του DE MAGIA.

NOVUS THESAURUS PHILOLOGICO-CRITICUS= NEOΣ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟ-ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ», Ελληνικό Λεξικό του 1829. Βλ. CROCETTA, ENTENTE

NUCLEUS= Πυρήνας, το οικοδόμημα της λατρείας ή το Αννάκτορο του τοπάρχη, φεουδάρχη και ευγενούς προς το οποίο προσανατολίζονται τα αρχιτεκτονικά μέλη ενός συνόλου ιερών. Στην περίπτωση που αναφέρεται κανείς σε έναν ναό                     με περιστύλιο –με αγάλματα, Σύνταγμα και Βουλή– παρατηρείται ότι υπάρχει Θέατρο και Χρηματιστήριο και μέσα ενημέρωσης. Το Ανάκτορο ενέχει ρόλο ομοιώματος και στο κέντρο καίει φωτιά («εστία», εξ ου και Οίκος αλλά και Μαζικά Μέσα Εστίασης) όπου γίνεται η αφή της ιερής φλόγας, εντός του μαγικού κύκλου. Το σύστημα της τέχνης είναι στην πραγματικότητα τεχνητό σύστημα λειτουργίας δορυφόρου με κοίλο κάτοπτρο και στήριξη κάμερας, με τριγωνική δομή πυραμίδας από την διάμετρο του κύκλου των 360 μοιρών του τρίποδος ως την κορυφή                των 3 συντεταγμένων που προβάλλουν από την επιφάνεια του κρατήρα ή αγγείου. Στην περίπτωση που αναφέρεται κανείς στην έρευνα και στην συλλογή δειγμάτων, αυτά τηρούνται σε Μουσεία ή Εκκλησίες τα οποία λειτουργούν                                     όπως ένα εργοστάσιο ατομικής έρευνας με καλύμματα, κρύπτες, σαρκοφάγους, πτέρυγες, εμπλουτισμό της συλλογής και σχηματισμό σκληρού πυρήνα                       (όπως συμβαίνει με τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης).   

NUDIS VERBIS= με λέξεις γυμνές ή καθαρές, με καθαρό λόγο, με ρητά λόγια                     ή ρήματα, με ρήσεις γυμνές

NUDUM PACTUM= γυμνή σύμβαση, ανεξέταστη, αδέσμευτη, άνευ σημασίας. Απλή συμφωνία η οποία δεν επιβεβαιώνεται από γραφή δεσμευτικής ισχύος.              Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει την τριπλή παραλλαγή                      στην ερμηνεία της λέξης «PACTUM»=  πακέτο, συμφωνία ή συμφωνία-πακέτο (χωρίς τα 2 να είναι 1). Στην διπλωματία, καταγράφονται και μυστικές συμφωνίες.

NUESTRA SEÑORA DEL PILAR= o νέος Καθεδρικός Ναός της Zaragoza Ισπανίας, έργο του 17ου αιώνος με 10 τρούλλους, 2 πύργους και διαστάσεις 60 μ. Χ 120 μ. Διοργανώνει την εορτή για την ανακάλυψη της Αμερικής. Βλ. LA SEO, LA LONJA, ALCÁZAR, AL(H)A(M)BRA, AMEREGES REGNANT και PIAZZA DELLA SIGNORIA.

NUGAE= μικροπρέπειες, παιδαριώδη πράγματα. Από εδώ προκύπτει                               και η έκφραση NUGAE CANORAE= μελωδικές μικρές, μικροπρέπειες

NULLA DIES SINE LINEA= καμιά ημέρα χωρίς γραμμή, ούτε μια ημέρα                        δίχως εργασία πάνω σε μιαν γραμμή ή διεύθυνση πορείας. Ρήση του Γαΐου Πλίνιου Σεκούνδου η οποία περιέχεται στην ΦΥΣΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ αλλά έχει δανειστεί           από τον Απελλή που το έκανε κάθε ημέρα. Πρέπει να συγκριθεί με την φράση DIEM PERDIDI. Σημειωτέα η εκτίμηση του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε.                      ότι μια καλύτερη ακόμα μετάφραση πιστή στο πνεύμα αυτού που θέλουν να πουν                     οι ποιητές, οι ζωγράφοι, οι ιστορικοί και οι φυσιοδίφες θα είναι:                                    «Καμιά Θεά (του Κινηματογράφου) δεν στερείται την γραμμή της».

NULLA LEX COMMODA OMNIBUS EST= κανείς νόμος δεν συμφέρει σε όλους, δεν είναι δυνατόν να εξυπηρετεί τα συμφέροντα όλων ανεξαιρέτως.                               Μια ακόμα εντυπωσιακή αποκάλυψη από αυτό το ρητό που πρέπει να θεωρείται επίσης από τα πλέον σημαντικά για τον μελετητή της διεθνούς διπλωματίας                  και του διεθνούς δικαίου αλλά και της διπλωματίας και του δικαίου της χώρας του

NULLA LINEA SINE DECORE= «καμιά γραμμή χωρίς κόσμημα».

NULLA NUOVA, BUONA NUOVA= κανένα νέο ίσον καλό νέο

NULLA POENA SINE LEGE= «ΟΥΔΕΜΙΑ ΠΟΙΝΗ ΑΝΕΥ ΝΟΜΟΥ». Πρόκειται            για αρχή του αρχαίου Ρωμαϊκού Δικαίου που καθιερώθηκε το 509 π.Χ.,                         όταν η Σύγκλητος κατήργησε την Βασιλεία και η Ρώμη έγινε Δημοκρατία                      του Λατίου, δηλαδή λίγο πριν την αυγή του Ε´ προ Χριστού αιώνος. Βασικά, υποκρύπτει την σκέψη ότι για να υπάρξει ποινή πρέπει να υπάρχει νόμος: η σκέψη αυτή, κατά την γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε., έχει 2 σκέλη. Πρώτον, υποτίθεται ότι θέλει να πει  πως υπερασπίζεται τον αθώο αφού δεν μπορεί κανείς να τιμωρηθεί άνευ νόμου. Δεύτερον, στην πραγματικότητα τιμωρεί                       τον αθώο, δεδομένου ότι από την στιγμή που υπάρχει ή εφευρίσκεται                                   ή ανακαλύπτεται ή ανασύρεται από το παρελθόν ειδικός νόμος που να ταιριάζει στην ανάγκη καταδίκης του πολίτη είναι πολύ εύκολο να υπάρξει καταδίκη. Ταυτόχρονα, θέλει να υποστηρίξει την άποψη ότι κάθε ποινή που έχει επιβληθεί είναι και νόμιμη. Αυτό, ωστόσο, δεν είναι αλήθεια και έχει αποδειχθεί ότι δεν ισχύει: βλ. και την συνδυαστική ισχύ των ρητών NON OMNE LICITUM HONESTUM                  &  NON OMNE QUOD LICET HONESTUM EST. Στον 20ο αιώνα, την λογική αυτή εκμεταλλεύθηκε το Σταλινικό καθεστώς στις δίκες της Μόσχας: ο Στάλιν αρνιόταν να εκτελέσει κάποιον χωρίς δίκη. Αφού γινόταν η δίκη και κρινόταν ένοχος,                      ο Στάλιν τον εκτελούσε. Γνωστή είναι η δήλωση Στάλιν: «Ένας θάνατος δεν είναι τίποτε, ένα εκατομμύριο θάνατοι είναι απλή στατιστική».