Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ - ΜΕΡΟΣ Θ'

NUMINA= «Νουμηνία», υπερφυσική δύναμη ανιμιστικού χαρακτήρα η οποία λατρευόταν στην Ρώμη και ήταν συνδεδεμένη με τους κύκλους της φύσης,                  την ευφορία, την γονιμότητα και την γεωργία.    

NUNC AUT NUNQUAM= τώρα ή ποτέ. Όμορφη ρήση αλλά δύσκολη

NUOVA INTERPRETAZIONE= Νέα Μετάφραση

NUOVA RETTORICA= τίτλος τον οποίο αποδίδει ο Bartolomeo da San Concordio στα 3 έργα ΡΗΤΟΡΙΚΗ του Κικέρωνος. Βλ. οπωσδήποτε DE INVENTIONE                  και AMMAESTRAMENTI DEGLI ANTICHI.

O BEATA ECCLESIA= «Ω όμορφη Εκκλησία!», αρχή ύμνου του Αγ. Αυγουστίνου

OBELISCUS PAMPHILIUS= έργο του Athanasius Kircher το οποίο δημοσιεύθηκε στην Ρώμη το 1650 (στηρίζεται στα έργα του Marsilius Ficinus αλλά και του John Dee, ειδικά στην MONAS IEROGLYPHICA από τα διαγράμματα της οποίας αναπαράγει από καθρέφτη την ένδοξη μορφή του Αιγυπτιακού ή Ερμητικού χαρακτήρα του Σταυρού, διαγράμματα που βασίζονται στα άρθρα                         του Jordano Bruno ARTICULI CENTUM ET SEXAGINTA  ADVERSUS HUIUS TEMPESTATIS  MATHEMATICOS ATQUE PHILOSOPHOS) και περιέχει                      σε εικόνες τα ιερογλυφικά του λεγόμενου ΟΒΕΛΙΣΚΟΥ ΤΗΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΕΩΣ               ή OBELISCUS HELIOPOLITANUS της ΗΛΙΟΥΠΟΛΕΩΣ (δηλ. Πόλεως «Κόρης               του Ήλιου») με το Αγγλικό αλφάβητο. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Θεού θεωρεί ότι ο Οβελίσκος μπορεί να ερμηνευθεί «Οβελίας» ή «Αμνός»  εάν συνδυαστεί                 με εκφράσεις όπως «ECCE AGNUS DEI». Βλ. τον CRUX ANSATA ή CRUX HERMETICA σε OEDIPUS AEGYPTIACUS καθώς και DE TRANSLATIONE OBELISCI VATICANI συν ISEUM CAMPENSE.

OBITER DICTUM= παρεμπιπτόντως, τυχαία παρατήρηση

OBJECT TROUVÉ= «τυχαίο αντικείμενο», ειδική μορφή τέχνης η οποία συνδέεται  με την Ακαδημία Breslau και το κίνημα “Die Brücke”.

OBRADOIRO= η Δυτική πτέρυγα του Καθεδρικού Ναού του Αγ. Ιακώβου                     της Κομποστέλης, έχει πρόσοψη BAROQUE με 2 υψηλούς Πύργους 76 μ.                       και, ανάμεσά τους –στο αέτωμα– το άγαλμα του Αγ. Ιακώβου.                                     Πίσω από την OBRADOIRO, είναι η Κρύπτη της Δόξας (PORTICO                                   DE LA GLORIA) που συνδέεται με το θέμα της ALTAMIRA αλλά κυρίως                        με CAMPOSANTO-COMPOSANTO, με την SANTA CRUZ, με τον CATEDRAL SANTA CRUZ, το MUSEO SANTA CRUZ, το COLLEGIO DE SANTA CRUZ                  και την SANTA CROCE. Βλ. HORREO, IRIA FLAVIA, TORRE DE LA TRINIDAD και LA TRINIDAD.

OCCASIO LEGIS= αφορμή νόμου. Το ρητό σημαίνει ότι η θέσπιση νόμου                         έχει πάντοτε την ιστορική αφορμή της. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.            δεν απορρίπτει την δική του μετάφραση του ρητού ως «ευκαιρία να μιλήσεις»                    ή «ευχέρεια ως προς το λέγειν» 

OCCASIONE DATA= ευκαιρίας δοθείσης, αφορμή λαβών, καιρού τυχών.                      Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δίδει και την εκσυγχρονισμένη μετάφραση «ευκαιριακή συνάντηση» ή «τα δεδομένα της υποθέσεως»

OCTAVIUS= «Οκτάβιος», έργο του Μινούσιου του Ευτυχούς όπου ο Καικίλιος               ως αμύντωρ του παγανισμού δίδει οδηγίες ομιλίας: «Δεν πρέπει κανείς                               να εξοργίζεται με τους νέους που δεν έχουν μελετήσει, που είναι ξένοι                              με τα γράμματα, ακαλλιέργητοι ακόμα και στις προστυχέστερες των τεχνών                 αλλά εμμένουν σε απόψεις που τις παίρνουν ως σίγουρες και ιδίως για αυτόν                   τον νέο που είναι ο πλέον υψηλός και ο πλέον μεγαλειώδης στην φύση                                  και για τον οποίο ακόμα και η φιλοσοφία, που διεκδικεί να τον κατακτήσει                  ανά τους κύκλους των αιώνων, αμφιβάλλει ακόμα και τώρα;»

ODI PROFANUM VULGUS= μισώ τους κοινούς θνητούς, τον προφανώς βέβηλο                και βουλγκάρ όχλο. Φράση του Ορατίου η οποία –κατά την άποψη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε.– πρέπει να συνδέεται με τις «Ωδές» του.

ODRINT, DUM METUANT= ας με μισούν, αρκεί να με φοβούνται (ATTIUS, σύμφωνα με το έργο «DE OFICIIS» Κικέρωνος

OEDIPUS AEGYPTIACUS= έργο τουAthanasius Kircher το οποίο δημοσιεύθηκε            το 1652 στην Ρώμη με θέμα τα ιερογλυφικά και υποστηρίζει ότι τα εφηύρε                       ο Ερμής Τρισμέγιστος όπως και τον CRUX ANSATA ή CRUX HERMETICA.                     Το έργο αναλύει τους ορισμούς για τον Θεό που υπάρχουν στο CORPUS HERMETICUM, την φιλοσοφία αλλά και την θρησκεία και τους νόμους                        των Αιγυπτίων και των ιδεών των Πλατωνικών καθώς και όλα τα Αιγυπτιακά μνημεία και οβελίσκους αλλά και τις σημασίες των ιερογλυφικών.                             Mελετά ιδιαιτέρως την πόλη η οποία καλείται ΗΛΙΟΥΠΟΛΙΣ, δηλ. «Κόρη                     του Ήλιου» και τον λεγόμενο ΟΒΕΛΙΣΚΟ ΤΗΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΕΩΣ ή OBELISCUS HELIOPOLITANUS (τα ιερογλυφικά του Οβελίσκου αναπαρίστανται στο έργο του OBELISCUS PAMPHILIUS). O OEDIPUS AEGYPTIACUS στηρίζεται στην Λατινική μετάφραση του Ficinus ΠΟΙΜΑΝΔΡΗ-ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ και στο έργο DE VITA COELITUS COMPARANDA. Βλ. CRUX ANSATA ή CRUX HERMETICA, OBELISCUS PAMPHILIUS, DE TRANSLATIONE OBELISCI VATICANI και ISEUM CAMPENSE.

OFFICIALIS= Εκκλησιαστικός Άρχων, «Οφικιάλιος»

OFFICINA GENTIUM= το εργαστήριο του κόσμου. Σημειώστε ότι μπορεί η φράση να συνδυαστεί με το «EX OFFICIO»

OFFICTUM= καθήκον, αξίωμα

ΟΜΕΝ FAUSTUM= ευνοϊκός οιωνός. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. επιμένει ότι πρέπει οι σχετικές εκφράσεις να ερμηνεύονται σε σχέση με τον Φάουστ και τον Φάουστους

OMNE IGNOTUM PRO MAGNIFICO= κάθε άγνωστο, λαμπρό (τυπική μετάφραση ρητού του Τάκιτου). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει το ρητό αυτό  με αναφορά στον Λαυρέντιο τον Μεγαλοπρεπή των Μεδίκων (IL MAGNIFICO) και πρωτοτυπεί με την μετάφραση «όλα άγνωστα προ του Μεγαλοπρεπούς».                 Βλ. DONATIO CONSTANTINI.

OMNE SOLUM FORTI PATRIA= πρόκειται για παραλλαγή του ρητού                         στον «Επιτάφιο» του Θουκυδίδη: «ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΠΑΣΑ ΓΗ ΤΑΦΟΣ»

OMNE TRINUM PERFECTUM= κάθε τριάδα, κάθε τι με τρία, αυτό είναι τέλειο

OMNE VIVUM EX OVO= κάθε ζωντανό (προέρχεται) από αυγό, από κύκλο.               Φράση του William Harvey ο οποίος το 1628 έκανε μια μελέτη για το κυκλοφορικό σύστημα και την καρδιά. H έρευνα του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. αποδίδει επίσης τις μεταφράσεις  «Ουδέν εκ του μηδενός» και «κάθε ζων από αυγό» αλλά η προσωπική μετάφραση έχει το νόημα «κάθε ζων από σφαίρα γεννιέται», εννοώντας την υδρόγειο σφαίρα του κόσμου. Το Συμβούλιο Αντίστασης                       του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι στην βιολογία ο γενετικός κώδικας για έναν ολόκληρο οργανισμό βρίσκεται εντός του αυγού και λειτουργεί  με βάση το μόριο του DNA. Για την σύνδεση με την ζωγραφική, βλ. TEMPERA

OMNEM MOVERE LAPIDEM= να μην αφήνεις λίθον επί λίθου                                     που να μην κινήσεις ή να μην μετακινήσεις, κάθε λίθο να τον συγκινήσεις. Σύγκρινε με τις φράσεις «LAPIS PHILOSOPHORUM», «LAPIS LAZ(Z)ULI»                                        και με το ΕΥΚΛΕΙΔΕΙΟ ΑΙΤΗΜΑ 

OMNIA AD DEI GLORIAM= όλα εκ δόξης Θεού (ή) όλα προς δόξαν Θεού

OMNIA BONA BONIS= όλα καλά για τον καλό

OMNIA ENIM QUAE MODO COMPLENTUR ANTEA PROPHETATA SUNT= «Διότι όλα όσα προηγουμένως είχαν προφητευθεί, τώρα εκπληρώνονται»                             ή –με βάση το νόημα της μετάφρασης που δίδει το Συμβούλιο Αντίστασης                           του Ο.Η.Ε.– «είναι όλα τα ρητά είναι προφητείες που εκπληρώνονται τώρα». Φράση από τις «Αφηγήσεις στους Ψαλμούς», «ENNARATIONES IN PSALMOS» του Αγ. Αυγουστίνου.   

OMNIA MEA MECUM PORTO= ό,τι έχω, το φέρνω μαζί μου (ΒΙΑΣ Πριηνεύς) 

OMNIA MUTANTUR= όλα τα πράγματα αλλάζουν. Θα παρομοιάζαμε το ρητό           με «ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ» του Ηρακλείτου αλλά το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. κρίνει ότι ενυπάρχει η διάσταση της έννοιας «όλα μεταλλάσσονται»

OMNIA VINCIT AMOR= τα πάντα νικά ο Έρως, φράση από τα ΒΟΥΚΟΛΙΚΑ                ή ΕΚΛΟΓΕΣ Βιργιλίου. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ορθή                  και την μετάφραση «Έρως ανίκατε μάχαν». Οι στίχοι έχουν δώσει το έναυσμα           για πίνακες που έχουν επίκεντρο το μυθολογικό θέμα «ΕΡΩΣ ΝΙΚΗΤΗΣ».  

OMNIA VINCIT LABOR= τα πάντα κατακτά η εργασία. Σύγκρινε με το «LABOR OMNIA VINCIT IMPROBUS»

OMNIS ARS NATURAE IMITATIO EST= κάθε τέχνη φύσεως μίμησίς εστι.                  Ρητό του Σενέκα

ON REVIENT TOUJOURS= ξαναγυρίζει πάντοτε κανείς στις παλιές του αγάπες. Πρόκειται για φράση από την JOCONDA, ρομάντσο του Ιζουάρ. Ωστόσο,                      το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. κρίνει ότι το ρητό –δίχως να χάνει                         την ειδυλλιακή του σήμανση– πρέπει να χρησιμοποιείται αυτούσιο «ΞΑΝΑΓΥΡΙΖΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ» σε σχέση με την «Αιώνιο Επιστροφή» του Nietzsche                      και σε σχέση με τα εμβλήματα της Αναγεννήσεως «ΕΚ ΤΗΣ ΤΕΦΡΑΣ ΜΟΥ ΑΝΑΓΕΝΝΩΜΑΙ» και «LE TEMPS REVIENT» (Ο ΧΡΟΝΟΣ ΓΥΡΙΖΕΙ ΕΚ ΝΕΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΙΣΩ)

ONUS PROBANDI= το βάρος της αποδείξεως μιας επιχειρηματολογίας. Σίγουρη θεωρείται από το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. η σύνδεση                        του φορτίου του ζυγού σε μιαν επιχειρηματολογία περί «onus» με την προσφιλή στους Λατίνους συγγραφείς αναφορά στον «όνο» η οποία φθάνει                                    στο αποκορύφωμα με τα 3 κείμενα του Απουληΐου («Χρυσούς Όναγρος», «Αλληγορική» και «Πλατωνικός- Platonicus») αλλά λαμβάνει το έναυσμα                        από τα ρητά του Χριστού περί «ελαφρού φορτίου» και «χρηστού ζυγού»:                   βλ. οπωσδήποτε το νόημα του ρητού «VIS CONSILI EXPERS MOLE RUIT SUA»   που ολοκληρώνει το ρητό «RUIT MOLE SUA» σε άμεση σχέση με το επιχείρημα              «AB INCONVENIENTI» και το ρητό BEATI POSSIDENTES και σε λειτουργική συνάρτηση, όμως, με την ΡΗΤΡΑ ΟΥΛΠΙΑΝΟΥ και το ΠΑΚΕΤΟ ΟΥΛΠΙΑΝΟΥ με βάση τον ΚΑΝΟΝΑ που χάραξε ο ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΣ και ολοκλήρωσε                                  ο Τερτυλλιανός και είναι, προφανώς, ο «ΧΡΥΣΟΥΣ ΚΑΝΩΝ» του Χριστού.                     Βλ. AUREA MEDIOCRITAS και LEGENDA AUREA-LEGENDA SANCTORUM                 και SERMO PERFECTUS.

OPERA= Εργασία, Έργο, Λειτουργία, Θέατρο Επιχειρήσεων, Θέατρο για Όπερα, Όπερα ή Μελόδραμα (μελοποιημένο έμμετρο δράμα με συνοδεία ορχήστρας, σκηνοθεσία και χορεογραφία). Αποτελείται από τα κείμενα του «LIBRETTO»                      –στο οποίο ειδικεύθηκε τον 19ο αιώνα ο Rossini και ο Verdi– και την μουσική.                Έχει υπόθεση μυθολογική, ιστορική ή θρησκευτική. Προήλθε από τα θρησκευτικά δράματα του 15ου αιώνος και έχει ρίζες στην μουσική απαγγελία της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Γεννήθηκε από την επιθυμία των λογίων της Ιταλίας                      να επαναφέρουν στην ζωή την αρχαία ελληνική τραγωδία. Περιέχει αισθηματικές και ρομαντικές σκηνές με συνοδεία ύμνων ή τραγουδιών αλλά και πράξεις βίας ενώ τελειώνει με τέλος καλό. Υπάρχει και το σατυρικό, «κωμικό μελόδραμα».                     Η μικρή όπερα λέγεται «οπερέττα», «OPERETTE», μουσικό θεατρικό έργο                          με κωμικό χαρακτήρα στο οποίο συνδυάζεται η μουσική και ο χορός                                 με τον διάλογο σε πεζό λόγο. Σημειώνεται ότι η διάταξη των οργάνων                              και των φωνών σε μιαν συμφωνική ορχήστρα και χορωδία ανταποκρίνεται πλήρως με την δομή του χώρου ενός αρχαίου ή σύγχρονου θεάτρου                                      ή Κοινοβουλίου (σημείο το οποίο είναι κεντρικό στην εργασία αυτή).

OPERA= έργο του Giovanni Francesco Pico το οποίο εγράφη μετά τον θάνατο                του θείου του, Pico della Mirandola, και δημοσιεύθηκε στην Βασιλεία το 1572-1573. Περιλαμβάνει τα κείμενα EXAMEN VANITATIS DOCTRINAE GENTIUM                         και DE RERUM PRAENOTIONE και συνδέεται με την Βιογραφία του Pico della Mirandolla που έγραψε επίσης ο ίδιος (μεταφράστηκε από τον Thomas More                  στην Αγγλική προ του 1510). Βλ. την επίθεση του Giovanni Francesco Pico                      κατά του Πέτρου εξ Abano ως προς το PICATRIX στο ASTROLABIUM PLANUM και σε σχέση με το επαναστατικό σχέδιο στο έργο DE (R)EVOLUTIONIBUS ORBIUM COELESTIUM.

OPERA CITATO= op.cit.= στο προμνησθέν έργο

OPERA DEL DUOMO= το Χοροστάσιο της Μητροπόλεως Φλωρεντίας.                        Βλ. COLLEGIO DEL CAMBIO και CIBORIUM.

OPERA LATINA= «Έργα Λατινικά», το σύνολο του έργου του Thomas More               που είχε γραφεί στην Λατινική γλώσσα πριν το 1520 για θέματα ανθρωπισμού            και εκδόθηκε στην Louvain το 1565. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ορθή την ερμηνεία «ΟΠΕΡΑ ΛΑΤΙΝΑ». Το θέμα της γλώσσας του More συνδέεται με την ομιλία σε Ελληνική και Λατινική γλώσσα του Εράσμου και του Ραμπελαί. Ωστόσο, ο More μετά το 1520 στράφηκε κατά του Λούθηρου ενώ ο Έρασμος      υπέρ του Λούθηρου. Βλ. VIA LATINA, LINGUA LATINA RUSTICA.

OPERA OMNIA= το σύνολο των έργων του Marsilius Ficinus (εκδόθηκε                           στην Βασιλεία το 1576) & το σύνολο των έργων του μαθητή του, Francesco                       da Diacceto (εκδόθηκε στην Βασιλεία το 1563) & το σύνολο των έργων                             του Tommaso d’ Aquino (εκδόθηκε στην Ρώμη το 1570) & το σύνολο των έργων                              του Giovanni Pico della Mirandola (εκδόθηκε στην Βασιλεία το 1572) & το σύνολο των έργων του Albertus Magnus (εκδόθηκε στo Παρίσι το 1890 και στην Βεστφαλία το 1951).

OPERA PHILOSOPHICA= έργο του Leibniz το οποίο κυκλοφόρησε στο Βερολίνο το 1840. Πιθανόν να πρέπει να συνδεθεί με την ENCICLOPEDIA FILOSOFICA              που δημοσιεύθηκε το 1957 στην Βενετία.

OPERÆ PRETIUM EST= αξίζει

OPERA PUBLICUM= Δημόσιο Έργο

OPERA SIMILIA NATURAE= «έργα προς ομοίωσιν με την Φύση», έκφραση                  του Jordano Bruno στο έργο DE MAGIA.

OPERE LATINE= το σύνολο των έργων του Jordano Bruno, συλλογικό έργο                   το οποίο βασίζεται σε χειρόγραφα του γραμματέα του Jordano Bruno,                         –Jerome ή Herman Besler εκ Νυρεμβέργης– στην Μόσχα και περιέχει τα κανονικά αλλά ιδίως τα ξεχωριστά έργα του Bruno (περί Μαγείας, περί Φυσικοθεραπείας, περί της τέχνης του Lulio, περί της Τέχνης της Εφευρέσεως κ.ο.κ.) συνοδευόμενα από διαγράμματα. Εκδόθηκε σε Νάπολη και Φλωρεντία μετά το έτος 1879 (σημειώνεται ότι το 1879 εφευρέθηκε από τον Τόμας Έντισον ο ηλεκτρικός λαμπτήρας). Δημοσιεύθηκε το 1889 και εκδόθηκε το 1891 σε Φλωρεντία                         και Νάπολη, εμπλουτίστηκε το 1899 και το 1962 κυκλοφόρησε στην Στουτγκάρδη. Bλ. την σύνδεση με DIALOGHI ITALIANI και ORATIO VALEDICTORIA                        αλλά και την ALTAMIRA και το CAMPO DEI FIORI.

OPTIMATES= οι «άριστοι» σε ευγένεια, καλοσύνη και μάθηση.

OPTIMUM ELIGE, SUAVE ET FACILE ILLUD FACIET CONSUETUDO= διάλεξε                 το καλύτερο, η συνήθεια θα το κάνει εύκολο και ευχάριστο.

OPUS ANDREAE MANTEGNA= υπογραφή το 1460 του ζωγράφου Αντρέα Μαντένια (1431-1506) στο έργο Η ΑΓΩΝΙΑ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ, γνωστό ως Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΑΙΩΝ. 

OPUS CREATIONIS EXAMERON MUNDI= «Το Έργο Δημιουργίας του Κόσμου μέσα σε 6 ημέρες», θέμα τοιχογραφίας με πίνακες του Ιερώνυμου Μπος                περίπου το 1444 στον Καθεδρικό Ναό του Αγ. Ιωάννη στο Χερτόχενμπος, αφιερωμένον στον Ιωάννη Ευαγγελιστή-Βαπτιστή. Βλ. FORMA ERECTIONIS, LIBRO DE LAS INDULGENCIAS, IMITATIO CHRISTI, ORNAMENTO                          DE LAS BODAS ESPIRITUALES, DEVOTIO MODERNA.

OPUS OPERATUM= έργο λειτουργικό, αποτελεσματική επιχείρηση

OPUS VITAE= «Έργο Ζωής», έκφραση του Jordano Bruno στο έργο DE MAGIA.

ORACULA SIBYLLINA= «Οι Χρησμοί της Σίβυλλας», έργο Χριστιανικών                         και Ιουδαϊκών ιδεών το οποίο συνδέεται με την έλευση του Χριστού στον κόσμο. Βλ. την σύνδεση με HERMETICA, το θέμα της χρονολόγησης σε ANNALES ECCLECIASTICI και επίσης DEUS OMNIUM CREATOR.

ORA ET LABORA= προσεύχο υ και εργάζου (ή) όρα και εργάζου. Βλ. και ORA ET LABORA= προσεύχου και εργάζου (ή) όρα και εργάζου «BENE ORASSE EST BENE STUDUISSE», «LABORARE EST ORARE», «VERITATIS SIMPLEX ORATIO EST» NASCUNTUR POETÆ, FIUNT ORATORES», «ORANDUM EST UT SIT MENS SANA IN CORPORE SANO»

ORANDUM EST UT SIT MENS SANA IN CORPORE SANO= επόμενο είναι                     να υπάρχει νους υγιής εν σώματι υγιεί (Ιούνιος ή Ιούλιος Ιουβενάλις,                                     η εκκλησία του Αγίου Ιουβενάλη βρίσκεται στην Κάσια του Ρέτζελο                           και κοσμείται με τρίπτυχο του Μαζάτσιο). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. επισημαίνει ότι το ρητό αυτό αποτελεί Κανόνα και συνδέεται με την ΤΡΙΑΔΑ               ΤΩΝ ΚΛΑΣΣΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ και με την ΡΗΤΡΑ ΔΟΜΙΤΙΟΥ ΟΥΛΠΙΑΝΟΥ και με τον ΧΡΥΣΟ ΚΑΝΟΝΑ Χριστού. Βλ. και «ORA ET LABORA, «LABORARE EST ORARE», «BENE ORASSE EST BENE STUDUISSE», «VERITATIS SIMPLEX ORATIO EST», «NASCUNTUR POETÆ, FIUNT ORATORES»

ΟRANTES= Χριστιανοί μάρτυρες σε στάση δεήσεως που παρουσιάζονται                  στον τρούλο των ναών

ORA PRO NOBIS= προσεύχου υπέρ ημών. Απευθύνεται προς την Παρθένο Μαρία, ρητό της Ρωμαιοκαθολικής Λειτουργίας. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί δεδομένη την καταγωγή της προστακτικής «ORA» από τον συνδυασμό                   των ελληνικών λέξεων «ώρα» και «όρα»=κοίτα.

ORATE FRATRES= «Προσευχηθείτε, αδελφοί», φράση της Ρωμαιοκαθολικής Λειτουργίας η οποία καλεί τον λαό να ευχαριστήσει τον Θεό επειδή απεδέχθη               την προσφορά τους στην Θεία Ευχαριστία.

ORATE PRO PICTORE= πρόκειται για επιγραφή στο έργο RETABLE PITTI το 1512 από τον Δομινικανό μοναχό Φρα Μπαρτολομέο για την Αγία Τράπεζα της Αγίας Αικατερίνης της Σιέννας στην Δομινικανή εκκλησία του Αγίου Μάρκου Φλωρεντίας. Συνδέεται αφενός με τα 2 έργα που βρίσκονται αντιστοίχως                      στο PALAZZO PITTI και στο Λούβρο –«Ο Μυστικός γάμος της Αγίας Αικατερίνης της Σιέννας» και η «Ιερή Συνομιλία»– και αφετέρου το ρετάμπλ συνοδεύεται                  από ΕΠΙΤΑΦΙΟ ΘΡΗΝΟ και ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ. Βλ. LEGENDA AUREA                       και CONVENTO DEGLI ANGELI.

ORATIO= δημόσια ομιλία από ρήτορα που διαθέτει ευγλωττία. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι τον τίτλο ORATIO φέρει και το κείμενο                900 προτάσεων (δημοσιεύθηκε το 1487, βλ. CONCLUSIONES) που υπέβαλλε                  το 1486 στην Φλωρεντία για δημόσιο διάλογο (που ποτέ δεν έλαβε χώρα)                       και ακολούθως στην Ρώμη ο Giovanni Pico della Mirandola ή Picus Mirandulanus. Γνωστός στην Αγγλία ως John Picus, Κόμης της Mirandula, αρχικά φυλακίστηκε στην Vincennes της Γαλλίας με το όνομα Jean Pic de la Mirandole, επέστρεψε              στην Φλωρεντία με παρέμβαση του Λαυρεντίου των Μεδίκων στον Πάπα Ιννοκέντιο Η´ αλλά, μετά την διαδοχή του Αλεξάνδρου ΣΤ´ Βοργία το 1492, αρχικώς απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες. Κατόπιν, συνέγραψε                                     τις DISPUTATIONES ADVERSUS ASTROLOGIAM DIVINATRICEM.                              Καταδικάστηκε εις θάνατον ως αιρετικός το 1494. Τελικώς, όμως, δηλητηριάστηκε                 στις 17/11/1494 την ίδια ημέρα που έμπαιναν στην Φλωρεντία οι Γάλλοι                        ενώ το ίδιο έτος και έφυγαν οι Μέδικοι από την Φλωρεντία και χάθηκε ο Poliziano. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι πρόκειται για τον Σωκράτη                     και Πλάτωνα και ότι οι 900 Θέσεις συνδέονται με τις ΕΝΝΕΑΔΕΣ του Πλωτίνου αλλά, υπεράνω όλων, με τα έργα του Giulio Delminio Camillo και του Bruno (άλλωστε, ένας από τους ιεροεξεταστές του Bruno ήταν ο Πατήρ Paul Isaresio           della Mirandola). Βλ. «AMOR, PULCHRITUDO, VOLUPTAS» και CONCLUSIONES                                     και DE HOMINIS DIGNITATE.

ORATIO CONSOLATORIA= Ομιλία του Jordano Bruno στο Πανεπιστήμιο                     του Brunswick το 1589 (με αμοιβή 80 σκούδα) για τον θάνατο του ιδρυτή                        του Πανεπιστημίου,  Λουθηρανού Προτεστάντη Δούκα Ιουλίου η οποία εστράφη κατά του Πάπα και του Καθολικισμού, με αποτέλεσμα τον αφορισμό του                       από την Προτεσταντική Εκκλησία του Helmstedt άνευ ακροάσεως.                         Συνδέεται με τις αναφορές του Bruno σε «Κρίση», το JUS GENTIUM και την ίδρυση του Διεθνούς Δικαίου από τον φίλο του, Alberico Gentile, με το έργο                      DE LEGATIONIBUS. Βλ. οπωσδήποτε την σύνδεση με την LA PIETÀ                               και τους πίνακες του Μπρέγκελ PICTOR AEVI HUIUS INTER PRINCIPES-PETRUS BRUEGEE EX(O) AMBIVARITIS BELGA, το ρητό NIHIL SUB SOLE NOVUM αλλά και την ACCADEMIA IULIA ή LULIA.

ORATIO PRO MEMORIA ET DE ELOQUENTIA IN INTEGRUM RESTITUENDA= ομιλία του N. Mameranus το 1560 στην Louvain. Κυκλοφόρησε ως βιβλίο το οποίο λαμβάνει θέση υπέρ της αναβίωσης της τέχνης της μνήμης του Σιμωνίδη. Δημοσιεύθηκε στις Βρυξέλλες το 1561. Βλ. την σύνδεση με τα έργα                                   των Schenkel-Paepp σε DE MEMORIA-GAZOPHYLACIUM-ARTIFIOSAE MEMORIAE FUNDAMENTA EX ARISTOTELE, CICERONE, THOMAE AQUINATAE, ALIISQUE PRAESTANTISSIMIS DOCTORIBUS-SCHENKELIUS DETECTUS: SEU MEMORIA ARTIFICIALIS HACTENUS OCCULTATA-CRISIS, IANI PHAOSPHORI, IN QUO SCHENKELIUS ILLUSTRATUR-EISAGOGE,                   SEU INTRODUCTIO FACILIS IN PRAXIM ARTIFIOSAE MEMORIAE και κυρίως το συνδεόμενο έργο ORATIO PRO MEMORIA ET DE ELOQUENTIA                                 IN INTEGRUM RESTITUENDA.

ORATIO VALEDICTORIA= «Ομιλία τοποθέτησης των Λογίων», διάλεξη                       του Jordano Bruno το 1570 προς τους καθηγητές του Πανεπιστημίου                               της Βιττεμβέργης όπου επαινεί τον Λούθηρο για την υπεράσπιση της θρησκευτικής ελευθερίας κατά της Εκκλησίας της Ρώμης αλλά τον επικρίνει για το δόγμα                 που ανέπτυξε στην συνέχεια. Στην ORATIO VALEDICTORIA o Bruno αναφέρεται στον «Ναό της Σοφίας» που δημιούργησε στην Ιταλία ο Λουκρήτιος                              (βλ. DE RERUM NATURA) και χρησιμοποιεί ρητά από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια, τον Ιώβ και την Παλαιά Διαθήκη αλλά πρωτίστως το έργο αυτό                                           αποτελεί συνέχεια του έργου του Bruno PRINCIPIA RERUM. Ξεχωρίζει ο Ύμνος προς την Σοφία και η πρόσκλησή του προς τον Ήλιο τον Νοητό.                                   «Η Σοφία δεν χαρίζεται τόσο εύκολα και όπως ο πλούτος και οι ηδονές.                      Όχι, δεν έχουν βγει αληθινοί τόσοι πάρα πολλοί φιλόσοφοι –οποιοιδήποτε αν είναι, Αυτοκράτορες και Πρίγκηπες ακόμα– ούτε είναι τόσοι πολλοί αυτοί                         που θα μπορούσαν ντυμένη να έχουν δει την Αθηνά (και ένοπλη κιόλας)                            όσο κι αν είδαν γυμνή την Αφροδίτη και την Ήρα. Να δεις την Αθηνά                         σημαίνει να γίνεσαι ή να γεννιέσαι τυφλός, σοφός χάρη στις αρετές της,                     δηλαδή με την μορφή που βλέπεις την μήνιν». Και προσθέτει:                                                  «Μα, τί άλλο είναι τα άστρα που βλέπουν αυτόφωτα, τα ζώα και τα σώματα                και η/την αρμονία τους παρά φωνές και σύμβολα, σημεία, της σοφίας,                       έργα της θεότητος που δείχνουν την ύψιστη πρόνοια και τα οποία αντικατοπτρίζουν την ιστορία της δυνάμεως, σοφίας και ευγένειας του Θεού;»                 Το έργο αναλύει 3 οδούς της Νόησης του Ηλίου και 3 τύπους της θεϊκής σοφίας. Καλεί τον Ήλιο ΟΦΘΑΛΜΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΛΑΜΠΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ. Βλ. το θέμα των έργων του Bruno περί Λαμπάδος αλλά και το θέμα των αρχείων του Bruno σε UMILIATI, FILIOQUE, EGO SUM IHS NAZARENUS                                REX IODEORUM (σημειώνεται ότι η ανάκριση του Jordano Bruno από την Ιεράν Εξέτασιν της Βενετίας σηματοδοτείται από τον θάνατο του εκλέκτορος Αυγούστου και την ανάδειξη του Χριστιανού Α´). Βλ. την σύνδεση με όλα τα υπόλοιπα έργα του Jordano Bruno, τα OPERΕ LATINE και τους DIALOGHI ITALIANI                       αλλά και την ανάλυση για την Βιττεμβέργη σε DE LAMPADE COMBINATORIA  και CENTUM ET VIGINTI ARTICULI DE NATURA ET MONDO του Bruno.                                       Βλ. ακόμα LAPIS PHILOSOPHORUM. Δες ακόμα τον συνδυασμό των ρητών                   ή λογίων με την ORATIO και την επιγραφή PETRUS LEOPOLDUS AUSTRIA                  AD VERBIS SUAE DECUS ET AD INCREMENTA ARTIUM OPRIMARUM MUSEUM MEDICEUM OPERIBUS AMPLIATIS CORPSQUE AUCTIS ORDINANDUM ET SPLENDIDIORE CULTU EXORDAND CURAVIT.

ORATOR= Ρήτορας

ORATORIA = ORATORIUM= Ρητορική

ORATORIAE ARTIS EPITOME= έργο του Jacobus Publicius που τυπώθηκε το 1482 στην Βενετία αφενός προβάλλοντας το δικό του, παλαιότερο κείμενο                                   ARS ORATORIA του 1460 –και ειδικά την ενότητα περί Μνήμης–                                      και αφετέρου δίδοντας μορφή στο έργο ARTIFICIALIS MEMORIAE REGULAE              του Ragone (στο οποίο κυρίως στηρίζεται σε συνδυασμό με τα έργα ΡΗΤΟΡΙΚΗ του Κικέρωνος και του Tommaso d’ Aquino για την Θεολογία).                                            Η ORATORIAE ARTIS EPITOME περιέχει ως παράρτημα την πρώτη έντυπη πραγματεία για την ARS MEMORATIVA καθώς και σχεδιάγραμμα το οποίο δείχνει τις 12 Σφαίρες του Σύμπαντος ώστε να χρησιμεύσουν ως κοινοί τόποι αποθήκευσης και άντλησης πληροφοριών ενώ, επίσης, απεικονίζει αντικείμενα                με βάση φανταστικά, οπτικά αλφάβητα. Επανακυκλοφόρησε στην Βενετία                 το 1485. Συνδέεται, εξάλλου, με τα έργα του Giotto στην ARENA CAPELLA.                 Βλ. επίσης REGULAE MEMORIAE ARTIFICIALIS του Lodovico da Pirano,                      το θέμα της ενότητας περί Μνήμης σε CONSTAT IGITUR ARTIFIOSA MEMORIA EX LOCIS ET IMAGINIBUS αλλά πρωτίστως FICTA LOCA.

ORATORIO= Ορατόριο= μεγάλο μουσικό έργο για χορωδία, σόλο τραγούδι και συνοδεία συμφωνικής ορχήστρας. Διαθέτει θρησκευτικό χαρακτήρα, βασίζεται               σε δραματική υπόθεση ή βιβλικά θέματα της Αγίας Γραφής και προορίζεται                  για κονσέρτο (όχι για θέατρο, σκηνοθεσία και σκηνές). H λέξη αρχικά προήλθε   από τον μικρό ναό όπου παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά αυτές οι μουσικές συνθέσεις τον 17ο αιώνα και γεννήθηκε το Ορατόριο. Βλ. CIESA NUOVA, ORATORIO DEI NOBILI DELLA COMPANIA DI JESU, LA NOBILITA                             DI MILANO καθώς και DE INSTITUTIONE PRATORIA, INSTITUTIO ORATORIA, INSTITUTIONES ORATORIAE.

ORATORIO DEI NOBILI DELLA COMPANIA DI JESU= «Συμφωνία των Ευγενών της Εταιρείας του Ιησού» ή «Ομιλία του Θεού με ευγένεια από την Φιλία                       του Ιησού», μεταφράζει την έκφραση αυτή που προέρχεται από την Νεάπολη              το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. (αν και είναι ανοιχτές άλλες ερμηνείες).                Αξίζει να προστεθεί η πληροφορία ότι στην Νεάπολη το 1647 σημειώθηκε                              η Ανταρσία του Μαζανιέλλο και ότι το 1820 σημειώθηκε Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ                ΤΗΣ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ. Βλ. LE VITE DE PITTORI SCULTORI ET ARCHITETTI, CIESA NUOVA, LA NOBILITA DI MILANO, DONAZIONE JESI –σε σχέση                      με DIALOGO DELLA PITTURA– και ιδίως IL GESÙ.

ORBIS SCIENTIARUM= ο κύκλος των επιστημών, ο πνευματικός κύκλος

ORBIS SENSUALIUM PICTUS= έργο του Comenius το οποίο κυκλοφόρησε                 στην Νυρεμβέργη το 1658. Πρόκειται για εκπαιδευτικό βιβλίο                                            με σκοπό την διδασκαλία σε παιδιά μέσω μιας εικόνας ώστε, με τον τρόπο αυτό, να μάθουν την κάθε λέξη και έννοια σε όλες τις ξένες γλώσσες                                            (ή, μαθαίνοντας λόγου χάρη το έργο L’ IDEA DEL THEATRO, να μάθουν σε όλες τις γλώσσες την λέξη «Ιδέα»). Ο Comenius ήταν μαθητής                                                      του Johann-Heinrich Alsted (βλ. τα έργα του Comenius αλλά και την σύνδεση                   με την CITTA DEL SOLE).

ORDINE NUOVO= «Νέα Τάξη», φασιστική οργάνωση της Ιταλίας η οποία οδήγησε στην εμφάνιση του τρομοκρατικού φαινομένου και «λουτρών αίματος».                       Δεν πρέπει να συγχέεται με την εφημερίδα «L’ ORDINE NUOVO, »το όργανο εκπροσώπησης του Antonio Gramsci. Επίσης, σημειώνεται ότι η λέξη “ORDO”   είναι μεσαιωνική αντίληψη των Σχολαστικών.  Ωστόσο, η έκφραση χρησιμοποιείται                     και με ευρύτερη σημασία στον λόγο και στην γραφή, π.χ. «Νέα Τάξη» Πραγμάτων ή Συνθηκών. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε σχέση με τις οργανώσεις                     «Ρήγας Φεραίος» (με έδρα την Ρώμη) και τις ομάδες που την συνόδευσαν                   στην εμφάνισή της στην Ιταλία: Λαϊκή Επαναστατική Αντίσταση, Μαχητική Ομάδα Μακρυγιάννη, Νέα Φρουρά, Ομάδα Άρης του Ρήγα Φεραίου                              και Αντίσταση, Ελευθερία, Ανεξαρτησία. 

ORENO= τόπος καταγωγής του μαθητή του Λεονάρντο Ιακώβου Καπρόττι (γνωστού ως Σαλαΐνο ή Σαλαΐ) ο οποίος εμφανίστηκε στις 13/1/1490                           στην ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ που διοργάνωσε ο Λεονάρντο.                                     Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει: «ΟΡΕΙΝΟ». Βλ. το θέμα                      της ανακάλυψης του Giotto από τον Cimabue αλλά και την σύνδεση με το έργο                του Λεονάρντο Η ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ. Βλ. την VERGINE DELLE ROCCE σε MED.. PETRI F. COSMI.  

ORE ROTUNDO= με δυνατή, πλήρη σε ένταση, στρογγυλή φωνή και στρογγυλό στόμα. Εννοεί τα καθαρά και ξάστερα λόγια, τον ρητά εκπεφρασμένο λόγο.                  Βλ. DUOMO VECCHIO.

ORE TENUS= πρωτίστως με το στόμα

ORGANUM= το πρώτο σύστημα πολυφωνικής γραφής. Όταν η μουσική παράγεται με όργανα, λέγεται «Οργανική» και η διδασκαλία της θεωρίας της                     σε κλίμακες (από το Α ως Ζ ή από το 1 ως το 7) συνοδεύεται από ασκήσεις                     ή γυμνάσματα.

ORGANUM = SPECILLUM INSTRUMENTUM= PERSPICILLUM = το πρώτο αστρονομικό τηλεσκόπιο που κατασκεύασε ο Γαλιλαίος στην έπαυλη Αρτσέτρι στην Φλωρεντία το 1609 και το χρησιμοποίησε και για μικροσκοπικές παρατηρήσεις. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι το Μουσείο Uffizi στην Φλωρεντία έχει ακριβώς σχήμα τηλεσκοπίου και θεωρεί σίγουρο                  ότι η έκφραση του Γαλιλαίου «Κι όμως, κινείται» συνδέεται με το έργο                            «DE (R)EVOLUTIONIBUS ORBIUM COELESTIUM» και την απόδειξη                               περί των άστρων που σχηματίζουν την πρωτεύουσα του πλανήτη Αφροδίτη «DEMONSTRATIO MAXIMI ON CITUDINIS STEALLE VENERIS                        CAPITULUM» σε άμεση σχέση με το ρητό του Αρχιμήδη «ΔΟΣ ΜΟΙ                                        ΠΙ ΣΤΩ ΚΑΙ ΤΑΝ ΓΑΝ ΚΙΝΑΣΩ» ως προς τον Ναό του Αγνώστου από τον Θεό,                 την κίνηση της ΑΟΡΑΤΗΣ ΑΡΧΗΣ της Ελληνικής Επαναστάσεως, τις ανακαλύψεις Κέπλερ, την μηχανή (που κινείται με μοχλό και τροχό) του James Watt                            και την μουσική του Μπετόβεν. Βλ. INSULAE και SANTA CROCE.

ORIENTALE= το Πανεπιστήμιο της Νεάπολης. 

ORIENTALES= τα θέματα της Ανατολής, όρος ο οποίος χρησιμοποιείται                         για να δηλώσει μιαν φυγή από την κλειστή πραγματικότητα στο ανοιχτό πεδίο               της φαντασίας (βλ. την διασύνδεση με BODEGON, NON FINITO και FIGURA SERPENTINATA). «Ανατολίτικα» ή «Οριεντάλ» είναι και ο τίτλος συλλογής                       με αριστουργηματικά ποιήματα του Victor Hugo στην αρχή της σταδιοδρομίας του. Βλ. WIENER SCHULE, LAPIS PHILOSOPHORUM.

ORIENTIS APER PULCHER= «Όμορφη Άνοιξη της Ανατολής», χαρακτηρισμός              για την πόλη της Αντιοχείας –η οποία καλείται «Θεούπολις» –θεωρουμένης                      ως «Βασίλισσας της Ανατολής», «Βασίλισσας της Ασίας», έδρα της Πρώτης Αποστολικής Εκκλησίας και όπου εκτίσθη το 333 μ.Χ. η Χρυσή Εκκλησία                          του Μεγ. Κωνσταντίνου. Βλ. ANDIOCHIA LIBERA

ORIGO MALI= η ρίζα του κακού. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. επιμένει σε μιαν πιο ελεύθερη και ευτυχισμένη απόδοση που θέλει την λέξη «origo»                       να σημαίνει «πηγή», «προέλευση», «καταγωγή», «ρίζα» αλλά την συνδέει κυρίως                           με τον Ωριγένη ενώ την λέξη «malus», δηλαδή «κακό» και «πονηρό» την συνδέει απλώς με την ελληνική λέξη «μαλλί». Από εκεί και μετά, υπάρχουν όμορφες                και άσχημες λέξεις ή πράξεις όπως και καλοί ή κακοί άνθρωποι. Η πονηριά                 όλων αυτών εξαρτάται εκ νέου από την μετάφραση. 

ORLANDO FURIOSO= «Μαινόμενος Ορλάνδος», έργο του Ludovico Ariosto                  το 1516, εκδόθηκε στην Βενετία το 1536. Αποτελεί ιπποτικό ποίημα με 46 άσματα. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά ότι συνδέεται άμεσα με το έργο                 Poussin-Lorrain-Galilei και του Τορκουάτο Τάσσο καθώς και με το έργο                        του Εράσμου και του Thomas More. Βλ. RONDOMONDO, IL RE TORRISMONDO, GERUSALEMME LIBERATA.

ORLEIUS= υπογραφή του Φλαμανδού εκ Βρυξελλών ζωγράφου (1488-1542) Bernard Van Orley. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει: «ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ». Βλ. ALO Y CANO.

ORNAMENDO DE LAS BODAS ESPIRITUALES= έργο του ιδρυτή                                  της Αδελφότητας της Παναγίας, μοναχού Jan van Ruysbroeck όπου γίνεται λόγος για τον Θεο ως «απέραντο φως της ζωής». Η Αδελφότητα είχε σύμβολο τον Κύκνο και ιδρύθηκε το 1318. Ο ιδρυτής της, θιασώτης της DEVOTIO MODERNA, επιτέθηκε το 1330 στην σέκτα των HOMINES INTELLIGENTIAE.                               Μέλος της Αδελφότητας της Παναγίας ήταν ο πρώτος πρύτανης της Λατινικής Σχολής της Αδελφότητας της Κοινής Ζωής Simon van der Couderbech.                      Το παρεκκλήσι της Αδελφότητας βρισκόταν στον Καθεδρικό Ναό                                   του Χερτόγκενμπος ο οποίος καταστράφηκε το 1566 (50 χρόνια μετά τον θάνατο του Μπος). Μοναδικό μέλος της Αδελφότητας της Παναγίας ως ζωγράφος                                            το 1487 ήταν ο Ιερώνυμος Μπος. Βλ. SIGÜENZA-CAVE, DOMINUS VIDET-                        HOMINES INTELLIGENTIAE-DEVOTIO MODERNA-LAUDESI-MALLEUS MALEFICARUM-OPUS CREATIONIS EXAMERON MUNDI.

ORPHICA= «Ορφικά», η βασική συλλογή ύμνων του Ορφέως (γνωστή                              από τον 2ο ή 3ο αιώνα μ.Χ.) στην εποχή της Αναγεννήσεως.                                    Θεωρείτο από τον Marsilius Ficinus ότι αντικατόπτριζε την μουσική των ουρανίων σφαιρών και των πλανητών που εξέπεμπαν νότες μουσικής. Βλ. CONCLUSIONES και CONCLUSIONES ORPHICAE.

OST-POLITIK= «Άνοιγμα προς Ανατολάς» ή «Ανατολική Πολιτική». Ο όρος προέρχεται από τις συμφωνίες της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας           με τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης μετά το 1969: πρόκειται για διακηρύξεις               ότι τα σύνορα των χωρών είναι απαραβίαστα και ότι δεν εποφθαλμιά εκατέρωθεν η μια πλευρά τα εδάφη της άλλης (αυτό, βέβαια, συνεπάγεται ότι άρα πρέπει                        να καταργηθεί το VETO). Ωστόσο, η έννοια χρησιμοποιείται στον λόγο                              και στην γραφή με διαφορετικές σημασίες, ανάλογα με τα συμφραζόμενα                     (π.χ. για το Ανατολικό ζήτημα επανίδρυσης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας                  με βάση το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ του 1780). Βλ. DRANG NACH OSTEN                           και EX ORIENTE LUX.  

O TEMPORA, O MORES= Ω καιροί, ω ήθη! Φράση του Κικέρωνος η οποία εκστομίστηκε στην Σύγκλητο εναντίον του Κατιλίνα. Μοιάζει με την γαλλική έκφραση «AUTRES TEMPES AUTRES MOEURS», δηλαδή «άλλοι καιροί, άλλα έθιμα»

OTIUM CUM DIGNITATE= αναψυχή, ανάπαυση (ή, βολή) με αξιοπρέπεια. Η λέξη «otium» πρέπει –κατά την γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε.–                     να σχετίζεται με την ελληνική λέξη «ους», «ωτίον», δηλαδή «αυτί»

OTIUM SINE LITTERIS EST MORS= αναψυχή, ανάπαυση (ή, βολή)                           χωρίς λογοτεχνία είναι θάνατος. Ισχύουν τα ίδια όπως άνωθεν.

OTTONE ROSAI= είναι ο εκπρόσωπος του αρχαϊσμού στην ζωγραφική                           με αναφορές στον 14ο και 15ο αιώνα.

PACIS CULTORI/PACI SCULTORI= αμφίσημη επιγραφή σε Ναΐσκο εικονιζόμενο σε πίνακα του Πιντουρίκιο στην ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΓΙΩΝ στον Πύργο Βοργία                       (βλ. FORTE BORGIANO). To έργο ξεκίνησε με εντολή του Πάπα Αλεξάνδρου ΣΤ´ το 1492 και ολοκληρώθηκε το 1496. Η τυπική μετάφραση αναφέρει:                        «Θεράπων της Ειρήνης». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. ερμηνεύει                       την επιγραφή σε σχέση με το Παπικό έγγραφο του Πίου Δ´ ως προς το FILIOQUE, το άγαλμα ΛΑΟΚΟΩΝ, την συνένωση CORTILE DELLE STATUE TOY BELVEDERE με CORTILE OTTAGONALE και την ένωση MUSEO CLEMENTINO-PIO CLEMENTINO στο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ με σκοπό την επιστροφή                 των γλυπτών του Παρθενώνος στην Ελλάδα και δίδει:                                              «ΕΙΡΗΝΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ» ή «ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΓΛΥΠΤΩΝ».

PACTA CONVENTA= επί τη βάσει των συμφωνηθεισών συνθηκών/πακέτων.                Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.ΗΕ. υποδεικνύει ότι το ρητό συνδυάζει θαυμάσια την έννοια των συμφωνιών ή συνθηκών ειρήνευσης ως «συμβολαίου» με την έννοια της «συμβάσεως»

PACTA SUNT SERVANDA= οι συμφωνίες είναι τηρητέες. Το νομικό αξίωμα                  το οποίο αναφέρεται σε συμφωνίες και πρεσβεύει ότι μια συνθήκη αποτελεί συμβόλαιο μεταξύ των μελών και ότι οι όροι της είναι δεσμευτικοί και πρέπει                  να τηρούνται. Κατά την γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. με βάση την σύνθεση πνεύματος αυτής της εργασίας, το αξίωμα δεν αναφέρεται αποκλειστικά σε μουσικές συμφωνίες αλλά και σε κάθε είδους και μορφής συμφωνίες και συνθήκες στην πολιτική, στην νομική, στην διπλωματία,                         στην οικονομία και στις εργασίες. Επισημαίνεται η ύπαρξη και μυστικών συμφωνιών.

PACTUM EST PACTIO DUORUM PLURUMQUE IN IDEM PLACITUM= Σύμφωνον είναι  η συναίνεση 2 ή περισσοτέρων σε κάτι που όλοι το βρίσκουν αρεστό. Πρόκειται για μνημειώδη ορισμό του νομικού φαινομένου της σύμβασης από τον Ρωμαίο νομοδιδάσκαλο Δομίτιο Ουλπιανό (GNEUS DOMITIUS ULPIANUS). Δεν είναι τυχαία, πάντως, η ομοιότητα των λέξεων «PAX» (Ειρήνη) και  «PACTUM» (Συμφωνία Ειρήνης). Βλ. και το ρητό NUDUM PACTUM.                     Στην αγγλική γλώσσα και στην διπλωματία, το Σύμφωνο λέγεται «COVENANT». Το ΝΑΤΟ στηρίζεται σε ΣΥΜΦΩΝΟ, είναι Οργανισμός Συμφώνου (North Atlantic Treaty Organization). Βλ. CONSENSUS

PACTUM ILLICITUM= παράνομη συμφωνία πακέτο

PAESTUM= ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑ, το ρωμαϊκό PAESTUM, περιοχή Δωρικών ναών                 και Ελληνικών μνημείων μεταξύ Νεαπόλεως και Σαλέρνο. Εδώ έγινε η ίδρυση                του κόσμου του πολιτισμού από τους Έλληνες με τα αρχαία κλασσικά μνημεία               και τους Δωρικούς ναούς. Στον κόλπο του Σαλέρνο βρίσκονται οι Δωρικοί ναοί Ποσειδωνίας α) ο μεγάλος Ναός Ποσειδώνος, β) Ναός Αθηνάς,                                           γ) μικροί Ναοί Διός, Ήρας, Δήμητρας δ) η Βασιλική. Στον λεγόμενο «ΤΑΦΟ                ΤΟΥ ΔΥΤΗ» έχουν ανακαλυφθεί 5 τοιχογραφίες οι οποίες συνδέονται                               με το ζωντάνεμα αγαλμάτων. Στον κόλπο του Σαλέρνο, η πόλη ΑΜΑΛΦΗ                  είναι γνωστή λόγω του γεγονότος ότι Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΜΑΛΦΗΣ                  ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ (στο λιμάνι της Αμάλφης κατασκευάστηκε το 1302 η μαγνητική πυξίδα ενώ τα λείψανα της περιοχής καταγράφονται στους λεγόμενους ΑΜΑΛΦΗΝΟΥΣ ΠΙΝΑΚΕΣ). Βλ. την σύνδεση με MUSEO CIVICO και την νοηματική ακολουθία DE STATUA, CORTILE DELLE STATUE, BASILICA EMILIA, EMILIA-ROMAGNA, GENS EMILIA, LOGGIA DELLA SIGNORIA, EXCELSIOR και FAVELLA, FAVELLA στο STUDIO ROMANO.

PAGINARIUS= χαρακτηρισμός για τον Pierre de la Ramèe. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει την έκφραση με το ζήτημα του Αρείου Πάγου.

PAGUS= χωριό, κώμη (εξ ου και «Παγανισμός»= η λατρεία των αρχαίων μυθολογικών μορφών μέσα στην φύση, η οποία συνδέεται με τα φύλλα                           και τις πηγές).

PAGANUS= αγροίκος, απαίδευτος

PAIX ARMÈE= «Ένοπλος Ειρήνη», διπλωματικός όρος που εννοεί την διατήρηση περιόδου ειρήνης ενώ οι εξοπλισμοί και η συντήρηση των στρατιωτικών δυνάμεων απαιτεί περισσότερο οικονομικό κόστος απ’ ό,τι ο πόλεμος.

PALA= Αγία Τράπεζα (ή) πίνακας Αγίας Τράπεζας.

PALA ASUNTA= έργο του Τισιανού το 1518 πίσω από την Αγία Τράπεζα                   στην Ρωμανική Εκκλησία –σχεδίου της σχολής Μπον με καμπαναριό–                           Santa Maria Gloriosa Dei Frari των Φραγκισκανών όπου ετάφη λόγω της πανώλης του 1576 και όπου βρίσκεται το μνημείο του. Στην ίδια Εκκλησία το έργο του ΑΝΑΛΗΨΗ (προ του 1518) και το έργο του 1518 επίσης ΑΝΑΛΗΨΗ                        ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ που συνδέεται με τον πίνακα του 1538 του Τισιανού ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΣΤΟΝ ΝΑΟ στην Πινακοθήκη Ακαδημίας Βενετίας. Στην ίδια Εκκλησία βρίσκεται και το μνημείο του Canova.                                    Βλ. την σχέση με CASSIS DE DIJON-ALCÁZAR και ιδίως επικέντρωσε                           στις ASUNTO MÍSTICO, CONVENTO DEGLI ANGELI, CROCE                                       DELL’ ACADEMIA, LE OPERE και PALA D’ ORO καθώς και την επιγραφή NEMO SIBI ASSUMAT HONOREM NISI VOCATUS A DEO CANOVAM ARON.

PALACIO DE AUGUSTO= TORREÓN DE PLATUS = «Παλάτι του Αυγούστου»              και «Το Ωραίον του Πλάτωνος», μεταφράζει το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. Πρόκειται για ΤΟ ΡΩΜΑΪΚΟ ΠΡΑΙΤΩΡΙΟ, βρίσκεται κοντά στο Μουσείο Αρχαιολογικών Γλυπτών και Μωσαϊκών της Ρωμαϊκής εποχής στην Tarragona Ισπανίας, εκεί όπου είχε το Παλάτι του ο Αύγουστος το 27 μ.Χ.                                         και όπου ήταν άλλοτε το Ρωμαϊκό Αμφιθέατρο CIRCUS.                                               Kτίστηκε τον 1ο αιώνα μ.Χ. και κατεστράφη από τους Γάλλους το 1811.                             Βλ. CAPITOLINE, ROTONDA, ARA PACIS (AUGUSTAE), FORUM AUGUSTUM, POLA, PRIMAPORTA, DOMUS AUGUSTANA.

PALACIO DE LA BIBLIOTECA Y MUSEOS NACIONALES= Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και Αμερικανικό Μουσείο Μαδρίτης                καθώς και Εθνική Βιβλιοθήκη με 1 εκατομμύριο τόμους βιβλίων                                      και 100.000 ξυλογραφίες. Σημειώνεται ότι στην Μαδρίτη υπάρχει, ακόμα                          το Αρχαιολογικό Μουσείο Μαδρίτης και το Μουσείο του Ρομαντισμού.

PALACIO DE LA DIPUTACIÓN = προϊστορικό Μουσείο στην πόλη Santander Ισπανίας. Βλ. CASA DE LA DIPUTATION –και CASA DEL ARCEDIANO, CASA CANONICA, CASA MILA, EL CASTILLO, ALTAMIRA– σε σχέση                                         με την DISPUTÀ DEL SANTISSIMO SACRAMENTO και την DISPUTÀ.

PALACIO DEL BUEN RETIRO= Βασιλική Διαμονή στο PRADO με SALON                      DE REINOS. Σύγκρινε με BUEN RETIRO.

PALACIO NATIONAL= Παλάτι –ανατολικά του PUEBLO ESPANOL– όπου βρίσκεται η σημαντική συλλογή έργων τέχνης της Βαρκελώνης. Περιέχει Εθνογραφικό και Αρχαιολογικό Μουσείο, στάδιο και Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο.   Βλ. PLAZA DE ORIENTE, MIRAMAR και CAPILLA MAYOR.

PALACIO NUEVO= Νέο Ανάκτορο της Μαδρίτης. Η κατασκευή του άρχισε                  το 1734 και λειτούργησε από το 1772 ως το 1814. Βλ. την BUENA VISTA                     και οπωσδήποτε το PALAZZO NUOVO.

PALACIO REAL= τα Βασιλικά Ανάκτορα Μαδρίτης της περιόδου 1738-64 & 1845, τα Βασιλικά Ανάκτορα Valladolid του 16ου αιώνος και το νυν Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Βαρκελώνης, το οποίο βρίσκεται στην θέση της αρχαίας Ακρόπολης. Τα Βασιλικά Ανάκτορα Μαδρίτης βρίσκονται στην PLAZA DE ORIENTE                      όπου υπήρχε το ALCÁZAR και περιέχουν ΑΙΘΟΥΣΑ ΘΡΟΝΟΥ, ΑΙΘΟΥΣΑ ΠΟΡΣΕΛΑΝΗΣ, ΑΙΘΟΥΣΑ ΚΑΘΡΕΦΤΩΝ και τα αγάλματα των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων που γεννήθηκαν στην Ισπανία: Τραϊανού, Αδριανού, Θεοδοσίου, Ονωρίου. To PALACIO REAL συμβολίζει ρυθμό Νεοκλασσικό και Αναγεννήσεως. Το Βασιλικό Ανάκτορο της Μαδρίτης αναφέρεται ως PALACIO REALE                             και το βιβλίο απογραφής των έργων του είναι του έτους 1666.                                               Βλ. ALCÁZAR-AL(H)A(M)BRA, PLAZA DE ORIENTE, καθώς επίσης CAPILLA REAL, PALAZZO REALE, SANTO DOMINGO EL REAL και ιδίως MURALLAS CICLOPEAS, LA CIUDADELA.

PALA DEI= πίνακας του ζωγράφου Ρόσσο Φιορεντίνο, έργο του 1522                        για το παρεκκλήσιο SANTO SPIRITO. Βρίσκεται στο PALAZZO PITTI.                              Βλ. ROSSO FIORENTINO, RUSEUS.

PALA D’ ORO= αριστούργημα της χρυσοχοΐας το οποίο βρίσκεται                               πίσω από την Αγία Τράπεζα της Βασιλικής του Αγ. Μάρκου Βενετίας                             και στο οποίο βρίσκεται η ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ (πίνακας Βυζαντινής τέχνης από την Κωνσταντινούπολη που μετεφέρθη το 1204 στην Βενετία                                  από τους Σταυροφόρους). Συνδέεται με τα έργα PALA ASUNTA και ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑ ΠΕΖΑΡΟ του Τισιανού στην εκκλησία Santa Maria Gloriosa Dei Frari                   (το Κα Πέζαρο είναι παλάτι του 17ου αιώνος στο CANAL GRANDE Βενετίας, περιέχει Πινακοθήκη Σύγχρονης Τέχνης και το λεγόμενο ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ το οποίο σύμφωνα με τις πηγές του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέεται με το THEATRUM MEDICI στο άνοιγμα της Ανατολικής όψης της UFFIZZI),                       αλλά κυρίαρχα με το ALCÁZAR και την CASSIS DE DIJON ως προς το θέμα                   της Αβινιόν και της Αγ. Τριάδας ως προς την SACRA CONVERSAZIONE,                        την CONVENTO DEGLI ANGELI, τον CROCE DELL’ ACADEMIA                                        και με το TONDO DONI.

PALAZZI MODERNI DI GENOVA RACCOLTI E DESIGNATI= «Σύγχρονα κτίρια της Γένοβας συγκεντρωμένα και σχεδιασμένα» αναφέρει η τυπική μετάφραση              για το συγκεκριμένο έργο του Ρούμπενς που εκδόθηκε το 1622 με αλφαβητική σειρά στην Αμβέρσα με 139 χαρακτικά και με αρχιτεκτονικές εικονογραφήσεις μοντέλων για βελτίωση της αισθητικής των οίκων με σκοπό την «πραγματική συμμετρία της σύμφωνης με τους κανόνες των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων αρχιτεκτονικής». Το έργο εκδόθηκε μετά θάνατον, το 1652 –όχι με αλφαβητική τάξη– από την Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη της Γένοβας. Βλ. τα έργα Ρούμπενς ELECTORUM LIBRI και DE STATUA και κατόπιν GERUSALEMME LIBERATA,                IL RE TORRISMONDO, LEGENDA AUREA, ACCADEMIA LIGUSTICA, L’ ORFEO FAVOLA IN MUSICA αλλά ειδικά για το θέμα της συμμετρίας την άμεση ενότητα με τα έργα του Pierro della Francesca με αρχή το DE PROSPECTIVA PI(N)GENDI και εν συνεχεία το έργο του Paccioli DE DIVINA PROPORTIONE και με κορύφωση το έργο του Ντύρερ: DE SYMMETRIA PARTIUM.

PALAZZO BELVEDERE= «Ανάκτορο του Belvedere», τόπος της Ρώμης                        εντός του PIO CLEMENTINO (πρώην MUSEO CLEMENTINO)                                     όπου εγκαταστάθηκε ο Λεονάρντο το διάστημα 1513-1516 υπό την προστασία                  του Ιουλιανού των Μεδίκων για να πραγματοποιήσει μελέτες επί της οπτικής. Περιέχει την CORTILE DELLE STATUE. H είσοδος δίνει πρόσβαση                                      (βλ. MUSEO CLEMENTINO, CORRIDOI, CIVITAVECCHIA για τον Μπραμάντε) στην ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (όπου υπάρχουν 2 σαρκοφάγοι της εποχής του Κωνσταντίνου που συνδέονται μεταξύ τους με κοινό σημείο                      το έτος 1154 και τον τάφο του Πάπα Αναστασίου Δ´: η Σαρκοφάγος                             της Αγίας Ελένης από το Μαυσωλείο της Αγίας Ελένης στο Τορπινιατάρα                        και η Σαρκοφάγος της Αγίας Κωνσταντίας –κόρης του Κωνσταντίνου–                        που προέρχεται από το Μαυσωλείο της Αγίας Ελένης και φέρει επιγραφή                      ΕΓΩ ΕΙΜΙ Η ΑΜΠΕΛΟΣ, ΥΜΕΙΣ ΤΑ ΚΛΗΜΑΤΑ, βλ. οπωσδήποτε και πρωτίστως CAUSARUM COGNITIO), στην ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΑΙΘΟΥΣΑ (εμπνευσμένη                              από την ROTONDA ή ΠΑΝΘΕΟΝ), στην ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΜΟΥΣΩΝ                               και στην ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ που φέρει την ονομασία ΜΕΛΕΑΓΡΟΣ.                     Αυτά ενώνονται με το θέμα της ίδρυσης ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ                        με την συνένωση PIO CLEMENTINO-MUSEO CLEMENTINO και με την κάλυψη των σκηνών της ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ και την απογύμνωση της Συνθήκης Τολεντίνο (βλ. SAN ROMANO και EGO SUM IHS NAZARENUS REX IUDEORUM) και κυρίως με βάση τα έργα της ΑΙΘΟΥΣΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ                               του Μπραμάντε και τα έργα του Pierro della Francesca (βλ. DE QUINCQUE CORPORIBUS REGOLARIS, LEGENDA AUREA, SANTA ELENA).                                     Ως προς τον Λεονάρντο, ήταν υπεύθυνος για τα φρούρια της Ρωμανίας                        ως στρατιωτικός μηχανικός του Δούκα Βαλεντίνου δηλ. του Καίσαρα Βοργία                   ο οποίος άλωσε ύστερα από προδοσία την πόλη του URBINO η οποία διαθέτει                την λεγόμενη ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΟΣ και στην οποία έχει τεθεί η Σφραγίδα                       της Αναγεννήσεως (βλ. LAPIS PHILOSOPHORUM, CORPUS DOMINI-CORPUS CHRISTI-RENOVATIO URBIS-GRAECAM URBEM με σύνδεση των λογίων                     της Αναγεννήσεως και της Κωνσταντινούπολης). Ο Λεονάρντο υπήρξε εφευρέτης του παραβολικού διαβήτη, μηχανήματος κατασκευής κοίλων κατόπτρων, μηχανήματος επεξεργασίας τηλεσκοπικών κατόπτρων και άρματος μάχης                  που εκτοξεύει φλόγα από την πολεμίστρα του (το σχέδιο στο Βρεττανικό Μουσείο). Κατασκεύασε το κινητό φράγμα των ποταμών Ισόντζο-Βιπάκκο                                        το σχήμα του οποίου ταιριάζει –σαν στόμιο– με το μηχανικό τόξο άλωσης                  μιας πόλης καθώς επίσης κατασκεύασε γέφυρα στο κανάλι του καταρράκτη                του ποταμού Άρνου για την παράδοση της Πίζας (βλ. DE RE MILITARI,                 AUTRE MONDE και MONDE IDÉAL). Σημειώνεται ότι ο Λεονάρντο ήταν μαθητής του καθηγητή Ζωροάστρη ντι Περετόλα και δάσκαλος του Ραφαήλ                                 ενώ βοηθός του Λεονάρντο ήταν ο Ιωάννης ντε Μιρουάρ. Μαζί με τον Λεονάρντο, το μάθημα της Κοσμογραφίας μελετούσε ο Amerigo Vespucci: κόρη του                           ήταν η Τζινέβρα Μπέντσι (σύζυγος του Λουΐτζι Νικολίνι) την οποία ζωγράφισε               ο Λεονάρντο (βλ. την σύνδεση με BEATRICE και BEATA BEATRICE D’ ESTE).                                          Ο Λεονάρντο  στο Μιλάνο το διάστημα 1506-1513 φιλοτέχνησε το τελευταίο                έργο του με τίτλο Ο ΑΓ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ (το έργο βρισκόταν το 1517                 στο Κλου) και έζησε τα 3 τελευταία χρόνια της ζωής του –ως το 1519–                           στον Πύργο Κλου της Αμπουάζ Γαλλίας που αποτελεί την Αυλή της Γαλλίας                                    υπό τον Λουδοβίκο ΙΒ´ (βλ. TRINITA DEI MONDI). Βρισκόταν                                        υπό την προστασία του θαυμαστή του, Βασιλιά Φραγκίσκου Α´,                                      και της Μαργαρίτας της Ανγκουλέμης (βλ. τις ομοιότητες με τον Jordano Bruno                 σε CANTUS CIRCAEUS). Ο Λεονάρντο πέθανε στα χέρια του Φραγκίσκου Α´                  ή του αγαπητού και πιστού μαθητή του Φραγκίσκου Μέλτσι ο οποίος, πάντως, είναι αυτός ο οποίος κληρονόμησε όλα τα σχέδια και χειρόγραφα του Λεονάρντo (μάλιστα, ο Φραγκίσκος Μέλτσι άφησε και το έργο Η ΚΟΛΟΜΠΙΝΑ                           στην συλλογή Βαν Μπέρμπροκ στο Παρίσι). Ο θάνατός του απεικονίζεται                        σε πίνακα του Jean Auguste Dominique Ingres καθώς και σε πίνακα                              στο Μουσείο της Βασιλείας. Ο τόπος ταφής του είναι το μοναστήρι                                 Αγ. Φλωρεντίνου στην Αμπουάζ. Βλ. PALAZZO DEI PRINCIPI και VILLA BELVEDERE.

PALAZZO BIANCO= Πινακοθήκη της Γένοβας.

PALAZZO BORGHESE= έργο του 1590 το οποίο βρίσκεται στο CAMPO MARZIO (Πεδίο του Άρεως) στην VIA SAN CLEMENTINO Ρώμης.

PALAZZO COMMUNALE/PUB(Β)LICO= Δημοτικό Μέγαρο της Σιέννας με Πύργο. Εκεί βρίσκεται ο πίνακας-τοιχογραφία του AMBROSIUS LAURENTII                                 ή Ambrogio Lorenzetti «ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ                   ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ» ή «ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ»,                                           παραγγελία της περιόδου 1337-1340 με νωπογραφία Δικαιοσύνης και Ειρήνης.                                                    Βλ. LAPIS PHILOSOPHORUM, την άμεση σχέση της SACRA CONVERSAZIONE που καθιέρωσε στην Σιέννα ο Ambrogio Lorenzetti με την AD SUMMU REGNA TRONU DEFERTUR IN ALTUM σε σύνδεση με το έργο DEL GOVERNO DEI REGNI και την εκπλήρωση των ρητών ECCLESIA ET NUNC EST REGNUM CHRISTI REGNUMQUE COELORUM-REGNI CAELORUM σε σχέση                                    με την STANZA DELLA SEGNATURA ως προς την Σιέννα και την REGNO                      DI MOREA BELVEDERE. Εκτιμάται ότι συνδέονται με τα περιεχόμενα                             σε NAZIONALE  και τα ΗΘΙΚΑ του Αριστοτέλους, βλ. TRÉSOR.            

PALAZZO CORREALE= Βασιλικό Ανάκτορο του 14ου αιώνος στο SORRENTO Νεαπόλεως Ιταλίας. Συνδέεται με το Καστέλλο Angioino του 1282 και με CASA VENIERO.

PALAZZO CORSINI= Παλάτι του 15ου αιώνος στην VIA CORSINI,                        ήταν ΕΘΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ που ιδρύθηκε το 1600 και μεταρρυθμισμένο                  τον 18ο αιώνα σε ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΑΡΧΑΙΑΣ ΤΕΧΝΗΣ.                                      Βλ. ROSAIO DELLA VITA, την σύνδεση CAPELLA SIXTINA-SANTA MARIA DELLA CARMINE  και την SIGÜENZA στην σχέση με GALLERIA PALATINA                και PALAZZO MEDICI-PALAZZO NUOVO και τα ρητά ET IN ARCADIA EGO,  ΕΤ SUM IN ARCADIA EGO, EGO (SUM) LUX (MUNDI).

PALAZZO DEGLI STUDI= Εθνικό Μουσείο Νεαπόλεως (MUSEO NAZIONALE) και Αρχαιολογικό Μουσείο Νεαπόλεως (Ε.Μ.Α. Νεαπόλεως) και Βασιλικό Μουσείο του οίκου των Βουρβώνων το οποίο ιδρύθηκε το 1816                               σύμφωνα με τα πρότυπα της Εγκυκλοπαίδειας του Διαφωτισμού με βάση το σχέδιο για την δημιουργία ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ αρχαίων και σύγχρονων παραστατικών τεχνών (συν της αστρονομίας, της μηχανικής και της χημείας)                και περιέχει τις αρχαιότητες της Πομπηΐας, σύνεργα τέχνης, χειρόγραφα                      και συλλογή όπλων. Βλ. CAPO DI MONTE.

PALAZZO DEI CAMERLENGI= Ανάκτορο του Tiepolo στο RIALTO Βενετίας.              Βλ. VEDUTA, PALAZZO PITTI.

PALAZZO DEI CONSERVATORI= «Μουσείο Συντηρητών» λέει η τυπική μετάφραση, «ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» υποστηρίζει το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. και το αποδίδει ορθώς με το λεγόμενο MUSEO DEI CONSERVATORI. Σχεδιάστηκε από τον Μιχαηλάγγελο μαζί με το PALAZZO NUOVO και ιδρύθηκε το 1471 από τον Πάπα Σίξτο Δ´ ως Μουσείο                        του Καπιτωλίου: βρίσκεται στο ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΠΙΤΩΛΙΟΥ (MUSEO CAPITOLINO) Ρώμης το οποίο έχει το πρωτότυπο άγαλμα ESPINARIO με μπρούντζο.                     Περιέχει 2 Μουσεία: στο Παλαιό Μουσείο, βρίσκεται το άγαλμα                                ΑΦΡΟΔΙΤΗ ESQUILINA του 1ου π.Χ. αιώνος ενώ στο Νέο Μουσείο, βρίσκεται                το άγαλμα ΑΦΡΟΔΙΤΗ (του Πραξιτέλους, πιθανόν, βλ. και PALAZZO PITTI).                         Επιπλέον, περιέχει την Πινακοθήκη του Καπιτωλίου καθώς και –στην είσοδο–                 την κεφαλή του Κωνσταντίνου που προέρχεται από την Βασιλική                                    του Κωνσταντίνου. Επίσης, περιέχει την ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΘΡΙΑΜΒΩΝ                               με το SPINARIO που σμιλεύτηκε με μπρούντζο και ανάγεται στον 1ο π.Χ. αιώνα. καθώς και ΑIΘΟΥΣΑ ΤΗΣ ΛΥΚΑΙΝΑΣ με την LUPA CAPITOLINA. Κυρίως, όμως, περιέχει ΑΙΘΟΥΣΑ CONSILIARE η οποία διατηρεί το άγαλμα του Ιουλίου Καίσαρα. Είναι κυρίως συλλογή Ελληνικών και Ρωμαϊκών γλυπτών                              όπως ο ΑΠΟΛΛΩΝ ΤΟΞΕΥΤΗΣ, άγαλμα του Ε´ π.Χ. αιώνος. Βλ. TABULARIUM, PALAZZO NUOVO, NEMO SIBI ASSUMAT HONOREM NISI VOCATUS A DEO CANOVAM ARON, DONATIO CONSTANTINI, SANTA CROCE                                        IN GERUSALEME, ESPINARIO, FILIOQUE, BORGHESE, PATRIAE UNITATI-CIVIUM LIBERTATI, LUPA CAPITOLINA και LA NAISSANCE DU MONDE.                 Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το Καπιτώλιο Ρώμης συνδέεται    με την απόδειξη DEMONSTRATIO MAXIMI ON CITUDINIS STEALLE VENERIS CAPITULUM.

PALAZZO DEI PRINCIPI= «Παλάτι των Πριγκήπων», έργο του Γκουαρίνο                       ντα Βερόνα η πρόσοψη, στο Τορίνο. Σημειώνεται ότι –σύμφωνα με τις πηγές                 του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε.– στο Βασιλικό Ανάκτορο Τορίνο βρίσκονται σχέδια του Λεονάρντο. Ο Λεονάρντο στην πρώην Βασιλική Βιβλιοθήκη του Τορίνο σχεδίασε την πρόσοψη, κατοψη και τομή αριστοκρατικής επαύλεως (συνδέεται με το προφίλ της Ισαβέλλας Ντ’ Εστέ, σκίτσο του Λεονάρντο                        για πορτραίτο που δεν εκτελέστηκε). Στην Βασιλική Βιβλιοθήκη του Τορίνο βρίσκεται, όμως, το πορτραίτο του Λεονάρντο το οποίο συνδυάζεται με το σχέδιο «ΠΛΑΤΩΝ» του Ραφαήλ στην τοιχογραφία του Βατικανού με θέμα Η ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ. Βλ. πρωτίστως την ανάλυση των εκφράσεων DISPUTÀ-CAUSARUM COGNITIO-STANZA DELLA SEGNATURA-DIVIRARUM NOTITIA-NUMINE AFFLATUR για την ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ και κατόπιν για τα έργα                  των Λεονάρντο-Βερρόκιο στο Βασιλικό Ανάκτορο του Τουρίνκο                                    την επιγραφή MED. PETRI F. COSMI με τον συνδυασμό του CODEX ATLANTICUS, τον AUTRE MONDE, τον MONDE IDÉAL και το έργο                             DE RE MILITARI και μετά MUSEO DELLE ANTICHITÀ EGIZIE, PALAZZO PITTI, AUGUSTA TAURINORUM, BELFIORE, STUDIOLO και ιδίως PALAZZO BELVEDERE.

PALAZZO DELLA CONSULTA= Ανάκτορο της Συγκλήτου, έργο του αρχιτέκτονα Φούγκα σε στυλ Κλασσικό και ROCAILLE. Βλ. PALAZZO SENATORIO

PALAZZO DELLA LOGGIA= Ανάκτορο του 16ου αιώνος με Στοές στην Brescia.   To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει τις τοιχογραφίες με τις στιχογραφίες των ποιημάτων που απεικονίζονται στις Στοές και μεταφράζει:                                      «ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ».

PALAZZO DELLA PERMANENTE= ο τόπος οργάνωσης στο Μιλάνο της έκθεσης NOVECENTO το 1926 και το 1929. Βλ. NOVECENTO και NOVECENTO TOSCANO.

PALAZZO DELLA SIGNORIA= έργο του Αρνόλφο ντι Κάμπιο στην Φλωρεντία. Διαθέτει παρεκκλήσι του Αγ. Βερνάρδου με Αγία Τράπεζα.                                                  Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι αναφορικά με το θέμα                     της Αίθουσας Συμβουλίων του PALAZZO DELLA SIGNORIA συνήλθε το 1495                  Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΤΗΣ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ                                         (γεγονός που ερμηνεύεται σε σχέση με τα έργα για τις 2 μάχες Ανγκιάρι-Κασσίνα και το έργο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ, διότι Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΝΓΚΙΑΡΙ είναι έργο                  του Λεονάρντο για την Αίθουσα Συμβουλίων του PALAZZO VECCHIO                            ενώ την ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΑΣΣΙΝΑ σχεδίασε ως χαλκογραφία τo 1504                                     ο Μιχαηλάγγελος προοριζόμενη για τοιχογραφία στο PALAZZO                                  DELLA SIGNORIA και αυτές οι 2 συνενώνονται στην ΑΙΘΟΥΣΑ                                    ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ η οποία συνδέεται –μέσω της μελέτης                        του Λεονάρντο για την κεφαλή του Σωτήρος στην Πινακοθήκη BRERA Μιλάνο–                   με το έργο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ του Λεονάρντο του 1499                                                     ο οποίος καλυπτόταν από την τοιχογραφία «ΣΤΑΥΡΩΣΗ» του Μόντορφάνο).                   Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΣΙΝΙΟΡΙΑΣ έλαβε χώρα τον Ιανουάριο του 1504 για την υπεράσπιστη της ελευθερίας                       των καλλιτεχνών από τους Μεδίκους. Βλ. τα σημαινόμενα των εκφράσεων                     TU PATRONA HUMANI GENERIS TU AFFLICTIS MEDICA SINGULARIS                      και NUESTRA SEÑORA DEL PILAR και LA SEO. Σύγκρινε  με PIAZZA                        DELLA SIGNORIA και ABROGIANA.

PALAZZO DELL’ ARTE= «Μέγαρο της Τέχνης», κοντά στην περιοχή ORSANMICHELE της Φλωρεντίας.

PALAZZO DELLE ESPOTITIONI= Μέγαρο Εκθέσεων του 19ου αιώνος                        στην VIA NAZZIONALE της Ρώμης (ή Vicus Longus) όπου γίνεται κάθε 4 έτη                  Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΕΧΝΗΣ.

PALAZZO DELLE PROPAGANDA FIDE= έργο του Μπερνίνι και του Μπορομίνι στην PIAZZA DI SPANIA Ρώμης. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει: «ΠΑΛΑΤΙ ΤΟΥ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ»                                  (η λέξη «προπαγάνδα» σημαίνει «πολλαπλασιασμός») ή «ΤΟΥ ΦΕΙΔΙΑ».                           Βλ. CIVITAVECCHIA, PALAZZO VECCHIO, SCALA REGIA, TRINITA DEI MONDI, PLAZA DE ESPANA, CAPELLA αλλά και την σχέση με την THEOLOGIA του Campanella.

PALAZZO DEL PODESTA= Πύργος στην πόλη Μάντουα. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει: «ΠΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ».                                 Βλ. PODESTAS, CASTELLO DEO GONZAGA, PALLAZZO DEL TE.

PALAZZO DEL TE= «Παλάτι του Θεού», έργο του πολεοδόμου, αρχιτέκτονος, γλύπτη και διακοσμητή Τζούλιο Ρομάνο (1499-1546) στο διάστημα 1526-1535    στην Μάντουα. Βλ. την σύνδεση με την επιγραφή ROMANUS PONT MAX                  ως προς τις 3 CAPELLA SIXTINA-MEDICEA-MEDICI και την σύνδεση των έργων του Ρομάνο στην Μάντουα με τα έργα του Mantegna (στις εκφράσεις CASTELLO DEI GONZAGA, PALAZZO DEL PODESTA και NOVUS CAESAR) σε σχέση                  με το ποίημα του Ερκόλε Στρότσι «Μανδύας». Βλ. ακόμα το θέμα της εισαγωγής του MANERISMUS από την Ιταλία στον Σχολή του Φονταινεμπλώ στην Γαλλία από τον Ρομάνο και τις εκφράσεις DOMUS NOVA, CABINET D’ AMATEUR, STUDIOLO, MANERISMUS, ENTENTE την οδό VIA DEI MAGISTRATI                                        αλλά και την διασύνδεση της Μάντουα με την Κωνσταντινούπολη                                          σε SACRA CONVERSAZIONE και ASUNTO MÍSTICO.

PALAZZO DI BRERA= Ανάκτορο στο Μιλάνο. Περιέχει Βιβλιοθήκη                               και Πινακοθήκη.

PALAZZO DUCALE= το Ανάκτορο Βενετίας και το Ανάκτορο του Ούρμπινο.               Στο PALAZZO DUCALE Βενετίας οι διακοσμήσεις έγιναν υπό τον Giovanni Bellini                       το διάστημα 1479-1492 αλλά καταστράφηκαν στην πυρκαϊά του 1577,                       όπως συνέβη και με τον Tintoretto και τον Τισιανό. Στο PALAZZO DUCALE Βενετίας υπάρχουν οι αίθουσες της Πινακοθήκης: ΑΙΘΟΥΣΑ ΜΕ ΤΙΣ 4 ΠΟΡΤΕΣ, ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΚΟΛΛΕΓΙΟΥ, ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΗΣ ΓΕΡΟΥΣΙΑΣ, ΑΙΘΟΥΣΑ                     ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΩΝ 10, ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ, ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ και Αίθουσες των Όπλων. Επίσης, εκεί βρίσκεται ο πίνακας Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ του VERONESE (ενώ ο πίνακας                           του Francesco Guardi ΤΟ PALAZZO DUCALE ΣΤΗΝ BENETIA βρίσκεται                      στην Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου). Βλ. ακόμα την επιγραφή                              FRANCISCO MAUROCENO PELOPONNESIACO SENATUS στην Βενετία                   και το έργο SANTA LIBERATA. Στο PALAZZO DUCALE Ούρμπινο βρίσκεται                ο πίνακας O ΘΡΥΛΟΣ ΤΗΣ ΟΣΤΙΑΣ του Paolo Uccello. Βλ. RIALTO, PORTA DELLA CARTA, SCALA DEI GIGANTI, IUS SUUM UNICUIQUE TRIBUIT, HORTUS CONCLUSUS, STUDIOLO, CODEX URBINATUS LATINUS, RAPHAEL URBINAS, LIBER PONTIFICALIS, CORPUS DOMINI και μετά όλα τα θέματα               που συνδέονται με το Ευαγγέλιο Πάυλου και τον Πάολο Ουτσέλλο.

PALAZZO MADAMA= Ανάκτορο στην Λεωφόρο της Αναγεννήσεως (CORSO              DI RINASCIMENTO) στην Ρώμη, με πρόσοψη BAROQUE, έδρα της Ιταλικής Γερουσίας από το 1870 –οπότε η Ρώμη προσαρτήθηκε στο Βασίλειο της Ιταλίας– και με βιβλιοθήκη 230.000 τόμων. Βλ. VILLA MADAMA, LAVACRUM RENASCENTIS VITAE.

PALAZZO MATTEI DI JOVE= έργο του αρχιτέκτονα Μαντέρνο τον 16ο αιώνα              το οποίο αποτελεί το θερινό Ανάκτορο Πάπα στην Ρώμη. Ο Μαντέρνο, εξάλλου, κατασκεύασε το 1608-13 το έργο του Αιθρίου της Βασιλικής Αγ. Πέτρου,                         το παρεκκλήσι του Εσταυρωμένου στην Βασιλική Απ. Παύλου εκτός των τειχών (το παρεκκλήσι του Εσταυρωμένου βρίσκεται στον βωμό της Εκκλησίας, του ναού και της ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΠΑΥΛΟΥ εκτός των τειχών                   της Ρώμης, έχει ιδρυθεί πάνω στον τάφο του Αποστόλου Παύλου (βλ. οπωσδήποτε τον συνδυασμό των επιγραφών IN HONOREM PRINCIPIS APOST. PAULUS V BURGHESIUS ROMANUS-REGNI CAELORUM-TU ES PETRUS και δες επίσης                                              τις αναφορές στον Παύλο Ε´ σε CAPELLA PAOLINA-GALLERIA BORGHESE). Εκεί ίδρυσε ο Ignatius de Loyola το τάγμα των Ιησουϊτών. Ο Εσταυρωμένος λέγεται ότι το 1370 μίλησε στον Άγιο Bridget, βλ. και SAN DOMENICO MAGGIORE),                                          το παρεκκλήσι της Ευαγελλιζομένης στην Εκκλησία της Παναγίας και την πηγή AQUA PAOLA ενώ συμμετείχε στην κατασκευή του Κυρηναλίου. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι πρόκειται για τον Carlo Maderna                               (το αληθινό όνομα του Μαντέρνο, απλώς καλείται Μαντέρνο σε αντίθεση                        με τον Andrea Mantegna). Για τα έργα στο PALAZZO MATTEI DI JOVE, δες άμεσα το θέμα των 3 ΑΜΑΖΟΝΩΝ σε PALLADIO, VEROSPI και ιδίως με βάση το έργο DE ARCHITECTURA. Βλ. οπωσδήποτε AQUA VIVA, CAPELLA PAOLINA, PROVINCIALES και PIAZZA MINERVA μαζί με SPECOLA VATICANA                            και κατόπιν CUIRINALE, VIA VENETO, PORTA DI SAN SPIRITO, TRINITA DEI MONDI και ιδίως TRADITIO LEGIS, LEGENDA AUREA, DONATIO CONSTANTINI, UNAM SANCTAM σε σχέση με CAPITOLINE-SAN DOMENICO MAGGIORE.

PALAZZO MEDICEO= έργο του Michelozzo/i, o οποίος είναι ο επίσημος αρχιτέκτων των Μεδίκων. Βλ. NOLI ME TANGERE, CONVENTO DEGLI ANGELI, SAN MARCO και PALESTRINA.

PALAZZO MEDICI= αρχιτεκτονικό έργο του Michelozzo/i το 1400                              για τον Οίκο των Μεδίκων. Στις πηγές αναφέρεται ότι άρχισε το 1444                                 για χάρη του COSIMO MEDICI IL VECCHIO. O Μιχαηλάγγελος είχε πει                             ότι το PALAZZO MEDICI έπρεπε να γκρεμιστεί και να ονομαστεί                                 «Πλατεία των Μουλαριών». Αρχικά, ήταν γνωστό ως «Παλάτσο Λεντσόνι»                   στην οδό Καβούρ στην Via Larga Φλωρεντίας. Κατόπιν, ονομάστηκε Palazzo Medici-Ricardi καθώς μετά το 1600 ανήκει στον Οίκο Ricardi. Περιέχει                         την GALLERIA MEDICI και παρεκκλήσι –αναφέρεται, ειδικά, ότι στο Ανάκτορο των Μεδίκων στην Φλωρεντία υπάρχει παρεκκλήσι των Μάγων–                                ενώ οι τοιχογραφίες ανήκουν στον Μπενότσο Γκοντσόλι με ξεχωριστό τον πίνακα ΠΟΜΠΗ ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ που εζωγραφήθη για την λιτανεία των Θεοφανείων                στην Φλωρεντία και δείχνει τα μέλη της Νεοπλατωνικής Ακαδημίας Τέχνης                      (βλ. ACCADEMIA DI CARREGI, VILLA CARREGI, CARREGI                                          και MONTECAVALLO). Βλ. επιπλέον CAMPO SANTO και την σύνδεση                               με την CAPELLA SIXTINA και την SIGÜENZA των PALAZZO CORSINI-PALAZZO NUOVO και GALLERIA PALATINA.

PALAZZO MONTECAVALO= το Μέγαρο Ροσπιλιόζι-Παλαβιτσίνι στον Πύργο     των Ανέμων στο Βατικανό. Σύγκρινε με BENVENUTO CELLINI                                         και ΜΟΝΤACAVALLO.

PALAZZO NUOVO= «Νέο Παλάτι» της Ρώμης, κτίριο που σχεδιάστηκε                             από τον Μιχαηλάγγελο μαζί με το σχέδιο του PALAZZO DEI CONSERVATORI         και κατασκευάστηκε το 1600 περίπου ως πρόσοψη στην Πλατεία Καπιτωλίου                 της Ρώμης (με την οποία συνδέεται και όπου βρίσκεται το άγαλμα                               του αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου που μεταφέρθηκε εκεί από το Λατερανό                  το 1538 από τον Πάπα Παύλο Γ´, σε αντίθεση με το σχέδιο του Μιχαηλάγγελου ενώ, κατά την παράδοση, το άγαλμα –σμιλευμένο με μπρούντζο                                         τον 2ο αιώνα μ.Χ.– πιστεύεται ότι εικονίζει τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο.                   Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά, επιπλέον, ότι συνδέεται αλυσιδωτά με τα ρητά στα 2 άκρα ή ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ του Μνημείου της Ένωσης της Ιταλίας,                 βλ. LUPA CAPITOLINA και ESCLAVE REBELLE). Το PALAZZO NUOVO                   περιέχει ακόμα το ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΩΛΙΟΥ και στο αίθριο ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (5ος αιών π.Χ.) το οποίο, σύμφωνα με το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε., είναι το ΟΥΡΑΝΟΠΕΜΠΤΟ, ΑΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΟ ΚΑΙ ΔΙΪΠΕΤΕΣ άγαλμα της θεάς Αθηνάς των αρχικών σχεδίων του Πελαργικού Ναού                        των αετωμάτων της Ακροπόλεως των Αθηνών. Περιέχει, επίσης,                                        την ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ με το άγαλμα ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΩΛΙΟΥ. Τέλος, την ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝ με 65 προτομές Ρωμαίων αυτοκρατόρων. Βλ. πρωτίστως PALACIO NUEVO-BUENA VISTA και κατόπιν     την σύνδεση CAPELLA SIXTINA και την SIGÜENZA ως προς την σχέση                         των κτιρίων GALLERIA PALATINA, PALAZZO MEDICI, PALAZZO CORSINI, PALAZZO NUOVO αλλά πρωταρχικώς SANTA CROCE IN GERUSALEME,            NEMO SIBI ASSUMAT HONOREM NISI VOCATUS A DEO CANOVAM ARON, FILIOQUE, LEX DE IMPERIO VESPASIANI, VIA AURELIA και οπωσδήποτε PALAZZO DEI CONSERVATORI, PATRIAE UNITATI-CIVIUM LIBERTATI, PALAZZO PITTI, MUSEO CAPITOLINO, DONATIO CONSTANTINI, TRADITIO LEGIS και PIETÀ σε συνδυασμό με PIAZZA DELLA BOCCA DELLA VERITÀ, SACRA CONVERSAZIONE, DISPUTÀ: βλ. ειδικά την απόδειξη DEMONSTRATIO MAXIMI ON CITUDINIS STEALLE VENERIS CAPITULUM.

PALAZZO PITTI= το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ». Το 1811 ο συγγραφέας Σταντάλ το ονόμασε «Παλάτσο                             του Αυτοκράτορα». Βρίσκεται στην περιοχή Ολτράνο. Περιέχει τα Βασιλικά Διαμερίσματα των οίκων Μεδίκων, Λωρραίνης και Σαβοΐας καθώς και τις 2 Πινακοθήκες (Πινακοθήκη της Μοντέρνας Τέχνης και Πινακοθήκη των Γλυπτών). Στην Πινακοθήκη Μοντέρνας Τέχνης του PALAZZO PITTI υπάρχει                            η ΑΙΘΟΥΣΑ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΟΣ όπου βρίσκεται η μαρμάρινη προτομή                             του Ναπολέοντος (φιλοτεχνημένη από τον Κανόβα το 1822)                                              και Μουσείο Αργυροχοΐας με μενταγιόν του Λαυρεντίου του Μεγαλοπρεπούς                                      και CAMEA του COSIMO MEDICI με την οικογένειά του και προσωπογραφίες (έργο του Giovanni Antonio de Rossi το 1562) καθώς και τα 2 έργα του 1532 ΛΑΡΝΑΚΑ του Κλήμεντος Ζ´ και Η ΛΑΡΝΑΚΑ ΜΕ ΤΑ ΘΕΙΑ ΠΑΘΗ                           του Βαλέριο Μπέλλι.  Ακόμα, το Ερμάριο του Εκλέκτορος του Παλατινάτου                      από τα Εργαστήρια του Μεγάλου Δούκα το 1709. Το PALAZZO PITTI θεωρείται                η έδρα του ηγεμόνα και αποτελεί έργο του Μπρουνελέσκι και του μαθητή                        του Αλμπέρτι, Luca Fancelli. Λειτούργησε ως εστία φιλοξενίας αρχηγών κρατών, διπλωματικών αντιπροσωπειών, καρδιναλίων και ξένων ηγεμόνων.                            Πρώτος ιδιοκτήτης υπήρξε ο Luca Pitti (1393-1472/3). Υπήρξε ο πρόδρομος                  της συλλογής UFFIZI. Σημειώνεται ότι το διάστημα 1865-1871 αποτέλεσε την έδρα του Βασιλικού Οίκου της Σαβοΐας στο Βασίλειο της Ιταλίας (στην οποία είχε προσαρτηθεί η Τοσκάνη) με πρωτεύουσα την Φλωρεντία. Λεηλατήθηκε το 1799 από τον Ναπολέοντα  –ως το 1801, όταν με την Συνθήκη της Λουνεβίλ                              ή Λυνβίλ ο Ναπολέων δημιούργησε στην Τοσκάνη ως το 1807 το Βασίλειο                     της Ετρουρίας, δηλαδή του Μεγάλου Δουκάτου της Τοσκάνης την περίοδο                   της κυριαρχίας των Γάλλων στην Ιταλία (Ετρουρία είναι η περιοχή των ιδρυθεισών αληθινών πολιτειών της Ιταλίας, μεταξύ Άρνου-Τίβερη, στην Μεσημβρινή Τοσκάνη). Το θέμα συνδέεται α) με την Ένωση της Ιταλίας (βλ. PATRIAE UNITATI-CIVIUM LIBERTATI), β) με την ίδρυση το 1785 Μουσείου της Αφροδίτης που περιέχει Ακαδημία Καλών Τεχνών και γ) με το αρχαίο γλυπτό ΑΦΡΟΔΙΤΗ                                  ΤΩΝ ΜΕΔΙΚΩΝ (το οποίο αρχικά βρισκόταν στην Έπαυλη των Μεδίκων                   στην Ρώμη και αφενός μεν μετεφέρθη  στο Παρίσι το διάστημα 1796-1815 και μετά επεστράφη στην UFFIZI, αφετέρου δε εμφανίζεται ως χαμένη, βλ. PIAZZA                        D’ ORO, TIVOLI) αλλά κυρίως με το έργο ΙΤΑΛΙΚΗ ΑΦΡΟΔΙΤΗ του Κανόβα                το 1811 που οι πηγές του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. αναφέρουν                         ότι δεν επροορίζετο να τεθεί στο βάθρο του αρχαίου προτύπου –όπου εξάλλου υπάρχει αντίγραφο το 1914 του αυθεντικού αγάλματος του 2ου π.Χ. αιώνος–                της ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΤΩΝ ΜΕΔΙΚΩΝ της συλλογής UFFIZI αλλά σε νέο, σύμφωνα               με την αισθητική του ίδιου του καλλιτέχνη). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το θέμα της ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ και της ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ                         ΤΩΝ ΜΕΔΙΚΩΝ συνδέεται με το άγαλμα ΠΑΥΛΙΝΑ ΜΠΟΡΓΚΕΖΕ ή ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ του Κανόβα το 1808 στην πρόσοψη της GALLERIA BORGHESE               και με το άγαλμα του Μάρκου Αυρηλίου στο PALAZZO NUOVO                                     και με τον πίνακα «ΤΟ ΣΤΗΣΙΜΟ ΤΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ» του Τιέπολο του 1735 σε UFFIZI. Η Παλινόρθωσή του έγινε το 1814.                              Βλ. LAVACRUM RENASCENTIS VITAE, PALAZZO DEI CAMERLENGI, VEDUTA (σε σχέση με την συνένωση των επιγραφών MUTUO VULNERE OCCUBUIT ULTERUM FERE AD INFEROS και AGNOSCO-CITATAM CARTAGINIS)                         και LAVACRUM RENASCENTIS VITAE, DECAMERON(E), MUSEO BUANARROTI, PALAZZO DEI CONSERVATORI, PALAZZO NUOVO, FLORA, BELFIORE, AUGUSTA TAURINORUM, TONDO PITTI, PALAZZO DEI PRINCIPI, MUSEO DELLE ANTICHITÀ EGIZIE, SALA DELLA MERIDIANA,                           UFFIZI, THEATRUM MEDICI, MUSEUM MEDICEUM, CORRIDOI,                               VIA DEI MAGISTRATI, VIA AURELIA και L’ ETRURIA PITTRICE.                                    Βλ. ως προς την Ετρουρία και τους Ετρούσκους και την σύνδεση SANTA CROCE-IL GESÙ-LUPA CAPITOLINA-CAPITOLINE-MATER MATUTA και ETRETAT.

PALAZZO PRIMOLI= Παλάτι στην Ρώμη όπου στο εσωτερικό του βρίσκεται                ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΟΣ, οίκου Βοναπάρτη. Συνδέεται με την PIAZZA NAVONA. Βλ. LOUVRE.

PALAZZO REALE= 3 παλάτια στην Πάρμα, στο Μιλάνο (το οποίο είναι ζωγραφισμένο με φιγούρες της Ελληνικής Μυθολογίας και περιγράφεται το 1342 από τον ιστορικό Γκαλβάνο Φιάμα) και στην Καζέρτα (Βασιλικό Ανάκτορο Καζέρτας, με αρχιτέκτονα τον Λουΐτζι Βανβιτέλλι –γιο του Ολλανδού ζωγράφου Γκάσπαρ Βαν Βίτταλ ή Βαν Βιττέλ). Σύγκρινε με CAPILLA REAL, PALACIO REAL.

PALAZZO SCΗIFANOJA = «Ανάκτορο αναψυχής των πριγκήπων Ντ’ Εστέ                     στην Φερράρα» αναφέρει η τυπική μετάφραση, «ΠΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ»   λέει η μετάφραση του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. και το συνδέει                        με το σχέδιο ΕΠΙΦΑΝΙΑ του Μιχαηλάγγελου. Βλ. BELFIORE, BEATA BEATRICE D’ ESTE.

PALAZZO SENATORIO= το Μέγαρο της Συγκλήτου (έμβλημα της κυριαρχίας                 της θεάς Ρώμης στον κόσμο, κατασκευασμένο από τον Μιχαηλάγγελο                       στην Πλατεία Καπιτωλίου Ρώμης στην θέση του αρχαίου TABULARIUM ως έδρα του Δημαρχείου Ρώμης) το οποίο αναφέρεται και ως Παλάτι της Συγκλήτου                   στο Καπιτώλιο Ρώμης, όπου βρίσκεται η SCALA του Μιχαηλάγγελου.                              Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι συνδέεται με το παρεκκλήσι SANTA MARIA DELLA SCALA, το παρεκκλήσι CHERUBINI, τα έργα Ρούμπενς. Βλ. πρωτίστως PALAZZO DELLA CONSULTA και PROMOTECA CAPITOLINA, CONSILIARE, PORTICO DEGLI CONSENTI, TABULARIUM.

PALAZZO VECCHIO= «Παλαιό Παλάτι» του Αρνόλφο, Πύργος ο οποίος αποτελεί σταθμό-σύμβολο των δημοκρατικών ελευθεριών και σύμβολο της κοινοτικής Φλωρεντίας, συνθέτει το έμβλημα της Δημοκρατίας της Φλωρεντίας,                               είναι η «καρδιά» και επίσημη έδρα της, έδρα της κυβερνήσεώς της.                   Περιέχει την λεγόμενη «Αίθουσα των 500» αλλά περιέχεται εντός του DUOMO                και αντιπροσωπεύει την Μεσαιωνική πόλη με τα πέτρινα τείχη, είναι η έδρα                  των θεσμών του Μεσαιωνικού Δήμου. Στην πύλη του, υπάρχει ανάγλυφο                         με το μονόγραμμα του Χριστού (βλ. και την επιγραφή EGO SUM IHS NAZARENUS (REX IODEORUM) και στην πρόσοψη άγαλμα του Ποσειδώνος.                                          Το σχέδιο έκανε το 1299 ο Αρνόλφο ντι Κάμπιο ο οποίος το 1310 οικοδόμησε              τον ΠΥΡΓΟ του PALAZZO VECCHIO ή ΠΥΡΓΟ ΤΟΥ ΑΡΝΟΛΦΟ. Στο εσωτερικό του PALAZZO VECCHIO βρίσκεται το Δωμάτιο Εργασίας του Φραγκίσκου Α´,              το Διαμέρισμα των Στοιχείων και η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΚΡΙΝΩN (βλ. GALLERIA BORGHESE, ROSSO FIORENTINO, LAPIS PHILOSOPHORUM). Οι τοιχογραφίες του Ανακτόρου συνδέονται κυρίως με τα έργα του Giorgio Vasari. Ειδικά, ξεχωρίζει η ΑΙΘΟΥΣΑ ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ Ζ´ όπου υπάρχει μεγάλη τοιχογραφία του Vasari           με εκπληκτικό πίνακα-πανόραμα της πόλης της Φλωρεντίας η οποία πολιορκείται από τον πρίγκηπα της Οράγγης Φιλιμπέρτο και από τα αυτοκρατορικά στρατεύματα του Καρόλου Ε´ ή Η´ –και με την συμφωνία του Πάπα–                               με σκοπό την αποκατάσταση της εξουσίας των Μεδίκων: ο πίνακας συνδέεται                με το κτίσιμο της Λαυρεντιανής Βιβλιοθήκης με εντολή του Κλήμεντος Ζ´                         από τον Μιχαηλάγγελο (βλ. DECAMERON(E), BIBLIOTECA LAURENZIANA               και GALLERIA MEDICI) και με τον λογαριασμό σε χάρτη-πίνακα των έργων                του στα τείχη της Φλωρεντίας (βλ. MUSEIO BUANARROTI). Ακριβώς επειδή                  το PALAZZO VECCHIO είναι σύμβολο της Δημοκρατίας, συνδέεται με την ορθή νομική ερμηνεία των 3 εκφράσεων DIES NE FASTUS, DIES NON, DIES FAUSTUS: η απόδειξη είναι ότι αρχικά περιείχε τα δικαστήρια  της πόλης, όταν όμως                        ο Κοσμάς A´ των Μεδίκων το ανακήρυξε Επίσημο Οίκο του COSIMO MEDICI,              τα δικαστήρια πήγαν στο UFFIZI (ενώ αργότερα Επίσημος Οίκος του COSIMO MEDICI έγινε το PALAZZO PITTI). Το PALAZZO VECCHIO ενώνεται                            μέσω της VIA VASARI και CORRIDOI με το PALAZZO PITTI. Περιέχει ακόμα              την αίθουσα της παλαιάς ρομανικής εκκλησίας της Τοσκάνης του 14ου αιώνος Σαν Πιερ ιν Σκεράτζο όπου έγινε αναστήλωση ερειπίων. Συνδέεται με τον ΠΥΡΓΟ ΩΡΟΛΟΓΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓ. ΜΑΡΚΟΥ με βάση το οποίο μετράται η μισθωτή εργασία.                           Επίσης, συνδέεται με το Ιματιοφυλάκιο όπου υπάρχουν 54 χάρτες                                   των Ινιάτσιο Ντάντι και Στέφανο Μπουονσινιόρι του 1575 (σημειώνεται ότι το 1575 στο Woodstock της Αγγλίας βρήκε το φως του ο τυφλός Hermit,                                 πρόσωπο το οποίο ορισμένοι ταυτίζουν με τον Raimundo Lulio                                        λόγω των αποδιδομένων σε αυτόν 3 έργων IN RHETORICEN ISAGOGE                      στο Παρίσι το 1515 και DE AUDITU KABBALISTICO στην Βενετία το 1518                                         και στο Στρασβούργο το 1598 συν ΔΙΑΘΗΚΗΣ που περιέχεται στην L’ IDEA              DEL THEATRO το 1550). Βλ. LAVACRUM RENASCENTIS VITAE και MINERVA MUNDI σε σχέση με το CORPUS HERMETICUM και κατόπιν βλ. την σύνδεση                                  IL BIANCONE, SERIE GIOVIANA, GALLERIA PALATINA, MUSICA LAETITIAE COMES MEDICINE DOLORUM και ιδίως CIBORIUM-COLLEGIO DEL CAMBIO-                SANTA CROCE. Υπήρξε Κοινοβούλιο του Κράτους όταν η Φλωρεντία                           ήταν πρωτεύουσα του Βασιλείου της Ιταλίας, βλ. FIORINO.

PALAZZO VENDRAMIN= κτίριο της Αναγέννησης στο CANAL GRANDE Βενετίας. Εκεί πέθανε ο Richard Wagner στις 13/2/1883.

PALAZZO VENEZIA= «Παλάτι της Βενετίας», πανέμορφο έργο του 1455                       το οποίο αποδίδεται στον Λέοντα Βαπτιστή Αλμπέρτι και στο εσωτερικό του περιέχει ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ PALAZZO VENEZIA καθώς και την ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΙΘΟΥΣΑ με τον Σταυρό των Ορσίνι (1334). Συνενώνεται με την Βασιλική                   του Αγ. Μάρκου μέσω του Εξώστη της Ευλογίας. Βλ. AQUA VERGINE                       και την σχέση με LA SCALA και σύγκρινε με URBI ET ORBI.

PALAIS CARDINAL/ROYAL= Παλάτι του Βασιλέως στο Λούβρο, είναι η συλλογή του Καρδιναλίου Ρισελιέ η οποία ανήκει στον Βασιλιά της Γαλλίας. Βλ. CABINET DES TABLEAUX DU ROY

PALAIS DE LA CITÉ= «Παλάτι της Πόλης», σήμερα ονομάζεται Conciergerie               στο Παρίσι.

PALAIS DE SARGON= «Πόλη του Σαργόν» αναφέρει η τυπική μετάφραση                 για την πόλη στην οποία δεσπόζει το αυτοκρατορικό ανάκτορο του Σαργόν Β´        στο Ιράκ, στον Ανατολικό Τίγρη. Μελετήθηκε για πρώτη φορά από τον Julius Lange το 1982 και συνδέεται α) με το άγαλμα του βασιλέως Σαργκόν                              από την Γενεύη όπου χρονολογείται στο έτος 2.300 π.Χ. στο Μουσείο Ιράκ                   της Βαγδάτης, β) με τον Αρχιερέα Μέμφιδος, γ) με τα 3 αγάλματα                                        του βασιλιά-ιερέα GUDEA του Λαγκάς του 22ου αιώνος π.Χ. ή 2.500 π.Χ.                      στο Λούβρο –και με αυτό του Γραφέα Λούβρου– και του 2800-2000 π.Χ.                       στο Βρεττανικό Μουσείο Λονδίνου, δ) με το ανάγλυφο το οποίο βρίσκεται                στο Λούβρο, δείχνει τον βασιλιά Σαμάχ να δίδει στον βασιλιά ράβδο και δακτυλίδι ως σύμβολα εξουσίας, χρονολογείται στο 1.700 π.Χ. και περιέχει την Στήλη                     και τους Νόμους του βασιλιά Χαμουραμπί (1930-1888 π.Χ.). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΠΑΛΑΤΙ ΤΩΝ ΣΑΡΚΩΝ».

PALATINUS= κώδικας της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι υπάρχει και κώδικας με τίτλο «PALATINUS GRAECUS».                           Βλ. και LAURENTIANUS, PARISINUS καθώς και τις εκφράσεις PALA, GALLERIA PALATINA σε συνάρτηση με τον αρχιτέκτονα Palladio και το Παλλάδιο.

PALATIUM-GERMALUS= οι αρχαίες 2 κορυφές του ΠΑΛΑΤΙΝΟΥ λόφου Ρώμης, στην Αππία Οδό. Στο PALATIUM βρίσκεται ο ιερός ναός Αγ. Καισάρειου                        με ψηφιδωτά που αναπαριστούν «ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΑ ΗΜΩΝ» (και ο οποίος ανακαινίστηκε το 1500). PALATIUM λέγεται το Ανάκτορο του Θεοδώριχου                  που συνδέεται με το λεγόμενο «Μωσαϊκό της Ραβέννας» και την Θεοδώρα                        του Ιουστινιανού. Σημειώνεται ότι τα ψηφιδωτά των Χριστιανικών ναών                           της Ραβέννας ισοδυναμούν με το εσωτερικό της ΑΓ.ΣΟΦΙΑΣ. Βλ. PRAGMATICA SANCTIO, GALLA PLACIDIA, BUSTA GALLORUM, CLIVUS CAPITOLINUS, CAPELLA GREGORIANA, PORTA PIA, VILLA MEDICI, VILLA MEDICIS, PALATIUM και PIUS SEPTIMUS PONTIFEX MAX. 

PALESTRINA= η αρχαία PRAENESTE, πόλη προϋπάρχουσα της Ρώμης.                   Στην πόλη αυτή, λατρευόταν η θεά Τύχη και υπήρχε Ναός της Τύχης με μνημεία και με Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αγαπητού (St. Agapito) του 16ου αιώνος.                   Για να φθάσει κανείς εκεί, πρέπει να ξεκινήσει από το CASTRO PRETORIO Ρώμης. Σύμφωνα με τις πηγές του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε.,                                          υπάρχει επίσης σχέση μεταξύ του «ΘΡΗΝΟΥ» –έργου του Μιχαηλάγγελου–                   της PIETÀ με θέμα την Αποκαθήλωση στην Εθνική Πινακοθήκη Λονδίνου                           και του πίνακα PIETÀ ΤΗΣ PALESTRINA, έργο που όλοι δέχονται ότι το άρχισε               ο Μιχαηλάγγελος αλλά αμφισβητούν αν το ολοκλήρωσε: βρισκόταν στην Εκκλησία της Αγίας Ροζαλίας και βρίσκεται στην Πινακοθήκη της Ακαδημίας Φλωρεντίας               η οποία ιδρύθηκε το 1784 (αξίζει να σημειωθεί ότι το 1784 είναι το έτος                             της ΣΥΜΒΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ για την δημιουργία του Λούβρου, το έτος δημιουργίας του έργου του David Ο ΟΡΚΟΣ ΤΩΝ ΟΡΑΤΙΩΝ και το έτος αποκάλυψης της Πομπηΐας). Στην Ακαδημία Φλωρεντίας υπάρχουν τα πέτρινα αγάλματα των 4 φυλακισμένων (στην γλώσσα της εποχής, Φυλακισμένος=Καρυάτις) εις εκ των οποίων είναι ο Άτλας και επίσης υπάρχει                   ο πίνακας ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ, –ο μόνος που σχεδίασε                                 στην SANTA MARIA DEL FIORE ο Μιχαηλάγγελος από μιαν ανάθεση που έλαβε το 1503 με θέμα ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ– και ο οποίος συνδέεται                                    με την τοιχογραφία Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ στην CAPELLA SIXTINA.        Βλ. πρωτίστως και οπωσδήποτε CONVENTO DEGLI ANGELI-SAN MARCO                 για την Ακαδημία Φλωρεντίας σε συνάρτηση με το θέμα PODESTAS-VERGINE MADRE σε σχέση με την GALLERIA MEDICI και την ένωση των 2 επιγραφών MED. PETRI F. COSMI και PETRUS LEOPOLDUS AUSTRIA AD VERBIS SUAE DECUS ET AD INCREMENTA ARTIUM OPRIMARUM MUSEUM MEDICEUM OPERIBUS AMPLIATIS CORPSQUE AUCTIS ORDINANDUM ET SPLENDIDIORE CULTU EXORDAND CURAVIT. Πρωταρχικώς πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν                         η σύνδεση PLANISPHÆRII COELESTIS HEMISPHÆRIUM SEPTENTRIONALE,  με τον χάρτη GRACIA PARS SEPTENTRIONALE και την COSTITUZIONE                 DELLA REPUBBLICA SETTINSULARE αλλά –υπεράνω όλων– οι συνδέσεις                  στο CALENDRIER RÉPUBLICAIN.

PALLADIO= το όνομα του αρχιτέκτονα ο οποίος έγραψε 4 βιβλία                             με θέμα «ΠΕΡΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ» το 1570 και 1 μελέτη για τις αρχαιότητες               της Ρώμης το 1554. Υπήρξε ο αρχιτέκτονας του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ                καθώς και της Εκκλησίας του Λυτρωτή στην Βενετία. O Palladio χρησιμοποιεί     στην πρόσοψη ναών τον «γιγαντιαίο ρυθμό», με κορινθιακές κολόνες                                 με κιονόκρανα να στηρίζουν το τύμπανο. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΠΑΛΛΑΔΙΟ», το οποίο είναι κειμήλιο (ξύλινο άγαλμα, ομοίωμα Θεού με προστατευτική δύναμη όπως το Παλλάδιο της θεάς Αθηνάς Παλλάδος το οποίο προστετεύει την πόλη της Τροίας). Αποτελεί, επίσης, χημικό στοιχείο το οποίο ανακαλύφθηκε το 1804 από τον Γούλλαστον. Βλ. DE ARCHITECTURA, SCALA DEI GIGANTI-PALAZZO DUCALE, PALA ASUNTA-PALA D’ ORO, PALATINUS και FRANCISCO MAUROCENO PELOPONNESIACO SENATUS και STANZA DELLA SEGNATURA. Για το ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΘΕΑΤΡΟ του Palladio                             στην Βιτσέντζα, βλ. L’ IDEA DEL THEATRO και TEATRO OLIMPICO.

PALUDAMENTUM= η στρατιωτική χλαμύδα των Ρωμαίων

PANAFIEL= Πύργος στο Valladolid της Ισπανίας. Η πόλη έχει Καθεδρικό Ναό              με πίνακα για την Ανάληψη ενώ στο ιερό υπάρχει Ιεροφυλάκιο του 1590                           με ύψος 1,80 μ. ντυμένο με ασήμι και κύριο θέμα των παραστάσεων                                 είναι «Ο ΑΔΑΜ ΚΑΙ Η ΕΥΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ». Βλ. PALACIO REAL, ALCÁZAR και IRIA FLAVIA καθώς και COLLEGIO DE SANTA CRUZ, SANTA CROCE.

PANEM ET CIRCENSES= Άρτον και Θεάματα. Προέρχεται από την πλήρη φράση που έγραψε ο ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΣ: «Οι Ρωμαίοι τίποτε άλλο δεν ζητούν σήμερα                   παρά άρτον και θεάματα» (μια σύγχρονη ελληνική μετάφραση θα απέδιδε το ρητό ως αναφερόμενο στον Πάνα και στην Κίρκη διότι το σωστό ρητό είναι                       «PANEM ET CIRCUM»).

PANSOPHIA= «Πανσοφία», μια μορφή Ουτοπίας του 17ου αιώνος                               περί Χριστιανικής ενότητος με ρίζες στην θέαση του νέου κόσμου της επιστήμης αλλά υπεράνω των αριστοκρατικών, μυστικιστικών και αισθητικών μορφών Ουτοπίας της περιόδου αυτής.

PAOLO UGELLI OPUS= «Έργο του Πάολο Ουτσέλλο», επιγραφή-υπογραφή               του ζωγράφου στον πίνακα Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΓ. ΡΩΜΑΝΟΥ των μέσων                       του 15ου αιώνος. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει                         «ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ». Για το ιστορικό, βλ. SAN ROMANO, CAMPANA, LOUVRE, ERMITAGE και την ένωση με τις 2 επιγραφές IOANNES ACUTUS EQUES BRITTANICUS DUX ET REI MILITARIS: PAULI UGELI OPUS,   με την τρίτη επιγραφή IN HONOREM PRINCIPIS APOST. PAULUS V BURGHESIUS ROMANUS και το ρητό EGO SUM IHS NAZARENUS                             (REX IODEORUM). Σημειώνεται ότι το έργο των Ucello-Dossi-Velásquez συνδέεται τριγωνικώς με κοινό στοιχείο την Αδέσμευτη Φαντασία και την Μαγεία.                  Από την μια πλευρά, το έργο του Velásquez συνδέεται με το έργο του Fransisco                de Zurbaráno και από την άλλη με το έργο του Μπερμέχο διότι ο ξάδελφός του, υπηρέτης της Ισπανικής Αυλής, παλιάτσος νάνος και γελωτοποιός είναι                         ο γραμματεύς του Σφραγιδοφύλακα Ντον Ντιέγκο ντε Αθέντο ή EL PRIMO                  που θεωρείται υπερασπιστής της Πίστεως (βλ. SAN DOMINGO DE SILOS). Εξάλλου, ο Giovanni de Lutteri, γνωστός ως Dosso Dossi (1479-1542) θεωρείται               ο ζωγράφος της Αριστοκρατικής Τέχνης και του μαγικού στοιχείου. Βλ. IMPRESA.

PAPYRI GRAECI MAGICAE= συλλογή του K. Preisendanz στο Βερολίνο το 1931. Στο έργο αυτό, καταγράφεται πάπυρος ο οποίος δίδει το όνομα του Θεού                       (με 30 γράμματα). Βλ. STEGANOGRAPHIA.

PARACLESIS= «Παράκλησις», έργο του Εράσμου το 1519. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. το συνδέει με τα έργα του Παράκελσου                                               και του Παράκλητου. Βλ. MORIAE ENCOMIUM και ακόμα AUREOLUS PHILIPPUS THEOPHRASTUS PARACELSUS, DISPUTATIONEM DE MEDICINA NOVA PHILIPPI PARACELSI, DE VITA LONGA.

PARADOR= αρχαίος Πύργος ή Μονή των πιο ωραίων τόπων της Ισπανίας.

PARCERE SUBJECTIS ET TEBELLARE SUPERBOS= να συγχωρείς τους ταπεινούς και να δαμάζεις τους υπερήφανους. Φράση από την ΑΙΝΕΙΑΔΑ Βιργιλίου. Ωστόσο, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θέτει υπ’ όψιν του αναγνώστη               την ερμηνεία «να συγχωρείς τους υπηκόους και να κυριαρχείς επί των ανωτέρων».

PAR FER CÉSAR JADIS DEVINT SI GRAND PRINCE= «Δια σιδήρου ο Καίσαρ κάποτε έγινε μεγάλος Πρίγκηψ».

PAREM NON FERT= δεν έχει τον όμοιό του, ουδείς είναι άξιός του. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι  το ρητό αυτό πρέπει να επιβεβαιώνεται                      σε σχέση με τα 3 ρητά των Ηρακλείων στηλών που υπονοούν ότι «αυτά                        για τα οποία πρόκειται δεν έχουν το όμοιό τους»

PARISIENSES= 2 κώδικες των έργων του Ησιόδου. Βλ. και AMBROSIANUS, MEDICEUS, MESSANIUS

PARISINUS= κώδικας της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ. Βλ. και LAURENTIANUS, PALATINUS

PARISO= έργο τέχνης το οποίο συνανήκει σε μιαν ενότητα με άλλο έργο τέχνης                     με το οποίο βρίσκει το ταίρι του.

PARITUR PAX BELLO= παράγει ειρήνη ο πόλεμος

PAROLES D’ UN CROYANT= έργο το 1834 του ιερέα εκ Βρεττάνης                                   Abbé de Lamennais (1752-1854) ο οποίος θεωρείται ηγέτης των φιλελεύθερων Καθολικών και το έργο του εμφανίζει ενδιαφέρουσες πολιτικές και θρησκευτικές προτάσεις για θέματα Κράτους-Εκκλησίας-Παιδείας-Τύπου όπου υποστηρίζει              τα θέματα της ελευθερίας και των πτωχών. Εκτιμάται ότι συνδέεται                             με το Ιουλιανό Διάταγμα εναντίον των πολιτικών οργανώσεων στην Γαλλία                     το 1834 και με την νομοθεσία για την περίθαλψη των απόρων                                          (ειδικά τον νόμο για τους πένητες του 1834 ή Νόμο των Πτωχών                                 που, όμως, αναθεωρούσε τον νόμο αρωγής στους πτωχούς και αποσκοπούσε               να ελαφρύνει τα οικονομικά βάρη των κοινωνικών στρωμάτων που στήριζαν              την περίθαλψη των πενήτων). Συνδέεται, όμως, με την ψήφιση του Νόμου                       του Δισεκατομμυρίου των Εμιγκρέδων στην Αγγλία το 1825 για τους παλαιούς αριστοκρατικούς οίκους, με την εμφάνιση της ένωσης ZOLLVEREIN το 1834                και με την θεωρία των έργων οικονομολόγων όπως, λόγου χάρη, ο Robert Owen και οι Ricard Cobden-David Ricardo (της Φιλελεύθερης Σχολής).                               To 1838 ο Abbé de Lamennais έγραψε το ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.                                           Βλ. MIRARI VOS, CORTILE DELLA PIGNA, EGO SUM IHS NAZARENUS REX IODEORUM.

PARS ADVERSA= το αντιτιθέμενο μέλος, η αντίθετη πλευρά

PARS PRO TOTO= το μέρος για χάρη του συνόλου, το μέλος υπέρ του συνόλου του οργανισμού.

PARTENOPE= Παρθενοπαία Δημοκρατία (η Δημοκρατία της Νεάπολης)                           η οποία ήταν πρωτεύουσα της Ισπανίας ως το 1503 και ονομάστηκε «Παρθενόπη Νεάπολις» μετά την κατάκτηση από την Γαλλία το 1799. Βρίσκεται                             στα πόδια του Βεζούβιου, δίπλα στην πόλη Ηράκλεια. Σημειώνεται ότι στον τόπο αυτό γεννήθηκε ο Jordano Bruno, βλ. REGNO PARTENOPEO και SPACCIO                 DELLA BESTIA TRIONFANTE.

PARTICEPS CRIMINIS= συνεργός, συνένοχος εγκλήματος. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. καταγράφει και την μετάφραση «συμμέτοχος και μυημένος                   σε κάτι κρυμμένο».

PARTIS INSTAURATIONIS SECUNDAE DELINATIO ET ARGUMENTUM= έργο του Francis Bacon.

PARTITIO= Παρτιτούρα (διευθέτηση των στίχων ενός μουσικού κειμένου λόγου βάσει οδηγιών γραπτών, μουσικό τετράδιο με νότες, χειρόγραφα).                            Διαίρεση, Χωρισμός, Διαμελισμός, Διανομή, Διαμοιρασμός Κληρονομιάς

PARTURIUNT MONTES, NASCENTUR RIDICULUS MUS= σατυρική παράφραση του «ΩΔΙΝΕΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΕΤΕΚΕ ΜΥΝ» όπως προκύπτει από την ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ Ορατίου. Στην αρχαία Ελληνική, οι «ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ» Αποστολίου λένε: «ΩΔΙΝΕΝ ΟΡΟΣ, ΖΕΥΣ Δ’ ΕΦΟΒΕΙΤΟ, ΤΟ Δ’ ΕΤΕΚΕ ΜΥΝ». Σύμφωνα                             με τον Πλούταρχο, «ΤΟΥΤΟ ΗΝ ΤΟ ΜΥΘΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΝ• ΩΔΙΝΕΙΝ ΟΡΟΣ, ΕΙΤΑ ΜΥΝ ΑΠΟΤΕΚΕΙΝ». Η Ιταλική έκφραση αφήνει περιθώρια ερμηνείας σχετικά με τον Αριόστο (αίρω οστό) διότι είναι «Molto fumo e poco arrosto».                     Θα μετέφραζε κανείς, λαμβάνοντας το πράσινο φως από το ίδιο το αρχικό ρητό που αναφέρει RIDICULUS MUS: «Ωδίνες ορέων/ωραίων και τίκτουσιν                     αστεία μούσα/μις».

PASCENDI DOMINICI GREGIS= εγκύκλιος του Πάπα Πίου Ι´ το 1907                        με την οποία συμπληρώνεται διάταγμά του που καταδικάζει τις πλάνες                 του μοντερνισμού και αφορίζει τον θεολόγο Loisy. Σύγκρινε με (DE) RERUM NOVARUM.

PASSIM= απανταχού, παντού, οπουδήποτε γίνεται αναφορά στο βιβλίο                            και κάθε γραφή που αναφέρεται σε αυτό

PASTOR FIDO= τίτλος ποιμενικού δράματος του G.B. Guarini το 1590.

PATER FAMILIAS= ο Πατήρ του Οίκου, ιερεύς της οικιακής λατρείας στον βωμό των προγόνων (για παράδειγμα, τα Οικονοστάσια των 72 οίκων Πομπηΐας).                        Στην αρχαία Ρωμαϊκή Πολιτεία, στην εξουσία του υπάγονται πρόσωπα                        και πράγματα από νόμιμο γάμο αλλά και οι δούλοι και η υπόλοιπη κινητή                       και ακίνητη περιουσία ενώ τον υπακούν όλα τα μέλη του οίκου. Σημειώνεται                     και η αστρολογική χρήση του όρου «οίκος». Ο πιο γνωστός φιλόσοφος                       αυτού του τύπου λεγόταν «φιλοσοφαστήρ» και ήταν ο Marsilius Ficinus                         ο οποίος στις 7 Νοεμβρίου λάτρευε –μαζί με όλην την Ακαδημία Μεδίκων–                   τον Πλάτωνα. Βλ. LIBER PATER, PATER HISTORIAE,  PATER PATRIAE, PATRES CONSCRIPTI, PATRIIS VIRTUTIBUS, PATRIA POTESTAS,  PATROLOGIA GRAECA, PATROLOGIA LATINA, PATROCINIUM και τα 2 ρητά QUALIS PATER, TALIS FILIUS και IS PATER EST, QUEM NUPTIAE DEMONSTRANT λαμβανομένου υπόψιν ότι οι Αλεξανδρινοί στα βιβλία τους αποκαλούν «Πάπα» (δηλαδή, Πατέρα) τον Πατριάρχη.

PATER HISTORIAE= «Πατέρας της Ιστορίας», φράση του Κικέρωνος                     για τον Ηρόδοτο

PATER PATRIAE= «πατέρας της πατρίδας» ή «πατριάρχης της χώρας του».               Τίτλος τον οποίο στην Ρώμη έλαβαν ο Οκταβιανός Αύγουστος και ο Αδριανός     ενώ στην Φλωρεντία o LORENZO MAGNIFICO (MAGNUS),                                                ο Τζοβάνι των Μεδίκων και το 1465 ο COSIMO MEDICI ο Πρεσβύτερος                      (1389-1464) ή COSMUS MEDICES: εδραίωσε την κυριαρχία του οίκου                         των Μεδίκων στην Φλωρεντία και αφάνισε την κοινοτική δημοκρατία.                            Συνδέεται με τον Κοσμά των Αναργύρων, τον Κοσμά Αιτωλό που μαρτύρησε                στον ποταμό Αψό, τον Κοσμά τον Ινδικοπλεύστη που έγραψε την ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ και τον Κοσμά τον Μελωδό.

PATETICO= παθητικά

PATRES CONSCRIPTI= οι Γερουσιαστές της Συγκλήτου στο Καπιτώλιο Ρώμης. Ωστόσο, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. κρίνει ότι η φράση,                                 όταν χρησιμοποιείται σε θεολογικό πλαίσιο, εννοεί την προσφορά υποχρεωτικής υπηρεσίας των Συγκλητικών ή των Πατέρων της Εκκλησίας προς κάτι ανώτερο.

PATRIAE UNITATI-CIVIUM LIBERTATI= επιγραφές στα ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ή 2 άκρα του Μνημείου του Βίκτωρος Εμμανουήλ Β´ –γιου του βασιλέως του Πεδεμοντίου–προς ενθύμισιν της Ένωσης της Ιταλίας (έργο 1885-1925) στην Ρώμη                                  με τάφο Αγνώστου στρατιώτη, με Μουσείο και Βιβλιοθήκη της Ιταλικής Ανεξαρτησίας. Συνδέεται με την λεγόμενη ΟΥΛΠΙΑΝΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ και με τα ρητά των Στήλων Ηρακλέους. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει τα ρητά «ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΝΩΜΕΝΗ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ». Βλ. οπωσδήποτε                        τις 2 επιγραφές ΙTALIA NOVA (ITALIA ARTIUM STUDIORUMQUE PLENA SEMPER EST HABITA)-ITALIA ANTIQUA στην Αίθουσα Γεωγραφικών Χαρτών Βατικανού σε σχέση με το σύνολο των έργων για την PIETÀ και σε σύνδεση                        με την επιγραφή CAUSARUM COGNITIO. Δες ακόμα αρχικώς FORUM JULIUM, PALAZZO DEI CONSERVATORI και PALAZZO NUOVO, VIA AURELIA, PIAZZA DEI CINQUECENTO και κατόπιν PIAZZA DELLA BOCCA DELLA VERITÀ,                      SACRA CONVERSAZIONE, DISPUTÀ.

PATRIA POTESTAS= «Πατρική Εξουσία», λέει η τυπική μετάφραση και εννοεί               ότι ο PATER FAMILIAS είχε εξουσιοδοτηθεί με δικαίωμα ζωής και θανάτου                   για οποιοδήποτε μέλος του οίκου του και είχε σε μικρογραφία όλη την εξουσία                 στα χέρια του όπως ο Αυτοκράτωρ σε ολόκληρη την Αυτοκρατορία. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. ερμηνεύει «ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ»                                  και συνδέει το θέμα με την λατρεία των Πατρών Θεών ή την προστασία των μελών ενός οίκου από τους Πατρώους Θεούς.  

PATRIE, EGALITE, LIBERTE= «Πατρίς, Ισότης, Ελευθερία», σύνθημα της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης έναντι του βασιλέως Λουδοβίκου ΙΣΤ´ το 1789.

PATRIIS VIRTUTIBUS= βάσει των προγονικών αρετών των πατέρων.

PATROCINIUM= πατρωνεία, προστασία. Άτυπη αρχή της εξωτερικής πολιτικής                   των Ρωμαίων προς ξένους λαούς. Ο όρος σημαίνει την παροχή εξυπηρετήσεων από έναν ισχυρό πάτρωνα προς έναν κατώτερο, ο οποίος είναι πελάτης του.

PATROLOGIA GRAECA= «Ελληνική Πατρολογία», έργο με τον «ΛΟΓΟ                        ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ» του Συνέσιου

PATROLOGIA LATINA= «Λατινική Πατρολογία», έργο του Αμβροσίου Μεδιολάνων. Αναφέρεται επίσης η PATROLOGIA LATINA του Migne                             που περιλαμβάνει ομιλίες του Αγίου Γρηγορίου για το Ευαγγέλιο. Βλ. IMPERUM ROMANUM, DE FIDE, CODEX AMBROSIANUS, OPERA LATINA, LINGUA LATINA RUSTICA.

PAUCIS VERBIS= με λίγα λόγια, με φτωχά λόγια/ρήματα

PAUPERIS FORMA= με την μορφή χαρτιών, με βάση τον τύπο των χαρτιών.

PAX IN BELLO= ειρήνη στον πόλεμο

PAX ROMANA= Ρωμαϊκή Ειρήνη, η αντίληψη για την ειρήνη, την ασφάλεια                 και την ευνομία που επικράτησε από το 20 π.Χ. στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία                με την καθυπόταξη όλων των άλλων λαών και ως ως την πτώση της το 395 μ.Χ. Είναι σημαντικό ότι στην περίοδο αυτή επήλθε συμφωνία στα λατιφούντια                  μεταξύ φτωχών αγροτών και μεγαλογαιοκτημόνων αλλά κατόπιν τα λατιφούντια άρχισαν να μεγαλώνουν, από την συνένωση ελεύθερων και απελευθερωμένων δημιουργήθηκε η τάξη των δουλοπάροικων και οι ιδιοκτήτες οχύρωσαν                        τις επαύλεις τους με  ιδιωτικούς στρατούς και τα λατιφούντια έγιναν μικρές, αυτοδύναμες ενότητες που άνοιξαν τον δρόμο για την μεσαιωνική φεουδαρχία. Αυτό ακριβώς που έγινε με τις αποικίες της Ρώμης έγινε και στο Βυζάντιο                  με τον θεσμό των COLONI και των COLONI LIBERI αλλά και στην Αθήνα                     από τον Σόλωνα. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δίδει στην PAX ROMANA και την ερμηνεία «Συμφωνία Ειρήνης της Ρώμης» αλλά την φράση την συνδέει, ανάλογα με την χρήση στον λόγο, και με την δυναστεία των Ρωμανών                              ή την Ρωμανική Τέχνη και –μέσω Ρωμανού μελωδού– με την Ρομαντική Μουσική. Βλ. την ερμηνεία των ρητών ARA PACIS, PAXTIBI MARCE EVANGELISTA MENS σε σχέση με ROMANA FIDES, IMPERUM ROMANUM, ROMAGNE, EMILIA-ROMAGNA, SAN ROMANO, SANT’ ARCANGELO DI ROMANIA.

PAXTIBI MARCE EVANGELISTA MENS= επιγραφή στο Ευαγγέλιο δια χειρών Λέοντος Βενετίας. Ο «Λέων του Αγ. Μάρκου» Ευαγγελιστή είναι το έμβλημα                  της Βενετίας, έργο του Βιττόρε Καρπάτσιο το 1514 στην είσοδο του PALAZZO DUCALE Βενετίας που συνδέεται με τον πίνακα ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ                                         ΤΟΥ ΑΓ. ΜΑΡΚΟΥ στην Πινακοθήκη της Ακαδημίας Βενετίας (έργο του ιδίου).                           Ο Άγ. Μάρκος είναι ο ιδρυτής της Χριστιανικής Εκκλησίας Αλεξανδρείας                       και πολιούχος της Βενετίας. Όταν το 1797 καταλύθηκε η Γαληνοτάτη Σενιορία Βενετίας από τον Ναπολέοντα που είχε ήδη αναλάβει την εξουσία                                        από το Διευθυντήριο της Γαλλικής Επανάστασης (βλ. DIRECTOIRE),                                    η επιγραφή άλλαξε και έγινε «DIRITTIE DOUERI DELL’ NOMO                                 E DEL’ CITTADINO», «ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΟΥ». Το 1800 υπεγράφη Η ΣΥΝΘΗΚΗ                                                 ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ –την οποία αναγνώρισε η Αγγλία– η οποία προέβλεπε ότι το νέο κράτος που δημιουργείται στην Ευρώπη ονομάζεται ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΝΗΣΩΝ και έχει σημαία                                     τον Λέοντα του Αγ. Μάρκου: το 1803 εκδόθηκε το Σύνταγμα (βλ. COSTITUZIONE DELLA REPUBBLICA SETTINSULARE) και το 1804 εκδόθηκε ο κώδικας                       της Οργάνωσης (βλ. CODICE DI ORGANIZZAZIONE E DI PROCEDURA CIVILE DELLA REPUBBLICA SETTINSULARE, ALLIANCE SOLIDAIRE, CAPO D’ ISTRIA) ενώ ο Ναπολέων στηρίχθηκε στην Συντακτική Συνέλευση της 24/8/1789                            (βλ. οπωσδήποτε ASSEMBLÈE CONSTITUANTE) και την 21/3/1804 εξέδωσε                                         τον ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΕΙΟ ΚΩΔΙΚΑ Αστικού Δικαίου που ενσωμάτωνε τις αρχές                  της Ελευθερίας του Ατόμου, της Ελευθερίας στην επιλογή εργασίας, της Ελευθερίας Συνειδήσεως και την αρχή του Κοσμικού Κράτους (αναφέρονται                                         «η ισότητα, η ελευθερία, η ιδιοκτησία» αλλά και το δικαίωμα ατομικής πρωτοβουλίας το οποίο είχε ήδη επικυρωθεί με βάση τον Νόμο LE CHAPELIER    του 1791 και ανανεώθηκε εκ νέου). Ο Αστικός Κώδικας του Ναπολέοντος συνοδεύεται από την κατάργηση του AΝCIEN REGIME και προβλέπει                       ότι όλοι οι άνθρωποι, οποιασδήποτε χώρας και καταγωγής, ωφελούνται                   από το αυτό σύνολο φυσικών δικαιωμάτων και όλοι οι τίτλοι εξαφανίζονται                προς όφελος μιας νέας κοινωνίας με ομοιογένεια συνθηκών: ίσχυε                                   για όλα τα εδάφη τα οποία κατακτούσε (βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισίων και προφανώς συνδέεται με την αποκρυπτογράφηση) αλλά εφαρμόζεται ακόμα και στα Βασίλεια Πεδεμοντίου, Νεαπόλεως, Ιταλίας και Βαυαρίας                              ενώ ο ίδιος το 1806 διέλυσε, άλλωστε, την ΑΓΙΑ ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΡΩΜΑΪΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ και οδήγησε σε παραίτηση τον Αυτοκράτορα                     της ΑΓΙΑΣ ΡΩΜΑΪΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ Φραγκίσκο Α´ της Αυστρίας που είναι ο Φραγκίσκος Β´ (βλ. AMEREGES REGNANT). Γενικώς, ωστόσο, θεωρείται ότι τελικά ο Ναπολεόντειος Κώδιξ χρεωκόπησε. Βλ. ειδικά ASSEMBLÈE CONSTITUANTE και επίσης VITA BREVIS, ARS LONGA σε άμεση σύνδεση με την ενότητα για LA PIETÀ, PIETÀ, IMAGO PIETATIS, AVE GRATIA PIETA DOMINUS TECUM, INSTITUTO DELLA PIETÀ στον συνδυασμό LIBRO D’ ORE-PAXTIBI MARCE EVANGELISTA MENS-SACRIFICIUM LAUDIS HONORI. Κατόπιν, βλ. MARCIANA, PROTOMASTRO, την συμφωνία CONCORDI LUMINE MAIOR και το σύνολο των LEGENDA (MAIOR, SECUNDA, SANCTORUM, AUREA) αλλά ιδίως LE SACRE                              DE L’ EMPEREUR, PAX ROMANA, ROMANA FIDES, ARA PACIS και ISEUM CAMPENSE και ύστερα δες SAN MARCO, CONVENTO DEGLI ANGELI.

PEDUM= η Ράβδος των Ποιμένων & η Ποιμαντορική Ράβδος των ιερέων.                       Βλ. FASCES.

PELEGRINAGE DE LA VIE HUMAINE= «Προσκύνημα στην Ανθρώπινη Ζωή», έργο του μοναχού του Τάγματος των Κιστερκιανών Guillaume de Diguelleville               το 1331. Συνδέεται με τα επιδεχόμενα διπλής συντακτικής ερμηνείας ελληνικά ρητά «ΠΝΕΥΜΑ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΣΚΥΝΩΝ ΑΥΤΟΝ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ                            ΔΕΙ ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ» ή «ΠΝΕΥΜΑ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΙ ΑΥΤΟΝ ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝΤΑΣ ΑΥΤΟΝ»                                  που μεταφράζονται διπλά και νοηματικώς. Σημειώνεται ότι το Τάγμα                              των Κιστερσιανών αναφέρεται ότι ίδρυσε ο  Άγ. Βερνάρδος του Κλαιρβώ                       (βλ. TU PATRONA HUMANI GENERIS TU AFFLICTIS MEDICA SINGULARIS) αλλά δες και το έργο του Τζοακίνο ντα Φιόρε σε SAN GIOVANNI IN FIORE                  αλλά σε σχέση με τις PEREGRINATIONES IN TERRAM SANCTAM και το θέμα της μονής του San Francisco και τον κυκλικό ναό-παρεκκλήσι LA PEREGRINA                του 1776 στην PLAZA MAYOR).

PENDENTE LITE= κατά την διάρκεια της δίκης, διαρκούσης της διενέξεως. Σύγκρινε με «LITE PENDENTE». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει την ισοδυναμία της λέξης «LIS» με τις έννοιες φως, λυχνία, λύση, εχθρότητα

PENETRALIA= μυστικά, μύχια αποθέματα

PENSÉES= «Στοχασμοί», μεταθανάτιο έργο με επιλογές συγγράμματος του Πασκάλ                  το οποίο εγράφη για να αποδείξει ο συγγραφεύς την αλήθεια της Καθολικής θρησκείας.

PEPLUS ITALIAE= «Ο Πέπλος της Ιταλίας», έργο του J. M. Toscanus                                 το οποίο κυκλοφόρησε στο Παρίσι το 1578 με Λατινικά ποιήματα. Συνδέει                    το Θέατρο του Giulio Delminio Camillo με τα 7 Θαύματα του Κόσμου.                            Βλ. L’ IDEA DEL THEATRO και HEPTAPLUS.

PER ANGUSTA AD AUGUSTA= από τις δυσκολίες, τις δοκιμασίες  και τις δίκες                   σε πράγματα άξια τιμής και σε θριάμβους. Σύγκρινε με την φράση «AD AUGUSTA PER ANGUSTA» του Βίκτωρος Ουγκώ και με τις αναφορές στα στενά                            του Γιβραλτάρ και των στηλών του Ηρακλέους

PER ASPERA AD ASTRA= από τις δυσκολίες και τον πόνο στα άστρα                     και στην φήμη. Σύγκρινε με το «AD ASTRA PER ASPERA»

PER CAPITA= κατά κεφαλήν, με ψηφοφορία

PER CONTANTE= για μετρητά

PER CONTRA= αντιθέτως, αντιστρόφως

PER CURIAM= με δικαστική απόφαση

PER DIEM= καθημερινά. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θέτει στο τραπέζι και την μετάφραση «για τον Θεό».

PEREGRINATIONES IN TERRAM SANCTAM= «Περιπλανήσεις σε Ιερή Γη»,               έργο του Breydenbach το 1486. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί              ότι αναφέρεται σε προσκύνημα στους λεγομένους «Αγίους Τόπους».                                 Βλ. το θέμα της μονής του San Francisco και τον κυκλικό ναό-παρεκκλήσι                                  LA PEREGRINA του 1776 στην PLAZA MAYOR και επίσης  AD SANCTOS,                  ACTA SANCTORUM, SANCTA SANCTORUM, LEGENDA SANCTORUM, PRAGMATICA SANCTIO, UNAM SANCTAM, SANCTA MATER ECCLESIA, TRINITA DEI MONDI.

PER FAS ET NE FAS= με το όσιο και το ανόσιο, δια του καλού και του κακού,                δια του ορθού και του λάθους. Η φράση εννοεί «με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. ζητά την προσοχή στην χρήση του ρητού διότι πρέπει να τίθεται στο κατάλληλο πλαίσιο

PER GRADUS= βαθμιαίως, κλιμακωτά

PERICULUM IN MORA= υπάρχει κίνδυνος στην αργύτητα

PER INTERIM= στο μεταξύ. Σύγκρινε με «AD INTERIM»

PER JOCUM= χάριν παιδιάς, για αστεία

PER MARE PER TERRA= ανά την θάλασσα και ανά την γη

PER MARE PER TERRAS= σε γη και θάλασσα

PER ME REGES REGNANT= «μέσω εμού βασιλεύουν οι βασιλείς»

PER MENSEM= μηνιαίως (τυπική μετάφραση). Το Συμβούλιο Αντίστασης                   του Ο.Η.Ε., ενισχυόμενο από το γεγονός ότι υπάρχει το αντίστοιχο ρητό                      «PER MESE» μεταφράζει αντιθέτως και με βάση την λέξη «mens»: «κατά νου»

PER MESE= μηνιαίως

PERMITE DIVIS CETÆRA= άφησε/επίτρεψε τα υπόλοιπα στους Θεούς.                         Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. βρίσκει ότι το ρητό αυτό μπορεί                            να εφαρμοστεί σε σύζευξη με τα ρητά περί ισότητας και σε σχέση                                 με την οικονομική αρχή «CETERIS PARIBUS»

PER PARES= δια μέσω των ίσων, δια μέσω των φίλων

PERPETUUM MOBILE= το Αεικίνητον. Σύγκρινε με το MOBILE PERPETUUM= αιώνια κίνηση. Βλ. και την διττή σημασία του ρητού «NIHIL DURARE POTEST TEMPORE PERPETUUM».

PER SE= ουσιαστικώς, ουσιωδώς, αφ’ εαυτού εξεταζομένου του ζητήματος

PER SALTUM= δια μέσω άλματος

PERSONA GRATA= αναγνωρισμένη προσωπικότητα, πρόσωπο καλοδεχούμενο και επιθυμητό. Έχει κυρίως διπλωματική εφαρμογή. Το αντίθετο του: PERSONA NON GRATA

PER VIAM= δια της οδού. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δέχεται                         και την δική του παρακινδυνευμένη μετάφραση η οποία ισχύει απόλυτα                     όταν τίθεται με το νόημα «δια της βίας».

PETITIO PRINCIPII= βιασμός των αρχών, εκβιασμός του ζητουμένου. Πρόκειται για το λάθος να υποθέτει κανείς στα προαπαιτούμενα ενός επιχειρήματος,                   στο προοίμιο ή από τις αρχές το συμπέρασμα το οποίο πρέπει να αποδειχθεί. Ωστόσο, το ρητό στέκεται αφ’ εαυτού αλλά έχει και άλλες εφαρμογές, ανάλογα              με την θέση στην οποία βρίσκεται στην πρόταση και ανάλογα με την πρόθεση               του ομιλητή ή συγγραφέα. Στην φιλοσοφία, κατά τον Mill, λέγεται                              ΛΗΨΗ ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΜΕΝΟΥ. Σύγκρινε με AB JOVE PRINCIPIUM, MUSICÆ PRINCEPS, PRINCEPS CIVIUM, ALIUNDE και MUTATIS MUTANDIS

PETIT GALLERIE= «Μικρή Στοά» ή «Αίθουσα των Πινάκων» ή «Αίθουσα                   των Βασιλέων» ή «Στοά του Απόλλωνος». Βρίσκεται στο Λούβρο και άνοιξε                     το 1797. Συνδέεται με την συλλογή της Μαρίας Μεδίκων στο Ανάκτορο Λουξεμβούργου εντός του Λούβρου και με τον πίνακα ΤΟ ΛΟΥΤΡΟ                            ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ του Boucher. Βλ. MAISON DU ROI.

PETIT PALAIS= Μουσείο στο Παρίσι το οποίο αποτελεί μικρή αίθουσα εκθέσεων στο Λούβρο. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΜΙΚΡΟ ΠΑΛΑΤΙ».

PETRARCA= Θέατρο στην πόλη Arezzo όπου στο τέλος Αυγούστου διεξάγεται διεθνής διαγωνισμός χορωδίας. Βλ. FIDES MANUALIS, IL CANZONIERE, LEGENDA AUREA, MATER MATUTA, CROCETTA, ROSETTA, NOTA.

PETRUS LEOPOLDUS AUSTRIA AD VERBIS SUAE DECUS ET AD INCREMENTA ARTIUM OPRIMARUM MUSEUM MEDICEUM OPERIBUS AMPLIATIS CORPSQUE AUCTIS ORDINANDUM ET SPLENDIDIORE CULTU EXORDAND CURAVIT= επιγραφή στην είσοδο της Πινακοθήκης UFFIZI, μετά τον ωοειδή προθάλαμο της Λωρραίνης του Zanobi del Rosso. Σημειώνεται ότι στα μέσα                   του 17ου αιώνος υπήρχε ο Καρδινάλιος Λεοπόλδος των Μεδίκων, κατόπιν                     ο Πέτρος Λεοπόλδος της Αυστρίας (1747-1792) που συνδέεται με την UFFIZI                 και τον οποίο διαδέχθηκε ο Αυτοκράτωρ των Αψβούργων Φραγκίσκος Β´                  –γνωστός για την λογοκρισία των γραπτών των διανοουμένων                                           και την απαγόρευση κυκλοφορίας 2500 έργων, είναι το ίδιο πρόσωπο                                 με τον Φραγκίσκο Α´ της Αυστρίας, βλ. AMEREGES REGNANT– και στις αρχές του 19ου αιώνος ο εκκολαπτόμενος ΗΓΕΜΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Λεοπόλδος του Σακ-Κόμπουργκ (η Σαξωνία διακρίνεται σε 2 κλάδους: Κοβούργο                           και Βιττεμβέργη). To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δίδει την πολύ απλή                 αλλά αρχαϊκή μετάφραση: «ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΕΔΙΚΩΝ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΙΑΣ,                             ΟΠΕΡ ΙΔΙΟΙΣ ΡΗΜΑΣΙΝ ΚΕΚΟΣΜΗΜΕΝΟΝ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑΣΙ                                 ΕΠ’ ΑΚΡΟΤΗΤΙ ΤΕΧΝΗΣ ΧΡΗΣΑΜΕΝΟΝ ΤΑΙΣ ΑΝΑΛΟΓΑΙΣ ΤΑΞΕΣΙΝ        ΑΠΛΩΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΛΕΟΠΟΛΔΟΥ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΥΓΙΕΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝΤΙ ΗΥΞΗΣΑΝ ΘΑΥΜΑΣΙΩΣ».  Βλ. ORATIO VALEDICTORIA              και μετά, πρωτίστως, την ανάλυση της επιγραφής MED. PETRI F. COSMI                       σε συνδυασμό με CALENDRIER RÉPUBLICAIN, CARREGI, VILLA CARREGI, ACCADEMIA DI CARREGI, MONTECAVALLO και κατόπιν τις ερμηνείες JORDANUS και GALLERIA MEDICI (και CONVENTO DEGLI ANGELI-                          SAN MARCO-PALESTRINA) και κατόπιν THEATRUM MUNDI, ERMITAGE, NOTIZIE DE’ PROFESSORI DEL DISEGNO, SERIE GIOVIANA, TRIBUNA, UFFIZI.

PETRUS PERUSIUS= υπογραφή του Ιταλού ζωγράφου Περουτζίνο (σε αντίθεση   με τον Ισπανό Μπερουγκέτε). Υπήρξε ο θεμελιωτής της Σχολής της Ουμβρίας                  και εφήρμοσε κυρίως το Σταυροειδές σχήμα στην ζωγραφική.                                              Το έργο του Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΚΛΕΙΔΙΩΝ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΑΓ. ΠΕΤΡΟ βρίσκεται στην CAPELLA SIXTINA. Βλ. τις 4 LEGENDA καθώς και CAMBIO, COLLEGIO DEL CAMBIO, MONUMENTA, ERMITAGE, SEPTUAGINTA DUARUM, OBELISCUS PAMPHILIUS, DE TRANSLATIONE OBELISCI VATICANI, CΟΝΤRA HISTORIAM ARISTAE DE XX INTERPRETIBUS DISSERTATIO, ICONOLOGIA OVERO DESCRITTIONE DELL’ IMAGINI UNIVERSALI CAVATE DALL’ ANTICHITA, PETRUS LEOPOLDUS AUSTRIA               AD VERBIS SUAE DECUS ET AD INCREMENTA ARTIUM OPRIMARUM MUSEUM MEDICEUM OPERIBUS AMPLIATIS CORPSQUE AUCTIS ORDINANDUM ET SPLENDIDIORE CULTU EXORDAND CURAVIT σε άμεση ένωση με την επιγραφή MED. PETRI F. COSMI.

PHANTASMATA= έκφραση η οποία προέρχεται από τον σχολιασμό                                  εκ μέρους του Albertus Magnus και του Tommaso d’ Aquino του έργου                             του Αριστοτέλη DE MEMORIA ET REMINISCENTIA (ο Tommaso d’ Aquino γράφει, συγκεκριμένως: «NIHIL POTEST HOMO INTELLIGERE                                      SINE PHANTASMATE») αλλά και από το έργο του Jordano Bruno (γράφει, ειδικώς: «INTELLIGERE EST PHANTASMATA SPECULARI») και από τα 2 έργα ΡΗΤΟΡΙΚΗ του Κικέρωνος.

PHARUS SCIENTIARUM (UBI QUIDQUID AD COGNITIONEM HUMANAM HUMANITATIS ACQUISIBILEM PERTINET)= έργο του Ιησουΐτη                            Sebastian Izquierdo το οποίο δημοσιεύθηκε στο Leyden το 1659.                              Συνδέεται με το έργο του Gemma DE ARTE CYCLOGNOMICA.

PHILOSOPHIA CHRISTI= το ιδεώδες με το οποίο προσπάθησε να ενώσει                      την παιδεία των εκκλησιαστικών και βιβλικών κειμένων ο Έρασμος.                                 Ο συγγραφεύς χρησιμοποποίησε, γενικότερα, τις απόψεις του Algerus καθώς και του Οικολαμπαδίου εξ Βασιλείας και πίστευε στην πραγματικότητα του σώματος                        του Χριστού ύστερα από την αφιέρωση και τον καθαγιασμό που γίνεται                         στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Τα βιβλία του, πάντως, μετά τον θάνατόν του τέθηκαν από την Ρωμαιο-Καθολική Εκκλησία (από τον Πάπα Παύλο Δ´ ολοκληρωτικά και από τον Πάπα Πίο Δ´ εν μέρει) στον INDEX LIBRORUM PROHIBITORUM. Βλ. FILIOQUE, CORTILE OTTAGONALE, FORTE BORGIANO Βλ. και την σύνδεση με το έργο του Lulio σε ARS RAYMUNDI.

PHILOSOPHIAE NATURALIS PRINCIPIA MATHEMATICA= «ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ», έργο του Isaac Newton το 1687              όπου, επί της βάσεως των νόμων Κέπλερ-Τύχωνος, διατυπώνονται οι 3 νόμοι του.

PHILOTHEUS IORDANUS BRUNUS NOLANUS= ο τίτλος με τον οποίο καλούσε τον εαυτό του ως Δόκτωρα Θεολογίας ο Jordano Bruno. 

PHOENIX: FELIX ET TU= «ΦΟΙΝΙΞ: ΕΥΤΥΧΗΣ ΚΑΙ ΕΣΥ». Λατινική επιγραφή  στην πόλη της Πομπηΐας. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει                        ότι ο «ΦΟΙΝΙΞ» είναι το πρώτο Ελληνικό, εθνικό, νόμισμα από την εποχή                     που ο Καποδίστριας (Capo d’ Istria, δηλαδή) ίδρυσε το ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΝ.                   Είναι ασημένιο, από άργυρο, και οι υποδιαιρέσεις του είναι το 1 χάλκινο λεπτό,                τα 5 χάλκινα λεπτά και τα 10 χάλκινα λεπτά. Φέρει επιγραφή με τίτλο ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ (REPUBLIQUE GRECQUE). Κυκλοφόρησε την 1/10/1829. Βασίζεται στο Ελληνικό Αλφάβητο το οποίο ταυτίζεται με το Φοινικικό Αλφάβητο                            των Φοινίκων και, άρα, έχει νόμισμα τον Φοίνικα. Το ελληνικό φοινικικό αλφάβητο χρησιμοποιούσε ως συναλλακτικό νόμισμα της ελληνικής γλώσσας τον Φοίνικα                                       που ήταν στην Πομπηΐα το σύμβολο της Αναγέννησης, το σύμβολο του Ευαγγελίου και το σύμβολο του Χριστού. Επιπλέον, η Ευρώπη είναι κόρη του Φοίνικος. «Φοίνιξ», συγκεκριμένα, ονομάζεται ο Κόκκινος Ποταμός –ανατολικά                              του Ασωπού– στο όρος Οίτη. Βλ. το θέμα του Φοίνικος σε συνάρτηση με όλες                 τις αναφορές για την Βιέννη καθώς και τις έννοιες CAPO D’ ISTRIA, DE OPTIMΟ REIPUBLICAE STATU DEQUE NOVA INSULA UTOPIA LIBELLUS VERE AUREUS, COSTITUZIONE DELLA REPUBBLICA SETTINSULARE, REPUBLIQUE GRECQUE σε συνάρτηση με GRAECAM URBEM, RENOVATIO URBIS,                  PIAZZA DELLA REPUBLICA, LA FENICE και κατόπιν το νήμα CROCETTA, ENTENTE, NOVUS THESAURUS PHILOLOGICO-CRITICUS.

PHOENIX, SIVE ARTIFIOSA MEMORIA= FOENIX = έργο του νομικού                                               του Κανονικού Δικαίου Πέτρου ή Petrus Tommai ή Petrus Ravennatis εκ Ραβέννας ο οποίος συνιστούσε την απομνημόνευση και ανάκληση ιστοριών, μύθων                      και ομιλιών με την βοήθεια τόπων της αρχιτεκτονικής όπως οι εκκλησίες.                                       Ήταν ειδικός στα ρητά και στις ομιλίες του Κικέρωνος που ανέρχονται σε 2.000,     σε 3.000 ρητά φιλοσόφων ενώ ήξερε 20.000 σημεία νομικής επιχειρηματολογίας               με την βοήθεια άνω των 100.000 τόπων και ολόκληρο το Κανονικό Δίκαιο.                        H κυρία θεά με την βοήθεια της οποίας θυμόταν λεγόταν Ηραειθάλεια της Πιστόϊα. Το έργο εκδόθηκε πρώτη φορά στην Βενετία το 1491 και ακολούθησαν εκδόσεις                  σε Μπολώνια το 1492, το 1496 συμπεριελήφθη στο λαϊκό εγχειρίδιο                       MARGARITA PHILOSOPHICA του Gregor Reisch, κατόπιν εκδόθηκε σε Κολωνία                                    το 1506 και 1508, σε Βενετία εκ νέου το 1526 και 1533, σε Βιέννη το 1541                  (κατόπιν, μεταφράστηκε στο Λονδίνο το 1548) και σε Βιέννη εκ νέου το 1600                               και στην Βιτσέντζα το έτος 1600. Βλ. για τον Καθεδρικό Ναό της Πιστόϊα                  MED. PETRI F. COSMI και κατόπιν την σχέση με την MARGARITA PHILOSOPHICΑ, την σύνδεση με CONSTAT IGITUR ARTIFIOSA MEMORIA                    EX LOCIS ET IMAGINIBUS-CONGESTORIUM ARTIFIOSA/Ε MEMORIAE-ARTIFIOSAE MEMORIAE FUNDAMENTA EX ARISTOTELE, CICERONE, THOMAE AQUINATAE, ALIISQUE PRAESTANTISSIMIS DOCTORIBUS                        αλλά ιδίως όλες τις αναφορές σε σχέση με τον Φοίνικα και την Βιέννη                              (με αρχή την έκφραση PHOENIX: FELIX ET TU) αλλά και τις Χριστιανικές σαρκοφάγους και τα μωσαϊκά των ναών της Ραβέννας και επίσης το έργο CLAVIS UNIVERSALIS ARTI MNEMONICHE E LOGICA COMBINATORIA                                     DA LULLO  A LEIBNIZ σε συνδυασμό, όμως, με το CONCLAVE και την αναφορά                            SINE CLAVIS στο CORPUS HERMETICUM.

PIA DESIDERIA= ευσεβείς πόθοι

PIANISSIMO= πολύ σιγανά

PIANO= σιγανά

PIANOFORTE= το πρώτο πιάνο το οποίο κατασκευάστηκε από τον Bartolommeo Cristofori και μελετήθηκε από τον συγγραφέα Scipione Maffei. Σημειώνεται                   ότι τα διαστήματα των κλιμάκων της Ελληνικής Βυζαντινής Μουσικής δίδονται πάντα σε σύγκριση με αυτά του πιάνου! Για παράδειγμα, αν θεωρήσουμε                   την Ύδραυλιν ή Ρομβία της Πομπηΐας, θα διαπιστώσουμε ότι η πόλη έχει 72 οίκους οι οποίοι είναι αστρολογικοί οίκοι –ανταποκρίνονται στην μετάφραση                           των Εβδομήκοντα Δύο– και αντιπροσωπεύουν τις 72 έδρες ενός στερεού                     στον κόσμο (βλ. DE DIVINA PROPORTIONE).

PIANO NOBILE= η Ιερή Πτέρυγα των ανακτόρων της Κνωσσού.                                      Η έκφραση υποδηλώνει το πιάνο το οποίο βρίσκεται στα χωλ της εισόδου                     των αριστοκρατικών οίκων. Βλ. SCRIPTA MINOA αλλά και LE MODULOR, UNITÉ DE HABITATION, MONTPARNASSE.