VEDUTA= VENDUTA= «Άποψη», απαθανατισμός της πραγματικότητας μέσα σε πλαίσια
συνθηκών μύθου, «Βεντουτισμός»: μορφή πίνακα η οποία παρέχει ακαδημαϊκή αλλά
τοπογραφικά ακριβή άποψη του αστικού τοπίου πόλεως (σε αντίθεση με το φυσικό
τοπίο). Στην τεχνική αυτή ειδικεύθηκε ο Joseph Mylord William Turner και ο καλλιτέχνης ζωγράφος των μέσων του 18ου
αιώνος Giovanni Antonio Canal ή ΚΑΝΑΛΕΤΟ (1697-1768) με παλάτια, τοπία και κανάλια, ιδίως VEDUTE της πλατείας Αγ.
Μάρκου Βενετίας που άφησε
το «ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ» με το έργο «ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ» στην Πινακοθήκη Βενετίας.
Υπήρξε μαθητής του Λούκα Καρλεβάρις (1663-1730). Το έργο του ΚΑΝΑΛΕΤΟ
(1697-1768) συνδέεται –μέσω BELLOTO– με το έργο
του μαθητή του ΓΚΟΥΑΡΝΤΙ (1712-1793) λόγω των όψεων που δίδουν στην Πινακοθήκη
της Ακαδημίας της Βενετίας: ο Francesco Guardi εκ Βενετίας (1712-1793) με τα αδέλφια του Gianantonio (1699-1760)
και Nicoló
(1715-1785) –και των οποίων η αδελφή Cecilia παντρεύτηκε τον Τιέπολο– εξειδικεύθηκε στις VEDUTE. Τα έργα του Giovanni Battista (Giambatista) Tiepolo (1696-1770) –με την συμμετοχή των Lorenzo Tiepolο και Domenico Tiepolo– εντοπίζονται στο PALAZZO DUCALE και στο Μουσείο Ακαδημίας Βενετίας και στα 4
μυθολογικά θέματα στην Πινακοθήκη της Ακαδημίας της Βενετίας (ενώ το σχέδιο
ΗΛΙΟΣ στο Μουσείο Καλών Τεχνών του Huston, H ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ στο Μιλάνο, Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ στο Λούβρο, Η
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΑΙΩΝ στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών) αλλά κυρίαρχα στον
κύκλο τοιχογραφιών στην αίθουσα KAΪΖΕΡΖΑΑΛ του Ανακτόρου του Βύρτσμπουργκ με το
ιερό VIERGENHEILIGEN το
οποίο έχει στο εσωτερικό του ναό 14 Αγίων: το Ανάκτορο αυτό –κτισμένο ως
ναός που πρέπει να βλέπεται κάτωθεν ενώ συνδέεται με τον
Αρχιεπισκοπικό Πύργο του Βύρτσμπουργκ, με την
Αρχιεπισκοπική Πινακοθήκη του Βύρτσμπουργκ, με τον ναό της Ουτρέχτης, με την
Αίθουσα των Οβάλ Κατόπτρων και την Αίθουσα του Πολέμου του Ανακτόρου Βερσαλλιών
και το έργο του Κράναχ στην Βιττεμβέργη αλλά κυρίως και
πρωτίστως με το έργο των Giovanni Battista & Domenico Tiepolo & του Neumann στην Αυτοκρατορική Αίθουσα του Ανακτόρου
Βύρτσμπουργκ με θέμα Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΙΚΟΥ ΤΟΥ ΛΟΡΕΤΤΟ ή ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ
ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΟ ΛΟΡΕΤΤΟ της
Μουσ. Ακαδημίας Βενετίας– είναι έργο του αρχιτέκτονα Baltasar Neumann (1687-1773) και συνδέεται κυρίως (με κοινό
στοιχείο την μορφή ρομπότ) με το έργο «COLUMBINΕ ET ARLEQUIN» του Βαττώ στο Μητροπολιτικό Μουσείο Νέας Υόρκης.
O μαθητής του
Tiepolo, Jacobi Robusti Tintoretto (1518-1594)
δίδει το σύνολο των έργων
του σε όλον τον κόσμο αλλά κυρίως στην Βενετία όπου συμπλέκονται άρρηκτα
με τα έργα του Tiepolo και
εξακτινώνονται στην
Ισπανία: ξεχωρίζει Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ του 1592, ο κύκλος Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ του
1590 στο βήμα της Αίθουσας του Ανωτάτου Συμβουλίου που κατεστράφη από πυρκαϊά στο
PALAZZO DUCALE ενώ έχει προηγηθεί Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ του Λούβρου το
διάστημα 1565-70 (τα 2 αυτά έργα συνδέονται με τα έργα Mantegna-Costa-Perugino για το STUDIOLO), ο ΓΑΜΟΣ ΕΝ ΚΑΝΑ το 1561, Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ
ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ το 1559, Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ
το 1547, και οι 4 πίνακες ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΣΤΑΥΡΩΣΗ, ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ, ECCE HOMO, ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ,
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΤΗΣ ΜΑΝΝΑΣ στην
Βενετία συν το έργο του ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ και όλα αυτά σε σύνδεση με την
βασιλική του Αγ. Μάρκου ενώ, παράλληλα, τα έργα του Tintoretto συνδέονται μέσω
της Μεγάλης Σχολής του San Rocco με το σύνολο των έργων του Τισιανού. Με το έργο
ΓΟΛΓΟΘΑΣ και με το έργο Ο ΓΑΜΟΣ ΕΝ ΚΑΝΑ του 1564 στο Λούβρο,
το νήμα του ΜΥΣΤΙΚΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ του Tintoretto συνεχίζει ο Paolo Caliari ή VERONESE (1528-1588) με
σκοπό το ζωντάνεμα
των προσώπων στον θεατρικό διάκοσμο μέσω των μνημειωδών τοιχογραφιών που
αφιερώνει στην δόξα της θρυλικής πολιτείας
της Βενετίας και όπου
κλείνει τον Χρυσούν Αιώνα της ακμής του ουμανισμού αλλά και την
Χρυσή Εποχή της Σχολής της Βενετίας του 16ου αιώνα: ΤΟ ΓΕΥΜΑ ΣΤΟΥ ΛΕΥΪ ή ΔΕΙΠΝΟ
ΣΤΟΥ ΛΕΥΪ (Μουσείο της Ακαδημίας, Βενετία, 1560) και Ο ΓΑΜΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ
ΛΕΒΙ ή ΟΙ ΓΑΜΟΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΛΕΒΙ ή Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΛΕΒΙ (Πινακοθήκη της
Ακαδημίας Βενετίας, 1573) βάση του Ευαγγελίου, πίνακας σε συνδυασμό με τον
πίνακα ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ της Ακαδημίας Βενετίας για τον οποίο δικάστηκε
από την Ιερά Εξέτασιν για ιεροσυλία στις
13/7/1573 και αθωώθηκε για να συνεχίσει την εξύμνηση της ομορφιάς του κόσμου.
Πιο γνωστή από όλες τις VEDUTE, όμως, είναι Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΤΟΛΕΔΟ (όχι «Το Τολέδο με
καταιγίδα» του 1600)
που συνδέεται με ΧΑΡΤΗ ΤΟΥ ΤΟΛΕΔΟ του 1614. Οι τοπιογράφοι καλούνται «VEDUTISTI». Διαφέρει από
τον «Βενετισμό» που εμφανίστηκε το 1608 και από τον
λεγόμενο «Βεντετισμό». Βλ. CAMERA OBSCURA, HORTUS CONCLUSUS
και LAPIS PHILOSOPHORUM.
VELA= πύργος στο ALCAZÓBA Ισπανίας.
VELLUM= περγαμηνή
VELUTI IN SPECULUM= όπως σε έναν καθρέφτη, σε ένα κάτοπτρο. Το
Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι μπορεί να απομονωθεί η
έκφραση «IN SPECULUM» και να
συνδυαστεί με τα ρητά «DECIPIMUR SPECIE RECTI», «SPECULATOR» και «SUB SPECIE AETERNITATIS» καθώς και με την φράση του Απ. Παύλου «ΒΛΕΠΟΜΕΝ ΔΙ’ ΕΣΟΠΤΡΟΥ ΕΝ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙ». Βλ. SUB SPECIE
AETERNITATIS, SPECULUM HUMANAE SALVATIONIS, SPECOLA VATICANA, SACRO SPECO, SPECILLUM
INSTRUMENTUM, INSULAE.
VENDOTENE MANIFESTO= «Μανιφέστο του Βεντοτένε», διακήρυξη από τον
μελλοντικό Ευρωβουλευτή Altiero Spinelli και τον συγγραφέα Albert Camus το 1941 με την οποία έκανε την εμφάνισή του ο
«φεντεραλισμός» και η Ευρωπαϊκή Ένωση Φεντεραλιστών η
οποία στηρίχθηκε σε στελέχη του αντιστασιακού
κινήματος ολόκληρης της Ευρώπης (από όλους τους πολιτικούς
χώρους: φιλελεύθερους, χριστιανοδημοκράτες, σοσιαλιστές, αριστερούς,
αναρχικούς) και διανοούμενους, συγγραφείς και δημοσιογράφους όπως οι Albert Camus, George Orwell, Ignazio Silone, Denis de Rougemont. Επίσης, το
Σχέδιο Συνθήκης Spinelli για το Σύνταγμα της Ε.Ε. είναι το
μοναδικό που ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ έχει ήδη
ψηφιστεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 14/2/1984. Οι
συναντήσεις της Γενεύης το 1944 κατέληξαν το 1945 στο Διεθνές Συνέδριο
της Ευρωπαϊκής Ένωσης των φεντεραλιστών στο Παρίσι καθώς και στις Συνόδους του
Μοντραί το 1947 και της Χάγης το 1948, όπου συμμετείχαν 1.000 άτομα από 19
ευρωπαϊκά κράτη με κεντρικό αίτημα την μείωση της ισχύος των
εθνικών κρατών και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων ώστε να προστατεύονταν στο εξής
οι Ευρωπαίοι πολίτες από τον κρατικό ολοκληρωτισμό. Το 1948 Καμύ και Όργουελ ίδρυσαν το «Επαναστατικό Κίνημα
της Ευρωπαϊκής Ένωσης» (σημειώνεται ότι το 1950 η Ρωσσία ονομαζόταν ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ
ΣΟΒΙΕΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ). Στην Σύνοδο της
Χάγης, όμως, εκδηλώθηκε οξεία σύγκρουση η οποία ξέσπασε ανοιχτά το 1956, οπότε
το φεντεραλιστικό κίνημα διασπάστηκε και έμεινε διχασμένο έως το 1973. Στην
«Ευρωπαϊκή Ένωση των Φεντεραλιστών»
βρίσκονται οι ρίζες του ομοσπονδιακού ιδεώδους και οι ιδανικές αρχές του
ευρωπαϊκού φεντεραλιστικού κινήματος διότι ακόμη και οι σημερινές επιδιώξεις των
υποστηρικτών της ομοσπονδιακής προσέγγισης υπολείπονται και συνιστούν
διολίσθηση έναντι των αρχικών επιδιώξεων
του φεντεραλισμού.
Βλ. και NON VELAT UMBRA DIEM
VENETUS= 2 κώδικες της ΙΛΙΑΔΑΣ. Βλ. και TOWNLEIANUS. Επίσης, VENETUS αυτοχαρακτηρίζεται ο Ιταλός ζωγράφος Carlo Crivelli
(1430/5-1500).
Βλ. ANCONAE
VENIA NECESSITATI DATUR= η ανάγκη δεν έχει κανέναν νόμο. Το
Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί εξαιρετικά σημαντικό αυτό το ρητό σε
σχέση με την επιστημονική συζήτηση περί ανάγκης-αναγκαιότητας και τήρησης των
νόμων του σύμπαντος αλλά το θέμα έχει και νομική αξία, επειδή στην ουσία
κρίνει την ανάγκη να αποφασίζει το δικαστήριο υπέρ του πολίτη ανώτερη από κάθε νόμο –το
αντίθετο είναι κατάχρηση, εκμετάλλευση και διαστρέβλωση του πραγματικού νοήματος
|
VENICE= η πόλη της Βενετίας & ο Φοίνιξ. Εξ ου και ο Ολλανδός ζωγράφος Jan Baptiste Ve(e)nix (1621-1660) καλλιτέχνης τοπιογράφος ιταλικών
τοπίων και νεκρών
φύσεων πουλιών o οποίος εργάστηκε στον πύργο Μπενσμπεργκ στο Ντύσσελντορφ. «Φοίνιξ» λέγεται και ο
Ολλανδός ζωγράφος Jan van Huysum. Σύγκρινε με LA FENICE.
VENI CREATOR SPIRITUS= πρόκειται για έκφραση η οποία έχει προέλθει από μετάφραση κειμένου ή
βιβλίου από τον Λούθηρο. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. την αποδίδει ως
ευχή «ελθέτω το Πνεύμα του Δημιουργού».
VENIUS= ο Φλαμανδός ακαδημαΐζων ζωγράφος εξ Αμβέρσας Otho Van Veen (1556-1629), δάσκαλος του Ρούμπενς. Προσέφερε
μιαν κλασικίζουσα απόδοση των ανθρώπινων μορφών και συνέδεσε τον μανιερισμό της
Ρώμης με τις Κάτω Χώρες.
VENIT SUMMA DIES ET IN ELUCTABILE TEMPUS= «Ήγγικεν η εσχάτη ημέρα και η αναπόφευκτος
τελείωσις».
VENI, VIDI, VICI= «ήλθον, είδον,
ενίκησα»: την φράση ανέφερε ο Ιούλιος Καίσαρ στον φίλο του –Αμάντιο– για την
νίκη την οποία πέτυχε επί του βασιλέως του Πόντου Φαρνάκη
στην Ζήλα της Μ. Ασίας το 47 π.Χ. εντός 5 ημερών. Την πληροφορία αναφέρει ο
Πλούταρχος στον «ΚΑΙΣΑΡΑ».
VENTIS SECUNDIS= με ευνοϊκούς ανέμους. Πιθανόν να πρέπει να
τίθεται μαζί με την ομάδα
των ρητών «SECUNDUM ARTEM», «SECUNDUM LEGEM», «SECUNDUM NATURAM», «SECUNDUM ORDINE», «SECUNDUM USUM».
Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. κρίνει ορθότερη την μετάφραση «με ευνοϊκούς οιωνούς».
VENUS PUDICA= «Αιδήμων Αφροδίτη», τρόπος παρουσίασης της θεάς ως
κόρης με συστολή σε αρχαίες τοιχογραφίες που εμπνέεται από την στάση της θεάς -χαρκατηριστικής του
Πραξιτέλους– στον πίνακα Η ΓΕΝΝΑ/ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ του
Μποτιτσέλλι το 1484 σε UFFIZI. Άλλοι τύποι εμφάνισης της Αφροδίτης είναι η Αφροδίτη
του Καπιτωλίου, η Αναδυόμενη, η Καλλίπυγος, η Αφροδίτη της Ακροκορίνθου. Βλ. AD SANCTOS, NASCITA DI VENERE, PRIMAVERA, NATIVITÀ, HUMANA PISCES
και PISCEM NATARE DOCES αλλά
σε σχέση με την απόδειξη DEMONSTRATIO MAXIMI ON CITUDINIS STEALLE VENERIS CAPITULUM.
VERA CRUZ= παλαιά εκκλησία, κτισμένη το 1208 στην δεξιά
όχθη του ποταμού ERESMA στην SEGOVIA Ισπανίας. Συνδέεται με την CASA DE LA MONEDA.
VERA HISTORIA= «Αληθινή Ιστορία», έργο του Λουκιανού.
VERA ICON= «Αληθινή Εικόνα». Η έκφραση, σύμφωνα με το
Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέεται με την πόλη Σιδώνα που
αντιπροσωπεύει την Ιερά
Σινδόνη (όχι το σώμα αλλά το πρόσωπο του Χριστού).
VERA PRO GRATIΙS= η αλήθεια βρίσκεται υπεράνω της ευνοίας, της
χάριτος
VERBA VOLANT, SCRIPTA MANENT= τα ρήματα (ή) τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν.
Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι μπορεί να περικοπεί το
δεύτερο σκέλος και να αναφέρεται ή να γράφεται κατά τρόπο ώστε να λέει ότι: τα
ρήματα (ή) τα λόγια «γραπτά μένουν» εσσαεί
VERBATIM AC LITTERATIM= λέξη προς λέξιν και γράμμα κατά γράμμα
VERBI GRATIA= Λόγου Χάρη. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.
θεωρεί το ρητό αυτό το
δεύτερο κορυφαίο για το αντικείμενο της εργασίας αυτής δεδομένου ότι δύναται η
χρήση του να αποδώσει μορφή και λόγο στα λόγια ρήματα.
VERBUM SAT SAPIENTI (EST)= το ρήμα χορταίνει τον σοφό (ή) μια λέξη για τον σοφό αρκεί. Το
Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. αισθάνεται την ανάγκη να αναφέρει εκ νέου την
φράση του Ευαγγελίου: «ΟΥΚ ΕΠ’ ΑΡΤΩ ΜΟΝΩ ΖΗΣΕΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΛΛ’ ΕΠΙ ΠΑΝΤΙ ΡΗΜΑΤΙ
ΕΚΠΟΡΕΥΟΜΕΝΩ ΤΩ
ΣΤΟΜΑΤΙ ΘΕΟΥ»
VERE SCIRE PER CAUSAS SCIRE= «η αληθινή γνώση είναι η γνώση των αιτίων», ρητό
του Francis Bacon
που σημαίνει ότι η γνώση είναι αληθινή μόνο όταν δίδει τα πραγματικά αίτια των
φαινομένων.
VERGINE MADRE FIGLIA DEL TUO FIGLIO= «Παρθένος Μήτηρ κόρη του υϊού σου»,
επιγραφή-απόσπασμα από το άσμα 33 του ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ του Δάντη στην σκάλα του
θρόνου της Παναγίας με 6 αγίους και 4 αγγέλους και το βρέφος στον πίνακα
ΙΕΡΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ που φιλοτέχνησε αρχικά με 7 φατνώματα ο
Μποτιτσέλλι περίπου το 1490 για την Αγία Τράπεζα της Εκκλησίας του
Αγίου Βαρνάβα (σήμερα σε UFFIZI). Βλ. SACRA CONVERSAZIONE αλλά κυρίως την διασύνδεση με τον LIBO και κατά κύριο λόγο με την PODESTAS με την οποία
υπάρχει ευθεία αναφορά
και με τα έργα του Αλτόφφερ και του Τεχνίτη του Άλκμααρ
(βλ. LAPIS PHILOSOPHORUM-RIJKSMUSEUM) αλλά και την
θεματολογία σε PLANISPHÆRII
COELESTIS HEMISPHÆRIUM SEPTENTRIONALE, GRACIA PARS SEPTENTRIONALE,
COSTITUZIONE DELLA REPUBBLICA SETTINSULARE, MONARCHIA.
VERISIMILITUDO= «πιστή απόδοση της φύσεως» (στην θρησκευτική
τέχνη).
VERITAS ODIUM PARIT= η αλήθεια προκαλεί έχθρα, γεννά το μίσος.
Φράση από την «ΑΝΔΡΙΩΤΙΣΣΑ»
Τερεντίου.
VERITAS TEMPORIS FILIA= έκφραση του Jordano Bruno η οποία αναφέρεται στην παρατήρηση των κομητών των αστέρων (ειδικά στην
επιβεβαίωση των
αναφορών του Πλινίου για την κομήτη του Ιππάρχου το 125 π.Χ.). Βλ. NULLA DIES SINE LINEA.
VERITATIS SIMPLEX ORATIO EST= η γλώσσα
της αληθείας είναι απλή. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί οπωσδήποτε ότι το ρητό
συνδέεται με το έργο του Ορατίου.
VERITÈS DE FAIT=
«εμπειρικές αλήθειες», έκφραση του Leibniz. Σύγκρινε με «A PRIORI»
VERITÈS DE RAISON=
«έμφυτες αλήθειες», έκφραση του Leibniz.
VEROLANUOVA= εκκλησία στην Βρέσκια.
VEROSPI= ο «ΔΙΑΣ VEROSPI», έργο του Gaspare Sibilla στην ΑΙΘΟΥΣΑ ΠΡΟΤΟΜΩΝ των έργων της VIA NOMENTANA της Ρώμης.
Υπάρχει και το έργο ΑΜΑΖΟΝΑ ΤΟΥ PALAZZO VEROSPI: το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει
«ΦΕΡΩ ΑΣΠΙΔΑ» –η απόδειξη δίδεται, άλλωστε, με την ανάλυση στο PALLADIO σε συνδυασμό με το έργο DE ARCHITECTURA και σε σχέση με το PALAZZO MATTEI DI JOVE– και θεωρεί ότι το
έργο αφορά την λεγόμενη ΑΜΑΖΟΝΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΚΛΕΙΤΟΥ, τον ΔΟΡΥΦΟΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΚΛΕΙΤΟΥ και την Ασπίδα της Αθηνάς,
ειδικά σε σχέση με την ερμηνεία των έργων Μποτιτσέλλι περί γέννησης της θεάς
της Σοφίας εκ της κεφαλής του Διός. Ειδικότερα, υπάρχει το έργο Η ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ
ΑΜΑΖΟΝΑ: αυτή ενώνεται με την ΑΜΑΖΟΝΑ ΜΑΤΤΕΙ (αντίγραφο
αγάλματος με μπρούντζο του Φειδία που
βρέθηκε στην VILLA MATTEI Ρώμης και εξηγείται βάσει του Κατά Ματ.
Ευαγγελίου) και με την AMAZONA SCIARRA (αντίγραφο αγάλματος με μπρούντζο του
Κρησίλα των ετών 444-430 π.Χ.): το σύνολο του έργου συνδέει τις 3 Σαρκοφάγους
Αγ. Ελένης, Κωνσταντίας, Αναστασίου (βλ. την ανάλυση της CAUSARUM COGNITIO, του PALAZZO BELVEDERE που αφορά διπλά
εξίσου την Κωνσταντία και την Αγ. Ελένη αλλά εξίσου και τον Σταυρό του Χριστού
σε σχέση με την SANTA ELENA αλλά αφορά και την κατασκευή των σωμάτων που
περιγράφει ο Pierro della Francesca στο έργο DE QUINCQUE CORPORIBUS REGOLARIS) αλλά και την σύνδεση των μελών του ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ ΤΟΥ BELVEDERE με τα έργα
Λυσίππου, Λεωχάρους, Εξηκία και με τα 6 αγάλματα της CORTILE DELLE STATUE του BELVEDERE και δίδει την
αποκατάσταση του G. Sibilla που έγινε μετά το 1770. Βλ.
και τις αναλύσεις περί των Σιβυλλών.
VERSAILLES= Ανάκτορο των Βερσαλλιών, Μουσείο: ήταν κτισμένο υπέρ του
θεσμού της απόλυτης μοναρχίας, κύρια διαμονή των Βασιλέων Γαλλίας ως την
Επανάσταση. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει: VERSAILLES =«ΑΫΛΟΙ ΣΤΙΧΟΙ».
Συνδέεται με τον αρχιτέκτονα André Le Nôtre και
με το έργο του Charles Le Brun (ο οποίος ίδρυσε το 1648 την Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής ενώ
δημιούργησε το στυλ Louis XIV)
που έκανε τις τοιχογραφίες στην
ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΠΤΡΩΝ στον καθρέφτη καθώς και στην ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ του
Ανακτόρου των Βερσαλλιών. Εδώ συνεργάστηκε με τον γλύπτη, εκπρόσωπο του Μπαρόκ,
Antoin Coysevox (1640-1720), γνωστόν για το έργο Ο ΕΡΜΗΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΠΗΓΑΣΟ στην TUILERIES Παρισίων. Το
θέμα συνδέεται με το τηλεσκόπιο της M. de Pompadour και το έργο του Joan Miro αλλά και με τα έργα
των Vignola-Alberti-Pozzo στην Εκκλησία IL GESÙ. Βλ. επιπλέον όλα τα
κτίσματα στην SEGOVIA και ειδικά LA GRANJA, CASA DEL LABRADOR, VILLA MEDICIS και VILLA MEDICI.
VESPA= «Σφίγξ», απόσπασμα επιγραφής σε Ναό που εικονίζεται στον πίνακα του Claude Lorrain-Gelle «ΕΝΑ ΛΙΜΑΝΙ» της Ρώμης, το 1674, στην
Παλαιά Πινακοθήκη Μονάχου. Βλ. οπωσδήποτε VILLA MEDICIS-VILLA MEDICI.
VESPINIANO= χωριό της Ετρουρίας όπου γεννήθηκε ο Giotto (βλ. την επιγραφή ILLE EGO SUM PER QUEM PICTURA EXTINCTA REVIXIT). Συνδέεται πρώτον με την λύση του
αινίγματος της Σφίγγας (VESPA), δευτερον με το έργο των Luca Signiorelli-Sebastiano Luciani (del Piombo) ο οποίος είχε το αξίωμα του
σφραγιδοφύλακα στην Αγ. Έδρα, τρίτον με το έργο του Andrea del Sarto Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΕ ΤΙΣ
ΑΡΠΥΪΕΣ το οποίο αναφέρεται στην άνοδο στην
κορυφή της Βασιλείας στον Ναό (βλ. SANTA CROCE, AD SUMMU REGNA TRONU DEFERTUR IN ALTUM, REGNO DI MOREA BELVEDERE, DEL GOVERNO DEI REGNI, ECCLESIA ET NUNC EST REGNUM CHRISTI REGNUMQUE COELORUM, REGNI CAELORUM), τέταρτον με τα
έργα LUPA CAPITOLINA-MATER MATUTA-CAPITOLINE, πέμπτον με το πρόγραμμα RENOVATIO URBIS. Βλ. DE TRANSLATIONE OBELISCI
VATICANI, OBELISCUS PAMPHILIUS, SEPTUAGINTA DUARUM, SERIE GIOVIANA, DE VIRIBUS ILLUSTRIBUS,
ELOGIA VIRORUM ILLUSTRIUM, PORTA JOVIA, TRIBUNA, GALLERIA PALATINA, SALA DELLA MERIDIANA, PALAZZO PITTI, UFFIZI, L’ ETRURIA PITTRICE, ETRETAT.
VETO= η
αρνητική ψήφος,
δικαίωμα προβολής ανατρεπτικής
αρνησικυρίας.
Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.
σημειώνει ευθύς εξαρχής
ότι στην αρχαία Ρώμη –προ του Ε´ π.Χ. αιώνος– το δικαίωμα ψήφου
ασκούνταν με βάση την οικονομική κατάσταση!
Στην αρχαία Ρώμη, VETO ονομάζεται το
δικαίωμα των δημάρχων να θέτουν εμπόδιο στην εκτέλεση των διαταγών ή να
ακυρώνουν της αποφάσεις
των υπάτων ή των υπολοίπων αρχόντων αν είναι
αντίθετες με τα συμφέροντα του λαού. Το VETO δεν ισχύει επί των πράξεων
των δικτατόρων που διαθέτουν απεριόριστη
νομοθετική και συντακτική εξουσία από το 82 π.Χ., οπότε και καταργήθηκε.
Στην λατινική, VETO σημαίνει
«απαγορεύω»
ενώ VETUS σημαίνει «παλαιός».
Στην διπλωματία, πρόκειται για
μιαν από της κάλλιστες διπλωματικές εκφράσεις που χρησιμοποιούνται
ανέκαθεν για
τις αποφάσεις Συνόδων Κορυφής και της Κοινοβουλευτικές διαδικασίεςή κάθε
περίπτωση λήψης αποφάσεων με ψηφοφορία. Η γνώμη
του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι πρέπει να χρησιμοποιείται με το
«EX VOTO»
και να εξεταστεί
μαζί με όλα τα υπόλοιπα σχετικά διπλωματικά ρητά –και ιδίως με το LIBERUM VETO.
Όταν σε μιαν συνάντηση,
διατυπώνεται άρνηση από ένα μέλος μιας συμμαχίας της μιαν
συμφωνία, συνθήκη, απόφαση ή υπογραφή κειμένου,
το VETO
ονομάζεται «δικαίωμα αρνησικυρίας»: Αν πρόκειται για μιαν απλή Σύνοδο για
λήψη αποφάσεων (Δήμου, Κοινότητας χωριού κ.τ.λ.) απλώς δεν μπορούν να ληφθούν
αποφάσεις. Αν πρόκειται για Σύνοδο Συμμαχίας όπως το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή
Ένωση ή για Συνέλευση του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. τότε το θέμα
γίνεται σοβαρό: αν θέσει VETO το Λουξεμβούργο στα όργανα της Ε.Ε., αυτό
σημαίνει ότι τα υπόλοιπα
μέλη του Οργανισμού πρέπει –λόγω
αλληλεγγύης, για θέματα ασφαλείας και προστασίας των συνόρων– θεσμικά να το ακολουθήσουν!
Το δικαίωμα ισχύει μόνο για
ζητήματα που αφορούν ζωτικά εθνικά συμφέροντα. Η σχέση είναι διαζευκτική:
είτε διατηρείται το VETO, οπότε δεν τίθεται θέμα κοινής άμυνας της
οργανισμού –ειδικά αν
έχει υπογραφεί συνθήκη εγγύησης των συνόρων του– είτε υπάρχει κατοχύρωση των
συνόρων, οπότε πρέπει να καταργηθεί. Στην Σύνοδο του Άμστερνταμ ζητήθηκε να
καταργηθεί το δικαίωμα VETO σε επίπεδο κορυφής, με το επιχείρημα ότι είναι
αναγκαία «μεγαλύτερη ευελιξία». Ζήτησαν, για την ακρίβεια, να
καθορίζεται το «ζωτικό
συμφέρον εφόσον υπάρχει αναστέλλουσα μειοψηφία». Εάν γινόταν αποδεκτή μια
τέτοια διαστρεβλωμένη ερμηνεία της «ευελιξίας», θα
επρόκειτο ουσιαστικά για ολοκληρωτική κατάργηση του δικαιώματος αρνησικυρίας,
κάτι που ασφαλώς δεν
εξυπηρετεί την λογική της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Ένα σημαντικό
θέμα είναι αν πρέπει να καταργηθεί ολοκληρωτικά το δικαίωμα αρνησικυρίας/veto (ακόμη και σε
ζητήματα συνταγματικής φύσεως) και –το σπουδαιότερο– αν είναι δυνατόν κράτη
μέλη της Ε.Ε. που συμμετέχουν σε μιαν «ενισχυμένη συνεργασία» να δεχθούν
στους κόλπους της κράτη που δεν ανήκουν καν στην Ε.Ε. (την ίδια στιγμή
που μερικά κράτη της Ε.Ε. δεν θα συμμετέχουν).
Η ουσία είναι ότι η λήψη αποφάσεων
με ομοφωνία δίνει την δυνατότητα
κατάργησης των «διευθυντηρίων» (DIRECTOIRE) και ανταποκρίνεται στην λειτουργία της
Ευρώπης ως Oμοσπονδίας.
Κύρια, VETO ή «ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΡΝΗΣΙΚΥΡΙΑΣ» είναι το δικαίωμα της
γυναίκας να αρνείται στον άνδρα τον οποίο δεν επιθυμεί και τα δικαιώματά της
κατοχυρώνονται από τις Συνθήκες περί Ολοκλήρωσης της
Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαίας γυναίκας –αν και αυτό είναι κάτι που
αποκρύπτεται από τα Μ.Μ.Ε. Βλ. SUFFRAGE και MADAME VETO.
Μπορεί, επίσης. να ειπωθεί
αντιστρόφως ότι δεν υπάρχει και δεν ισχύει
το «δικαίωμα αρνησικυρίας» για την απόρριψη μιας πρότασης ή για την
διάσωση μιας χώρας!
Μετά τα γεγονότα Ρωσσίας και
Τσεχίας (Πετρούπολη-Πράγα),
στις αρχές του 20ου αιώνα, τα μέλη της πλειοψηφίας σε μιαν
ψηφοφορία λέγονται «μπολσεβίκοι» και τα μέλη της μειοψηφίας «μενσεβίκοι».
Σημειώνεται ότι η Ιταλία έχει
συμφωνήσει να υπάρξει Γενική Ρήτρα «ευελιξίας» στην Ευρωπαϊκή Ένωση και έχει
ζητήσει να καταργηθεί το δικαίωμα VETO σε επίπεδο κορυφής. Ωστόσο, είναι ολοκληρωτικά
αντίθετη με την ιδέα της μεταβλητής γεωμετρίας και θεωρεί ως απαράδεκτη την
δημιουργία σκληρού πυρήνα.
|
VEXATA QUAESTIO= αμφισβητούμενο ζήτημα.
Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. κρίνει την έκφραση ιδιαίτερα
σημαντική για εργασίες
οι οποίες δεν είναι στην λατινική γλώσσα αλλά αναφέρονται σε ευρωπαϊκά ζητήματα
και θεωρεί ότι είναι πολύ όμορφη ώστε
να πρέπει να αξιοποιηθεί
|
VIA = η τυπική μετάφραση δίνει «δια μέσου» ή, τουλάχιστον «οδός» (όπως στο
παράδειγμα με την HERCULA VIA ή «Ηρακλεία Οδό»). Το Συμβούλιο Αντίστασης του
Ο.Η.Ε. μεταφράζει «βία» (και, αντιστοίχως, «Ηράκλειος Βία»). Πρόσθεσε και την
εξέταση των ρητών «FATA VIAM INVENIENT», «AUT INVENIAM VIAM AUT FACIAM», «VIA MILITARIS», «VIA MEDIA»
και «VIA CRUCIS, VIA LUCIS» σε συνδυασμό με το «PER VIAM». Δες και το ΠΡΕΛΟΥΔΙΟ
VIA ANTICA APPIA= «Αρχαία Αππία Οδός» λέει η τυπική μετάφραση,
«Αρχαία Αττιική Οδός» λέει η μετάφραση του Συμβουλίου Αντίστασης του
Ο.Η.Ε. Η οδός
αυτή βρίσκεται στην περιοχή των Κατακομβών της Ρώμης και των
λαβυρίνθων των πρώτων Χριστιανών καθώς και των τάφων και των μνημείων
των Ρωμαίων.
VIA AURELIA= η είσοδος από την Γαλλία στην Ιταλία, ειδικότερα
η αρχαία ρωμαϊκή οδός που οδηγεί στην Γαλατία. Είναι η περιοχή όπου βρίσκονται
τα ερείπια της Επαύλεως του GNEUS DOMITIUS ULPIANUS στον Πύργο CHIARUCCIA κοντά στον αρχαίο σταθμό των
Καρχηδονίων/Φοινίκων STATIO AD PUNICUM. Το Συμβούλιο Αντίστασης
του Ο.Η.Ε. μεταφράζει: «οδός
του Μάρκου Αυρηλίου». Βλ. για την Γαλατία BUSTA GALLORUM,
VAE VICTIS, PALAZZO PITTI, GALLERIA BORGHESE, για τον Ουλπιανό τα ρητά NON PLUS ULTRA- NEC PLUS ULTRA-AB ABSURDO-REDUCTIO AD ABSURDUM-AB INCONVENIENTI-CAUSA SINE QUA NON-ONUS PROBANDI-PACTUM EST PACTIO DUORUM PLURUMQUE IN IDEM PLACITUM και σε σύνδεση με τον Μάρκο Αυρήλιο και τον
Αύγουστο FORUM AUGUSTUM-CLIVUS CAPITOLINUS-CAPELLA GREGORIANA-PALAZZO PITTI-PALAZZO NUOVO-PALATIUM-PIAZZA DELLA REPUBLICA και την LA FENICE.
VIA CRUCIS, VIA LUCIS= «η οδός του σταυρού, οδός του φωτός».
VIA DEI MAGISTRATI= «οδός των δικαστών» αναφέρει η τυπική μετάφραση.
«ΟΔΟΣ ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ» λέει η μετάφραση του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. Η οδός
αυτή έχει τις προσόψεις των κτιρίων της Φλωρεντίας (συνδέεται με το PALAZZO VECCHIO, το PALAZZO PITTI και το PALAZZO DEL TE
μέσω TRIBUNA ως τηλεσκόπιο με κυάλι).
VIA FIRENZE= οδός στην Ρώμη όπου βρίσκεται το Θέατρο της
Όπερας. Το
Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει: «ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ», «ΟΔΟΣ ΤΩΝ
ΑΝΘΕΩΝ».
VIA LATINA= οδός της Ρώμης με Χριστιανική κατακόμβη. Το
Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει: «ΟΔΟΣ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΙΚΩΝ» ή
«ΛΑΤΙΝΑ ΟΔΟΣ». Σημειώνει εκ νέου ότι η λέξη LATINA σημαίνει «Η ΑΘΗΝΑ». Βλ. PATROLOGIA LATINA,
OPERA LATINA, LINGUA LATINA RUSTICA, ACHRADINA, CATACUMBAS, CUBICULI, POPULI,
RES GESTAE.
VIA MEDIA= το μέσον, η μέση οδός, το μέσον μεταξύ 2
άκρων.
Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «Η οδός των Media», «το κανάλι των Media». Αξίζει να ληφθούν
υπ’ όψιν οι αναφορές σε «VIDEO MELIORA PROPOQUE(,) DETERIORA SEQUOR», «FATA VIAM INVENIENT», «AUT INVENIAM VIAM AUT FACIAM», «PER VIAΜ», «SINE-STUDIO», «ΤΙΒΙ», «STUDIA HUMANITATIS», «STUDIA IN MORES» και όλα αυτά σε
σχέση με την
εφαρμογή των νόμων και της ηθικής του έργου ΤΟ ΦΙΛΗΜΑ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΚΑΙ Η
ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝ. ΧΩΡΩΝ από το ΠΡΕΛΟΥΔΙΟ και τις αναφορές στα ρητά περί
Θεολογίας αλλά και αυθεντίας στην πολιτική-διπλωματική ισχύ καθώς και στην
εξωτερική πολιτικής αλλά και πολιτικής υγείας όπως διαφαίνονται από τις
εκφράσεις περί δυνάμεως με χαρακτηριστική την «HERCULA VIA» και την διπλή έννοια
της «VIA MILITARIS»: προσέξτε ότι VIS= δύναμη, VITA= ζωή
VIA MILITARIS= στρατιωτική οδός. Το Συμβούλιο Αντίστασης του
Ο.Η.Ε. προχωρά έτι περαιτέρω στην οδό αυτή και μεταφράζει «στρατιωτική
βία» και έτι
περαιτέρω πλέον: «οδός της ομιλίας» και, τρίτον, «δύναμη ρητορική». Αξίζει να μελετήσει ο αναγνώστης
όλες τις εκφράσεις που συνδέονται, στην διεύθυνση αυτή
του νου, με την λέξη VIA και σε συνδυασμό με τα ρητά περί VIRTUS= αρετή, ανδρεία
VIA REGIA= «Βασιλική Οδός». Η έκφραση προέρχεται από το
έργο του Alberti DE RE AEDIFICATORIA και
αναφέρεται στην αρχιτεκτονική Θεάτρου. Ωστόσο, το Ελληνικό ρητό είναι
«Δεν υπάρχει Βασιλική οδός για την Γεωμετρία».
VIA SACRA= «Ιερά Οδός», η οδός η οποία διασχίζει ολόκληρη
την Ρωμαϊκή Αγορά. Βλ. FORUM ROMANUM.
VIATORUM HOC EST DE MONTIBUS PLANETARUM = έργο του Michael Maier το οποίο εκδόθηκε στο Oppenheim το 1618. Συνδέεται με τα έργα του Robert Fludd. Βλ. ATALANTA FUGIENS.
VIA VENETO= «οδός της Βενετίας», αριστοκρατική οδός στην
Ρώμη. Στην αρχή
της, βρίσκεται ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΚΥΡΗΝΑΛΙΟΥ του 18ου αιώνος το οποίο κτίστηκε με την
συμμετοχή του αρχιτέκτονα Μαντέρνο και είναι
η
κατοικία του Προέδρου της Δημοκρατίας. Επίσης, στην ίδια οδό, βρίσκεται ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ, το
οποίο αποτελεί έδρα του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Βλ. SPECOLA
VATICANA, PIAZZA MINERVA, PORTA DI SAN SPIRITO, TRINITA DEI MONDI, PALAZZO MATTEI
DI JOVE, CUIRINALE.
VICE VERSA= αντιστρόφως, με άλλη σειρά
VICTIS HONOS= Στους ηττημένους ανήκει η τιμή. Λέγεται μεταξύ
παικτών
VICTORIA REGINA IMPERATRIX= «Νίκη Βασίλισσα Αυτοκράτειρα».
VIDA COETÀNIA= έργο του Raimundo Lulio στα τέλη του 13ου αιώνος
VIDE ET CREDE= όρα και πίστευε
VIDELICET= ονομαστικώς
VIDEO LUPUM= «Λύκο βλέπω», η έκφραση σημαίνει ότι πλησιάζει
εχθρός ή
ανεπιθύμητο πρόσωπο. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. επισημαίνει την λέξη «VIDEO» σε σχέση με την
όραση και τις Ανθρωπιστικές Σπουδές «STUDIA HUMANITATIS» αλλά και ότι ο «Λύκος» είναι αστρονομικό όργανο
χάραξης πορείας πλοίων ενώ συνδέεται με την ανατροφή Ρώμου και Ρωμύλου. Βλ. LUPA CAPITOLINA, HOMO HOMINI LUPUS, LINGA.
VIDEO MELIORA PROPOQUE(,) DETERIORA SEQUOR= «Βλέπω τα κάλλιστα και τα επιδοκιμάζω αλλά κάνω το
χείριστο» ή «Γνωρίζω το καλό και το προτείνω αλλά ακολουθώ το κακό». Το ρητό
ανήκει στην Μήδεια, στις ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ Οβιδίου. Το Συμβούλιο Αντίστασης του
Ο.Η.Ε. το συνδέει απευθείας με τα ρητά «VIA MEDIA», «HERCULA VIA», «SINE-STUDIO», «ΤΙΒΙ», «STUDIA HUMANITATIS», «STUDIA IN MORES», «STUDIUM LOQUENDI»
VIDETUR= εμφανίζεται
VIDE UT SUPRA= δες τα άνωθεν. Το Συμβούλιο Αντίστασης του
Ο.Η.Ε. σημειώνει την εν δυνάμει χρήση του ρητού για τον προσανατολισμό προς τα
άνωθεν με την έννοια
του Θεού, των «άνωθεν»
VI ET ARMIS=
με βία και όπλα, με δύναμη και άρματα, με δύναμη και με χέρια
VI FORMAE =
για λόγους καθαρά τυπικούς
VIGILATE ET ORATE= Έσω σε επαγρύπνηση και προσεύχου (ή) κοίτα
VIGILIA= αγρύπνια, βάρδια, φρουρά, νυκτερινή περίπολος.
VILA DEL SEMINARIO= «Έπαυλις του Σεμιναρίου», στρατιωτικό
νοσοκομείο στην πόλη της
Φερράρας όπου αναπτύχθηκε η ομάδα καλλιτεχνών της
Μεταφυσικής Ζωγραφικής με επικεφαλής τον Ντε Κίρικο. Βλ.
LA VOCE, CAPO D’ ISTRIA, PALAZZO SCHIFANOJA, PITTURA METAFISICA.
VILIUS ARGENTUM EST AURO, VIRTUTIBUS AURUM= το ασήμι είναι λιγότερο πολύτιμο από το χρυσάφι
και (ο) χρυσός σε σχέση με την αρετή.
VILLA BELVEDERE= Έπαυλη στην Ρώμη, οικία του Juliano Medici (γιου του MAGNIGICO).
VILLA BORGHESE= VILLA PINCIANA = Έπαυλη του οίκου Borghese (διαφέρει από την Πινακοθήκη GALLERIA BORGHESE). Σημαντικά είναι
τα έργα «ΕΠΙΛΕΚΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΒΙΛΑ ΜΠΟΡΓΚΕΖΕ» του Antonio Nibby το 1832 και «OI ΝΕΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΤΗΣ ΒΙΛΑ ΜΠΡΟΓΚΕΖΕ,
ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΟΥΜΕΝΗΣ ΠΙΝΤΣΑΝΑ» του Luigi Canina το 1828. Βλ. πρωτίστως γενικά PORTA PINCIANA και GALLERIA BORGHESE και ειδικά
VILLA DI POGGIO IMPERIALE, VILLA MEDICIS, VILLA MEDICI.
VILLA CARREGI= η βίλα του Πέτρου των Μεδίκων, πλουσιότερου
ανθρώπου της Φλωρεντίας. Βλ. CARREGI,
VILLA CARREGI, ACCADEMIA DI CARREGI, MONTECAVALLO, PALAZZO MEDICI.
VILLA D’ ESTE= Έπαυλη του 1550 στην αρχαία πόλη Τίβολι με
Καθεδρικό Ναό του 17ου αιώνος. Το
αρχιτεκτονικό σχέδιο του Palace είναι έργο του Ligorio. Βλ. TIVOLI
VILLA DI POGGIO IMPERIALE= Έπαυλη του Μεγάλου Δούκα Τοσκάνης. Το Συμβούλιο Αντίστασης του
Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι στην Φλωρεντία το 1343 διορίστηκε ισόβιος ηγεμόνας ο
Δούκας των Αθηνών Γκωτιέ της Βρυέννης. Βλ. PORTA PINCIANA, VILLA BORGHESE, VILLA MEDICI, VILLA MEDICIS αλλά κυρίως δες το θέμα της συμφωνίας στο έργο LE VITE DE PIU ECCELENTI PITTORI, SCULTORI, E ARCHITETTORI και στην UFFIZI.
VILLA FLORIDIANA= Έπαυλη Νεάπολης με Μουσείο.
VILLA JULIA= Εθνικό Μουσείο εντός της Έπαυλης του Πάπα
Ιουλίου στην οδό BELLE ARTI (Καλών Τεχνών), κοντά
στην VILLA MEDICI και στην VILLA BORGHESE. Βλ. STORIA DELLE BELLE ARTI IN ITALIA, ACCADEMIA DELLE BELLE ARTI, REGNO
DI MOREA BELVEDERE, ACTA SANCTORUM, BASILICA JULIA, JULIA VENEZIA, COLONIA JULIA CORINTHUS, COLONIA LAUS JULIA CORINTHIENSIS, FORUM JULIUM, FORUM AUGUSTUM,
VILLA MEDICI.
VILLA MADAMA= έργο του Ραφαήλ, ιδρυμένη στους πρόποδες του MONTE MAΡΙΟ Ρώμης. Βλ. PALAZZO MADAMA
VILLAMAGNA= περιοχή της Ιταλίας με ενοριακή εκκλησία που έχει πίνακες του ROSSO FIORENTINO.
VILLA MEDICEA= έργο του Μιχαηλάγγελου στην Φλωρεντία.
VILLA MEDICI= Έπαυλη των Μεδίκων στην Ρώμη. Την VILLA MEDICI Ρώμης περιγράφει ο
ιστορικός Τέχνης και ζωγράφος (1573-1644) Giovanni Baglione. Για την ακρίβεια, είναι
έργο του Flaminio Ponzio το 1500, έχει πανόραμα της Βασιλείας του
Ήλιου και βρίσκεται στον POGGIO IMPERIALE στον
λόφο Πίντσο, κοντά στην VILLA BORGHESE. Περιέχει ιματιοφυλάκιο, παρεκκλήσι, σαρκοφάγο
και την λεγόμενη «Αίθουσα της Αυγής». To 1630, επιπλεον, ο
Ισπανός ζωγράφος Velásquez
φιλοτέχνησε την ελαιογραφία «Η ΕΠΑΥΛΗ ΤΩΝ ΜΕΔΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΡΩΜΗ» (βρίσκεται στο PRADO) που συνοδεύεται από
τοπία της Βίλας των Μεδίκων. Το
1637 ο ζωγράφος Claude Lorrain φιλοτέχνησε το έργο «ΛΙΜΑΝΙ
ΜΕ ΤΗΝ ΒΙΛΑ ΤΩΝ ΜΕΔΙΚΩΝ» (το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί, επομένως,
ότι το έργο Lorrain συνδέεται με την συλλογή του οίκου Λωρραίνης και ότι το «ΛΙΜΑΝΙ ΜΕ ΤΗΝ
ΒΙΛΑ ΤΩΝ ΜΕΔΙΚΩΝ» συνενώνεται με το έργο του Τοσκανού
διανοούμενου, κριτικού Τέχνης, θαυμαστή του Καμίγ
Πισαρό και μέντορος του κινήματος Μακιαγιόλι Diego Martelli και του γιου του Ernesto στον οίκο τους στο
Λιβόρνο –στο ακρωτήριο Καστιλιοντσέλο– και με την φιλία τους με το κίνημα STRAPAESE και τους Fattori-Rosa στο Νησί της Γοργόνας).
Το 1800 η VILLA MEDICI ήταν Δημοτικό Πάρκο και πέρασε στην δικαιοδοσία
της Γαλλίας: έκτοτε, αποτελεί έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας που ίδρυσε με σκοπό
την τελειοποίηση των Καλών Τεχνών ο Λουδοβίκος ΙΔ´. Βλ.
οπωσδήποτε το έργο LE VITE DE PITTORI SCULTORI
ET ARCHITETTI του Giovanni Baglione σε σχέση με τα 16 σχέδια Ραφαήλ (δες TEMPIO MALATESTIANO και τις 2
ΚΑΠΕΛΛΕΣ KITZI-SIXTINA
σε σχέση με την MADONNA SIXTINA και τα 2 TONDO DONI-PITTI με κέντρο την DOMUS AUREA. Kατόπιν βλ. VILLA MEDICIS και VESPA, και LAS LANZAS-LA GRANJA-CASA DEL
LABRADOR-VERSAILLES και
μετά VILLA DI POGGIO IMPERIALE, PORTA PINCIANA, PALATIUM, LIBER VERITATIS, LE GUIDE, DOMUS AURORA,
VILLA JULIA, TERRANUOVA και ιδίως LEGENDA AUREA.
VILLA MEDICIS= «Η ΒΙΛΑ ΤΩΝ ΜΕΔΙΚΩΝ», έργο του Γάλλου
ζωγράφου Jean Baptiste Camille Corot ο οποίος είναι ο
δάσκαλος του ρεαλισμού στην τοπιογραφία,
ειδικός στο ιστορικό τοπίο με παραστάσεις μυθολογικών σκηνών και αρχαίων
μνημείων. Το έργο αποτελεί μελέτη του φωτός και συνοδεύεται
από τα θέματα: «ΤΟ (ΡΩΜΑΪΚΟ) ΦΟΡΟΥΜ», «Η
ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΣΑΡΤΡΗΣ» ή «Ο ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΣΑΡΤΡ», «Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΝΤΟΥΑΙ» του 1871, «Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΗΣ
ΝΑΝΤΗΣ» του Λούβρου, «ΚΟΛΟΣΣΑΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ», «ΛΟΥΤΡΟ ΤΗΣ
ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ» του Μπορντώ, «ΞΑΠΛΩΜΕΝΗ ΝΥΦΗ», «ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ», «Η
ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ», «ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΓΑΛΑΖΙΑ».
VILLANI= οι χωρικοί
VILLANOVA= ο Σταθμός του Βορρά στην PLAZA DE ORIENTE Βαρκελώνης. Συνδέεται με PUEBLO ESPANOL, PALACIO REAL, PALACIO NATIONAL.
VILLAS FLORENTINES= «Επαύλεις της Φλωρεντίας», πίνακας του 1926 από τον Paul Klee. Βρίσκεται στο Κέντρο
Pompidou. Βλ.
AD MARGINEM.
VINCIT AMOR PATRIAE= η αγάπη για την Πατρίδα υπερισχύει, νικά
(ή) η Αγάπη νικά
την Πατρίδα
VINCIT OMNIA VERITAS= όλα τα νικά η αλήθεια
VINCIT QUI PATITUR= «Ο ΕΠΙΜΕΝΩΝ ΝΙΚΑ».
VIOLA D’ AMORE= «Το Βιολί της Αγάπης», μουσικό όργανο με
ψηφίδες από φίλντισι
το οποίο βρίσκεται στην Δημοτική Συλλογή Εφαρμοσμένων Τεχνών Μιλάνο.
VIRGO INTER VERGINES= «Παρθένος μεταξύ των Παρθένων», πίνακας
ελαιογραφίας Ολλανδού τεχνίτη προ του 1500, στο RIJKSMUSEUM. Βλ. την
ανάλυση της έκφρασης HORTUS CONCLUSUS.
VIRI ILLUSTRES= «Ένδοξοι Άνδρες», πρότυπα τα οποία θεωρούσε ως
ιδεώδη για τους νέους ο Πετράρχης.
VIR SAPIT QUI PAUCA LOQUITOR= σοφός όποιος λέει λίγα
VIRTUS IN ACTIONE CONSISTIT= η αρετή συνίσταται στην πράξη, στην δράση. Το
Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι το ρήμα CONSISTIT σημαίνει «συνίσταται» αλλά εδώ έχει την έννοια
της σύνθεσης. Ακόμα, ότι η φράση «ΙΝ ACTIONE» μπορεί να απομονωθεί και να εφαρμοστεί μόνη της
«στην πράξη», «σε
εφαρμογή»
VIRTUS MILLIA SCUTA= η αρετή/αξία χίλιες ασπίδες
VIRTUS SOLA NOBILITAT= η αρετή μόνη εξευγενίζει
VIRTUTE ET ARMIS= με την αρετή και τα όπλα, με την ανδρεία και τα
άρματα
VIRTUTE ET FIDE= με αρετή και πίστη
VIRTUTE ET LABORE= με αρετή και εργασία
VIRTUTI, NON ARMIS, FIDO= την αρετή
εμπιστεύομαι, όχι τα όπλα (ή) την αξία πιστεύω, όχι τα
χέρια (ή) την ανδρεία πιστεύω, όχι τα άρματα (ή) με την αρετή πιστεύω,
όχι με τα όπλα κ.τ.λ.
VIRTUTIS AMORE= με αγάπη της αρετής
VIRTUTIS FORTUNA COMES= η τύχη/περιουσία είναι η σύντροφος της αρετής. Βλ. τα ρητά AUDACES FORTUNA JUVAT», «AUDENTES FORTUNA JUVAT», «FORTES
FORTUNA JUVAT», «FORTUNA FAVET FORTIBUS», ««FABER SUÆ FORTUNÆ», «DEO NON
FORTUNA». Σημειώστε ότι σταδιακά η VIRTUS αποκτά την σημασία
της «αξίας».
VIRTUTIS MARIS ASTRUM= επιγραφή στο μωσαϊκό «Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ» στον τρούλλο
του Καθεδρικού Ναού του Τορτσέλλο Ιταλίας. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.
μεταφράζει: (Χαίρε) «Άστρο
της Αρετής της Μαρίας» όπου η Μαρία συμβολίζει την θάλασσα. Βλ. και την σύνδεση με την SACRA STELIS CORONA.
VIS-Á-VIS=
απέναντι, αντίκρ
VIS COMICA= «Η δύναμη της Κωμωδίας» (Επίγραμμα του
Καίσαρα
για τον Τερέντιο)
VIS CONSILI EXPERS MOLE RUIT SUA= η
δύναμη που στερείται κρίσεως
πέφτει και καταρρέει κάτω από το βάρος της ίδιας της δύναμής της.
Το ρητό αυτό είναι το τρίτο
σπουδαιότερο στην εργασία αυτή διότι ολοκληρώνει το τέταρτο σπουδαίο ρητό (βλ. «RUIT MOLE SUA») ενώ συνδέεται με την
ολοκλήρωση της ΡΗΤΡΑΣ ΟΥΛΠΙΑΝΟΥ και του ΠΑΚΕΤΟΥ ΟΥΛΠΙΑΝΟΥ με βάση την
συνεισφορά ΤΕΡΤΥΛΛΙΑΝΟΥ και ΚΟΥΪΝΤΙΛΙΑΝΟΥ με βάση το Πεντάγραμμο και τον
ΚΑΝΟΝΑ που χάραξε ο ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΣ και
συνθέτει τον «ΧΡΥΣΟ ΚΑΝΟΝΑ» Χριστού. Βλ.
και τα ρητά AB INCONVENIENTI σε
άμεση σύνδεση και σύγκριση με το ρητό BEATI POSSIDENTES και ONUS PROBANDI αλλά έχε υπ’ όψιν το σύνολο που
δημιουργείται από την ΤΕΤΡΑΔΑ πλήρωσης των ρητών DEDUCTIO AD ABSURDUM - ABSURDUM REDUCTIO AD – REDUCTIO AD ABSURDUM - AB ABSURDO. Το Συμβούλιο
Αντίστασης του
Ο.Η.Ε. προτείνει στον αναγνώστη να σχεδιάσει την όλη εικόνα των ρητών με βάση τους απλούς
συμβολισμούς των αριθμών που έχει δώσει στην εισαγωγή του έργου και με τις
αντιστοιχίες
ΤΡΙΑΔΑ-ΤΕΤΡΑΔΑ-ΤΕΡΤΥΛΛΙΑΝΟΣ-ΠΕΝΤΑΓΡΑΜΜΟ-ΚΟΥΪΝΤΙΛΙΑΝΟΣ-ΟΚΤΑΒΙΟΣ-ΟΚΤΑΒΑ-ΟΥΛΠΙΑΝΟΣ. Βλ. σε μιαν άλλη μουσική και
συμβολική διάσταση την σχέση ΙΟΥΒΕΝΑΛΙ-Πινδάρου με τον ναό ABU SIMPEL.
|
VIS CONSERVATRIX NATURAE= «η δύναμη διατήρησης της φύσεως». Το Συμβούλιο
Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει την πολλαπλή ερμηνεία που έχει –όχι το λατινικό ρητό– αλλά η
ίδια η Ελληνική μετάφραση λόγω της διπλής σύνταξης και σημασίας της λέξης
«διατήρηση». Επίσης, από άλλη πλευρά, μεταφράζεται και ως «η θεραπευτική δύναμη
της φύσεως».
VIS DOMINI= εκκλησία του San Michele για την οποία ο ζωγράφος Jacopo Carucci (ΠΟΝΤΟΡΜΟ) φιλοτέχνησε το 1518 μεγάλο πολύπτυχο.
Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ». O ΠΟΝΤΟΡΜΟ το διάστημα 1554-6 έγραψε ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ με σκοπό
την Αναγέννηση του Οίκου των Μεδίκων όπου εκφράζεται υπέρ των
ιδεών της Στοάς (Στοϊκών). Βλ. POGGIO A GAIANO.
VISÉE TERRITORIALE= «εδαφική βλέψη», όρος της διπλωματίας
VIS INERTIÆ= η δύναμη της αδράνειας. Το Συμβούλιο Αντίστασης
του Ο.Η.Ε. μεταφράζει, δίνοντας νέα διάσταση: «η αντίσταση των νεκρών στην
δύναμη που εφαρμόζεται
πάνω τους»
VISIO SINE COMPREHENSIONE= «ακατανόητο όραμα», «όραση δίχως κατανόηση»,
έκφραση του Νικολάου Κουζάνου για τον Θεό η οποία εννοεί την μυστική ενατένιση
VIS MEDICATRIX NATURAE= η θεραπευτική δύναμη της φύσεως
VIS VITAE= η δύναμη της ζωής
VITA BREVIS, ARS LONGA= πρόκειται για λατινική παραλλαγή περικοπής του αρχαίου ελληνικού ρητού το
οποίο –ολοκληρωμένο– είναι «Ο ΒΙΟΣ ΒΡΑΧΥΣ
Η ΔΕ ΤΕΧΝΗ ΜΑΚΡΑ (Ο ΔΕ ΚΑΙΡΟΣ ΟΞΥΣ)» και υπάρχει σε εικονογραφημένο χειρόγραφο της
Εθνικής Βιβλιοθήκης Παρισίων. Βλ. για το ίδιο θέμα
πρωταρχικώς το τετράπτυχο του συνδυασμού LIBRO D’ ORE-PAXTIBI MARCE EVANGELISTA MENS–SACRIFICIUM LAUDIS HONORI-AMEREGES REGNANT και την σημασία του, μετά την θεματολογία
των ρητών AVE GRATIA PIETA DOMINUS TECUM, PIETÀ, LA PIETÀ, IMAGO PIETATIS, INSTITUTO DELLA PIETÀ ως προς την CAPELLA PIETÀ, την CAPELLA SIXTINA, το ρητό Γαλιλαίου ET PUR SI MUOVE και την απόδειξή του από τον Γεώργιο Τραπεζούντιο σε σχέση με την επιγραφή AMEREGES REGNANT και την PRAGMATICA SANCTIO.
VITA BRUNELLESCHI= «Η Ζωή του Μπρουνελέσκι», έργο του Antonio Manetti στο διάστημα
1470-1480. Σημειώνεται ότι ο Μπρουνελέσκι υπήρξε ο πρώτος που παρουσίασε τις αρχές του
αναγεννησιακού στυλ για την γεωμετρική προοπτική: το σύνολο των κανόνων για την
απεικόνιση ενός τριδιάστατου χώρου πάνω σε μιαν επίπεδη επιφάνεια. Βλ. SANTO SPIRITO, SANTA CROCE.
VITA CONTEMPLATIVA= ο θεωρητικός βίος (σε αντίθεση με τον πρακτικό
βίο).
VITAE PATRUM= «Βίοι των Πατέρων της Ερήμου» αναφέρει η τυπική
μετάφραση για τον τίτλο αυτού του βιβλίου το οποίο περιέχει ιστορίες που
συνδέονται με τον θρύλο LEGENDA AUREA-LEGENDA SANCTORUM. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει
«ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ».
VITAE VIA VIRTUS= οδός της ζωής η αρετή (ή) βία της ζωής η αρετή
(ή) η
ανδρεία/αξία
VITALIS DE BONONIA= υπογραφή του ζωγράφου Βιτάλε ντα Μπολώνια.
VITAM IMPENDERE VERO= «αφιερώνει την ζωή του στην αλήθεια» (ή) «να δίνεις την ζωή σου
για την αλήθεια» (ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΣ)
VITA NUOVA= «Νέα Ζωή», έργο του Δάντη. Βλ. LIBO, DIVINA COMMEDIA, COMMEDIA DELL’ ARTE, SANCTUS BENEDICTUS,
LEGENDA (MAIOR-SECUNDA-SANCTORUM-AUREA), CONCORDI LUMINE MAIOR, BEATRICE, BEATA
BEATRICE D’ ESTE.
VITA PLOTINI= «Ζωή του Πλωτίνου» ή «Πλωτή Ζωή» ή «Πλούσια
Ζωή», έργο του
Πορφυρίου.
VITTE DE PITTORI, SCULTORI E ARCHITETTI MODERNI= «ΒΙΟΙ» ή «ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΖΩΓΡΑΦΩΝ,
ΓΛΥΠΤΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ», έργο του 1572 ή 1642
ή 1672 περί της ιδέας του ωραίου, κείμενο-οδηγός του κλασσικισμού του
1600 βασισμένο στην λατρεία των αρχαίων και του Ραφαήλ από τον
Giovan(ni) Pietro Bellori (1613-1696) εκ
Ρώμης (βιβλιοθηκάριο
του Βατικανού και της Βασίλισσας Χριστίνας της Σουηδίας, αρχαιοδίφη,
συλλέκτη, ιστορικού και κριτικού τέχνης αλλά και ποιητή). Θεωρείται ο μέγας
θεωρητικός του Ιταλικού Κλασσικισμού.
VIVACE= ζωντανά, πολύ ζωηρά
VIVA LA MUSICA= «Ζήτω η Μουσική», Κανόνας του Praetorius 15ου αιώνα
VITA SINE LITTERIS MORS EST= θάνατος είναι η ζωή χωρίς γράμματα, χωρίς λογοτεχνία
VIVAT RESPUBLICA! = Ζήτω η Ρεπουμπλικανική Δημοκρατία
VIVIT POST FUNERA VIRTUS= η αρετή επιβιώνει του τάφου, ζει μετά την
κηδεία η αρετή/αξία
VIVE MEMOR LETI= ζήσε χωρίς φόβο του θανάτου
VIVERE EST COGITARE= ΖΗΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΚΕΠΤΕΣΘΑΙ
VIVERE PARVO= να ζεις για λίγο. Η φράση λέγεται με νόημα
λιτότητας και
εγκράτειας
VOLENS ET POTENS= επιθυμών και δυνατός, ικανός
VOLUNTAS REGIS SUPREMA LEX= «η θέληση του βασιλέως υπέρτατος νόμος».
VOLUPTAS= «ηδονή», κράτος του σώματος υπό το οποίο αρέσκεται ο άνθρωπος να
κατοικεί. Κεντρική έννοια στα γραπτά του Thomas More
–κυρίως υπό το φιλοσοφικό της νόημα– η οποία αντλείται από την αρχαία Ελλάδα.
VOS EXEMPLATIA GRAECA NOCTURNA VERSATE MANU, VERSATE DIURNA= Φράση από την ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ του Ορατίου: «εσείς να
τα έχετε στα χέρια σας νύχτα και μέρα τα ελληνικά μοντέλα»
VOTA VITA MEA= έχω αφιερώσει την ζωή μου
VOULOIR C’ EST POUVOIR= η βούληση (ή) το θέλημα, αυτό ισοδυναμεί με το δικαίωμα/ισχύ
(ή) αυτό σημαίνει να έχεις την ικανότητα, δηλ, να μπορείς να υλοποιήσεις κάτι. Εννοεί ότι
από την ώρα που κάποιος θέλει κάτι, μπορεί να το κάνει. Η
αντίστροφη μετάφραση είναι επίσης ορθή, διότι ισοδυναμεί με το ότι από την ώρα
που κάποιος μπορεί να κάνει κάτι, το ότι θέλει δεν είναι αναγκαίο και, άρα, το
κάνει χωρίς να το θέλει: «δεν υπάρχει δεν μπορώ
αλλά δεν
θέλω». Υπάρχουν και άλλες ερμηνείες, επισημαίνει το Συμβούλιο Αντίστασης του
Ο.Η.Ε. Βλ. την αντιστοιχία στις φράσεις «LA PROPRIÉTE C’ EST LE VOL» και «L’ ÉTAT C’ EST MOI» και την λύση που δίνει το «C’ EST SELON»
VOX(,) ET PRAETEREA NIHIL=
μια φωνή(,) και ύστερα από αυτά τίποτε –κανένα νόημα
VOX POPULI, VOX DEI= VOCE DI POPOLO, VOCE DI DIO = «φωνή Λαού, οργή Θεού» λέει η τυπική μετάφραση.
Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει κι αυτό τυπικά κατ’ αρχάς «φωνή
Λαού, μήνις Θεού» και περισσότερο ουσιαστικά «φωνή Λαού, φωνή Θεού»
VOX PRINCIPALIS= η κύρια μελωδική γραμμή ενός Γρηγοριανού
Μέλους με τα αρχικά
μέλη της Δυτικής Εκκλησίας όπως κωδικοποιήθηκαν από τον Πάπα
Γρηγόριο τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Το θέμα συνδέεται με το
ΓΡΗΓΟΡΙΑΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ που καθιερώθηκε το 1582 μ.Χ. και με το ΙΟΥΛΙΑΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ του Ιουλίου
Καίσαρα το 46 π.Χ. Βλ. RES GESTAE και FORUM JULIUM. Σύγκρινε με MUSICÆ PRINCEPS, PRINCIPIA,
PHILOSOPHIAE NATURALIS PRINCIPIA MATHEMATICA, ALIUNDE και PRINCEPS CIVIUM . Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι
πρέπει να μεταφράζεται «η Πρώτη Φωνή» ή «η φωνή του Πρίγκηπα».
VULGATA= η λατινική μετάφραση της Βίβλου, δηλαδή της Αγίας Γραφής, από τον Άγιο Ιερώνυμο η
οποία διέδωσε τον Χριστιανισμό στην Ευρώπη. Βλ. BIBLIA LATINA
VULGATA
VULNERANT OMNES, ULTIMA NECAT= όλες πληγώνουν, η εσχάτη
σκοτώνει. Η τυπική μετάφραση αναφέρει ότι το ρητό
αναφέρεται στις ώρες και εννοεί, άρα, την τελευταία και εσχάτη ώρα του
θανάτου. Το ρητό τίθεται ως επιγραφή από τους Καθολικούς στις
πλάκες ωρολογίων εκκλησιών η δημόσιων μνημείων. Ωστόσο, το Συμβούλιο
Αντίστασης του Ο.Η.Ε. έχει μιαν αντισυμβατική ερμηνεία που δίδει ακόμα
καλύτερο νόημα σε σχέση με το κοινοτικό πλαίσιο στήριξης του έργου αυτού: θεωρεί ότι το ρητό
ισχύει όχι για την τελευταία ώρα αλλά για την ULTIMA RATIO και ότι εφαρμόζει
τέλεια στις νομικές συνέπειες
που έχει η ULTIMA RATIO των νόμων: ΟΛΕΣ ΟΙ ΛΟΓΙΚΕΣ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ, ΜΟΝΟΝ Η ΕΣΧΑΤΗ ΚΑΙ
ΑΠΟΛΥΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΣΚΟΤΩΝΕΙ
(η καλύτερη μετάφραση είναι αυτή που συνδυάζει και τις 2
περιπτώσεις
και δίνει το αποτέλεσμα ότι «ο θάνατος είναι η εσχάτη λογική», δηλαδή
η τελευταία. Αυτοσχεδιάζοντας, παίρνουμε εκ νέου το
ρητό «MORS ULTIMA RATIO»
|
WIENER SCHULE= η Σχολή του Φανταστικού της Βιέννης &
έκθεση στο
Ντύσελντορφ το 1976. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι υπάρχει και WIENER AKTIONISTEN (Ακτιονιστές
της Βιέννης).
WOVERIUS= ο ουμανιστής Γιαν Γοβέριους, μαθητής
και συνεργάτης του Giusto Lipsio ή Γιούστους Λίψιους (1547-1606), Φλαμανδού
ουμανιστή, λατινιστή
και φιλόσοφου Καθηγητή Πανεπιστημίου, γνωστού για τον σκύλο-φύλακα Mopsus. Αμφότεροι
συνεργάζονταν στην επιλογή της θεματογραφίας των πινάκων του Ρούμπενς.
WUNDERKAMMER= «Αίθουσα των Θαυμάτων», η αρχική έδρα του Βρεττανικού Μουσείου
ZODIACUS VITAE= Λατιν. Διδακτικό ποίημα, έργο του Palingenius που δημοσιεύθηκε
το 1534 με σάτιρα επί των μοναχών. Πραγματοποιεί αναφορές που συνοδεύονται από
θρήνους επειδή ο κόσμος έχει παραδοθεί στην εξουσία του κακού δαίμονος Σαρκόθεου. Το
έργο κυκλοφόρησε στο Ρόττερνταμ το 1772. Μετά το 1908, διδασκόταν στα σχολεία του
Ηνωμένου Βασιλείου ως συνέχεια
του ποιήματος του Λουκρήτιου (βλ. DE RERUM NATURA και ANIMA MUNDI)
που περιείχε κλήσεις προς την θεά Αφροδίτη και ως ηθική διδαχή του Επίκουρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου