Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ-ΜΕΡΟΣ Β'

BAMBOCCIANTE= ρωπογραφίες με ηθογραφικές σκηνές. Ονομάζονται                        με τον τρόπο αυτό από το κίνημα των μποέμ ζωγράφων υπό τον Μπαμπότσιο                   το οποίο εστράφη κατά της Παπικής Αυλής, η οποία ήθελε την Τέχνη να έχει επίσημη, κλασσική μορφή μόνο. H τεχνική της ρωπογραφίας στην ζωγραφική αποτελεί ηθογραφία η οποία πραγματεύεται θέματα της καθημερινότητας                         με αυστηρή γραμμή: δείχνει σκηνές από την καθημερινότητα με ρεαλιστικό τρόπο                           αλλά συγκινητικά και ποιητικά. Κυρίως, έχει θρησκευτική ερμηνεία: σημαίνει                 την ζωή η οποία εκτυλίσσεται σε οικογενειακό πλαίσιο –χωρίς ιερότητα.                      Στην ρωπογραφία ειδικεύθηκε ο Ισπανός ζωγράφος Bartolomè Esteban Murillo. Καλλιεργήθηκε ιδίως στην Σχολή της Ουτρέχτης. Το κίνημα των BAMBOCCIANTE ξεκίνησε υπό τον ζωγράφο Πίτερ βαν Λάερ ή Μπαμπότσιο, υπό τον Michiel Sweerts (1624-1664) o οποίος ζωγράφισε στο έργο του την Ρώμη του 1652                      και υπό τον Ιταλό «Ρωμαίο» ζωγράφο Τσερκουότσι και σε αυτό συμμετείχαν Ολλανδοί και Φλαμανδοί ζωγράφοι που έζησαν στην Ιταλία. Βλ. ECCE HOMO, BAROQUE, VEDUTA. Ο Robert Campin ή «Τεχνίτης του Φλεμάλ» συνδυάζει                  την ρωπογραφία και το BODEGON. Βλ. και την ανάλυση σε FILIOQUE.

BANCA= το Συμβούλιο το οποίο διευθύνει και ασκεί τον έλεγχο σε μιαν εταιρεία.

BANDIERA FUTURISTA= «Σημαία του Φουτουρισμού», εφημερίδα                                   του φουτουριστή διανοούμενου και μεταφυσικού ζωγράου Carlo Carrà η οποία περιλαμβάνει τα κείμενα «Πλαστικός Δυναμισμός», «Ζωγραφική των ήχων,                  των θορύβων και των οσμών», «Μανιφέστα του Ιταλικού Φουτουρισμού» (1909), «Πολιτικός Φουτουρισμός», «12 σχέδια πολέμου», «Ζωγραφική Πολέμου»,                  «Λόγια Ελευθερίας». Αξίζει να σημειωθεί ότι το Μανιφέστο του Φουτουρισμού δημοσιεύθηκε το 1909 στην εφημερίδα Le Figaro. Βλ. οπωσδήποτε LA VOCE.

BAROQUE= «Μπαρόκ», έκφραση στην Τέχνη η οποία χρησιμοποιείται                              για να δημιουργήσει την εντύπωση της σταθερότητας, της ακινησίας, της απόλυτης δύναμης, του όγκου, της υπερβολής, της πολυτέλειας και της μεγαλοπρέπειας                 σε αντίθεση με την λιτότητα της κλασσικής εποχής. Ο όρος ΜΠΑΡΟΚ προέρχεται, κατά την τυπική ερμηνεία, από την πορτογαλική λέξη «BARROCO» που σημαίνει «ακατέργαστες και ακανόνιστες πολύτιμες πέτρες», «μαργαριτάρι με ακανόνιστο σχήμα» και είναι υπερθετικό του παράξενου, υπερβολή του γελοίου, ελευθερία              της φαντασίας. Την έκφραση χρησιμοποίησαν η Καθολική Εκκλησία                             και η απόλυτη Μοναρχία με αποτέλεσμα, για να ικανοποιηθεί με τις συγκρούσεις το πνεύμα του Μπαρόκ, να διεξαχθεί ο Τριακονταετής Πόλεμος 1618-48                      οπότε με την Ειρήνη της Βεστφαλίας καθιερώθηκε «η αρχή της ισορροπίας                     των δυνάμεων» και αναγνωρίστηκε η ελευθερία συνειδήσεως (τα γεγονότα συνέπεσαν με την αναγνώριση της Ένωσης της Ουτρέχτης και με την Επανάσταση του 1648 στην Αγγλία που κατήργησε την «ελέω Θεού» Βασιλεία και θέσπισε                την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι η λέξη ΜΠΑΡΟΚ προέρχεται από την ελληνική λέξη «παρωχημένο».                         Είναι το κύριο ζωγραφικό στυλ του 17ου αιώνος, ιδρύθηκε από τον Ρούμπενς                    ο οποίος θεωρείται ο δάσκαλός του και εφαρμόστηκε στην αρχιτεκτονική                 -κυρίως από τον μεγαλύτερο υποστηρικτή του Μπαρόκ, τον Λουδοβίκο ΙΔ´                   (ή Βασιλιά-Ήλιο) στο διάστημα 1643-1715 στα ανάκτορα Βερσαλλιών, Λούβρου, Τριανόν, Κεραμεικού και Μαρλύ)- στην ζωγραφική αλλά και στην λογοτεχνία     όπου έλαβε την μορφή της εποποιΐας και της ηρωϊκής υπεράσπισης της τιμής. Αντλεί τα σύμβολά των μορφών του από τις πηγές των αρχαίων κειμένων.                    To ΜΠΑΡΟΚ διαδέχθηκε ο Κλασσικισμός, δηλαδή ο νους, το πνεύμα, η τελειότητα, η τέλεια ισορροπία, το μεγαλείο και η ομορφιά που εκφράστηκε κυρίως μέσα                    από τον ποιητή Alexander Pope (1688-1744) o οποίος μετέφρασε ολόκληρο  το έργο του Ομήρου ενώ έγραψε το ΔΟΚΙΜΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ (1711) και το ποίημα-αριστούργημα Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΜΠΟΥΚΛΑΣ (1712). Βλ. LAUDATIONES EORUM QUI SUNT AB HOMERO LAUDATE μαζί με TE, DEUM, LAUDAMUS                             και SACRIFICIUM LAUDIS HONORI, ECCE HOMO, CAPO D’ ISTRIA, ET PUR               SI MUOVE.

BARTOLOMEUS RUBEUS= υπογραφή του Ισπανού ζωγράφου                                  Bartolomé de Cardenas Bermeho από την CÓRDOBA Ανδαλουσίας.

BASILICA = «ΒΑΣΙΛΙΚΑ», τεράστιος νομοθετικός κώδικας του Λέοντος ΣΤ´                 του Σοφού με θέμα «Ανακάθαρσις των παλαιών νόμων» της Βασιλεύουσας. Καταργούσε την «ΕΚΛΟΓΗ», αναθεωρούσε τον ΙΟΥΣΤΙΝΕΙΑΝΕΙΟ ΚΩΔΙΚΑ διατηρώντας τις ΝΕΑΡΕΣ, περιλάμβανε διατάγματα εναντίον μεγαλοκτηματιών,  εισήγαγε τα ΒΑΣΙΛΙΚΑ, τον ΠΡΟΧΕΙΡΟ ΝΟΜΟ, το ΕΠΑΡΧΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ                      αλλά βασίστηκε κυρίως στην «ΕΠΑΝΑΓΩΓΗ» η οποία είχε συνταχθεί στα τέλη              του 9ου αιώνος μ.Χ. από τον πατέρα του, Βασίλειο Α´, ως πρελούδιο                             της προγραμματισμένης κωδικοποίησης των νόμων. Από την «ΕΠΑΝΑΓΩΓΗ» ξεχωρίζει ως δίδαγμα για την εφαρμογή των νόμων α) η ενότητα «Περί Βασιλέως» όπου αναφέρεται ότι «ο βασιλιάς διατηρεί και απαιτεί να εφαρμόζονται όλα όσα είναι γραμμένα στην θεία γραφή, έπειτα όσα δογμάτισαν οι 7 άγιες συνόδοι, ακόμα δε και οι έγκυροι ρωμαϊκοί νόμοι», β) η φράση ότι είναι «η διαφύλαξη                             της κληρονομιάς του IMPERIUM πρώτιστο μέλημα για τον αυτοκράτορα»                         καθώς και –ακόμα πιο σημαντικό– γ) η φράση ότι ο Πατριάρχης Χριστός                         έχει σκοπό «όσο μπορεί, όλους τους αιρετικούς να επαναφέρει στην ορθοδοξία               και την ένωση με το σώμα της εκκλησίας» διότι κατά τον νόμο αιρετικοί είναι όσοι αποσχίζονται από την καθολική εκκλησία (και Μία, Αγία και Καθολική Εκκλησία είναι η Εκκλησία του Χριστού). Ο Βασίλειος Β´ήταν αυτός ο οποίος το 1002 μ.Χ. επανέφερε το ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΝ του Νικηφόρου Α´, νόμο σύμφωνα με τον οποίο   οι πλούσιοι υποχρεώνονταν στις κοινότητες να πληρώνουν τους φόρους                      των φτωχών. Είναι ακριβώς το ίδιο με την νομοθεσία του Κλεισθένη                               για τις «Λειτουργίες» που προέβλεπε ότι οι πλουσιότεροι Αθηναίοι δαπανούν χρήματα για το κοινωνικό σύνολο. Σημειώνεται ότι «ΒΑΣΙΛΙΚΗ»  λέγεται η γη                      η οποία ανήκει στον βασιλιά Αιγύπτου. Βλ. TRADITIO LEGIS, SENATUS                       και FILIOQUE         

BASILICA= Βασιλική, ο χώρος λατρείας των Χριστιανών.                                                        Η πιο χαρακτηριστική μορφή της είναι αυτή με τις τοιχογραφίες                                         στην Ευρωπό της Ανατολής και η Παλιοχριστιανική Βασιλική Λεχαίου Κορινθίας        η οποία αποτελεί μοντέλο για την ΑΓ. ΣΟΦΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ                      (βλ. ACTA SANCTORUM). Ειδικά στην παλαιοχριστιανική και στην ρωμανική περίοδο, το μοντέλο της Βασιλικής περιέχει στο εσωτερικό της τους αρχαίους ναούς και πολύπτυχα με παραστάσεις του Κόσμου. Συμβολίζει την μεταφορά              από τον Παγανισμό στον Χριστιανισμό. Στην ουσία, το σχήμα Βασιλικής                   –αν δει κανείς το σχέδιο των ναών από ψηλά– εμφανίζει σχήμα ενδύματος, πατρόν, που μπορεί να φορέσει ο άνθρωπος: είναι τα ιερατικά άμφια                                   και ο χιτών του Χριστού. Βλ. SPECULUM HUMANAE SALVATIONIS, LAPIS PHILOSOPHORUM, NATURE MORTE, VEDUTA. Ειδικότερα, σημειώνεται ότι                 η κάτοψη του Αγ. Πέτρου για την Βασιλική παραδίδεται από τα ΒΙΒΛΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ του αρχιτέκτονα, σκηνογράφου και δoκιμιογράφου Σεμπαστιάνο Σέρλιο (βλ. LIBRO D’ ARCHITETTURA).

ΒΑSILICA AEMILIA/FORENSIS/CIVILIS/PRIVATA= Βασιλική Οικία ή βασιλική Αιμιλία/Αγοραία/Πολιτική/Ιδιωτική, 4 μορφές Βασιλικών ναών της Ρώμης που είχε                         ως πρότυπο η Χριστιανική Βασιλική. Στην Ρωμαϊκή εποχή, συνήθως η Βασιλική λειτουργούσε ως δικαστήριο στο κέντρο της Αγοράς ή ως χώρος χρηματοοικονομικών συναλλαγών, λατρείας ή συνελεύσεων. Με την έλευση                του Χριστιανισμού, το μοντέλο ακολουθήθηκε για την λειτουργία ναών                           ενώ στην Τέχνη για τον καλλωπισμό των προσόψεων των κτισμάτων που είχαν πολιτική, αρχιτεκτονική ή θρησκευτική σημασία.

BASILICA EMILIA= Αιμιλία Βασιλική (ή) Βασιλική Αιμιλία (δηλαδή, Ομιλία),                    η Βασιλική της Εμίλια στην Ιερά Οδό των Αυτοκρατορικών Αγορών Ρώμης.                Είναι έργο του 179 π.Χ. το οποίο αποτελεί πρότυπο για την μορφή της Χριστιανικής Βασιλικής. Συνδέεται με το PALAZZO VENEZIA και με την Βασιλική                                 του Αγ. Μάρκου. Βλ. EMILIA-ROMAGNA, ROMAGNE, PAX ROMANA, CARITAS ROMANA, IMPERUM ROMANUM, GENS EMILIA, SANT’ ARCANGELO                      DI ROMANIA, SAN ROMANO, ROMANA FIDES.

BASILICA JULIA= «Ιουλία Βασιλική», Βασιλική Ελληνικού αρχιτεκτονικού ρυθμού της Ρώμης η οποία κτίστηκε στην Ρωμαϊκή Αγορά από τον Ιούλιο Καίσαρα δίπλα στον Κίονα του Φωκά –αυτοκράτορα της Ανατολής το 608– και δίπλα στον Ναό του Κρόνου που κτίστηκε γύρω στο 500-497 π.Χ. με 8 ιωνικούς κίονες                              και αναδομήθηκε το 42 π.Χ. ενώ στο εσωτερικό του λατρευόταν το άγαλμα                   του θεού Κρόνου και ήταν η έδρα του Κρατικού Θησαυροφυλακίου.                              Βλ. αφενός μεν TABULA CEBETIS-DISCORSI MORALI SU LA TAVOLA                         DI CEBETE TEBANO-TYPUS VITAE HUMANAE EX TABULA CEBETIS,                     αφετέρου δε FORUM AUGUSTUM, FORUM JULIUM, JULIA VENEZIA, COLONIA JULIA CORINTHUS, COLONIA LAUS JULIA CORINTHIENSIS, VILLA JULIA, VILLA MEDICIS, VILLA MEDICI.

BATEAU LAVOIR= το θρυλικό κτίριο του Πικασσό στην Μονμάρτρη το 1904, φτωχικό εργαστήριο σε ξύλινο σπίτι. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.                  συνδέει τον Πικασσό με τον Πήγασο. Ως προς αυτήν την διασύνδεση, σημειώνεται εξάλλου ότι ο πίνακας του Πικασσό «Αγόρι που οδηγεί άλογο» ενέπνευσε                        στον Όργουελ το έργο «Η Φάρμα των Ζώων». 

BATTIGELLO= χρυσοτέχνης, κατασκευαστής μεταλλίων.

BATTISTERO= Βαπτιστήριο.

BEATA BEATRICE D’ ESTE= πίνακας, προσωπογραφία του Μπαρτολομέο Βένετο για την Βεατρίκη Ντ’ Εστέ στο Palazzo Bonacossi Φερράρας. Η Βεατρίκη Ντ. Εστέ ήταν κόρη του Δούκα Έρκολε Ντ’ Εστέ ο οποίος κατείχε τον Πύργο του Βιτζεβάνο. Πέθανε 22 ετών. Το πορτραίτο της με τίτλο «ΒΕΑΤΡΙΚΗ ΝΤ’ ΕΣΤΕ»                                   και 84 ενδύματα έκαναν οι Λεονάρντο-Αμβρόσιος ντε Πρέντις στην ABROGIANA. Βλ. BEATRICE, ORENO, BELFIORE, PALAZZO SCHIFANOJA και PALAZZO BELVEDERE.

BEATÆ MEMORIÆ= ευλογημένης μνήμης

BEATI PAUPERES SPIRITUS= μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι                                  (τυπική λατιν. μετάφραση των ρητών του Χριστού). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συμπληρώνει το νόημα με την ερμηνεία «Όμορφοι οι κατέχοντες πνευματικά χαρτιά» ή με την ερμηνεία «To πνεύμα                  των ωραίων βρίσκεται στα χαρτιά» ενώ είναι επιτρεπτές και εντός του πνεύματος των νόμων οι εναλλακτικές –χιαστί– σύνταξης, π.χ. «μακάριοι οι όμορφοι                      τω πνεύματι» και άλλες. Επιπλέον, αυτές μπορούν να συνδυαστούν στον λόγο                και στην γραφή με τα ρητά «BEATI POSSIDENTES», «MEDIUM TENUERE BEATI», «BEATÆ MEMORIÆ» και εκ νέου σε κύκλο με το «BEATI PAUPERES SPIRITUS», το «CONSPIRITO» και τα ρητά περί CORPS και SPIRIT και CORPUS CHRISTI

BEATI POSSIDENTES= μακάριοι οι κατέχοντες. Η φράση αυτή ανήκει στον Βίσμαρκ αλλά πηγάζει από Κανόνα του Ρωμαϊκού Δικαίου. Σημαίνει ότι αυτός που κατέχει βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση                                                   από εκείνον που την διεκδικεί (Σύγκρινε εξ αντιδιαστολής την έκφραση                                    AB INCONVENIENTI σύμφωνα με το οποίο τα επιχειρήματα που πηγάζουν                             από δυσκολίες θέσεως έχουν μεγαλύτερο βάρος). Επισημαίνεται ότι είναι πιθανή –κατ’ εμάς επιβαλλόμενη– η διασύνδεση                           με το «MEDIUM TENUERE BEATI» αφού υπάρχει νοηματική ακολουθία                              ως προς την κατοχή ενός μέσου ή medium αλλά και με τα ρητά                                  «BEATÆ MEMORIÆ», «BEATI PAUPERES SPIRITUS». Πάντως, από την μελέτη της βιβλιογραφίας και των πηγών του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε., εντοπίζεται η διασύνδεση αυτής της ρηματικής έννοιας με την φράση                      «IN PARI CAUSA POSSESOR POTIOR HABERI DEBET». Για τους πραγματικούς ειδικούς, το θέμα –που συνδέεται με την χρησικτησία– έχει λυθεί από τους αρχαίους χρόνους (οπότε, όλες οι μεταγενέστερες αποφάσεις ως σήμερα δικαίως κρίνονται άκυρες) με βάση την υπόθεση Πολύβιος – Ζάλευκος - Κοσμόπολις.

BEATRICE= Βεατρίκη, το σύμβολο της τελειότητας και το πρότυπο                                 της Αναγεννησιακής Ομορφιάς. Κόρη του Folco Portinari, την οποία γνώρισε                     ο Δάντης το 1274 και για την οποία ο Δάντης έγραψε το έργο «Νέα Ζωή».                        Βλ. BEATA BEATRICE D’ ESTE, PALAZZO BELVEDERE, ORENO,                  SANCTUS BENEDICTUS, LEGENDA (MAIOR-SECUNDA-SANCTORUM-AUREA), CONCORDI LUMINE MAIOR, SANTA MARIA NUOVA και VITA NUOVA.

BEATRIX ME IN ONORE DEI OMNIPOTENTIS ET OMNIUM SANCTORUM   EJUS FIERI PRECEPI= επιγραφή στην πλάκα καλύμματος Χρυσού Ευαγγελίου            του 6ου αιώνος από το αββαείο Αγ. Διονυσίου στο Λούβρο                                   (συνδέεται με το Στέμμα της Αγ. Πίστεως Κονκ αλλά και με το έργο  Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΥΛΟΓΩΝ, με το Στέμμα της Μόντσας, με το Στέμμα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Μουσείου Βιέννης και με το έργο του Delacroix                                      για την Ελληνική Επανάσταση). Βλ. AMEREGES REGNANT, SACRA STELIS CORONA, GRAND DESSEIN, AIGLE DE SUGER, LOUVRE.

BEAU DIEU = ο «Όμορφος Θεός» στην Μητρόπολη Αμιένης, τον μεγαλύτερο μητροπολιτικό ναό της Γαλλίας. Στον Καθεδρικό Ναό Αμιένης βρίσκεται                            το γαλλικό, Γοτθικό άγαλμα του Αγίου Φιρμίνου. Βλ. COMMUNE, AIGLE                      DE SUGER, LOUVRE.

BEAU IDÉAL= το ιδεώδες της τελειοποιήσεως

BEAU MONDE= ο καλός και όμορφος κόσμος

BELFIORE= το δωμάτιο μελετών (βλ. STUDIOLO) του Δούκα της Φερράρας (Μπόρσο και Αλφόνσο Ντ’ Εστέ), ιδέα του Λεονέλο Ντ’ Εστέ. Περιέχει ζωγραφικούς πίνακες Μουσών –σύμφωνα με το πρόγραμμα του ουμανιστή Γκουαρίνο ντα Βερόνα– με θέμα την Καλή Διακυβέρνηση. Για τον ίδιο τόπο,                      ο Τισιανός ζωγράφισε τον πίνακα ΒΑΚΧΑΝΑΛΙΑ και ο Giovanni Bellini                         ΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΤΩΝ ΘΕΩΝ (1514), εμπνευσμένο από τους στίχους Οβιδίου.               Στο Παλάτι αυτό (βλ. PALAZZO SCΗIFANOJA), υπάρχει το δωμάτιο του Δούκα Μπόεσο ντ’ Εστέ με κύκλο πινάκων που αντιπροσωπεύουν τους θεούς                         του Χρόνου, 12 μήνες και 360 μοίρες με αντίστοιχες εικόνες ζωγραφιστές                           από τον Francesco del Cossa. Βλ. PICATRIX, ROTONDA, DE BACCHANALIBUS, FASTI, PALAZZO DEI PRINCIPI, PALAZZO SCΗIFANOJA, MUSEO DELLE ANTICHITÀ EGIZIE, AUGUSTA TAURINORUM.

BELLA GERANT ALII, TU, FELIX AUSTRIA, NUBE= «Ενώ οι άλλοι κάνουν πολέμους, εσύ –ευτυχισμένη Αυστρία– κάνε έρωτα», λατινικό επίγραμμα                        για τον Οίκο των Αψβούργων του 1500, εποχή που κατείχε την Αμερική,                      την Γερμανία, την Ισπανία και την νότιο Ιταλία (Σικελία και Βασίλειο Νεαπόλεως), κράτος όπου ποτέ ο ήλιος δεν έδυε! Η «Αούστρια» στην γλώσσα                             του Παπαδιαμάντη συμβολίζει την κατάκτηση του ΑΧΙΛΛΕΙΟΥ Κερκύρας.                        Βλ. VILLA MEDICI, VILLA MEDICIS και LE ROI SOLEIL με PRAGMATICA SANCTIO σε συνδυασμό με τα ρητά PHOENIX: FELIX ET TU/PETRUS LEOPOLDUS AUSTRIA AD VERBIS SUAE DECUS ET AD INCREMENTA ARTIUM OPRIMARUM MUSEUM MEDICEUM OPERIBUS AMPLIATIS CORPSQUE AUCTIS ORDINANDUM ET SPLENDIDIORE CULTU EXORDAND CURAVIT και MED. PETRI F. COSMI. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι από την μελέτη των πηγών προκύπτει ότι ο Ντύρερ πραγματοποίησε τις ξυλογραφίες για τον Οίκο Αψβούργων ενώ ο Ρούμπενς τα σχέδια                                 και τους πίνακες για τον Οίκο Μεδίκων. 

BELLA! HORRIDA BELLA!= Φριχτοί Πολέμοι! Η γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι η έκφραση αυτή η οποία επικρίνει την φρίκη              του πολέμου μπορεί –εάν χρησιμοποιηθεί στο κατάλληλο πλαίσιο, όπως λόγου χάρη τα ρητά περί CASUS BELLI ή Καλών Τεχνών– να μεταφραστεί «Όμορφη! Τρομερά όμορφη!»

BEL ESPRIT= ευφυής

BELLE ÉPOQUE= «Ωραία Εποχή!», χαρακτηρισμός των τελών του 18ου αιώνος από την αστική κοινωνία για την απόλαυση όλων των πτυχών της ζωής. Συνδέεται με τον ιμπρεσσιονισμό, του οποίου μαικήνας και ζωγράφος του ιμπρεσσιονισμού      υπήρξε ο Gustave Caillebotte. Σημειώνεται ότι το τέλος της Ευρωπαϊκής                  «Μπελ Επόκ» συνδυάζεται με το τέλος του κόσμου της Αυστρίας.

BELLE VIE= ο Πύργος της μαρκησίας ντε Πομπαντούρ

BELLUM INTERNECINUM= πόλεμος εξολόθρευσης

BELLUM OMNIUM CONTRA OMNES= πόλεμος όλων εναντίον όλων.

BELLUM SOCIALE= «κοινωνικός πόλεμος, ο πόλεμος μεταξύ Πατρικίων-Πληβείων για την πρόσβαση στην εξουσία, στο Δημόσιο, στην εργασία, στην ιεραρχία.

BELVEDERE= αρχικά, το Παλαιό Ανάκτορο του πρίγκηπα Ευγενίου της Σαβοΐας το οποίο φιλοξένησε την Αυτοκρατορική Πινακοθήκη STALBURG της Βιέννης               του 1700 η οποία άνοιξε για το κοινό το 1781 (η λειτουργία της Πινακοθήκης Βιέννης STALBURG περιγράφεται από τον ολοκληρωμένο καταλόγο του ιστορικού Τέχνης Κρίστιαν φον Μέχελ το 1783 με βάση 4 εικονογραφημένους καταλόγους) και μαζί με την Βιβλιοθήκη και Πινακοθήκη των ΑΝΑΚΤΟΡΩΝ BELVEDERE                   (οι συλλογές των ΑΝΑΚΤΟΡΩΝ BELVEDERE  –έργο του 1720– στην είσοδο                  της πόλης της Βιέννης άνοιξαν για το κοινό με το Συνέδριο της Βιέννης το 1815                 ενώ υπάρχει κατάλογος των έργων το 1816) και η λειτουργία αυτή διήρκεσε               ως το 1891, οπότε εγκαινιάστηκε η Πινακοθήκη του Μουσείου Ιστορίας της Τέχνης KUNSTHISTORISCHES. Υπάρχει ΑΝΩ BELVEDERE και ΚΑΤΩ BELVEDERE.     Εκεί βρίσκονται οι λεγόμενες «Σφίγγες του Belvedere» με σώματα λεόντων            και ανθρώπινες κεφαλές. Στην είσοδο υπάρχει το έργο του Gustave Klimt «ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ» που συνδέεται με όλα τα υπόλοιπα έργα του 19ου αιώνος στον ίδιο τόπο για την Αιγυπτιακή, την Αρχαία Ρωμαϊκή, την Ιταλική Τέχνη καθώς και για την Φλωρεντινή, την Ρωμαϊκή                                           και την Βενετσιάνικη Αναγέννηση. Επίσης, στην Βιέννη βρίσκονται τα 2 συνδεδεμένα έργα του Τζιαμπολώνια «ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ» Φλωρεντίας με επίχρυσο μπρούντζο (1573) και «ΑΡΠΑΓΗ» Φλωρεντίας                            με μπρούντζο (1580) που συνδέονται με τα μάτια του Απόλλωνος Belvedere.                       To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει το όλο έργο στην Αυστρία                            με τον Andrea Belvedere (1652-1732) και με τα ΑΣΤΡΑ ΜΕΔΙΚΩΝ                                    του τηλεσκοπίου του Γαλιλαίου και το UFIZZI. Στο BELVEDERE βρίσκεται                       ακόμα το έργο ΒΩΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ του ζωγράφου                                   και ξυλογλύπτη Michael Pacher το οποίο συνδέεται με το λεγόμενο                                              ΛΑΥΡΕΝΤΙΑΝΟ ΠΟΛΥΠΤΥΧΟ στην Παλαιά Πινακοθήκη Μονάχου                              (βλ. NOVACELLA και SOCIETAS JESU). Το Συμβούλιο Αντίστασης  του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι το BELVEDERE λειτούργησε μετά το 1929 ως ΝΕΑ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΟΡΑΝΖΕΡΙ και μετά τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο ως ΜΟΥΣΕΙΟ BELVEDERE για έργα Αυστριακής Τέχνης. Βλ. πρωτίστως REGNO DI MOREA                        BELVEDERE  και PALAZZO BELVEDERE και VILLA BELVEDERE σε συνδυασμό                                  με το MUSEUM CLEMENTINUM και το PIO CLEMENTINO, τις GALLERIA CLEMENTINA - CAPELLA CLEMENTINA - ACCADEMIA CLEMENTINA                         και κατόπιν τα τεχνικά ζητήματα που εγείρει το περιεχόμενο των εκφράσεων STUDIOLO, LAPIS PHILOSOPHORUM, LAPIS LAZ(Z)ULI, KUNSTKAMMER, STALBURG, KUNSTHISTORISCHES, APOSTOLADOS, (DE) HARMONICE MUNDI, EFFIGIES TYCHONIS BRAHE O.F. ÆDIFICII ET INSTRUMENTORUM ASTRONOMICORUM STRUCTORIS σε συνδυασμό με τις ανακαλύψεις Κέπλερ     και τις οπτικές μελέτες προβολής των έργων Ντιρκ Μπουτς-Ντύρερ.                      Για το περιεχόμενο της Εθνικής Βιβλιοθήκης Αυστρίας, βλ. LIVRE DU COEUR                  D’ AMOUR ÉPRIS. Βλ. και CASTILLA DE BELVER.

BENEDICTUS DOMINUS= «Ευλογών ο Κύριος», επίσημη βούλα με την οποία                  ο Πάπας το 1564 επικύρωσε τις αποφάσεις των 16 Συνόδων του Τριδέντο                         που είχαν διεξαχθεί σε 3 διαφορετικές περιόδους και με τις οποίες                                 αφενός το Συμβούλιο των Καρδιναλίων αποφάσισε να καλύψει τις σκηνές                     της Δευτέρας Παρουσίας στο Βατικανό και αφετέρου αναγνωρίστηκε                               και με την βούλα ο ίδιος ο Πάπας ανώτερος από τις Συνόδους, καταδικάστηκαν            οι αιρετικοί και ενεκρίθη ο διωγμός τους. Επίσης, ιδρύθηκε επισήμως το Τάγμα Ιησουϊτών που θεσπίστηκε το 1534  αλλά λειτουργούσε από το 1540                              (βλ. PROVINCIALES και PALAZZO MATTEI DI JOVE). Ταυτόχρονα, διατυπώθηκε το δόγμα του Καθολικισμού σε ένα ενιαίο σύστημα                                    και κωδικοποιήθηκαν η δογματική και η νομοθεσία της Λατινικής Εκκλησίας:                σε αυτήν την επικύρωση βασίστηκε η καταδίκη του Galileo Galilei.                               Το Τάγμα των Ιησουϊτών καταργήθηκε από τον ίδιο τον Πάπα Κλήμη ΙΔ´ το 1773. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι οι 16 Σύνοδοι του Τριδέντο                  (βλ. CASTELLO DEL BUON CONSIGLIO) αντιστοιχούν στις σκηνές                               της CAPELLA SIXTINA. H λεγόμενη ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΤΡΕΝΤΟ θέσπισε                         τον κανόνα ότι η Τέχνη πρέπει να έχει στόχο τον αγώνα εναντίον των διαδόσεων της «αιρέσεως». Βλ. INDEX LIBRORUM PROHIBITORUM, FORO TRAIANO, CANOSSA, ARTE DE LA PINTURA (SU ANTIGUEDAD).

BENE MORATA= με καλές αρχές

BENE ORASSE EST BENE STUDUISSE= η καλή προσευχή ισοδυναμεί με καλή αναζήτηση, μελέτη. Βλ. και την σύνδεση με τα ρητά «ORANDUM EST UT SIT MENS SANA IN CORPORE SANO», «ORA ET LABORA, «LABORARE EST ORARE», «BENE ORASSE EST BENE STUDUISSE», «VERITATIS SIMPLEX ORATIO EST», «NASCUNTUR POETÆ, FIUNT ORATORES».

BENVENUTO CELLINI= πρόκειται για τον καλλιτέχνη Μπενβενούτο Σελλίνι.                     Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει επί λέξει: «ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ, ΣΕΛΗΝΗ». Το πιο σημαντικό έργο του είναι το ΚΥΠΕΛΛΟ ΤΩΝ ΡΟΣΠΙΛΙΟΖΙ, περίπου το 1570 (ποτήρι από χρυσάφι, σμάλτο και μαργαριτάρια)                                       στο Μητροπολιτικό Μουσείο Νέας Υόρκης. Το 1558 εκδόθηκαν                                         τα ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ του. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι για τον οίκο Ροσπιλιόζι (βλ. PALAZZO MONTECAVALO)                                     Πάπας είναι ο Κλήμης Θ´. Βλ. GRAND DESSEIN και DOMUS AURORA.

BERGAMO= η πόλη Μπέργκαμο Ιταλίας. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει εκ παραλλήλου το Μπέργκαμο με την αρχαία Πέργαμο και τον βωμό                 του ναού της που συνδέεται με την Ακρόπολη Αθηνών. Βλ. ACCADEMIA CARRARA, SACRA CONVERSAZIONE, DONIZETTI.

BIBLIA LATINA VULGATA= «Αγία Γραφή», τυπική μετάφραση του πρώτου τυπωμένου βιβλίου που εκδόθηκε στην Ευρώπη από τον Johannes Gutenberg.               Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει με διευρυμένη αλλά κυριολεκτική ερμηνεία: «ΒΙΒΛΙΑ ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΗΣ». Βλ. VULGATA

BIBLIA PAUPERUM= «Οι Βίβλοι των Φτωχών», ομάδα χειρόγραφων βιβλικών κειμένων με ξύλινες μήτρες για τις εικόνες: τυπώνονταν και χρησίμευαν                         ως συνόψεις για μοναχούς και κληρικούς για διδασκαλία ή για φτωχούς, λαϊκούς, αναλφάβητους και επαίτες που ζητούσαν την μάθηση. Η ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ λέγεται και «ΠΕΤΡΙΝΗ ΒΙΒΛΟΣ».

BIBLIOTECA LAURENZIANA= «Λαυρεντιανή Βιβλιοθήκη». Βλ. LAURENTIANUS

BIBLIOTECA VATICANA= η Βιβλιοθήκη του Βατικανού στην Ρώμη.

BIBLIOTHÈQUE NATIONALE= η Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισίων.

BIS PUERI SENS= οι γέροι δις παιδιά. Βλ. και την φράση «SENEX BIS PUER»

BIS SEXTUS= δίσεκτος

BIS DAT QUI CITO DAT= Δις δίνει όποιος δίδει πρόθυμα και γρήγορα (ή) Δις δίδει αυτός που βιάζεται. Πρόκειται, κατ’ ουσίαν, για λατινικές παραλλαγές του αρχαίου ελληνικού ρητού «ΤΟ ΤΑΧΕΩΣ ΔΙΔΟΜΕΝΟΝ, ΔΙΣ ΔΙΔΕΤΑΙ».

BODEGON= ταβέρνα = Νεκρή Φύση με συμβολικό μήνυμα και ηθικό δίδαγμα. Αποτελεί ένα συγκεκριμένο κανάλι στην ροή της NATURE MORTE                                    με την εξειδικευμένη μορφή που έλαβε στην Ισπανία (δηλαδή, MODO).                            Τα αντικείμενα τοποθετούνται σε συνεχές επίπεδο με την χρήση αξόνων                         και συμμετρίας, διατάσσονται σε σειρά με αυστηρή συμμετρία και το καθένα αφενός μεν έχει την ατομικότητά του, αφετέρου δε επιβάλλει την αυθύπαρκτη παρουσία του κάτω από μιαν μυστικήν πηγή φωτός –η οποία συνδέεται                            με το θέμα του ενός και μοναδικού σημείου φυγής, βλ. ORIENTALES–                              ενώ χρησιμοποιούνται φατνώματα, δίπτυχα και τρίπτυχα με αρχιτεκτονική κατασκευή  ώστε από μιαν θαυματουργή δέσμη φωτός να αποκαλυφθεί ολόκληρο το βάθος και η εποπτεία της δομής ή της αρχιτεκτονικής σύνθεσης με σκοπό                     το ζωντάνεμα της εικόνας «σε μιαν ακινησία αέναης ενατενίσεως που ολοένα ξαναγεννιέται». Ο Robert Campin ή «Τεχνίτης του Φλεμάλ» συνδυάζει                                 το BODEGON και την ρωπογραφία (βλ. BAMBOCCIANTE).Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι οι Νεκρές Φύσεις του Velásquez ο οποίος ζωγράφισε την οροσειρά της Γκουανταρράμα  –τεράστια άποψη της Zaragoza– συνενώνονται με αυτές του Fransisco de Zurbaráno. Βλ. GUADARRAMA.

ΒΟΝΑ FIDE= καλή τη πίστει. Η αντίθετή της είναι η φράση «MALA FIDE»

BONA FIDES= καλή πίστη. Νομική και θρησκευτική έννοια η οποία –με την επίδραση της φιλοσοφίας                      των Στωϊκών– μετρίασε την αυστηρότητα του Ρωμαϊκού Δικαίου. Ο όρος αποτελεί βασική αρχή στην συναλλαγή και ερμηνεία συμβάσεων μεταξύ προσώπων (φυσικών ή νομικών) και κρατών.

BONIS AVIBUS= υπό θετικούς οιωνούς

BORDERAU= πίνακας με memorandum που περιέχει απαρίθμηση στοιχείων                  και ντοκουμέντων

BORGHETTO= φτωχογειτονιά στο Μιλάνο όπου ζωγράφιζε ο Λεονάρντο.

BORGO NUOVO= έργο του Μπραμάντε, οικία του Ραφαήλ και του Σκιπίωνος Μποργκέζε στο Μπόργκο, περιοχή Ρώμης κοντά στην Βασιλική του Αγ. Πέτρου.      Ο ΠΥΡΓΟΣ ΒΟΡΓΙΑ συνδέεται άμεσα με τις STANZE του Βατικανού                                (βλ. την σύνδεση με FORTE BORGIANO): ονομάστηκε «Αίθουσα Πυρκαϊάς                     του Borgo» (λόγω της τοιχογραφίας του Ραφαήλ το 1516                                                         με θέμα ΠΥΡΚΑΪΑ ΤΟΥ BORGO η οποία παριστάνει την πυρκαϊά που έκαψε                   το Borgo το 1087 και δαμάστηκε από τον Λέοντα Δ´ που έκανε το σήμα                        του Σταυρού και η οποία συνδέεται με τα σχέδια του Ραφαήλ –τα εμπνευσμένα από τις ΠΡΑΞΕΙΣ των Αποστόλων– το 1516 για τους 7 τάπητες                                        της CAPELLA SIXTINA για τα Χριστούγεννα και την εργασία του                                     στο σχέδιο πρόσοψης του ΑΓ. ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ στην Φλωρεντία). Συνδέεται                        με το BORGO SAN SELPOCRO του Pierro della Fransesca, τον Τίβερη,                                   με τις προφητείες της Κυμαίας Σίβυλλας και την πέτρα όπου ανακάλυψε ο Cimabue και ο Πετράρχης τον Giotto να ζωγραφίζει. Βλ. GALLERIA BORGHESE,                     VILLA BORGHESE, TORRENUOVA, PITTORE FAMOSO, FLORA                                  αλλά και PROSPECTIVA και DOMUS AUREA.

BORSA ITALIANA: «Χρηματιστήριο της Ιταλίας», το χρηματιστήριο του Μιλάνο            το οποίο τάσσεται υπέρ της διαφάνειας των διαπραγματεύσεων και προωθεί ανεξάρτητη πορεία  μέσω δικτύωσης. Η πλατφόρμα διαπραγματεύσεων                        που προκρίνει ονομάζεται «visual trading» και  στηρίζεται στην μέθοδο                             της ηλεκτρονικής σύνδεσης.

BOTTICELLI= βαρελάκι

BREDIUS= Μουσείο στην Χάγη με Ιταλικά τοπία ορέων. Σημειώνεται                               ότι την παράδοση της τοπιογραφίας –και ειδικότερα της θαλασσογραφίας–                   του 17ου αιώνος ανανέωσε στα τέλη του 19ου αιώνος η σχολή της Χάγης.

BREVIS ESSE LABORO OBSCURUS= αν εργάζομαι ώστε να είμαι σύντομος/μικρός, γίνομαι σκοτεινός

BREVI MANU= προχείρως, αυτοσχέδια, σύντομα. Μοιάζει με το «CURRENTE CALAMO»

BRILLANTE= λαμπερά

BRINDISI= η αρχαία ρωμαϊκή πόλη η οποία αποτελεί Πύλη προς την Ελλάδα               και την Ανατολή, το νότιο άκρο της Αππιανής Οδού. Συνδέεται με τις Πύλες                 του Παραδείσου στο Βαπτιστήριο Φλωρεντίας. Βλ. DUOMO, ACTA SANCTORUM, LA FENICE και ιδίως CAPITOLINE, MATER MATUTA.

BRIOSO= με χαρούμενη καρδιά

BRONZINO FIORENTINO= υπογραφή του Ιταλού ζωγράφου εκ Μοντιτσέλλι Φλωρεντίας Agnolo Allori ή Agnolo di Cosimo ή Μπροντζίνο. Βλ. MONTICELLI.

BRUTINAE QUAESTIONES= έργο του Pierre de la Ramèe. Βλ. οπωσδήποτε                      DE INVENTIONE LIBRI TRES και COMMENTARIORUM DE RELIGIONE CHRISTIANA LIBRI QUATOR και τα 5 βιβλία των SYMBOLICARUM QUAESTIONUM.

BRUTUM FULMEN= ανεπαίσθητο, τυφλό χτύπημα, κεραυνός, κίνδυνος, απειλή. Οπωσδήποτε, συνδέεται με την φράση του Ιουλίου Καίσαρα «ΕΤ TU BRUTE?»

BUENA VISTA = MUSEO GIUSEPPINO = το αρχικό Μουσείο Ζωγραφικής                   της Μαδρίτης το 1809 ή ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ή «Ιωσήφειο Μουσείο». Σημειώνεται ότι η Μαδρίτη είχε καταληφθεί την περίοδο 1806-1814                            από τον Ναπολέοντα. Βλ. PALACIO NUEVO και PALAZZO NUOVO.

BUEN RETIRO= Μικρό Ανάκτορο στην Αγία Πετρούπολη. Σύγκρινε με PALACIO DEL BUEN RETIRO.

BURGOS= η πρωτεύουσα επί 10ου-11ου αιώνων της Παλαιάς Καστίλλης,                  κοντά στην Avila και στην SEGOVIA. Περιέχει τον Καθεδρικό Ναό                                    (έργο του 1221-1230) της SANTA MARIA με 8γωνο τρούλλο όπου βρίσκονται                  οι ανδριάντες 8 Βασιλέων καθώς και το μοναστήρι CARTUJA DE MIRAFLORES του 1441 αλλά επιπλέον και το έργο ΕΣΚΑΛΕΡΑ ΝΤΟΡΑΝΤΑ του αρχιέκτονα Ντιέγκο Σιλόε το 1524. Βλ. MIRAFLORES, SALVATIERA, SAN SALVADOR,                SAN SEGUNDO, SEGOVIA και SANTA CRUZ, CATEDRAL SANTA CRUZ, MUSEO SANTA CRUZ, COLLEGIO DE SANTA CRUZ, SANTA CROCE, PORTICO DE LA GLORIA.

BUSSOLA= η ναυτική πυξίδα

BUSTA GALLORUM= «Τάφοι των Γαλατών», περιοχή μεταξύ Ρώμης και Ραβέννας.

CABALA DEL CAVALLO PEGASEO= «Καβάλα στο άλογο του Πηγάσου», τίτλος έργου του Jordano Bruno το οποίο εκδόθηκε στην Αγγλία το 1585. Έχει μορφή                   3 διαλόγων και στηρίζεται στην DE OCCULTA PHILOSOPHIA. Συνοδεύεται                     άρρηκτα από σονέττο το οποίο αποτελεί εισαγωγή στο έργο L’ ASINO CILLENICO DEL NOLANO ως παράρτημα: Ο ΟΝΑΓΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΛΛΗΝΗΣ όπου γεννήθηκε               ο φτερωτός αγγελιοφόρος των θεών Ερμής ή ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ή ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ και πιθανόν συνδέεται με την θέση του Χριστού υπό τον αστερισμό του Κενταύρου (ως εικόνα) στο έργο SPACCIO DELLA BESTIA TRIONFANTE.                                            Το έργο CABALA DEL CAVALLO PEGASEO του Bruno έχει μορφή 3 διαλόγων Saulino-Σεβαστού-Κορυβάντη και του όνου με το όνομα Ωνορίου                                 όπου αναπτύσσεται κυρίως η θρησκεία του Bruno, διδάσκεται η μετεμψύχωση                 και η Ανάσταση και υπάρχουν αναφορές στην Ακαδημία των Πυθαγορείων               ενώ στηρίζεται στο έργο DE VANITATE SCIENTIARUM.                                          Αποτελεί αμφίσημο καλλιτεχνικό ύμνο των Μωρών του Κόσμου.                              Διδάσκει ότι η άγνοια είναι η ασφαλέστερη οδός για την σωτηρία αλλά αναφέρεται και στην μετεμψύχωση με το νόημα ότι Λόγος και Ψυχή είναι δυνατόν                              να κατοικούν εντός ενός εμψύχου ζώντος παρά σε έναν άνθρωπο                                    (με την σημείωση ότι εκ των 2, το ζώον έχει απωλέσει τα όργανα έκφρασης).                                   Και κατόπιν, τα όργανα του λόγου εξομοιώνονται με μιαν πυξίδα ή διαβήτη:                ΤΟ ΚΑΘΕ ΑΤΟΜΟ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΦΩΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ                               ΠΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΕΜΠΝΕΕΙ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΦΛΟΓΑ. ΟΛΟΙ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΠΡΟΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΟ ΜΙΑΝ ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΔΙΑΝΟΙΑ                       –ΠΝΕΥΜΑ– Η ΟΠΟΙΑ ΤΟΥΣ ΕΓΕΙΡΕΙ ΔΙΑ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ                                                         ΕΝΩ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΤΟΜΟ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ ΚΟΙΝΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΙ ΝΟΗΣΗ.                      Το έργο ολοκληρώνεται με την Αποκάλυψη του Ερμή προς τους Ακαδημαϊκούς. Εξομοιώνεται από τον ίδιο τον Bruno με το έργο του Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΝΩΕ               που είχε χαρίσει στον Πάπα Πίο Ε´:  αυτό, όμως, είναι αφιερωμένο από τον Bruno στον Επίσκοπο Savalino της CASA MARCIANO (πιθανόν, αναφέρεται στην λύση των θεμάτων περί ψυχής της φιλοσοφίας του Αριστοτέλη και στην καταγωγή                της Fraulissa Savolino –μητέρας του Bruno– βλ. την σύνδεση στην βιβλιοθήκη MARCIANA όπου τα 2 βιβλία DE MEMORIA ARTIFICIALI και REGULAE MEMORIAE ARTIFICIALIS και την σύνδεση με τα Απόκρυφα Ευαγγέλια                        σε ORATIO VALEDICTORIA και επίσης SACROBOSCO, UMILIATI,                                    DE MAGIA, GALLERIA CLEMENTINA, CAPELLA SIXTINA, FILIOQUE                      αλλά και το θέμα της Συνόδου στο COLLEGIO DEI SAVII και την σύνδεση                       με τον μοναχό Σαβοναρόλα της Φλωρεντίας). Βλ. όμως πρωτίστως την σύνδεση               με τους DIALOGHI ITALIANI (όπου ανήκουν η CABALA DEL CAVALLO PEGASEO και ο L’ ASINO CILLENICO DEL NOLANO) και ιδίως με το έργο                     με το οποίο σχετίζονται,το LA CENA DE LE CENERI. Πιθανόν, αναφέρεται παράλληλα στον Ίππο της Τροίας.

CABIDOLIO= το Καπιτώλιο Πεδίο της Ρώμης.

CABINET D’ AMATEUR= «Κυβέρνηση του Εραστή της Τέχνης», μεταφράζει               τον τίτλο της ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ του Ανακτόρου του Φονταινεμπλώ                   το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. Περιέχει αριστουργήματα των διδασκάλων   της Αναγέννησης από τις παλαιές πηγές και πρότυπα του κλασσικού πολιτισμού. Εκεί βρισκόταν αρχικά η JOCONDA του Λεονάρντο. Βλ. L’ ECOLE                                      DE FONTAINEBLEAU, PALAZZO DEL TE, CAPELLA SIXTINA, LAPIS PHILOSOPHORUM, MANERISMUS, ENTENTE, ROSSO FIORENTINO.

CABINET DES TABLEAUX DU ROY= Αίθουσα Πινάκων του Βασιλέως, βρίσκεται στο Λούβρο. Βλ. GRANDE GALERIE και PALAIS CARDINAL/ROYAL.

CADENZA= KANTENTΣΑ = αυτοσχεδιασμός του ερμηνευτή, χωρίς συνοδεία. Μετά τον Mozart, οι συνθέτες άρχισαν να γράφουν οι ίδιοι την Καντέντσα                            στα κονσέρτα τους και να μην βασίζονται στον εκτελεστή.

CADIX= Η ισπανική πόλη Κάδιξ-Cadix. Εκτός από τοποθεσία διεξαγωγής                     των περίφημων  ισπανικών τελετών και του καρναβαλιού του CORPUS CHRISTI, είναι η έδρα του OPUS DEI και της Ιεράς Εξέτασης (η Ιερά Εξέταση αντέδρασε               το 1812 στην ψήφιση του ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ                      το οποίο ωστόσο με την εξέγερση και επανάσταση του ταγματάρχη Rafael de Riego το 1820 επιβλήθηκε για να εφαρμοστεί ως ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ                      στον Βασιλιά και υπεγράφη το έτος 1820 αλλά καταργήθηκε                                            από την Ιερά Συμμαχία). Το Κάδιξ είναι, επιπλέον, η βάση των 3 ταξιδιών                       του Χριστόφορου Κολόμβου και του κατακτητή Κορτές για τον  λόγο ότι είναι, στην πραγματικότητα, οι Ηράκλειες Στήλες: την πόλη, με  το φοινικικό όνομα Γάδειρα, το αραβικό όνομα Γεζιράτ και, επίσης, γνωστή ως Γάδειρον ή Γαδίρ, ίδρυσε ο Ηρακλής μετά την νίκη του επί του  Γηρυόνη. Αναφέρεται από τον Κριτία ως «Εύμηλον» και αντιπροσωπεύει τα Μήλα των Εσπερίδων της Χώρας                         των Μακάρων (Ατλαντίδα). Στα ανοιχτά του Κάδιξ έλαβε χώρα στις 20/10/1805                η ναυμαχία του Τράφαλγκαρ. Βλ. CORTES, ALCÁZAR-AL(H)A(M)BRA αλλά ιδίως MUSEO MARES, MARE LIBERUM, ENTENTE και ACCORD.

CADIT QUAESTIO= η υπόθεση καταρρέει, το επιχείρημα αποτυγχάνει,                             δεν τίθεται θέμα περαιτέρω συζητήσεως

CA D’ ORO= «ο Οίκος του Χρυσού», Ανάκτορο της Βενετία στο CANAL GRANDE.

CAECE EST INVIDIA= ο ζήλος είναι τυφλός

CAELI ENARRANT GLORIAM DEI= αρχή του ρητού «ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΔΙΗΓΟΥΝΤΑΙ ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ, ΠΟΙΗΣΙΝ ΔΕ ΧΕΙΡΩΝ ΑΥΤΟΥ ΑΝΑΓΕΛΕΙ                   ΤΟ ΣΤΕΡΕΩΜΑ»

CAESAR= Καίσαρ

CAESAR-AUGUSTUS = «Καίσαρ-Αύγουστος», αρχαία ρωμαϊκή ονομασία                      της πόλης Zaragoza (μεταξύ Μαδρίτης-Βαρκελώνης) Ισπανίας, πρωτεύουσας                της Αραγωνίας. Βλ. LA SEO, LA LONJA, PALACIO DE AUGUSTO.

CÆTERA DESUNT= τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται (ή) τα υπόλοιπα μέλη λείπουν

CALCAS= στάχτες. Επισημαίνεται η ταύτιση με τον μάντη Κάλχα

CALCULUS= CLAVICULI = Ψηφίδα από πέτρα η οποία εχρησιμοποιείτο                        ως καρφιά σε τετράγωνες πλάκες με σχήμα σταυρού πάνω από κιονόκρανα ναών ή στον Άβακα και στα αριθμητήρια για υπολογισμούς αλλά και ως όργανο                      για τον Λογισμό, δηλ. την νόηση. Βλ. ABACUS, LIBER ABACI, CLAVIER, CLAVIS.

CALENDRIER PERPETUEL MORO INDICATEUR UNIVERSEL= «Το Αιώνιο Ημερολόγιο του 1700-1992» αναφέρει η τυπική μετάφραση για τον τίτλο                       της εφεύρεσης του Π. Ντιαμαντί στο Παρίσι.

CALENDRIER RÉPUBLICAIN= «Ημερολόγιο της Ρεπούμπλικας», πίνακας                     των 12 μηνών του έτους με το οποίο υπολογίζεται ο χρόνος στην Γαλλία. Συνοδεύεται από εικόνα γυναίκας που διαβάζει βιβλίο με γεωμετρικά σχήματα               και η οποία εκπροσωπεί την Ηθική –φέρει επιγραφή MORALE– και την οποία παρακολουθεί στην μελέτη μωρό με την μορφή φτερωτού αγγέλου. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι συνδέεται πρώτον με το λεγόμενο Ημερολόγιο του Fabre d’ Eglantine (ή Λυχνάρι του Αλλαντίν) που τέθηκε σε ισχύ την 1/1/1794, δεύτερον με το Χριστιανικό Ημερολόγιο που κατήργησε ο Ναπολέων                               μετά την Γαλλική Επανάσταση για να δείχνει την γέννηση της Δημοκρατίας                  και την έναρξη της επαναστατικής εποχής που άρχισε στις 22/9/1792                                         και, τρίτον, με την «Ρεπούμπλικα της Ουτοπίας». Βλ. DEISMUS, ASSEMBLÈE LEGISLATIVE, ASSEMBLÈE NATIONALE, ASSEMBLÈE CONSTITUANTE, COMMUNE, PALESTRINA ως προς την ένταξη της Ελληνικής λέξης «Δημοκρατία» στο Σύνταγμα της Ευρώπης και όλα τα ρητά και τις αναφορές                                           σε σχέση με Ουτοπία και Ρεπούμπλικα.

CALIGA= αρβύλα (στρατιωτικό υπόδημα) και «καλιγώνω» (εξ ου και το όνομα «Καλιγούλας» για τον επικεφαλής της θεοκρατικής μοναρχίας στον αυτοκρατορικό θρόνο Ρώμης το διάστημα 37-41 μ.Χ.).

CALLOT= το σύμπαν το οποίο δημιούργησε στην τέχνη της χαρακτικής                              ο Jacques Callot.

CÁMARA SANTA= ο τόπος των θησαυρών στον Καθεδρικό Ναό –με Πύργο– (έργα του 1388) του Oviedo Ισπανίας το οποίο είναι η πρωτεύουσα                             του πρώην Βασιλείου της Αστουρίας.

CAMBIO= το Χρηματιστήριο της Περούτζια (την οποία το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει με την λέξη ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ). Διακοσμήθηκε το 1499                         από τον Περουτζίνο με βάση τις υποδείξεις του καθηγητή Ρητορικής                                 στο Πανεπιστήμιο της Περούτζια Φραντσέσκο Ματουράντσιο ο οποίος συνέταξε τις λατινικές επιγραφές των τοιχογραφιών με θέματα θρησκευτικά και με μορφές ηρώων της Ελληνικής και Ρωμαϊκής Αρχαιότητας. Βλ. COLLEGIO DEL CAMBIO, CIBORIUM, PETRUS PERUSIUS, MONUMENTA, ERMITAGE, SEPTUAGINTA DUARUM, DE TRANSLATIONE OBELISCI VATICANI, OBELISCUS PAMPHILIUS, CΟΝΤRA HISTORIAM ARISTAE DE LXX INTERPRETIBUS DISSERTATIO, ICONOLOGIA OVERO DESCRITTIONE DELL’ IMAGINI UNIVERSALI CAVATE DALL’ ANTICHITA ET DA ALTRI LUOGHI DA CESARE RIPA PERUGINO, PETRUS LEOPOLDUS AUSTRIA AD VERBIS SUAE DECUS               ET AD INCREMENTA ARTIUM OPRIMARUM MUSEUM MEDICEUM OPERIBUS AMPLIATIS CORPSQUE AUCTIS ORDINANDUM ET SPLENDIDIORE CULTU EXORDAND CURAVIT και την MED. PETRI F. COSMI.

CAMEA GONZAGA= φύλλα όνυχα χρυσού πάνθηρα με χρυσό δέσιμο, έργο τέχνης στην Αίθουσα Θησαυρού ERMITAGE που προέρχεται από την δυναστεία GONZAGA (σημαίνει «το έπος του Θεού»). Παραπέμπουν στην Ελληνιστική Αλεξάνδρεια ή Ρώμη μετά την γέννηση του Χριστού. Συνδέονται                                               με τα 2 αριστουργήματα του 1ου αι. μ.Χ. –της αρχαίας τέχνης της Εφέσου                     στην οποία αναφέρεται και ο Απόστολος Παύλος– GEMMA CLAUDIA                           και GEMMA AUGUSTEA με δέσιμο του 17ου αιώνος (βλ. οπωσδήποτε                                το έργο του Gemma DE ARTE CYCLOGNOMICA). Το Συμβούλιο Αντίστασης                του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι συναποτελούν την ΣΑΡΚΟΦΑΓΟ ΤΩΝ ΑΜΑΖΟΝΩΝ (ελληνικό ανάγλυφο του 4ου αιώνος π.Χ.) και αυτή με την ΠΡΟΤΟΜΗ                        ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ του 4ου αιώνος π.Χ. που είναι μεν ρωμαϊκό αντίγραφο ελληνικής προτομής και ταιριάζει με το μπρούντζινο αντίγραφο                                  του 16ου αιώνος του ρωμαϊκού αγάλματος που φέρει τον τίτλο                               ΕΦΗΒΟΣ ΤΟΥ ΜΑΓΝΤΑΛΕΝΣΜΠΕΡΓΚ  αλλά ανταποκρίνεται προς το αυθεντικό ρωμαϊκό γλυπτό με μπρούντζο ΑΠΟΛΛΩΝ ΤΟΥ ΖΙΜΠΕΝΜΠΥΡΧΕΝ                            του 1ου αιώνος π.Χ. και δένεται μαζί του μέσω τηςσειράς 5 πινάκων της Δρέσδης του 1823 υπό τον τίτλο «ΠΡΩΪ ΣΤΟ RIESENGEBIRGE» του Κασπάρ Νταβίντ Φρήντριχ στο ERMITAGE. Βλ. AL SERENISSIMO SIGNOR και APOSTOLADOS.

CAMERA DEGLI SPOSI= Αίθουσα των Συζύγων, έργο του Mantegna                             στον Πύργο της Μάντουα.  Βλ. CAMERA PICTA.

CAMERA DEL TORMENTO= τα υπόγεια βασανιστήρια του PALAZZO DUCALE Βενετίας. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει την έκφραση με την έκδοση αποδείξεων και μαρτυριών και μεταφράζει «ΚΑΜΕΡΑ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ».                           Βλ. STUDIOLO, THEATRUM MUNDI, THEATRUM MEDICI.

CAMERA OBSCURA= χρησιμοποιείται από τους ζωγράφους απόψεων (vedutte) για να επιτευχθεί πιστή απεικόνιση της πραγματικότητας. Βλ. VEDUTA                        και TECHNICAE CUSIOSAE.

CAMERA PICTA= «Κάμαρα των Συζύγων», ζωγραφισμένο έργο του Mantegna   που ανοίγει στον ουρανό του διαστήματος 1465-1474 με κύκλο τοιχογραφιών              και με φανταστική απεικόνιση μνημείων από βιβλία και όπου απεικονίζεται η κόρη του τυπικού πρίγκηπα της Αναγέννησης, Μαρκησίου Ludovico Gonsaga. Στεγάζεται στην DOMUS NOVA. Βλ. STUDIOLO και CAMERA DEGLI SPOSI.

CAMPANA= «H Αθηνά», χρυσή συλλογή με χρυσή χτένα, χρυσό περιδέραιο,    χρυσό διάδημα στην Αίθουσα Θησαυρού Αρμάτων ERMITAGE: περιέχει                                     50 αγγεία, 193 αντικείμενα με μπρούντζο, 78 γλυπτά και συνδέεται                                       με την ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΤΗΣ ΤΑΥΡΙΔΟΣ του Ανακτόρου της Ταυρίδος. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΕΡΜΙΤΑΖ είναι                                 Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΩΝ ΡΟΜΑΝΩΦ οι οποίοι είχαν έμβλημα τον Δικέφαλο Αετό (δηλαδή, των Ρωμανών). Επίσης, η αίθουσα CAMPANA συνδέει                                              Λούβρο-Αγία Πετρούπολη διότι στο Λούβρο βρίσκεται η Συλλογή Καμπάνα                στην οποία ανήκει ο πίνακας του Paolo Ucello Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ (βλ. SAN ROMANO). Ειδικότερα, τα ΕΡΜΙΤΑΖ είναι 3: μικρό, παλαιό και νέο                        συν το ΘΕΑΤΡΟ ΕΡΜΙΤΑΖ. Μέσω του Θεάτρου Ερμιτάζ, συνδέονται Παλαιά Πινακοθήκη Μονάχου και Μπομπούρ.

CAMPANILE= το κωδωνοστάσιο, παραδοσιακό σημείο προσανατολισμού                       και κατεύθυνσης με θέα προς μιαν πόλη. Ειδικότερα, το κωδωνοστάσιο                              στον Καθεδρικό Ναό Φλωρεντίας με σχέδια του Giotto που εκτελέστηκαν                      από τον Andrea Pisano και έχουν θέμα τις Τέχνες και τους εφευρέτες τους. Συνδέεται με τον Κεκλιμένο Πύργο της Πίζας και την NAVICELLA,                                  τον Λέοντα Μάρκου Βενετίας (βλ. PAXTIBI), τον Πάπα Λέοντα και τον Πετράρχη.

CAMPI FLEGREI= «Φλεγόμενα Πεδία», τα Φλεγραία Πεδία στην περιοχή                         με τα ενεργά ηφαίστεια Νεαπόλεως. Βλ. AGRIGENTO.

CAMPO DEI FIORI= CAMPO DE’ FIORI = «Πεδίο των Άνθεων», βρίσκεται                   στο Palazzo Farnese της Ρώμης ενώπιον του Θεάτρου της Πομπηΐας.                            Είναι πλατεία –ανοιχτή αγορά– διάσημη για τους αποκεφαλισμούς                              που εκτελούνταν εκεί, από το 1889 (βλ. OPERE LATINE) με άγαλμα με μπρούντζο του αιρετικού φιλόσοφου Iordanus Brunus ή Giordano Bruno που γεννήθηκε                στον Βεζούβιο της Καμπανίας στο Βασίλειο της Νεαπόλεως το 1548,                           στον αστερισμό της Παρθένου: η πόλη καταγωγής του είναι η πόλη Nola                         της Ιταλίας η οποία ιδρύθηκε τον 8ο αιώνα π.Χ. (εκεί έχουν βρεθεί Ελληνικά νομίσματα και εκεί πέθανε ο Αυτοκράτωρ Αύγουστος, βρίσκεται στον Αγνό ποταμό, έναντι του Βεζούβιου, και το σπίτι του Bruno σε όρος των Απέννινων).                  Ο Bruno  από το 1563/5 ως το 1572 ήταν Δομινικανός μοναχός και από το 1572                  –το 1575 έγινε Δόκτωρ Θεολογίας και το 1576 δίδασκε αστρονομία στην πόλη Noli της Γενοβας με θέμα την «Σφαίρα», βλ. SACROBOSCO και NOLI ME TANGERE– ως το 1576 ιερέας και κήρυξ στην Μονή της Νάπολης SAN DOMENICO                        (βλ. την ανάλυση για τον Tommaso  d’ Aquino σε SAN DOMENICO MAGGIORE) αλλά αποχώρησε. Σκοπός του πλέον ήταν να διαδώσει τα μυστικά                              των εσωτερικών διδασκαλιών, της μνήμης της Αναγέννησης και της θρησκευτικής Μαγείας των ιερέων στον κόσμο. Το 1581 ο Bruno εξελέγη «Δόκτωρ Φιλοσοφίας» στο Πανεπιστήμιο της Τουλούζ (βλ. SACROBOSCO) ενώ αξιοσημείωτη είναι                     η διέλευσή του από την Γενεύη και το Καμπραί. Συνολικά, πάντως, ο Bruno αφορίστηκε από Καλβινιστές και Λουθηρανούς, φυλακίστηκε επί 8 έτη                                                  σε Νάπολη-Βενετία-Ρώμη και κάηκε στην πυρά από την Ιερά Εξέτασιν                        των Καθολικών στην Ρώμη ως αιρετικός «το έτος γέννησης του Κυρίου μας,               Ιησού Χριστού» 1600, αφού πρώτα είχε επισκεφθεί όλες τις χώρες                                    και είχε προκαλέσει σκάνδαλο σε όλη την Ευρώπη με την διδασκαλία του                   περί ενσωμάτωσης της Χριστιανικής ηθικής στην αρχαία γνώση).                 Κατηγορήθηκε κυρίως για «Δοκητισμό», δηλαδή ότι δίδασκε πως ο Ιησούς δεν είχε όντως φυσικό σώμα και ότι η φυσική παρουσία του ήταν μια πλάνη («Δόξα»).                                     Σημειώνεται, ωστόσο, ότι το θέμα του Jordano Bruno συνδέεται με το θέμα                      του Galileo Galilei αλλά και ότι το έτος 1600 δεν υπήρχε καμία επίσημη                     Καθολική θέση για το σύστημα του Κόππερνιγκ. Πάντως, ο Bruno                                      το διάστημα 1579-1586 στην Γαλλία δημοσίευσε 20 βιβλία.                                                Η καλύτερη συμπεριφορά απέναντί του υπήρξε στην Γερμανία όπου δίδαξε                      σε Marburg-Wittenberg-Brunswick. Στην Πράγα ενισχύθηκε οικονομικά                           με 300 τάληρα  από τον Αυτοκράτορα Ροδόλφο B´. To Συμβούλιο Αντίστασης               του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι σκοπός του Jordano Bruno και της γλώσσας των μύθων του είναι η ένταξη του Καθολικισμού –και ειδικά της Ιταλίας– στον Χριστιανισμό                     ως κράτος μιας θρησκείας, δηλαδή Καθολικής Ορθόδοξης, θρησκείας                             όλου του σύμπαντος. Βλ. και τις ομοιότητες με τον Francesco Pucci σε ERETICI ITALIANI DEL CINQUECENTO αλλά και με τους μύθους του Μποτιτσέλλι.

CAMPO DEI MIRACOLI= «Πλατεία των Θαυμάτων», πλατεία της Πίζας                         με κοιμητήριο και μαρμάρινα μνημεία όπου βρίσκεται ο Καθεδρικός ή Μητρόπολη της Πίζας, το Βαπτιστήριο Πίζας και ο Κεκλιμένος Πύργος της Πίζας.                             Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΠΕΔΙΟ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ». Σύγκρινε με CAMPOSANTO.

CAMPO DEL MORO= πάρκο της Μαδρίτης εις ανάμνηση της πολιορκίας                       του ALCÁZAR το 1109. Η τυπική μετάφραση αναφέρει «Πλατεία                                   του Μαυριτανού». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει                         «Πάρκο του Μωρού».

CAMPO SANTO= το «ιερό πεδίο» των εκκλησιών της Ιταλίας όπου σώζονται                   οι τοιχογραφίες των καλλιτεχνών της Αναγεννήσεως. Ειδικότερα, στο νεκροταφείο της Πίζας CAMPOSANTO –το οποίο συνδέεται με την Σχισματική Σύνοδο                   της Πίζας– βρίσκονται ρωμαϊκές σαρκοφάγοι καθώς και πληθώρα τοιχογραφιών που έχουν γίνει από τον Μποτιτσέλλι. Υπήρχε, ακόμα, το έργο του 1468-1484                  με θέμα ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ του Μπενότσο Γκοντσόλι.                     Ο μεγαλύτερος πίνακας ανήκει στον ζωγράφο εκ Φλωρεντίας Μπουφαλμάκο                 με τίτλο Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ. Τον θρύλο του CAMPOSANTO εξιστορεί ο Gherardo di Jacopo (ή «Σταρνίνα») στον πίνακα «ΘΗΒΑΪΣ» στα τέλη                             του 14ου αιώνος που βρίσκεται στην συλλογή UFFIZI. CAMPOSANTO λέγεται                 και το κοιμητήριο που βρίσκεται κοντά στην Παβία με τον πίνακα του 1731 «ΜΑΚΑΒΡΙΑ ΣΚΗΝΗ» του Alessandro Magnasco. Βλ. IL LISSANDRINO, CERTOSA DI PAVIA, CARTOUCHE, SUMMA DE DONI S. JOSEPHI, PALAZZO MEDICI αλλά και την σημασία της λέξης COMPOSANTO.

CAMPOS ET LATA PRAETORIA MEMORIA= «παλάτια μνήμης και πεδία                   του χώρου όπου βρίσκονται οι θησαυροί αρίφνητων εικόνων»,                                    έκφραση του Αγ. Αυγουστίνου για το θέμα της αποστήθισης και εκφώνησης κειμένων ώστε ο ρήτωρ να μιλά εκ των εικόνων που θεάται                                                    (η έκφραση προέρχεται από τις ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ και αφορά και τις 7 Ελευθέριες Τέχνες). Βλ. ARTES LIBERALES, DE NUPTIIS PHILOLOGIAE ET MERCURII                  και DE SIGILLIS HERMETIS ET PTOLEMAEI και την ανάλυση των SCHOLAE              IN LIBERALES ARTES σε DIALECTICAE PARTITIONES.

CANAL GRANDE= το Μεγάλο Κανάλι της Βενετίας. Συνδέεται με την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης και την μεταφορά των λογίων στην Βενετία                         καθώς και με τά έργα Τισιανού-Τιντορέττο-Τιέπολο-Γκουάρντι-Καναλέτο                   στην Βενετία. Βλ. ΑCCADEMIA DELLE BELLE ARTI, PALAZZO VENDRAMIN, CA D’ ORO αλλά και FIGURA SERPENTINATA.

CANCELLARIUS= ο γραμματεύς κοινοποίησης διαταγών από προστατευόμενη εξέδρα. Κατόπιν, ο ομιλητής από ειδική εξέδρα και στην συνέχεια εξελίχθηκε                  σε αξίωμα, π.χ. ο καγκελλάριος της Δυτικής Γερμανίας (επίσημος τίτλος                                   του πρωθυπουργού που διορίζεται από τον Αυτοκράτορα KAISER)                                     ή ο καγκελλάριος της Αυστρίας, πρίγκηπας του Metternich, επικεφαλής                           της Ιεράς Συμμαχίας και της Ομοσπονδίας Γερμανικών Κρατών.                                          Ο τίτλος «Σιδερένιος Καγκελλάριος» –με κύριο τον Βίσμαρκ–                                        σημαίνει «Πρωθυπουργός».

CANDELAIO= τίτλος κωμωδίας του Jordano Bruno το 1582,                                               δημοσιεύθηκε το 1923 στην Φλωρεντία και περιέχει στίχους από τα έργα Εράσμου ενώ κατηγορεί τους λεγόμενους «ανθρωπιστές» επειδή παρερμηνεύουν                           την προστυχιά και τις ύβρεις με το χιούμορ αλλά συνδέεται άμεσα με τα έργα                  των ποιητών Luigi Tansillo (που εμφανίζεται στην κωμωδία αυτή                                   αλλά και στο έργο DE GLI EROICI FURORI) και Ludovico Ariosto. Επιπλέον,                τον ίδιο τίτλο έχει ποίημα του Tommaso Campanella το οποίο δημοσιεύθηκε το 1622 στην Γερμανία με ψευδώνυμο το οποίο παραπέμπει έμμεσα στην 7η Σφραγίδα (Settimontano Squilla). Βλ. CHILIADES ADAGIORUM και ADAGIA                                   αλλά και την σύνδεση με CLAVIS MAGNA και CANTUS CIRCAEUS.

CANON= η λατινική απόδοση της ελληνικής λέξης «ΚΑΝΩΝ». Ο Νόμος ή το σώμα των Νόμων (βιβλίων της Γραφής, Εκκλησίας, Θεολογικής Σχολής) που θεωρούνται Θείας προελεύσεως. Οι εκκλησιαστικοί νόμοι. Μέθοδος γενικής λύσης προβλημάτων (οι Κανόνες των επιστημών (Μαθηματικών, Γεωμετρίας)                                      ή ο Γνώμων/Χάρακας που αποφασίζει την γραμμή μιας κυβέρνησης. Ο Κανών     του Πολύκλειτου. «ΚΑΝΩΝ» ονομάζεται και το μουσικό έργο το οποίο μιμείται            -με μικρές μεταμορφώσεις και παραλλαγές– την μελωδία ενός αρχικού έργου.               Βλ. PALADIO, DE ARCHITECTURA. 

CANOSSA= Πύργος κοντά στο Ρήγιο της Emilia. Είναι ο τόπος της σύγκρουσης του Πάπα (Γρηγορίου Ζ´) με τον Αυτοκράτορα (Ερρίκο Δ´) στο διάστημα                     25-27 Ιανουαρίου 1077 για το ζήτημα του φεουδαλισμού, την κυριότητα                             και την εξουσία της γης. Ο Αυτοκράτωρ είχε αφορίσει τον Πάπα το 1076                           και το 1077. Βλ. REGGIO, BASILICA EMILIA, EMILIA-ROMAGNA, ROMAGNE, MAGNA CHARTA LIBERTATUM, CONCORDAT, LIBER ABACI, ALO Y CANO. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι από τον Οίκο των Κομητών της CANOSSA έλκει την καταγωγή ο Μιχαηλάγγελος ο οποίος γεννήθηκε το 1475 στον Σατώ Καπρέζε (βλ. την σχέση Καμπρέ–Κατό Καμπρεζί-Σατώ Καπρέζε                  σε AQUA VIVA): ο Σατώ-Καπρέζε είναι Πύργος, αγροτικό αρχοντόσπιτο διακοσμημένο με οικόσημα το οποίο βρίσκεται στην Βία Μπεντακκόρντι                        στην Βαλτιμπερίνα  (η οποία συνδέεται με το περιφημολογούμενο μοντέλο ΙΜΠΕΡΙΑ του Ραφαήλ) και τόπος κατοικίας των κοινοτικών αρχόντων                        που διορίζονταν από την Φλωρεντία (όπως ο πατήρ του Μιχαηλάγγελου).

CANTABILE= μελωδικά

CANTATE DOMINO= υμνείτε τον Κύριο

CANTICA= λυρικά κομμάτια

CANTO= Άσμα, Ωδή. To γνωστότερο CANTO της Λατιν. Αμερικής είναι                        το CANTO GENERAL= Γενικό, Καθολικό, Οικουμενικό Τραγούδι του Pablo Neruda με μορφή επικής τοιχογραφίας σε πίνακα. H χώρα του BEL CANTO, όμως,                  είναι η Ιταλία. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει την οικονομική               και νομισματική («λυρική») χρήση του όρου CANTO αλλά και την Συνταγματική πτυχή, δεδομένου ότι ο Pound έγραψε Cantos με τον συμβολικό αριθμό 114.

CANTORIA= η έδρα των ψαλτών στην Μητρόπολη Φλωρεντίας, κοσμημένη                 με ανάγλυφα του Luca della Robbia, και ο εξώστης της χορωδίας.                         CANTORIE λέγονται οι 2 άμβωνες των ψαλτών, έργο του Luca delle Robbia το 1438 και του Donatello το 1439, στο Μουσείο Όπερας του DUOMO.

CANTUS CIRCAEUS= «Ύμνος της Κίρκης», έργο το οποίο δημοσίευσε                        από χειρόγραφο του Giodano Bruno το 1582 ο Jean Regnault στο Παρίσι.                     Είναι γραμμένος και προκαθoρισμένος «για πράξη κρίσης και μνήμης», αφιερωμένος στον Δούκα της Ανγκουλέμης Henry de Valois (βλ. και τις ομοιότητες με τον Λεονάρντο στο PALAZZO BELVEDERE) αλλά αποτελεί γέφυρα                            για την διασύνδεση των έργων του Bruno με τα έργα του Lulio κυρίως                               και του Pierre de la Ramée. Στηρίζεται στο έργο DE OCCULTA PHILOSOPHIA.              Βλ. την σύνδεση με το έργο του μαθητή του DE UMBRA RATIONIS ET IUDICII, SIUE DE MEMORIAE VIRTUTE PROSOPOPAEIA και με τα έργα του ιδίου                      του Bruno CANDELAIO-DE GLI EROICI FURORI και DE MORDENTII CIRCINO στους DIALOGI DUO DE FABRICII MORDENTIS κυρίως αλλά και την σχέση                 με το DE UMBRIS IDEARUM και την ASTRAEA.

CANTUS FIRMUS= δοσμένο μέλος (μουσικής). Τα μέλη και η έκτασή τους καθορίζονται στην Μουσική από την έκταση την οποία λαμβάνουν οι συλλαβές των λέξεων του κειμένου

CAPELLA= Παρεκκλήσι. Εκτός από τις 16 γνωστές ΚΑΠΕΛΛΕΣ                                              (BAGLIONI, BRANCACCI, CLEMENTINA, COLONA, CORSINI, CAPELLA DEI PIANETTI, GREGORIANA, KITZI, MEDICEA, NICOLINA, PALATICA, PAOLINA, PERUGI, CAPELLA PIETÀ, PORTINARI, SIXTINA) που έχουν κορυφαία                      την CAPELLA MEDICI, υπάρχει 1 πρόσθετη –η CAPELLA MAGNA–                              ενώ υπάρχουν και άλλες 6 ΚΑΠΕΛΛΕΣ: ΚΑΠΕΛΛΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ                        και ΚΑΠΕΛΛΑ ΤΩΝ ΑΧΡΑΝΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ με κιβώριο από τον Μπερνίνι, ΚΑΠΕΛΛΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ με ψηφιδωτό του Guido Reni, ΚΑΠΕΛΛΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ με ψηφιδωτό του Ντομενικίνο, ΚΑΠΕΛΛΑ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ με μνημείο του Πάπα Λεόντος ΙΑ´ και τον τάφο                     του Πάπα Ιννοκεντίου Η´ και η CAPELLA SAN LORENZO (βλ. DONATIO CONSTANTINI) και αρκετές άλλες μικρότερες, Ιταλικές και Ισπανικές.

CAPELLA CLEMENTINA= παρεκκλήσι στο εσωτερικό της Βασιλικής Αγ. Πέτρου με μνημείο του Πάπα Πίου Η´ και παρεκκλήσι με τον τάφο του Πάπα Πίου Ζ´. Συνδέεται στον ίδιο τόπο με τις άλλες 3  ΚΑΠΕΛΛΕΣ (COLONA-GREGORIANA-PIETÀ). Βλ. FIDES MUNDO και CLARIORA ARTIFICIUM EXCELLENTIUM OPERA και IN HONOREM PRINCIPIS APOST. PAULUS V BURGHESIUS ROMANUS και PALAZZO MATTEI DI JOVE και CIARAMONTI σε σχέση πρωτίστως με MUSEUM CLEMENTINUM-PIO CLEMENTINO-GALLERIA CLEMENTINA-ACCADEMIA CLEMENTINA

CAPELLA COLONA= παρεκκλήσι στο εσωτερικό της Βασιλικής Αγ. Πέτρου                   με πίνακα με τον Άγ. Λέοντα εναντίον του Αττίλα. Συνδέεται στον ίδιο τόπο                     με τις άλλες 3  ΚΑΠΕΛΛΕΣ (CLEMENTINA-GREGORIANA-PIETÀ).                               Βλ. SACRA STELIS CORONA, EPOS HESPERIS, FIDES MUNDO και PALAZZO MATTEI DI JOVE και IN HONOREM PRINCIPIS APOST. PAULUS V BURGHESIUS.

CAPELLA GREGORIANA= παρεκκλήσι του 1500 στο εσωτερικό                                        της Βασιλικής Αγ. Πέτρου με τοιχογραφίες της Παναγίας Βοηθού                                          και μνημείο του Πάπα Κλήμεντος ΙΓ´. Συνδέεται στον ίδιο τόπο με τις άλλες 3  ΚΑΠΕΛΛΕΣ (COLONA-CLEMENTINA-PIETÀ). Υπάρχει, ωστόσο,                                  και η ΚΑΠΕΛΛΑ ΤΟΥ ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ στο Valladolid Ισπανίας.                                   Βλ. αρχικά COLLEGIO DE SAN GREGORIO και μετά FIDES MUNDO,                           CLIVUS CAPITOLINUS και IN HONOREM PRINCIPIS APOST. PAULUS V BURGHESIUS ROMANUS και PALAZZO MATTEI DI JOVE και VILLA MEDICI-VILLA MEDICIS και PIAZZA DEI CINQUECENTO.

CAPELLA KITZI= παρεκκλήσι του Κόμη του Παλατίνου, τραπεζίτη των Παπών και της Σιέννας Agostino Kitzi (1465-1520) του Μεγαλοπρεπούς,                                          ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης 20.000 ψυχών. Έχει μοντέλο το ΠΑΝΘΕΟΝ                               και έχει ψηφιδωτά με βάση τα σχέδια του Ραφαήλ από το 1512-3: αποτελεί                     τον τάφο του Ραφαήλ. Εξάλλου, στην ιδιοκτησία του Agostino Kitzi ανήκει                       το Ανάκτορο FARNESE (Φαρνεζίνα) της Ρώμης το οποίο διακοσμήθηκε                        από τον Julio Romano και τον Ραφαήλ και το οποίο συνδέεται με το θέμα                         του Ηλιοδώρου και του Ναού της Αντιοχείας. Σημειώνεται ότι Κόμης                               του Παλατίνου υπήρξε και ο Πομπήϊος Όκκο (1483-1537) και ο Φρειδερίκος                      Γ´ της Αυστρίας. Βλ. πρωτίστως ROTONDA, AQUA VERGINE, ROMA QUADRATA, PIAZZA MINERVA, ATLANTICA. Ακολούθως, δες την σχέση CAPELLA SIXTINA-MADONNA SIXTINA-CAPELLA KITZI με βάση τους ναούς TEMPIO DELLA MAGNA MATER και TEMPIO MALATESTIANO και το τρίπτυχο TONDO PITTI-TONDO DONI-DOMUS AUREA.

CAPELLA MAGNA= «Μεγάλο Παρεκκλήσιο». Στα θεμέλιά της –το 1477– ξεκίνησε    η ανέγερση της CAPELLA SIXTINA.

CAPELLA MEDICEA= παρεκκλήσι των Μεδίκων. Ανήκει στην CAPELLA MEDICI. Βλ. MUSEUM MEDICEUM, VILLA MEDICEA, VILLA MEDICI, VILLA MEDICIS, ERMITAGE.

CAPELLA MEDICI= «Άγιος Λαυρέντιος της Φλωρεντίας»,                                          Βασιλική του SAN LORENZO, ναός του Αγίου Λαυρεντίου. Θεωρείται ο καθρέφτης ολόκληρης της Ιταλίας, η είσοδος βρίσκεται μπροστά στο Ιερό και παρουσιάζει εικόνα κλειστού δωματίου ναού με εικόνα από ψηλά (βλ. AUTRE MONDE).                               H πρόσοψη έγινε από τον Μιχαηλάγγελο με εντολή του Πάπα Λέοντος Ι´                       (κάτι το οποίο συνδέεται με την ακύρωση του Μαυσωλείου-Τάφου του Ιουλίου Β´ από τον Μιχαηλάγγελο, την στέψη του Μνημείου του Επιταφίου                                          του Ιουλίου Β´ με στέμμα το οποίο ενεπνεύσθη ο Μιχαηλάγγελος από το DUOMO και την παράλληλη διακόσμηση του θόλου της CAPELLA SIXTINA                                   από τον ζωγράφο Πέτρο Ματθαίο Σερντέντι ντ’ Αμέλια).                                  Περιέχει το παρεκκλήσι των Μεδίκων CAPELLA MEDICEA και τους 4 Τάφους               των Μεδίκων: Juliano και Lorenzo Medici, Juliano δούκα του Νεμούρ                                  (η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΝΕΜΟΥΡ υπεγράφη από τον Ερρίκο Γ´ της Γαλλίας                         τον Ιούλιο του 1585 για να αναστείλει και να παραδώσει στον Καθολικό Συνασπισμό, που εμπνεόταν από την Ισπανία και τον Πάπα Σίξτο Ε´,                             τις ελευθερίες των Ουγενότων και κατέστρεψε την Αναγέννηση στην Γαλλία)                 και Lorenzo δούκα του Ούρμπινο με στολές Ρωμαίων πολεμιστών.                                 Στον Ναόν αυτόν υπάρχει ΤΟ ΝΕΟ ΣΚΕΥΟΦΥΛΑΚΙΟ ΤΟΥ ΑΓ. ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ καθώς και τα 4 αγάλματα του Λυκόφωτος και της Αυγής (τα 2 αγάλματα συμβολίζουν το θέμα ΣΚΕΨΙΣ) καθώς και της Νύχτας η οποία εμπνέεται                        από το αρχαίο άγαλμα του BELVEDERE και της Ημέρας η οποία συνδέεται                      με τις 2 Αποκαλύψεις της ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ το 1512 και το 1541                                     (τα 2 αγάλματα συμβολίζουν το θέμα ΔΡΑΣΙΣ): είναι έργα του Μιχαηλάγγελου              την περίοδο 1526-1533. Βλ την σύνδεση με τα θέατρα Ημέρας & Νύχτας                         και το THEATRUM ORBI στο κεφάλαιο DE THEATRI ORIENTALIS                              ET OCCIDENTALIS DESCRIPTIONE του έργου του Fludd UTRIUSQUE COSMI, MAIORIS SCILICET ET MINORIS, METAPHYSICA, PHYSICA ATQUE TECHNICA HISTORIA. H εκτίμηση του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι αφενός ότι συνδέουν την Αψίδα της Ρώμης SEPTIZONIUM του Σεπτιμίου Σεβήρου με την Ζωφόρο του Παρθενώνος και την PIETÀ, αφετέρου συνθέτουν τα μάτια Γολιάθ του «ΔΑΥΪΔ» του Μιχαηλάγγελου και συνδέονται με τα έργα                                           του Jacopo della Quercia. Βλ. πρωτίστως την σχέση με AQUA VIVA, CONSORTIUM και τα έργα του Bruno. Επίσης, βλ. ιδίως SANTA MARIA DELLA CARMINE και CAPELLA SIXTINA και μετά MADONNA SIXTINA, MADONNA NEL PRATO, CAPELLA MEDICEA, ROMANUS PONT MAX. και όλες                            τις αναλύσεις περί εμψύχωσης αγαλμάτων.

CAPELLA NICOLINA= «Παρεκκλήσι του Νικολάου», βρίσκεται στο Μέγαρο Βατικανού και συνδέεται συμβολικά με το θέμα της Ρητορικής (βλ. STANZE).                                  Κτίστηκε επί Πάπα Νικολάου Ε´ (1147-1455). Ο Πάπας Νικόλαος Ε´ κάλεσε εκεί τον BEATO ANGELICO ο οποίος φιλοτέχνησε το έργο Η ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ                 ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ το έτος 1453. Δες οπωσδήποτε την τριγωνική σχέση CAPELLA NICOLINA-SAN SACRAMENTO-AQUA VERGINΕ με την CAPELLA PAOLINA ειδικά ως προς την Άλωση της Κωνσταντινούπολης.

CAPELLA PALATICA= Παλατίνο Παρεκκλήσιο στο Βασιλικό Ανάκτορο                        του Παλέρμο Σικελίας. Στον τρούλο απεικονίζεται «Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ». Περιέχει ψηφιδωτά της Παλαιστίνης. Συνδέεται με την CEFALU                                         και το ΜΟΝ(T)REALE. Βλ. DOMINUS DEUS.

CAPELLA PAOLINA= παρεκκλήσι του Παύλου Γ´ στην Εκκλησία της Ρώμης αφιερωμένη στον Νικόλαο Ε´, έργο του Σανγκάλο του Νεώτερου το 1540, κατασκευή του Πόντσιο αλλά φιλοτεχνημένη από τον BEATO ANGELICO,                     με τοιχογραφίες του Guido Reni και με τις νωπογραφίες –2 τοιχογραφίες–                      του Μιχαηλάγγελου το διάστημα 1542-1550  (έργο συνοδευόμενο από ειδική μελέτη περίπου του 1550) ως τελευταίο ζωγραφικό έργο του, μετά την Αποκάλυψη                         της Δευτέρας Παρουσίας: Ο ΠΑΥΛΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΔΑΜΑΣΚΟΥ (ή) ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ                                     ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ καθώς και ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ                     που βασίζονται σε εκτέλεση των 6 σχεδίων του. Βλ. πρωτίστως την επιγραφή                IN HONOREM PRINCIPIS APOST. PAULUS V BURGHESIUS ROMANUS                     και κυρίως την σύνδεση με CAPELLA NICOLINA, SAN SACRAMENTO,                   κατόπιν συζευκτικά AQUA VERGINE-AQUA PAOLA, δες ακόμα την σύνδεση Παύλου Γ´-Παύλου Δ´-Παύλου Ε´ σε ASYLUM, PALLAZO MATTEI DI JOVE, PALAZZO NUOVO και ακολούθως PIAZZA MINERVA, PORTA                               DI SAN SPIRITO και MICHAELAGELUS BONAROTUS. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι υπάρχει άμεση διασύνδεση της CAPELLA PAOLINA                  με τα έργα του SAN ROMANO (δες την ένωση IOANNES ACUTUS EQUES BRITTANICUS DUX ET REI MILITARIS: PAULI UGELI OPUS και PAOLO UGELLI OPUS) αλλά επιπλέον παρατηρείται η άμεση διασύνδεση –υπεράνω όλων–                         με την GALLERIA BORGHESE.  

CAPELLA PERUGI= παρεκκλήσι στην SANTA CROCE Φλωρεντίας                                   με τοιχογραφίες του Giotto για το θέμα ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ                     ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ. Συμπληρώνουν τους κύκλους των έργων του Giotto                       στην Πάδοβα και στην Ασσίζη.

CAPELLA PORTINARI= παρεκκλήσι στην Βασιλική του Αγίου Ευστόργιου                στο Μιλάνο, έργο του 1468, κοσμημένη από τον Λομβαρδό Βιντσέντζο Φόπα                 για τον τραπεζίτη Πιτζέλο Πορτινάρι. Βλ. οπωσδήποτε BEATRICE, BEATA BEATRICE D’ ESTE, SANTA MARIA NUOVA και SANCTUS BENEDICTUS.

CAPELLA SIXTINA= CAPILLA SIXTINA = Παρεκκλήσι του Βατικανού, «παρεκκλήσι του Σίξτου», έργο της περιόδου 1477-81, οικοδομήθηκε το 1480                      με εντολή του Πάπα Σίξτου ή Σίστου Δ´ –τον τάφο του οποίου ανέλαβε                               ο Πολλάϊόλο, δες και το έργο MADONNA SIXTINA του Ραφαήλ– ενώ στις πηγές καταγράφεται και το όνομα του Καίσαρα ντα Σέστο (μαθητή του Leonardo). Αντίγραφο των καλυμμένων από το Βατικανό σκηνών της CAPELLA SIXTINA αποτελεί το γυψογράφημα του Fontainebleau (βλ. L’ ECOLE                                               DE FONTAINEBLEAU, ROSSO FIORENTINO, MANERISMUS). To παρεκκλήσι                     της CAPELLA SIXTINA εγκαινιάστηκε τον Δεκαπενταύγουστο του 1483. Είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, με έναστρο θόλο και εξώστη χορωδίας. Τα αποκαλυπτήρια του έργου ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ του Μιχαηλάγγελου έγιναν στην Αγία Τράπεζα της CAPELLA SIXTINA την 31/10/1541 (βλ. οπωσδήποτε SANTA MARIA DELLA CARMINE και CAPELLA MEDICI). H CAPELLA SIXTINA συνδέεται με τα φύλλα της βελανιδιάς (η βελανιδιά είναι σύμβολο οικοσήμου                   της Ρώμης και του Πάπα, έμβλημα του οίκου Ντέλλα Ρόβερε και συγκεκριμένα      των 2 Παπών-μελών του οίκου, Σίστου Δ´ και Ιουλίου Β´).                                                 Η διακόσμηση του θόλου της έγινε από τον ζωγράφο Πέτρο Ματθαίο                         Σερντέντι ντ’ Αμέλια σύμφωνα με ένα μεσαιωνικό πρότυπο που παρίστανε                     τον γαλάζιο ουρανό γεμάτο λαμπρά αστέρια: συνδυάζεται                                                     με την παράλληλη ακύρωση του Μαυσωλείου-Τάφου του Ιουλίου Β´                                   με την στέψη ταυτόχρονα  από τον Μιχαηλάγγελο του Μνημείου του Επιταφίου              με στέμμα που ενεπνεύσθη από το στεφάνωμα του θόλου του DUOMO                            καθώς και από την ταυτόχρονη διαμόρφωση της πρόσοψης του Βασιλικού Ναού του Αγίου Λαυρεντίου Φλωρεντίας (βλ. SACRA STELIS CORONA, CAPELLA MEDICEA, CAPELLA MEDICI). Ο Μιχαηλάγγελος είχε αρχικά τοποθετήσει 9 σκηνές χωρισμένες σε 3 μέρη στην κεντρική ζώνη του θόλου της CAPELLA SIXTINA που έδειχναν τους λεγόμενους «ΓΙΓΑΝΤΕΣ» της SCALA DEI GIGANTI, δηλαδή 6 Σίβυλλες και 8 Προφήτες με αναπαραστάσεις του Θεού Πατρός                       και με βάση τις ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ (που συνδέονται                  με την ΒΙΒΛΟ ΤΟΥ ΡΑΦΑΗΛ. Κρίσιμη είναι, άρα, η σημασία της τοιχογραφίας                Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ στην CAPELLA SIXTINA, διότι συνδέεται                      με το ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ του Ραφαήλ και με την ΒΙΒΛΟ ΤΟΥ ΡΑΦΑΗΛ                  και με το σύνολο των έργων PIETÀ, LA PIETÀ, PIETÀ PALESTRINA, PIETÀ AVIGNON, PIETÀ RONDAMINI, CAPELLA PIETÀ, IMAGO PIETATIS,                           AVE GRATIA PIETA DOMINUS TECUM, INSTITUTO DELLA PIETÀ                              μέσω των 2 επιγραφών ΙTALIA NOVA (ITALIA ARTIUM STUDIORUMQUE PLENA SEMPER EST HABITA)-ITALIA ANTIQUA και με το θέμα της δημιουργίας της Ακαδημίας Φλωρεντίας (βλ. PALESTRINA, SAN MARCO, SAN GIOVANNI                 IN FIORE, CONVENTO DEGLI ANGELI) καθώς και με τα σχέδια Ραφαήλ του 1516 για τα Χριστούγεννα της CAPELLA SIXTINA (βλ. BORGO NUOVO)                                 και την εργασία του στο σχέδιο πρόσoψης του ΑΓ. ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ                                 στην Φλωρεντία. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί υψίστης σημασίας την μελέτη του προγράμματος του Κλήμεντος Ζ´ σε συνδυασμό με τα περιεχόμενα                 της ΑΙΘΟΥΣΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ στην CAPELLA SIXTINA: βλ. το ρητό LAVACRUM RENASCENTIS VITAE και την σημασία της DONATIO CONSTANTINI σε σχέση με την επιγραφή QUO DISTINCTU DIVINITATIS MENTIS MAGNITUDINE CUM EXERCITU SUO TAM DE TYRANNO QUAM DEO MNI EIUS FACTI – ONE UNO TEMPORE IUSTIS REMPUBLICA MULTUS EST ARMIS ARCUM TRIUMPHIS INSIGNEM DIO AVIT. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. (βλ. HARMONIA, DE HARMONIA MUNDI) θεωρεί ότι η CAPELLA SIXTINA αναφέρεται στον Σίξτο υπό την έννοια ότι αυτή εκπροσωπεί                             την ζωγραφική  της περιόδου του 1600 ενώ συνδέεται με την 16η πραγματεία                   του CORPUS HERMETICUM (βλ. HERMETICA, CRATER HERMETIS, DEFINITIONES) και τις 16 Συνόδους του Τριδέντο για την Ιερή Τέχνη, σημειώνονται εξάλλου οι υπεράνω των 16 ΚΑΠΕΛΛΕΣ αλλά και οι 16 συντεχνίες  της Φλωρεντίας και τα 16 σχέδια του Ραφαήλ που αναφέρονται  στην ιστορία              της προδοσίας της Φλωρεντίας αλλά και η σύνδεση με τους 16 Πύργους                 του (EL) ESCORIAL, τους 16 κίονες της ROTONDA του ΠΑΝΘΕΟΝ και τα 16 τόξα της CÓRDOBA αλλά ότι συνδέεται και με το έργο του ζωγράφου Γιαν Σιξ                      (βλ. ECCE HOMO, NATURE MORTE) και τις 16 ακτίνες του Ήλιου της Βεργίνας που συνθέτουν την STANZA DI ELIODORO (AIΘΟΥΣΑ ΗΛΙΟΔΩΡΟΥ)                            του Ναού της Ιερουσαλήμ. Δίπλα στην CAPELLA SIXTINA, βρίσκονται                            η CAPELLA PAOLINA, το Παρεκκλήσιο Πίου Ε´, η SALA REGIA και η SALA DUCALE (σύνδεση με SCALA REGIA). Βλ. πρωταρχικώς AVE VIRGINEI FLOS,              το τρίπτυχο DOMUS AUREA-ΤΟNDO DONI-TONDO PITTI και ιδίως MADONNA SIXTINA, SALONE SISTINO, SIXTINA VIA, CAPELLA MAGNA, CAPELLA KITZI, ROTONDA σε σχέση με τους ναούς TEMPIO DELLA MAGNA MATER-TEMPIO MALATESTIANO, τον τίτλο ROMANUS PONT MAX και τα έργα OBELISCUS PAMPHILIUS-DE TRANSLATIONE OBELISCI VATICANI.

CAPILLA DE SAN JUAN= παρεκκλήσι του CATEDRAL DEL TOLEDO                            με θησαυρούς. Βλ. SAN JUAN DE LOS REYES.

CAPILLA MAYOR= παρεκκλήσι στον Καθεδρικό Ναό της Majorca                                 (του 12ου–16ου αιώνων) με 2 πρόναους (βλ. ALMOINA & MIRAMAR),                              με θησαυροφυλάκιο με βωμό του 1346 και την σωρό του Βασιλέως Ιακώβου Β´               ο οποίος πέθανε το 1311. Βλ. LA LONJA, TORRE DEL ORO και την σχέση                       με την PLAZA DE ORIENTE, την PLAZA MAYOR και την LEGENDA MAYOR.

CAPILLA REAL= παρεκκλήσι στον Καθεδρικό Ναό της SANTA MARIA                         DE LA ENCARNATIÓN σε AL(H)A(M)BRA-ALCÁZAR. Βλ. PALAZZO REALE, MON(T)REALE και PALACIO REAL.

CAPITANEUS= κυβερνήτης (διοικητικό βυζαντινό αξίωμα). Πλοίαρχος, οπλαρχηγός, αρχηγός ενόπλου σώματος. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι η λέξη σημαίνει αυτόν που διαθέτει χάρισμα στην ομιλία.                   

CAPITIS DEMINUTIO= η ελάττωση των δικαίων του πολίτη, ρωμαϊκή ορολογία

CAPITOLINE= κτίριο στο Μουσείο Καπιτωλίου της Ρώμης (βλ. MUSEO CAPITOLINO). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει                                         ότι στον Καπιτωλίνο λόφο Ρώμης πιστεύεται ότι ένας από τους ναούς                            ήταν ο Ναός του Αγνώστου Θεού που ίδρυσε ο Αύγουστος –όταν άκουσε                   από μαντείο την αόριστη προφητεία για τον θριαμβευτή Χριστό– στον τόπο                   όπου είδε να εμφανίζεται (με ζωγραφιά Μπαρόκ) μια γυναίκα με Βρέφος                   και ο οποίος, απευθυνόμενος στην Αγία και Ιερά Τράπεζα όπου καθόταν αυτή, είπε την φράση ECCE ARA PRIMOGENITI DEI-«Ιδού, άρα, οι πρόγονοι του Θεού» καθώς στον ναό βρισκόταν ξύλινο άγαλμα του Βρέφους ενώ στο εσωτερικό του              ο ταφόλιθος του Donatello και παρεκκλήσι του Αγ. Βερναρδίνου. Βλ. PALACIO      DE AUGUSTO, SAN DOMENICO MAGGIORE, DUOMO, ERMITAGE, NOVGOROD, GALLERIA PALATINA, BAROQUE. Το Συμβούλιο Αντίστασης                 του Ο.Η.Ε. καταθέτει την εκτίμηση ότι η υπόθεση συνδέεται με την Εκκλησία                 του Ιησού στην Ρώμη (βλ. IL GESÙ) που είναι έργο του Μπαρότσι                                     με βάση τα σχέδια του Αλμπέρτι και οι ζωγραφιές είναι του Μπατσίτσια                        αλλά και με την σαρκοφάγο της Αγ. Ευλαλίας στην Ισπανία (βλ. SANTA CRUZ, CATEDRAL SANTA CRUZ, MUSEO SANTA CRUZ, COLLEGIO DE SANTA CRUZ, SANTA CROCE, VERA CRUZ) και κυκλικά με το θέμα των 3 έργων                               LUPA CAPITOLINA-CAPITOLINE-MATER MATUTA («Η ΕΤΡΟΥΣΚΑ ΜΗΤΕΡΑ ΜΕ ΤΟ ΒΡΕΦΟΣ»). Επιπλέον, το θέμα συνδέεται με την DEMONSTRATIO MAXIMI ON CITUDINIS STEALLE VENERIS CAPITULUM, δηλαδή το άγαλμα Κανόβα για την Αφροδίτη (βλ. GALLERIA BORGHESE και PALAZZO PITTI)                ως πλανήτη σε πλανιμετρικό σχήμα με Καπιτώλιο.

CAPO DELLA TERRE= ο «Κύριος της Γης», ο γηραιότερος ιερέας στην αστρική πόλη του Ήλιου των ιταλικών ουτοπιών.

CAPO DI MONTE= Ανάκτορο στο όρος Καποντιμόντε με θέα τον κόλπο                      της Νεάπολης. Πρόκειται για το Νέο Μουσείο Νεαπόλεως το οποίο αποτελεί έδρα της Πινακοθήκης της Νεάπολης με έργα από εκκλησίες και μονές                                        και το όλο συγκρότημα είναι αφιερωμένο στην θρησκευτική τέχνη. Ανήκει στους οίκους Βουρβώνων-Ανζού αλλά αποτελεί κληρονομιά για τον οίκο Φαρνέζε. Περιέχει την συλλογή του καρδιναλίου Στεφάνου Βοργία καθώς και το Βασιλικό Εργαστήριο Πορσελάνης το οποίο ιδρύθηκε από τον οίκο Βουρβώνων                        (βλ. PALAZZO DEGLI STUDI). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει    ότι η έκφραση αφ’ εαυτής σημαίνει «Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ»                               και συνειρμικά «Ο ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ».

CAPO D’ ISTRIA= χερσόνησος της Ίστριας στην περιοχή Καποντίστρια                       κοντά στην Τεργέστη στην Αδριατική θάλασσα (βλ. JULIA VENEZIA).                                  Η περιοχή αποτελεί θέμα των έργων του Ντε Κίρικο. Εξάλλου, συνδέεται                             με τον Ιωάννη Καποδίστρια και το εξαιρετικά σημαντικό υπόμνημα                             του Οκτωβρίου 1818 για την δημιουργία της ALLIANCE SOLIDAIRE στο συνέδριο του Aix-La-Chapelle (βλ. ENTENTE) και τα σχέδιά του στην Βιέννη που συνδέονται με τα σχέδια των Ρήγα-Βερν-Σκωτ. Εξάλλου, η έννοια CAPO D’ ISTRIA μεταφράζεται ποιητικά «ΗΓΕΤΗΣ ΤΟΥ ΟΙΣΤΡΟΥ». O Ιωάννης Καποδίστριας              στην Αγία Πετρούπολη έγραψε τις μελέτες: «ΠΕΡΙ ΙΤΑΛΙΑΣ», «ΥΠΟΜΝΗΜΑ              ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ» (για την Ελλάδα), «ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ», «ΥΠΟΜΝΗΜΑ                               ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ» (εκδόθηκε                                  στην Θεσσαλονίκη το 1973), «ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ                        ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗΝ» και υπόμνημα το οποίο υπάρχει στο αρχείο του Ιωάννη Βαπτιστή Θεοτόκη στην Κέρκυρα. Στην Ελβετία έγραψε την μελέτη «ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ». Υπάρχει η πολύ σημαντική ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΠΙΖΑΣ το 1821 (δημοσιεύθηκε                                              μαζί με ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ του 1821                         στην Αθήνα το 1956). Το 1826 έγραψε  το υπόμνημα με τον τίτλο                       «ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΙΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΟΥ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑΣ                                        ΑΠΟ ΤΟΥ 1798 ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ 1822» (το οποίο εξεδόθη το 1940 στην Αθήνα                     από τον Μ.Θ. Λάσκαριν ως «ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ»). Επίσης, υπάρχουν οι «ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑΙ, ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑΙ                                         ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΑΙ, ΓΡΑΦΕΙΣΑΙ ΑΠΟ 8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1827 ΜΕΧΡΙ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1831» οι οποίες εκδόθηκαν στην Αθήνα το 1841. Υπάρχουν, τέλος,                                   μια σειρά υπομνημάτων, οι ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ ΙΩΑΝΝΟΥ Α. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ                              και τα ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ καθώς και το Αρχείο Καποδίστρια                             στην Κέρκυρα. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι στην Ιταλία υπάρχει η λεγόμενη SOCIETÀ ISTRIANA «για την ανάμνηση της αρχαιολογίας            και της ιστορίας της πατρίδος μας».

CAPO D’ OPERA= αριστούργημα ή γελοίο, κωμικό έργο

CAPUT MUNDI= «πρωτεύουσα του κόσμου» αναφέρει η τυπική μετάφραση                  ως χαρακτηρισμός για την Ρώμη. «ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» λέει η μετάφραση               του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε.

CAPRICIOSO= ιδιοτρόπως, παράξενα

CAPRIOLO= Ζαρκάδι (είναι το έμβλημα του καλλιτέχνη Domenico Capriolo                        ο οποίος υπέγραφε με τον τίτλο DOMINICUS).

CAPUT MORTUUM= η κεφαλή του θανάτου, άχρηστο κρανίο, υπόλειμμα

CARATIUS= ο οίκος των 3 ζωγράφων που θεωρούνται οι δημιουργοί του ηρωϊκού τοπίου, αυτοί οι οποίοι έδωσαν στο Μπαρόκ στοιχεία της Αρχαιότητας                             και της κλασσικής Αναγέννησης, των ζωγράφων Καρράτσι: Annibale,                         Agostino (θεωρητικός, διανοούμενος, συντάκτης μαθημάτων προοπτικής                                        και αρχιτεκτονικής, με διαλέξεις για θέματα ιστορίας και μυθολογίας)                                   και Ludovico o ιδρυτής): έδρα της Ακαδημίας Μπολώνια                                                      –ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ή ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ                                   ή ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ή ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΤΩΝ DESIDEROSI το 1582                        ή ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΤΩΝ INCAM(M)INATI το 1590. Διάδοχός τους υπήρξε ο Guido Reni και πιο σημαντικοί μαθητές οι Domenicino, La Franco, Albani. Η Σχολή αυτή αντιδρά και τάσσεται εναντίον του μανιερισμού ενώ κηρύττει την επιστροφή                των σπουδών της ζωγραφικής στην φύση και στα αρχαία κλασσικά πρότυπα                  ως βάση της καλλιτεχνικής δημιουργίας και μάλιστα με σκοπό την ανανέωση                της ζωγραφικής (κατά το παράδειγμα των μεγάλων Δασκάλων του 16ου αιώνος), την επιστροφή στις κλασσικές βάσεις της ζωγραφικής –στην μελέτη                                  εκ του φυσικού– καθώς και την δημιουργία εικόνων για την ενσάρκωση                         της ιδανικής ομορφιάς κατά την εμφάνισή της (ο Γκαίτε που έγραψε το ποιητικό έργο DIE NATUR έλεγε: «Η ομορφιά είναι μια εκδήλωση των απόκρυφων                νόμων της φύσης, οι οποίοι χωρίς την εμφάνισή της θα παρέμεναν                           αιώνια κρυμμένοι»). Βλ. NATURALE, MONDE IDÉAL.

CARDO= μηχανισμός θύρας. Από την λέξη αυτή προήλθε η θεά                                        του οικιακού Πανθέου των Πατρώων Θεών, της υγείας και των θυρών Κάρδεα            η οποία ισοδυναμεί με την θεά Εστία και τις Εστιάδες Παρθένες που φυλούσαν               το Ιερόν Πυρ ή Άγια Φωτιά των ναών και αν αυτές δεν έμεναν αγνές εφ’ όρου ζωής κι έσβηνε η θέρμη τους, τις έθαβαν ζωντανές. Το θέμα συνδέεται                         με τα Προπύλαια του Παρθενώνος και τις πύλες Παραδείσου, Άδη, Γιβραλτάρ αλλά και την ποίηση του Γρυπάρη ως αποκωδικοποίηση κρυπτογραφημάτων.            Βλ. PATRIA POTESTAS και την εκπλήρωση όλων των ρητών περί Πατρίδος.

CARICATOR= χαμάλης, βαστάζος, όνος (αυτή είναι και η αρχική έννοια                       από την οποία προήλθε η λέξη «καρικατούρα», κωμικό σχέδιο σε ελληνικά αγγεία                      και ρωμαϊκές τοιχογραφίες που αργότερα χρησιμοποιήθηκε σε εφημερίδες).

CARITA= το τάγμα του Αγ. Ιερωνύμου. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΧΑΡΙΣ» και συνδέει την έκφραση με τις ΧΑΡΙΤΕΣ Χριστού                            και Μποτιτσέλλι. Βλ. PAX ROMANA, IMPERUM ROMANUM, EMILIA-ROMAGNA, ROMAGNE, SAN ROMANO, ROMANA FIDES, SANT’ ARCANGELO DI ROMANIA και το νόημα των ρητών LA CARITA, CARITAS ROMANA, TONDO BARTOLINI.

CARITAS ROMANA= η έκφραση συνδέεται με την Αδελφότητα της CARITA,              τις πράξεις ελέους (που αποτελεί π.χ. η ταφή των νεκρών, η παροχή πόσης, τροφής) και με το έργο των Julio Romano-Mantegna για τον Καίσαρα.                               Βλ. PALAZZO DEL TE, DOMUS NOVA, NOVUS CAESAR, STUDIOLO, MANERISMUS, PAX ROMANA, IMPERUM ROMANUM, EMILIA-ROMAGNA, ROMAGNE, SAN ROMANO, ROMANA FIDES, SANT’ ARCANGELO                            DI ROMANIA και τον ειρμό των εκφράσεων LA CARITA, CARITA και TONDO BARTOLINI.

CAROSELLO= θεατρική παράσταση η οποία παρουσιάστηκε το 1634 για λόγους γάμου στο αμφιθέατρο του PALAZZO PITTI εμπνευσμένη από το έργο «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ» του Τορκουάτο Τάσσο.                            Από την έκφραση αυτή προκύπτει το «CARROUSEL» και το CARROUSEL                        DU LOUVRE. Βλ. L’ ORFEO FAVOLA IN MUSICA, DIALOGI, GERUSALEMME LIBERATA, IL RE TORRISMONDO, MALO MORI QUAM FOEDARI, RONDOMONDO, ORLANDO FURIOSO και όλες τις σημειώσεις –με αρχή                     την CITTÀ DEL SOLE– για το έτος 1634.

CARREGI= Έπαυλη των Μεδίκων στην εξοχή με παρεκκλήσι, τόπος άνθησης                της τέχνης της Φλωρεντίας καθώς και των ιδεών του Νεοπλατωνισμού.                      Είναι η έδρα-κέντρο της Νεοπλατωνικής Ακαδημίας για την σκέψη και την μελέτη και μετάφραση των Ελληνικών και των Λατινικών κειμένων. Το όραμα του κόσμου που πηγάζει από αυτόν τον συνδυασμό είναι η συμφιλίωση της κλασσικής                        και της χριστιανικής κουλτούρας στο Αναγεννησιακό όραμα. Στις 7 Νοεμβρίου κάθε έτος διεξαγόταν εκεί συμπόσιο προς τιμήν του Πλάτωνος. Βλ. VILLA CARREGI, ACCADEMIA DI CARREGI, MONTECAVALLO, PALAZZO MEDICI, AUTRE MONDE.

CARPE DIEM MINIMUM CREDULUS POSTERO= Νέμου την ημέρα, άρπαξέ την, απόλαυσέ την, ζήσε το σήμερα, βελτίωσε τον χρόνο και να αφήνεις λίγα                           για την επόμενη. Φράση του Ορατίου. Σύμφωνα με την μετάφραση του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε., το «CARPE DIEM» πρέπει να ερμηνεύεται «καρποφόρησε τον Θεό».

CARTA DI VENEZIA= «Χάρτης της Βενετίας» ή «Διεθνής Χάρτης Αποκατάστασης της Βενετίας»  ο οποίος αναφέρει ρητά ότι τα μνημεία είναι ζωντανά και αποτελούν μαρτυρίες της παράδοσης των λαών. Εξεδόθη το 1964 από το Διεθνές Συνέδριο Αρχιτεκτόνων και Ειδικών Ιστορικών Μνημείων.

CARTA EUROPE= Χάρτης της Ευρώπης (αντεστραμμένος), οδικός ταξιδιωτικός χάρτης του Μάρτιν Βαλντζεεμίλερ το 1520.

CARTAGENA= Καρθαγένη, η Νέα Καρχηδόνα.

CARTHAGO= η πόλη της Καρχηδόνας. Συνδέεται με τον λαό των Φοινίκων                 και των Ελλήνων. Αξιοσημείωτη η φράση με την οποία έκλεινε κάθε φορά                   τις ομιλίες του ο Κάτων: «ET PRAETER EA CENSEO CARTHAGO DELENDA EST» («Κατόπιν αυτών, σκέφτομαι ότι πρέπει να καταστραφεί η Καρχηδόνα»).

CARTONE= τελικά προσχέδια πραγματικού μεγέθους τα οποία αποτελούσαν                  σε φύλλα χαρτιού τον καμβά για την μεταφορά του περιγράμματος μιας μορφής                           ή ζωγραφικής σύνθεσης στην επιφάνεια ενός έργου (σε πίνακα ή τοιχογραφία)             και χρησίμευαν στην ερμηνεία ιερών κειμένων.

CARTOUCHE= το περίγραμμα των ονομάτων των Βασιλέων και των Βασιλισσών της Αιγύπτου. Συνδέεται με τα πορτραίτα Φαγιούμ. Στην Στήλη της Ροζέττας αναφέρονται χαραγμένα τα ονόματα Κλεοπάτρας και Πτολεμαίου. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει το θέμα με τις μονές των Καρθουσιανών.                        Βλ. CERTOSA, CASSIS DE DIJON και ROSETTA.

CASA CANONICA= Εκκλησιαστικό Μουσείο της Βαρκελώνης, στην θέση δικαστικού μεγάρου. Βλ. CATEDRAL SANTA CRUZ, MUSEO MARES, PLAZA                 DEL REY.

CASA DE LA DIPUTATION= έδρα της τοπικής κυβέρνησης της Βαρκελώνης                  του 15ου αιώνος. Βλ. CASA DEL ARCEDIANO, CASA CANONICA, CASA MILA, PALACIO DE LA DIPUTACIÓN, DISPUTÀ DEL SANTISSIMO SACRAMENTO, DISPUTÀ.

CASA DE LA MONEDA= το αρχαίο Νομισματοκοπείο της SEGOVIA                               στην αριστερή όχθη του ποταμού ERESMA: εκεί κατασκευάζονταν                                 όλα τα Ισπανικά νομίσματα από το 1730. Συνδέεται με την VERA CRUZ.

CASA DEL ARCEDIANO= το κτίριο 15ου αιώνος των αρχείων Βαρκελώνης. Συνδέεται με τον CATEDRAL SANTA CRUZ. Βλ. CASA DE LA DIPUTATION, CASA CANONICA, CASA MILA, MUSEO MARES, PLAZA DEL REY.

CASA DEL GRECO= o Οίκος του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου στο Τολέδο,                   περιέχει το MUSEO DE EL GRECO. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «Ο ΟΙΚΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ».

CASA DEL LABRADOR= Ανάκτορο του 1803 μέσα στην καρδιά του δάσους                   με πλατάνια ύψους 30 μ. και με διακόσμηση στυλ LOUIS XVI, βρίσκεται                           κοντά στο Βασιλικό Ανάκτορο του ARANJUEZ κοντά σε Μαδρίτη-CÓRDOBA.                 Για την Εκκλησία Σαν Πασκουάλ του ARANJUEZ ο ζωγράφος Tiepolo φιλοτέχνησε 7 πίνακες με θέμα ΑΜΩΜΟΣ ΣΥΛΛΗΨΗ ή ΑΣΠΙΛΟΣ ΣΥΛΛΗΨΗ για σειρά ιστοριών της Παλαιάς Διαθήκης με βάση το πρότυπο Μουσείου Βιτσέντσα και το σχέδιο του Λονδίνου ενώ το σύνολο του έργου αυτού                     συνδέεται με όμοιο κύκλο εργασιών του μαθητή του, Jacobo Robusti Tintoretto                και του γιου του, Battista Robusti, με θέμα 7 σκηνές της Παλαιάς Διαθήκης.                    Βλ. ROCAILLE, MADEME VETO, LA GRANJA, VERSAILLES, VILLA MEDICIS, VILLA MEDICI, ALCÁZAR και PRADO.

CASA DE PILATOS= «ο οίκος των ναυπηγών-πλοηγών της Σεβίλλης                                  για την οδήγηση πλοίων από την θάλασσα στο ποτάμι» αναφέρει                                            η τυπική μετάφραση. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει:                               «ΟΙΚΟΣ ΤΟΥ ΠΙΛΑΤΟΥ».

CASA ERCOLANI= Μουσείο στην Μπολώνια, αναφέρει η τυπική μετάφραση.               Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΟΙΚΟΣ ΤΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ» (HERCULANEUM είναι η πόλη Ηράκλεια ή Ηράκλειον δίπλα στην Πομπήΐα)                  και «ΟΙΚΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ».

CASA MEDICI= o Οίκος των Μεδίκων ο οποίος έχει σύμβολο οικοσήμου                       την Πορτοκαλιά. Σε σπουδή για την CASA MEDICI βασίζονται το χαρακτικό ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ και ο πίνακας Ο ΑΛΧΗΜΙΣΤΗΣ του Τζοβάνι Στραντάνο το 1570.               Βλ. LAPIS PHILOSOPHORUM.

CASA MILA= το αριστούργημα της λεγόμενης «Νέας Τέχνης». Κτίριο του Antonio Gaudi στην Βαρκελώνη. Συνδέεται με την CHIESA DELLA SAGRADA FAMILIA                 και την CASA BATTLO. Βλ. πρωτίστως LE MERCURE DE FRANCE, ARS AMANDI                               και ARS NOVA αλλά και CASA DEL ARCADIANO, CASA CANONICA,                        CASA DE LA DIPUTATION.

CASINA= οικίσκος στους κήπους του Βατικανού ο οποίος ανήκει                                  στον Πάπα Πίο Δ´ στο Βατικανό. Θεωρείται αριστούργημα του Μανιερισμού.                Βλ. MANERISMUS.

CASITA DEL PRINCIPE= Μουσείο του 1772 μπροστά από το (EL) ESCORIAL.

CASSIS DE DIJON= «Η απόφαση έκδοσης της Ντιζόν». Πρόκειται για μιαν νομική υπόθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σχετικά με την εισαγωγή στην Γερμανία ενός γαλλικού οινοπνευματώδους ηδύποτου ποτού και με σημασία για τις σχέσεις                             των Ευρωπαϊκών εταιρειών με τα εθνικά κράτη και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.                            Η φράση κυριολεκτικά σημαίνει «υπόθεση της Ντιζόν» ενώ ηχητικά «υπόθεση               της απόφασης», δηλαδή μπορεί να αναφέρεται σε θέματα αρνησικυρίας                             ή ομοφωνίας. Ωστόσο, λαμβάνει άλλην νοηματοδότηση διότι η DIJON                            είναι η έδρα του Αυτοκρατορικού Αετού του Ναπολέοντος –εκεί υπάρχει                        από το 1845 στο Μουσείο Καλών Τεχνών το χαρακτηριστικό                                                    της Ρομαντικής γλυπτικής έργο σε χαλκό του François Rude (1784-1855)                                                           O AYTOΚΡΑΤΟΡΙΚΟΣ ΑΕΤΟΣ ΦΥΛΑΚΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ–                                                    και είναι ο τόπος των 2 ομιλιών του Ρουσσώ στην Ακαδημία της DIJON.                                                         Η DIJON βρίσκεται κοντά στην Αβινιόν που ήταν παλαιότερα η έδρα του Πάπα  και του Πετράρχη: η Αβινιόν είναι το Ανάκτορο Παπών, έδρα του Πάπα                       μετά το 1309 που έγινε το Σχίσμα στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία,                                    έχει την Σχολή Ζωγραφικής της Αβινιόν η οποία χρησιμοποιεί το φως                               για την ενοποίηση προσώπων-χώρου και εκεί βρίσκεται η μονή Καρθουσιανών που είναι κέντρο παραγωγής της ζωγραφικής της Βουργουνδίας                                          –ο πιο γνωστός είναι ο πίνακας του Ενγκεράν Quarton (Καρτόν, και όχι Σαροντόν) «PIETÀ ΤΗΣ ΑΒΙΝΙΟΝ»– και η μονή η οποία συνδυάζει τον πολιτισμό της Αβινιόν και της Σιέννας. Σύμφωνα με την πράξη ίδρυσης, είναι ο ΟΙΚΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ (βλ. τον πίνακα του 1798 «Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ» στο Λούβρο του Ισπανού ζωγράφου Χουάν ντε Μιράντα, ο οποίος απεκατέστησε στο σκευοφυλάκιο του παρεκκλησίου του Ανακτόρου ALCÁZAR της Μαδρίτης και τον πίνακα «ΑΔΑΜ ΚΑΙ ΕΥΑ» του Τισιανού ο οποίος επλήγη από πυρκαϊά το 1734) και συνδέεται με την επικύρωση του Κανόνα του Τάγματος των Φραγκισκανών προ του 1147 (οι οποίοι αφενός υποστηρίζουν την Άμωμο Σύλληψη, αφετέρου θεωρούν ότι η ζωγραφική κάνει την πίστη εύληπτη                           ακόμα και στους πιο αγράμματους) και με βάση την τριάδα των έργων τέχνης              «Ο ΑΕΤΟΣ ΤΟΥ ΣΙΖΕΡ»-«Ο ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ»-«ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΛΟΥΒΡΟΥ». Ειδικά για το έργο «Ο ΑΕΤΟΣ ΤΟΥ SUGER» γίνεται αναφορά σε GRAND DESSEIN, ARS NOVA, UFFIZI. Βλ. επιπλέον CARTOUCHE, CERTOSA, CONTRAT SOCIAL και NAVICELLA, SAN GIOVANNI IN FIORE, TRADITIO LEGIS, UNAM SANCTAM: Το πιο σημαντικό είναι ότι εδώ ενώνονται                                  LEGENDA MAIOR-LEGENDA SECUNDA-LEGENDA SANCTORUM-LEGENDA AUREA. Βλ. SANCTA SANCTORUM, ACTA SANCTORUM, TRINITA DEI MONDI και CONCORDI LUMINE MAIOR, CONCORDIA AUGUSTA.                                             Βλ. οπωσδήποτε ALCÁZAR.

CASTELLO DEI GONZAGA= «Κάστρο του οίκου Gonsaga», σύμπλεγμα                       στην Μάντουα των κτιρίων PALAZZO DUCALE-CASTELLO SAN GIORGIO-CORTE NUOVA.

CASTELLO DEL BUON CONSIGLIO= Φρούριο του Τριδέντου/Τρέντο στις Άλπεις, περιβάλλεται από χάνδακα. Είναι κτισμένο από πρίγκηπες-επισκόπους                           που κυβερνούσαν την περιοχή επί 8 αιώνες. Διαθέτει Μουσείο με νωπογραφίες                του 16ου αιώνος και Καθεδρικό Ναό του 13ου αιώνος. Βλ. BENEDICTUS DOMINUS, INDEX LIBRORUM PROHIBITORUM.

CASTELLO ROSO= το Κάστρο της Ωραίας («Ωριάς») στην πόλη Κάρυστο                   της Εύβοιας (η λέξη «Κήρυστος» σημαίνει πετεινός και απεικονίζεται                              στα νομίσματα του «κοινού της Καρύστου») ενώ Κάστρο της Ωριάς υπάρχει                  και στην περιοχή του Μωριά –στα Καλάβρυτα– ακριβώς πάνω από το Μνημείο και την Εκκλησία των εκτελεσθέντων του 1943. Το Συμβούλιο Αντίστασης                     του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το θέμα συνδέεται με το Υδραυλικό Ωρολόγιο                               του Ανδρόνικου Κυρρήστου (βλ. «DE ARCHITECTURA», «DE PRIVILEGIIS RUSTICORUM», «DE RE RUSTICA», «STYL RUSTIQUE», «RUSTICO»,                               LINGUA LATINA RUSTICA σε συνδυασμό με την Πομπηΐα) και με το Κάστρο               της Ακροκορίνθου που προστατεύει το φέουδο του Μωριά.                                       Βλ. REGNO DI MOREA BELVEDERE, DE ARCHITECTURA σε συνδυασμό                       με BASILICA, AD SANCTOS, ΑCTA SANCTORUM, BASILICA JULIA, JULIA VENEZIA, COLONIA JULIA CORINTHUS, COLONIA LAUS JULIA CORINTHIENSIS, VILLA JULIA, FORUM JULIUM και ENTENTE.

CASTELLUM SISMONDUM= το Κάστρο του Ρίμινι των μέσων του 15ου αιώνος για τον οίκο Μαλατέστα, οχυρό του Μεσαίωνος από τον Alberti με βάση σχέδιο του 1448. Διαθέτει την λεγόμενη «CAPELLA DEI PIANETTI» και Ναό (βλ. TEMPIO MALATESTIANO, DE PICTURA, EPOS HESPERIS και LEGENDA AUREA-LEGENDA SANCTORUM-LEGENDA SECUNDA-LEGENDA MAIOR).                             Βλ. CONCORDI LUMINE MAIOR.

CASTIGAT RIDENTO MORES= διορθώνει με το γέλιο τα ήθη, αναφέρεται                         σε γ´ πρόσωπο αλλά υπάρχει και υπόνοια αττικής σύνταξης.

CASTILLA DE BELVER= φρούριο με πύργο, έργο του 13ου αιώνος στην Majorca. Βλ. BELVEDERE, PALAZZO BELVEDERE, VILLA BELVEDERE, TORSO BELVEDERE.

CASTRICUM= περιοχή της Ολλανδίας όπου ήταν κρυμμένα τα έργα Βαν Γκογκ  την εποχή του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου. 

CASTRUM= η Ρωμαϊκή Πόλη (και) η πόλη LUXOR της Αιγύπτου.

CASUS BELLI= πράξη, περίπτωση, αφορμή πολέμου                                                       η οποία δικαιολογεί τον πόλεμο και την προκήρυξη πολέμου. Διαφέρει από την CAUSA BELLI

CATACUMBAS= «παρά την κύμβην», σε κοίλον, κοιλότητα, κατακόμβη,                   υπόγειο Χριστιανικό κοιμητήριο όπου γίνονταν οι Χριστιανικές λειτουργίες                       για την Ανάσταση: στις Χριστιανικές Κατακόμβες ζωγραφίζονταν σκηνές                       του Ευαγγελίου ή των Ομηρικών Επών και σε αυτά τα σχέδια Χριστιανικών Βασιλικών στηρίζονταν οι πρώτες Εκκλησίες. Όσον αφορά τις Χριστιανικές σαρκοφάγους στις Κατακόμβες της Ρώμης, στο άρθρο «ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΥΠΟ ΤΟ ΕΔΑΦΟΣ» του Όργουελ αναφέρεται ότι «η Γαλλία                  δεν διαθέτει κανέναν ολόκληρο έρεβος τόσο αβυσσαλέο όσο εκείνο κοντά                   στην Τεργέστη, μέσα στο οποίο θα μπορούσε κανείς να βάλει ολόκληρη                           και ακέραια την Ρωμαϊκή Καθεδρική Εκκλησία του Αγίου Πέτρου».                                 Στην περίπτωση αυτή, θεωρείται ότι οι πίνακες είναι ορυκτά επί των βράχων, πολύτιμοι λίθοι του Βασιλείου της Φαντασίας: σε αυτούς τους συλλογικούς μύθους, όμως, που απεικονίζουν την επιφάνεια μιας χώρας στηρίζονται ολόκληρα έθνη.              Βλ. την διασύνδεση  με τις τοιχογραφίες των σπηλαίων και των υπόγειων βράχων: ACHRADINA, VIA LATINA, POLULI, RES GESTAE, CUBICULI, ALTAMIRA, ABU SIMBEL, GIBRALFARO, CAVO D’ ORO.

CATALOGUS CODICUM ASTROLOGORUM= «Κατάλογος Αστρονομικού Κώδικα» του Ε.Τ. Withington του Κολλεγίου Balliol  με γλωσσάρι του C.T. Harley Walker.

CATEDRA= η Καθέδρα.

CATEDRAL DEL TOLEDO= «Καθεδρική του Τολέδο», μεταφράζει το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. Πρόκειται για τον Γοτθικό Καθεδρικό Ναό του Τολέδο, έργο της περιόδου 1227-1493 που κτίστηκε με τρούλλο BAROQUE στην θέση μεγάλου μωαμεθανικού τεμένους που μετετράπη τον 16ο αιώνα σε Εκκλησία:                στο εσωτερικό της υπάρχει Ιερό με βωμό ζωγραφισμένο από τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο όπου βρίσκεται επίσης το έργο του Η ΤΑΦΗ                                              ΤΟΥ ΚΟΜΗΤΟΣ ΟRGAΖ (συνδέεται με το ιερό της Σαρτρέζ της GRANADA,                         με το Βασιλικό Παρεκκλήσι της GRANADA, με τον βωμό του Καθεδρικού Ναού    LA SEO της Βαλένθια και με τον L’ ALTARE DEL TRANSPARENTE στο Τολέδο).               H CATEDRAL DEL TOLEDO διαθέτει από την περίοδο 1418-1450 τους 3 πρόναους, εκ των οποίων ο ένας είναι η PUERTA DE LOS LEONES (σύγκρινε              με PATIO DE LOS LEONES σε ALCÁZAR-AL(H)A(M)BRA και με PUERTA ANTIGUA DE BISAGRA, PUERTA NUEVA DE BISAGRA στο TOLEDO καθώς και                             με την PUERTA DEL SOL Μαδρίτης). Βλ. CRISTO DE LA LUZ, (LA) GIRALDA, CÓRDOBA αλλά κυρίως το παρεκκλήσι CAPILLA DE SAN JUAN.

CATEDRAL NUEVA= «Νέα Καθεδρική», μεταφράζει το Συμβούλιο Αντίστασης    του Ο.Η.Ε. το όνομα του τελευταίου Γοτθικού κτιρίου (1500-1773) της Ισπανίας               το οποίο βρίσκεται στην Salamanca Ισπανίας, δίπλα στην CATEDRAL VIEJA.                  Βλ. και MIRAFLORES.

CATEDRAL SANTA CRUZ= SANTA EULALIA= Καθεδρικός Ναός στο υψηλότερο σημείο της αρχαίας Βαρκελώνης. Στην κρύπτη περιέχει αλαβάστρινη σαρκοφάγο στην οποία πιστεύεται ότι βρίσκονται τα λείψανα της Αγ. Ευλαλίας (βλ. PORTICO DE LA GLORIA, BURGOS, MIRAFLORES και την ανάλυση της CAPITOLINE). Ανηγέρθη το 1298 στην θέση παλαιότερης Ρωμανικής Εκκλησίας (βλ. ALTAMIRA). Συνδέεται με το ALCÁZAR, με την CASA DEL ARCEDIANO,                                            με την CASA CANONICA, με το νοσοκομείο της SANTA CRUZ του Τολέδο                   των 15ου-16ου αιώνων (έργο –με σκάλα– του ντε Έγκας μεταξύ 1504 και 1514                   που καταστράφηκε το 1936) καθώς και  με το TEMPLO DE LA SAGRADA FAMILIA. Βλ. υπεράνω όλων SANTA CRUZ, MUSEO SANTA CRUZ, COLLEGIO DE SANTA CRUZ, SANTA CROCE.

CATEDRAL VIEJA= «Παλαιά Καθεδρική» μεταφράζει το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. το όνομα του Ρωμαϊκού οικοδομήματος του 12ου αιώνος                             στην Salamanca Ισπανίας το οποίο διαθέτει τον πύργο TORRE DEL GALLO. Βρίσκεται δίπλα στην CATEDRAL NUEVA. 

CATOPTRUM METEORUM/METEORA GRAPHICUM= «Γραφικό Κάτοπτρο               των Μετεώρων», μεταφράζει το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. τον πίνακα              με το Τετραγράμματον Όνομα του Θεού (DEUS) στο κέντρο του Ηλίου,                                        τις 10 σφαίρες του ουρανού και των πλανητών και τις 9 ιεραρχίες των Αγγέλων όπως περιέχονται στο έργο METEOROLOGICA COSMICA του Robert Fludd. Προστίθεται, μάλιστα, η επιγραφή ENSOPH SEU DIVINITATIS INFINITUDE               (δηλ. αναφορά στην ΑΠΕΙΡΗ ΘΕΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΝΣΟΦΟΥ). O πίνακας συνδυάζεται με 2 πίνακες που λειτουργούν παράλληλα με τον πρώτο,                    βλ. UTRIUSQUE COSMI, MAIORIS SCILICET ET MINORIS, METAPHYSICA, PHYSICA ATQUE TECHNICA HISTORIA. Ωστόσο, το ΚΑΤΟΠΤΡΟ                            ΤΩΝ ΜΕΤΕΩΡΩΝ, σύμφωνα με την εκτίμηση του Συμβουλίου Αντίστασης                  του Ο.Η.Ε., ταιριάζει απόλυτα με την απεικόνιση του Κατόπτρου και του Θεού         στο εξώφυλλο του έργου του Athanasius Kircher ARS MAGNA LUCIS                            ET UMBRAE (!) Βλ. DE UMBRIS IDEARUM και NON VELAT UMBRA DIEM.     

CAUDAM OBTERERE/CAUDAN JACTA RE POPELLO= κουνάει την ουρά                  στον όχλο, τον κολακεύει

CAUSA BELLI= αιτία πολέμου. Διαφέρει από το CASUS BELLI

CAUSARUM COGNITIO = επιγραφή στην οροφή της Αίθουσας της Υπογραφής (STANZA DELLA SEGNATURA) η οποία βλέπει προς την τοιχογραφία                               Η ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ του Ραφαήλ το 1511 και συνοδεύεται                                        –ως τριάδα– από τις επιγραφές DIVIRARUM NOTITIA και NUMINE AFFLATUR. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει ως αδιαίρετο τριάδα                                 τα ρητά «ΓΝΩΣΙΣ ΤΩΝ ΑΙΤΙΩΝ», «ΔΙΑΙΡΕΣΙΣ ΤΩΝ ΣΗΜΕΙΩΣΕΩΝ», «ΟΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΠΝΟΗ» ώστε να περιέχει την έννοια της ονοματοδοσίας                αλλά και της νομισματικής πολιτικής, τα ενώνει με τα σχέδια Ραφαήλ-Λεονάρντο (βλ. PALAZZO DEI PRINCIPI-PALAZZO BELVEDERE, VILLA BELVEDERE                 και DISPUTÀ) και με τα έργα πληροφοριών ή λειτουργίας ή όπερας («NOTIZIA                D’ OPERE DEL/DI DISSEGNO», «NOTIZIE DEI PITTORI», «NOTIZIE DI OPERE DEL DISEGNO») του Michiel για τα έργα Τζορτζόνε σε σχέση με τις NOTIZIE                DE’ PROFESSORI DEL DISEGNO του Baldinucci για τα έργα των Rosa-Dali                      και το CABINETTO DEI DISEGNI DELLE STAMPE του THEATRUM MEDICI                και τα ερμηνεύει σε ενότητα με το Βυζαντινό ρητό «ΔΕΧΟΥ ΤΑ ΠΑΡΟΝΤΑ                   ΚΑΙ ΜΑΘΩΝ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑΝ», εκτιμά ωστόσο ότι συνδέεται με το έργο ο ΔΙΑΣ             του G. Sibilla (βλ. VEROSPI) αλλα κυρίως ΤΟ ΜΑΥΣΩΛΕΙΟ                                          ΜΕ ΤΗΝ ΣΑΡΚΟΦΑΓΟ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ: ο παλαιοχριστιανικός ναός                           της Αγίας Κωνσταντίας εντός των Κατακομβών είναι κυκλικός, με τα λείψανα               του σώματός της. Από πάνω του, ο ναός της Αγίας Αγνής εκτός των τειχών, έργο του 342. Βλ. την ανάλυση για την Σαρκοφάγο της Κωνσταντίας σε PALAZZO BELVEDERE, CORRIDOI, PIO CLEMENTINO, MUSEO CLEMENTINO                              και ως προς την Ανατολική όψη του ανοίγματος του ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ. Σημειώνεται από το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. ότι με ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ των ετών 1414-1417 αίρεται το Δυτικό Σχίσμα και ότι Η ΕΙΡΗΝΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ επετεύχθη το 1183 και σήμανε την αναγνώριση                            από τον Αυτοκράτορα και τον Βασιλιά της απελευθέρωσης και των δικαιωμάτων των Ιταλικών κοινοτήτων και ενώσεων. Επίσης, σημειώνεται ότι η Λίμνη                         της Κωνσταντίας ονομάζεται Μέερσμπουργκ και είναι ο τόπος καταγωγής                   του ζωγράφου ο οποίος φιλοτέχνησε ΤΟ ΠΟΛΥΠΤΥΧΟ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ και την ΕΣΧΑΤΗ ΚΡΙΣΗ, του Stephan zu Köln, θεωρούμενου                       ως Stephan Lohner, το όνομα του οποίου αποκάλυψε ο Dürer (εξ ου και η έκφραση «τέρας του Λοχνές»). Βλ. LAPIS PHILOSOPHORUM-ΙΜΑGO ERASMI-APOCALIPSIS FIGURIS –και ειδικά για το θέμα της Αποκάλυψης της 31/10/1512 την SANTA MARIA DELLA CARMINE– και οπωσδήποτε την σχέση και επαφή               με την DISPUTÀ και την DISPUTÀ DEL SANTISSIMO SACRAMENTO). Βλ. ακόμα LIBER PONTIFICALIS, FORTE BORGIANO, IUS SUUM UNICUIQUE TRIBUIT, SANTA MARIA NUOVA.

CAUSA SINE QUA NON= Η τυπική μετάφραση την ταυτοποιεί με τα ρητά «CONDITIO SINE QUA NON», «SINE QUA NON» ως προς την σημασία «ΕΚ ΤΩΝ ΩΝ ΟΥΚ ΑΝΕΥ»                                 και την θεωρεί «θεμελιώδη σύμβαση». Ωστόσο, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. χωρίς να διαφοροποιείται –δηλαδή,                        την θεωρεί πράγματι αυτό που λένε, «σύμβαση»– επισημαίνει ότι κανονικά σημαίνει «ρήτρα» ή «αιτία άνευ της οποίας δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ένα αποτέλεσμα».                       Για τον λόγο αυτό, διασυνδέει το ρητό με την αφαίρεση της κλείδας των νόμων                 στην ΡΗΤΡΑ ΔΟΜΙΤΙΟΥ ΟΥΛΠΙΑΝΟΥ και στις στήλες Ηρακλέους. Επίσης, συνδέει την CAUSA με το Πρώτο Κινούν («PRIMUM NOBILE»). «Ρήτρα» είναι, κανονικά, η συνθήκη ή ο νόμος που γράφεται σε στέρεα ύλη. Αρχικά, μεταδιδόταν από στόμα σε στόμα. Αργότερα, πήρε την μορφή έγγραφης συνθήκης συμμαχίας, ειδικά την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων. Η πρώτη ρήτρα αναφέρεται ως «ΜΕΓΑΛΗ ΡΗΤΡΑ» των χρησμών του Μαντείου Δελφών στην νομοθεσία Λυκούργου της Σπάρτης. Οι πιο αρχαίοι νόμοι που αναφέρονται για την πολιτεία γενικά είναι του Ζάλευκου. Στην Θεολογία –βλ. τις σημασίες και την ανάλυση των λέξεων «DETERMINISMUS»                                     και «INDETERMINISMUS»– μπορεί η έκφραση CAUSA SINE QUA NON                           να χρησιμοποιείται για να αποδείξει ότι αφού κάθε αποτέλεσμα έχει την αιτία του, σύμφωνα με την αρχή της Αιτιότητας, τότε δεν μπορεί να υπάρχει                           δημιούργημα χωρίς δημιουργό: αποτελεί την «Κοσμολογική Απόδειξη»                                                     (της ύπαρξης) του Θεού. Μια από τις λύσεις όλων των παραδόξων ταυτόχρονα δίδει η λεγόμενη                       «σύλληψη του αιτίου, δηλ. του νόμου»! Δεν είναι τυχαίο ότι ο Emile Durkheim, ο οποίος θεωρούσε ότι σκοπός                              της έρευνας είναι η ανεύρεση της αιτίας που προκαλεί ένα γεγονός, είναι αυτός                     ο οποίος καθιέρωσε την «Κλασική Κοινωνιολογική Σχολή» και εισήγαγε                              στις επιστήμες την έννοια της «ΑΝΟΜΙΑΣ».

CAUSA SUI= αιτία εαυτού, αίτιου του εαυτού.

CAUSE CÉLEBRE= νομική υπόθεση ή δίκη που εγείρει ενδιαφέρον

CAVE, DOMINUS VIDET= «Προσοχή, ο Κύριος βλέπει» ή «Προσοχή,                               ο Παντοκράτωρ βλέπει», επιγραφή στον τάφο του Χριστού στον πίνακα                       του Ιερώνυμου Μπος ΤΑ 7 ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ 4 ΕΣΧΑΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ στο PRADO Μαδρίτης, πίνακας ο οποίος συνοδεύεται                                 από τους κύκλους με τους τίτλους «Η δημιουργία του κόσμου», «Οδοιπόρος», «Θεοφάνια» και την ενότητα «Επιφάνεια» της Νέας Υόρκης σε συνδυασμό                       με τα έργα Μπος στην Βιέννη, όπου ξεχωρίζει στην Ακαδημία BILDENDEN KUNSTE Βιέννης το ΤΡΙΠΤΥΧΟ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ. Αξίζει να σημειωθεί              ότι στην Μαδρίτη βρίσκεται η Μονή του Σαν Χερόνιμο Ελ Ρεάλ. Βλ. SIGÜENZA.

CAVEA PRIMA= o χώρος των Συγκλητικών στο πρώτο κοίλον του Θεάτρου

CAVEAT EMPTOR= ας προσέχει ο αγοραστής, αυτός αναλαμβάνει το ρίσκο

CAVEANT CONSULES NE QUID DETRIMENTI RESPUBLICA CAPIAT= ΕΧΟΥΝ ΓΝΩΣΗ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ (ή) ΕΧΟΥΣΙΝ ΤΗΝ ΓΝΩΣΙΝ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ (ή) Αγρυπνούν οι φύλακες (ή) Ας προσέχουν οι ύπατοι μήπως υποστεί βλάβη η Πολιτεία. Σύσταση της Ρωμαϊκής Συγκλήτου προς τους υπάτους για την ανάδειξη δικτάτορα με σκοπό την λήψη μέτρων προστασίας της Πολιτείας και ειδικά του Ρεπουμπλικανικού Πολιτεύματος στο Καπιτώλιο. Βλ. CONSULES και DEMONSTRATIO MAXIMI           ON CITUDINIS STEALLE VENERIS CAPITULUM.

CAVENDO TUTUS= έσω ασφαλής χρησιμοποιώντας μέτρα προφυλακτικά

CAVIA APEREA= το ινδικό χοιρίδιο

CAVO D’ ORO= το ακρωτήριο Καφηρεύς ή Κάβο-Αράπης στην Εύβοια.                      Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί εξίσου ορθές τις μεταφράσεις «Ακρωτήριο του Χρυσού» και «Σπήλαιο του Χρυσού». Βλ. και CASTELLO ROSO, ABU SIMBEL, ALTAMIRA, CATACUMBAS, CUBICULI, POPULI.

CEDANT ARMA TOGAE= Ας υποταχθούν τα όπλα, να ενδώσουν στην τήβεννο. Ρητό του Κικέρωνος, σύμφωνα με τον Πλούταρχο. Σημαίνει υποταγή                            της στρατιωτικής εξουσίας στην πολιτική. Βλ. και τα ρητά περί νόμων και αρμάτων σε σχέση με την Τροία, το Ίλιον, τον Αχιλλέα και το άρμα του Ήλιου.

CEFALU= Καθεδρική Εκκλησία της Κεφαλής στο Παλέρμο Σικελίας, ναός χωρίς τρούλλο με ψηφιδωτά του 12ου αιώνος. Στην αψίδα του ιερού στον Καθεδρικό Ναό Τσεφαλού βρίσκεται «Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΩΡ» ενώ σώζεται το λεγόμενο «ΨΗΦΙΔΩΤΟ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ. Η Τσεφαλού Σικελίας είναι η ελληνική πόλη Κεφαλή/Κεφαλάδιον/Κεφαλούδιον, εστία Ελληνο-Βυζαντινού πολιτισμού. Συνδέεται με την CAPELLA PALATICA και το ΜΟΝ(T)REALE. Βλ. DOMINUS DEUS.

CENSOR= κήνσωρ, κήνσος. Φόρος εκτίμησης περιουσίας. Εννοεί τον τιμητή                     ο οποίος χωρίζει τους πολίτες ανάλογα με την περιουσία τους σε τάξεις. Το αξίωμα θεσπίστηκε το 319 π.Χ. με πρόταση των Πατρικίων, αφού είχε καταργηθεί                      η Αρχαία Βασιλεία Ρώμης. Πιο γνωστός τιμητής ήταν ο Κάτων και o νομικός Άππιος Κλαύδιος ο Tυφλός ή Caecus από τον οποίο –το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί δεδομένο– ότι γεννήθηκε το ρητό «Η Δικαιοσύνη είναι τυφλή».

CENSOR MORUM= λογοκρισία ηθών

CENTRE CULTUREL= Πολιτιστικό Κέντρο, υλοποιήθηκε βάσει μελέτης                        του εργολάβου Renzo Piano και με πρότυπο την κληρονομιά του Κονσταντίν Μπρανκούζι. Συνδέεται με Μπομπούρ και με το «Μουσείο του Ανθρώπου».                   Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι η έκφραση μπορεί                                  να χρησιμοποιείται γενικότερα με την έννοια της «Εστίας Πολιτισμού».                           Βλ. MUSÉE DE L’ HOMME και MONTPARNASSE.

CENTUM ET VIGINTI ARTICULI DE NATURA ET MONDO                                 (ADVERSUS PERIPATETICOS)= «120 άρθρα περί Φύσεως και Κόσμου                        (κατά της Περιπατητικής)», έργο με άρθρα του Giordano Bruno                               αφιερωμένα στον Ερρίκο Γ´ (όπως και το έργο DE UMBRIS IDEARUM).                        Τα άρθρα δημοσιεύθηκαν το 1586 στο Παρίσι από τον ίδιο                                                    με το όνομα του μαθητή του, Ioh. Hennequinus ή Jean Hennequin. Τα άρθρα (DISPUTATIONES) ήταν το θέμα συγκέντρωσης την Πεντηκοστή της 29ης Μαϊου στην COLLÈGE DE CAMBRAΙ (βλ. σε AQUA VIVA την ανάλυση                                     για την ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ CAMBRAI του 1508) με θέμα την συζήτηση                            περί των θέσεων του Αριστοτέλη. Το έργο κυκλοφόρησε το 1588 στην Βιττεμβέργη με τον τίτλο CAMOERACENSIS ACROTISMUS, με επέκταση  και συνοδευόμενο από Πίνακα Περιεχομένων, αφιερωμένο προς τους φιλοσόφους Παρισίων                     και Γαλατίας. Ενδεικτικό για την σπουδαιότητά του είναι  πως θεωρείται                              ότι από το έργο διασώζεται μόνον ένα αντίγραφο στο Βρεττανικό Μουσείο (πιθανότατα, αποτελεί συνέχεια της συζήτησης του COLLÈGE DE FRANCE                 για τον Αριστοτέλη). Βλ. AQUA VIVA, CONSORTIUM, CAPELLA MEDICI                   και πρωτίστως την άμεση σύνδεση με την ORATIO VALEDICTORIA και το έργο DE LAMPADE COMBINATORIA του Bruno στην Βιττεμβέργη και μετά με το έργο του Bruno FIGURATIO ARISTOTELICI PHYSICI AUDITUS συν τα έργα του Pierre de la Ramée.

CERCLE INFERNAL= σατανικό κύκλωμα

CERTOSA DI PAVIA= Καρτουσιανή μονή η οποία ιδρύθηκε το 1396                             από τον Galeazzo Visconti με 14 παρεκκλήσια στην Παβία, στην συμβολή Πάδου-Τικίνο. Βλ. DONIZETTI, CARTOUCHE, CAMPO SANTO, IL LISSANDRINO, CASSIS DE DIJON, SUMMA DE DONI S. JOSEPHI.

CESAR VENIRE= «Έρχεται ο Αυτοκράτωρ», κραυγή του τσάρου των Βουλγάρων Σαμουήλ τον 10ο αιώνα που το έβαλε στα πόδια ηττημένος από τον στρατηγό Νικηφόρο Ουρανό, απεσταλμένο του αυτοκράτορα του Βυζαντίου                       Βασίλειο Βουλγαροκτόνο. Η λέξη CESAR σημαίνει, στην περίπτωση αυτή,                       τον Καίσαρα Βυζαντίου.

C’ EST SELON= εξαρτάται από τις συνθήκες

CETERIS PARIBUS= λέγεται στην Πολιτική Οικονομία                                                            για μιαν οικονομική εκτίμηση και μελέτη της τιμής ενός αγαθού η οποία γίνεται δεδομένων υποθετικώς ίσων ή σταθερών                                                                              όλων των υπολοίπων μεγεθών ή μεταβλητών που επηρεάζουν την ζήτηση και η οποία επικεντρώνεται σε μιαν διάσταση του προβλήματος. Συνδέεται κυρίως με την παρατήρηση των καμπύλων των μοντέλων σε πίνακες. Η δυνατότητα εφαρμογής του ρητού –με αναλογίες προς τις συνθήκες–  είναι άπειρη. Υπάρχει μια ακόμα τυπική ερμηνεία αλλά δεν είναι εύχρηστη: «και ούτω καθ’ εξής». Επίσης, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι υπάρχει μια διασύνδεση                         με τα ρητά περί ισότητας σε σύζευξη με τα ρητά περί Θεών                                                        και ειδικά με το «PERMITE DIVIS CETÆRA»

CHAMBRE DE RÈUNION= «Ιδιαίτερο Συμβούλιο», θεσμός του Λουδοβίκου ΙΔ´                για την αναζήτηση παλαιών τίτλων που επιτρέπουν την κατάκτηση χωρών               χωρίς αντίσταση. Για την εφαρμογή του θεσμού, βλ. «CHAMBRE DE RÉUNION»                                      μαζί με το «MYSTERIUM JUSTIFICATIONIS» και το «JUS DEVOLUTIONIS»                 σε συνδυασμό με CITTÀ DEL SOLE και τις φράσεις «CUJUS REGIO,                              EJUS RELIGIO», «CONFESSIO AUGUSTANA», «PROCLI PARAPHRASIS».

CHEVAL DE BATAILLE= πολεμικό άλογο, έξυπνο και επιτυχημένο επιχείρημα, ατού.

CHEVALET= καβαλέτο

CHEVALIERS DE LA FOI= «Ιππότες της Πίστεως», μυστική εταιρεία των βασιλικών στην Γαλλία με μέλη τον Joseph de Maistre, τον φιλόσοφο Louis vicomte de Bonald και ιδίως τον ρωμαντικό συγγραφέα François René Chateaubriand ο οποίος ήθελε να μεταμορφώσει την Γαλλία σε μιαν μορφή ρωμαντικής Αμερικής –αμερικανικής πολιτείας και κοινωνίας– ως μιαν νέα χώρα που να είναι ο επίγειος παράδεισος.      Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το έργο του συνδέεται                            με την εφαρμογή της αναρχικής θεωρίας του Μιχαήλ Μπακούνιν.                                  Βλ. GÉNIE DU CHRISTIANISME, ANCIEN RÉGIME ET RÉVOLUTION.

CHILIADES ADAGIORUM= «Χιλιάδες εκ των Γνωμικών», έργο του Εράσμου                 το 1508. Βλ. ADAGIA και CANDELAIO.

CHLAMYS EPHEBICA= χλαμύδα εφήβου

CHOSE JUGÉE= το ζήτημα τακτοποιήθηκε, εκρίθη. Δεδικασμένον.

CHRISTO ET ECCLESIAE= για τον Χριστό και την Εκκλησία

CHRISTUS PATIENS= «ο Πάσχων Χριστός», μοτίβο των εικαστικών τεχνών.

CHYMAERAS ET SOMNIA= «Χίμαιρες και Όνειρα», έκφραση του Jordano Bruno αντλούμενη από το έργο DE MAGIA και την ενότητα «Περί Έλξεως»                             (DE ATTRACTIONE») των σωμάτων.

CIARAMONTI= Αρχαιολογικό Μουσείο το οποίο ανέθεσε με εντολή το 1805                   ο Πάπας Πίος Ζ´ στον γλύπτη Αντόνιο Κανόβα ο οποίος το ίδρυσε το 1807                     και ολοκληρώθηκε το 1808 με 1.000 αρχαία γλυπτά (συνδέεται με CORRIDOI Μπραμάντε). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι ο πρώτος νόμος περί προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς συντάχθηκε το 1802                                  από τον αββά Carlo Fea για τον Πάπα στο διάστημα 1800-23  Πίο Ζ´.                            Βλ. πρωτίστως PIUS SEPTIMUS PONTIFEX MAX και CLARIORA ARTIFICUM EXCELLENTIUM OPERΑ σε συνδυασμό με GALLERIA LAPIDARIA                              και CAPELLA CLEMENTINA, GALLERIA CLEMENTINA, ACCADEMIA CLEMENTINA, MUSEUM CLEMENTINUM, PIO CLEMENTINO.

CIBORIUM = CYBURIUM = TIBURIUM = ΚΙΒΩΡΙΟ, αρχιτεκτονική κατασκευή ενός χριστιανικού ναού με 4 κίονες που υποστηρίζουν τον θόλο ή «ουρανό»                   και προστατεύουν τον βωμό. Εκεί, κάτω από την Αγία Τράπεζα η οποία βρίσκεται πάνω από τον Τάφο, παρουσιάζεται ο Χριστός για μοιράσει τον άρτο της Τέχνης στους μαθητές, όπως σε λειτουργικό δίσκο του Αρχαιολογικού Μουσείου Κωνσταντινούπολης που εικονίζει την Μετάδοση και Μετάληψη των Αποστόλων. Οι μορφές των κιβωρίων παρουσιάζονται από ψηφιδωτά επάνω σε χειρόγραφα. Στην τέχνη αυτή –που συνδυάζει την γλυπτική και την αρχιτεκτονική–                            είχε ειδικευθεί τον 12ο αιώνα ο Αρνόλφο ντι Κάμπιο (γλύπτης και αρχιτέκτονας)              ο οποίος κατασκεύαζε τα λεγόμενα ΑΡΤΟΦΟΡΙΑ. Τα έργα του βρίσκονται                στην OPERA DEL DUOMO,  στο ORSANMICHELE και στην Βασιλική                         SANTA CROCE. Αυτός εισήγαγε την τεχνοτροπία για τα ταφικά μνημεία                                        –η τεχνοτροπία του χαρακτηρίζεται γενικά ως «οβάλ»– και κατασκεύασε τα τείχη της Φλωρεντίας στο τέλος του 13ου αιώνος ενώ στις αρχές του 14ου αιώνος   έκτισε σε στυλ RUSTIQUE το PALAZZO VECCHIO Φλωρεντίας.                                   Στον Ελληνικό Ακριτικό κύκλο, «κιβούρι»= τάφος. Βλ. SANTA CROCE,                           PIO CLEMENTINO και COLLEGIO DEL CAMBIO σε σχέση με CAMBIO.

CICERONIANUS= θεατρικό έργο του ποιητή Giulio Delminio Camillo το οποίο δημοσιεύθηκε στο Παρίσι το 1528 & έργο με τον ίδιο τίτλο του Εράσμου το 1528            με το οποίο επιτίθεται στους Κικερωνιανούς της Ιταλίας (τα 2 έργα συνδέονται). Βλ. την αφιέρωση στον Καρδινάλιο της Αναγέννησης Μπέμπο σε DIALOGHI DEGLI ASOLANI-ΙSEUM CAMPENSE-L’ IDEA DEL THEATRO.

CIESA NUOVA= SANTA MARIA IN VALICELLA= η μητέρα-εκκλησία                           των Ορατοριανών. Βλ. ORATORIO DEI NOBILI DELLA COMPANIA DI JESU,               LA NOBILITA DI MILANO

CI GIT= ενθάδε κείται (μοιάζει με το HIC JACET)

CINCAUTA VENERUM= εις την ουράν το δηλητήριον

CINQUECENTO= ο 16ος αιών

CIOMPI= οι φτωχοί Πληβείοι που εργάζονταν στην βιομηχανία μαλλιού                           της Δημοκρατίας Φλωρεντίας.

CIRCA= περίπου

CIRCULUS VITIOSUS= κύκλος ημαρτημένος, φαύλος κύκλος. Η γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι –εκτός της λογικής                                 και της επιχειρηματολογίας– πρέπει να αναφέρεται κυρίως στην οικονομική ανάλυση σε αντιδιαστολή με τον «ενάρετο κύκλο» της οικονομίας

CITTÀ DEL SOLE= CIVITAS SOLIS = «Η Πολιτεία του Ήλιου», έργο του Thomaso Campanella, γραμμένο το 1602 στην Ιταλική γλώσσα  όταν ήταν στην φυλακή               της Ιεράς Εξετάσεως στην Νάπολη (δημοσιεύθηκε μόνο το 1904                           στην Μοντένα), μεταφράστηκε κατόπιν από τον ίδιο στην Λατινική                                           και μετά δημοσιεύθηκε στην Φρανκφούρτη το 1623 από τον μαθητή του,                       Tobias Adami, και στο Παρίσι το 1637 με τον τίτλο DE SENSU RERUM ET MAGIA (βλ. και την σύνδεση με MAGIA E GRASIA-DE SENSITIVA RERUM FACULTATE- DEL SENSO DELLE COSE E DELLA MAGIA κυρίως, το σύνολο DE MEMORIA                  ET REMINISCENTIA αλλά και τα έργα του Bruno) αφιερωμένο στον Καρδινάλιο Richelieu: αναφέρεται στην θρησκεία των αστέρων και των 7 πλανητών                      βάσει 3στιχων και στην λατρεία του Ηλίου στον Ναό (με τον χάρτη MAPPAMUNDO) της Πόλης του Ήλιου. Περιέχει το διάγραμμα του ιδεώδους κράτους της Ουτοπίας καθώς και εικόνες του Χριστού, των 12 Αποστόλων                   και των εφευρετών των νόμων, των επιστημών και των μηχανικών τεχνών                       με επικεφαλής Πτολεμαίο-Κόππερνιγκ. Ο Αρχιερεύς είναι ο Ήλιος και έχει 3 βοηθούς: Ισχύ-Σοφία-Αγάπη. Σκοπός της ιδανικής πόλης είναι να αποκτάται                   η μάθηση όλων των επιστημών απλώς και μόνο κοιτώντας την (βλ. την σύνδεση     με τα έργα Lulio-Alsted-Comenius, ειδικά το ORBIS SENSUALIUM PICTUS).                     Η διδασκαλία στα παιδιά γίνεται με βάση τις εικόνες των τοίχων και με τον Κόσμο ως ένα βιβλίο ώστε να προβάλλονται έπειτα από τον εσώτερο νου στο εξωτερικό και σκοπό την επιλεκτική αναπαραγωγή με τα αστέρια την στιγμή της σύλληψης.                           (Βλ. την ανάλυση στο CORPUS HERMETICUM για την μετάφραση                                   του Marsilius Ficinus “EX TEMPLO DEUS VERBO SANCTO” στο έργο DE SANCTA MONOTRIADE που περιέχεται στην THEOLOGIA του Campanella που αποδέχεται –σε αντίθεση με τον Bruno– την Χριστιανική μετάφραση των HERMETICA).                                                                     Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δίδει εδώ το αγγλικό κείμενο                                   του ποίηματος που έγραψε ο Tommaso Campanella στην Νάπολη:                                                                       “The Way to Philosophise”: The world’s the book where the eternal Sense/                 Wrote his own thoughts; the living temple where/Painting his very self                         with figures fair/He filled the whole immense circumference                                        (original: He ornamented world the lower and upper with living statues)./                                Here then should each man read, and gazing find/Both how to live                                      and govern, and beware/Of godlessness; and, seeing God all-where,/                             Be bold to grasp the universal mind./But we tied down to books and temples dead,/copied with countless errors from the life,/These nobler than that school sublime we call./O may our senseless souls at length be led/To truth                                           by pain, grief, anguish, trouble, strife! Turn we to read the one original.                                (original, δηλ. εννοώντας τον Μιχαηλάγγελο ή τον Ωριγένη ή τα χαμένα έργα               που χρησιμοποιήθηκαν από το Βατικανό για την καταδίκη Campanella                                   ή το σώμα των αποδείξεων που είχε συγκεντρωθεί από την Ιερά Εξέταση                              –χωρίς τους λόγους– για τον θάνατο του Brunο και χάθηκε                                                      ή  το σώμα του Χριστού, βλ. HOC EST CORPUS MEUM, DEL SENSO                         DELLE COSE E DELLA MAGIA, EGO SUM IHS NAZARENUS REX IODEORUM.                 O Campanella γεννήθηκε το 1568 στην Καλαβρία, ήταν αιρετικός Δομινικανός μοναχός από το 1582 ως το 1589. Γνώρισε τον Γαλιλαίο στην Πάδοβα                        (έδρα της Σχολής του Αριστοτέλη στην Ιταλία) όπου κατόπιν φυλακίστηκε γράφοντας βιβλία -απευθυνόμενος κυρίως προς τον Κλήμη Η´-                                     αλλά και στην Ρώμη (όπου κατηγορήθηκε από την Ιεράν Εξέτασιν,                                   βλ. DE SENSITIVA RERUM FACULTATE και DEL SENSO DELLE COSE                               E DELLA MAGIA) ως το 1595. Αργότερα, ύστερα από επαφές με τον γεωγράφο Stigliola, οργάνωσε και υποκίνησε την επανάσταση στην Καλαβρία                                    –επαναστατικό κίνημα της Αποκαλύψεως (το οποίο συνδέεται με τον Τζοακίνο ντα Φιόρε, τον Λακτάντιο και τις προφητείες των Σιβυλλών: βλ. SAN GIOVANNI                IN FIORE, DIVINE INSTITUTES ή DIVINAE INSTITUTIONES, DEUS OMNIUM CREATOR, ORACULA SIBYLLINA) που σκόπευε να αποτινάξει                                      την Ισπανική κυριαρχία στο Βασίλειο της Νεαπόλεως για να εγκαθιδρύσει                       την Ρεπούμπλικα της Ουτοπίας στην μαγική Πόλη του Ήλιου– με τον ίδιο αρχιερέα και προφήτη o οποίος έλεγε ότι έβλεπε τα σημεία του ουρανού, με βάση                              το άθροισμα 9+7=16, να αναγγέλλουν την πολιτική αλλαγή  (βλ. το έργο του SCRIPTORES ORDINIS PRAEDICATORUM, τα βιβλία FRA TOMMASO CAMPANELA, LA SUA CONGIURA,  I SUOI PROCESSI,  E LA SUA PAZZIA                      & FRA TOMMASO CAMPANELLA NE’ CASTELLI DI NAPOLI, IN ROMA           ED IN PARIGI και το ρητό EGO SUM IHS NAZARENUS REX IODEORUM)                     το έτος 1600. Απέτυχε και ο Campanella βασανίστηκε  και φυλακίστηκε επί 27 έτη στην Νάπολη όπου έγραψε το μεγαλύτερο κομμάτι των έργων του                                 (βλ. THEOLOGIA). Όταν απελευθερώθηκε, αρχικά φυλακίστηκε εκ νέου                        στην Ρώμη αλλά μετά έγινε επίσημος Μάγος του Πάπα Ουρβανού Η´                               και κατόπιν αναζήτησε τον Μονάρχη της Ουτοπίας στον Ισπανό Βασιλιά                     και τελικά το 1634 πήγε στην Γαλλία την οποία έθεσε στο κέντρο της αναμενόμενης Πόλης του Ήλιου και, πράγματι, πριν πεθάνει το 1639 ήταν μάρτυρας                           της γέννησης του Δελφίνου ο οποίος αναδείχθηκε ως Λουδοβίκος ΙΔ´                            και «Βασιλεύς-Ήλιος» (δες οπωσδήποτε CAROSELLO, EX OLYMPUS,                               SI MONUMENTUM QUAERIS, ROTONDA και ROTUNDA της PICATRIX                     και όλες τις σημειώσεις για το έτος 1634, το έργο του Campanella ECLOGA CHRISTIANISSIMA REGI ET REGINAE IN PORTENTOSAM DELPHINI … NATIVITATEM όπου η Πόλη του Ήλιου καλείται HÉLIACA αλλά και το έργο                 του Λουθηρανού από το Tübingen (συνεργάτη του Tobias Adami, μαθητή                      του Campanella) πάστορα Johhann Valentin Andreae REIPUBLICAE CHRISTIANOPOLITANAE DESCRIPTIO που εκδόθηκε διακοσμημένο με εικόνες στο Στρασβούργο το 1619 και στην Οξφόρδη και στην Νέα Υόρκη το 1916                    και συνδέεται με το έργο RAGGUAGLI DI PARNASO ή FAMA F(R)ATERNITAS. Βλ. LE ROI SOLEIL σε συνδυασμό με τα έργα MONARCHIA MESSIAE-                 QUOD REMINISCENTUR ET CONVERTENTUR AD DOMINUM UNIVERSI FINES TERRAE, τις 2 επιγραφές MUTUO VULNERE OCCUBUIT ULTERUM FERE                 AD INFEROS και AGNOSCO-CITATAM CARTAGINIS και ιδίως την αναφορά στον Δελφίνο της Βενετίας στο PRADO.  Βλ. NATIVITÀ, NASCITA DI VENERE, MAPPAMUNDI, PICATRIX, την ενότητα για την Σαρκοφάγο και το Διάταγμα            της Συγκλήτου των BACCHANALIBUS  σε σχέση με τους πίνακες και τα έργα                που συνδέονται με αυτό, τα UNIVERSALIS PHILOSOPHIAΕ                                         SEU METAPHYSICARUM RERUM, IUXTA PROPRIA DOGMATA και στο Μπάρι τα LETTERE του Campanella για την έκλειψη ή την Εκκλησία (ECLISSE) Ηλίου               και τις θεωρίες Galilei-Patrizi και υπεράνω όλων DE SOLE και το λήμμα CIVITAS SOLIS.

CITTÀ DELLA CANEA= χάρτης πόλης της Κρήτης ως Νήσου Κρήτης (CANDIA INSULA). Βλ. GIARDIN DEL MONDO.

CITTÀ NUOVA= η «Νέα Πόλις», το ιδεώδες της Χριστιανικής κοινωνίας                     με κύριο αντικείμενο την σκληρή εργασία, όπως περιγράφεται στην φανταστική πολιτεία του μυστικιστή Ludovico Agostini το 1580, ο οποίος είχε κάνει προσκύνημα στους Αγίους Τόπους.

CIVITAS SOLIS= «Πολιτεία του Ήλιου», σχέδιο πόλης με ισχύουσα αποκλειστικά την Λατινική ομιλία. Σύμφωνα με τις πηγές, αναφέρεται ότι ο Jordano Bruno                 δεν ήξερε τίποτε για το σχέδιο αυτό αλλά είχε ακούσει να αποδίδεται ως πρόθεση                                        στον Δούκα της Φλωρεντίας. Συσχετίζεται με την CITTÀ DEL SOLE                                   του Campanella σύμφωνα τις πηγές όπου καταγράφεται η αναφορά                             της προφητείας του Ησαϊα, κεφ. 19, στίχος 18)  περί ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ που την εξουσιάζει ο Κύριος στην γη των Αιγυπτίων (TERRA AEGYPTII).                     Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι πρόκειται για πραγματεία                 του Jordano Bruno που συνδέεται είτε με την «Σφαίρα» της Τουλούζ                                 είτε με την ARS NOTORIA της Τουλούζ (βλ. SACROBOSCO) που σχετίζονται πιθανόν με την ARS ROTUNDA του Robert Fludd. Βλ. όμως SALA                                DELLA MERIDIANA, PALAZZINA DELLA MERIDIANA, GALLERIA PALATINA, PALAZZO PITTI και DE SOLE.

CIVITAS TERRENA= «η Πολιτεία της Γης», όρος που χρησιμοποιείται σε αντίθεση με την «Πολιτεία του Θεού» που υποστηρίζει στο έργο του ο Άγ. Αυγουστίνος.             Βλ. DE CIVITATE DEI.

CIVITAS VENECIARUM= Πολιτεία της Βενετίας.

CIVITAVECCHIA= η αρχαία ρωμαϊκή πόλη CENTUM CELLAE της Τυρρηνίας. Ιδρύθηκε το 106 μ.Χ. από τον Τραϊανό (βλ. MERCATI TRAIANEI)                                    και στην Αναγέννηση μετετράπη σε λιμάνι του Παπικού Κράτους                                    από τον Μπερνίνι με φρούριο που έκτισε ο Σανγκάλλο σε σχέδιο του Μπραμάντε το 1508 και οχυρωμένο πύργο από τον Μιχαηλάγγελο (βλ. FORO TRAIANO).                 Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι η λέξη πρέπει να χρησιμοποιείται με την έννοια της «Αρχαίας Πολιτείας». Βλ. για τον Μπερνίνι PALAZZO VECCHIO, PALAZZO DELLE PROPAGANDA FIDE, SCALA REGIA, CAPELLA.                              Βλ. για τα σχέδια του 1508 MICHAELAGELUS BONAROTUS σε σχέση                             με την PIETÀ καθώς και LAPIS PHILOSOPHORUM, MARGARITA PHILOSOPHICA, DIALOGO DELLA PITTURA, ANGELICUM ET DIVINUM OPUS, ABROGIANA, AQUAVIVA. Βλ. για τον Σάνγκαλλο AQUA PAOLA, CAPELLA PAOLINA, PIAZZA MINERVA, PORTA DI SAN SPIRITO.                     Βλ. για τον Μιχαηλάγγελο CLEMENS XII PONT. MAX. AQUAM VIRGINEM COPIA ET SALUBRITATE COMMENDA CULTU MAGNIFICO ORNAVIT                     και CLEMENTE XI PONTIFICE MAXIMO σε συνδυασμό με την επιγραφή PIUS SEPTIMUS PONTIFEX MAX και την λειτουργία των ρητών ESCLAVE REBELLE, IMAGO PIETATIS, AVE GRATIA PIETA DOMINUS TECUM, PIETÀ, LA PIETÀ, INSTITUTO DELLA PIETÀ, PORTA PIA, RESTAURATIO URBIS ατομικά                     αλλά και σε σχέση με την σημασία των 2 ρητών PAXTIBI MARCE                       EVANGELISTA MENS-SACRIFICIUM LAUDIS HONORI συνδυαστικώς.                     Τέλος, για τον Μπραμάντε, βλ. CORRIDOI και PALAZZO BELVEDERE                         στο PIO CLEMENTINO: η ΑΙΘΟΥΣΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ αντιστοιχεί                με την Βασιλική σε σχήμα Ελληνικού Σταυρού (ΝΕΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΓ. ΠΕΤΡΟΥ)                 με φανταστικό τρούλο των σχεδίων Μπραμάντε για τον Ιούλιο B´. Τα σχέδια                 του Μπραμάντε με το εσωτερικό του ναού –του λεγόμενου «μεγαλοπρεπούς»– εικονίζονται στο ΧΑΡΑΚΤΙΚΟ ΠΡΕΒΕΝΤΑΡΙ του Μπραμάντε. Ο Μπραμάντε διακόσμησε για τον Πάπα Ιννοκέντιο Η´ (1484-1492) και το κτίριο                                        το λεγόμενο ΠΑΛΑΤΣΕΤΟ. Το στυλ του Μπραμάντε συνδέεται με την περιοχή                   ή χώρα Μπραμάντε (Βραβάντη) στον νότο Φλαμανδίας ή Βουργουνδία (Borgogne). Βλ. οπωσδήποτε την σύνδεση SEGOVIA-ACTA SANCTORUM-LECCE.

CLARIORA ARTIFICUM EXCELLENTIUM OPERA AD EXTEROS AVECTA URBI RECUPERATA= επιγραφή στην νωπογραφία ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΡΩΜΗ                ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙ Ο ΝΑΠΟΛΕΩΝ το 1816 του Francesco Hayez, βρίσκεται στο τύμπανο του CORIDOI του Μπραμάντε στο Μουσείο CIARAMONTI. Συνδέεται με την  DISPUTÀ και την STANZA DELLA SEGNATURA καθώς και με το έργο των Antonio και Egnazio Danti, βλ. τις 2 επιγραφές ΙTALIA NOVA (ITALIA ARTIUM STUDIORUMQUE PLENA SEMPER EST HABITA)-ITALIA ANTIQUA σε σχέση με τα έργα Δάντη. Βλ. MONARCHIA, PODESTAS, SANTA CROCE, LIBO, LIBO, PODESTAS, SACRA CONVERSAZIONE, LAPIS PHILOSOPHORUM, DONATIO CONSTANTINI και CIARAMONTI.

CLAVIER= Πληκτρολόγιο

CLAVIS= Γνώμων, Κλειδί, Κλείδα. Σημείο το οποίο τίθεται ως σημάδι στην αρχή του πενταγράμμου. Στην λαϊκή παράδοση, αντιστοιχεί με τον «Κλείδωνα».                   Στην Τέχνη, χρησιμοποιείται για την λειτουργία κλειδοκύμβαλου ή κλειδόχορδου.                     Βλ. την αναφορά SINE CLAVIS στο CORPUS HERMETICUM                                            και στα έργα για την μνήμη και την τέχνη αλλά και τις σημειώσεις περί Ευκλείδη.               Ο Ρώσσος φιλόσοφος Λεβ Σεστώφ το χρησιμοποιεί με την έννοια των Κλειδιών               της Βασιλείας των Ουρανών. Επίσης, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.                     το συνδέει με το ρητό του Χριστού ως προς τους νομικούς                                                 περί της άρσης της Κλείδας της Γνώσεως.

CLAVIS ANGELICAE= χειρόγραφο έργο του John Dee το οποίο δημοσιεύθηκε         στην Κρακοβία της Πολωνίας το 1584. Θέτει 30 ονόματα σε 30 κύκλους.                                                  Συνδέεται κυρίως με την συνεργασία του με τον ευγενή εκ Πολωνίας Albert a Laski σε χημικά πειράματα στο κάστρο του στην Κρακοβία για την απόκτηση                         της «Φιλοσοφικής Λίθου». Βλ. PYMANDER HERMETIS MERCURII TRISMEGISTUS (σε CORPUS HERMETICUM), LAPIS PHILOSOPHORUM                           και MONAS HIEROGLYPHICA.

CLAVIS ARTIS LULLIANAE = έργο του Γερμανού εγκυκλοπαιδιστή                              της Αναγέννησης Johann-Heinrich Alsted με εισαγωγή το 1609, εκδόθηκε                        στο Στρασβούργο το 1633. Βλ. SYSTEMA MNEMONICUM DUPLEX…                                IN QUO ARTIS MEMORATIVAE PRAECEPTA PLENE ET METHODICE TRADUNTUR και METHODUS ADMIRANDORUM MATHEMATICORUM NOVEM LIBRIS EXHIBENS UNIVERSAM MATHESIM. Τα έργα του συνδέονται  σε αντίθεση με την θεωρία του Lulio για την εξέλιξη  της θεωρίας                                      του Bernardus de Lavinheta. Ο ίδιος εξέδωσε το έργο του Bruno ARTIFICIUM PERORANDI. Μαθητής του Alsted ήταν ο δημιουργός εκπαιδευτικών, γλωσσικών βιβλίων με εικόνες Comenius (βλ. τα έργα του).

CLAVIS MAGNA= έργο του Jordano Bruno στην Λυών προ του 1582                           (περιέχει το έργο SIGILLUS SIGILLORUM, αναφέρεται από τον ίδιο                         στο έργο DE UMBRIS IDEARUM και συνδέεται με την ARS MEMORIAE).

CLAVIS SALOMONIS= εγχειρίδιο το οποίο αποτελεί παράδειγμα                                      για την διπλή μετάφραση –ανάλογα με την οποία αλλάζει και η σημασία                        και η χρήση μιας έκφρασης ή ενός κειμένου ή τίτλου: «ΚΛΕΙΔΙ ΤΟΥ (ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ) ΣΟΛΩΜΟΥ) ή «ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΣΟΛΩΜΟΝΙΚΗΣ» ή «ΚΛΕΙΔΙ (ΤΟΥ ΝΑΟΥ)                                          ΤΟΥ ΣΟΛΩΜΟΝΤΟΣ.

CLAVIS UNIVERSALIS ARTI MNEMONICHE E LOGICA COMBINATORIA               DA LULLO A LEIBNIZ= έργο του Paolo Rossi το οποίο δημοσιεύθηκε στην Νάπολη –αποτελεί ιστορική μελέτη της τέχνης της μνήμης –και στο Μιλάνο το 1960                 στην Ιταλική γλώσσα, με παράρτημα το έργο του Lulio LIBER AD MEMORIAM CONFIRMANDAM και με περιεχόμενες πραγματείες από την ARS MEMORATIVA και με αναφορές στα έργα SUMMA των Albertus Magnus-Tommaso d’ Aquino                καθώς και στα σχόλιά τους επί του Αριστοτέλη. Συνδέεται από κοινού                        με την πραγματεία του Bartolomeo da San Concordio TRATTATO DELLA MEMORIA ARTIFICIALE (βλ. AMMAESTRAMENTI DEGLI ANTICHI)                            –μέσω της Βιβλιοθήκης NAZIONALE της Φλωρεντίας– με τους 6 πίνακες                      που περιέχονται στο έργο ARTE DELLA/E MEMORIA LOCALE                                           του Agostino Del Riccio. Συνδέεται, επιπλέον, με τους 6 πίνακες Μποτιτσέλλι                  σε PODESTAS και τις ARTES LIBERALES και με το ROSAIO DELLA VITA.                       Βλ. όμως οπωσδήποτε το έργο PHOENIX, SIVE ARTIFIOSA MEMORIA                         COMPENDIUM MEMORIAE LOCALIS και την αναφορά SINE CLAVIS                         στο CORPUS HERMETICUM. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι ο Paolo Rossi έχει συγγράψει και τα κείμενα με θέμα “IMMAGINI E MEMORIA LOCALE NEI SECOLI XIV E XV” το 1958, “LA COSTRUZIONE DELLE IMMAGINI NEI TRATTATI DI MEMORIA ARTIFICIALE DEL RINASCIMENTO” το 1958                και “STUDI SUL LULLISMO E SULL’ ARTE DELLA MEMORIA: I TEATRI                   DEL MONDO E IL LULLISMO DI GIORDANO BRUNO” το 1959 και “NOTE BRUNIANE” το 1959. Βλ. την σύνδεση άνωθεν αλλά και την σύνδεση με τα έργα Paolini-Lulio.

CLEMENS XII PONT. MAX. AQUAM VIRGINEM COPIA ET SALUBRITATE COMMENDA CULTU MAGNIFICO ORNAVIT= επιγραφή στην πηγή                         Φοντάνα ντι Τρέβι η οποία κατασκευάστηκε τον 17ο αιώνα με εντολή του Πάπα Κλήμεντος ΙΒ´ και περιέχει έργα του αρχιτέκτονα Φοντάνα καθώς και                                        το Άρμα του Ωκεανού. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει την επιγραφή αυτή με την επιγραφή CLEMENTE XI PONTIFICE MAXIMO και με την επιγραφή PIUS SEPTIMUS PONTIFEX MAX (σε σχέση με AQUA VERGINE πρωτίστως      αλλά και σε σύνδεση με GALLERIA CLEMENTINA, ACCADEMIA CLEMENTINA, CAPELLA CLEMENTINA, MUSEUM CLEMENTINUM, PIO CLEMENTINO)                  και το πρόγραμμα RENOVATIO URBIS με βάση τον κώδικα CODEX URBINATUS LATINUS (βλ. και την ταύτιση με τα σχέδια των Κομήτων Καποδίστρια-Κλέμενς φον Μέττερνιχ σε COSTITUZIONE DELLA REPUBBLICA, DIRECTOIRE,                       LA SEZESSION DI VIENNA, ET PUR SI MUOVE). Βλ. σε σχέση με το έργο                   του Γαλιλαίου και με την συμμετοχή Κέπλερ-Ευκλείδη, την απόδειξη DEMONSTRATIO MAXIMI ON CITUDINIS STELLAE VENERIS CAPITULUM                 από τον Γεώργιο Τραπεζούντιο. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει: «Κλήμεντος ΙΒ´ Αντιγράφο Πηγής Παρθένου Ύδατος την οποία διακόσμησε Πανηγυρικά με Σχόλια ο θρησκευτικός Πολιτισμός του Magnifico».                                    Βλ. την ανάλυση σε CIVITAVECCHIA.

CLEMENTE XI PONTIFICE MAXIMO=  επιγραφή στην είσοδο προς το εσωτερικό του ναού του 442 του Αγ. Πέτρου των Αλυσίδων) με τις οποίες                                           ο Ηρώδης έδεσε τον Άγ. Πέτρο στην Ιερουσαλήμ) που είναι αφιερωμένος                   στους Αποστόλους της Ρώμης και περιέχει την τοιχογραφία του Παρόντι                      ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΑΛΥΣΙΔΩΝ: είναι το ΜΑΥΣΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ Β´                                            από τον Μιχαηλάγγελο (Βλ. την ανάλυση ΝΟΝ FINITO, MERCATI TRAIANEI, PALAZZO DEI CONSERVATORI, PALAZZO NUOVO και ESCLAVE REBELLE).                            Υπάρχει σύνδεση με την Εκκλησία Σαν Λορέντσο ιν Νταμάσο.                                          Βλ. την ένωση με το ρητό CLEMENS XII PONT.MAX., την AQUA VERGINE,                  την ανάλυση της επιγραφής MED. PETRI F. COSMI σε συνδυασμό με την αξία               της επιγραφής PETRUS LEOPOLDUS AUSTRIA AD VERBIS SUAE DECUS              ET AD INCREMENTA ARTIUM OPRIMARUM MUSEUM MEDICEUM               OPERIBUS AMPLIATIS CORPSQUE AUCTIS ORDINANDUM ET SPLENDIDIORE CULTU EXORDAND CURAVIT, την λειτουργία της ACCADEMIA DI CARREGI                  και της ACCADEMIA CLEMENTINA, το σχέδιο RENOVATIO URBIS                            και την αλυσιδωτή σύνδεση FORUM JULIUM-FORUM AUGUSTUM.                                    Ως προς τα αξιώματα, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει                               ότι στην «Αξιωματική Μέθοδο», τα Μουσεία των πόλεων διακοσμούνται με έργα τέχνης τα οποία τοποθετούνται κυκλικά σε πανοράματα με 360 μοίρες                             και απεικονίζουν σκηνές ιστορικές σε πίνακες με συμβολικές μάχες και οι ήρωες λαμβάνουν αξιώματα που αντικατοπτρίζουν τόσο τους τίτλους τους                               όσο και τα μαθηματικά αξιώματα αλλά και τα αξιώματα ως ρητά:                                      η απόδειξη του Γεωργίου Τραπεζούντιου DEMONSTRATIO MAXIMI                            ON CITUDINIS STELLAE VENERIS CAPITULUM περί Αφροδίτης και σε σχέση            με την πανεπιστημιακή του πορεία στην Βενετία συνδέεται με την απόδειξη Γαλιλαίου κατά της Ιεράς Εξετάσεως και της αιρέσεως του Αρείου Πάγου.

CLIVUS CAPITOLINUS= η οδός κοντά στην Αψίδα του Τίτου που συνδέει                   το FORO ROMANO με τον ΠΑΛΑΤΙΝΟ λόφο (βλ. «PIUS SEPTIMUS                   PONTIFEX MAX») και οδηγεί στην λεγόμενη «ΠΥΛΗ ΤΟΥ 1500».                                    Το Συμβούλιο Αντίστασης μεταφράζει: «ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΩΛΙΝΟΥ».                                      Βλ. CAPELLA GREGORIANA, PORTA PIA, VILLA MEDICIS, VILLA MEDICI, PIAZZA DEI CINQUECENTO,  PALAZZO DEL TE και PALATIUM.

COBRA= από τα αρχικά των πόλεων COpenhagen, BRuxelles, Amsterdam. Πρόκειται για Βορειο-Ευρωπαϊκή Ομάδα οργάνωσης της άμορφης, άσχημης ύλης καλλιτεχνών με βάση την αισθητική της δημιουργίας που αποτελεί                                    την πιο ολοκληρωμένη φωνή αφηρημένου εξπρεσσιονισμού στην Ευρώπη. Συνδυάζουν τις μορφές τέχνης Informel, Art Brut(e), Tachisme.                                        Βασικός εκπρόσωπος της Ομάδας Κόμπρα είναι ο Ολλανδός Karel Appel («ΑΓΕΛΑΔΑ ΚΑΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ» 1954 και «ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΧΙΡΟΣΙΜΑ» 1958              στο Δημοτικό Μουσείο Γκελσενκίρχεν) και σημαντικά μέλη της οι Ascer Jorn,                 Γκερ Λατάστερ, Cornelis van Beverloo ή Corneille, Pierre Alechinsky και Lucebert.  

CODA= «Ουρά» αναφέρει η τυπική μετάφραση, προσθέτοντας ότι είναι                              η πρόσθετη, εκτός της τυπικής φόρμας, κατάληξη ενός έργου. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει την λέξη ως «κλείδα», με την έννοια της κλείδας ενός κειμένου το οποίο φέρνει μιαν οργανωμένη έκθεση, σύνθεση, οργάνωση υλικού ή διοργάνωση στην τελική ολοκλήρωση  

CODE= o χειρόγραφος κώδικας, ως πρόδρομος του βιβλίου το οποίο διέσωζε                 τις συλλογές ή συρραφές των χειρογράφων. Το σώμα των νόμων                                     που οργανώνεται με τάξη σε ένα έθνος, κράτος, πολιτικό σύστημα πόλεως                         ή οργανισμό. Στο Ρωμαϊκό Δίκαιο, ο τίτλος αναφέρεται στην συλλογή των νόμων και των ιδρυμάτων των Αυτοκρατόρων με βάση τα διατάγματα του Ιουστινιανού, ο οποίος διατήρησε επισήμως την Λατινική γλώσσα. Κώδικας με σύμβολα                      και σημεία που λαμβάνουν ειδική σημασία. Κοινή βιολογική γλώσσα                             ενός οργανισμού. Γενετικός κώδικας με πληροφορίες γραμμένες στον πυρήνα                 του κυττάρου του οργανισμού και οι οποίες διασταυρώνονται, αντιγράφονται                 ή μεταφράζονται με εντολή του DNA για να λειτουργήσει ο μηχανισμός                         της κληρονομικότητας. Βλ. και NOVUM ORGANUM

CODEX= «τεμάχιο ξύλου» o Κώδικας των νόμων. Αρχαίο χειρόγραφο κλασσικών κειμένων, της Αγίας Γραφής ή της Καινής Διαθήκης. Χειρόγραφο, δεμένο σε τόμο. Βιβλίο από περγαμηνές. Η τέχνη των κωδίκων με μινιατούρες έχει τις ρίζες της   στον Μεσαίωνα και έγκειται στην ανάμειξη σε μιαν σελίδα κειμένου                   (λογοτεχνικού ή ιερού) και εικόνων.

CODEX AMBROSIANUS= ο Αμβροσιανός Κώδιξ της ΙΛΙΑΔΟΣ στην Αμβροσιανή Βιβλιοθήκη Μιλάνο την οποία ίδρυσε ο Federico Boromeo (Βλ. MUSAEUM BIBLIOTHECAE AMBROSIANAE). Υπάρχει και ΑΜΒΡΟΣΙΑΝΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ               των έργων του Ησιόδου αλλά και ΑΜΒΡΟΣΙΑΝΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ των χειρογράφων του Πινδάρου με επινίκια από τον 12ο αιώνα και Αμβροσιανά σχόλια (αντίγραφο του οποίου είναι ο κώδικας VRATISLAVIENSIS) όπου αναφέρεται ότι ο ρήτωρ Δείναρχος είχε λόγους 400!

CODEX ATLANTICUS = CODICE ATLANTICO = «Ατλαντικός Κώδικας»                         ή, καλύτερα, «Κώδικας του Ατλαντικού» για 12 χειρόγραφα του Λεονάρντο                     με 400 φύλλα. Ωστόσο, αναφέρεται στις πηγές ότι ο Κώδικας είχε 1119 φύλλα                  και περιλαμβάνει σχέδια του Λεονάρντο με θέματα σχετικά με την Τέχνη                        του Πολέμου, την αρχιτεκτονική κοσμικών και θρησκευτικών κτιρίων,                            την μηχανική και την τεχνολογία. Επιπλέον, αναφέρεται ότι μαζί με 1700 σχέδια βρίσκεται στην PINACOTÉCA AMBROSIANA. Βλ. πρωτίστως PALAZZO DEI PRINCIPI και κατόπιν DE RE MILITARI, MONDE IDÉAL, TRATADO                               DE LA PINTURA, SCIENZA DELLA PITTURA, HOMO AD CIRCULUM,                  HOMO AD QUADRATUM. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει το έργο με τις κλείδες των Στηλών Ηρακλέους στο Γιβραλτάρ που συνδέει Μεσόγειο-Ατλαντικό και την ανακάλυψη της Νέας Ηπείρου.

CODEX JURIS CANONICI= ο Κώδικας των Κανονικών Νόμων ο οποίος το 1917 κατήργησε το CORPUS JURIS CANONICI

CODEX IUSTINIANUS= ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΕΙΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ (529 μ.Χ.) σε 10 βιβλία                  που ενσωματώνουν όλους τους Ρωμαϊκούς Νόμους ή νόμους των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων από την εποχή του Αδριανού και μετά, ως και την ημέρα έκδοσής του κώδικα που είχαν ακόμα ισχύ. Κωδικοποιεί το Ρωμαϊκό Δίκαιο, δηλαδή συστηματοποιεί τους νόμους με μεθοδική συγκέντρωση και κατάταξη,                              και θεωρείται σταθμός για την νομική επιστήμη. Ρωμαϊκό Δίκαιο θεωρείται                   το σύνολο των νόμων που αναγνώριζαν οι αρχές της πόλεως από το 753 π.Χ.                 ως το 476 μ.Χ. αλλά ορισμένοι δέχονται ότι σε αυτό ανήκουν και οι νόμοι                       της Ιουστινιανείου νομοθεσίας (βλ. CORPUS JURIS CIVILIS) οι οποίοι ίσχυαν                  ως τον θάνατο του Ιουστινιανού ή και οι νόμοι που ίσχυαν στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ως την πτώση της Πόλης το 1453. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι ο Ιουστινιανός με τα διατάγματά του                         και με τα έργα του ΠΑΝΔΕΚΤΗΣ (DIGESTA) και ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ (INSTITUTIONES) διατήρησε την Λατινική γλώσσα ενώ η πολιτική του συνδέεται με την δίωξη ειδωλολατρών και αιρετικών και με το κλείσιμο το 529 μ.Χ. της Φιλοσοφικής Σχολής των Αθηνών, δηλ. της Νεοπλατωνικής Σχολής! Ο Ιουστινιανός έκτισε                την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ Κωνσταντινουπόλεως –μετά το 534 μ.Χ. τα διατάγματα γράφτηκαν στην Ελληνική γλώσσα και εντάχθηκαν στο σώμα των «Νεαρών»–               και το 537 ολοκληρώθηκε η ΑΓ. ΣΟΦΙΑ. Βλ. οπωσδήποτε CORPUS JURIS CIVILIS και LIBER JUDICIORUM.

CODEX THΕODOSIANO= ΘΕΟΔΟΣΙΑΝΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ (438 μ.Χ.) με όλα                        τα Αυτοκρατορικά Διατάγματα  από την εποχή του Μεγ. Κωνσταντίνου.                         Είναι η πρώτη προσπάθεια συστηματοποίησης του Δικαίου αλλά είχε πολλά κενά (βλ. LIBER JUDICIORUM) ενώ τον εφήρμοσαν ως πρότυπο δικαίου στην Γερμανία μετά την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Σημειώνεται                                  ότι υπάρχει ο μικρός και ο Μέγας Θεοδόσιος –όπως ονομάστηκε                             από την Εκκλησία– που επικύρωσε το ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ της Α´ Οικουμενικής Συνόδου όπου ο Μεγ. Κωνσταντίνος είχε μιλήσει στην Λατινική γλώσσα, απαγόρευσε τον παγανισμό και κάθε ειδωλολατρική εκδήλωση, απαγόρευσε στους Χριστιανούς να διαβάζουν αρχαία Ελληνικά, έκλεισε                      τους αρχαίους ναούς της εθνικής ειδωλολατρείας  των αιρετικών, κατήργησε               τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έκανε επίσημη κρατική θρησκεία τον Χριστιανισμό               με το ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ και παρέδωσε την Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης. Ο Κώδικας ίσχυσε ως τον Ιουστινιανό ενώ στην Δύση ως τον 12ο αιώνα. Τις υποθέσεις                               που δεν αντιμετώπισε ο Θεοδοσιανός Κώδικας αντιμετωπίζει ο Ιουστινιάνειος Κώδικας και η Ιουστινιάνειος Νομοθεσία (βλ. CODEX IUSTINIANUS και CORPUS JURIS CIVILIS). Σημειώνεται ότι όταν πέθανε ο Θεοδόσιος το 595 μ.Χ., η Αίγυπτος προσαρτήθηκε στην Αυτοκρατορία της Ανατολής. Τα μέτρα του Θεοδοσίου πρέπει να μελετώνται σε συνάρτηση με τα μέτρα Ιουλιανού περί αρχαίων Ελλήνων, εθνικών ειδωλολατρών και Χριστιανών αλλά και σε σχέση με το ότι αρχικά                     η Εκκλησία θεωρούσε κάθε τι ειδωλολατρικό ως Ελληνικό και το πολέμησε                 αλλά και σε σχέση με το ότι Κράτος και Χριστιανισμός δεν συμβιβάζονται.                     Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει, ακόμα, ότι στην Α´ Οικουμενική Σύνοδο του 325 μ.Χ. εκρίθη η αίρεση του Αρείου και των νόμων του και τελικά καταδικάστηκε ο Άρειος Πάγος.

CODEX URBINATUS LATINUS= «Κώδικας Λατινικός του Ούρμπινο»,                        στην Βιβλιοθήκη Βατικανού. Βλ. GRAECAM URBEM, RENOVATIO URBIS, RESTAURATIO URBIS, DE ILLUSTRATIONE URBIS FLORENTINAE, URBI                 ET ORBI, URBIS ET ORBIS, AB URBE CONDITA, MODUM REBUS, FAMA VIRTUTUM, STUDIOLO, SALONE SISTINO, CORPUS DOMINI.

CODICE DI ORGANIZZAZIONE E DI PROCEDURA CIVILE                                     DELLA REPUBBLICA SETTINSULARE= «Κώδικας της οργάνωσης                         Δικαστικός και της Πολιτικής λειτουργίας της Επτανήσου Δημοκρατίας»,                      εκδόθηκε στην Κέρκυρα το 1804 από τον διευθυντή του Εθνικού Τυπογραφείου Διονύσιο Σαραντόπουλο. Ακολούθησε την δημοσίευση του «ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ»               της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ. Στις 5/11/1815 υπεγράφη Η ΣΥΝΘΗΚΗ                       ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ για τα Ιόνια Νησιά: με αυτήν αναγνωρίστηκε η Επτάνησος                  ως κράτος ελεύθερο και ανεξάρτητο με την επωνυμία ΗΝΩΜΕΝΗ ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Η βάση του πολιτεύματος είναι το πολίτευμα της ανεξάρτητης Ελβετίας και της Δημοκρατίας της Γενεύης                                              (όπου είχε την έδρα της η Κοινωνία των Εθνών, θέμα που συνδέεται                                   με την δημιουργία της Ελλάδας των 5 ηπείρων και των 7 θαλασσών,                                  με τα ρητά του Ευαγγελίου «ΦΩΣ ΕΙΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΝ ΕΘΝΩΝ»                                  και «ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ» και την δημιουργία του Ο.Η.Ε.                                 Η «Μάχη των Εθνών», όμως, είχε λάβει χώρα το 1813 στην Λειψία).                                    Βλ. CAPO D’ ISTRIA, ALLIANCE SOLIDAIRE, COSTITUZIONE, CONSTITUTION CIVILE, SACRA STELIS CORONA.

COGITATIONES PRIVATAE= έργο του Descartes το οποίο εκδόθηκε                             την περίοδο 1619-1621.

COGITATIONIS POENAM NEMO PATITUR= πρόκειται για το αρχαίο ελληνικό ρητό «ΔΙΑ ΣΚΕΨΙΝ ΠΟΙΝΗΝ ΟΥΔΕΙΣ ΠΑΣΧΕΙ». Εννοεί ότι μόνη η σκέψις δια πράξιν (χωρίς την πραγματοποίησή της)                                 δεν αποτελεί κολάσιμον ενέργειαν. Προκύπτει από την Ιουστινιάνειο νομοθεσία. Ωστόσο, η κακή χρήση του ρητού μπορεί να δικαιολογεί την απραξία                         ενώπιον της αντισυνταγματικής παραβίασης των νόμων από την εκάστοτε εξουσία την στιγμή που το διεθνές δίκαιο –όπως αυτό προκύπτει από την βιβλιογραφία                και τους συγγραφείς– αναφέρει τα αντίθετα: λόγου χάρη, υπάρχει το δικαίωμα               της αντιστάσεως το οποίο αποδεικνύεται από τον Τζων Λοκ σε συμφωνία                         με τον Ζαν Ζακ Ρουσσώ και σε σύζευξη με τις ιδέες του Μοντεσκιέ.