Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ-Α'

ΙΝΤΕΡΜΕΔΙΟ: ΣΩΜΑ ΚΥΡΙΟΥ

ABACUS = PLINTUS = QUADRA = «Άβαξ», όργανο το οποίο λειτουργεί                   

  ως υπολογιστής ή αριθμομηχανή, επίπεδος πίνακας, τετράπλευρη σανίδα ή πλάκα για χάραξη σχεδίων, χαρτών και αριθμών, αριθμητήριο με πέτρινες ψηφίδες                  το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τον Δ´ π.Χ. αιώνα ως και την Αναγέννηση                 πάνω στο υπόστρωμα της γλώσσας ενός τόπου με χάραξη κεριών. Οι γραμμές           των σχεδίων σχεδιάζονταν σε περγαμηνή, σκαλίζονταν σε μάρμαρο, ετίθεντο                σε ψηφιδωτά και μωσαϊκά κτιρίων, απεικόνιζαν σκηνές μύθων ή ήταν κεντημένες σε ενδύματα. Στους Λατίνους, η πλάκα ετίθετο πάνω από κιονόκρανα.                        Βλ. CALCULUS, LIBER ABACI, TABULA RASA, TRATTATO DE ABACO

À BEAU JEU/À BEAU RETOUR= ο νόμος της ανταπόδοσης του καλού

AB ABSURDO: εις άτοπον απαγωγή. Πρόκειται για τον παραγωγικό συλλογισμό περί παραδόξων (ΕΠ’ ΑΠΕΙΡΟΝ ΤΟΜΗΝ) του Ζήνωνος του Ελεάτου στον ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ Πλάτωνος. Ισοδυναμεί                              με την «DEDUCTIO AD ABSURDUM» η οποία αναφέρεται στον Αριστοτέλη                           ως «η εις το αδύνατον άγουσα απόδειξις» αλλά το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά ότι αφορά την εξαγωγή συμπερασμάτων μέσω της μεθόδου αυτής. Πρέπει                   ο αναγνώστης να συγκρίνει με το ρητό «REDUCTIO AD ABSURDUM» που οι τυπικές μεταφράσεις αναφέρουν επίσης ότι σημαίνει «εις άτοπον απαγωγή»                                        και με την αναφορά Τερτυλλιανού σε «ABSURDUM REDUCTIO AD».                                           Ο συλλογισμός βάσει του παραδόξου, του παραλόγου (το οποίο στηρίζεται μαθηματικώς) δεν αξιοποιήθηκε από τον Άγιο Αυγουστίνο ο οποίος έγραψε το βιβλίο «ΠΕΡΙ ΤΡΙΑΔΟΣ» για την θεωρία της Τριάδος (βλ. FELIX CULPA) αλλά αξιοποιήθηκε στην φιλοσοφία του Τερτυλλιανού περί Ενσαρκώσεως του Χριστού και Αποκαλύψεως με βάση  το θεολογικό αξίωμα «CREDO QUIA ABSURDUM REDUCTIO AD…»                  από το χωρίο  «DE CARNE CHRISTI» όπου ο συγγραφεύς γράφει: «ET MORTUS EST DEI FILIUS• PRORSUS CREDIBILE EST, QUIA INERTUM EST». Προφανώς,                       οι εκφράσεις  του Τερτυλλιανού συνδέονται με την ΡΗΤΡΑ ΔΟΜΙΤΙΟΥ ΟΥΛΠΙΑΝΟΥ                          (βλ. VIA AURELIA, PIAZZA DEI CINQUECENTO) και με τον ΚΑΝΟΝΑ που χάραξε      ο ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΣ. Επίσης, ταυτίζονται με την έννοια που περικλείεται στην φράση                 «AB INCONVENIEΝTI» περί ασυμβατότητας ή περί έλλειψης σύμβασης, συμφωνίας                ή συνθήκης σε άμεση σχέση με το ΒΕΑΤΙ POSSIDENTES. Χαρακτηριστικό παράδειγμα «εις άτοπον απαγωγής» είναι ο εξής συλλογισμός ο οποίος –κατά το Συμβούλιο                 του Ο.Η.Ε.– συνδέεται με την πόλη Αυγούστα, τον οίκο Αψβούργων, τον Καίσαρα Αύγουστο, τον Άγ. Αυγουστίνο και την στήριξη του αυγού Μπρουνελέσκι- Κολόμβου: «Δεν υπάρχει ούτε καν μία λογική αιτία που να εξηγεί γιατί η Γη είναι στρογγυλή. Το ότι η επιφάνεια της Γης είναι καμπυλοειδής, δεν συνεπάγεται και ότι η Γη είναι σφαιρική. Μπορεί το σχήμα της Γης να είναι ελλειψοειδές, σαν ένα αυγό-  πώς θα στηριχτεί; Ούτε και για τον Ήλιο και την Σελήνη δεν ξέρω αν αυτά                   τα δύο σώματα είναι σφαιρικά. Γνωρίζω μονάχα ότι φαίνονται στρογγυλά. Και γιατί η Γη πρέπει να έχει                  εξ ανάγκης το ίδιο σχήμα με τον Ήλιο και την Σελήνη; Κι επειδή, δηλαδής, η σκιά της Γης, όταν πέφτει                  στο φεγγάρι κατά την διάρκεια των εκλείψεων και μοιάζει σαν να είναι η σκιά ενός στρογγυλού αντικειμένου, γνωρίζω ότι οι εκλείψεις στην επιφάνεια της Σελήνης προκαλούνται από την σκιά της Γης;                                    Αφού και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι (που θεωρούσαν ότι ο Ήλιος γυρίζει γύρω από την Γη) κι αυτοί μπορούσαν               να κάνουν πρόγνωση για τις εκλείψεις!» Κατά τα λοιπά, «συλλογισμός» είναι η νοητική ενέργεια με την οποία σχηματίζουμε μιαν κρίση, κατά λογική αναγκαιότητα, σύμφωνα με άλλες κρίσεις. Όταν το συμπέρασμα προκύπτει από 1 πρόταση, λέγεται «άμεσος συλλογισμός». Όταν προκύπτει από τον συσχετισμό 2 προτάσεων, λέγεται «έμμεσος συλλογισμός». Όταν ο συλλογισμός προκύπτει εξ ανάγκης από μιαν πρόταση                           που αποδείχθηκε προηγουμένως, το συμπέρασμα που προκύπτει λέγεται «πόρισμα».

ABEUNT STUDIA IN MORES= πρόκειται για το αρχαίο ελληνικό ρητό «ΕΞΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ ΦΥΣΙΣ». Όταν κανείς κάτι το ασκεί με ζήλο,                     του γίνεται έθος. H λέξη STUDIA συνδέεται με την έννοια της μελέτης.              Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δέχεται και την ερμηνεία «υπάρχουν στούντιο και για τα θέματα του ήθους» δεδομένου                       ότι «STUDIA HUMANITATIS» είναι οι Ανθρωπιστικές Σπουδές                      ή Μελέτες. Ωστόσο, επί Αναγεννήσεως, «Ανθρωπιστικές Σπουδές»                -μαζί με τις 7 εκ των Ελευθερίων Τεχνών- θεωρήθηκαν και μια ομάδα                       2 εξ αυτών (Γραμματική & Ρητορική) συν την Ιστορία, την Φιλολογία και την Ηθική Φιλοσοφία. Βλ. και ENTENTE, ARTES MECHANICAE.

AB INCUNABILIS= από τα σπάργανα, εξ απαλών ονύχων. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά ότι πρόκειται για «γέννηση από τα σπάργανα»                  και τα σπαράγματα των κειμένων.

AB JOVE PRINCIPIUM= από Θεού άρχεσθαι,                                       εκ Διός άρχεσθαι, από τον Δία η αρχή. Η φράση προέρχεται από τα 10 ποιήματα με τίτλο ΒΟΥΚΟΛΙΚΑ                       ή ΕΚΛΟΓΕΣ του μεγαλύτερου Ρωμαίου ποιητή, του Πόπλιου Βεργιλίου Μάρωνα (Publius Vergilius Maro), γνωστού ως Βιργιλίου, ο οποίος                  με το συνολικό έργο του –και ειδικά τα 12 βιβλία της ΑΙΝΕΙΑΔΑΣ, εθνικού έπους των Ρωμαίων– αναζητά μετά την καταστροφή της Τροίας                    την μυθική καταγωγή της Αυτοκρατορίας του Αυγούστου                               από την Ρώμη και τους συλλογικούς μύθους   επί των οποίων ιδρύεται ένα έθνος, δηλαδή, τους ιδρυτικούς μύθους  των Ελλήνων. Πέρα από την ταύτιση Θεού (Dio-Deus-Διός), κάθε μια από αυτές τις 3 μεταφράσεις, ανάλογα με τον τρόπο που χρησιμοποιείται, τον τονισμό στην ομιλία και το θέμα στο οποίο αναφέρονται τα συμφραζόμενα,               έχει εν δυνάμει και διαφορετικό νόημα και πάνω από μια διπλή σημασία. Παράδειγμα, σημαίνει πρωτίστως «να κυβερνώμαστε από τον Θεό» αλλά και ότι η αρχή, η εξουσία, απορρέει εκ Θεού. Επίσης, εμμέσως συνδέεται με τον Άγιο Ιώβ Βενετίας. Αν συνδυαστεί, όμως, με τα ρητά περί EDITIO PRINCEPS                     και PRINCEPS CIVIUM, τότε η σημασία στρέφεται σε διαφορετική κατεύθυνση. Βλ. όλα τα ρητά περί PRINCEPS και τα 2 έργα του Bruno SPACCIO DELLA BESTIA TRIONFANTE-DE(L) LA CAUSA, PRINCIPIO E(D) UNO.

ΑΒ ΕΧΤRA= εκ των έξω, εκ του εξωτερικού

(ΑΒ) ΙΜΟ PECTORE= από στήθους, εκ βάθους και με όλην την δύναμη                         της καρδιάς.

AB INCONVENIENTI= το επιχείρημα που πηγάζει από δυσκολίες θέσεως έχει μεγαλύτερο βάρος. Επιχείρημα περί ασυμβατότητας                                            ή περί έλλειψης σύμβασης, συμφωνίας ή συνθήκης. Η εκτίμηση του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι αυτή                            η έκφραση υποστηρίζει νομικώς την θέση του φτωχού                                   έναντι του πλουσίου. Πρέπει να συγκριθεί με το εξαιρετικά διδακτικό ρητό περί αδυναμίας της Δυνάμεως: «VIS CONSILI EXPERS MOLE RUIT SUA» το οποίο ολοκληρώνει                             το «RUIT MOLE SUA» και σε σχέση με την ΡΗΤΡΑ ΟΥΛΠΙΑΝΟΥ και το ΠΑΚΕΤΟ ΟΥΛΠΙΑΝΟΥ. Βλ. και την σχέση                                        με την ΤΕΤΡΑΔΑ των ρητών  DEDUCTIO AD ABSURDUM - ABSURDUM REDUCTIO AD – REDUCTIO AD ABSURDUM -                 AB ABSURDO σε σχέση με το σύνολο του έργου, με τον ΚΑΝΟΝΑ που χάραξε ο ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΣ, σύμφωνα με τα ρητά                               του Ευαγγελιστή Λουκά: «ΚΑΘΩΣ ΘΕΛΕΤΕ ΙΝΑ ΠΟΙΩΣΙΝ ΥΜΙΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΚΑΙ ΥΜΕΙΣ ΠΟΙΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙΣ ΟΜΟΙΩΣ» και με βάση τον  ΚΑΝΟΝΑ» στην Επί του Όρους Ομιλία                      του Χριστού: «ΠΑΝΤΑ (ΟΥΝ) ΟΣΑ ΑΝ ΘΕΛΗΤΕ ΙΝΑ ΠΟΙΩΣΙΝ ΥΜΙΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΟΥΤΩ ΚΑΙ ΥΜΕΙΣ ΠΟΙΗΤΕ ΑΥΤΟΙΣ• ΟΥΤΟΣ ΓΑΡ ΕΣΤΙΝ Ο ΝΟΜΟΣ» ή «Ο ΣΥ ΜΙΣΕΙΣ                                  ΕΤΕΡΩ ΜΗ ΠΟΙΗΣΕΙΣ». Ως προς την Συνθήκη, τώρα, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι η χρήση της λέξης είναι πολύπλευρη, λόγου χάρη αποκτά θεολογικό νόημα όταν τεθούν μαζί ο ΧΑΡΤΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΓΑΝΔΗΣ το 1191, η ΣΥΝΘΗΚΗ                       ΤΗΣ ΓΑΝΔΗΣ το 1814 υπέρ των Η.Π.Α. και οι αποφάσεις                     του ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ το 1815 –και σε σχέση, π.χ.,              με τους χάρτες και τις Συνόδους αυτής της εργασίας. Βλ. ιδίως CAPELLA SIXTINA, SALONE SISTINO, NOUVELLE BIENNALE, WIENER SCHULE, WIENER AKTIONISTEN,                      LA SEZESSION DI VIENNA, SALONE SISTINO, APOSTOLADOS.

AB INTRA= έσωθεν

AB INITIO= εξ αρχής, από την αρχή

AB IRATO= εν βρασμώ ψυχής, εν εξάψει οργής

ΑΒ ORIGINE: έρευνα των φαινομένων από την γέννηση, από την πρωτογενή τους προέλευση, από την πηγή.                  Η ίδια η φράση συνδέεται                                 με τον Ωριγένη, δηλαδή αυτόν                       που γεννήθηκε επί του όρους.

AB OVO= από την αρχή, από τον κύκλο, από το αυγό. Εννοεί «γέννηση»                        από το αυγό, από το υβρίδιο, εκ νέου ή (συνειρμικά) εκ του μηδενός. Υποδηλώνει κυρίως «διήγηση από την αρχή», φυσιολογική αφήγηση των γεγονότων                              και εξέλιξης μιας υπόθεσης, σε αντίθεση με το IN MEDIA(S) RES. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι η φράση συνδέεται κυρίαρχα με το Πάσχα                  αλλά και με την Αυγή για να συμβολίσει την ζωγραφική δημιουργία και γένεση                       ενός έργου τέχνης (βλ. TEMPERA και RONDO). Εκπρόσωπος, λόγου χάρη,                  του κόσμου της ζωγραφικής θεωρείται ο Κόμης του Έγκμοντ. Στην ανάλυση αυτής                           της εργασίας συνδέεται με την στήριξη των θεωριών Κολόμβου-Μπρουνελέσκι-Αγ.Αυγουστίνου ιδίως ως προς την πόλη Augsburg ή Αυγούστα H ΟΠΟΙΑ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ ΤΟΝ ΟΙΚΟ ΤΩΝ ΑΨΒΟΥΡΓΩΝ (βλ. STAATGALERIE)              αλλά και με την Αυγή (βλ. AURORA) και τα «οβάλ» γραφεία (βλ. UFFIZI)                 των προέδρων κρατών με μορφή Ρεπούμπλικας. Το αυγό συνδέεται, ακόμα,                 με τους ωοειδείς τάφους και τα αναθηματικά κτερίσματα –όπως, λόγου χάρη, «εγχειρίδια» με τα οποία στην λιθοτεχνία ανοίγουν το στόμα του σώματος το οποίο βγάζει άνθη για να δεχθεί εκ νέου την πνοή της ζωής (σημειώνεται εδώ                            η ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ σε σχέση με την λειτουργία της φωνής                           των Κολοσσών του Μέμνονος εκ Νείλου που συνδέεται με τον Αχιλλέα,                        τον Πίνδαρο και τον Νέστορα). Χαρακτηριστική είναι, εξάλλου, η φράση                       «NEC GEMINO BELLUM TROJANUM ORDITUR AB OVO»= «δεν αρχίζει                       ο Τρωϊκός Πόλεμος από τα δίδυμα αυγά», με την έννοια ότι δεν γεννιέται η Ελένη της Τροίας από τα δύο δίδυμα αυγά της Λήδας (δηλ. τους κούρους Διός, Διόσκουρους, αδελφούς της Ελένης) αλλά από τρίτο, δηλ. από την μήνιν Αχιλλέως σε συνάρτηση με την Μούσα. Βλ. ειδικά την ύπαρξη της Ελληνικής υπογραφής ΕΞΗΚΙΑΣ ΕΓΡΑΨΕΝ ΚΑΠΟΙΗΣΕ ΜΕ στο Γρηγοριανό Ετρουσκικό Μουσείο                στον Αμφορέα Αχιλλέως-Διοσκούρων και την πρόσοψη του Ναού του Απόλλωνος στα Δίδυμα της Μιλήτου όπου βασίζεται το Ιπποδάμειο Σύστημα.                                         Βλ. RONDO και MURALLAS CICLOPEAS.

ΑΒ OVO USQUE AD MALA= από το Α ως το Ω, από την αρχή ως το τέλος.

ABREGÉ DE LA VIE DES PEINTRES, IDÉE DU PEINTRE PARFAIT= «Συνοπτικοί Βίοι Ζωγράφων, η Ιδέα του τέλειου ζωγράφου», έργο του Roger de Piles το 1699               με θέμα την πίστη των ιερών κειμένων.

ABROGIANA= σχέδιο καρικατούρας από τον Λεονάρντο & συλλογή με πίνακες στο Μιλάνο με τα προκαταρκτικά σχέδια του Λεονάρντο για το έργο                     ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ. Σε σχέση με το έργο αυτό, ο επιστήθιος φίλος                           του Λεονάρντο από το 1496, ο Luca Paccioli, αναφέρεται στον ΜΥΣΤΙΚΟ ΔΕΙΠΝΟ ως έργο τελειωμένο το 1498 στην SANTA MARIA DELLE GRACIE του Μιλάνο.                Η εκτίμηση του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι συνδέεται                               με την Έκθεση του 1508 για τον Ανδριάντα του Τριβούλτσιο (βάρους 65.538 κιλών)                                   και με τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος ΙΟΥΛΙΟΣ Β´ του Μιχαηλάγγελου                     το 1508. Βλ. MICHAELAGELUS BONAROTUS και PIETÀ καθώς επίσης PINACOTÉCA AMBROSIANA και BEATRICE, BEATA BEATRICE D’ ESTE                     και ιδίως δες PALAZZO DELLA SIGNORIA και PALAZZO BELVEDERE.

ABSENS HÆRES NON ERIT= ο απών χάνει

ABSENTE REO= δεδομένου ότι ο κατηγορούμενος είναι απών

ABSIT OMEN= μακάρι να μην αποδειχθεί αυτό μέσω κακού οιωνού!

ABSURDE= το Παράλογον

ABU SIMBEL= η αρχαία πόλη Ναύκρατις με τον ναό ABU SIMBEL στην έρημο              της Αιγύπτου, εκεί όπου εμφανίζεται το Θαύμα του Ήλιου ενώ οι 2 Κολοσσοί               του Μέμνονος παριστούν τον Φαραώ στον θρόνο: βρίσκεται στην πόλη Συένη, Ασουάν ή Ελεφαντίνη της Αιγύπτου. Πρόκειται για την Νεκρόπολη                               των Πριγκήπων. Χρησιμοποιήθηκε από τον Θαλή για την απόδειξη                               του Πυθαγορείου Θεωρήματος και από τον Ερατοσθένη για την μέτρηση                           της περιφέρειας της γης. Ήταν τόπος εξορίας από τον Τιβέριο του ποιητή ΙΟΥΒΕΝΑΛΙ και το 1957 έγινε Μαυσωλείο του Αγά-Χαν. Συνδέεται συμβολικά              και τριγωνομετρικά με τα ρητά και τις προφητείες στην ιταλική πόλη Σιέννα                περί έλευσης του Μεσσία στο Βατικανό. Βλ. LABOREMUS, AB OVO, AURORA, ALTAMIRA, ORACULA SIBYLLINA, STANZA DELLA SEGNATURA.

AB UNO DISCE OMNES= αν ξέρεις το ένα, μαθαίνεις τα πάντα. Από ένα δείγμα κρίνονται τα υπόλοιπα. Σύγκρινε με το «EX UNO DISCE OMNES»          

AB URBE CONDITA/(ΑΝΝΟ) URBIS CONDITAE: από κτίσεως πόλεως (και ειδικά ως προς την Ρώμη, από το έτος κτίσεως της πόλεως). O τίτλος «AB URBE CONDITA» είναι και έργο Ιστορίας του Τίτου Λίβιου: «ΑΠΟ ΚΤΙΣΕΩΣ ΡΩΜΗΣ». Βλ. GRAECAM URBEM, DE ILLUSTRATIONE URBIS FLORENTINAE, URBI                 ET ORBI, URBIS ET ORBIS, AB URBE CONDITA, RESTAURATIO URBIS, RENOVATIO URBIS.

ABUSUS NON TOL(L)IT USUM= Η κατάχρηση δεν αίρει την χρήση. Αξίωμα του αρχαίου δικαίου. Επειδή κάποιος κάνει κατάχρηση ενδεχομένως ή είναι ενδεχόμενο να κάνει,                δεν σημαίνει ότι πρέπει από τον φόβο αυτό να στερηθεί ένα πράγμα.                      Στην πρακτική, αυτό το αξίωμα –κατά την γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε.– είναι από τα πλέον σημαντικά του Δικαίου των Λατινικών χωρών και πρέπει να μελετηθεί ιδιαιτέρως μαζί με την καθαρά ελληνική έννοια                   της «χρησικτησίας». Δύνα(ν)ται να εφαρμοστούν αμφότερα για όλα                        τα αξιώματα αλλά και για όλες τις προσπάθειες των ανθρώπων                                  για συλλογική δράση.

ACADEMIA DE BELLAS ARTES= η Ακαδημία Καλών Τεχνών της Μαδρίτης

A CAPELLA= φωνητική μουσική δίχως συμμετοχή ή συνοδεία μουσικών οργάνων. Σημαίνει το σόλο τραγούδι ή, ευρύτερα, το απλό χορωδιακό μέλος. Ο όρος προέρχεται από την λέξη «CAPELLA»= Παρεκκλήσι.

Α CAPITE AD CALCEM= από την κορυφή ως τα νύχια, ως τις φτέρνες

ACCADEMIA CARRARA= η Πινακοθήκη της πόλης Μπέργκαμο.

ACCADEMIA CLEMENTINA= Ακαδημία Κλήμεντος στην πόλη Μπολώνια: λειτούργησε με σκοπό την υποστήριξη του Πάπα Κλήμεντος ΙΑ´ ως Δημόσια Σχολή Καλών Τεχνών και πρόδρομος του Ναπολεόντειου θεσμού της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Μπολώνια το 1802 καθώς και της Εθνικής Ακαδημίας                                 αλλά και της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Μιλάνο. Βάση της υπήρξε                           το Ινστιτούτο Επιστημών και Τεχνών. Ιστορικός της υπήρξε ο Τζοβάν Πιέτρο Τσανότι. Περιέχει 35000 χαρακτικά δεμένα σε τόμους.                                                         Βλ. MUSEUM CLEMENTINUM-PIO CLEMENTINO-GALLERIA CLEMENTINA-CAPELLA CLEMENTINA και ιδίως την RENOVATIO URBIS και τον CODEX URBINATUS LATINUS σε σχέση με CLEMENTE XI PONTIFICE MAXIMO-CLEMENS XII PONT.MAX.

ACCADEMIA DELL’ AURORA= «Ακαδημία της Αυγής», Ακαδημία του Σχεδίου του ζωγράφου Τζοβάνι Μπατίστα Γκαλιάνι η οποία εγκαινιάστηκε το 1620.                         Το ίδιο έτος δημοσιεύθηκε –με χειρόγραφους στίχους– το ποίημα του Τζαμπατίστα Μαρίνο «ΑΔΩΝΙΣ».

ΑCCADEMIA DELLE BELLE ARTI= «Ακαδημία των Καλών Τεχνών»,                                η Πινακοθήκη Βενετίας στο CANAL GRANDE. Βλ. σύνδεση με STORIA DELLE BELLE ARTI IN ITALIA και VILLA JULIA.

ACCADEMIA DI CARREGI= η έδρα της Ακαδημίας του κύκλου                                    των Νεοπλατωνιστών υπό την εποπτεία του φιλοσόφου Marsilius Ficinus                             και των Angelo Poliziano-Picco della Miradola-Cristoforo Landino                                    και του ζωγράφου Alessandro Botticelli. Για τον Πέτρινο Κήπο των Μεδίκων                   ή Κήπο του Αγ. Μάρκου όπου συγκεντρώνονταν οι Νεοπλατωνιστές,                            βλ. MONTECAVALLO, CARREGI, VILLA CARREGI και PALAZZO MEDICI.

ACCADEMIA LULIA/IULIA= Ακαδημία του Brunswick όπου δίδαξε ο Jordano Bruno αλλά αφορίστηκε από τους Λουθηρανούς. Εκεί δημοσίευσε τα έργα του                τα οποία αναφέρονται στην Μαγεία.

ACCADEMIA LIGUSTICA= Ακαδημία Γλωσσολογίας της Γένοβας. Βλ. L’ ORFEO FAVOLA IN MUSICA και PALAZZI MODERNI DI GENOVA RACCOLTI                    E DESIGNATI και LEGENDA AUREA.

ACCIPE HOC= πάρε αυτό, άρπαξε, έκφραση η οποία συμβολίζει την Άρπα (πανάρχαιο έγχορδο και αριστοκρατικό όργανο με 10-12 χορδές). To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει την διασύνδεση της Άρπας με τον Αρποκράτη, τον Χανς Αρπ και το τρίπτυχο Αρπαβίλ Λούβρου. Βλ. NATURE MORTE.

ACCOMPAGNEMENT= ΑΚΟΜΠΑΝΙΑΜΕΝΤΟ= Συνοδεία, μουσική έντεχνη                  αλλά γραπτή και αυτοσχέδια που εκτελείται από όργανο με πολυφωνία                            ή ορχήστρα ώστε να προστεθεί συμμετρία και διακόσμηση στο αρχικό σχέδιο.

ACCORD = ΑΚΟΡΝΤΟ =  Συγχορδία (από την λέξη «Κόρδα»=Χορδή)                            και Συμφωνία Εργασίας (η έκφραση λέγεται με 2 σημασίες).                                         Ωστόσο, η φράση «D’ ACCORD»= Σύμφωνοι. Ωστόσο, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι ACCORD ονομάζεται και η διεθνής διπλωματική συμφωνία όπως π.χ. η Συμφωνία του Μονάχου το 1939. Σε σχέση                                     με την Συμφωνία Εργασίας, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει                   ότι από το 1932 ως το 1968 η Πορτογαλία κυβερνήθηκε από το δικτατορικό καθεστώς του Antonio de Oliveira Salazar: Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ επιβλήθηκε το 1926 από τον στρατηγό Γκομέζ νταΚόστα τον οποίο διαδέχθηκε ο στρατηγός Καρμόνα. Αυτός κάλεσε το 1928 τον καθηγητή Οικονομικών Σαλαζάρ να ανορθώσει                        την οικονομία ως Υπουργός και το 1932 τον διόρισε πρωθυπουργό με πρόγραμμα εθνικής αναγεννήσεως της χώρας ως ηγέτη του μοναδικού κόμματος.                             Το καθεστώς κατήργησε την καθολική ψηφοφορία και τα κόμματα ενώ στηρίχθηκε                            στον καθολικισμό και στον συντηρητισμό. Ο Σαλαζάρ πέθανε το 1968-9.                            Το καθεστώς ακολούθησε το μοντέλο του ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ 1933, «ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΝ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ». Βλ. MUSEO MARES-CADIX-NEUE STAATGALERIE.                           

ACCORDA= Εγκάρδιος Συνεννόηση, Συγχορδία, Συμφωνία Πνευμάτων.                        Βλ. και ACCORD. Στην διπλωματία, ισοδυναμεί με την «ΕΓΚΑΡΔΙΟ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ» ή «Αντάντ». Βλ. ENTENTE.

A CHEVAL= στήση εφίππου αγάλματος σε 2 άκρα και στα σκέλια ένα τρίτο, ιππαστί.

ACHRADINA= περιοχή των Συρακουσών με τις μεγαλύτερες Χριστιανικές Κατακόμβες στον κόσμο. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. την συνδέει                   με τα Άχραντα Μυστήρια. Βλ. VIA LATINA, CATACUMBAS, CUBICULI, POPULI, RES GESTAE.

 CORPS PERDU= στα χαμένα, απελπισμένα, εις μάτην. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θέτει υπ’ όψιν του αναγνώστη την μετάφραση «σε έκσταση»,                           δηλ. «εκτός σώματος», «εξωσωματικά».

 COUP SÛR= με σίγουρο χτύπημα

À COUVERT= καλυμμένα

ACQUIS COMMUNAITAIRE: το κοινοτικό κεκτημένο. Αναφέρεται στην ενσωμάτωση όλων των προγενεστέρων διατάξεων                του δικαίου ως ενός ενιαίου συνόλου στο καινούργιο σύστημα δικαίου.     Η ερμηνεία που προτιμάται από το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.  για την σωστή λειτουργία μιας κοινότητας είναι «κοινός τρόπος ακοής».

A CRUCE SALUS= σωτηρία δια του σταυρού

ACTA= πεπραγμένα, γεγονότα, πράξεις

ACTA DIURNA= γεγονότα της ημέρας, δημόσια ανακοίνωση της περιλήψεώς τους (με μέτρο την Ρώμη του 2 π.Χ.)

ACTA EST FABULA: το δράμα επαίχθη, παίχτηκε το έργο, τέλειωσε η παράσταση. Φράση του Καίσαρα Αυγούστου. Στην γαλλική γλώσσα, «La farce est jouée»                  και στην ιταλική γλώσσα «La commedia é finita»

ACTA ET DIPLOMATA GRAECΑ MEDII AEVI= «ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΣ ΑΕΙ», κείμενο με συμβουλές του Πατριάρχη Κιέβου Καλλίστου               για τον διορισμό του Μητροπολίτη Κιέβου και Πάσης Ρωσσίας. Η Ρωσσική Εκκλησία –σε αντίθεση με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως– έμεινε πιστή στην Ορθοδοξία και απέρριψε τις προτάσεις της Ρώμης. Στο Κίεβο βρίσκεται                   το ψηφιδωτό της Κοινωνίας των Αποστόλων στην Εκκλησία της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ.   

ACTA MILITARIA= στρατιωτική επετηρίδα. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει: «πράξεις που εκτελούνται δια της ομιλίας»

ACTA SANCTORUM= οι Πράξεις των Ιερών (ή) των αγίων (ή) των αγγείων,                     με την έννοια των Ιερών, των ναών με ιερά οστά, κόκκαλα ή όστρακα                           και της συλλογής χειρογράφων με παραδόσεις αρχαίες και μεσαιωνικές.                      Το πιο σημαντικό κείμενο (ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΤΗΣ ΠΑΤΜΟΥ του 10ου-11ου αιώνος) αναφέρεται στον Άγ. Λεωνίδη της Παλαιοχριστιανικής Βασιλικής,                                    του Βαπτιστηρίου και του Νυμφαίου του Λεχαίου Κορινθίας (Βυζαντινής αρχιτεκτονικής). Ειδικότερα, οι άγιοι της περιοχής είναι οι Κάλλιστος, Χαρίσιος, Λεωνίδης, Κάρυστος και η Χριστιάνα, η Θεοδώρα, η Χαριέσσα, η Νίκη, η Γαλληνή, η Νουνεχία, η Βασίλισσα, η Καλίς και οι Galla, Lota, Tertia.                                                      Η Παλιοχριστιανική Βασιλική Λεχαίου συνδέεται άμεσα χρονικά με την κατασκευή της ΑΓΙΑΣ-ΣΟΦΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ. Βλ. LECCE,                               SANCTA SANCTORUM, LEGENDA SANCTORUM, AD SANCTOS, PRAGMATICA SANCTIO, BASILICA, REGNO DI MOREA BELVEDERE καθώς και RESΤAURATIO URBIS-RENOVATIO URBIS.

ACTA SENATUS: τα πρακτικά της Ρωμαϊκής Συγκλήτου. Βλ. SENATUS                           και STANZA DELLA SEGNATURA.  

ACTIO= πράξη

ACTIONISMUS= Κίνημα της Βιέννης το οποίο συνεχίζει στην δεκαετία των ‘70               το κίνημα της τέχνης FLUXUS που γεννήθηκε στο Βισμπάντεν                                    υπό τον Βολφ Βόστελ και ασκεί Χριστιανικές, Παγανιστικές λειτουργίες κάθαρσης στο Κάστρο Πρίντσεντορφ του Χέρμανν Νιτς ο οποίος παριστάνει                                   τον Εσταυρωμένο στο Θέατρο Οργίων-Μυστηρίων.

ACTORE NON PROBANTE REUS ABSOLVINTUR. Νομικό αξίωμα του Ρωμαϊκού Δικαίου. Όταν ο ενάγων δεν αποδεικνύει τα πραγματικά περιστατικά που συνθέτουν                  την βάση της αγωγής του, ο εναγόμενος απαλλάσσεται και η αγωγή απορρίπτεται. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. παρατηρεί εδώ την έννοια της σύνθεσης               και σημειώνει την «αγωγή» όχι ως εκπαιδευτική μόνο αλλά ως ιατρική θεραπεία.

ACTUALITÈ= Πραγματικότητα

ACTUS= ενέργεια

ACTUS FIDEI= έργο πίστεως. Σύγκρινε με AUTO DA FÉ. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δίνει και την μετάφραση ACTUS FIDEI= έργο του Φειδία. Πιθανόν                 η έκφραση να διαφοροποιεί, επίσης, τα έργα της πίστεως από τα λόγια                                          ή από τα «έργα νόμου». Βλ. INDEX LIBRORUM PROHIBITORUM, INQUISITIO, SOCIETAS JESU, DE HUMANI CORPORIS FABRICA, CORPUS CHRISTI, TOLLERE FILIUM, DIXI, ET PUR SI MUOVE.

ACTUS REUS= ο αυτουργός που διαπράττει ένα έγκλημα ή ο συμμέτοχος.                   Η φράση στο Δίκαιο έχει το νόημα «ανεξαρτήτως προθέσεως»: αφήνει δηλαδή ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρχει διάπραξη εγκλήματος από κάποιον                        υπό εξαναγκασμό ή εκβιασμό. Όταν έχει την πρόθεση, όμως, τότε υπάρχει                 και η λεγόμενη «MENS REA».

ADAEQUATIO REI ET INTELLECTUS= η απόλυτη συμφωνία και αντιστοιχία πράγματος και νου/νοήσεως/διανοίας

ADAGIA= «Παροιμίες», έργο του Εράσμου το 1500 το οποίο συνδέεται                             με τα έργα του Jordano Bruno και με τα θέματα των πινάκων του Μπρέγκελ                 του Πρεσβύτερου ή Χωριάτη. Παρουσιάζει αρχαία γνωμικά ως σύνοψη                         της αρχαίας σοφίας και κηρύττει την επιστροφή στις προγενέστερες πηγές                      σε συνδυασμό με την αναγνώριση του κόσμου των συγχρόνων λαϊκών παραδόσεων. Τάσσεται υπέρ των ιερογλυφικών τα οποία θεωρεί ως μιαν οπτική γλώσσα που όλοι διεθνώς μπορούν να την καταλάβουν. Χωρίζεται σε Χιλιάδες               και αυτές, με την σειρά τους, χωρίζονται σε Αιώνες. Βλ. οπωσδήποτε CHILIADES ADAGIORUM, PICTOR AEVI HUIUS INTER PRINCIPES - PETRUS BRUEGEE EX(O) AMBIVARITIS BELGA και HIEROGLYPHICA, MONAS HIEROGLYPHICA, CANDELAIO.

ADAGIO= πολύ αργά

AD APERTURAM= με το άνοιγμα του βιβλίου, όπου αυτό ανοίξει

AD ARBITRIUM= κατά βούλησιν, αυθαίρετα

AD ASTRA PER ASPERA= στα άστρα από τα χαμηλά (ξεκινά κανείς). Πρόκειται για παραλλαγή του αρχαίου ελληνικού ρητού «ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΚΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙ»

AD AUGUSTA PER ANGUSTA= Στα ένδοξα δια των στενών. Η φράση προέρχεται από τον «ΕΡΝΑΝΗ» του Βίκτωρος Ουγκώ και σημαίνει ότι η δόξα κατακτάται              με κόπο. Σύγκρινε με το «PER ANGUSTA AD AUGUSTA» αλλά και με τις αναφορές στα στενά του Γιβραλτάρ όπου οι στήλες Ηρακλέους. Σημειώνεται ότι με τα Στενά του Γιβραλτάρ συνδέονται οι κατακτήσεις της Μάλτας (η οποία θεωρείται                      –μαζί με το Γιβραλτάρ – μια από τις πύλες της Μεσογείου).

AD CAPTANDUM (VULGUS)= για εσωτερική κατανάλωση, για να αρέσουμε              (στο πλήθος)

A DEO ET REGE= από τον Θεό και τον Βασιλιά

À DESSEIN= σκοπίμως

AD EUNDEM (GRANDUM)= στον ίδιο βαθμό

AD EXTREMUM= στο έπακρον, στα άκρα, έως τον έσχατο

A DIE= από εκείνη την ημέρα

AD FINEM= έως του τέλους

AD GLORIAM= χάριν δόξας, άσκοπα, χωρίς υλικό συμφέρον, μεταφορικά,                   εις μάτην

AD GUSTUM= ως προς το γούστο

AD HOC= δια τούτο/για τούτο, για κάτι επίκαιρο ή κατάλληλο, ειδικά προσαρμοσμένο στην συγκεκριμένη κάθε φορά περίπτωση, «εξ επί τούτου»

AD HOMINEM= επί ατομικής βάσεως. Βλ. και ARGUMENTUM AD HOMINEM

AD HONORES= τιμής ένεκεν

ADHUC  SUB  JUDICE LIS EST= η υπόθεση είναι ακόμα ανοιχτή                                          και βρίσκεται στα χέρια του δικαστή ή ενώπιον του κριτή.                                                    Δεν έχει επιτευχθεί η λύση ζητήματος   ή αμφισβήτησης. Η ρήση προέρχεται από την ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ Ορατίου. Το ίδιο ακριβώς σημαίνει απομονωμένο και το ρητό «SUB JUDICE». Σχετικό είναι και το ρητό «LITE PENDENTE». Σύγκρινε με τις φράσεις «LIS LITEM GENERAT» και «LITEM LITE RESOLVERE» που αφήνουν να εννοηθεί ότι η λέξη «LIS» πέρα από διχόνοια, έχθρα, κακό σημαίνει και «φως» ή «λύση»

AD IMAGINEM DEI= «Κατ’ Εικόναν Θεού».

AD INFINITIUM= απεριόριστα & επ’ άπειρον.

AD INSTAR= κατά το πρότυπο, βάσει του μοντέλου, σύμφωνα με τον τρόπο

AD INTERIM= εις αντικατάστασιν, προσωρινώς, εν τω μεταξύ, στο μεταξύ. Σύγκρινε με «PER INTERIM»

AD INTERNECIONEM= σε βαθμό εξόντωσης

AD KALENDAS GRAECAS= στις Ελληνικές καλένδες. Ουσιαστικά, ότι ένα θέμα παραπέμπεται στις Ελληνικές καλένδες σημαίνει ότι δεν θα υλοποιηθεί ποτέ. Αντιθέτως, «Ρωμαϊκές καλένδες» είναι η πρώτη ημέρα κάθε μήνα κατά την οποία γίνονται θυσίες προς τιμήν των θεών Ιανού και Ήρας.

AD LIBITUM= κατά βούλησιν αλλά κατ’ αρέσκειαν, εντολή για ερμηνεία                         και αυτοσχεδιασμό (À VOLONTÉ-A PIACERE)

AD LIMINA APOSTOLORUM= στο κατώφλι των Αποστόλων (ή, της πόλης Ρώμης)

AD LITTERAM= κατά γράμμα, επί λέξει.

AD MAJOREM DEI GLORIAM= A.M.D.G.= για μεγαλύτερη δόξα του Θεού, σήμα στις εκδόσεις των Ιησουϊτών.

AD MARGINEM= έργο του Paul Klee το 1930 στο Μουσείο Τέχνης της Βασιλείας. Το όνομα Klee συμβολίζει, ασφαλώς, το κλειδί και το έργο του με την μουσική.             Σύμφωνα με το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μπορεί να συνδυαστεί                 με τα έργα των Γκόρκυ, Λισίσκυ, Clyford και την τέχνη της Brescia.                                   Βλ. VILLAS FLORENTINES και KUNSTMUSEUM.

AD MENTEM PLATONIS= κατ’ αναλογίες προς την σκέψη του Πλάτωνος

AD MODUM= κατά τον τρόπο

AD MULTOS ANNOS= επί πολλά έτη

AD OPERANDUM= «με σκοπό να τελεσφορήσει και να τελειογονήσει λειτουργικώς». Το ρητό ανήκει στον Πελάγιο, σύμφωνα με τον Άγ. Αυγουστίνο,                 και εννοεί την τελειογονία του Θεού των Ελλήνων. Η φράση ίσταται από μόνη της και πρέπει να συνδυαστεί με το σύνολο των ρητών Αγ. Αυγουστίνου στην εργασία αυτή.

AD OSTERTATIONEM= χάριν επιδείξεως (ελεημοσύνης)

AD PATRES= στον κύκλο των προγόνων του

AD PERPETUAM REI MEMORIAM= για την αιώνια μνήμη του πράγματος,                για παντοτινή ανάμνηση (γράφεται σε παπ. βούλες, μνημεία, μετάλλια). Σύγκρινε με «IN PERPETUAM REI MEMORIAM»

AD REFERENDUM= υπόκειται σε επικύρωση ή μελλοντική επιβεβαίωση,                            με κάθε επιφύλαξη, και για περαιτέρω εξέταση. Αναφέρεται επί συνθηκών και συμφωνιών. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι η έκφραση χρησιμοποιείται και σε σχέση με δημοκρατικά δημοψηφίσματα. Εξάλλου, μια μελέτη ή διαπραγμάτευση έχει κοινά σημεία αναφοράς μεταξύ μελών μιας ομάδας ή οργανισμού έρευνας. Από την μελέτη, προκύπτουν στοιχεία και συμπεράσματα, διεξάγεται Σύνοδος Κορυφής και ψηφίζεται Σύνταγμα από την Βουλή μέσω Referendum                                   (από την λέξη «σημείωση», «αναφορά», reference.

AD REM= μόνο και επακριβώς στο συγκεκριμένο πράγμα και για τον σκοπό                  για τον οποίο τίθεται το ερώτημα (λέγεται για πράγματα που έχει κανείς στο χέρι, πρόχειρα)

AD SANCTOS= «βάπτιση στους ιερούς ναούς». Το Συμβούλιο Αντίστασης                       του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι η έκφραση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την είσοδο                στα ιερά, την εμβάπτιση στο πνεύμα. Το θέμα συνδέεται με το προσκύνημα                  των ιερών και των αγίων τόπων, την συλλογή κοκκάλων από τα ιερά                           καθώς και με την βάπτιση παιδιών που σημαίνει την πνευματική αναγέννηση                και ελευθερία. Βλ. ΑCTA SANCTORUM, SANCTA SANCTORUM, LEGENDA SANCTORUM-SECUNDA-AUREA-MAIOR, TRINITA DEI MONDI.

ADSCRIPTUS GLEBÆ= προσκολλημένος στο έδαφος

ADSUM= παρών.

AD SUMMU REGNA TRONU DEFERTUR IN ALTUM= επιγραφή η οποία αποτελεί αρχή ύμνου για την Παναγία θεωρουμένη ως SEDES SAPIENTIAE (Έδρα Σοφίας) στον πίνακα του Andrea del Sarto το 1517 με θέμα Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΡΠΥΪΕΣ όπου απεικονίζεται ο Άγ. Φραγκίσκος της Ασσίζης αντί του Αγ. Μποναβεντούρα. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δίδει την ελεύθερη μετάφραση: «ΕΛΘΕΤΩ              Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΕΝ ΘΡΟΝΩ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ ΣΗΜΕΙΟΥ ΣΤΟΝ ΝΑΟ».                              Σημειώνεται ότι πίνακες για την Εκκλησία των Φραγκισκανών της Σεβίλλης με θέμα την ζωή του Αγίου Μποναβεντούρα φιλοτέχνησε ο Fransisco de Zurbaráno.                       Βλ. την ανάλυση του θέματος για τον Άγ. Μποναβεντούρα σε SAN DOMENICO MAGGIORE και LEGENDA MAIOR και κατόπιν δες VESPINIANO,                                  LA CIEGUECÌTA, CASSIS DE DIJON, LAPIS PHILOSOPHORUM σε σύνδεση                   με το έργο DEL GOVERNO DEI REGNI ET DELLE REPUBLICHE COSI ANTICHE COME MODERNE LIBRI XVIII και τα ρητά REGNO DI MOREA BELVEDERE-ECCLESIA ET NUNC EST REGNUM CHRISTI REGNUMQUE COELORUM-REGNI CAELORUM.

AD SUMMUM= στο υψηλότερο σημείο, βαθμό. Η εκτίμηση του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι πρέπει να μεταφράζεται «στο σημείο κορυφής, σύνοψης» ή «σε επίπεδο κορυφής». Σημειώνεται ακόμα ότι οι Σύνοδοι Κορυφής, Συναντήσεις ή Διασκέψεις διεξάγονται στην διπλωματία για την επίλυση θεμάτων εργασίας ή διαπραγμάτευσης, για την υπογραφή Συνθηκών ή Συμφωνιών                     και για την ανακοίνωση αποτελεσμάτων ψηφοφοριών αλλά διεξάγονται                      και ως Συμπόσια και ως συγκεντρώσεις Θεών με εορτασμό για την ένωση                πόλεων ή ατόμων.   

AD UNGUEM= μέχρις όνυχος, τέλεια, πλήρως, ακριβώς, στην τρίχα. Δηλώνει                την πλήρη επεξεργασία  και την απόλυτη γνώση ενός ζητήματος. Προέρχεται                  από την συνήθεια των αρχαίων αγαλματοποιών να ελέγχουν την γυαλάδα                  του αγάλματος με το νύχι τους.

AD UNGUEM FACTUS= τέλειος, κομψός

AD UNUM OMNES= σε έναν όλα

AD USUM= σύμφωνα με την χρήση, το έθιμο

AD UTRUMQUE PARATUS= είναι προορισμένο για άλλο (ή) είναι έτοιμος                        για το ένα ή το άλλο

AD VALOREM= κατά αξία, αναφέρεται σε ποσοστό σε αναλογία προς την αξία

AD VERBUM/AD VERBARIM= λόγω τιμής, στον λόγο (μου). H γνώμη                        του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι η έκφραση αυτή πρέπει                       να εκλαμβάνεται ως να θέλει το περιεχόμενό της να ληφθεί «κυριολεκτικά», «ρηματικά», «κατά το γράμμα του ρήματος».  

AD VITAM AETERNAM= για αιώνια ζωή, για πάντα

AD VIVUM= στην ζωή μου, για να έχει ζωή με ομοιότητα ή πίστη στο υποκείμενο το οποίο είναι ζωγραφισμένο με ζωντανό τρόπο, για να γίνει πιστευτός                               ο λόγος (μου).

ADVOCATUS DIABOLI= συνήγορος του διαβόλου

AEDIFICIUM EDICTUM= δόγμα ή διάταγμα έκδοσης αγορανομικής διάταξης              για τις σχέσεις αγοραστή-πωλητή. Βλ. IL NUOVO TEATRO, DE AEDIFICIIS,                  DE RE AEDIFICATORIA

AEGRI SOMNIA= τα άρρωστα όνειρα

AEQUALITAS= ισότητα

AEQUAM SERVARE MENTEM= για την διατήρηση της ηρεμίας νου

AEQUO ANIMO= με αταραξία ψυχής, η αντιμετώπιση των χτυπημάτων της ζωής με φιλοσοφική απάθεια, ήρεμα

AEROAMATICA THEOLOGIA= H επιστημονική και από καθέδρας διδασκαλία της Θεολογίας στον Μεσαίωνα

AETATIS SUAE= συνομήλικός του

AETERNUM VALE= αιώνιο χαίρε. Η γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης                     του Ο.Η.Ε. είναι ότι πρέπει η μετάφραση να έχει αναλογίες με την ελληνική                         και να αποδίδεται ως χαιρετισμός αναγνωρίσεως «ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ, ΧΑΙΡΕ»                      ή με την προστακτική «ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΒΑΛΕ».

AFFAIRE D’ AMOUR= ζήτημα της αγάπης, υπόθεση του έρωτα

AFFAIRE DU CŒUR= ζήτημα της καρδιάς, συναισθηματική υπόθεση

AFFAIRE D’ HONNEUR= ζήτημα τιμής, αξιοπρέπειας

AFFETUOSO= στοργικά

À FOND= στον πυθμένα, κατά βάθο, θεωρητικά, ολοκληρωτικά

A FORTIORI= με όλη την δύναμη, με μεγαλύτερη ισχύ λογικής

AFRICA= «Αφρική», ποίημα του Πετράρχη για το οποίο ονομάστηκε επίσημος ποιητής στην Αυλή του Πάπα το 1341 και έλαβε το Στέμμα Ρώμης.                                 Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε., ωστόσο, ταυτίζει την λέξη με το αρχαίο ελληνικό ρητό «ΕΥΡΗΚΑ». Βλ. IL CANZONIERE.

AFRICA CORPUS= «το Σώμα της Αφρικής», όρος αντλημένος ιστορικά                        από το εκστρατευτικό σώμα του Montgomery στον B´ Παγκόσμιο Πόλεμο                που χρησιμοποιείται θρησκευτικά για να δηλώσει την Εκκλησία της Αφρικής               για την οποία γράφει ο Τυχώνιος ότι είναι όλη η Εκκλησία. Βλ. ΕΧ ΑFRICA.

AGAPE= «Αγάπη», η κοινή τράπεζα της Πρωτοχριστιανικής Εκκλησίας,                   Κοινωνία Αγάπης, Κοινή συνεστίαση ή Κοινή Σύνοδος για την επίλυση θρησκευτικών ζητημάτων. Με αυτήν συνδεόταν η τέλεση της Θείας Ευχαριστίας ως συνέχεια του Μυστικού Δείπνου. Τον 4ο αιώνα, οι «αγάπες» έγιναν «συμπόσια», κατόπιν περιορίστηκαν στις μνήμες των μαρτυρίων, σε κηδείες και γάμους.                   Στα τέλη του 4ου αιώνος, απαγορεύθηκε η τέλεσή τους στους ναούς και σήμερα διεξάγονται μόνο την Κυριακή του Πάσχα. Ήταν ο βασικός θεσμός της αρχαίας Χριστιανικής λατρείας και της λειτουργίας της Εκκλησίας. Συνδεόταν                             με «Λειτουργικούς Τύπους» ενώ στην Θεία Λειτουργία υπήρχε ενότητα των μερών και μουσικοί ύμνοι με βάση ακροστίχια και αναγνώσματα, λειτουργικά κείμενα.

AGE LA TERRA NON E IMPECCABILE= «ουδ’ η γης αναμάρτητος»

AGE QUOD AGIS= κάνε ό,τι κάνεις στο κύριο έργο σου χωρίς να ασχολείσαι                 με άλλα, μην ανακατεύεσαι. Πρόκειται για μιαν σύνοψη των 4 αρχαίων ελληνικών ρητών του Περιάνδρου: «ΧΡΟΝΟΥ ΦΕΙΔΟΥ, ΔΑΠΑΝΩΜΕΝΟΣ ΓΑΡ ΕΦ’ Α ΔΕΙ ΟΛΙΓΟΣ ΕΦ’ Α ΔΕΙ»-«ΔΑΠΑΝΩΜΕΝΟΣ ΕΦ’ Α ΜΗ ΔΕΙ, ΟΛΙΓΟΣ ΕΣΗ                         ΕΦ’ Α ΔΕΙ»-«ΦΙΛΟΙΣ ΑΤΥΧΟΥΣΙΝ Ο ΑΥΤΟΣ ΙΣΘΙ»-«ΑΤΥΧΙΑΝ ΚΡΥΠΤΕ,                 ΙΝΑ ΜΗ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΕΥΦΡΑΝΗΣ»

AGER SINE DOMINO= αγρός χωρίς κύριο, ξέφραγο αμπέλι. Η ερμηνεία                      του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι παράλληλα αναφέρεται                     στον κινηματογράφο ως έναν αγρό και στον κυρίαρχό του: «Ο ΚΥΡΙΟΣ                     ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ».

AGER VATICANUS= η περιοχή δεξιά του ποταμού Τίβερη όπου το κρατίδιο «ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ» το οποίο ιδρύθηκε –μετά την Συνθήκη της Λωζάννης, με την ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΛΑΤΕΡΑΝΟΥ– την 11/2/1929. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΑΓΡΟΣ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ» σε σύγκριση με το ρητό                        του Χριστού «αγρός κεραμέως».

AGITATO= ταραγμένα

AGNOSCO-CITATAM CARTAGINIS = επιγραφή στον πίνακα του Tiepolo                       «Ο ΑΝΝΙΒΑΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΑΣΔΡΟΥΒΑ» το 1730. Συνδέεται με τον πίνακα «Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΛΕΥΚΙΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ ΒΡΟΥΤΟΥ»: αμφότεροι μετεφέρθησαν από μιαν σειρά 10 πινάκων του σαλονιού του Μεγάρου Δελφίνου της Βενετίας στο KUNSTHISTORISCHES Βιέννης (οι άλλοι 3 πίνακες σε Η.Π.Α.,                οι 5 σε Ρωσσία). Βλ. και το θέμα της μεταφοράς του Αγ. Οίκου του Λορέττο                     σε MUTUO VULNERE OCCUBUIT ULTERUM FERE AD INFEROS, SALONE SISTINO, PALAZZO DEI CAMERLENGI σε σχέση με τον πίνακα                           «ΤΟ ΣΤΗΣΙΜΟ ΤΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ» του Τιέπολο                    του 1735 στην UFFIZI (βλ. PALAZZO PITTI) και την VEDUTA. Βλ. PRADO, SALONE SISTINO.

AGNUS DEI= «ο Αμνός του Θεού»

AGRIGENTO= Ακράγας, περιοχή της Σικελίας με τα ωραιότερα Ελληνικά μνημεία, τους 6 Δωρικούς Ναούς στην κοιλάδα των Ναών του 6ου και 5ου αιώνος.                     Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ με 34 άθικτους κίονες είναι ο καλύτερα διατηρημένος Ελληνικός ναός στον κόσμο, μετά τον Ναό του Ηφαίστου στο Θησείο.                         Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει τον Ακράγαντα με τον ΔΙΣΚΟΒΟΛΟ του Μύρωνος, ως προς την βολή και την ενέργεια του ναού.                                                     Βλ. TIVOLI, SELINUNTE, MON(T)REALE, CEFALU, PAESTUM.

À HUIS CLOS= κεκλεισμένων των θυρών, μυστικώς

AIDE-TOI, LE CIEL T’ AIDERA= πρόκειται για παραλλαγή σχετική με την βοήθεια εξ ουρανού του αρχαίου ελληνικού ρητού «ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑ ΚΙΝΕΙ»                το οποίο είπε στον γιο του Μνησικλέους (ο οποίος αρχιτέκτων κατασκεύασε                τα Προπύλαια της Ακροπόλεως), Νικία ένας φίλος του επειδή αυτός είχε υποσχεθεί να κτίσει έναν ναό από χρυσάφι και μάρμαρο στην ιερή πόλη της Αθηνάς.                   Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συμπληρώνει ότι η ιστορία αυτή συνδέεται   με τον μύθο Αισώπου ο οποίος αναφέρει ότι …ΑΡΓΟΣ ΙΣΤΑΤΟ ΤΩ ΗΡΑΚΛΕΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΣ. Ο ΔΕ ΘΕΟΣ ΕΠΙΣΤΑΣ ΕΙΠΕ: «ΤΩΝ ΤΡΟΧΩΝ ΑΠΤΟΥ,                 ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΟΑΣ ΝΥΤΤΕ, ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΤΩ ΘΕΩ ΕΥΧΟΥ, ΟΤΑΝ Κ’ΑΥΤΟΣ                      ΤΙ ΠΟΙΗΣ• ΜΗ ΜΕΝΤΟΙΓΕ ΜΑΤΗΝ ΕΥΧΟΥ».

AIGLE DE SUGER= «ο Αετός του Suger» ή SUGERIUS, ο οποίος (1081-1151) ήταν λόγιος, ιερωμένος του 12ου αιώνος. Πρόκειται για έργο τέχνης το οποίο φέρει              την επιγραφή «Αυτή η πέτρα αξίζει να δεθεί με χρυσό. Είναι από μάρμαρο,                όμως πιο πολύτιμη από μάρμαρο». Συνδέεται με το έργο του Μιχαηλάγγελου                 «Ο Επαναστατημένος Σκλάβος» στο Βατικανό, με το αββαείο του Saint-Denis                και με τον Διονύσιο Αρεοπαγίτη (μαθητή του Χριστού) ως προς τα στίγματα                  και το σώμα του Χριστού. Βλ. AIGLON, CASSIS DE DIJON, GRAND DESSEIN, COMMUNE,  BEAU DIEU, ESCLAVE REBELLE και την έκφραση BEATRIX ME                 IN ONORE DEI OMNIPOTENTIS ET OMNIUM SANCTORUM                                    EJUS FIERI PRECEPI. 

AIGLON= «Βασιλεύς της Ρώμης», «Αετιδεύς»: τίτλος του Ναπολέοντος Β´. Καταδικάστηκε από τον Καγκελλάριο Κλεριάν Μέττερνιχ σε αργό θάνατο                   στα ανάκτορα της Αυστρίας! Ο Ρωμαϊκός Αετός ήταν το σύμβολο των λεγεώνων.

ALAE SEU SCALAE MATHEMATICAE= έργο το 1573 του Thomas Digges                                  (γιου του Leonard Digges), μαθητή του John Dee. Ο Τhomas Digges ήταν ο πρώτος επαγγελματίας αστρονόμος ο οποίος έκανε παρατηρήσεις για την ανακάλυψη                  του νέου αστέρος της Κασσιοπείας του 1556. Το 1576 παρουσίασε την θεωρία                                          περί ενός απείρου σύμπαντος με παράρτημα που φέρει τίτλο «Μια τέλεια περιγραφή των Κινήσεων των Ουρανίων Σωμάτων σύμφωνα με το πλέον αρχαίο δόγμα των Πυθαγορείων που εσχάτως αναβίωσε ο Κοπέρνικος και μάλιστα                  με επικυρωμένες γεωμετρικές εκθέσεις και επιδείξεις» (περιλαμβάνει παρουσίαση των μοντέλων Πτολεμαίου-Κοπέρνικου με την έκφραση ORBIS MAGNUS                 στην νέα έκδοση του βιβλίου του πατέρα του με τίτλο «Αιώνια Πρόγνωση»).                 Βλ. EPHEMERIS ANNI 1557 και DE MAGNETE.

A LA GRECA= ζωγραφική με τέμπερες σε ξύλο βυζαντινών μορφών                                  σε χρυσό φόντο.

Α LA LATINA= ζωγραφική με πλούσια χρώματα και μείγμα λαδιού και χρήση προοπτικής για απόδοση βάθους.

À L’ ANTIQUE= αυτοκρατορικό στυλ εποχής Ναπολέοντος για αναβίωση                     του αρχαίου κόσμου της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

ALBIGENSES= «Αλβιγηνοί», αναφέρει η τυπική μετάφραση. Η έρευνα των αρχείων του Συμβουίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δείχνει ότι πρόκειται για θρησκευτική σέκτα –κλάδο της αίρεσης των Καθαρών που αντιστάθηκε στην Εκκλησία της Ρώμης                     τον 12ο αιώνα. Πολεμήθηκε από τον Πάπα και ηττήθηκε το 1213, εξοντώθηκαν από τις Σταυροφορίες και την Ιερά Εξέταση. Αψηφούσαν την εξουσία                         της Εκκλησίας, παραγνώριζαν τα μυστήρια, θεωρούσαν τον γάμο αμαρτία. Κατοικούσαν στην πόλη Albi της Νοτίου Γαλλίας. Η γενικότερη αίρεση                   των Καθαρών ήταν μεσαιωνικές θρησκευτικές ομάδες που –αν και κατηγορήθηκαν για υποκρισία αγνότητος– διαμαρτύρονταν ενάντια στην διαφθορά της ζωής                  και των δογμάτων πίστεως. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί                     ότι πρέπει να λέγονται «Αλπηγενείς» σε σχέση με τις Άλπεις και να συνδέονται                 με την Επί του Όρους των Ελαιών Ομιλία και τον Ωριγένη.

ALBO LAPILLO NOTARE DIEM/ALBOQUE LAPILLO NOTANDA DIES/                    ALBO NOTANDA LAPILLO= να σημειώνεις την ημέρα με λευκό λιθάρι, να θεωρείς έστω και μιαν ημέρα ευτυχισμένη. 3 στίχοι από την ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ                         του Ορατίου με όμοια μορφή και περιεχόμενο διότι το έθος των αρχαίων Ρωμαίων ήταν να θεωρούν το λευκό σύμβολο ευτυχίας. H τριάδα αυτή των ρητών βρίσκεται έχει αντίθεση με την φράση «NIGRO NOTANDA LAPILLO». Η εκτίμηση                         του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι η λέξη «ημέρα» ταυτίζεται                   με την λέξη «Ζευς» και με την λέξη «Θεός».

ALCÁZAR= PALACIO ARABE = AL(H)A(M)BRA. Αρχαίο Φρούριο του 11ου αιώνος στην Σεβίλλη και στην SEGOVIA και στην Malaga Ισπανίας.                                                    Περιέχει Καθεδρικό Ναό (βλ. SANTA MARIA DE LA ENCARNATIÓN                             και CAPILLA REAL) και τα ερείπια του παλαιού Πύργου COMARES ο οποίος αποτελεί το υψηλότερο σημείο της πόλεως, στην θέση Ρωμαϊκού Φρουρίου,                         και περικλείει την Αίθουσα των Πρεσβευτών (Sala de los Embajadores)                              της Παλαιάς Αίθουσας του Θρόνου. Ο Πυλώνας βρίσκεται στην Αυλή                           των Μυρτιών (Arrajanes/Arrayanes) και στην Αυλή των Λεόντων                                 (PATIO DE LOS LEONES) με 124 κίονες (το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά ότι συνδέονται με την Πύλη των Λεόντων και το PALAZZO DUCALE). Υπάρχει, επίσης, Αίθουσα των 2 Αδελφών, Αίθουσα των Βασιλέων                             (Sala de los Reyes) και Αίθουσα των Μαρκησίων (Sala de los Marqueses).                    Στο ALCÁZAR βρίσκεται επίσης ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ                                          ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ 1936-1939, οπότε                                   και το Φρούριο πολιορκήθηκε. Για το ΜΟΥΣΕΙΟ AL(H)A(M)BRA, βλ. EL JARRA                       DE LA AL(H)A(M)BRA. Βλ. επίσης τις αναλύσεις σε SEGOVIA, HORREO, IRIA FLAVIA, PORTICO DE LA GLORIA, PANAFIEL, CAPITOLINE, SANTA CRUZ, CATEDRAL SANTA CRUZ, MUSEO SANTA CRUZ, COLLEGIO DE SANTA CRUZ, SANTA CROCE, LA CONCEPTION, ARCO DE CRISTO. Αξίζει να σημειωθεί ότι                                              ο Καθεδρικός Ναός ALCÁZAR Σεβίλλης κατασκευάστηκε την περίοδο 1350-1369 και βρίσκεται στην θέση που ήταν άλλοτε το μωαμεθανικό τέμενος                                    της πόλης –βλ. SEVILLA και CÓRDOBA: Στο εσωτερικό του ναού,                           υπάρχουν έργα τέχνης. Επλήγη από σεισμό το 1755 και από πυρκαϊά το 1762              και κατόπιν κτίστηκε εκ νέου. Διαθέτει τον Πύργο (LA) GIRALDA (βλ. την σχέση                   με τον TORRE DEL ORO). Σημειώνεται ότι το Παλαιό ALCÁZAR Μαδρίτης              επλήγη από πυρκαϊά στα έτη 1724-1734. Σύμφωνα με το Βιβλίο Απογραφής                   του παρεκκλησίου του Ανακτόρου ALCÁZAR της Μαδρίτης το 1663,                               στο σκευοφυλάκιο του παρεκκλησίου του Ανακτόρου ALCÁZAR της Μαδρίτης υπήρχε ο πίνακας «ΑΔΑΜ ΚΑΙ ΕΥΑ» του Τισιανού ο οποίος επλήγη από πυρκαϊά το 1734 και τον απεκατέστησε ο Ισπανός ζωγράφος Χουάν ντε Μιράντα: το θέμα αυτό συνδέεται με τον πίνακα το 1798 «Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ                                  ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ» από τον Χουάν ντε Μιράντα στο Λούβρο και τετραγωνικά                                   σε κύκλο με την CAPILLA DE SAN JUAN, την μονή SAN JUAN DE LOS REYES,               την CATEDRAL DEL TOLEDO και τον SAN GIOVANNI IN FIORE                                καθώς και με τα έργα του Τισιανού PALA ASUNTA-PALA D’ ORO                                   και με την ίδρυση στην μονή Καρθουσιανών της Αβινιόν του ΟΙΚΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ και συνδέεται με την επικύρωση του Κανόνα του Τάγματος                           των Φραγκισκανών (βλ. CASSIS  DE DIJON και SAN GIOVANNI IN FIORE                       για την σύνδεση των θεωριών Τζοακίνο ντα Φιόρε-Βερνάρδου Κλαιρβώ-                       Αγ. Αυγουστίνου-Αγ. Φραγκίσκου). To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι στην θέση όπου υπήρχε το ALCÁZAR, στην PLAZA DE ORIENTE, βρίσκεται το νυν PALACIO REAL.

ALCAZÓBA= ερείπια παλαιού Αραβικού φρουρίου του 9ου αιώνος με πύργους      του 13ου αιώνος. Βλ. VELA.

ALEA JACTA EST= ο κύβος ερρίφθη, ρητό του Ιουλίου Καίσαρα για την διάβαση του Ρουβίκωνα. Συναντάται και με την μορφή «JACTA EST ALEA»                                   ενώ το αρχικό ρητό του Μενάνδρου είναι «ΕΡΡΙΦΘΗ Ο ΚΥΒΟΣ».

ALERE FLAMMAM= να τροφοδοτείς την φωτιά.

AL(H)A(M)BRA= ALCÁZAR = «η Κόκκινη Πόλη», Ανάκτορο και Φρούριο                        στην Γρανάδα Ισπανίας του υψηλού πολιτισμού των Μαυριτανών (Mαυριτανός=Mauroceno=Μαροκινός=Μοροζίνι). Το Συμβούλιο Αντίστασης                του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι υπέστη σοβαρές ζημίες μετά το 1492 –με την ήττα                 στην μάχη Λας Νάβας, οπότε ενοποιείται το Βασίλειο Ισπανίας– και το 1821.                                           Αναστηλώθηκε τον 19ο αιώνα. Βλ. GRANADA.

ALLIANCE SOLIDAIRE= «Συμμαχία Αλληλεγγύης», το σχέδιο του Ιωάννη Καποδίστρια για την ένωση των κρατών της Ευρώπης το οποίο υπεβλήθη                     τον Οκτώβριο 1818 από τον ίδιο στο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΑΑΧΕΝ                                                ή AIX-LA-CHAPELLE του Σεπτεμβρίου 1818 (βλ. CODICE DI ORGANIZZAZIONE, COSTITUZIONE, SACRA STELIS CORONA, CAPELLA SIXTINA, SALONE SISTINO). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι o Ιωάννης Καποδίστριας γεννήθηκε το 1776 και δολοφονήθηκε στις 27/9/1831, ίδια ημέρα                  με την δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη το 1989. Βλ. ENTENTE.

À L’ IMPROVISTE= απροσδόκητα, ξαφνικά, εν αγνοία

ALIQUANDO BONUS DORMITAT HOMERUS= Ουδείς αναμάρτητος, ακόμη                 και ο καλός Όμηρος

ALIS VOLAT PROPRIS= βασίζεται στις δικές του δυνάμεις

ALIUNDE= σημαίνει «απόδειξη η οποία βασίζεται σε διαφορετικές περιπτώσεις», απόδειξη έξωθεν, από αλλού. Δίδει την λύση όταν σε μιαν επιχειρηματολογία αμφισβητείται ότι σε μιαν επί μέρους υπόθεση ή περίπτωση υπάρχει                            ΛΗΨΗ ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΜΕΝΟΥ, δηλαδή PETITIO PRINCIPII ή η απόδειξη δίδεται MUTATIS MUTANDIS. Στην χημεία, πρόκειται για απόδειξη που βασίζεται                 στον υπολογισμό «moles», δηλ. με την λύση ενός αγνώστου θέματος                           μέσω της λύσης του προβλήματος σε άλλο επίπεδο όπου τα δεδομένα είναι γνωστά και μεταφοράς του, κατόπιν, στο αρχικό επίπεδο όπου αυτό δίδει την λύση

ALLEGARE= ένθεση πολύτιμων λίθων

ALLEGERE= ανάγνωση

ALL’ ANTICA= κατά τον αρχαίο τρόπο και στυλ

ALLA PRIMA= χρήση χωρίς προσχέδιο. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δίδει και την ερμηνεία «για πρώτη φορά».

ALLEGORIE MITOLOGISCHE= «Μυθολογικές Αλληγορίες» έργο του C. Acidini Luchinat για τον Μποτιτσέλλι,  έκδοση στο Μιλάνο το 2001.

ALLEGRO= γρήγορα. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει                       και «αλληγορικά»

ALL’ IMPROVISO= απροσδοκήτως, απροόπτως

ALL’ INFALLΙBILE= τρόποι εκλογής του Πάπα. Το Συμβούλιο Αντίστασης                 του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι πρέπει να υπάρχει σχέση με το «ΑΛΑΘΗΤΟΝ» 

ALMA MATER= τροφός μητέρα. Υποδηλοί την Πατρίδα και το Πανεπιστήμιο.              Βλ. MATERIALISMUS, DEI PARA VIRGO, TEMPIO DELLA MAGNA MATER, MATER VIRTUTUM, SALVE MATER CHRISTI, SANCTA MATER ECCLESIA, SANTA MARIA MATER DOMINI, SANTA ELENA, SALVE MATER CHRISTI.

ALMOINA= πρόναος με πύργο στυλ μιναρέ στην CAPILLA MAYOR της Majorca.

ALO Y CANO= υπογραφή του Ισπανού ζωγράφου, γλύπτη και αρχιτέκτονα Alonso Cano                ο οποίος γεννήθηκε στον Καθεδρικό Ναό Γρανάδας όπου ως ιερέας φιλοτέχνησε τον κύκλο Η ΖΩΗ                     ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ                             στον Μητροπολιτικό Ναό Γρανάδας. Βλ. GRANADA                και CANOSSA.

ALS ICK KAN = «Ό,τι καλύτερο μπορούσα», έκφραση η οποία αποτελεί έμβλημα του Φλαμανδού ζωγράφου                Jan van Eyck ο οποίος φιλοτέχνησε                                         το ΠΟΛΥΠΤΥΧΟ ΤΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΥ ΑΜΝΟΥ                 το 1432 στον Καθεδρικό Ναό της Γάνδης                       που αποτελείται από 20 πίνακες                                   –με θέμα «Η Λατρεία του Μυστικού Αμνού»–                   και συνδέεται με το έργο του 1588 Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ στο Μουσείο Γάνδης του Φλαμανδού ζωγράφου Raphael van Coxie/Coxcie/ Coxyen (μαθητή του van Orley) και τα έργα                                    του Ντιρκ Μπουτς.

Βλ. INSULAE, SUB SPECIE AETERNITATIS, VELUTΙ IN SPECULUM, SPECULUM HUMANAE  SALVATIONIS, SPECOLA VATICANA, SACRO SPECO, SPECILLUM INSTRUMENTUM, VAL D’ AOSTA, SALVATOR MUNDI, ORLEIUS.

AL SERENISSIMO SIGNOR= «ο Γαληνότατος Κύριος» (ή) «ο Κύριος εν Ειρήνη», έκφραση για τον Francesco Gonzaga. Βλ. CAMEA GONZAGA και STUDIOLO.

ALTAMIRA= σπήλαιο στο Σανταντέρ Ισπανίας όπου το 1879 ήλθαν στο φως                για πρώτη φορά τοιχογραφίες των προγόνων με χάραξη σε πέτρα                                 και οι προϊστορικές παραστάσεις ζώων που κοσμούν την οροφή.                                   Βρέθηκαν ιχνογραφήματα ζώων που ανάγονται στην εποχή των παγετώνων. Υπάρχει κρύπτη με μολύβια χρώματος σε πέτρινο βάθρο. Το σπήλαιο βρίσκεται κοντά στην SANTILLANA DEL MAR όπου η Ρωμανική Εκκλησία και μονή                     της SANTA JULIANA του 16ου αιώνος. Βλ. ABU SIMBEL, EL CASTILLO,                   CAVO D’ ORO, CATACUMBAS, CUBICULI, GROTTAFERRATA, POPULI                       και οπωσδήποτε OPERE LATINE και την σχέση με PORTICO DE LA GLORIA, SANTA CRUZ, CATEDRAL SANTA CRUZ, MUSEO SANTA CRUZ, COLLEGIO         DE SANTA CRUZ, SANTA CROCE και το PALACIO DE LA DIPUTACIÓN.

ALTE PINAKOTHEK= Παλαιά Πινακοθήκη Μονάχου με βάση τον Φιλελληνισμό και το σχέδιο του αρχιτέκτονα Λέων φον Κλέντσε το διάστημα 1826-1836                        ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την Γλυπτοθήκη και τα Προπύλαια.                               Η ALTE PINAKOTHEK ονομάστηκε «ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ» από λατρεία                           προς την ελληνική λέξη, άνοιξε το 1836 στο κοινό και βασίστηκε                                     στην KUNSTKAMMER και στην GALERIESCHLOSS. 

ALTER CHRISTUS= «Άλλος Χριστός», προσφώνηση των μαθητών                                   προς τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασσίζης. Βλ. LEGENDA MAIOR, STIGMATA, CONCORDI LUMINE MAIOR, EGO (SUM) LUX (MUNDI), LUMEN, LUMINISMUS, LEGENDA AUREA-SANCTORUM-SECUNDA, CONCORDIA AUGUSTA, LA CIEGUECÌTA.

ALTER DEUS= «Άλλος Θεός», χαρακτηρισμός των Νεοπλατωνικών                         για τον καλλιτέχνη.

ALTER EGO= αδελφή ψυχή, επιστήθιος φίλος. Γράφει ο Ζήνων «φίλος εστί         ΑΛΛΟΣ ΟΙΟΣ ΕΓΩ» και ο Πυθαγόρας λέει «ΑΛΛΟΣ ΕΓΩ». «Αλτρουϊσμός» είναι            η ανιδιοτελής φροντίδα για τον συνάνθρωπό μας, ακόμα και εις βάρος του εαυτού.

ALTER IDEM= δεύτερος εαυτός, ίδιος κι απαράλλαχτος

ALTER IPSE AMICUS= ο φίλος είναι ο ίδιος ο εαυτός

ALTERUM TANTUM= άλλο τόσο

ALTES MUSEUM= Μουσείο Βερολίνου, λειτουργεί από το 1828.

ALTICERO= το όνομα του τελευταίου από τους μεγάλους ζωγράφους                                 του 14ου αιώνος στην Ιταλία.

ALTRO É PARLARE DI MORIRE E ALTRO É MORIRE= άλλο είναι να μιλά κανείς για θάνατο και άλλο να πεθαίνει.

AMABILE= με αγάπη

A MAXIMIS AD MINIMA= από τα μεγαλύτερα στα μικρότερα.

AMEREGES REGNANT= επιγραφή στο ΣΤΕΜΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΡΩΜΑΪΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ («Πρώτο Ράϊχ») του 962 στο Εθνικό Μουσείο Βιέννης το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως και τον Ναπολέοντα στις αρχές του 19ου αιωνος.                             To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι συνδέεται με το άγαλμα                     στην ΛΕΙΨΑΝΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ του 10ου αιώνος στην μονή Κονκ της Αβερόν. Η γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι συνδέεται επίσης με ΤΟ ΣΙΔΗΡΟΥΝ ΣΤΕΜΜΑ που χάρισε η Βασίλισσα Θεοδολίνδη                            –χάρη στην οποία προσηλυτίστηκαν οι Λογγοβάρδοι στον Χριστιανισμό–                       στον Καθεδρικό Ναό Μόντσας Ιταλίας και με το οποίο γινόταν η στέψη                        των Βασιλέων Ιταλίας στα μεσαιωνικά χρόνια και, 1.000 χρόνια περίπου μετά,                του Ναπολέοντος Βοναπάρτη. Εξάλλου, συνδέεται κυρίως με την παραίτηση                   το 1806 του Αυτοκράτορα της Αυστρίας Φραγκίσκου Α´ από τον θρόνο                      που διατηρούσε στην Γερμανία ως Φραγκίσκος Β´ των Αψβούργων, γεγονός                  που επισημοποίησε την εξαφάνιση του «Πρώτου Ράϊχ». Επίσης, συνδέεται                     με την ανακάλυψη των Αμερικανικών Ηπείρων: βλ. SACRA STELIS CORONA                 και την επιγραφή BEATRIX ME IN ONORE DEI OMNIPOTENTIS ET OMNIUM SANCTORUM EJUS FIERI PRECEPI και το τετράπτυχο που δημιουργούν τα ρητά LIBRO D’ ORE-PAXTIBI MARCE EVANGELISTA MENS-SACRIFICIUM LAUDIS HONORI LAUDESI-TE, DEUM, LAUDAMUS και την σημασία αυτών των ρητών με βάση την επιγραφή PETRUS LEOPOLDUS AUSTRIA AD VERBIS SUAE DECUS                      ET AD INCREMENTA ARTIUM OPRIMARUM MUSEUM MEDICEUM OPERIBUS AMPLIATIS CORPSQUE AUCTIS ORDINANDUM ET SPLENDIDIORE CULTU EXORDAND CURAVIT και κυρίως την σημασία του LAPIS PHILOSOPHORUM, το LIBRO D’ ORE, την θεματολογία των ρητών AVE GRATIA  PIETA DOMINUS TECUM, PIETÀ, LA PIETÀ, IMAGO PIETATIS, INSTITUTO DELLA PIETÀ                     ως προς την CAPELLA PIETÀ μέσω των επιγραφών ΙTALIA NOVA (ITALIA ARTIUM STUDIORUMQUE PLENA SEMPER EST HABITA)-ITALIA ANTIQUA και ιδίως την επιγραφή AMEREGES REGNANT και την PRAGMATICA SANCTIO και την REGNUM CAELORUM.      

AMICA SILENTIA LUNAE=  «σιωπές αγαπημένες της σελήνης» λέει η τυπική μετάφραση για αυτό το ρητό του Βιργιλίου. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «φίλη η ηρεμία της Σελήνης». Στην ποίηση του Γιώργου Σεφέρη ο στίχος συμβολίζει την ΙΛΙΑΔΑ, την Ελλάδα (το αρχαίο κράτος της Κομμαγηνής)                      και το χρέος της επιστροφής εξ Ανατολάς.  

AMICI PROBANTUR REBUS ADVERSIS= οι φίλοι δοκιμάζονται/αποδεικνύονται σε διάφορα πράγματα

AMICUS CURIAE= φίλος του δικαστηρίου

AMICUS HUMANI GENERIS= ο φίλος του ανθρώπινου γένους και όλου                        του κόσμου

AMICUS PLATO, SED MAGIS AMICA VERITAS= «ΦΙΛΟΣ Ο ΠΛΑΤΩΝ, ΑΛΛΑ ΦΙΛΤΕΡΑ Η ΑΛΗΘΕΙΑ», ρητό από το έργο «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥ ΒΙΟΣ» Αμμωνίου. Ενέχει και αναφορά σε «πλατώ» και σε «μάγους» αλλά είναι τραβηγμένη                        από τα μαλλιά «η φίλη».

AMICUS USQUE AD ARAS= φίλος ως και τον ιερό βωμό

AMMAESTRAMENTI DEGLI ANTICHI= «Διδασκαλίες των Αρχαίων»,                            συλλογή γραπτών για την ηθική ζωή, έργο του Δομινικανού                                    Bartolomeo di San Concordio (1262-1347) εκ της Μονής της Πίζας,                           γραμμένο προ του 1323, δημοσιευμένο σε Φλωρεντία το 1585 και το 1734                           –από την ACADEMIA DELLA CRUSCA– καθώς και σε Μιλάνο το 1808.                            Σε 2 κώδικες της Βιβλιοθήκης της Φλωρεντίας (βλ. οπωσδήποτε NAZIONALE)                   το έργο αυτό συνδέεται –μέσω των πινάκων που περιέχονται στο έργο ARTE DELLA/E MEMORIA LOCALE του Agostino Del Riccio στην Βιβλιοθήκη NAZIONALE– με την χειρόγραφη πραγματεία που βρίσκεται εκεί από το 1342                                         του Bartolomeo di San Concordio για την Τεχνητή Μνήμη ή τεχνητή πραγματεία περί Μνήμης «TRATTATO DELLA MEMORIA ARTIFICIALE» που τυπώθηκε                μαζί με τις AMMAESTRAMENTI DEGLI ANTICHI το 1734 και το 1808                            αλλά είναι η Ιταλική μετάφραση της ενότητας περί Μνήμης του έργου                            AD HERENNIUM ή AD C. HERENNIUM ή RHETORICA AD HERENNIUM                  (βλ. CONSTAT IGITUR ARTIFIOSA MEMORIA EX LOCIS ET IMAGINIBUS                  για τα Ελληνικά κείμενα). Ο ίδιος ο Bartolomeo di San Concordio συνέγραψε επίσης και μιαν σύνοψη νόμων. Βλ. πρωτίστως REGULAE MEMORIAE ARTIFICIALIS- ARTIFICIALIS MEMORIAE REGULAE και ακόμα COMPENDIUM MEMORIAE LOCALIS και την σύνδεση με CLAVIS UNIVERSALIS ARTI MNEMONICHE                   E LOGICA COMBINATORIA DA LULLO A LEIBNIZ και ROSAIO DELLA VITA.

À MON AVIS= κατά την γνώμη μου.

AMOR DEI INTELLECTUALIS= έκφραση του Nicolaus Cusanus η οποία τυπικά ερμηνεύεται ως «η διανοητική αγάπη του Θεού». Το Συμβούλιο Αντίστασης                   του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «η αγάπη του Θεού των διανοουμένων».

AMOR FATI= αγάπη του πεπρωμένου, μελέτη θανάτου (συμπυκνώνει ολόκληρη την κύρια θεωρία και διδασκαλία της Στοϊκής φιλοσοφίας, δηλαδή της Ποικίλης Στοάς)

AMOROSO= ερωτικά

AMOR PATRIAE= φιλοπατρία

AMOR, PULCHRITUDO, VOLUPTAS= «ΑΓΑΠΗ, ΚΑΛΛΟΝΗ, ΑΙΣΘΗΣΙΑΣΜΟΣ» αφιέρωση του συνόλου του έργου του από τον Giovanni Pico della Mirandolla                 στα οποία δίδεται αλληγορικήν εξήγηση των τριών Χαρίτων: «Οι Χάριτες λένε                  οι ποιητές πως στην Αφροδίτη συμπαρίστανται ως συνοδοί και ως παρθένοι                                        που φέρουν –στην δημοτική γλώσσα– τα ονόματα Χλόη, Χαρά και Θαυμασία.                            Αυτές οι 3 εκπροσωπούν τα 3 αποκτήματα που ανήκουν στο Κάλλος                                    του Ιδεώδους. O οποιοσδήποτε θα δει τον ορθό τρόπο ακολουθίας της Ορφικής Θεολογίας εφόσον συνειδητοποιήσει βαθύτατα και με την νόησή του την διαίρεση                  της ενότητας της Αφροδίτης εντός της Τριάδος των Χαρίτων, της ενότητας                        του πεπρωμένου και των ρητών εντός της Τριάδος των Μοιρών καθώς                               και την ενότητα του Κρόνου εις την Τριάδα Ζευς, Ποσειδών, Πλούτος».                           Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι οι 3 Χάριτες ενώνονται                        με την αναφορά του Αγ. Αυγουστίνου στις Χάριτες του Χριστού. Βλ. “DE GRATIA CHRISTI”, “DE TRINITATE” και “ORATIO”.

AMURANIUM= το Μουράνο Βενετίας. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δίδει την μετάφραση «Ουράνιον Άμμα».

ANALYSIS PHILOLOGICA NOVI TESTAMENTI GRÆCI= ΑΝΑΛΥΣΗ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, έργο του 1953                                               στο Ίδρυμα Βιβλίων του Ποντίφικα στην Ρώμη. Μεταφράστηκε                            «ΑΝΑΛΥΣΙΣ  ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ» από την Mary Grosvenor το 1974  (μέσω των ΠΡΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ) και το 1979 (μέσω                             της ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ δια της ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ)

ΑΝΑΤΟΜΙΑ PLANTARUM= «Ανατομία των Φυτών», τυπική μετάφραση                         για το έργο του Ιταλού φυσιολόγου και ιδρυτή της μικροσκοπικής ανατομικής Marcello Malpighi το 1672 ο οποίος ερευνούσε τα φυτά αλλά και τον ανθρώπινο εγκέφαλο και αμφιβληστροειδή του οφθαλμού χρησιμοποιώντας μικροσκόπιο                 με βαθμό μεγέθυνσης 180. Δεδομένου ότι το μικροσκόπιο ταιριάζει                                 στο μοιρογνωμόνιο, δεδομένου ότι το μικροσκόπιο λειτουργεί ακριβώς                         όπως το τηλεσκόπιο και ο φλοιός του εγκεφάλου όπως ο φλοιός της γης,                     το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΑΝΑΤΟΜΙΑ                                   ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ».

ANCIENNE NOBLESSE= ο παλιός καλός καιρός, η παλιά εποχή η ευγένεια                  των αρχαίων χρόνων και ειδικά η ευγένεια των Γάλλων προ του 1789.

ANCIEN REGIME= «το Παλαιό Καθεστώς» ή «το Παλαιό Πολίτευμα»,                             η απόλυτη κληρονομική μοναρχία της Ευρώπης που στηριζόταν στην φεουδαρχία και στην κληρονομική αριστοκρατία των ευγενών και του κλήρου                                   και είχε την απόλυτη εξουσία πριν τον Διαφωτισμό και την Γαλλική Επανάσταση που οδήγησαν στο σύγχρονο αστικό κράτος και στον κεφαλαιοκρατικό καπιταλισμό. Υποτίθεται ότι η απόλυτη μοναρχία ήταν το ιδανικό πολίτευμα                 για τους διανοουμένους. Το ANCIEN REGIME αμφισβητήθηκε σοβαρά                          και συστηματικά από τον Αυτοκράτορα της επαναστατικής Γαλλίας                                  ο οποίος θεωρούσε ότι η ένωση της Ευρώπης των λαών μπορεί να επιτευχθεί              μόνο με βάση την αρχή της εθνικής αυτοδιαθέσεως (πράγματι, η δήλωση                      του προέδρου των Η.Π.Α. Woodrow Wilson το 1918 για την αυτοδιάθεση                   των λαών με βάση 14 σημεία οδήγησε στην συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ           που σήμανε την συνθηκολόγηση της Ρωσσίας της Επανάστασης του ’17                        και την ένωση των 2 Αυτοκρατοριών Αυστρίας- Γερμανίας ενώ συμπληρώθηκε                το 1941 με την διακήρυξη της Χάρτας του Ατλαντικού που προβάλλει                              ως βασική αρχή της ανασύνθεσης του κόσμου την αυτοδιάθεση των λαών                      και την κατάργηση των αποικιακών κατακτήσεων). Το Συμβούλιο Αντίστασης               του Ο.Η.Ε. σημειώνει, επιπλέον, ότι πλέον σωστή είναι η μετάφραση                                   «ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ» με την έννοια  ότι εφαρμόζεται θετικά                                      για το καθεστώς εξουσίας της γλώσσας των αρχαίων Ελλήνων.                               Αρνητικά, το «παλαιό καθεστώς» σημαίνει οποιαδήποτε παλαιά, καθιερωμένη               από την Ιστορία, παραδοσιακή, συντηρητική εμμονή ή αντίληψη  –με την άσχημη έννοια– στην διακυβέρνηση ενός τόπου ή οίκου. Βλ. MAGNA CHARTA LIBERTATUM, ASSEMBLÈE LEGISLATIVE, LOUVRE, PALESTRINA.

ANCIEN RÉGIME ET RÉVOLUTION= έργο του αριστοκράτη Alexis de Tocqueville.                           Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. το συνδέει με το έργο του ιδίου                                 Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ σε σχέση με το έργο του François René Chateaubriand GÉNIE DU CHRISTIANISME, με το κίνημα ένωσης                                 των Πανεπιστημίων  BURSCHENSHAFT το 1816 με το έμβλημα  «Ελευθερία, Τιμή και Πατρίδα» αλλά και με το έργο του φιλελεύθερου οικονομολόγου                              Jean-Baptiste Say το 1816 στην Αγγλία ο οποίος θεωρεί ότι η γενικευμένη χρήση        της μηχανής, το εργοστάσιο και η βιομηχανική πόλη συνδέονται με την παρακμή του πολιτισμού και την αποκοπή των πτωχών από τις παραδοσιακές τους ρίζες.                                      Βλ. ειδικά όλες τις αναφορές για το έτος 1832 ευθυγραμμισμένες με την ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ του 1832.

ANC’ IO SON PITTORE ! = «Είμαι κι εγώ ζωγράφος», φράση του Κορέτζιο                  στην Ρώμη μεταξύ των ετών 1517-20 ενώπιον ενός πίνακα του Ραφαήλ.

ANCONA= η Παρθένος. Οι εικόνες βωμών προς τιμήν της Παρθένου                              και των αγίων ονομάζονται ANCONAE, ειδίκευση του ζωγράφου Carlo Crivelli. Βλ. VENETUS.

ANDANTE= αργά περπατητά, Μέση Χρονική Αγωγή. Στην Διπλωματία, ισοδυναμεί με την «ΑΝΤΑΝΤ»

ANDIOCHIA LIBERA= η κατάληψη της Αντιοχείας και η ανακήρυξή της                        ως «ελεύθερης πόλης» από τον Πομπήϊο ως έδρας του Ρωμαίου διοικητή                        της Συρίας. Βλ. και ORIENTIS APER PULCHER.

ANGELICUM ET DIVINUM OPUS= «Αγγελικό και Θείον Έργο»,                                      του δασκάλου της εκκλησιαστικής χορωδίας του Καθεδρικού Ναού Μιλάνο Franchino Gaffurio το 1508.

ANGULUS RIDET= η γωνία γελά. Φράση του Ορατίου γραμμένη για τον Τάραντα

ANIMA MUNDI= η Ψυχή του Κόσμου. Θεολογικός όρος της φιλοσοφικής θεωρίας του Πλωτίνου που σημαίνει το πνεύμα που εμψυχώνει και κινητοποιεί                           τον Νεοπλατωνισμό. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει ιδίως:                    «ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΖΩΟΠΟΙΟΥΝ». Σε γραπτά αναφέρεται ως «SPIRITUS UNIVERSORUM», δηλαδή «Το Πνεύμα των Συμπάντων», και ταυτίζεται                        με την Λύρα του Απόλλωνος με τις 7 χορδές. Ανιμισμός είναι η τάση να αποδίδεται στα πράγματα μια ψυχή με αναλογίες προς την ψυχή του ανθρώπου.                              Ο κυρίαρχος υπερασπιστής του κινήματος είναι ο Τελέσιος: ο Bernardino Telesio (1509-1588) o οποίος ίδρυσε την Ακαδημία της Cosenza και έγραψε το έργο                  «Περί της Φύσεως των Πραγμάτων». Βλ. CORPUS MUNDI, THEATRUM MUNDI, THEATRUM MEDICI.

ANIMA NATURALITER CHRISTIANA= «Ψυχή εκ φύσεως Χριστιανική» ή «Ψυχή Χριστιανικής Φύσεως», έκφραση των μυστικιστών του Μεσαίωνα προκειμένου               να δηλώσουν την ευγενικότητα. Ωστόσο, συνδέεται με την διαμάχη                              περί της φύσεως του Χριστού και με την θρησκεία της Φύσεως, την φυσική θρησκεία ή την Φυσική.

ANIMAL BIPES IMPLUME= δίποδο ζώο χωρίς φτερά (ορισμός για τον άνθρωπο)

ANIMALIA= έκφραση του Jordano Bruno για τα ουράνια σώματα τα οποία, ωστόσο, διαθέτουν Ψυχή (ANIMA) η οποία αποτελεί τον εσώτερο νόμο                        της λογικής η οποία ευθύνεται για όλα τα φαινόμενα και την κίνησή τους.

ANIMA UNIVERSI= «η Ψυχή του Σύμπαντος» ή «η Ψυχή των Συμπάντων», έκφραση του Jordano Bruno σε σχέση με τον Θεό και την Τριαδική ενότητα                   στο έργο του DE MAGIA.

ANIMIS OPIBUSQUE PARATI= προετοιμασμένος σε νου και εισόδημα

ANIMO ET FIDE= με θάρρος και αυτοπεποίθηση, με ψυχή/πνεύμα και πίστη

ANIMO POTEST INTUERI= «ο καθένας μπορεί να δει με νοητική ενόραση                       ότι υπάρχει και σκέπτεται», έκφραση του DESCARTES η οποία ερμηνεύεται                 από το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. ότι αναφέρεται στον Θεό.

ANNALES ECCLECIASTICI= έργο σε 12 τόμους του Cesare Baronius (εξομολόγου από το 1594 του Πάπα Κλήμεντος Η´) που έκανε  την εμφάνισή του                             το 1588, δημοσιεύθηκε στο Mainz το 1601 και η έκδοσή του διήρκεσε ως το 1607 (οπότε και ο Baronius πέθανε) ενώ δημοσιεύθηκε στην Αγγλία το 1614.                Αναφέρει τα HERMETICA ως προαναγγελία του Λακτάντιου για τις προφητείες Τρισμέγιστου, Υδάσπεως και Σίβυλλας περί ελεύσεως του Χριστού. Χρησιμοποιήθηκε από τον Isaac Casaubon στο έργο DE REBUS SACRIS                          ET ECCLESIASTICIS EXERCITATIONES XVI (Ad Cardinalis Barinii Prolegomena in Annales) για την χρονολόγηση της συγγραφής των HERMETICA                         και των ORACULA SIBYLLINA σε μετά Χριστόν εποχή.                                                  Είναι κρίσιμο και για τις μεταφράσεις Ficinus στα έργα Τρισμεγίστου-Πλάτωνος (διότι συνδέεται με την 16η πραγματεία του CORPUS ERMETICUM,                               με τον συμβολισμό των αριθμών 12 και 16 στα κοσμολογικά μοντέλα                                            και με ολόκληρο το κίνημα της Αναγέννησης του 1600 και της Αποκάλυψης                  και Έλευσης του Χριστού) και για την αποδοχή ή μη                                                               από τα επαναστατικά κινήματα των αιρετικών της Ιταλίας                                                υπό τους Campanella-Bruno της Χριστιανικής μετάφρασης (βλ. το θέμα με αρχή                το COLLEGIO DEI SAVII) καθώς εξάλλου και για την διασύνδεση                                 των ΕΡΜΗΤΙΚΩΝ (ή ΑΡΑΜΑΪΚΩΝ) με τις 2 Διαθήκες (Παλαιά-Καινή)                           και με τα βιβλία των ΠΛΑΤΩΝΙΚΩΝ ενώ έχει επιστημονικές προεκτάσεις                      και κυρίως θεολογικές ως προς τις πραγματείες Campanella-Bruno-Patrizi                     και το Μνημόνιο Bruno που απευθύνονται προς τον Κλήμη Η´.                                      Βλ. το θέμα της  μετάφρασης σε CRATER HERMETIS, CORPUS HERMETICUM, DEFINITIONES, DE QUADRUPLICI VITA, LA CENA DE LE CENERI, CITTÀ             DEL SOLE και NOVE DE UNIVERSIS PHILOSOPHIA. Υπάρχει, όμως, και το έργο ANNALEN του Γκαίτε το 1812.

ANNO AETATIS SUAE= στον χρόνο της ηλικίας του

ANNO CHRISTI= το έτος γεννήσεως του Χριστού

ANNO DOMINI= το έτος Κυρίου

ΑΝΝΟ HUMANAE SALUTIS= στο έτος λύτρωσης ανθρώπου

ANNO MUNDI= από αρχής κόσμου, δηλαδή το 4004 π.Χ.

ANNUS HORRIBILIS= έτος της φρίκης

ANNUS MIRABILIS= «θαυμαστόν έτος» ή «έτος των θαυμάτων». Ειδικότερα,                   η έκφραση αναφέρεται στο 1666 οπότε ξέσπασαν αμφότερες η μεγάλη πανούκλα και η μεγάλη φωτιά στο Λονδίνο

A NOVO= εκ νέου

ANTE BELLUM= προ του πολέμου

ANTE LITTERAM= «πριν από την εφεύρεση του όρου». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί εξαιρετικά σημαντική αυτήν την έκφραση.

ANTE LUCEM= προ της αυγής

ANTE MARE, UNDAE= μπροστά στα νερά της θαλάσσης. Η ρήση σημαίνει                                 ότι το αποτέλεσμα ακολουθεί το αίτιο

ANTE MERIDIEM= προ μεσημβρίας

AN TERRA QUIESCAT IN MEDIO MUNDI= το θέμα το οποίο ετέθη το 1576                   για την εισαγωγή στο Παναπιστήμιο της Οξφόρδης με τον τίτλο MASTER OF ART.

ANTHOLOGIA LYRICA GRAECA= «Ελληνική Λυρική Ανθολογία», έργο                       του Ern. Diehl με αποσπάσματα λογίων λυρικών ποιητών.

ANTICHITÀ= η Ελληνο-Ιταλική Αρχαιότητα

ANTIMORUS= «Αντίμωρος», έργο του Germain de Brie (γνωστού ως Βρίξιου)                το οποίο σαρκάζει το βιβλίο του Thomas More με θέμα την Ουτοπία: «DE OPTIMΟ REIPUBLICAE STATU DEQUE NOVA INSULA UTOPIA LIBELLUS VERE AUREUS».

ANTIQUARIUM= αίθουσα έκθεσης αρχαίων αντικειμένων στο Μόναχο.                  Υπήρξε το αρχικό σχέδιο –εν έτει 1571– για τις εκθέσεις των έργων του Μονάχου το οποίο είναι το κύριο καλλιτεχνικό και πολιτισμικό κέντρο της Ευρωπαϊκής Αναγέννησης στην Γερμανία. Θεμελιώθηκε το 1826 με βάση τα σχέδια των Γιάκοπο Στράντα-Βίλχελμ Έγκλ και ολοκληρώθηκε το 1836. Το πλέον αξιοπρόσεκτο είναι πως είναι ο πρόδρομος της GALLERIA PALATINA (συνδέονται αμφότερες                      με την «Λάρνακα με τα Θεία Πάθη», έργο του Βαλέριο Μπέλλι το 1532).                              Βλ. RESIDENZ, HOFGARTENGALERIE, UMILIATI.

ANTIQUARIUM FORENSΕ= ANTIQUARIUM στον ΠΑΛΑΤΙΝΟ λόφο Ρώμης, όπου υπάρχει μονή (βλ. της SANTA MARIA NOVA) με μαρτυρίες για την ιστορία               των Αγορών της Ρώμης (FORUM JULIUM, FORUM AUGUSTUM, το Forum               του Τραϊανού με Ναό της Αθηνάς και ορειχάλκινο άγαλμα του Αγ. Πέτρου,                  το Forum του Νέρβα, το Forum του Βεσπασιανού ή της Ειρήνης). Συνδέονται                 με την VIA DEI FORI IMPERIALI, οδό η οποία οδηγεί στο ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΟ.                   Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί άμεση και ευθεία την σύνδεση                       με την μονή με το ANTIQUARIUM του PALATINOY λόφου                                              (βλ. της DOMUS AUGUSTANA) και την GALLERIA PALATINA,                                         με τα έργα κυρίως σε FORO TRAIANO-ΜΕRCATI TRAIANEI-PIAZZA MINERVA               αλλά και με την θέα από SEGOVIA, DOMUS AURORA, VILLA MEDICI,                   VILLA MEDICIS, VILLA JULIA-VILLA BORGHESE.  

ANTOLOGIA= όργανο της ιντελλιγκέντσια της Φλωρεντίας υπό τον Capponi                 o οποίος είχε στόχο την ελευθερία και την ενότητα των λαών.

ANUNCIACIÓN= ο Ευαγγελισμός.

APAGE SATANAS = VADE VETRO, SATANA = «ΥΠΑΓΕ ΟΠΙΣΩ ΜΟΥ, ΣΑΤΑΝΑ!»: Ρητό του Χριστού.

APERTO LIBRO= με ανοιχτό βιβλίο, μεταφορικά ο ειλικρινής άνθρωπος,                                  με ανοιχτά χαρτιά

APHITRUO= «Αμφιτρύων», έργο του Πλαύτου

APHORISMI POLITICI= έργο του Tommaso Campanella το 1635.

Α PIACERE= όπως σας αρέσει, εκτέλεση μουσικής κατ’ αρεσκείαν, ερμηνεία ελεύθερη

APIS= η τυπική μετάφραση αναφέρει «Άπις» και συνδέει την λέξη με τον ιερό ταύρο της Μέμφιδος Αιγύπτου» ενώ συνδέει την λατρεία του με τον Μινώταυρο τηςΚρήτης. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «Άρης» ή «Άρειος» και θεωρεί ότι συνδέεται με το μωσαϊκό Ισσού και το Πεδίο του Άρεως (βλ. ISEUM CAMPENSE) και, άρα, τον Άρειο Πάγo. 

Á PLEINE HALEINE= με γεμάτην την αναπνοή, με μιαν ανάσα

APOCALIPSIS FIGURIS= «Στοιχεία της Αποκαλύψεως», τίτλος                                           στην εικονογραφημένη έκδοση της ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ (1498)                από τον Ντύρερ το 1511 με 15 χαρακτικά (περιλαμβάνει και το χαρακτικό                      ΟΙ 4 ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ που συνδέεται προφανώς με τους Dürer-Pierro della Francesca-Leonardo-Luca Paccioli και με τους 2 πίνακες                               ΟΙ 4 ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ του Dürer του 1526 στην Παλαιά Πινακοθήκη Μονάχου).               Το σύνολο του έργου αποτελεί την πνευματική διαθήκη του. Βλ. CORPUS DOMINI, IMAGO ERASMI, RENOVATIO URBIS και για το θέμα της Αποκάλυψης                      της 31/10/1512 την SANTA MARIA DELLA CARMINE.

APOLOGIA= έργο του Marsilius Ficinus το οποίο ταυτίζει τους ιερείς                                  με τους Μάγους και τους Ιατρούς και υποστηρίζει ότι ο Χριστός ήταν θεραπευτής και θεουργός.

APOLOGIA= έργο του Giovanni Pico della Mirandola το οποίο δημοσιεύθηκε                   το 1487 (μαζί με την ΟRΑΤΙΟ). Βλ. MIRABILIA

APOLOGIA= έργο του Ιωάννη Κέπλερ το 1622 με το οποίο επιτίθεται                             στον Robert Fludd.

APOLOGIA PRO GALILEO= «Απολογία προ του Γαλιλαίου» (με την έννοια «ενώπιον» ή «πριν» ή «για» ή «υπέρ» ή «στην θέση» του Galileo Galilei),                         έργο του Tommaso Campanella το οποίο εκδόθηκε στην Φρανκφούρτη το 1622.

APOLOGIA PRO VITA SUA= έργο του Καρδιναλίου Newman ο οποίος συμμετείχε στο Κίνημα της Οξφόρδης το 1833 που είχε στόχο την ένωση όλων των πιστών στον Χριστό. Βλ. το θέμα του «καταπιστεύματος» σε GALLERIA BORGHESE, PRIMATO MORALE E CIVILE DEGLI ITALIANI και JUSTE MILIEU.

A POSSE AD ESSE= από το εν δυνάμει, από την πιθανότητα στην πραγματικότητα

APPASIONATO= με πάθος

A PRIMA VISTA= με την πρώτη ματιά, ανάγνωση κειμένου μουσικού χωρίς να έχει ξαναδεί τις νότες ή το κείμενο

A POSTERIORI= εκ των υστέρων, λέγεται για μιαν λογική η οποία είναι βασισμένη σε παρατηρηθέντα γεγονότα, εννοεί κάτι που δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτό παρά μόνον εκ των υστέρων (αφού, δηλαδή, αποδειχθεί προηγουμένως                                η αλήθειά του). Στην φιλοσοφία, οι γνώσεις A POSTERIORI είναι οι γνώσεις                     οι οποίες δεν προϋπάρχουν στην ανθρώπινη νόηση αλλά προέρχονται                                      υλικά από την αντικειμενική πραγματικότητα και τον κόσμο της εμπειρίας.                       Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. παρέχει την μεταφυσική ερμηνεία ότι είναι              οι γνώσεις για το παρελθόν οι οποίες γίνονται γνωστές από το μέλλον.

APOSTOLADOS= ομάδες 13 πινάκων του Ελ Γκρέκο οι οποίοι απεικόνιζαν                   τον Χριστό και τους 12 Αποστόλους. Συνδέονται με το έργο                                              του ζωγράφου (Βενετία 1720/1-1780 Βαρσοβία) Bernardo Belloto «ΑΠΟΨΗ                 ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟ BELVEDERE» το 1758-1761 στο KUNSTHISTORISCHES που προέρχεται από μιαν σειρά 13 πινάκων με τοπία ενώ ο ζωγράφος είχε φιλοτεχνήσει 14 ή 24 ακόμα πίνακες για την Δρέσδη και για την Πίρνα (οπωσδήποτε, οι επιπλέον 14 πίνακες βρίσκονται στο ERMITAGE).                                Το σύνολο του έργου του συνδέει Καναλέτο-Γκουάρντι-Τιέπολο.                                          Βλ. CAMEA GONZAGA, SALONE SISTINO, WIENER SCHULE, AL SERENISSIMO SIGNOR.

APPARATU FIDEI= «συσκευή και εξοπλισμός πίστης» δίνει η τυπική μετάφραση για την έκφραση αυτή η οποία πηγάζει από το έργο του Jordano Bruno DE MAGIA. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει: «ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΦΕΙΔΙΑ».               Βλ. CLAVIS MAGNA και την σχέση με την έκφραση ΜΙΝΕRVAE MEDICUS                  και DEUS EX MACHINA.

APPARATUS CRITICUS= κριτικά βιβλία, σχόλια, αναφορές, σημειώσεις                      που χρησιμεύουν ως βάση για την λογοτεχνική εργασία και την κριτική μελέτη        ενός κειμένου

A PRIMA VISTA= ανάγνωση με την πρώτη ματιά

A PRIORI= εκ των προτέρων, λέγεται για μιαν λογική η οποία είναι βασισμένη               σε υποθετικές αρχές. Δεν χρειάζεται απόδειξη ή πειραματική απόδειξη μια γνώμη            ή ένα φαινόμενο. Τα μαθηματικά αξιώματα και γενικά κάθε αξίωμα                              (π.χ. οι φυσικοί νόμοι) είναι αυταπόδεικτοι, ίσχυαν εκ των προτέρων. Σύμφωνα             με τον ιδεαλισμό του Kant (o οποίος ήταν και αστρονόμος), «A PRIORI τύποι                   της διάνοιας» είναι οι SINE QUA NON οικουμενικές αρχές που αποτελούν δεδομένες ιδιότητες της νοήσεώς μας για την κατανόηση των εμπειρικών δεδομένων. Άρα, στην φιλοσοφία η φράση σημαίνει τις θεμελιώδεις γνώσεις               ή τις λειτουργίες του πνεύματος οι οποίες είναι απολύτως ανεξάρτητες                     από την εμπειρία, αυτές που παραμορφώνουν την γνώση μας για τα πράγματα επειδή μας κάνουν να γνωρίζουμε μόνο τα φαινόμενα αλλά και ότι                                    για να αποκτηθεί η οποιαδήποτε γνώση από την εμπειρία θα πρέπει να υπάρχει νόηση. Σήμερα, η φράση αυτή πρέπει να χρησιμοποιείται προς τους Νεοέλληνες ώστε να καταλάβουν ότι για οικονομικά ζητήματα και φόρους «δεν χρειάζεται                  η συλλογή αποδείξεων».                                    Σύγκρινε με A POSTERIORI.

A PROPOS= με την ευκαιρία, σε κατάλληλη ώρα, προσηκόντως, δεόντως

À PROPOS DE RIEN= δίχως σημείωση και αναφορά σε τίποτα, άσχετο

AQUA ET IGNI INTERDICTUS= εξόριστος στον οποίο απαγορεύεται η προμήθεια υδάτων και φωτιάς.

AQUA VERGINE= o υδραγωγός που τροφοδοτεί την Ρώμη στο σημείο                         της FONTANA DI TREVI με Παρθένο Νερό: αποτελεί έργο του Αγρίππα το 19 π.Χ. Ανακατασκευάστηκε με εντολή του Πάπα Νικολάου Ε´ από τον Λέοντα Βαπτιστή Αλμπέρτι τον 15o αιώνα (βλ. αφενός την άμεση σύνδεση με ROTONDA, ROMA QUADRATA, PALAZZO VENEZIA και αφετέρου την άμεση σύνδεση με CAPELLA NICOLINA, CAPELLA PAOLINA, SAN SACRAMENTO) και ολοκληρώθηκε                   με εντολή του Πάπα Κλήμεντος ΙΒ´ από τον Νικόλα Σάλβι. Βλ. την συνένωση                           των έργων DE RE METALLICA-DE OCCULTA PHILOSOPHIA αλλά κυρίως                   την διασύνδεση των 2 επιγραφών CLEMENS XII PONT. MAX.                                     AQUAM VIRGINEM COPIA ET SALUBRITATE COMMENDA CULTU MAGNIFICO ORNAVIT και CLEMENTE XI PONTIFICE MAXIMO                                     και τον Ήλιο της Βεργίνας.

A QUATRE MAINS= με τέσσερα χέρια, μουσικός όρος που λέγεται                                 όταν ένα μουσικό κομμάτι παίζεται από 2 στο ίδιο πιάνο.

ΑQUA PAOLA= η πηγή του Μαντέρνο. Συνδέεται με το θέμα των ομιλιών                           του Απ. Παύλου και το AQUA VIVA. Βλ. την νοηματική αλληλουχία CAPELLA PAOLINA, PIAZZA MINERVA, VIA VENETO, TRINITA DEI MONDI, TRADITIO LEGIS, DONATIO CONSTANTINI, SPECOLA VATICANA, UNAM SANCTAM, PALAZZO MATTEI DI JOVE

AQUAVIVA= όνομα Καρδιναλίου στην Ιταλία υπό τον οποίο υπηρέτησε                           ο μεγαλύτερος Ισπανός συγγραφέας της Αναγεννήσεως Μιχαήλ Θερβάντες                   (ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ 1605, ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΝΑΣΣΟ) ο οποίος συμμετείχε                                 στην Ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571. Σημειώνεται το αξιοπερίεργο                           και παράδοξο αλλά πλήρως εξηγήσιμο γεγονός ότι η νίκη αυτή της πρώτης μορφής της Ιεράς Συμμαχίας στην Ναυμαχία Ναυπάκτου σήμανε την διάλυσή της.                      Οι πηγές της βρίσκονταν στην Συμμαχία του Καμπρέ στις αρχές του 16ου αιώνος  (η Συμφωνία του Καμπρέ το 1508 στην Γαλλία –περιοχή CAMBRAI ή CAMBRAY όπου βρίσκεται η μονή του Παναγίου Τάφου, θέμα για το οποίο ο Ρούμπενς φιλοτέχνησε σειρά 28 πινάκων– ένωνε το Βασίλειο της Γαλλίας                                     και την Αυτοκρατορία της Αυστρίας κατά της Βενετίας ενώ κατά την διάρκεια            της σύγκρουσης ο Πάπας αφενός συμμάχησε με όλους και αφετέρου πολέμησε κατά όλων), στην Ιερά Συμμαχία του Κονιάκ το 1526 (Συμμαχία Πάπα, Βασιλείου Γαλλίας, Δημοκρατίας Βενετίας), στην Συνθήκη του Κατό-Καμπρεζί το 1559                 που οδήγησε αφενός στην απαγόρευση των βιβλίων με τον δείκτη INDEX LIBRORUM PROHIBITORUM και αφετέρου στον σχηματισμό της Αήττητης Αρμάδας της Ισπανίας και στην ένωση των Χριστιανών που επετεύχθη                            για χάρη της νίκης κατά των Τούρκων στην Ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571            –και μετά διαλύθηκε. Το θέμα απεικονίστηκε σε ποιήματα με εικόνες του Petruccio Ubaldini καθώς και σε πίνακα του TINTORETTO με θέμα Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ                       ΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ στον κύκλο τοιχογραφιών Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ στο PALAZZO DUCALE αλλά κατεστράφη από πυρκαϊά. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι το θέμα συνδέεται με την πηγή της αθανασίας                                          (διότι όποιος αποκτούσε το μαγικό κράνος του βασιλιά της Μαυριτανίας Μαμπρίνου γινόταν άτρωτος) αλλά και με το έργο του Παλαμά «Η ΦΛΟΓΕΡΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ». Άρα, μεταφράζει την λέξη με βάση τα ρητά του Χριστού                        ως «ΠΗΓΗ ΥΔΑΤΟΣ ΖΩΝΤΟΣ». Βλ. την σχέση Καμπρέ –Κατό Καμπρεζί-Σατώ Καπρέζε σε CANOSSA και κατόπιν ΑΝΤΙQUARIUM, UMILIATI, COMPLETUNSIAN POLYGLOT BIBLE. Εξάλλου, βλ. CONSORTIUM, CAPELLA MEDICI και τις ομιλίες του Giordano Bruno στο COLLÈGE DE CAMBRAI                      στο έργο CENTUM ET VIGINTI ARTICULI DE NATURA ET MONDO.

AQUILA NON CAPIT MUSCAS: το αρχαίο ελληνικό ρητό «αετός μυΐας ου θηρεύει»

AQUITANI= οι ποτάμιοι λαοί

ARA PACIS (AUGUSTAE)= Ο βωμός εις το όνομα της Σεβαστής Ειρήνης στο πεδίο του Άρεως της Ρώμης, μνημείο του 13-9 π.Χ. που αποτελεί ύμνο στη ειρήνη                     και στην ευημερία που εγκαθιδρύθηκε και επετεύχθη σε όλη την Αυτοκρατορία    (και είναι άμεσα συνδεδεμένη με την γέννηση του Χριστού).                                                     Το μνημείο με την πομπή του Αυτοκρατορικού Οίκου κτίστηκε ως οικογενειακός τάφος κοντά στο Μαυσωλείο του Αυγούστου –έργο του 28 π.Χ.– σε ανάμνηση               της επανόδου του Αυγούστου(=Σεβαστού) o οποίος –όπως προκύπτει                       από την έρευνα  του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. το οποίο συνδέει το θέμα με την Πομπηΐα και με την πομπή των Παναθηναίων– είναι ο Οκταβιανός Αύγουστος, δηλαδή ο ίδιος ο Αυτοκράτορας Γάϊος Ιούλιος Καίσαρας Οκτάβιος. Το μνημείο ηγέρθη με μαρμάρινο βάθρο και αναπαράσταση όλης της τελετής καθαγίασης του κυρίως βωμού (βλ. και την «Λειτουργία της Μπολσένα»). Μάλιστα, ως προς την ανάμνηση, σημειώνεται ότι σε μιαν επιτύμβια στήλη                      με σκηνή νεκρόδειπνου αναφέρεται το Ελληνικό ρητό «ΖΩΙ ΕΑΥΤΩ                                  ΚΑΙ ΤΑΙΣ ΓΥΝΑΙΞΙ ΜΝΕΙΑΣ ΧΑΡΙΝ»! Από την κατάληψη της Αλεξάνδρειας                        από τον Οκτάβιο τον Αύγουστο του 30 π.Χ. –σύμφωνα με τον Πλούταρχο– προήλθε η ποίηση Καβάφη με την αναφορά στα όργανα του αόρατου,                  μυστικού θιάσου. Βλ. DOMINUS DEUS, MON(T)REALE, CEFALU, IMPERUM ROMANUM, ROMAGNE, SANT’ ARCANGELO DI ROMANIA, PAX ROMANA, CARITAS ROMANA, PAXTIBI MARCE EVANGELISTA MENS, CONCORDIA AUGUSTA, DOMUS AUGUSTANA, PALACIO DE AUGUSTO,                               FORUM AUGUSTUM, FORUM JULIUM και την POLA (σε σχέση                                        με PRIMAPORTA-PRIMAVERA). Σημειώνεται ότι ο Βιτρούβιος αφιέρωσε                        το έργο του DE ARCHITECTURA στον Αύγουστο.

ARBITER BIBENDI= συμποσιάρχης

ARBOR SCIENTIAE = ARBRE DE CIENCIA = «Το Δένδρο της Επιστήμης»,                ή «ΤΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ» έργο του Raimundo Lulio το 1295.                     Υπάρχει στην Λατινική και στην Καταλανική διάλεκτο.                                                  Εκδόθηκε στην Λυών το 1515 και στην Βαρκελώνη το 1957.                                           Βλέπει ολόκληρη την εγκυκλοπαίδεια της γνώσης με την μορφή δένδρου με πηγές και, μάλιστα, αναφέρεται στο «Δένδρο των Στοιχείων» και στο «Δένδρο                           του Παραδείσου». O Jordano Bruno το χαρακτηρίζει ως ξύλο με όλα τα δένδρα                   –αντιπροσωπεύοντας το σύνολο της γνώσεως– που έχουν ρίζες κοινές                  (με τον τρόπο αυτό συνδέεται με τα έργα της Simone Weil στον 20ο αιώνα:                       «Η ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑ», «Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ»,                              «Η ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΧΑΡΗ», «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΗΓΗ», «Η ΟΜΟΡΦΙΑ                       ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ», «Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΡΙΖΕΣ», «ΙΛΙΑΣ: ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ»,               «Η ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΗ ΣΥΓΓΕΝΗΣΗ». Βλ. SYLLABUS.

ARBRE DE FILOSOFIA DESIDERAT= έργο του Raimundo Lulio το οποίο ανφέρεται σε μιαν μορφή ARS MEMORATIVA και δημοσιεύθηκε στην Πάλμα               της Μαγιόρκα το 1933. Βλ. την σύνδεση με ARBOR SCIENTIAE-DE MEMORIA  και με τα έργα Κικέρωνος.

ARCADES AMBO= Αρκάδες αμφότεροι. Εννοεί πρόσωπα που έχουν ίδια γούστα  ή χαρακτηριστικά, ζεύγος γελοίων ή φαύλων. Στον Βιργίλιο, αναφέρεται το ζεύγος Θύρσις και Κορύδων.

ARCADIA= «Αρκαδία», ποίημα του Τζάκοπο Σανατσάρο μεταξύ των ετών 1502-4. Βλ. ΕΤ ΙΝ ARCADIA EGO, ET SUM IN ARCADIA EGO.

ARCANA CELESTIA= τα μυστήρια του ουρανού

ARCANA IMPERII= τα μυστικά του κράτους

ARCANA NATURAE OPE ET BENEFICIO EXQUITISSIMORUM MICROSCOPIORUM DETECTA= «Τα μυστικά της φύσεως, όπως ανακαλύφθηκαν χάρη σε ακριβέστατα μικροσκόπια», έργο του μικροβιολόγου                                          Anton Van Leeuwenhoek το 1695 ο οποίος κατασκεύαζε απλά μικροσκόπια. Συνδέεται άμεσα ως προς τα έργα του με τον Robert Hook, τον Athanasius Kircher                                               και τον Carolus Linneus. Βλ. HOMO SAPIENS και ISEUM CAMPENSE.

ARCO DE CRISTO= «Κιβωτός του Χριστού», μεταφράζει το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. το έργο που βρίσκεται στην Malaga Ισπανίας.                                                           Βλ. LA CONCEPTION, GIBRALFARO, ALCÁZAR.

ARCO DEL SCEPIONE= έμπνευση και δημιουργία του Λουΐτζι Κανιόλα                         στο Μιλάνο.

ARDENTIA VERBA= φλογερή γλώσσα

ARDITO= τολμηρά, με ορμή

ARENA CAPELLA= παρεκκλήσι της Πάδοβας Ιταλίας των αρχών του 14ου αιώνος                       με τοιχογραφίες του Giotto που απεικονίζουν τις Κακίες (ή Αμαρτίες)                              και τις Αρετές με θέμα «ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ». Βλ. CAPELLA PERUGI, SANTA CROCE, EX OLYMPUS, STANZA DELLA SEGNATURA, SALONE αλλά ιδίως                  τα έργα σε NAZIONALE.

ARENA FLEGREA= εξοχική περιοχή της Νεάπολης όπου δίδονται παραστάσεις όπερας. Η Αρένα, γενικότερα, είναι θεατρική σκηνή που παρουσιάζει θεάματα            και στην εργασία αυτή συνδέεται με τις αναλύσεις περί των τοιχογραφιών                   των θεάτρων όπου προβάλλονται οι σκηνές με βάση τις στιχομυθίες επί της οθόνης. 

ARGUMENTUM= διαλογισμός ή σειρά αλληλένδετων διαλογισμών που συντίθεται με συνοχή και με σύνδεση προκειμένου να πείσει ή και για να αποδείξει                        την αλήθεια ή το ψεύδος μιας πρότασης, διατύπωσης, υπόθεσης, ισχυρισμού                   ή και για να ανασκευάσει μιαν κρίση. Αποτελείται –το σύνηθες– από 3 μέρη:                 αρχή-μέση-τέλος. ARGUMENTUM καλείται και η αφιέρωση της μετάφρασης              των έργων του Πλάτωνος από τον Marsilius Ficinus στον COSIMO των Μεδίκων πριν ξεκινήσει το έργο ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ, στην εισαγωγή: Στο έργο αυτό, ο Ficinus αποδίδει την έμπνευση των ιερογλυφικών στον Ερμή ενώ, επιπλέον, αναφέρεται                   στα έργα με θέμα DE VOLUNTATE DIVINA, DE POTESTATE, ET SAPIENTIA DEI, στην καταστροφή της παλαιάς θρησκείας, στην γέννηση μιας νέας πίστης                 και στην έλευση του Χριστού.  Εξάλλου, ARGUMENTUM καλείται                               και η ενσωμάτωση από τον Jordano Bruno των 3 Επιστολών του                                 στους 3 Διαλόγους των έργων του LA CENA DE LE CENERI- DE(L) LA CAUSA, PRINCIPIO E(D) UNO-DE L’ INFINITO UNIVERSO E(T) MONDI.                                      Βλ. ακόμα HIEROGLYPHICA, PRISCA THEOLOGIA, CORPUS HERMETICUM και την EPISTOLA ENOCH στον CRATER HERMETIS. Επίσης, δες το θέμα                   της εισαγωγής της μετάφρασης Ficinus στον ΠΟΙΜΑΝΔΡΗ σε σχέση με τα έργα του Johannes Paepp EISAGOGE, SEU INTRODUCTIO FACILIS IN PRAXIM ARTIFIOSAE MEMORIAE και CRISIS, IANI PHAOSPHORI,                                                IN QUO SCHENKELIUS ILLUSTRATUR.

ARGUMENTUM A CONTRARIO= επιχείρημα εξ αντιδιαστολής. Νομικός ερμηνευτικός κανόνας με τον οποίο αποκλείεται η εφαρμογή                       κάποιας διατάξεως σε ορισμένα πρόσωπα ή πράγματα από την διατύπωση                   του νόμου σε αντιδιαστολή με κάτι άλλο που επιτρέπεται. Η γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι το επιχείρημα αυτό θέλει να πει ότι επειδή υπάρχουν εγκληματίες και νόμοι που τους τιμωρούν δεν είναι ανάγκη ούτε έπεται εξ ανάγκης ότι οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται εκ των προτέρων                                 για τους αθώους. Παράδειγμα για την δυνατότητα των νόμων να κάνουν εξαιρέσεις αυτού του είδους από την σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, η αρχή                       της ευελιξίας και οι διαφοροποιημένες μορφές ολοκλήρωσης ή τα μνημόνια προσωρινής εξαίρεσης μιας χώρας από ορισμένες πολιτικές. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου αυτό το επιχείρημα, γενικότερα, μπορεί να βρει εφαρμογή                   ως ευρεσιλογία και ευρεσιτεχνία αλλά καλύτερα είναι να χρησιμοποιείται ειδικότερα για χάρη της υπεράσπισης αθώων.

ARGUMENTUM AD ERUMENAM= επιχείρημα με το βαλάντιο. Εννοεί την δύναμη του χρήματος.

(ARGUMENTUM) AD HOMINEM= επιχείρημα ή απόδειξη κατ’ άνθρωπον,                      επί ατομικής βάσεως. Απευθύνεται στα πάθη ή στις προκαταλήψεις για κάθε δεδομένο ή μεταβαλλόμενο πλαίσιο νοημάτων αλλά όχι στον νου και στην νόηση. Σημαίνει ότι η αποδοχή                μιας απόδειξης, δηλαδή η συμφωνία με την άποψη του άλλου, δεν σημαίνει αντικειμενική απόδειξη αλλά προσωπική, υποκειμενική, αυτού που υποστηρίζει      και του αποδεχόμενου. Δεν έχει, άρα, για τον ατομικό άνθρωπο επιστημονικό κύρος, καθολικό.

ARGUMENTUM AD IGNORANTIAM= επιχείρημα το οποίο αποσκοπεί   να λειτουργήσει με βάση την άγνοια ενός ανθρώπου ή πολλών. Δύναται, κατά την γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε., να λειτουργήσει και ως επιχείρημα-απόδειξη για την Σωκρατική άγνοια.

ARGUMENTUM AD JUDICIUM= επιχείρημα το οποίο απευθύνεται                                 στην κρίση ή στην Κρίση

ARGUMENTUM BACULINUM= επιχείρημα το οποίο στηρίζεται με το ραβδί,                   με την βία, με την δύναμη. Αναφέρεται πρωτίστως στο έργο του Μολιέρου «Le marriage forcé»

ARIANA= «απόρρητα θέσφατα»

ARISTON METRON= λατινική αντιστροφή του αρχαίου ελληνικού ρητού «(ΠΑΝ) ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ» του Κλεόβουλου από τον 6ο αιώνα π.Χ. ο οποίος είχε κόρη την ποιήτρια και φιλόσοφο Κλεοβούλη η οποία υπήρξε μητέρα του Δημοσθένους. Του Κλεοβούλου ανήκουν τα ρητά «ΝΟΥΝ ΗΓΕΜΟΝΑ ΠΟΙΟΥ» και «ΗΔΟΝΗΣ ΚΡΑΤΕΙ» τα οποία, ωστόσο, μπορεί να συνοδεύονται νοηματικά από τα υπόλοιπα σχετικά ελληνικά ρητά «ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΕΣΤΙΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΤΩΝ ΜΕΝ ΟΝΤΩΝ ΩΣ ΕΣΤΙΝ, ΤΩΝ ΔΕ ΟΥΚ ΟΝΤΩΝ ΩΣ ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ», «ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΑΤΗΡ ΠΑΝΤΩΝ», «ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΣ ΕΝΑΝ ΘΕΟ, ΠΑΤΕΡΑ, ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ, ΠΟΙΗΤΗΝ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΓΗΣ, ΟΡΑΤΩΝ ΤΕ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΩΝ» (χρημάτων).

ARISTOTELICAE ANIMADVERSIONES= DIALECTICAE INSTITUTIONES =                 έργο του Pierre de la Ramèe το 1543 το οποίο είχε λογοκριθεί.                                 Κυκλοφόρησε στο Παρίσι το 1943. Αναφέρει ότι ο Προμηθεύς άνοιξε                            τους κρουνούς των πηγών της διαλεκτικής Σοφίας αλλά η αρχαία,                                 αληθής διαλεκτική της φύσεως διακορεύθηκε και διεφθάρη από τον Αριστοτέλη και, άρα, πρέπει να αποκατασταθεί πλήρως με την Σωκρατική μορφή της                  (να επιστρέψει από τις σκιές στο φως) και, μάλιστα, με την Χρυσή Αλυσίδα                      του Ομήρου. Βλ. DEFENSIO  PRO ARISTOTELE, QUOD SIT UNICA DOCTRINAE INSTITUENDAE METHODUS και DIALECTICAE PARTITIONES.

ARISTOTELI STAGIRITAE= «Αριστοτέλης εκ Σταγείρων», επιγραφή σε πορτραίτο του ζωγράφου Βαν Γκεντ το 1474 που βρίσκεται στο Λούβρο. Σημειώνεται                       ότι στην Λατινική ο Αριστοτέλης καλείται «ARISTOTILE».

ARRECTUS AURIBUS= με τεντωμένα αυτιά

ARRIÉRE-PENSÉE= υστεροβουλία.

ARS AMANDI= «Η τέχνη του Έρωτος», έργο του Οβιδίου. Συνοδεύεται                         από εικονογράφηση του Aristide Maillol (δηλαδή, ξυλογραφίες)                                   καθώς και από το έργο «ΔΑΦΝΙΣ ΚΑΙ ΧΛΟΗ» του ιδίου. Βλ. BELFIORE, FLORA, FASTI, DE BACCHANALIBUS, LE MERCURE DE FRANCE, CASA MILA                           σε σχέση με ARS NOVA.

ARS BREVIS= έργο του Raimundo Lulio με γεωμετρικά σχήματα και συνδυασμούς της σφαίρας του κόσμου (βασίζεται στο έργο του LIBER DE ASCENSU                             ET DESCENSU INTELLECTUS), περιέχει την αναθεωρημένη μορφή της ARS MAGNA ή ARS GENERALIS ULTIMA και εκδόθηκε στο σύνολο των έργων                        του Lulio με τον τίτλο OPERA στο Στρασβούργο το 1617.

ARS DEMONSTRATIVA = έργο του Raimundo Lulio. Βλ. INTRODUCTORIA ARTIS DEMONSTRATIVAE.

ARS ELECCIONIS= έργο του Raimundo Lulio. Συνδέεται με τα 3 έργα του                     ALIA ARS ELECCIONIS, ARS ELECTIONIS, ARTIFITIUM ELECTIONIS PERSONARUM (το οποίο συνδέεται με την φράση του ότι ο Λόγος, ενισχυμένος από την Πίστη, μπορεί να αποδείξει ότι υπάρχουν 3 πρόσωπα σε έναν Θεό όπως και ότι δεν μπορεί να υπάρχουν 3 Θεοί». Βλ. και INTRODUCTORIA ARTIS DEMONSTRATIVAE συν το βιβλίο του περί των 3 Σοφών.

ARS EST CELARE ARTEM= Τέχνη είναι το να κρύβης την Τέχνη

ARS INFUSA= έργο του Raimundo Lulio.

ARS LONGA, VITA BREVIS= περικοπή του αρχαιοελληνικού ρητού «Ο ΒΙΟΣ ΒΡΑΧΥΣ, Η ΤΕΧΝΗ ΜΑΚΡΑ, Ο ΔΕ ΚΑΙΡΟΣ ΟΞΥΣ»

ARS MAGNA= «Μεγάλη Τέχνη», έκφραση από τα έργα του Γαληνού                              (σε αντίθεση με την «ARS PARVA») & έργο του G. Cardano το 1545                              για την Άλγεβρα & έργο του Raimundo Lulio γνωστό ως ARS GENERALIS ULTIMA το 1305 ως 1308 (το οποίο περιέχει τις μηχανικές ανακαλύψεις του                      για την ταύτιση της Θεολογίας με την Φιλοσοφία ως προς την Αποκάλυψη).                  Βλ. και την σύνδεση της Στρατηγικής με την RHETORICA AD ALEXANDRUM MAGNA.

ARS MAGNA LUCIS ET UMBRAE= έργο του Athanasius Kircher το οποίο εκδόθηκε στην Ρώμη το 1646. Περιέχει μιαν ενότητα περί φωτός με τίτλο MAGIA LUCIS                 ET UMBRAE που αναφέρεται στον Άγ. Διονύσιο Αρεοπαγίτη και στον Τρισμέγιστο και απεικονίζει στο εξώφυλλο ως εκπρόσωπο της AUCTORITAS SACRA                           με τριπλή όραση τον Θεό (με το Κηρύκειο και με τον Δικέφαλο Αετό)                              να χρησιμοποιεί την SENSUS για να βλέπει τα κρυπτά και το κάτοπτρο του Σατανά για να βλέπει την AUCTORITAS PROFANA ενώ βρίσκεται έναντι του Σατανά                  ο οποίος εκπροσωπεί την RATIΟ αλλά δεν βλέπει. Η εκτίμηση του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι το έργο συνδέεται αφενός με την αναπαραγωγή του Σταυρού CRUX ANSATA ή CRUX HERMETICA από τον Kircher στα έργα του OBELISCUS PAMPHILIUS-OEDIPUS AEGYPTIACUS με καθρέφτη βασισμένο στους Jordano Bruno-John Dee και σε σχέση με το ρητό NON VELAT UMBRA DIEM και αφετέρου με το έργο DE UMBRIS IDEARUM του Jordano Bruno                     σε σχέση με το CATOPTRUM των Μετεώρων στο έργο METEOROLOGICA COSMICA και με το έργο UTRIUSQUE COSMI, MAIORIS SCILICET ET MINORIS, METAPHYSICA, PHYSICA ATQUE TECHNICA HISTORΙΑ του Robert Fludd.                 Βλ. ARCANA NATURAE, ARS MAGNA SCIENDI, MICROGRAPHIA, MUNDUS SUBTERRANEUS και VENDOTENE MANIFESTO.

ARS MAGNA SCIENDI= έργο του Athanasius Kircher το οποίο κυκλοφόρησε                στο Άμστερνταμ το 1669. Περιέχει 12 βιβλία.

ARS MEMORANDI= έργο του Κικέρωνος.

ARS MEMORANDI NOVA SECRETISSIMA= έργο του Jodocus Weczdorff                 περίπου το 1600.

ARS MEMORATIVA= έργο του G. Leporeus το οποίο κυκλοφόρησε στο Παρίσι                  το 1520. Διαφέρει από το σύνολο των υπολοίπων πραγματειών με τον ίδιο τίτλο.

ARS MEMORIAE= «η Τέχνη της Μνήμης», έργο του Jordano Bruno το οποίο απλοποιεί όλα τα προηγούμενα συστήματα μνημονικής και περιέχει συμβολισμό              ο οποίος αντλείται από χαρακτήρες της Ελληνικής μυθολογίας                                        (που ανταποκρίνεται σε ολόκληρο το σύνολο της ανθρώπινης γνώσης                           και σε ολόκληρη την ιστορία του πολιτισμού του ανθρώπου                                              ενώ ανασύρει με συνειρμούς τις πληροφορίες από το παρελθόν                                     μέσω της προβολής εικόνων) με σκοπό να αντικαταστήσει την Παλαιά Διαθήκη. Στηρίζεται κυρίως στην ARS MAGNA του Lulio. Αποτελεί παράρτημα του έργου DE UMBRIS IDEARUM. Βλ. ARS REMINISCENDI ET IN PHANTASTICO CAMPO EXARANDI, την σύνδεση με ARS MEMORATIVA σε CLAVIS UNIVERSALIS ARTI MNEMONICHE E LOGICA COMBINATORIA DA LULLO A LEIBNIZ                              και –μέσω αυτού– ARS MEMORIE ARTIFICIALIS σε ROSAIO DELLA VITA.

ARS MORIENDI= «Η Τέχνη του Θανάτου», δημοφιλές θρησκευτικό έργο                                     του 15ου αιώνος το οποίο εκδόθηκε το 1488 ως «Het Sterfboek» («ΒΙΒΛΙΟ                  ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ»).

ARS NATURA PLUS HOMO= «η Τέχνη είναι Φύση -συν ο Άνθρωπος»

ARS NOTANDI= έργο του Raimundo Lulio.

ARS NOTATORIA= έργο του Raimundo Lulio.

ARS NOTORIA= έργο συνδυασμού στίχων ύμνων και διαγραμμάτων πινάκων              το οποίο αποδίδεται είτε στον Σολωμόντα είτε στον Απολλώνιο εκ Τυάνων                         ο οποίος έζησε υπεράνω των 100 ετών και αναφέρεται πως είχε καλύτερη μνήμη από τον Σιμωνίδη. Επιπλέον, αργότερα αποδίδεται στον Έρασμο.                              Θεωρείται ακραία  μορφή άσκησης της Μαγικής Τέχνης της Μνήμης                              του Μεσαίωνος –πριν την εφεύρεση του βιβλίου και του έντυπου λόγου–                       και καταδικάζεται από τον Tommaso d’ Aquino. Ωστόσο, το ΣυμβούλιοΑντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ορθότερον ο τίτλος να στερηθεί το περιεχόμενό του                              και να συνδεθεί με τις νότες της μουσικής Πυθαγόρα ή του έργου του Διονυσίου Σολωμού. Άλλωστε, το νόημα είναι ότι ο Έρασμος μισούσε τις Middle Ages,                                  δηλ. την μέση ηλικία.

ARS NOVA= Νέα Τέχνη. Μια κυρίαρχη εκδοχή της είναι η τέχνη της Φλαμανδίας. Από την Νέα Τέχνη αναπτύχθηκε η τεχνική του Κανόνα στον 14ο αιώνα (μορφή μίμησης με πολυφωνία ανάμεσα σε 2 ή περισσότερες φωνές βάσει κανόνων διαφορετικών από εποχή σε εποχή). «Προφήτες» της Νέας Τέχνης θεωρούνται               τα μέλη του αισθητικού κινήματος του Συμβολισμού, του Ορφισμού                               και του Φουτουρισμού «Ναμπί» το 1880 με κοινό σημείο το αισθητικό πιστεύω                         κατά του ιμπρεσσιονισμού: προφήτης τους υπήρξε ο Odilon Redon (1840-1916)                ο οποίος στηρίζεται στον κόσμο του ονείρου και της κατά φανταστικό τρόπο ερμηνείας της πραγματικότητας, πρόδρομος και επίσημος αρχηγός τους ο Γκωγκέν ο οποίος το 1884 εγκατέλειψε για χάρη του κινήματος το Χρηματιστήριο                           και  επικεφαλής τους ο δημοσιογράφος, θεωρητικός, διανοούμενος και ζωγράφος Maurice Denis ο οποίος το 1890 έδωσε το βιβλίο «DEFINITION DU NÉO-TRADITIONNISME το οποίο εμπνέεται από τοπία της Μεσογείου για μεγάλες επιφάνειες με ζωηρά χρώματα. To 1891 εκδόθηκε το περιοδικό του κινήματος «Ναμπί» LE MERCURE DE FRANCE ενώ στα μέλη του ανήκουν οι Pierre Bonnard, Èdouard Vuillard (1868-1940) και Ρουσσέλ με την συμμετοχή του Aristide Maillol) Το κίνημα «Ναμπί» έχει σκοπό «το ντύσιμο της ιδέας με μιαν μορφή                           που να την νοιώθουν οι αισθήσεις», συνδυάζεται με την λογοτεχνία των Ρεμπώ-Μαλλαρμέ ώστε να δώσει μιαν εικόνα του κόσμου της φαντασίας με σύμβολα τοποθετημένα με διακοσμητικό τρόπο και συνδέεται με το έργο του Ναούμ Γκαμπό και Antoine Pesner –υπό τον συνολικό τίτλο ΠΟΥΛΙ ΠΕΤΑΜΕΝΟ στο τεχνικό κέντρο της General Motors στο Detroit– για γλυπτά δίκτυα γραμμών                              καθώς και με το έργο του ναού του ζωγράφου Ματίς στο Βανς                                 αλλά και με το κίνημα BAUHAUS και τον καλλιτέχνη που είναι πλέον γνωστός                ως «Μαέστρος του Νάουμπουργκ» (ο Καθεδρικός Ναός του Νάουμπουργκ βρίσκεται στην Γερμανία). Βλ. την ARS NOVA σε σχέση με την ARS AMANDI,              την συλλογή UFFIZI και LOUVRE (ειδικά AIGLE DE SUGER και CASSIS                         DE DIJON) ως προς MONDE, REVUE BLANCHE, LE MERCURE DE FRANCE                 και CASA MILA.

ARS ORATORIA= έργο του Jacobus Publicius το 1460. Το χειρόγραφο ανακαλύφθηκε στο Βρεττανικό Μουσείο. Βλ. ORATORIAE ARTIS EPITOME.

ARS PARVA= «Μικρή Τέχνη» ή «Μικροτεχνία», φράση από τα έργα του Γαληνού που συνδέεται με τα έργα του Δημοκρίτου περί Μικρού και Μεγάλου Διακόσμου αλλά και με την Γαληνοτάτη Δημοκρατία Βενετίας.

ARS POETIA= «ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ», έργο του Ορατίου

ARS POETICA= η Ποιητική Τέχνη

ARS RAYMUNDI= χαρακτηρισμός του Pico della Mirandola για την τέχνη                   της μνήμης και γεωμετρικής προόδου στις επιστήμες του Καταλανού Ramon Lull                     (που, με τον τρόπο αυτό, συνδέεται με το έργο του Marsilius Ficinus                                  και του Jordano Bruno). Ο Ramon Lull ή Raimundo Lulio ή Raimundus Lullus                 ήταν θεολόγος, φιλόσοφος, ποιητής, συγγραφεύς από την Πάλμα της Μαγιόρκα (1235-1316) και έγραψε 265 έργα συνολικά στην Λατινική, στην Καταλανική                  και στην Αραβική γλώσσα ενώ του αποδίδονται ακόμα ότι έχει ακόμα 400. Μελέτησε τις γλώσσες της Ανατολής και ίδρυσε στην Μαγιόρκα                            Σχολή για την απόρριψη της Αραβικής φιλοσοφίας και ειδικά του Αβερρόη. Χρησιμοποιήθηκε από την Ρώμη σε ιεραποστολές στις χώρες της Ανατολής                  για προσηλυτισμό Ιουδαίων, Ισλαμιστών και Μουσουλμάνων στον Χριστιανισμό. Το 1295 εντάχθηκε στο τάγμα των Φραγκισκανών. Τα θρησκευτικά του σχέδια παρουσιάστηκαν το 1311 στο ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ. Μετά θάνατον,               έγινε γνωστός ως αλχημιστής. Οι εφευρέσεις του στην Μηχανική για την εξεύρεση αναφορών στα θεολογικά έργα (που πήραν από τον Gottfried Leibniz                           την ονομασία ARS COMBINATORIA συνάντησαν την αντίδραση του Μεγάλου Ιεροεξεταστη της Αραγωνίας Nicolau Aymerich με αποτέλεσμα                                  ορισμένα γραπτά του να απαγορευθούν από τον Πάπα Γρηγόριο ΙΑ´ το 1376               (και από τον Πάπα Παύλο Δ´, βλ. την σύνδεση με το έργο του Εράσμου                  σε PHILOSOPHIA CHRISTI). Τα έργα του Lulio για τις μηχανικές εφευρέσεις του δημοσιεύθηκαν το 1651 στο Στρασβούργο με τον τίτλο OPERA                                           ενώ το σύνολο των έργων του κυκλοφόρησε μεταξύ 1721-1742 στο  Mainz                     με τον τίτλο OPERA OMNIA (με πρόλογο του εκδότη που φέρει τον τίτλο REVELATIO SECRETORUM ARTIS). Ο Lulio νομάστηκε «Ευλογημένος»                                      από την Ρωμαιο-Καθολική Εκκλησία το 1858. Βλ. DOCTOR ILLUMINATUS                     και οπωσδήποτε EXPLANATIO COMPENDIOSAQUE APPLICATIO ARTIS RAYMUNDI LULLI.

ARS REMINISCENDI ET IN PHANTASTICO CAMPO EXARANDI= έργο                     του Jordano Bruno στην Λατινική, γνωστό ως «ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΝΑΜΝΗΣΗΣ»                       ή «30 ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ» (από τον Paolo Rossi συνδέεται με τον Leibniz και αναφέρεται                  ως Εισαγωγή με τον τίτλο INTRODUCTIO AD ENCYCLOPAEDIAM ARCANAM:                           εγράφη στην Βιττεμβέργη ή στην Αγγλία ως το 1583                                                                          –οπότε δημοσιεύθηκε στην Αγγλία– και βασίζεται ουσιαστικά στο CANTUS CIRCAEUS ενώ συνοδεύεται από 3 ακόμα βιβλία (TRIGINTA SIGILLΙ-EXPLICATIO TRIGINTA SIGILLORUM-SIGILLUS SIGILLORUM, βλ. και το έργο LAMPAS TRIGINTA STATUARUM και τις 30 διαλέξεις DIALOGHI ITALIANI). Περιέχει 30 σχήματα και 30 διαγράμματα περί των αρχών της μνήμης                      και της φαντασίας (πιθανόν συνδέονται με τα 30 θέματα που περιέχει                               το ARGUMENTUM του Bruno στοςυ διαλόγους του έργου DE L’ INFINITO UNIVERSO E(T) MONDI (βλ. και τα 30 αντικείμενα που απεικονίζονται με εικόνες                      στο έργο CONGESTORIUM ARTIFIOSA/Ε MEMORIAE του Romberch).                        Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι κάθε χρόνο, στις 26 Ιουνίου, στην πόλη Nola –τόπο καταγωγής του Bruno– διεξαγόταν εορτή                            για την αποκάλυψη των έργων ζωγραφικής και μουσικής πάνω στις παγόδες           ή στους πύργους  του καρναβαλιού (που κρατούν 30 νέοι πολίτες) και το οποίο κατευθύνεται στον Καθεδρικό Ναό της πόλης για την λειτουργία η οποία                      είναι αφιερωμένη στον επίσκοπο Παυλίνο ο οποίος πώλησε όλα του τα υπάρχοντα αλλά και τον εαυτό του ως δούλο στους Βανδάλους για να σώσει τον γιο                     μιας χήρας από την πόλη –πιθανόν να πρόκειται για τον Jordano Bruno–                     και τελικά πέτυχε την απελευθέρωση του ιδίου αλλά και όλων των συλληφθέντων!  Το Συμβούλιο Αντίστασης εκτιμά ότι το θέμα συνδέεται, οπωσδήποτε                                  με την γέννηση του Giulio Delminio Camillo στο Friuli (βλ. L’ IDEA                              DEL THEATRO), συνδέεται με την ιστορία του Χριστού περί του πλουσίου                   που ήθελε να σώσει την ψυχή του και να κερδίσει την αιώνιο ζωή                                      και  αφορά κυρίως την υπόθεση των ΓΛΥΠΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΟΣ                            και το ζήτημα των αγαλμάτων: τα 30 ονόματα ηρώων της Ελληνικής μυθολογίας που περιλαμβάνονται μαζί με τα 150 ονόματα επιστημόνων και εφευρετών                   στον κύκλο των 360 μοιρών του συστήματος κόσμου του Bruno στο έργο                       DE UMBRIS IDEARUM-ARS MEMORIAE. Συνυπολογίζεται η βράβευση                        του ποιητή Σιμωνίδη και η αφιέρωση των αγαλμάτων Αρμοδίου-Αριστογείτονος στην Αγορά των Αθηνών χάριν των τυραννοκτόνων των 30 τυράννων                             και του Ιππάρχου, γιου του Πεισίστρατου (το θέμα επεκτείνεται στον Περικλή Ακροπόλεως Αθηνών και στον Περίανδρο Ακροπόλεως Κορίνθου).                                     Ο ίδιος ο Jordano Bruno γράφει ότι πίσω από τις «30 ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ»                                      και το δεσμωτήριο των σκιών των ιδεών είναι κρυμμένη η τέχνη και η Μνημοσύνη.                                                  Η κεντρική ιδεά του Bruno είναι ότι, εφόσον ξέρει κανείς καλά τον οίκο του                     –ακόμα και στο σκοτάδι– και χρησιμοποιεί τα μέρη του για τόπους ανάμνησης, άρα μπορεί στην φαντασία του να χρησιμοποιήσει τον οίκο του                                   ως τόπο αποθήκευσης και όρασης σε άλλη πόλη ή σε άλλον χρόνο                                        ή να χρησιμοποιήσει ένα θέατρο ολόκληρο ή πολλά θέατρα άλλων πόλεων.                                    Για τις 6 Σφραγίδες, βλ. ARTE DELLA/E MEMORIA LOCALE, COMPENDIUM MEMORIAE LOCALIS, ARTES LIBERALES και PODESTAS. Σύγκρινε                                 με MNEMONICA; SIVE ARS REMINISCENDI: ET PURIS ARTIS NATURAEQUE FONTIBUS HAUSTA. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι                                 η ARS REMINISCENDI ET IN PHANTASTICO CAMPO EXARANDI συνδέεται πρωτίστως με την MAGIA NATURALIS, το έργο DE SIGILLIS HERMETIS                       ET PTOLEMAEI αλλά και με «ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ 7 ΠΛΑΝΗΤΩΝ» του Lulio                      και κυρίως με τα έργα του Bruno DE LAMPADE COMBINATORIA (LULLIANA), DE UMBRIS IDEARUM, DE GLI EROICI FURORI, DE MINIMO. Υπεράνω όλων, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά ότι συνδέεται –μέσω των 30 Σφραγίδων– με τις 3 Σίβυλλες, βλ. CLAVIS MAGNA, ORACULA SIBULLINA κ.ο.κ. Δες και το σύνολο των έργων του Porta.

ARS SIMIA NATURAE= «η Τέχνη είναι μιμητισμός της Φύσεως».

ARS UTINAM MORES ANIMUM QUE EFFINGERE POSSES PULCHRIOR                     IN TERRIS NULLA TABELLA FORET= «Αν η Τέχνη» (ή) «Αν εσύ, Τέχνη» «μπορούσες να αναπαραστήσει(ς) την ηθική συμπεριφορά και την ποιότητα                 του χαρακτήρα, δεν θα υπήρχε(ς) ο ομορφότερος πίνακας στην γη»                        επίγραμμα του Λατίνου ποιητή Μαρτιάλη για την Giovanna Tonabuoni (σύμβολο της Ομορφιάς στον Νεοπλατωνισμό) στην οποία έχει αφιερώσει πίνακές του                  o Pierro della Francesca. Βλ. FAMA VIRTUTUM, PITTORE FAMOSO.

ART ABREUJADA D’ ATROBAR VERITAT= έργο του Raimundo Lulio.

ART BRUT(E)= «ακατέργαστη τέχνη», ιδρυτής της ο θεωρητικός Jean Dubuffet.              Σημαίνει την αυθόρμητη εκδήλωση πέραν των επιταγών της κουλτούρας                       και των προκατασκευασμένων αισθητικών κανόνων, καθώς και την συγκέντρωση κάτω από τον ίδιο τίτλο ζωγραφιών, σχεδίων, έργων τέχνης, τοιχογραφιών                     και στιχογραφιών. Στην Ιταλία, η ART BRUT(E) θεωρείται                                        «ΤΕΧΝΗ ΤΩΝ ΜΩΡΩΝ».  Μια μορφή της είναι η ομάδα των Νέων Ρεαλιστών                         της δεκαετίας ‘60 η οποία χρησιμοποιεί διαφορετικές γλώσσες και θραύσματα            του κόσμου που τα επεξεργάζεται διαρκώς για να γεννήσει το νέο.                                   Βλ. κυρίως την ομάδα COBRA και το ρητό LE FAIT BRUT.                                                     Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «η τέχνη του Βρούτου». 

ART CONCEPTUELLE= το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει τον όρο: «Τέχνη Ιδεατής Συλλήψεως».

ART D’ OCCIDENT= «Η Τέχνη της Δύσεως» ή «Η Τέχνη της Εσπερίας», έργο                 του H. Focillon το 1938.

ARTE DE LA PINTURA (SU ANTIGUEDAD)= «Η Τέχνη της Ζωγραφικής»,                 βιβλίο του καθηγητή, ζωγράφου αλλά και λογοκριτή πινάκων στην Ισπανική Ιερά Εξέτασιν Francisco Pacheco (1564-1644) που εκδόθηκε στην Σεβίλλη το 1638 ή 1649 με οδηγίες για το θέμα της Αμώμου Συλλήψεως και της Αποκαλύψεως                             που ακολούθησε στα έργα του ο ζωγράφος Diego Velázquez, σύζυγος                            της κόρης του.  Βλ. BENEDICTUS DOMINUS, FORO TRAIANO, CANOSSA.

ARTE DELLA/E MEMORIA LOCALE= «η Τέχνη της Τοπικής Μνήμης»,                              έργο του Δομινικανού μοναχού της Santa Maria Novella Agostino Del Riccio                  στην Βιβλιοθήκη της Φλωρεντίας NAZIONALE το 1595 ο οποίο είναι αδημοσίευτο αλλά είναι εικονογραφημένο με 7 σχεδιαγράμματα: περιέχει 6 πίνακες                         που περιγράφουν τις Αρχές της Τέχνης της Μνήμης και προτείνουν                                  την απομνημόνευση μέσω τόπων της υδρογείου, κρυστάλλινης σφαίρας                           –όπως η VIA DELLA SCALA στην οδό της συγκεκριμένης Μονής–                                              αλλά και με την βοήθεια των αγαλμάτων του Niccolo Gaddi (φέρεται                                 ως παράδειγμα ο κήρυκας Francesco Panigarola με χρήση 100.000 τόπων  μνήμης).                                                              Η γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι το έργο του Agostino              Del Riccio συνδέεται –μέσω των 6 Σφραγίδων της ARS REMINISCENDI                     ET IN PHANTASTICO CAMPO EXARANDI του Bruno– με τις 6 Σφραγίδες                  της Αποκάλυψης και με τους 6 πίνακες Μποτιτσέλλι σε PODESTAS και τις ARTES LIBERALES. Ειδικότερα, συνδέεται στην Βιβλιοθήκη της Φλωρεντίας                       με τους κώδικες των έργων του Bartolomeo di San Concordiο. Βλ. υπεράνω όλων τους 2 κώδικες της Βιβλιοθήκης Φλωρεντίας σε NAZIONALE. Επίσης,                             βλ. TRATTATO DELLA MEMORIA ARTIFICIALE σε AMMAESTRAMENTI DEGLI ANTICHΙ και REGULAE MEMORIAE ARTIFICIALIS-ARTIFICIALIS MEMORIAE REGULAE και COMPENDIUM MEMORIAE LOCALIS συν CLAVIS UNIVERSALIS ARTI MNEMONICHE E LOGICA COMBINATORIA  DA LULLO A LEIBNIZ καθώς και ROSAIO DELLA VITA.

ARTEM INVENTIONIS= «τέχνη για επίνοια», λέει ο Κικέρων για το έργο «ΤΟΠΙΚΑ» Αριστοτέλους, σύμφωνα με την τυπική μετάφραση. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι η ουσία του ρητού είναι «η τέχνη                                  της εφεύρεσης», «η τέχνη της έμπνευσης» και αντιστρόφως, «οι εφευρέσεις                     της τέχνης», «οι εμπνεύσεις της τέχνης» με την έννοια της πνοής ζωής (animation). Για παράδειγμα, ο συνδυασμός της Τέχνης με την Μουσική δίδει δημιουργία έντεχνης μουσικής. Βλ. DE INVENTIONE.

ARTEM NE PUDEAT PROLOQUI QU AMI FACTITES= πρόκειται για την αρχαία ελληνική ρήση «ΕΡΓΟΝ Δ’ ΟΥΔΕΝ ΟΝΕΙΔΟΣ» η οποία εμφανίζεται στον Ησίοδο              με 2 μορφές: λακωνική «ΑΕΡΓΗ ΤΟ ΟΝΕΙΔΟΣ» και ανεπτυγμένη                                    «ΕΡΓΟΝ Δ’ ΟΥΔΕΝ ΟΝΕΙΔΟΣ, ΑΕΡΓΙΗ ΔΕ Τ’ ΟΝΕΙΔΟΣ».

ARTE POVERA= τέχνη φτωχών μέσων, Ιταλικό κίνημα 14 καλλιτεχνών                       μετά τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο –με σκοπό την επαναφορά στην τέχνη                            και παρουσίαση της χρηστικότητας της ύλης και των αντικειμένων–                                    υπό τον θεωρητικό Τζεμάνο Τσέλαντ: εμφανίστηκε το 1967 στο Τορίνο                            και συνέχισε σε Ρώμη, Γένονα, Μιλάνο ως αντίδραση στον πλούτο                                        της ποπ κουλτούρας και με την συμμετοχή των Luciano Fabro                                            και Γιάννη Κουνέλλη.  Βλ. το έργο SPECULUM ITALIAE.

ARTES LIBERALES= Ελευθέριες Τέχνες. Σύμφωνα με τον μαθηματικό                              και αρχιτέκτονα της ΑΓ. ΣΟΦΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ Ισίδωρο                            της Σεβίλλης, οι Ελευθέριες Τέχνες είναι οι Τέχνες που εκπληρώνουν                                  τις πνευματικές ανάγκες του ανθρώπου και περιλαμβάνουν τις εξής DISCIPLINAS: Γραμματική, Ρητορική, Διαλεκτική & Λογική, Αριθμητική, Μουσική, Γεωμετρία, Αστρονομία.             Σύμφωνα με τον Ισίδωρο, όμως, οι 7 Επιστήμες DISCIPLINAS  και οι 7 Ελευθέριες Τέχνες ARTES LIBERALES –με βάση τους Κλασσικούς Κανόνες Δικαίου–  αναλύονται στην ΤΡΙΑΔΑ/ΤΡΙΤΥΣ/TRIVIUΜ=Γραμματική, Λογική, Ρητορική + ΤΕΤΡΑΔΑ/ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ/QUADRIVIUM =Αριθμητική, Μουσική, Γεωμετρία, Αστρονομία). Υπάρχει, ωστόσο, και άλλος διαχωρισμός σύμφωνα με τον Ισίδωρο: ΤΡΙΑΔΑ/ΤΡΙΤΥΣ/TRIVIUΜ=Αρχιτεκτονική, Μουσική, Αριθμητική + ΤΕΤΡΑΔΑ/ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ/QUADRIVIUM= Γραμματική, Ρητορική, Διαλεκτική, Γεωμετρία. Εγκυκλοπαίδεια των 7 Ελευθερίων Τεχνών έγραψε ο Έλλην Κασσιόδωρος. Αλληγορίες των Ελευθερίων Τεχνών φιλοτέχνησε ο Ισπανός ζωγράφος Berruguete. Εξάλλου, οι 7 Ελευθέριες Τέχνες και οι 7 Αρετές απεικονίζονται –δίπλα στις 7 DISCIPLINAS– στον Θρόνο της Σοφίας εκ δεξιών του Tommaso d’ Aquino                        σε νωπογραφία του Andrea da Firenze χρονολογίας 14ου αιώνος στην Μονή               των Δομινικανών Santa Maria Novella της Φλωρεντίας (που θεωρείται σταθμός μετάδοσης των κηρυγμάτων των Δομινικανών και συνδέεται με τα διαγράμματα Bruno και τα έργα Campanella). Για την εξήγηση των συμβόλων, βλ. ARTE DELLA/E MEMORIA LOCALE, COMPENDIUM MEMORIAE LOCALIS, SYMBOLICARUM QUAESTIONUM και τα έργα περί Σφραγίδων του Bruno                   αλλά και τους 6 πίνακες Μποτιτσέλλι σε PODESTAS.   «ΟΙ 7 ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΤΕΧΝΕΣ» είναι ο τίτλος του βιβλίου που σκόπευε                              να δημοσιεύσει ο Jordano Bruno και να αφιερώσει στον Πάπα Κλήμη Η´                       όταν συνελήφθη από την Ιεράν Εξέτασιν στην Βενετία.                                                     Βλ. COLLEGIO DEI SAVII, ANNALES ECCLECIASTICI, NOVA DE UNIVERSIS PHILOSOPHIA  συν DE NUPTIIS PHILOLOGIAE ET MERCURII και DE SIGILLIS HERMETIS ET PTOLEMAEI και την ανάλυση των SCHOLAE IN LIBERALES ARTES σε DIALECTICAE PARTITIONES.

ARTES MECHANICAE= Μηχανικές Τέχνες: Ζωγραφική και Γλυπτική.                      Σύμφωνα με τον Ισίδωρο της Σεβίλλης, Μηχανικές Τέχνες θεωρούνται και η Αρχιτεκτονική, η Τεκτονική και η Ξυλουργική. Βλ. STUDIA HUMANITATIS, ABEUNT STUDIA                IN MORES, ENTENTE και Πρελούδιο.

ARTICULI CENTUM ET SEXAGINTA ADVERSUS HUIUS TEMPESTATIS  MATHEMATICOS ATQUE PHILOSOPHOS = ARTICULI ADVERSUS MATHEMATICOS =  «160 Άρθρα κατά των Μαθηματικών απευθυνόμενα                  προς τους Φιλοσόφους» ή «160 Άρθρα των Μαθηματικών απευθυνόμενα                       κατά των Φιλοσόφων», έργο του Jordano Bruno το οποίο δημοσιεύθηκε                      στην Πράγα το 1588, αφιερωμένο στον Αυτοκράτορα Ροδόλφο B´.                           Το έργο έχει εισαγωγή περί νόμων η οποία στρέφεται κατά των σεκτών, παρουσιάζεται με θέμα τις Αρχές και τα Στοιχεία της Γεωμετρίας                                     και 180 ασκήσεις με μεθόδους για την επίλυση 180 προβλημάτων                                       και αναφέρει ότι: «Το Σύμπαν είναι το Μάξιμουμ. Το Άτομο είναι το Μίνιμουμ                   –ούτε τέλειο ούτε ανολοκλήρωτο– το παγκόσμιο μέτρον.                                               Η τάξη εγκαθιδρύεται από τον αληθινό Θεό (IUS GENTIUM).                                                 Οι νόμοι της αγάπης προέρχονται από τον Θεό, τον Πατέρα των Όλων».                                                                                            Συνδέεται με το άλλο έργο του Bruno το 1588 στην Πράγα DE SPECIERUM SCRUTINIO και το έργο του DE MAGIA MATHEMATÍCA (βλ. σε DE MAGIA) αλλά κυρίως με την αναζήτηση της «Φιλοσοφικής Λίθου» και με τα σχέδια                           ή διαγράμματα του Bruno για το Σχόλιο επί των Φυσικών Αριστοτέλους:                       περιέχει διαγράμματα που σχετίζονται με την εφεύρεση του Fabritio Mordente                                     (PLECTRUM MORDENTII-QUADRA MORDENTII) και γεωμετρικά διαγράμματα που αναπαρήχθησαν στις εκδόσεις του Bruno DE TRIPLICI MINIMO                            ET MENSURA-OPERE LATINE με βάση τις 6 φιγούρες του έργου από τις οποίες ξεχωρίζουν στην Εθνική Βιβλιοθήκη των Παρισίων οι 3 που αποτελούν σύμβολα της Τριάδος: FIGURA MENTIS NOTA, FIGURA INTELLECTUS, FIGURA AMORIS και το Ελληνικό σχήμα ZOEMETRA (βλ. τους «ΡΟΔΟΛΦΕΙΟΥΣ ΠΙΝΑΚΕΣ»                  σε KUNSTKAMMER, το έργο DE HARMONICE MUNDI αλλά υπεράνω όλων               την αναπαραγωγή από τον Athanasius Kirher του CRUX ANSATA ή CRUΧ HERMETICA σε OBELISCUS PAMPHILIUS, OEDIPUS AEGYPTIACUS με βάση την MONAS HIEROGLYPHICA και DE TRANSLATIONE OBELISCI VATICANI). Συνδέεται ακόμα με το σύνολο των 5 έργων του Bruno για τον Fabritio Mordente (βλ. DIALOGI DUO DE FABRICII MORDENTIS) που ήταν ο αστρονόμος                      της Αυτοκρατορικής Αυλής της Πράγας. 

ARTIFEX= ARTISTE = ο Καλλιτέχνης (ARTIFICI= οι Καλλιτέχνες).

ARTIFICIALIA =  MIRABILIA =  καλλιτεχνήματα, προϊόντα της φύσης από υλικά με καλλιτεχνική επεξεργασία (κοσμήματα από ελεφαντόδοντο, κοράλλι ή κέρας ρινόκερου). Βλ. NATURALIA, SCHATZKAMMER, KUNSTKAMMER, THEATRUM MUNDI.

ARTIFICIALIS MEMORIAE REGULAE= «Κανόνες Τεχνητής Μνήμης»                           ή «Κανόνες Τέχνης της Μνήμης», έργο του Jacopo Ragone το 1434.                               Το έργο είναι αφιερωμένο στον Francesco Gonzaga. Το χειρόγραφο βρίσκεται               στο Βρεττανικό Μουσείο και περιέχει σχεδιάγραμμα PALAZZO το οποίο μπορεί                 να χρησιμεύει για τοποθέτηση αντικειμένων και ανάσυρσή τους από την μνήμη.               Το 1482 και 1485 τυπώθηκε στην Βενετία, βλ. ORATORIAE ARTIS EPITOME.               To 1960 η Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του St. Louis έκανε αφιέρωμα στο έργο  με θέμα «MANUSCRIPTA». Επίσης, δες οπωσδήποτε REGULAE MEMORIAE ARTIFICIALIS και το TRATTATO DELLA MEMORIA ARTIFICIALE                              σε AMMAESTRAMENTI DEGLI ANTICHΙ.

ARTIFICIUM PERORANDI= έργο του Jordano Bruno το 1587 με υπότιτλο                            ο οποίος αποτελεί εισαγωγή στην ΡΗΤΟΡΙΚΗ του: είναι θεμελιώδες                                   κείμενο για την διδασκαλία του στο Πανεπιστήμιο της Βιττεμβέργης                                        ως προς την μέθοδο της ευγλωττίας η οποία βασίζεται στην μέθοδο                               των Κανονικών Τριάδων και την ένωση δύο βιβλίων ώστε να αποτελούν μαρτυρική κατάθεση περί της φιλοσοφίας και του Χριστιανισμού των 3. Περιέχει πίνακες                                   και διαγράμματα περί και κατασκευής ομιλιών και ειδικώς της Λογικής Μεθόδου του Ορατορίου που συνέστησε ο ίδιος ο Bruno και τα θέματα του έργου είναι «ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ                                ΠΟΥ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΝ»                                      ιδιοχείρως υπαγορευμένη από τον Bruno to 1587 στην Βιττεμβέργη                                    και «H ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΡΗΤΟΡΙΚΗΣ». Το έργο δημοσιεύθηκε συνολικά το 1612                 στην Φρανκφούρτη με πρόλογο από τον επιμελητή του έργου, τον Johann-Heinrich Alsted (βλ. τα έργα του, με αρχή ιδίως το SYSTEMA MNEMONICUM DUPLEX…  IN QUO ARTIS MEMORATIVAE PRAECEPTA PLENE ET METHODICE TRADUNTUR) αφιερωμένο στον Κόμη Abraham Wrsotzky του Γκόρνι Πολωνίας, μετά την εκτέλεση της θανατικής του ποινής (του Bruno).

ARTIFIOSAE MEMORIAE FUNDAMENTA EX ARISTOTELE, CICERONE, THOMAE AQUINATAE, ALIISQUE PRAESTANTISSIMIS DOCTORIBUS=                 έργο του Johannes Paepp το 1619 στην Λυών. Βλ. τα έργα του SCHENKELIUS DETECTUS: SEU MEMORIA ARTIFICIALIS HACTENUS OCCULTATA-CRISIS, IANI PHAOSPHORI, IN QUO SCHENKELIUS ILLUSTRATUR-EISAGOGE,                      SEU INTRODUCTIO FACILIS IN PRAXIM ARTIFIOSAE MEMORIAE                                 και την σύνδεση με CONSTAT IGITUR ARTIFIOSA MEMORIA EX LOCIS                      ET IMAGINIBUS-CONGESTORIUM ARTIFIOSA/Ε MEMORIAE-PHOENIX,                SIVE ARTIFIOSA MEMORIA και με DE MEMORIA, GAZOPHYLACIUM.

ARTIS LOGICAE PLENIOR INSTITUTIO AD PETRI RAMI METHODUM CONCINNATA= έργο του John Milton για την μέθοδο της λογικής                                 του Γάλλου ανθρωπιστή και εκπαιδευτικού Pierre de la Ramèe (1515-1572)                        ως προς την ίδρυση των Τεχνών.

ARTIUM MAGISTER= Μάστερ των Τεχνών

ART NOUVEAU= «Νέο Στυλ», εφηρμοσμένη τέχνη εκλεκτικιστικής μορφής                     με σκοπό την αξιοποίηση τύπων και διατήρησης στην ζωή στοιχείων                           από παλαιότερες εποχές.

ART VIVANT= το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΖΩΝΤΑΝΗ ΤΕΧΝΗ». Πρόκειται για όρο που χρησιμοποίησε ο Michel Ragon στο Παρίσι                  το 1969.

ARUNDO DIOPTRICA = OCULARE TURBUS =  το πρώτο κατοπτρικό τηλεσκόπιο που ανακάλυψε ο Ιωάννης Κέπλερ

ASINARIA= «Η κωμωδία των γαϊδάρων», κωμωδία του Τίτου Μάκκιου Πλαύτου. Βλ. HOMO HOMINI LUPUS, MENAECHMI, MERCATOR, MILES GLORIOSUS, RUDENS, TRINUMMUS.

ASINUS AD LYRAM= όνος στην λύρα

ASINUS ASINUM FRICAT= πρόκειται για το αρχαίο ελληνικό ρητό «όνος όνον τρίβει»

ASSEMBLÈE CONSTITUANTE= «Συντακτική Συνέλευση», η πρώτη Συνέλευση                      της Γαλλικής Επανάστασης η οποία ανέλαβε το 1789 να συντάξει Σύνταγμα                        για την Γαλλία. Είχε κύριο θέμα την Δημοκρατία και τα θέματα του Τύπου                        και κυρίαρχο σκοπό την έκκληση για Πανευρωπαϊκή Ομόνοια των λαών.                               Βασίστηκε στην Επανάσταση της 24/2/1848 στο Παρίσι και στο Σύνταγμα                      της 12/9/1848 που επικύρωσε την λαϊκή κυριαρχία αλλά δεν περιείχε το δικαίωμα της εργασίας και έθεσε έμμεσα στον Τύπο υποχρεώσεις που ισοδυναμούν                         με απαγορεύσεις για να θίγει ζητήματα δικαιωμάτων (όπως της οικογένειας), ελευθερίας (όπως των θρησκευμάτων) και αρχών (όπως της ιδιοκτησίας).                      Η Συντακτική άσκησε κυρίως την εξουσία της κατά του Πάπα, προσαρτώντας                       την Avignon αλλά και την Αλσατία. Ο όρος ASSEMBLÈE CONSTITUANTE χρησιμοποιείται με πολλαπλές εφαρμογές. Συνδέεται κυρίως με την Διακήρυξη               των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη της 24ης Αυγούστου 1789                     που γκρεμίζει ολόκληρο το οικοδόμημα του ANCIEN REGIME και τα άρθρα               της οποίας αποτελούν το δόγμα της επαναστάσεως και της ελευθερίας                       διότι θεωρούν τα δικαιώματα των λαών και των εθνών ως ανεξάρτητα                        από τις Συνθήκες και τα κυριαρχικά δικαιώματα όλων των ηγεμόνων                              επί των εδαφών, των λαών και των υπηκόων τους. Η Διακήρυξη απευθύνεται     προς ολόκληρη την ανθρωπότητα με κεντρικό σημείο και σκοπό των δικαιωμάτων αυτών την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, δηλαδή το δικαίωμα να πράττει ο άνθρωπος                        ό,τι δεν ενοχλεί τους άλλους. Η Διακήρυξη αυτή ορίζει τι είναι Ελευθερία,                             τι είναι Ελευθερία Γνώμης και Ελευθερία του Τύπου και αναφέρει τις νομικές βάσεις της προσωπικής ελευθερίας και τα «αναπαλλοτρίωτα και ιερά δικαιώματα                   του ανθρώπου». Δεν αναφέρει, ωστόσο, την ελευθερία της θρησκευτικής πίστεως και λατρείας, το οικιακό άσυλο, την ελευθερία της εκπαιδεύσεως, την ελευθερία               του εμπορίου και την ελευθερία του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι                        και την ελευθερία αρνήσεως εργασίας  ή απεργίας. Η κατοχή περιουσίας θεωρείται ιερή και απαραβίαστη: ορίζεται ως αναφαίρετο δικαίωμα του ανθρώπου. Οι νόμοι, κατά την διακήρυξη, αποτελούν έκφραση της γενικής βουλήσεως και η παράβασή τους τιμωρείται στο όνομα της βουλήσεως αυτής –δηλαδή, της λαϊκής κυριαρχίας και βουλήσεως της Γαλλικής Επανάστασης– αλλά γίνεται αναφορά                                 στο ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ εναντίον της καταπιεστικής εξουσίας.                         Η ASSEMBLÈE CONSTITUANTE (βλ. και την σχέση με CONSTITUTION CIVILE) αποτελεί νομικό σύστημα που συμπληρώθηκε από τον ποινικό κώδικα ο οποίος συνετάχθη με βάση τις φιλελεύθερες αρχές του Ιταλού νομομαθούς Cesare Beccaria στο «ΔΟΚΙΜΙΟ ΠΕΡΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΟΙΝΩΝ» -απόψεις που μπορούν               να συνδεθούν και με το θέμα της αρχαιοελληνικής «κάθαρσης» και με ολόκληρτο το κίνημα των ιδεών του Νεοελληνικού Διαφωτισμού (βλ. το ρητό                                      ET PUR SI MUOVE του Γαλιλαίου σε σχέση με την αίρεση του Αρείου Πάγου           αλλά και την συμπλήρωση των φυσικών δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων                      από τον Ναπολέοντα το 1804 σε PAXTIBI MARCE EVANGELISTA MENS). Αργότερα, το 1814, εκδόθηκε από τον Λουδοβίκο ΙΗ´ -αδελφό του ΙΣΤ´- Καταστατικός Χάρτης και το λεγόμενο «Βασιλικό Σύνταγμα» ή «Σύνταγμα                       της Παλινορθώσεως»  το οποίο δεν αναγνώριζε την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας αλλά παρείχε και «διασφάλιζε» όλα τα βασικά δικαιώματα: αναγνώριζε                          την ισότητα όλων «απέναντι στον νόμο», την προσωπική ελευθερία, την ελευθερία σκέψεως, την ανεξιθρησκεία (ωστόσο, κήρυσσε τον Καθολικισμό ως επίσημη θρησκεία των Γάλλων και έδινε δικαίωμα ψήφου και εκλογής μόνο στους κατόχους περιουσιακών στοιχείων) ενώ αναγνώριζε τους Ναπολεόντειους Κώδικες Νόμων. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι αυτό το «Βασιλικό Σύνταγμα»                ή «Σύνταγμα της Παλινορθώσεως» συνδέεται με την παλινόρθωση                                   της Συνταγματικής Μοναρχίας της Πρωσίας υπό τον Φρειδερίκο Γουλιέλμο.                        Το θέμα των δικαιωμάτων της Γαλλικής Επαναστάσεως, όμως, συνδέεται                με το κίνημα του Χαρτισμού υπό τον Feargus O’ Connor και την δημοσίευση                   το 1839 του Καταστατικού «Χάρτη του Λαού»–PEOPLE’S CHARTER–                             και την τριπλή απόρριψή του από την Βουλή των Κοινοτήτων στην Αγγλία                  αλλά και την απόρριψη του Καταστατικού της ASSEMBLÈE LEGISLATIVE                  από τον Πάπα Πίο ΣΤ´: ταυτόχρονα, συνδέεται με την αναγνώριση                               των δικαιωμάτων της Ελληνικής Επαναστάσεως για την οποία υπάρχει ήδη δεδικασμένο (βλ. ET PUR SI MUOVE). Δες επιπλέον οπωσδήποτε PAXTIBI MARCE EVANGELISTA MENS, το θέμα των καταστατικών από θεολογικής όψεως σε ASSEMBLÈE LEGISLATIVE και COMMUNE απαραιτήτως και σε σχέση                       με το COSTITUZIONE DELLA REPUBBLICA SETTINSULARE, την συμφωνία ENTENTE και την σύνδεση με την Ελληνική Επανάσταση σε UFFIZI.

ASSEMBLÈE LEGISLATIVE= «Νομοθετική Συνέλευση», η Βουλή η οποία εξελέγη      το 1791 μετά τις συνεδριάσεις των οργάνων της ASSEMBLÈE NATIONALE                   και της ASSEMBLÈE CONSTITUANTE και κατέληξε σε ένα Σύνταγμα το οποίο χαρακτηρίζεται ως «εφήμερο» και περιείχε μιαν μορφή Καταστατικού Χάρτη                   της Εκκλησίας που απορρίφθηκε και καταδικάστηκε επισήμως –μαζί με ολόκληρη την Γαλλική Επανάσταση– από τον Πάπα Πίο ΣΤ´ με αποτέλεσμα                                 να δημιουργηθεί σχίσμα μεταξύ της Γαλλικανικής Συνταγματικής Εκκλησίας                  της Πολιτείας και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας του Πάπα την οποία υποστήριξε ο βασιλεύς Λουδοβίκος ΙΣΤ´ ώστε τελικά καταργήθηκε προσωρινά                ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας –το πιο σημαντικό, όμως, είναι                           ότι παράλληλα αναγνωρίστηκε η αρχή της αυτοδιαθέσεως των λαών                               ως αναφαίρετο δικαίωμα– και με βάση την Διακήρυξη της 19/11/1792                      «η Εθνοσυνέλευση διακηρύσσει, στο όνομα του γαλλικού έθνους, ότι θα προσφέρει αλληλεγγύη και συνδρομή σε όλους τους λαούς που θα θελήσουν να ανακτήσουν την ελευθερία τους» και συντάχθηκε το 1793 νέος Καταστατικός Χάρτης ο οποίος προέβλεπε τον σχηματισμό ανεξάρτητου εθνικού κράτους και διακήρυσσε                       το δικαίωμα αυτοδιαθέσεως όλων των λαών! (βλ. και την σύνδεση                                   με CONSTITUTION CIVILE, COSTITUZIONE DELLA REPUBBLICA SETTINSULARE και COMMUNE). Επίσης, συντάχθηκε νέο Σύνταγμα                                  που προέβλεπε την οικονομική βοήθεια προς τους φτωχούς αλλά έμεινε «ανενεργό» και καταργήθηκε μετά το 1794 (οπότε, κατελήφθη η Ρώμη και εξορίστηκε                             ο Πίος ΣΤ´). Τα προβλήματα της Συνελέυσεως αυτής οδήγησαν                                        σε αντισυνταγματικές λύσεις και στην Τρομοκρατία. Ο όρος ASSEMBLÈE LEGISLATIVE χρησιμοποιείται με πολλαπλές εφαρμογές. Συνδέεται κυρίως                        με το μείζων θέμα της ισότητας (με το νόημα της γέννησης όλων των ανθρώπων ως ίσων) ως αναφαίρετου δικαιώματος, συγκεκριμένα με το θέμα των συνόρων της Μαγεντίας της Ρηνανίας και το έργο των Grünewald-Bruno και ειδικώς                     με την πολιτική εξίσωση των Εβραίων της Γαλλίας και των Χριστιανών.                            Βλ. οπωσδήποτε DIRECTOIRE, CONCORDAT, ANCIEN REGIME, MAGNA CHARTA LIBERTATUM και πρωτίστως CALENDRIER RÉPUBLICAIN.

ASSEMBLÈE NATIONALE= «Εθνοσυνέλευση», όρος της Γαλλικής Επανάστασης           ο οποίος προήλθε από την σύγκληση συνεδρίασης –υπό τον Λουδοβίκο ΙΣΤ´–               των Γενικών Τάξεων (ÉTATS GÉNÉRAUX) και την πρώτη Επαναστατική                  Πράξη τους να αυτοανακηρυχθούν αντιπρόσωποι του έθνους το 1789.                  Κατόπιν, ακολούθησε η ορκωμοσία του Βασιλιά ο οποίος διατήρησε                                 το κληρονομικό δικαίωμα και την εκτελεστική εξουσία μόνο                                            (FÈTE DE FÉDÉRATION) το 1790: νομιμοποιήθηκε με τον τρόπο αυτό το 1790                 η κατάργηση της απόλυτης μοναρχίας που είχε ξεκινήσει με την ASSEMBLÈE CONSTITUANTE. H Εθνοσυνέλευση ψήφισε στις 16/5/1790 την ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. Με αυτές τις εκδηλώσεις συνδέεται άμεσα η ένωση                           των Πολιτειών των Η.Π.Α. σε Ομοσπονδία (UNITED STATES) το 1787                      αλλά πιθανόν και τα Ηνωμένα Έθνη. Ο όρος ASSEMBLÈE NATIONALE χρησιμοποιείται με πολλαπλές εφαρμογές. Σύγκρινε με «CONVENTION NATIONALE».

ASTRAEA= «Αστραία», η Παρθένος Αυτοκράτειρα Ελισσάβετ της Χρυσής Εποχής της Αγγλίας. Αναφέρεται συμβολικά ως «Αρετή της Δικαιοσύνης                                 της Χρυσής Εποχής» από την Κίρκη στο CANTUS CIRCAEUS, ως «Θεά»                        και ως «Αμφιτρίτη» από τον Jordano Bruno. Βλ. DE(L) LA CAUSA, PRINCIPIO                E(D) UNO και LA CENA DE LE CENERI.

ASTROLABIUM PLANUM= έργο του ιατρού Πέτρου του Abano εξ Ιταλίας                   που θεωρείται ότι έχει αντιγράψει το PICATRIX και κατηγορείται για αυτό                         από τον Giovanni Francesco Pico, ανηψιό του Pico della Mirandola. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το σχέδιο αστρολάβου ASTROLABIUM PLANUM συνδέεται άμεσα 1) με το επαναστατικό διάγραμμα στο έργο                              DE (R)EVOLUTIONIBUS ORBIUM COELESTIUM του Νίκκολο Κόππερνιγκ                  και 2) με τον δορυφορικό χάρτη-πιάτο «PLANISPHÆRII COELESTIS HEMISPHÆRIUM SEPTENTRIONALE Calculatum ad finem Anni MDCC pro Ævo XVIII præsente: multis Stellis auctum et editum a CAROLO ALLARD»                      που περιέχει «STELLARUM MAGNITUDINUM CHARACTERES» (βλ. το έργο                        «ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ» του Guido Ruggieri, εκδόσεις                              Arnoldo Mondadori Editore-CEAM, Milan, Italy Βλ. ακόμα ROSA URSINA, SEPTUAGINTA DUARUM.

SCRIPTORES ORDINIS PRAEDICATORUM = ASTROLOGICA = έργο                           του Tommaso Campanella το οποίο κυκλοφόρησε στο Παρίσι το 1721                                     και περιέχει παράρτημα των 7 βιβλίων του με θέμα «ASTROLOGICORUM LIBRI»                                 που είχε δημοσιεύσει στην Λυών το 1629 όπου εμφανιζόταν ως επίσημος Μάγος του Πάπα Ουρβανού Η´ και απέρριπτε τις προ(κατα)λήψεις των Αράβων                      και των Ιουδαίων για να ακολουθήσει τα δόγματα Alberti  και των Αγίων Γραφών και του Αγ. Θωμά –που δεν είχε διαβάσει την Λατινική μετάφραση                            των Πλατωνικών και του Τρισμεγίστου για να δεχθεί και να πιστέψει                             στην Ηθική του Αριστοτέλους. Βλ. τα έργα Alberti και την σχέση του Albertus Magnus με τα Αριστοτελικά έργα και τον Tommaso d’ Aquino.

ASUNTO MÍSTICO= «Ιερή Συνομιλία» (βλ. SACRA CONVERSAZIONE                     και CASA MILA), έκφραση η οποία αναφέρεται στην τοποθέτηση των μορφών κατά τρόπον ώστε να συνυπάρχουν σε ενιαίο χώρο. Έλκει την καταγωγή της              από την ονομασία το 1492 του ζωγράφου Gentille Bellini ως επισήμου ζωγράφου της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας από την Σύγκλητο της Βενετίας.                 Ο όρος δηλώνει την συνομιλία του 12ετούς Ιησού με τους σοφούς                                  στον Ναό του Σολομώντος. Βλ. PALA ASUNTA, TU PATRONA HUMANI GENERIS TU AFFLICTIS MEDICA SINGULARIS, LEGENDA AUREA, PALAZZO MATTEI DI JOVE, SAN DOMENICO MAGGIORE, MAGISTER DIXIT.

ASYLUM= η παλαιά Πλατεία του Καπιτωλίου Ρώμης, ιερό άσυλο και κέντρο               της θρησκευτικής ζωής, η περιοχή που είχε παραχωρηθεί στους πληβείους                       από τον Ρωμύλο. Στην γλώσσα των αρχαίων Θεών, το άσυλο είναι ο τόπος «σύλληψης» (δηλαδή, γέννησης) των ικετών πιστών που προσκυνούν ή ζητούν προστασία από τις δυνάμεις ασφαλείας των ιερών τόπων (βλ. PELEGRINAGE            DE LA VIE HUMAINE). Το σημερινό αρχιτεκτονικό συγκρότημα στην Πλατεία Καπιτωλίου πραγματοποιήθηκε από τον Μιχαηλάγγελο με το θέλημα του Πάπα Παύλου Γ´. Η Πλατεία του Καπιτωλίου το 1536 –οπότε αλώθηκε                                     από τον Κάρολο Ε´– με τα Ανάκτορα και το Παλαιό Παλάτι της Γερουσίας                  (το οποίο ανακαινίστηκε τον 14ο αιώνα) με οβελίσκο, κίονες και αγάλματα απεικονίζεται προ της παρεμβάσεως του Μιχαηλάγγελου στο Γραφείο των Σχεδίων του Βερολίνου σε σχέδιο Μαρτίνου Βαν Χέμσκερκ.  Το σχέδιο της αισθητικής                του καλλιτέχνη για την ρυμοτομία αντικατοπτρίζεται σε χαλκογραφία                             του Στεφάνου ντυ Περάκ το 1569 (βλ. το θέμα της Μεταμορφώσεως                              και του Ακάνθινου Στεφάνου) που φέρει την επιγραφή CAPITOLII…                                  ET IN LUCEM AEDITA ROMAE ANNO SALUTIS. Υπάρχει η σφραγίδα                        του καλλιτέχνη στο Καπιτώλιο. Τα σχέδια του Μιχαηλάγγελου εκτελέστηκαν                                                     από τον Ντελλα Πόρτα. Ωστόσο, το θέμα συνδέεται με σχέδιο του Ιησού                                                        από τον Μιχαηλάγγελο για τον Ιγνάτιο ντε Λογιόλα καθώς ο Μιχαηλάγγελος ανέλαβε –μέσω του Καρδιναλίου νε λα Κουέβα– να χτίση την Νέα Εκκλησία                  του Ιησού και είχε θέσει το 1554 την θεμέλιο λίθο (βλ. NON FINITO και το ρητό ΑΚΡΟΓΩΝΙΑΙΟΝ ΛΙΘΟΝ…ΛΙΘΟΝ ΟΝ ΑΠΕΡΡΙΨΑΝ ΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΝΤΕΣ ΟΥΤΟΣ ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΓΩΝΙΑΣ…ΠΑΡΑ ΚΥΡΙΟΥ ΕΓΕΝΕΤΟ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΕΣΤΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΦΘΑΛΜΟΙΣ). Βλ. την σύνδεση με τα ρητά DEMONSTRATIO MAXIMI ON CITUDINIS STEALLE VENERIS CAPITULUM, PATRIAE UNITATI-CIVIUM LIBERTATI και την σχέση με την DOMUS SEVERIANA, το PALAZZO NUOVO, την PIETÀ και την LA PIETÀ, την IMAGO PIETATIS, την AVE GRATIA PIETA DOMINUS TECUM –μέσω των 2 επιγραφών ΙTALIA NOVA (ITALIA ARTIUM STUDIORUMQUE PLENA SEMPER EST HABITA)-ITALIA ANTIQUA και την INSTITUTO DELLA PIETÀ αλλά σε σχέση    με την σημασία των 2 ρητών PAXTIBI MARCE EVANGELISTA MENS-SACRIFICIUM LAUDIS HONORI συνδυαστικώς και με βάση την ανάλυση                      σε FILIOQUE-BAMBOCCIANTE-GALLERIA BORGHESE. Εξάλλου, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι ο Αυγουστύλος ή Ρωμύλος Αύγουστος                 ήταν ο τελευταίος Ρωμαίος Αυτοκράτωρ, καθαιρέθηκε το 476 μ.Χ., χρονολογία οριστικής κατάλυσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.  

ATALANTA FUGIENS= έργο του Michael Maier το οποίο εκδόθηκε με εικόνες              στο Oppenheim το 1617. Συνδέεται με τα έργα του Robert Fludd. Βλ. VIATORUM HOC EST DE MONTIBUS PLANETARUM.

A TEMPO= επάνοδος στην αρχική αγωγή από πλευράς μέτρου

ATHEISMUS TRIUMPHATUS= έργο του Tommaso Campanella το οποίο περιέχει  το πρόγραμμα της θρησκευτικής του αποστολής για επιστροφή των αιρετικών όλου του κόσμου στην θρησκεία της φύσεως. Δημοσιεύθηκε στην Ρώμη το 1631, λογοκρίθηκε και δημοσιεύθηκε στο Παρίσι το 1636. Βλ. την σύνδεση με το έργο του QUOD REMINISCENTUR ET CONVERTENTUR AD DOMINUM                            UNIVERSI FINES TERRAE.

ATHENEUM= «ΑΘΗΝΑΙΟΝ», γερμανικό περιοδικό το οποίο άρχισε                              να κυκλοφορεί το 1798. Θεωρείται πρόδρομος του ρομαντισμού. Βλ. CRISTABEL, DIRECTOIRE, DONATIO CONSTANTINI, CASSIS DE DIJON.

ATLANTICA= ΑΤΛΑΝΤΙΚΑ =  έργο του Olof ή Olaus Rudbeckius ή  Olaus Rudbeck το οποίο υποστηρίζει ότι η Σουηδία ήταν η πλέον αρχαία από όλες τις χώρες                        του κόσμου και είναι η αληθινή, πραγματική τοποθεσία της βυθισμένης Ατλαντίδας με σκοπό να ταυτοποιήσει την Ουψάλα, παλαιά πρωτεύουσα  της Σουηδίας,                      ως την Ατλαντίδα του Πλάτωνος. Υπάρχει και μια εγχάρακτη πλάκα                               που τον απεικονίζει να δίδη μιαν φανταστική διάλεξη με θέμα την τοποθεσία εντοπισμού και εστίασης της Ατλαντίδος στο ΠΑΝΘΕΟΝ των αρχαίων Θεών.             Στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα της Σουηδίας βρίσκεται ο Καθεδρικός ναός                    και το περίφημο ανατομικό αμφιθέατρο που έχει ο ίδιος κατασκευάσει: είναι                         η Ακαδημία όπου απονέμονται τα βραβεία Νόμπελ. Για το συνολικό έργο,                      βλ. την μελέτη «Η ΑΤΛΑΝΤΙΚΗ ΟΡΑΣΗ  του Gunnar Eriksson και το βιβλίο «ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ: ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΥΦΥΪΑΣ, ΜΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΘΑΥΜΑΣΤΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΧΑΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ» του David King. Βλ. CAPELLA KITZI, PIAZZA MINERVA.

À TORT ET À TRAVERS= στην τύχη

À TOUT FORCE= με πλήρη ισχύ

À TOUT PRIX= με κάθε τίμημα

AU BADE= κείμενο σύνθεσης για την αυγή, πρωϊνή σερενάτα

AU BOUT DE SON LATIN= στο τέρμα της εξυπνάδας (των Λατινικών) του

AU COURANT= καλά πληροφορημένος

AUCTORITAS= «το Αξιωματικόν», έκφραση του Κουϊντιλιανού περί των Θεών.

AUCTORITAS PATRIUM= «Αυθεντία των Πατέρων», αποδοχή εκ μέρους                     του Βασιλιά Ρώμης της ψήφου της Συγκλήτου σε μιαν κίνηση αναγνώρισης                 του κύρους των Συγκλητικών. Επίσης, «Αυθεντία της Συγκλήτου» σημαίνει                        ότι η επικύρωση των αποφάσεων του λαού υπόκειται στην Σύγκλητο.                                         Ο πρώτος όρος ειδικά προσφέρεται για χρήση με διαφορετικές εφαρμογές.                       Βλ. SENATUS και STANZA DELLA SEGNATURA.

AUDACES FORTUNA JUVAT= «τους τολμηρούς βοηθά η τύχη», φράση η οποία αποτελεί παραλλαγή της ΑΙΝΕΙΑΔΑΣ Βιργιλίου όπου αναφέρεται ως αντικείμενο της λέξης FORTUNA (φουρτούνα, τύχη, περιουσία) η λέξη AUDENTES, δηλαδή «τους θαρραλέους». Βλ. και «FORTES FORTUNA JUVAT» και «FORTUNA FAVET FORTIBUS», «VIRTUTIS FORTUNA COMES», «FABER SUÆ FORTUNÆ»,                «DEO NON FORTUNA»

AUDI ALTERAM PARTEM/AUDIATUR ET ALTERA PARS= να ακουστεί                         και η άλλη πλευρά, το άλλο μέλος. Υπό το πνεύμα αυτής της διπλωματικής εργασίας, το «μέλος» αποκτά και την σημασία του μέλους που συμφωνεί, διαφωνεί ή αντιτίθεται σε μιαν διαπραγμάτευση ή συνθήκη.

AUDITORIUM= το κοίλο ενός θεάτρου, η ορχήστρα, το επίκεντρο της ηχητικής παρουσίασης ενός γεγονότος ή μιας εκδήλωσης του κοινού.

AU FAIT= ενήμερος, ειδικός, εξπέρ

AU FOND= στο βάθος, στην πραγματικότητα, ουσιωδώς, θεμελιωδώς

AUGURES= οι οιωνοσκόποι οι οποίοι είχαν στην Ρώμη το δικαίωμα, αν έκριναν             ότι οι οιωνοί δεν είναι ευνοϊκοί, να επιτύχουν την ακύρωση των ψηφοφοριών.                Βλ. VETO

AUGUSTA TAURINORUM= έργο του Φιλιμπέρτο Πιγκόνε το 1577 με μυθικές ιστορίες για την δημιουργία της πόλης του Τορίνο με έμβλημα τον Ταύρο (δηλαδή, ΤΟΡΙΝΟ=ΤΑΥΡΙΝΟ). Τον μύθο διαπραγματεύθηκε το 1679 ο Εμμανουέλε Θεσάουρο στο βιβλίο «Ιστορία της Μεγαλοπρεπούς Πόλεως του Τορίνο».                      Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι το Τορίνο είναι η έδρα                   του Οίκου της Σαβοΐας και της Ακαδημίας των Επιστημών                                 (ACCADEMIA DELLE SCIENZE). Βλ. MUSEO DELLE ANTICHITÀ EGIZIE, PALAZZO PITTI, PALAZZO DEI PRINCIPI, BELFIORE.

AU PIED DE LA LETTRE= κυριολεκτικά, κατά γράμμα, κατά λέξη

AUREA MEDIOCRITAS= χρυσή μετριότητα της ευτυχίας, η χρυσή τομή, το μέσον, η μεσότης (JUSTE MILIEU). Προέρχεται από τις ωδές Ορατίου. Η Χρυσή Τομή διαθέτει αναλογίες «ΕΙΣ ΑΚΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΣΟΝ ΛΟΓΟΝ». Ο «ΧΡΥΣΟΥΣ ΚΑΝΩΝ» διατυπώθηκε από τον Χριστό στο όρος των Ελαιών. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι η εύρεση της Χρυσής Τομής συνδέεται με τις αναλογίες του ανθρωπίνου σώματος και με το σχήμα του Σταυρού ενώ η γνώμη του                         είναι ότι μπορεί το ρητό να αξιοποιείται σε σύζευξη με τα αρχαία ελληνικά ρητά περί μέτρου αλλά και σε σύνδεση με τους στίχους Ορατίου. Εξάλλου, υπάρχει                  η πρωτοποριακή κίνηση (με την συμμετοχή του Jacques Villon) ομάδας καλλιτεχνών με ιδεώδεις αναλογίες η οποία καλείται «ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ».                     Βλ. LA SECTION D’ OR, JUSTE MILIEU, GRAND REVUE, DE DIVINA PROPORTIONE. Φυσικά, ισχύει οπωσδήποτε και η μετάφραση AUREA= Ωραία.

AUREOLUS PHILIPPUS THEOPHRASTUS PARACELSUS= τίτλος                                      σε χαρακτικό πορτραίτο του Ελβετού αλχημιστή, ιατρού, φυσιοδίγη και φιλόσοφου (1493-1541) Θεόφραστου Μπομπάστους φον Χόχενχάϊμ (γνωστός                                  ως Παράκελσος). Βλ. DISPUTATIONEM DE MEDICINA NOVA PHILIPPI PARACELSI, DE VITA LONGA και, επίσης, PARACLESIS.

AU RESTE= προς τούτοις, προσέτι

AUREUM REMINISCENDI= έργο του H. Buschius το οποίο κυκλοφόρησε                  στην Κολωνία το 1501.

AURIFEX= χρυσοχόος

AURI SACRA FAMES= ο καταραμένος πόθος του χρυσού

ΑURORA= «ΑΥΓΗ», το πλοίο-σύμβολο της Επανάστασης του Νοέμβρη ’17, (σύμφωνα με το Γρηγοριανό Ημερολόγιο, η εξέγερση και η κατάληψη                            των Ανακτόρων της Ρωσσίας έγινε στις 7/11/1917). Στην μυθολογία, η Αυγή                   είναι η μητέρα του βασιλέως της Αιγύπτου Μέμνονος, ο οποίος βοήθησε την Τροία και σκότωσε τον γιο του Νέστορος με αποτέλεσμα να τον εκδικηθεί ο Αχιλλεύς.               Η Αυγή ζήτησε από τον Δία να τον ανασταίνει τουλάχιστον άπαξ κάθε ημέρα.            Το θέμα συνδέεται με την ροή του Νείλου, με τους ύμνους του Πινδάρου                 από τις Ηράκλειες Στήλες, την Στήλη της Ροζέττας αλλά και την στήλη                        του Αλεξάνδρου στην Αγία Πετρούπολη σε συνδυασμό με τους 2 Κολοσσούς                του Μέμνονος και με τον Ναό της Ίσιδος στο νησί ΦΙΛΑΙ του Νείλου,                       με την σφηνοειδή γραφή και με την αποκάλυψη της Σφιγγός (με την έννοια                       της λύσης του αινίγματος και της σιωπής). Βλ. LABOREMUS, MONTU, ISEUM CAMPENSE, MONUMENTA, ABU SIMBEL, ROSETTA.

AUSPICIUM= δικαίωμα του Βασιλιά της Ρώμης, στην αρχή της ιστορίας                      της πόλεως, να ερμηνεύει την βούληση του Θεού ως επικεφαλής                                     των οιωνοσκόπων. Με βάση το δικαίωμα αυτό, ο Βασιλεύς είχε την θρησκευτική εξουσία, η λήψη κάθε σημαντικής απόφασης εναπόκειτο στα χέρια του Βασιλέως και τίποτα δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί δίχως την σύμφωνη γνώμη                       των Θεών. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι η λέξη «AUSPICIUM» -εκτός από «χρησμός»- σημαίνει και «ασπίδα», «αιγίδα», οπότε                 οι αποφάσεις αναφέρονται σε θέματα οργανώσεων και εκδηλώσεων.                              Βλ. AUGURES, IMPERIUM, REX SACRORUM και PONTIFEX MAXIMUS.

AUSPICIUM MELIORIS AEVI= ένας οιωνός/χρησμός για μιαν καλύτερη εποχή   στο μέλλον

AUT CAESAR, AUT NIHIL/NULLUS= Ή Καίσαρ ή τίποτε (ή) Ή αυτός Καίσαρας                ή κανείς άλλος (ή) Ή αυτός ή κανείς άλλος Καίσαρας: δύσκολη φράση                        του Καίσαρα Βοργία

AUT INVENIAM VIAM AUT FACIAM= είτε θα βρω μιαν οδό είτε θα την φτιάξω

AUTO DA FÉ= πράξη πίστης. Ωστόσο, πήρε την μορφή εκτέλεσης του ενόχου                      από την Ιερά Εξέταση η οποία θεώρησε, σε σχέση με αυτό, «ευεργετική» την πράξη καύσεως. Μοιάζει με την ACTUS FIDEI. Βλ. INDEX LIBRORUM PROHIBITORUM, INQUISITIO, SOCIETAS JESU, DE HUMANI CORPORIS FABRICA, CORPUS CHRISTI, TOLLERE FILIUM, DIXI, ET PUR SI MUOVE.

AUTORITAS= αυθεντία, εξουσία, συγγραφική αρχή

AUTO SACRAMENTALE= η πράξη Θείας Ευχαριστίας σε δραματικές παραστάσεις με βιβλικά θέματα, ιδίως στα θέατρα της Ισπανίας λόγω του CORPUS CHRISTI, που εκτελούνται μετά την τελετή στην εορτή της Θείας Δωρεάς.                        Βλ. SAN SACRAMENTO, DISPUTÀ DEL SANTISSIMO SACRAMENTO

AUTOSTRADA DEL SOLE= Λεωφόρος του Ήλιου, αυτοκινητόδρομος που συνδέει Μιλάνο-Ρώμη-Νεάπολη.

AUTRE MONDE= «Άλλος Κόσμος», έκφραση η οποία αποτελεί τίτλο ξυλογραφίας του Δανού καλλιτέχνη M.C. Escher το 1947 όπου ο θεατής παρατηρεί από την βάση ενός ναού με σχήμα παρατηρητηρίου ή αστεροσκοπείου στο διάστημα                           έναν φανταστικό ουρανό και έναν κόσμο με μορφή αδύνατη                                            και σχήμα «καταφαντόν». To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί                         ότι η εικόνα συνδέεται με τα έργα οπτικής του Πτολεμαϊκού μοντέλου                             και την πανεπιστημιακή έδρα της VILLA CARREGI, εφόσον τα άστρα ληφθούν                     ως μοντέλα τα οποία πρέπει κανείς στην γλυπτική να κοιτά από κάτω,                   π.χ. τον Παρθενώνα (το θέμα συνδέεται με τους Ρόδακες των ναών).                              Bλ. CARREGI, VILLA CARREGI, ACCADEMIA DI CARREGI, MONTECAVALLO, PALAZZO MEDICI, RONDO, AUTRE MONDE, NATURE MORTE.

AUT TACE AUT LOQUERE MELIORA SILENTIO= «Ή σώπαινε ή μίλα                         για πράγματα πιο σημαντικά από την σιωπή», έκφραση του Στοϊκού SALVATOR(E) ROSA

AUT VINCERE AUT MORI= Νίκη ή Θάνατος. Πρόκειται για το λακωνικό                       «Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ»

AUXILIUM AB ALTO= βοήθεια από ψηλά, άνωθεν

AVANT-GUARDE= κίνημα της πρωτοπορείας

AVANT-PROPOS= πρόλογος, προοίμιο, προκαταρκτικά

AVE(,) CAESAR/IMPERATOR, MORITURI TE SALUTANT= Χαίρε Καίσαρα/ Αυτοκράτορα, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν (το ρητό αναφέρεται στον ΚΛΑΥΔΙΟ του Σουητωνίου ότι το εκφωνούσαν οι μονομάχοι προ του αγώνα στην θεατρική αρένα). Σύγκρινε με το α´ πρόσωπο πληθυντικού «MORITURI TE SALUTAMUS»= εμείς οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούμε.

AVE GRATIA PIETA DOMINUS TECUM= χάραξη των λόγων του Αρχαγγέλου               ο οποίος εμφυσά πνοή προς την Παρθένο στον πίνακα Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ                     της GALLERIA DEGLI UFFIZI Φλωρεντίας, έργο των Σιμόνε Μαρτίνι-Λίππο Μέμμι  που πραγματοποιήθηκε για την τράπεζα στο παρεκκλήσι του πολιούχου Σιέννας Sant’ Ansano στον Καθεδρικό Ναό Σιέννας το 1333 (το παρεκκλήσι, σύμφωνα                 με τις πηγές του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε., συνδέεται με την συγγραφή από τον θεό Ερμή του λεγομένου ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΩΝ ΑΝΑΠΝΟΩΝ».                              Το έργο του Σιμόνε Μαρτίνι κανονικά αναφέρεται στις πηγές ως AVE GRATIA PLENA DOMINUS TECUM και συνδέεται με χαλκογραφία του Μαρτίνο Ρότα όπου εμφανίζεται το γενεαλογικό δένδρο των Μεδίκων. Εξάλλου,                               είναι πολύ σημαντική η διασύνδεση της χάραξης με τις 2 επιγραφές με τίτλο ITALIA NOVA (ITALIA ARTIUM STUDIORUMQUE PLENA SEMPER EST HABITA)-ITALIA ANTIQUA στην ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΧΑΡΤΩΝ Βατικανού και την CAUSARUM COGNITIO στην STANZA DELLA SEGNATURA. Βλ. οπωσδήποτε CONVENTO DEGLI ANGELI-NOLI ME TANGERE σε άμεση επαφή με SACRA CONVERSAZIONE- MAESTÀ καθώς και την σύνδεση SANCTUS BENEDICTUS, LIBRO D’ ORE, LAPIS PHILOSOPHORUM, MATER MATUTA αλλά σε σχέση με την σημασία των 2 ρητών PAXTIBI MARCE EVANGELISTA MENS-SACRIFICIUM LAUDIS HONORI συνδυαστικώς και σε ενότητα                      με την PIETÀ, LA PIETÀ, IMAGO PIETATIS και την INSTITUTO DELLA PIETÀ                                     ως προς την CAPELLA PIETÀ και την STANZA DELLA SEGNATURA                              σε σχέση με την Σιέννα.

AVERTISSEMENT AU PAYS= έργο του  Edgar Quinet το 1840 το οποίο αναλύει                        την αποστολή στον κόσμο και τις φιλοδοξίες της αστικής τάξης ώστε αυτή να γίνει το όργανο και η κεφαλή του λαού. Βλ. οπωσδήποτε L’ ÉSPRIT NOUVEAU                   και UNITÉ DE HABITATION.

AVE VIRGINEI FLOS= επιγραφή στον θόλο του εσωτερικού Εκκλησίας                       όπως απεικονίζεται στο ΡΕΤΑΜΠΛ ΤΟΥ ΑΓ. ΙΩΒ από τον Giovanni Bellini                στις Πινακοθήκες της Ακαδημίας Βενετίας το 1487. Συνδέεται α) με τον τρούλλο                  της SANTA MARIA DEL FIORE, β) με τα έργα του Πάολο Ουτσέλο (IOANNES ACUTUS EQUES BRITTANICUS DUX ET REI MILITARIS: PAULI UGELLI OPUS) σε σχέση με το Ευαγγέλιο του Παύλου στην SANTA MARIA DEL FIORE                           γ) με τα σχέδια του Ραφαήλ (ειδικά το «ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ» που βρίσκεται στην Ακαδημία Βενετίας και συνδέεται με την «ΒΙΒΛΟ ΤΟΥ ΡΑΦΑΗΛ»,                            και δ) με τον πίνακα Η ΜΑΣΤΙΓΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ όπου εμφανίζεται                              ο τελευταίος Αυτοκράτωρ Βυζαντίου Κωνσταντίνος Α´.                                                     Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει: «Χαίρε Παρθενίας Άνθος»                   ή «Βεργίνας» ή «Παρθενώνος».  

A VINCULO MATRIMONI= από τα δεσμά του γάμου

A VIRGINIS PARTU= επιγραφή στον πίνακα Η ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ το 1511 του Ντύρερ στο KUNSTHISTORISCHES, πίνακας εμπνευσμένος από το έργο του Αγ. Αυγουστίνου DE CIVITATE DEI.

À VOTRE SANTÉ= στην υγειά σας (μια πιο ελεύθερη απόδοση, θα απέδιδε                     την ευχή: «στην αγιότητά σας»). Μοιάζει με την ιταλική έκφραση «alla vostra salute»