Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ - ΜΕΡΟΣ Ε'

ENTENTE= «Αντάντ», ομάδα κρατών που πολέμησαν κατά των «Κεντρικών Δυνάμεων» (Γερμανίας-Αυστρίας) στον Α´ Παγκόσμιο Πόλεμο και της οποίας προϋπόθεση υπήρξε η ENTENTE CORDIALE. Υπήρχε η TRIPLE ENTENTE = «ΤΡΙΠΛΗ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ» (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσσία) και η TRIPLE ALLIANCE = «ΤΡΙΠΛΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» (Γερμανία-ΑυστροΟυγγαρία-Ιταλία) της εποχής Βίσμαρκ.                     Τελικά, η ENTENTE οδήγησε στην διάλυση 3 Αυτοκρατοριών (Οθωμανικής, ΑυστροΟυγγρικής, Ρωσσικής), στην δημιουργία με σχήμα χιαστί του Άξονα          Ρώμη-Βερολίνο και στην δημιουργία της Συμμαχίας Αγγλίας, Γαλλίας!                      Υπήρχε, ακόμα, στο παρελθόν Η ΤΕΤΡΑΠΛΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ (Αγγλία, Αυστρία, Πρωσία, Ρωσσία) η οποία δημιουργήθηκε με την Συνθήκη του Σωμόν της 19/3/1814 και είχε ως αποτέλεσμα την άνευ όρων παράδοση των Παρισίων στις 4 δυνάμεις στις 31/3/1814, την παραίτηση του Ναπολέοντος με την ΣΥΝΘΗΚΗ                             ΤΟΥ ΦΟΝΤΑΙΝΕΜΠΛΩ της 11/4/1814 και την επάνοδο του Λουδοβίκου ΙΗ´               της παλαιάς βασιλικής δυναστείας των Βουρβώνων καθώς και την σύγκληση               του ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΕΙΡΗΝΗΣ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ. Επίσης, υπήρχε Η ΠΕΝΤΑΜΕΛΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑ το 1818 που εξελίχθηκε σε ΠΕΝΤΑΠΛΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ                         (Αγγλία, Αυστρία, Πρωσία, Ρωσσία συν η Γαλλία,) η οποία σχηματίστηκε το 1820                   για την καταπολέμηση της Επανάστασης του Βασιλείου των 2 Σικελιών Νεαπόλεως που ζητούσε πολιτική και εθνική ανεξαρτησία –εκεί γεννήθηκε                      το κίνημα των Καρμπονάρων– και την υποστήριζε ο Καποδίστριας.                       Επίσης, υπήρχε Η ΜΙΚΡΗ ΑΝΤΑΝΤ (Γιουγκοσλαβία, Τσεχοσλοβακία, Ρουμανία). Το όλο σύμπλεγμα αφορά την Ελληνική Επανάσταση σε σχέση με την απόκτηση σφαιρών επιρροής στην Ανατολή και την ταυτόχρονη επίλυση Ανατολικού                     και Ελληνικού Ζητήματος που αντιμετωπίστηκε με την Συνθήκη της Μωριέννης              το 1917 μεταξύ Ελλάδας-Ιταλίας και Ρωσσίας. Η ΕΝΤΕΝΤΕ υποκρύπτει                      την δυνατότητα του Διευθυντηρίου των 3 Δυνάμεων με βάση το άρθρο 3                       του πρωτοκόλλου της πλήρους Ελληνικής Ανεξαρτησίας να έχουν το αποκλειστικό δικαίωμα καθορισμού του πολιτειακού σχήματος και του πολιτεύματος                           της Ελλάδος και ως προς το σχήμα και ως προς το πρόσωπο του ηγεμόνα                      –Χριστιανού– αντί του Κυβερνήτη και του ελληνικού λαού                                                            οι οποίοι είχαν αποφασίσει το 1822 στην Κόρινθο υπέρ της Ανατολικής                            του Χριστού Ορθοδόξου Εκκλησίας. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι ηγέτης μιας εκ των Ναυτικών Μοιρών –της Μοίρας Κορινθιακού– του Υπουργείου των Ναυτικών το οποίο συστήθηκε για πρώτη φορά στην Κόρινθο το 1822 ήταν ο BASSANO (δίδεται η πληροφορία ότι ο Jacopo da Ponte                               ή BASSANO, ζωγράφος με 4 γιους ζωγράφους, ήταν μαθητής του Bonifacio                      de Pilati στην Βενετία, βλ. ECCE AVGUS DEI). Χιλίαρχος του Καποδίστρια                                  έγινε ο στρατηγός Κίτσος Τζαβέλλας, κυρίαρχος της Ακροκορίνθου                                μετά την αναφορά των Ιερών Μοναστηριών του Αγ. Όρους προς τον Καποδίστρια στις 7/3/1828, την ίδρυση του ΠΡΟΤΥΠΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ με την επιγραφή                      στην πλάκα «ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ                 ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΘΙΕΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΝΑΟΝ ΤΟΥΤΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ                 ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΘΕΟΝ» (το θέμα συνδέεται με τους ναούς Αίγινας-Ναυπλίου,               με ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ή ΚΥΒΕΡΝΕΙΟΝ στο Ναύπλιο που καταστράφηκε από πυρκαϊά το 1926  και με το λεγόμενον ΗΓΕΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ)                         και την μάχη της Πέτρας της 12/9/1829 με την οποία ολοκληρώθηκε ο Αγώνας              της Ελληνικής Ανεξαρτησίας. Βλ. DIRECTOIRE, ALLIANCE SOLIDAIRE, CABINET D’ AMATEUR, CROCETTA, LAPIS PHILOSOPHORUM, L’ ECOLE               DE FONTAINEBLEAU, DRANG NACH OSTEN, OST-POLITIK, EX ORIENTE LUX και για το θέμα του Συντάγματος CADIX-MUSEO MARES-ACCORD.

ΕΝΤΕΝΤΕ CORDIALE= «Εγκάρδιος Συνεννόηση», συμμαχία Αγγλίας-Γαλλίας                 το 1904 της οποίας η ύπαρξη αποτέλεσε τον όρο για την συμμαχία των κρατών                         της ENTENTE. To σύμβολο είναι ΕΝΤΕΝΤΕ CORDIALE + Ρωσσία = TRIPLE ENTENTE.

EN TOUT CAS= για κάθε ενδεχόμενο ή περίπτωση που μπορεί να προκύψει

ENVOIS DE ROME: συνολικός τίτλος των 2 εργών με υπογραφή «INGRES.ROMA.1808» με τα οποία ο νεοκλασσικός ζωγράφος Jean Auguste Dominique Ingres κέρδισε το Βραβείο της Ρώμης και έγινε το 1835 Διευθυντής               της Γαλλικής Ακαδημίας Ρώμης. Βλ. PRIX DE ROME και LE SACRE.

EPILOGO MAGNO= έργο του Tommaso Campanella το οποίο δημοσιεύθηκε                στην Ρώμη το 1939 όπου ο συγγραφέας μιλά για τον Κόσμο –μέσω της ιστορίας της μεταμόρφωσης από την Αρτέμιδα του Ακταίωνος σε είδωλο– ως ένα άγαλμα   του Θεού. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι πρόκειται για οδηγία Ρητορικής, να μιλά δηλ. ο άνθρωπος «κατ’ εικόνα» και καθ΄ομοίωση» του Θεού, όπως με έναν καθρέφτη μιας πόλης ή του κόσμου όπου υπάρχουν καταγεγραμμένες εικόνες μνήμης της ιστορίας ή της τέχνης που περιέχουν κείμενα.

ΕΟ ΑΝΙΜΟ= με αυτήν την σκέψη ή αυτό το σχέδιο στον νου. Η γνώμη                         του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι πρέπει να χρησιμοποιείται                 στις εργασίες με το συγκεκριμένο νόημα: «με αυτό το πνεύμα», «με αυτήν                       την εμψυχωτική πνοή καρδιάς», «υπό αυτήν την λογική». Διαφέρει                                  από το «ΕΧ ΑΝΙΜΟ». 

EPEA PTEROENTA= πρόκειται για την λατινική εκδοχή του αρχαιοελληνικού ρητού «ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ» της ΙΛΙΑΔΑΣ που συμπληρώνεται από το λατινικό «VERBA VOLANT» (=τα λόγια βγάζουν φτερά και πετούν). Σύγκρινε με την φράση «LITTERA SCRIPTA MANET».

EPHEMERIS ANNI 1557= έργο του John Feild με εισαγωγή του John Dee                        ο οποίος αναφέρεται στην σύνθεση από τον συγγραφέα των πινάκων                         επί των οποίων στηρίζονται τα μοντέλα των συστημάτων θεωρίας                             Κοπέρνικου-Πτολεμαίου με βάση τους Έλληνες φιλοσόφους. Η εισαγωγή συνδέεται με το έργο του Digges, βλ. ALAE SEU SCALAE MATHEMATICAE.                      Δες ακόμα DE MAGNETE, ROMANUS PONT MAX και DIALOGO DELLA PITTURA.

EPOS HESPERIS= «Το Έπος της Εσπερίας», έργο του Μπασίνιους στα μέσα                του 15ου αιώνος με εικονογράφηση για τον Ναό του Ρίμινι.                                      Βρίσκεται στην Βιβλιοθήκη Bodleian. Βλ. πρωτίστως το έργο DE PICTURA                 καθώς και CASTELLUM SISMONDUM-CAPELLA DEI PIANETTI-TEMPIO MALATESTIANO. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το EPOS HESPERIS συνδέεται άμεσα με την ανακάλυψη του αστεροειδή «ΕΣΠΕΡΙΑ»                   στο Μιλάνο το 1861 από τον Ιωάννη Βιργίνιο Sciaparelli (βλ. ISEUM CAMPENSE) αλλά και με το σχέδιο «ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΕΣΠΕΡΑΣ» με μορφή κορώνας πόλεως                  που σχεδίασε ο Μιχαηλάγγελος. Βλ. SACRA STELIS CORONA, STELLARATOR, CAPELLA SIXTINA, CAPELLA MEDICI, MONDE IDÉAL, ROMANUS PONT MAX αλλά και την σχέση με το έργο DE IMMENSO, INNUMERABILIBUS                                  ET INFIGURABILIBUS.

EPULIS ACCUMBERE DIVUM= να συμμετέχεις στο συμπόσιο των Θεών

ERASMUS= ο Πρίγκηψ του Ουμανισμού Desiderius Erasmus Roterodamus                 (1466-1536). O Έρασμος, ονόματι Gerrit Gerritszoon ή Gerhard Gerhardson                     από το Ρότερνταμ –από τον οποίο έλαβε το όνομά του το Πανεπιστήμιο Ρότερνταμ– ήταν Δανός ανθρωπιστής, θεολόγος και ιερεύς από το 1492                      (αλλά από θέση αρχών δεν ήσκησε ποτέ τον μοναχισμό στον οποίο αντιτάχθηκε): άρχισε την καριέρα του ως γραμματέας του Επισκόπου του Cambray,                       υπήρξε υποστηρικτής του Λούθηρου και φιλόλογος ο οποίος τάχθηκε                            υπέρ της ελευθερίας της διανόησης και της φιλελευθεροποίησης των θεσμών                  του Χριστιανισμού ενώ ηρνείτο την απονομή αξιωμάτων για τον ίδιο.                      Ξεκίνησε το 1500 το έργο του (βλ. DAS NARRENSCHIFF) με τις «Πρώτες Παροιμίες» και έγραψε το «Εγχειρίδιο  του Χριστιανού Στρατιώτη» το 1502                         ή ENCHIRIDION MILITIS CHRISTIANI το 1503 με το οποίο πολέμησε                           τις μεσαιωνικές θεολογικές αντιλήψεις της Ευρώπης, το «ΜΩΡΙΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ»  το 1509, το εγχειρίδιο «ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗΣ» (βλ. DE COPIA») το 1512,                              το έργο «Άγιος Ιερώνυμος» το 1515. Σε δεύτερη φάση, το 1513 ή 1516 έγραψε                  το έργο JULIUS EXCLUSUS A COELIS που είχε μορφή σατυρικού διαλόγου εναντίον του Πάπα και το έτος 1516 επίσης τα έργα «Η ΜΟΡΦΩΣΗ                           ΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΠΡΙΓΚΗΠΑ» ή «Η ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ                  ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ» ή INSTITUTIO PRINCIPIS CHRISTIANI αφιερωμένο                         στον μελλοντικό Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Κάρολο Ε´, μια κριτική έκδοση της Ελληνικής Καινής Διαθήκης που δημοσιεύθηκε                            στην Βασιλεία με τίτλο NOVUM INSTRUMENTUM OMNE, DILIGENTER                      AB ERASMO ROT. RECOGNITUM ET EMENDATUM με λατινική μετάφραση.              Σε τρίτη φάση, το 1519 το έργο «Παράκλησις» και την «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ» ή TESTAMENTUM (που περιείχε επιπλέον και λατινικό κείμενο)                  και ήταν αφιερωμένη στον Πάπα Λέοντα Ι´ ενώ έδωσε το έναυσμα                         για την εμφάνιση του κινήματος του Λούθηρου. Κατόπιν, έγραψε                                      τις ΠΑΡΑΦΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ στην Λατινική, το έργο «Συνομιλίες» το 1522, το βιβλίο «SPONGIA» το 1523, το βιβλίο όπου αναλύει                   τις θέσεις του Λούθηρου ως προς το θέμα της Ελευθερίας της Βουλήσεως και τίτλο DE LIBERO ARBITRIO DIATRIBE SIVE COLLATIO το 1524, το έργο «Διάλογος για την ορθή προφορά της λατινικής και ελληνικής γλώσσας» το 1528,                             «Ο ΚΙΚΕΡΩΝΕΙΟΣ» το 1529 (Βλ. CICERONIANUS), το κείμενο «ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ» και την μελέτη «Φιλική Συμφωνία της Εκκλησίας» το 1533               και το έργο ECCLESIASTES ή ΚΥΡΗΞ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ με το οποίο το 1535                     στην Βασιλεία εκφράζει την άποψη ότι το κύρο καθήκον του Χριστιανού ιερέα      είναι η λειτουργία του Κηρύγματος. Επίσης, του ανήκουν τα έργα ADAGIA, CHILIADES ADAGIORUM, COLLOQUIA, APOPHTHEGMATUM OPUS.               Με τους στίχους αυτών των έργων, συνδέονται τα έργα CANDELAIO, IMAGINES MORTIS και IMAGO ERASMI ROTERODAMI AB ALBERTO DURERO                           AD VIVAM EFFIGIEM DELINIATA. Το έργο του, γενικότερα, συνδέεται με το έργο του Thomas More και αμφότερα με το έργο του Joseph Heintz και με το έργο                  του μαθητή του Schongauer στο Κολμάρ Αλσατίας Hans Holbein του Πρεσβύτερου (Augsburg 1460/5-1524 Ίζενχάϊμ) και των 2 γιών του Ambrosius (1493-1518)                  και Hans Ioannes il Giovane του Νεώτερου (1497-1543) από την πόλη Αυγούστα. Βλ. IMAGINEM MORTIS, KUNSTKAMMER, MARIENALTAR, STAATGALERIE, OPERA LATINA, LAPIS PHILOSOPHORUM. Επιπλέον, DE OPTIMΟ REIPUBLICAE STATU DEQUE NOVA INSULA UTOPIA LIBELLUS VERE AUREUS συν CORPUS DOMINI και PHILOSOPHIA CHRISTI.

EREMITICAE VITAE= «Ερημητική Ζωή», επιγραφή σε αλληγορικό πίνακα                   του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου στις αρχές του 17ου αιώνος. O πίνακας είναι αφιερωμένος στον Φίλιππο Β´ τον Ωραίο που έζησε το διάστημα 1527-1598, ήταν συλλέκτης των έργων του Ιερώνυμου Μπος ή El Bosco, Βασιλεύς της Ισπανίας            και της Πορτογαλίας, κέρδισε στην ναυμαχία της Ναυπάκτου και συγκρότησε              την «αήττητη αρμάδα» (η οποία ηττήθηκε το 1588 από την Αγγλία),                           υπήρξε κάτοχος του Στέμματος της Καστίλλης μαζί με την αμερικανική αποικιακή αυτοκρατορία της Αραγωνίας, της Σικελίας, της Νεαπόλεως και του δουκάτου    του Μιλάνο και των Κάτω Χωρών): ο πίνακας ονομάζεται «ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ                     ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ Β´» ή «ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ»                      ή «ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ» και εζωγραφήθη το 1577-9                       προς τιμήν της νίκης της Ναυπάκτου και συνδέεται με το λεγόμενο Πολύπτυχο                 του Ελ Γκρέκο «Ο ΣΑΝ ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΙΝΟ» του 1603 και με τον πίνακα «ΛΑΟΚΟΩΝ» του Ελ Γκρέκο. Βλ. IL GESÙ, IMPERATORIS MEDICI, DE OPTIMΟ REIPUBLICAE STATU DEQUE NOVA INSULA UTOPIA LIBELLUS VERE AUREUS,  ORATORIO DEI NOBILI DELLA COMPANIA DI JESU,  DONAZIONE JESI, LE VITE DE PITTORI SCULTORI ET ARCHITETTI και ιδίως DEUM TIMETE-REGEM HONORIFICATE, EXPOLIO, POESIE και AQUA VIVA.

E RE NATA= ανάλογα με τις απαιτήσεις της περίστασης

ERESMA= η Ελληνική λέξη «έρεισμα», δηλαδή στήριξη. Πρόκειται, επίσης,                      για ποταμό στην SEGOVIA Ισπανίας. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι η έκφραση μπορεί να χρησιμοποιείται σε σχέση με την ανέγερση ναού                         ή ως βάση στήριξης ενός πίνακα ή προγράμματος ή ως κοινοτικό πλαίσιο στήριξης αλλά, ταυτόχρονα, συνδέεται με την έννοια της «αίρεσης» η οποία ετυμολογικά ταυτίζεται με την Αγγλική λέξη «heresy» που εμφανώς παράγεται                                   από το «αίρω»=ανασταίνω, την εξαίρεση, τον ερωτικό, το «χαίρετε»/«χαίρε»                     και σημαίνει το μυστήριο της Ευχαριστίας. Βλ. SEGOVIA, CASA DE LA MONEDA, VERA CRUZ.

ERETICI ITALIANI DEL CINQUECENTO= «Αιρετικοί της Ιταλίας τον 16ο αιώνα», έργο του Delio Cantimori το οποίο δημοσιεύθηκε στην Φλωρεντία το 1939. Συνοδεύεται από το έργο του PER LA STORIA DEGLI ERETICI ITALIANI DEL SECOLO XVI IN EUROPA («Για την Ιστορία των Αιρετικών της Ιταλίας                           του 16ου αιώνος στην Ευρώπη») το οποίο δημοσιεύθηκε στην Ρώμη το 1937. Περιέχει, κυρίως, τα γραπτά του αιρετικού Francesco Pucci, ο οποίος ήθελε                   την ένωση της Ευρώπης και του Χριστιανισμού υπό τον Βασιλιά της Ναβάρρας               και της Γαλλίας με μορφή Παγκόσμιας Χριστιανικής Ρεπούμπλικας: φυλακίστηκε από την Ιεράν Εξέτασιν της Ρώμης το 1594, του επιβλήθηκε η θανατική ποινή, αρνήθηκε να ανακαλέσει, αποκεφαλίστηκε στην φυλακή το 1597 και το σώμα του κάηκε στο CAMPO DEΙ FIORI. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά                  ότι το θέμα του Βασιλιά της Ναβάρρας συνδέεται άμεσα με την Ναυμαχία                      του Ναυαρίνου το 1827 που εφαρμόζει την ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ                   επί της βάσεως του ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΕΩΣ (και ακολουθείται από την ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΕΩΣ) με σκοπό την Ελληνική Ελευθερία                     και Ανεξαρτησία αλλά συνδέεται και με τον Ναζαρηνό ή Ναζωραίο.                                   Βλ. DE LA VÉRITÉ  DE LA RELIGION CHRÉTIENNE, PRAECEPTOR GERMANIÆ, LE ROI SOLEIL και UN ROI, UNE LOI, UNE FOI.

ERGA OMNES= έναντι πάντων

ERGO ARTEMITIA LOMI FEC. =  υπογραφή της ζωγράφου Αρτεμισίας Τζεντιλέσκι και του πατέρα της. Η Αρτεμισία (1593-1652) ήταν η διασημότερη ζωγράφος του 17ου αιώνος, κόρη του ζωγράφου Οράτσο Τζεντιλέσκι (1563-1639). Συνδέεται άμεσα με το έργο των ζωγράφων Μιχαηλάγγελου και Καραβάτζιο.

ERMITAGE= το Μουσείο Ερμιτάζ Αγίας Πετρούπολης (η Αγία Πετρούπολη ονομάζεται «ΒΕΝΕΤΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ»). Η λέξη ERMITAGE σημαίνει κυριολεκτικά «ερημητήριο». Πρόκειται για Αυτοκρατορικό Ανάκτορο,                           κυρίως Κορινθιακού Ρυθμού το οποίο περιέχει, επιπλέον, τις αρχαιότητες                       της Γεωργίας. Σημειώνεται, ωστόσο, ότι ο τσάρος Μέγ. Πέτρος (1682-1725)                        που συνδέεται με το λεγόμενο «Αυτοκρατορικό Συμβούλιο» της Ρωσσίας θεμελίωσε την πρωτεύουσα το 1703 στην Νυρεμβέργη σύμφωνα με ένα επακριβώς μελετημένο σχέδιο του Johannes Baptist Homann που συνοδευόταν από χάρτη                                      και προέβλεπε την φυσιογνωμία Ευρωπαϊκής Χώρας σε στυλ μπαρόκ                               και κλασσικιστικό στηριγμένο στην βάση μιας χαλκογραφίας που περιέχει τοπογραφική αναπαράσταση της πόλης. Βλ. και το «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ»                     της Αικατερίνης, η οποία –προ του γάμου με τον Πέτρο Α´ ή PETRUS PRIMUS, τον οποίο παντρεύτηκε πριν γίνει Τσάρος και αναμορφωτής της Ρωσσίας                                         με αποτέλεσμα να δολοφονηθεί το 1762– λεγόταν Σοφία. Βλ. την ανάλυση                      της επιγραφής MED. PETRI F. COSMI σε συνδυασμό με την αξία της επιγραφής PETRUS LEOPOLDUS AUSTRIA AD VERBIS SUAE DECUS ET AD INCREMENTA ARTIUM OPRIMARUM MUSEUM MEDICEUM OPERIBUS AMPLIATIS CORPSQUE AUCTIS ORDINANDUM ET SPLENDIDIORE CULTU EXORDAND CURAVIT σε συνδυασμό με την υπογραφή PETRUS PERUSIUS και τα ρητά REGNI CAELORUM-TU ES PETRUS και την σημασία των εκφράσεων                         NON OMNIS MORIAR, TERRABILITÀS, PROSPECT, MONUMENTA, ERMITAGE, SEPTUAGINTA DUARUM, DE TRANSLATIONE OBELISCI VATICANI, OBELISCUS PAMPHILIUS, CΟΝΤRA HISTORIAM ARISTAE                      DE LXX INTERPRETIBUS DISSERTATIO, ROSETTA, ET PUR SI MUOVE.

ERRARE CUM PLATONE/ERRARE MALO CUM PLATONE QUAM                                 CUM ISTIS VERA SENTIRE= Προτιμώ να πλανιέμαι μόνος μαζί με τον Πλάτωνα παρά να σκέφτομαι περί της αληθείας μαζί με όλους αυτούς.                                    Φράση του Κικέρωνος η οποία αναφέρεται στην αναγνώριση της αυθεντίας.

ESCLAVE REBELLE= «Ο Επαναστατημένος Σκλάβος», έργο του Μιχαηλάγγελου όχι στην Βασιλική του Αγ. Πέτρου στο Βατικανό αλλά στο Λούβρο                                 και συγκεκριμένα στην Στοά Απόλλωνος –που συνδέεται με το άγαλμα ΑΠΟΛΛΩΝ ΤΟΥ ΠΙΟΜΠΙΝΟ στο Λούβρο ως προς τον Θησαυρό                                     του Μποσκορεάλε. Συνδέεται με τα 3 έργα «ΘΝΗΣΚΩΝ ΣΚΛΑΒΟΣ», «ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΗ ΖΩΗ», «ΕΝΕΡΓΟΣ ΖΩΗ» και βασίζεται στο σχέδιο για το Μνημείο του Ιουλίου Β´. Βλ. ΝΟΝ FINITO, MICHAELAGELUS BONAROTUS                              και DECAMERON(E) σε συνδυασμό με τα νοήματα των εκφράσεων GRAECAM URBEM, DE ILLUSTRATIONE URBIS FLORENTINAE, CODEX URBINATUS LATINUS, RESTAURATIO URBIS, URBI ET ORBI, URBIS ET ORBIS, AB URBE CONDITA, L’ ETAT DE SIEGE και RENOVATIO URBIS.

ESCUELA ESPAÑOLA= η Ισπανική Σχολή. Βλ. PRADO και DOMUS AUREA.

ESPINARIO= «ΑΠΑΚΑΝΘΙΖΟΜΕΝΟΣ», γλυπτό της Ρωμαϊκής εποχής.                         Το πρωτότυπο βρίσκεται στο Μουσείο Καπιτωλίου Ρώμης (MUSEO CAPITOLINO). Τυπικά, ερμηνεύεται «νέος που βγάζει αγκάθι από το πόδι του»                    αλλά η εκτίμηση του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι αναφέρεται                 το ρητό «ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ Ο ΕΝ ΥΔΑΣΙ ΤΗΝ ΓΗ ΚΡΕΜΑΣΑΣ, ΣΤΕΦΑΝΟΝ ΕΞ ΑΚΑΝΘΩΝ ΠΕΡΙΤΙΘΕΤΑΙ». Υπάρχουν και αντίγραφα                      του Ελληνικού πρωτοτύπου το οποίο είχε φθάσει στο Καπιτώλιο το 1471                  από το κτίριο της εποχής του Σεπτιμίου Σεβήρου, με πιο γνωστό                                     αυτό που βρίσκεται στην συλλογή UFFIZI. Βλ. SEPTIZONIUM, UMPLICIUS URBIS, DOMUS SEVERIANA και NEMO SIBI ASSUMAT HONOREM                              NISI VOCATUS A DEO CANOVAM ARON σε σχέση με την DEMONSTRATIO MAXIMI ON CITUDINIS STEALLE VENERIS CAPITULUM.

ESPRESSIVO= εκφραστικά

ESPRIT DE CORPS= το πνεύμα που εμψυχώνει ένα συλλογικό σώμα,                             π.χ. το γραπτό Σύνταγμα ή το Σύμβολο της Πίστεως. Η έννοια μπορεί                     να αξιοποιηθεί σε σχέση με ειδικές χρήσεις του «CORPUS HERMETICUM»,                   του «CORPS DIPLOMATIQUE» και του «CORPUS CHRISTI» αλλά και να έλθει               σε αντίθεση με το «CORPUS DELICTI» και το «ESPRIT BORNÉ».

ESPRIT DE FINESSE= «το Πάθος» ή «το πνεύμα της τελειότητας», έκφραση                  του Pascal

ESPRIT GÉOMETRIQUE= «ο Λόγος», «το γεωμετρικό πνεύμα», έκφραση του Pascal.

ESSAIS= δοκίμιο, μορφή πεζού σε στυλ εκθέσεως το οποίο εισηγήθηκε                       στον 16ο αιώνα ο Μονταίν. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί                      ότι ο όρος προέρχεται από τις ελληνικές πραγματείες και ειδικότερα                                από την ελληνική λέξη «εσσαεί» και την κοινότητα των Εσσαίων.

ESSE EST PERCIPI= «ύπαρξη είναι να έχεις αντίληψη», ρητό του Berkeley

ESSE QUAM VIDERI= καλύτερα να είσαι παρά να φαίνεσαι

EST MODUS IN REBUS= υπάρχει μέτρο, τρόπος και μέθοδος σε όλα τα πράγματα. Φράση του Ορατίου η οποία μοιάζει με τον συνδυασμό των 2 αρχαιοελληνικών ρητών (ΠΑΝ) ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ του Κλεόβουλου και «ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΕΣΤΙΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΤΩΝ ΜΕΝ ΟΝΤΩΝ ΩΣ ΕΣΤΙΝ,                                     ΤΩΝ ΔΕ ΟΥΚ ΟΝΤΩΝ ΩΣ ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ». Η μετάφραση που προτιμά το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. έχει το νόημα ότι ένας ολόκληρος κόσμος υποκρύπτεται                               των πραγμάτων, ειδικά εάν η σειρά αλλάξει διάταξη και τεθεί σε διαφορετική τάξη και αρίθμηση. Βλ. και τα ρητά συνήχησης modus-mondus αλλά και την σύνδεση            με την φράση DEUS IN REBUS.

ESTO QUOD ESSE VIDERIS= γίνε αυτό που φαίνεσαι ότι είσαι. Είναι εμφανής                  η καταγωγή της λατινικής λέξης ESTO από την ελληνική «Έστω»

ESTRADIOTI= τα Τάγματα της Βενετίας (η λέξη προέρχεται από την ελληνική «στρατιώτης»).

ESTUDIOS= η αγορά πουλιών στην Βαρκελώνη. Το Συμβούλιο Αντίστασης                 του Ο.Η.Ε. μεταφράζει την έννοια ως «πραγματείες», «μελέτες».

ETHICA ORDINE GEOMETRICO DEMONSTRATA= «Ηθική» δίνει η τυπική μετάφραση για αυτό το εγχειρίδιο Γεωμετρίας του φιλοσόφου Spinoza                              το οποίο περιέχει θεωρήματα, αποδείξεις και πορίσματα που διδάσκουν την αρετή. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «τα Ηθικά αποδεδειγμένα                κατά γεωμετρική τάξη  και οργάνωση» και τα συνδέει με τα έργα Αριστοτέλους.               Ο Αριστοτέλης είχε ταχθεί υπέρ του γεωκεντρικού μοντέλου και ήθελε την Γη                 στο κέντρο του σύμπαντος με όλα τα υπόλοιπα ουράνια σώματα και αστέρια                να κινούνται γύρω της. Το μοντέλο του Αριστοτέλη βελτίωσε αργότερα το μοντέλο                      των Πτολεμαίων. Βλ. την NOVA DE UNIVERSIS PHILOSOPHIA και MINERVA MUNDI, PIAZZA MINERVA, CRASSA MINERVA, «DEUS SIVE NATURA».

ET IN ARCADIA EGO= 3 πίνακες του Ιταλού ζωγράφου Guercino (οι 2                      στην Εθνική Πινακοθήκη Ρώμης και στην Εθν. Πιν. Παλαιάς Τέχνης Ρώμης και ο 1 στην Πινακοθήκη Κορσίνι Ρώμης) που συνδέονται με το έργο του Γκαίτε                  ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ του 1786 και με τον πίνακα του Poussin «ΟΙ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΤΗΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ». Βλ. PALAZZO CORSINI, ΕΤ SUM IN ARCADIA EGO, EGO (SUM) LUX (MUNDI).

ET PUR SI MUOVE= «Κι όμως, κινείται», η φράση που εκστόμισε το 1633                           με το χέρι στο Ευαγγέλιο ο Ιταλός φυσικός, μαθηματικός, φιλόσοφος και αστρονόμος Γαλιλαίος: είτε όταν υποχρεώθηκε να αποκηρύξει το ηλιοκεντρικό σύστημα και να διακηρύξει, ενώπιον της Ιεράς Εξετάσεως ότι «η Γη παραμένει ακίνητη στο κέντρο του σύμπαντος» είτε όταν, αργότερα, γλύτωσε τον θάνατο στην πυρά. Καταδικάστηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό δια βίου.                         Εξακολούθησε να διδάσκει το Ηλιοκεντρικό μοντέλο και συνελήφθη. Οι ανακριτές ιεροεξεταστές αρνήθηκαν να διαπιστώσουν οι ίδιοι με τα μάτια τους την κίνηση  της Επανάστασης την οποία εξήγγειλε ο Γαλιλαίος και τον κατηγόρησαν                      για μαγεία, με αποτέλεσμα ο Γαλιλαίος να πεθάνει στην φυλακή. Ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πίζας και της Πάδοβας και είχε ανακαλύψει τα άστρα                του κόσμου των Μεδίκων, δηλαδή τους Δορυφόρους του Διός.                                 Σύγκρινε, κατ’ αρχάς, με τις υποθέσεις Jordano Bruno-Tommaso Campanella.                  Βλ. τις φράσεις INQUISITIO, SOCIETAS JESU, CORPUS CHRISTI, DIXI σε σχέση με το ρητό ET PUR SI MUOVE και σε σχέση με την θεωρία του Marsilius Ficinus για την θεωρία κίνησης των Νόμων του Πλάτωνος. Το Συμβούλιο Αντίστασης              του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι η φράση ET PUR SI MUOVE πρέπει να συνδεθεί                        με τα γραπτά των επιστημόνων της εποχής με εκκίνηση το έργο                                     «DE (R)EVOLUTIONIBUS ORBIUM COELESTIUM» του Κόππερνιγκ, την απόδειξη του τόπου της πρωτεύουσας της Αφροδίτης «DEMONSTRATIO MAXIMI                    ON CITUDINIS STEALLE VENERIS CAPITULUM», τα 2 έργα του Jordano Bruno DE SOMNII INTERPRETATIONE και INSOMNIUM (στους DIALOGI DUO                  DE FABRICII MORDENTIS), το έργο του Αριστοτέλη DE INSOMNIS, τα 3 μοντέλα του έργου IN SOMNIUM SCIPIONIS, τα έργα SOMNIUM, SEU OPUS POSTHUMUM DE ASTRONOMIA LUNARI και (DE) HARMONICE MUNDI                  και το μοντέλο του πίνακα «TABULA ORBIUM PLANETARUM DIMENSIONES, ET DISTANTIAS PER QUINQUE REGULARIA CORPORA GEOMETRICA EXHIBENS» του Ιωάννη Κέπλερ και με βάση το «ORGANUM» σε σχέση                   με τον Διαφωτισμό και με τα ρητά περί κίνησης της ΑΟΡΑΤΗΣ ΑΡΧΗΣ                         της Ελληνικής Επαναστάσεως και το ρητό του Αρχιμήδη «ΔΟΣ ΜΟΙ ΠΙ ΣΤΩ                 ΚΑΙ ΤΑΝ ΓΑΝ ΚΙΝΑΣΩ» σε συνδυασμό με την κίνηση της μηχανής Watt η οποία απεικονίζεται ως πολεμικό άρμα –μηχανή της Αναγεννήσεως– στο λεγόμενο «Βιβλίο του Κελλς» (βλ. SACRIFICIUM LAUDIS HONORI). Πρέπει να ληφθεί υπόψιν και η ιστορία για την «Κινητική Αρχή» της Ελληνικής Επαναστάσεως.              Την πρωτοβουλία για την δημιουργία της Ιεράς Συμμαχίας είχε το 1812 ο τσάρος Ρωσσίας Αλέξανδρος Α´, υπό την επίδραση της μυστικίστριας de Krüdener                   και με τις οδηγίες του συμβούλου του Arakckeev, ώστε να επιτευχθεί η Χριστιανική Ένωση της Ευρώπης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η δημιουργία της Ιεράς Συμμαχίας έγινε ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ  ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΥ ΤΡΙΑΔΑΣ στις 9/6/1815 με πρόταση της Ρωσσίας την οποία αποδέχθηκαν Αυστρία και Πρωσία                       και καταδίκασε η Βρεττανία: η συμφωνία εστιάζεται στην υπόσχεση οι πράξεις των ηγεμόνων της Κεντρικής & της Ανατολικής Ευρώπης να διέπονται                     από τις αρχές του Χριστιανισμού και «τις υπέρτατες αλήθειες που τους διδάσκει                η αιώνια θρησκεία του Θεού σωτήρος» ενώ κηρύσσει την ολοκληρωτική υποταγή στον Κύριο (θεωρήθηκε ευρέως ότι στρέφεται κατά του φιλελευθερισμού                           και της επαναστατημένης Γαλλίας αλλά, από την άλλη όψη, το 1815 είναι το έτος όπου ολόκληρη η Ευρώπη νομιμοποίησε τον θεσμό της Βασιλείας). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά ότι η απόφαση δημιουργίας της Ιεράς Συμμαχίας συνδέεται άμεσα με την Τελική Πράξη του Συνεδρίου της Βιέννης (9/6/1815)!                                  Σημειώνεται ότι η κατάλυση της Ιεράς Συμμαχίας έγινε με το Πρωτόκολλο                  της Αγίας Πετρούπολης του 1826 (βλ. MODUS OPERANDI), ότι το 1823                             –μαζί με την διακήρυξη του δόγματος Monroe και δεδομένου ότι η Βρεττανία αναγνώρισε τους Έλληνες επαναστάτεςς ως εμπόλεμους, με όλα τα δικαιώματα που εξασφαλίζει αυτή η ιδιότητα, βλ. και ASSEMBLÈE CONSTITUANTE–                       ο Κλεριάν Μέττερνιχ υποστήριξε την τέλεια ανεξαρτησία της Ελλάδος,                             και το 1824 υπέβαλε πρώτος το σχέδιο για την ίδρυση ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους. Το «ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ» του Μέττερνιχ στις 25/4/1821 λέει: «Πώς γενικά είναι δυνατόν να κινήθηκε η ελληνική επανάσταση για το συμφέρον του ελληνικού έθνους, εφόσον το έθνος αυτό                                      κατά τους τελευταίους αιώνες κατρακύλησε στα τελευταία σκαλοπάτια                        της εθνικής παραφθοράς;» Βλ. CAPO D’ ISTRIA και την σχέση με την ENTENTE.

ETRETAT= έργο του Claude Monet το 1876 στο Μητροπολιτικό Μουσείο Νέας Υόρκης. Σημειώνεται ότι το 1876 εκδόθηκε το Σύνταγμα της Γ´ Γαλλικής Δημοκρατίας. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. λαμβάνει υπ’ όψιν του                      το ζήτημα του Βασιλείου της Ετρουρίας και μεταφράζει «ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ                           ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ» ή «το Υπαρκτό Κράτος» ή «το Αληθινό Κράτος» σε σχέση                        και με τις αναλύσεις σε IMPRESSION, SOLEIL LEVANT και ιδίως με βάση                       το LIBER VERITATIS αλλά και το άνοιγμα των Ανατολικών όψεων TRIBUNA, UFFIZI, LOUVRE, PLAZA DE ORIENTE, ALCÁZAR και Ακροπόλεως. Η Ετρουρία βασιζόταν σε μιαν σκοτεινή θρησκευτική πίστη και η τέχνη της περιείχε τάφους                                   και σαρκοφάγους με εικόνες συμποσίων και χαράς. Στην Νεκρόπολη Ταρκουϊνίας βρίσκεται Ο ΤΑΦΟΣ ΤΩΝ ΛΕΟΝΤΩΝ. Επίσης, σημειώνεται ότι η λεγόμενη «σαρκοφάγος Τσερβετέρι» βρίσκεται στην αρχαία Καιρέα. Βλ. SANCTA MATER ECCLESIA, JUSTE MILIEU, VALENCIA.

ΕΤ QUID VOLO NISI UT ARDEAT ? = Καί τί θέλω εί ούκ ηνήφθη;                                       Επιγραφή σε βάση υδρίας στον πίνακα ΕΝΑΣ ΙΠΠΟΤΗΣ του 1563                              από τον MORONIUS, τον ζωγράφο Giovani Battista Moroni.

ET SIC DE SIMILIBUS= και ούτω καθ’ εξής περί των ομοίων

ET SUM IN ARCADIA EGO= «Και εγώ από την Αρκαδία έλκω την καταγωγή», συμβολικό ρητό από το έργο Nicolas Poussin και, ειδικότερα, με βάση τον πίνακα «ΟΙ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΤΗΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ». Ο ζωγράφος, φιλοσόφος υπέρ αισθητικού            και ηθικού ιδεώδους, ερμηνευτής και εκπρόσωπος του Κλασσικισμού                                  του 17ου αιώνος στην Ρώμη Nicolas Poussin ζωγράφιζε κλασσικά και ιδανικά                 τοπία στηριζόμενος σε μύθους με θρησκευτικές σκηνές εμπνεόμενος                                        από τους δασκάλους της Αναγεννήσεως και με στόχο την απελευθέρωση                       της Ιερουσαλήμ ενώ το έργο του χαρακτηρίζεται ως «αρχαία ζωφόρος»: βλ. ειδικά την μελέτη DE LUMINE ET COLORE. Κεντρικής σημασίας θεωρείται το έργο του «L’ INSPIRATION DU POETE» («Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ») που ταιριάζει               με το έργο του Jean-Honoré Fragonard στο LOUVRE «Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ».                        Σύγκρινε με ARCADIA-ET IN ARCADIA EGO- EGO (SUM) LUX (MUNDI), GERUSALEMME LIBERATA,  IL RE TORRISMONDO, MALO MORI QUAM FOEDARI. Για την σύνδεση με το έργο του Claude Lorrain-Gelee (βλ. LIBER VERITATIS, VILLA MEDICI, VILLA MEDICIS)  αξίζει να σημειωθεί ότι ο Poussin αναζητά το ιδεώδες σε ιστορία και αρχαίους μύθους ενώ ο Lorrain το αναζητά στην φύση. Γενικότερα, η ατμόσφαιρα των τοπίων της ελληνικής Αρκαδίας                ήταν αγαπημένο θέμα της Αναγεννήσεως. Από αυτήν αναβίωσε ποιητικά                           το κίνημα του Ανακρεοντισμού το 1559 (το οποίο συνδέεται αμέσως                                  με την ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ) και λογοτεχνικά η σχολή του Αρκαδισμού:                 στην Ελλάδα, ειδικά για το γλωσσικό ζήτημα, από τον Αθανάσιο Χριστόπουλο.              Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δίδει ένα παράδειγμα ποίησης συνθέτοντας τις λέξεις «Αρκαδία» και «Ακαδημία» σε «ΑΡΚΑΔΗΜΙΑ».

«ETYMOLOGICON MAGNUM»= «ΜΕΓΑ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟΝ», έργο του 1848.

EUCLIDES DANICUS= «Ευκλείδης Δανικός», έργο του Δανού γεωμέτρη                     Georg Mohr το 1672, ένα έτος πριν την δημοσίευση του COMPENDIUM EUCLIDIS CURIOSI. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ ΔΑΝΕΙΚΟΣ» και θεωρεί ότι αμφότερα τα βιβλία συνδέονται με το μοντέλο                      του πίνακα του Κέπλερ όπως απεικονίζεται στην «TABULA ORBIUM PLANETARUM DIMENSIONES, ET DISTANTIAS PER QUINQUE REGULARIA CORPORA GEOMETRICA EXHIBENS» και σε συνδυασμό με τα 3 μοντέλα                     του έργου IN SOMNIUM SCIPIONIS, το σώμα του κειμένου «SOMNIUM,                       SEU OPUS POSTHUMUM DE ASTRONOMIA LUNARI» του Κέπλερ,                                    τα 2 έργα του Jordano Bruno INSOMNIUM-DE SOMNII INTERPRETATIONE (στους DIALOGI DUO DE FABRICII MORDENTIS), με το έργο του Αριστοτέλη   DE INSOMNIS και με την απόδειξη περί του τόπου της πρωτεύουσας                             της Αφροδίτης στο βιβλίο «DEMONSTRATIO MAXIMI ON CITUDINIS STEALLE VENERIS CAPITULUM». Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ευκλείδης ήταν μέλος                         της Αλεξανδρινής Σχολής και ότι τα έργα του είναι: «Στοιχεία», «Δεδομένα», «Οπτικά», «Κατοπτρικά», «Ψευδάρια», «Περί Κωνικών», «Περί Επιφανειών                            ή Τόπων», «Κατατομή Κανόνος», «Πορίσματα», «Εισαγωγή Αρμονική».

EUR= Διεθνής Έκθεση Ρώμης: τόπος ο οποίος γεννήθηκε ως εκθεσιακός χώρος   της Ρώμης, εγκαταλείφθηκε στον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο και ολοκληρώθηκε                  το 1960 για την Ολυμπιάδα Ρώμης: περιέχει τον ιερό ναό των Αποστόλων                 Πέτρου και Παύλου, ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ,                                  το Μουσείο Ρωμαϊκού Πολιτισμού και ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΤΟΥ ΚΟΓΚΡΕΣΣΟΥ.

EUREKA= πρόκειται για το αρχαίο ελληνικό ρητό «ΕΥΡΗΚΑ» του Αρχιμήδους.

EVIDENTIA= τα προφανή, τα αυταπόδεικτα. Σημαίνει ότι ο άνθρωπος κατανοεί δίχως να χρειάζεται λογική αυτό το οποίο είναι προφανές και αυταπόδεικτο

EX AEQUO ET BONO= σύμφωνα με ό,τι είναι δίκαιο και καλό

EX ABRUPTO= «AB ABRUPTO» = αιφνιδίως, εκ του προχείρου,                                    άνευ προπαρασκευής.

EX ABUDANTIA= εξ αφθονίας

EX AFRICA MANIFESTABITUR OMNIS ECCLESIA= «Εκ της Αφρικής                               θα αποκαλυφθεί όλη η Εκκλησία», φράση του Τυχώνιου από το «ΣΧΟΛΙΟ                   ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ BEATUS ΣΤΟ MONCEAUX» ή «COMMENTARIUM IN APOCALYPSIN» όπως περιέχεται στην «Λογοτεχνική Ιστορία της Χριστιανικής Αφρικής» ενώ το κείμενο αναφέρει προηγουμένως και το ρητό «SICUT ENIM                   IN AFRICA FACTUM EST ITA FIERI OPORTET IN TOTO MUNDO, REVELARI ANTICHRISTUM SICUT ET NOBIS EX PARTE REVELATUM EST»,                               δηλ. «Διότι όπως έχει συμβεί και στην Αφρική έτσι πρέπει και να συμβεί                            σε ολόκληρο τον κόσμο και να αποκαλυφθεί ο Αντίχριστος καθώς εν μέρει                   έχει αποκαλυφθεί και σε εμάς». Το έργο του Τυχωνίου στη Εκκλησία Δονάτου πιθανόν να συνδέεται με το έργο του Tycho Brahe αλλά οπωσδήποτε συνδέεται               με τον Τερτυλλιανό. Σημειώνεται ότι τους κανόνες Τυχωνίου έχει ενσωματώσει               ο Άγ. Αυγουστίνος στο δόγμα του (DE DOCTRINA CHRISTIANA)                            ενώ την Εκκλησία την αποκαλεί «O BEATA ECCLESIA». Βλ. Και τις εκφράσεις CORPS DIPLOMATIQUE, CORPUS AFRICA, CORPUS CHRISTI, BEATI POSSIDENTES, MEDIUM TENUERE BEATI, BEATI PAUPERES SPIRITUS                       και BEATÆ MEMORIÆ. Πιθανόν με την λέξη «Αφρική» να εννοείται η αρχαία Φοινικική πόλη Καρχηδόνα –η μεγάλη αντίπαλος της Ρώμης– η οποία βρίσκεται ακριβώς κάτω από το τρίγωνο της Σικελίας.

EX ALBERTI DOCTRINA= εκ του δόγματος του Albertus Magnus. H γνώμη                  του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι η έκφραση αφορά                                   και τον Λέοντα Βαπτιστή Αλμπέρτι και τον Albert Camus.

EX ANIMO= εκ βάθος καρδίας, ειλικρινά. Η γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι έχει βάση η μετάφραση «εκ του πνεύματος», «εκ της ψυχής», «με πνοή». Διαφέρει από το «EO ANIMO»

EX AUTORITATEM IHI COMMISSA= με το δικαίωμα της αυθεντίας την οποία                μου εμπιστεύθηκαν

EX CAPITE= από μνήμης κεφαλιού

ΕΧ CATHEDRA= από καθέδρας. Δήλωση αυθεντικότητας. Γνώμη η οποία                     δεν δέχεται αμφισβήτηση. Αξιωματική γνώμη χωρίς μόρφωση ή γνώσεις.                  Κυρίως, αναφέρεται στο Αλάθητο του Πάπα.

EXCELSIOR= «Μεγαλειώδες», «Υπέροχο»: τίτλος σονέτου του Λορέντζου Μαβίλη το οποίο αναφέρεται σε ζωντάνεμα αγαλμάτων Θεών και συνδέεται με το ρεύμα του Παρνασσισμού. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει: «ΕΞΑΙΣΙΟ». Βλ. DE STATUA, CORTILE DELLE STATUE, όλες τις αναλύσεις περί εμψύχωσης αγαλμάτων, την CAPELLA MEDICI, την BASILICA EMILIA και την GENS EMILIA               σε σχέση με FAVELLA, FAVELLA και PAESTUM.

EXCEPTIO PROBAT REGULAM DE REBUS NON EXCEPTIS= η εξαίρεσις επιβεβαιοί ή θέτει υπό κρίσιν τον κανόνα ως προς τα πράγματα που δεν γίνονται δεκτά (ή) που δεν αποκλείονται

EXCITUS/EXITUS ACTA PROBAT= το γεγονός δικαιώνει την πράξη

ΕΧ CONSESSO= εξ όσων έχουν συμφωνηθεί. Η εκτίμηση του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι πρέπει να μεταφράζεται «όπως απορρέει                         εκ της συναινέσεως»

EX CURIA= εκ του δικαστηρίου

EX DELICTO= εκ του εγκλήματος

EX DONO= εκ της δωρεάς

EXEGI MONUMENTUM AERE PERENNIUS= έχω στήσει μνημείο πιο αθάνατο              κι από τον χαλκό. Η αρχή των «Ωδών» του Ορατίου.

EXEMPLA= υποδείγματα, παραδείγματα, μοντέλα. Πρότυπα τα οποία πρέπει                να ακολουθούνται και να μνημονεύονται στα έργα της δημιουργίας του ανθρώπου.

EXERCITIUM SUPER PATER NOSTER= έργο με λιθογραφίες προ του 1540.

EXEMPLA RERUM= «τα Αρχέτυπα των πραγμάτων»

EXEMPLI GRATIA= e.g.= παραδείγματος χάρη

EXEUNT OMNES= όλα παρέρχονται, όλα παίρνουν σύνταξη. Εννοεί ότι επί ατάκτως ερριμμένων στοιχείων εισέρχεται μια ανώτατη αρχή η οποία τους ορίζει τάξη, τα διατάσσει και τους δίνει σύνταξη ή σύνταγμα.

EX FACTO JUS ORITUR= ο νόμος πηγάζει εκ του γεγονότος

EX FORMULA= κατά την συνθήκη. Ένας από τους εξαιρετικά σημαντικούς τύπους του Ρωμαϊκού Δικαίου. Κατά την γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε., αυτός ο τύπος μπορεί να αξιοποιείται σε αποδείξεις εργασιών για την ολοκλήρωση                             μιας σειράς επιχειρημάτων που τείνουν στο ίδιο σημείο. Δύναται να κάνει συνδετικές αναφορές και να θέτει σε ισχύ άλλους τύπους ή αξιώματα                             των μαθηματικών, των φυσικών, των χημικών και των νομικών επιστημών                χωρίς να χρειάζεται να τα αποδεικνύει άμεσα, αφού απορρέουν EX FORMULA      και θεωρούνται γνωστά. Μπορεί να μεταφραστεί και με την έννοια «όπως απορρέει εκ της σύνθεσης/του σχηματισμού/του σχήματος»

EXHORTATION EN FRANÇOIS POUR VIVRE EN CONCORDE                                           ET JOUIR DU BIEN DE LA PAIX= έργο το 1570 του καθηγητή στην Έδρα                      των Ελληνικών στο COLLÈGE DE FRANCE, Πλατωνιστή Louis le Roy, αφιερωμένο στον Βασιλέα της Γαλλίας. Συνδέεται με τα έργα των Bruno-Pierre de la Ramée.                Βλ. DOUZE LIVRES.

EX LEGE= εκ του νόμου απορρέει. Τυπικά, αναφέρεται σε δικαίωμα ή υποχρέωση.                   Η γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι αυτό το ρητό                         έχει εκατομμύρια τρόπους χρήσης και αξιοποίησης σε εργασίες.

EX LIBRI CIVITATES ORBIS TERRARUM= «Πολιτείες εκ των Βιβλίων                                 με τις τροχιές των Πλανητών», επιγραφή σε Χάρτη της Αλεξάνδρειας της περιόδου 1571-1617. Βλ. και την διασύνδεση των εκφράσεων THEATRUM ORBIS TERRARUM-THEATRUM MEDICI και NOVA TOTIUS TERRARUM ORBIS GEOGRAPHICA AC HYDROGRAPHICA TABULA και TABULA ORBIUM PLANETARUM DIMENSIONES, ET DISTANTIAS PER QUINQUE REGULARIA CORPORA GEOMETRICA EXHIBENS και DE (R)EVOLUTIONIBUS ORBIUM COELESTIUM και URBI ET ORBI και URBIS ET ORBIS καθώς και τα ρητά                περί Πατρός. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι ο Χάρτης συνδέεται πρώτον με τον «Αλεξανδρινό Κώδικα» και τον κώδικα της «Ιλιάδος» TOWNLEIANUS στο Βρεττανικό Μουσείο και δεύτερον με την Βιβλιοθήκη                     της Αλεξάνδρειας.

EX LIBRIS= «εκ των βιβλίων»

EX LUCIS OCCIDENTALIS= «εκ του φωτός της Δύσεως»

EX MERA GRATIA= δια της απλής χάριτος ή εύνοιας

EX MERO MOTU= από απλή παρόρμηση, με ελεύθερη βούληση, με προσωπική συναίνεση. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί σωστή την μετάφραση    «από απλή κίνηση» ή καλύτερα «από κεκτημένη ταχύτητα».

ΕΧ MORE= σύμφωνα με τα ήθη και τα έθιμα. Η γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι έχει αξία και η μετάφραση «εκ μωρού».

EX NECESSITATE REI= από την ανάγκη των πραγμάτων

EX NIHILO NIHIL FIT= εκ του μηδενός τίποτε δεν γεννάται (ή) δεν φυτρώνει.   Ακριβώς ίδιο με το ρητό DE NIHILO NIHIL FIT αλλά διαφέρει σημαντικά                        από το ρητό NIHIL FIT SINE CAUSA. Βλ. και σύγκρινε με CREATIO EX NIHILO. Η άποψη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι το EX NIHILO NIHIL FIT είναι ένα ρητό που εμπεριέχει ειρωνεία και δηλώνει ακριβώς το αντίθετο                            ενώ συμπίπτει και με την ΑΡΧΗ ΤΟΥ Γ. ΣΤΡΟΜΠΕΡΓΚ NIHIL EX NIHILO FIT. Αναφέρεται στην ικανότητα της ύλης να γεννά ακόμα και από τα υλικά δείγματα που έχει κανείς στα νύχια του (εξ ου και «νιχιλισμός»). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι η φράση EX NIHILO                  χρησιμοποιείται μόνη της και σημαίνει ΕΚ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ, εννοώντας πρόσωπο. Σε σχέση με τον μηδενισμό ή νιχιλισμό και την δημιουργία εκ του μηδενός                            ή την αναγέννηση, βλ. και την σχέση με τις Λατινικές εκφράσεις  LE FAIT BRUT,              AD UNGUEM,  AD UNGUEM FACTUS, HOMO FACTUS AD UNGUEM, EX UNGUE LEONEM, DE TENERO UNGUI, UNGUIBUS ET ROSTRO, UNGUIBUS ET ROSTO,                            AB INCUNABILIS, EXPEDE HERCULEM και τις αντίστοιχες ελληνικές εκφράσεις περί νυχιών και άκρων.

EXODIA= οι λατινικές παρωδίες ελληνικών τραγωδιών

EX OFFICIO= υπηρεσία η οποία προσφέρεται χάρη σε μιαν ειδική θέση,                διορισμός όχι προσωπικός αλλά θεσμικός, δηλώνει κυρίως την αυθεντικότητα                           που απορρέει από το αξίωμα, αυτεπάγγελτα, κατά καθήκον, εκ του γραφείου.           Ως προς το θέμα των αυτεπαγγέλτων παρεμβάσεων από δικαστές και εισαγγελείς, σύγκρινε με την συγκλονιστική φράση «JUDEX NE PROCEDAT EX OFFICIO».                  Ως προς το θέμα της αυθεντικότητας, είναι μια έννοια κρίσιμη για την διπλωματική επιστήμη ελέγχου των στηλών και των εγγράφων κειμένων

EX OLYMPUS= επιγραφή στον οίκο όπου είχε το εργαστήριό του ο ζωγράφος Andrea Mantegna στην Πάντοβα. Ο καλλιτέχνης στον πίνακα Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ το 1457-9 είχε θέσει στον πεσσό του εικονιζομένου κτιρίου                  την ελληνική γραφή: «ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ». Η έρευνα των αρχείων                 του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. στον κόσμο της Τέχνης δείχνει στο έργο ΟΛΥΜΠΟΣ του Αβραάμ Γιάνσσενς που συνδέεται με το έργο του Ολλανδού ζωγράφου Pieter Janssens ή Elinga και του Ρωμαιοκαθολικού επισκόπου                       και αιρετικού θεολόγου Cornelius Jansen ή Ιανσένιου. Βλ. SANTA EUFEMIA,               PORT ROYAL, SALONE, ΑRΕΝΑ και για την σχέση με το ΠΑΝΘΕΟΝ και το έργο                      του Palladio, δες την CAPELLA KITZI και την ROTONDA.

EX OPERE OPERATO= με εξωτερικές πράξεις

EX ORE PARVULORUM VERITAS= από το στόμα του μωρού η αλήθεια

EX ORIENTE LUX= «Εξ Ανατολής το φως». Αντιστοιχεί με το ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ              ΤΩΝ ΧΡΙΣTΟΥΓΕΝΝΩΝ όπου αναφέρεται: «ΑΝΕΤΕΙΛΕ ΤΩ ΚΟΣΜΩ ΤΟ ΦΩΣ               ΤΟ ΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΣ»-«ΕΞ ΥΨΟΥΣ ΑΝΑΤΟΛΗΝ». Σύγκρινε με την έκφραση                   SOL AB ORIENTE (σε THEATRUM ORBI στο κεφάλαιο DE THEATRI ORIENTALIS ET OCCIDENTALIS DESCRIPTIONE του έργου του Fludd UTRIUSQUE COSMI, MAIORIS SCILICET ET MINORIS, METAPHYSICA, PHYSICA ATQUE TECHNICA HISTORIA).

EXPERIMENTUM CRUCIS= η δοκιμασία του σταυρού, το κρίσιμο πείραμα                       με φύση αναζήτησης

EXPERTO CREDITE/CREDE= πίστευε κάποιον που έχει πείρα

EXPLANATIO COMPENDIOSAQUE APPLICATIO ARTIS RAYMUNDI LULLI= έργο του δασκάλου και καθηγητή της φιλοσοφίας του Raimundo Lulio                         στην Σορβόννη Bernardus de Lavinheta (πιθανόν, ταυτίζεται με τον Αγ. Βερνάρδο                        του Κλαιρβώ ή Κιαραβάλε). To έργο εκδόθηκε στην Λυών το 1523.                                      Το 1623 κυκλοφόρησε στην Κολωνία με τον τίτλο OPERA OMNIA QUIBUS TRADIDIT ARTIS RAYMUNDI LULLII COMPENDIOSAM EXPLICATIONE. Συνδέεται με τα έργα του Johann-Heinrich Alsted.

EXPLICATIO TRIGINTA SIGILLORUM= έργo του Jordano Bruno το οποίο εγράφη στην Αγγλία, απευθύνεται κυρίως στους καθηγητές της Οξφόρδης                                 και είναι γραμμένο εις ένδειξιν μνήμης με σκοπό να απευθυνθεί προς όλες                     τις επιστήμες και εφευρέσεις των τεχνών. Παραδίδει την αρχική θεωρία του Bruno περί Φαντασίας αναφέρεται στην τριπλή τέχνη φιλοσόφων-ποιητών-ζωγράφων και συνοδεύεται από τα έργα TRIGINTA SIGILLΙ-SIGILLUS SIGILLORUM: περιέχονται και τα 3 μέσα στο βιβλίο ARS REMINISCENDI ET IN PHANTASTICO CAMPO EXARANDI ενώ στηρίζονται στο DE OCCULTA PHILOSOPHIA. Συνδέεται άμεσα με τα έργα LAMPAS TRIGINTA STATUARUM, DE PROGRESSU ET LAMPADE VENATORIA LOGICORUM, DE LAMPADE COMBINATORIA (LULLIANA), DE COMPENDIOSA ARCHITECTURA ARTIS LULLII και με τα έργα  DE UMBRIS IDEARUM, DE GLI EROICI FURORI, DE IMAGINUM, SIGNORUM ET IDEARUM COMPOSITIONE και DE MAGIA καθώς και με τις 30 διαλέξεις DIALOGHI ITALIANI.

EXPOLIO= «Ο ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΙΜΑΤΙΩΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ», έργο                           του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου στην Μητρόπολη του Τολέδο. Βλ. L’ ALTARE               DEL TRANSPARENTE, CATEDRAL DEL TOLEDO, TOLEDO.

EX POST FACTO= υλοποίηση μιας αναδρομής (ρετροσπεκτίβας) αφού η πράξη έχει διαπραχθεί. Διαφέρει από την αναπαράσταση ή από την φανταστική αναπαράσταση ενός μύθου μέσω της ποίησης και από την εμψύχωση του τοπίου.

EXPRESSIO= Έκφραση: ιδιότητα του ήχου, με παραλλαγές.                                              Ο τρόπος εκτέλεσης και εκφοράς των ήχων, άρθρωση. Αναπαράσταση                        των λέξεων με την γλώσσα. Απεικόνιση στην Τέχνη. Ιδίωμα του λόγου. Αποσυμβολισμός.

EXPRESSIS VERBIS= με ρητές εκφράσεις. Καλύτερα, σύμφωνα με το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε., «μέσω ρημάτων που εκφράζονται ανοιχτά»

EX PROFESSO= κατά διακηρυχθέντα τρόπο, έκδηλα. Δηλώνει την αυθεντία

EX PROPIO MOTU= αυτοβούλως (μοιάζει με το «DE PROPIO MOTU»                               και με το «MOTU PROPIO»)

EX PROPRIIS= από τις ατομικές πηγές. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. απλώς σημειώνει τις προοπτικές που ανοίγονται από αυτό το ρητό αν συνδυαστεί με την Αγγλοσαξωνική οικονομική πολιτική των ατομικών πηγών (the economics of individual resources)

EX QUO CUNQUE CAPITE= για οιονδήποτε λόγο

EX SUA INVENTIONE ET INGENIO= «Με δική του έμνευση και επινόηση»,                   η μέθοδος ζωγραφικής του Καραβάτζιο ή Μικελάντζελο με Ρύζι (το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά ότι, προφανώς, είναι η ίδια προσωπικότητα ατόμου με τον Μιχαηλάγγελο). Βλ. ωστόσο και DE INVENTIONE.

EX TACITO= κρυφά. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. επισημαίνει                         ότι θα πρέπει η έκφραση αυτή να συνδεθεί με το σύνολο του έργου                                 του ιστοριογράφου και μεγαλυτέρου ζωγράφου της αρχαιότητας, του Τάκιτου Πόπλιου Κορνηλίου, ο οποίος έκανε την προσωπογραφία του Αυγούστου

EXTRA MUROS= πέραν των τειχών, εκτός των τειχών (τόπος όπου κτίζονται                   οι κοιμητηριακές ή νεκρικές Βασιλικές)

EX UNGUE LEONEM= εξ ονύχων τον λέοντα, κρίνω από μικρό σημείο                              τον διακεκριμένο, από κάτι μικρό καταλαβαίνω το σύνολο. Το γνωμικό αυτό                  είναι ακριβώς όμοιο με το ρητό «EXPEDE HERCULEM» το οποίο μεταφράζεται τυπικά «εξ όνυχος τον Λέοντα» αλλά ουσιαστικά σημαίνει «εξ όνυχος ποδιού κρίνεται ο Ηρακλής»

EX UNO DISCE OMNES= από ένα δείγμα κρίνονται όλα. Σύγκρινε με το «AB UNO DISCE OMNES».

EXURGE DOMINE= η Παπική Βούλα της 2/7/1520 για αφορισμό του Λούθηρου                   ο οποίος την έκαψε στις 10/12/1520. 

EX USU= εκ χρήσεως

EX VITERMINI= με την δύναμη του όρου, με την ισχύ ή με το νόημα του όρου                 ή της λέξεως

EX VOTO= σύμφωνα με την ψήφο, με την προσευχή, με την αναζήτηση,                               με την επιθυμία ενός ανθρώπου. Η γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι  ότι πρέπει να χρησιμοποιείται σε σχέση με την εμφάνιση VETO. Επιπλέον, μεταφράζεται εναλλακτικώς: «ΕΚ ΦΩΤΟΣ». Βλ. EX VOTOS.

EX VOTO= πίνακας του 1661 (γνωστός ως «Ανάθημα του 1662») του ζωγράφου Philippe de Champaigne στο Λούβρο όπου εμφανίζονται αποσπάσματα                       της επιγραφής «CHRISTO UNI MEDICO ANIMARUM ET CORPORUM … MAGIA ET MAGNITUDINE SYMPTOMATUM MEDICIS FORMIDATAM INTERCEPIO MOTU … FERE CORPORIS NATURA IAM FATIS CENTE MEDICIS CEDENTIBUS … MIRACULI». Η απλή μετάφραση δίδει το αποτέλεσμα: «ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ ΨΥΧΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΩΝ ΜΕΔΙΚΩΝ… ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ                  ΩΣ ΕΚ ΔΙΑ ΜΑΓΕΙΑΣ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΤΩΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ ΜΕΔΙΚΩΝ … ΦΕΡΕ ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΣΥΜΦΩΝΩΣ ΜΕ ΤΑ ΡΗΤΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ … ΘΑΥΜΑΣΙΑ».                                           Βλ. και την επιγραφή QUO DISTINCTU DIVINITATIS MENTIS MAGNITUDINE     σε σχέση με το έργο Ι TRE LIBRI DEI PIACERI DELLA MENTE CHRISTIANA               και την ακολουθία DE FIDE, DE PICTURA SANTA, DE PICTURA SACRA.

ΕΧ VOTOS= «Αφιερώματα» των πιστών τα οποία τοποθετούνται σε εικόνες                  και σε πίνακες Εκκλησίας ή Ναού. Συμβολικό αντικείμενο που αποσκοπεί                στην ευχαριστία του Θεού ή την θαυματουργική του βοήθεια. Βλ. EX VOTO.

FABER SUÆ FORTUNÆ= αυτοδημιούργητος, αρχιτέκτων της τύχης του                          (ή) της περιουσίας του. Βλ. όλα τα ρητά με την λέξη FORTUNA

FABULA ATELLANA= κωμική θεατρική μορφή η οποία αποτελεί συνδετικό κρίκο του Αρχαίου Ελληνικού και του Ρωμαϊκού Θεάτρου με το Θέατρο                                    των Αλεξανδρινών. Ήταν ιδιότυπη κωμωδία με στοιχεία παντομίμας

FABULARUM LIBER= «Βιβλίο των Μύθων», έργο του Hyginus με απεικονίσεις               των αστέρων και των θεών των πλανητών: εκδόθηκε στο Παρίσι το 1578,                  περιέχει ειδικά 7 εικόνες Θεών της Ελλάδος του Ολύμπου (που πήραν την μορφή των ζώων της Αιγύπτου και αντιστοιχούν στην μορφή των 7 πλανητών)                        και των 49 αστερισμών. Χρησιμοποιείται στην μνημονική τεχνική του Bruno                                         (βλ. τα έργα DE IMAGINUM, SIGNORUM ET IDEARUM COMPOSITIONE                     και SPACCIO DELLA BESTIA TRIONFANTE με κοινή την θεά MINERVA).                                               Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι συνδέεται με την λειτουργία                      μιας μορφής Θεάτρου (δεδομένων των 7X7=49 θέσεων του Θεάτρου Camillo).               Βλ. IMPRESA, L’ IDEA DEL THEATRO, CLAVIS MAGNA.

FABULAE PRAETEXTAE= μιμήσεις Ελληνικών έργων που γράφονταν                            από Λατίνους δραματουργούς με τους ηθοποιούς να φορούν τήβεννο

FACIT INDIGNATIO VERSUM= «η αγανάκτηση χάνει τον στίχο» (ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΣ). Το ρητό υπονοεί ότι η ιερή, δίκαιη οργή αποτελεί πηγή και ελατήριο έμπνευσης

FAÇON DE PARLER= ιδιαίτερος τρόπος ομιλίας

FACTA SEMPER FACTA= τα γεγονότα είναι πάντοτε γεγονότα, τα γεγονότα δεν αμφισβητούνται. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε θεωρεί ότι πιθανόν να πρέπει                                  να εκλαμβάνεται η φράση σε συνοδεία με τα ρητά της κατηγορίας SEMPER                      ή με τα νομικά ρητά περί FACTUM

FACTUM= το πρακτέον (ή) το τετελεσμένο γεγονός το οποίο δεν επιδέχεται ανάκληση, ακύρωση, εξαφάνιση. Προέρχεται από το ρήμα «facio»=κάνω, πράττω

FAIRE BONNE MINE= δίνω όμορφο πρόσωπο (απαρέμφατο) στην υποκείμενη ύλη

FAIT ACCOMPLI= τετελεσμένο γεγονός. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί καλύτερη ακόμα την μετάφραση:                 «ρητά υλοποιημένα» ή «πεπρωμένο επιβεβαιωμένο». Αυτή είναι η πραγματική σημασία του ρητού που μοιάζει να ακολουθεί χρονικά              το «FAIT ACCOMPLI» και διαφέρει από το τυπικό «FACTUM» και από το διπλωματικό «DE FACTO» που σημαίνουν στις τυπικές μεταφράσεις και αυτά «τετελεσμένο γεγονός»

FAMA CLAMOSA= αναφορά για σκάνδαλο το οποίο (ή) η οποία επικρατεί.                  Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει το νόημα της φράσης με την «φήμη» και με την «γυναίκα» και με το ΘΑΥΜΑ.

FAMA NIHIL EST CELERIUS= τίποτε δεν ταξιδεύει γρηγορότερα                                    από το σκάνδαλο. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. επισημαίνει την ταύτιση «ήχος», «φήμη», «γυναίκα» αλλά προτιμά ακόμα περισσότερο να δημιουργήσει                  την δική του μόνη έκφραση «FAMA NIHIL» (αν και με μιαν πρώτη σκέψη έρχονται στον νου ωραίες 6 μεταφράσεις) με κατηγορούμενο το «γρηγορότερη».

FAMA VIRTUTUM= «Η φήμη των Αρετών», απόσπασμα επιγραφής σε πίνακα               του Piero della Francesca στο δίπτυχο UFFIZI για τον Δούκα του Ούρμπινο. Συνδέεται με MODUM REBUS, CODEX URBINATUS LATINUS, CORPUS DOMINI.

FAMA VOLAT= «η φήμη πετάει», φράση από την ΑΙΝΕΙΑΔΑ Βιργιλίου.                       Τον ίδιο τίτλο φέρει χαρακτικό έργο του Νικολέτο ντα Μοντένα το 1507.

FAMA SEMPER VIVAT= είθε το όνομα να μείνει για πάντα. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει για πρώτη φορά στα χρονικά την λέξη FAMA                 με την λέξη ΘΑΥΜΑ και την συνδέει με τα ρητά της ενότητας SEMPER. Επισημαίνει εκ νέου ότι μια σειρά ρητών με αναλογίες προς την σειρά στην γραφή                  και στον λόγο αποκτούν άλλη σημασία και καινό περιεχόμενο και ίσως υλοποίηση.

FAMILIAE TROYANAE= ρωμαϊκοί αριστοκρατικοί οίκοι με γενάρχες Τρώες

FANFARONADE HELLENIQUE= Ελληνική μεγαλαυχία

FASCES= δέσμη 6 ραβδιών δεμένων με δερμάτινο ιμάντα σε πέλεκυ, σύμβολο                  της Ρώμης για την ρώμη των αρχόντων. Το κρατούσαν οι ύπατοι οι οποίοι φορούσαν TOGA και οι ραβδούχοι οι οποίοι συνόδευαν τους Συγκλητικούς.                             Θεωρείται, γενικά, Βασιλικό Σύμβολο. Το κρατούσαν, ωστόσο, και οι δήμιοι                 και μάλιστα το ραβδί αυττών σχημάτιζε ακτίνες ρόδας. Από την λέξη αυτή, FASCES, προήλθε η ιταλική FASCIO και το κίνημα του φασισμού                            υπό τον Μουσολίνι το 1919. Πιθανόν να συνδέεται και με τον «διπλούν πέλεκυ» ΛΑΒΡΥΝ και με την Δίκη των Έξ. Ωστόσο, κανονικά χρησιμοποιείται                              για να περιγράψει μιαν δέσμη με άνθη, μιαν δέσμη μέτρων μιας κυβέρνησης                  ή τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης της Ευρώπης. Βλ. PEDUM.

FASCIAE= οι ταινίες στα διαδήματα των ναών, σύμφωνα με τον Βιτρούβιο.                     Πιο γνωστή, η ταινία της κόμης του ναού Ποσειδώνος στο Σούνιο η οποία καλείται «Ηράκλειον άμμα». Αμφότερες οι έννοιες FASCES και FASCIAE, πάντως, συνδέονται με το τύλιγμα των μωρών στα σπάργανα (με το νόημα των γραπτών κειμένων).

FASCICULUS MEDICINAE= έργο Ανατομίας του Γιοχάνες ντε Κέταμ στην Βενετία το 1493. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι η τυπική ερμηνεία υποκρύπτει «ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΤΩΝ ΜΕΔΙΚΩΝ».

FASTI= το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ του ποιητή Οβιδίου. Συνδέεται με σαρκοφάγους                 των Αμαζόνων των Βακχαναλίων (βλ. DE BACCHANALIBUS) για τις οποίες  έχει εκδοθεί σχετικό διάταγμα (βλ. DE BACCHANALIBUS SENATUS CONSULTUM) που βασίζεται σε πίνακα του Τισιανού και συνοδεύεται από στίχους του Πίτερ              ντε Γιόντε. Βλ. FLORA σε σχέση με τα περιεχόμενα στο RIJKSMUSEUM                         και με βάση τους στίχους από το κείμενο FASTI και όλα τα ρητά Οβιδίου                         (βλ. BELFIORE) και την STANZA DELLA SEGNATURA και τα DOCUMENTA.

FATA HOMINUM= τα πεπρωμένα των ανθρώπων, η ειμαρμένη (πληθυντικός).            Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. προτιμά την μετάφραση «τα ρητά                       των ανθρώπων». FATUM= ο χρησμός, η μοίρα, το πεπρωμένο

FATA OBSTANT= οι Μοίρες είναι αντίθετες…

FATA VIAM INVENIENT= οι Μοίρες θα βρουν κάποιον τρόπο… Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. προτείνει και την μετάφραση «τα ρητά θα εφεύρουν                μιαν οδό» (ή) «μιαν ζωή» λαμβανομένης υπ’ όψιν και της φράσης «εάν δεν υπήρχε Θεός, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε».

FATO PRAEVENTUS ABSOLVERE NEQUIVIT= «το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον», μεταφράζει το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. το ρητό το οποίο προέρχεται                  από πίνακα του Παρμιτζανίνο εξ Εμιλίας –ειδικευμένου στην επιμήκυνση                        ως χαρακτηριστικό του– που αναφέρεται στην μεταφορά του πνεύματος                       των έργων μέσα από ωοειδή αγγεία στο σώμα.

FATTI MASCHI, PAROLE FEMINE= τα έργα αρρενωπά, ο λόγος θηλυκός

FAVELLA, FAVELLA= «Μίλα, Μίλα», φράση την οποία απηύθυνε ο Donatello            στο πέτρινο γλυπτό του άγαλμα από μάρμαρο. Ωστόσο, ο Μιχαηλάγγελος κατηγορούσε τον Ντονατέλλο ότι δεν ολοκλήρωσε τα αγάλματά του                             κι έτσι φαίνονται ωραία, μόνον από μακρυά. Όταν βρέθηκε μπροστά στο άγαλμα του Μωϋσέως ή του Αγ. Λαυρεντίου Φλωρεντίας ή του Ιουλιανού                              (δούκα του Νεμούρ) όμως, ο Μιχαηλάγγελος το ρώτησε: «Γιατί δεν μιλάς;».                       Το θέμα –βλ. CAPITOLINE, DUOMO,  FINITO– συνδέεται με το ζωντάνεμα αγαλμάτων μέσω της Τέχνης. Λόγου χάρη, το άγαλμα του Μωϋσέως είναι έργο του 1516 στον τάφο του Ιουλίου Β´ στον ναό του San Pietro in Vincoli ο οποίος ολοκληρώθηκε –μετά από 6 σχέδια– το 1545. Βλ. τις γραπτές ομιλίες του έργου                DE TRANSLATIONE σε συνδυασμό με τα νοήματα των έργων “DE STATUA”                  και «DE OPTIMΟ REIPUBLICAE STATU DEQUE NOVA INSULA UTOPIA LIBELLUS VERE AUREUS», τα έργα σε CAPELLA SIXTINA-CAPELLA MEDICEA-CAPELLA MEDICI, όλες τις αναλύσεις περί εμψύχωσης αγαλμάτων,                              το IMPERIUM ROMANUM, το CORPUS HERMETICUM, τα προγράμματα RESTAURATIO URBIS-RENOVATIO URBIS σε σχέση με την GRAECAM URBEM και την ROMAGNE σε σχέση με BASILICA EMILIA, EMILIA-ROMAGNA,                   GENS EMILIA και ως προς το EXCELSIOR, την φράση FAVELLA, FAVELLA               και το PAESTUM σε σύνδεση με το PALAZZO DEL TE και το STUDIO ROMANO.

FAX MENTIS INCENDIUM GLORIÆ= το πάθος για δόξα είναι ο δαυλός του νου

FELICITAS MULTOS HABET AMICOS= η ευτυχία πολλούς έχει φίλους

FELIX CULPA= «ευτυχές αμάρτημα». Το ρητό προέρχεται από ΛΟΓΟΥΣ του Αγίου Αυγουστίνου ο οποίος θεωρούσε το προπατορικό αμάρτημα Αδάμ-Εύας                       σαν ευτυχή αιτία της ελεύσεως στον κόσμο του Ιησού Χριστού και ως αρχή                  της λύτρωσης. Βλ. σχέση με «FELIX QUI POTUIT RERUM COGNOSCERE CAUSAS» και ιδίως με το «CREDO QUIA ABSURDUM» περί Νεοπλατωνισμού               και Αποκαλύψεως.

FELIX QUI POTUIT RERUM COGNOSCERE CAUSAS= ευτυχής όποιος μπόρεσε να γνωρίσει τις αιτίες των πραγμάτων. Το δεύτερο μέλος της φράσης                                 που πηγάζει από τα ΓΕΩΡΓΙΚΑ Βιργιλίου αντιστοιχεί στο αρχαίο ελληνικό                                          ρητό «ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΓΝΩΝΑΙ ΤΑΣ ΑΙΤΙΑΣ». Οι εκφράσεις χρησιμεύουν           για να δηλωθεί ότι η γνώση της αιτίας των όντων και γιγνομένων αποτελεί                   τον σκοπό της φιλοσοφίας που αναζητά την αλήθεια, τουτέστιν την επιστημονική, την αντικειμενική πραγματικότητα: ορίζουν το αντικείμενο των σκοπών                           της φιλοσοφίας.

FELSINA PITTRICE= έργο του ιερωμένου και ζωγράφου Κάρλο Τσέζαρε Μαλβαζία το 1678: τεράστιο μνημειώδες έργο το οποίο συλλέγει τις βιογραφίες              των ΒΙΩΝ του Vasari και συνοδεύεται από το έργο Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ                             ΤΗΣ ΜΠΟΛΩΝΙΑ, 1686. Συνδέεται με το έργο «Ένας Μπολωνέζος ζωγράφος»            του 1841. Βλ.TAUFE CHRISTI.

FERAE NATURAE= άγριας φύσης

FERI ROMA= FIR = «Θηρία εκ Ρώμης», επιγραφή των Ρωμαίων στα όπλα τους.

FERRE ET AGERE= το αρχαίο ελληνικό ρητό «άγειν και φέρειν» ανεστραμμένο. Χρησιμοποιείται –το σύνηθες– στο γ´ πρόσωπο. Ειδικά ο Πλάτων αναφέρει               στους ΝΟΜΟΥΣ: «την ποίησιν φέρειν και άγειν»

FESTINA LENTE= πρόκειται για μεταφορά του αρχαίου ελληνικού «ΣΠΕΥΔΕ ΒΡΑΔΕΩΣ». Το λατινικό ρητό ανήκει στον Αύγουστο. Μια παράφραση δίνει «βιάσου αργά». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. αφήνει ανοιχτή                            και την ερμηνεία «βραδέως»= κάνε επισκέψεις βράδυ.

FÊTE GALANTE= «Ερωτική Εορτή», ζωγραφικό είδος που επινόησε ο δημιουργός του στυλ Ροκοκό Antoine Watteau με φανταστικές ειδυλλιακές σκηνές εορτασμών και διασκεδάσεων (ιδίως για το Ανάκτορο Λουξεμβούργου στο Λούβρο) όπου φως, χρώμα και άνθη συνθέτουν μιαν ολόκληρη σκηνογραφία με σχήμα γιρλάντας –εξ ου και ο ζωγράφος Γκιρλαντάϊο. Η τεχνική συνδέεται με το έργο Ρούμπενς, Τιέπολο, Neumann, Chardin.

FÉTICHE= «Φετίχ», έμψυχο ζώο ή αντικείμενο το οποίο λατρεύεται επειδή                      του αποδίδονται υπερφυσικές ιδιότητες, εξ ου και η λέξη «φετιχισμός»= η λατρεία του φετίχ.

FIAT EXPERIMENTUM IN CORPORE VILI= κάνε πείραμα σε μικρό σώμα, ασήμαντο

FIAT JUSTITIA ET PEREAT MUNDUS= «ας επικρατήση δικαιοσύνη                                   κι ας καταστραφεί ο κόσμος» (μετάφραση MANLIUS επί των ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΩΝ Τσίνγκρεφ όπου αναφέρεται ότι ο Αυτοκράτωρ των Γερμανών το 1564 Φερδινάνδος Α´ έλεγε συγκεκριμένα: «το δίκαιον πρέπει να επικρατή και αν ακόμη με αυτό πρόκειται να καταστραφή ο κόσμος»)

FIAT JUSTITIA, RUAT CAELUM= είθε να αποδοθή δικαιοσύνη κι αν ακόμη πέσουν οι ουρανοί. Πολύ όμορφη έκφραση η οποία συνήθως χρησιμοποιείται                 κατά το πρώτο μέλος

FIAT LUX= γεννηθήτω φως!

FIBULA= ειδικό καρφί με το οποίο συγκρατούνταν στους ώμους των αρχαίων Ελλήνων εφήβων, στρατιωτικών και ιππέων, αντί για το ιμάτιον, η χλαμύδα,                  η πόρπη.

FICTA LOCA= «Φανταστικοί Τόποι», έκφραση αντλούμενη από τα έργα ORATORIAE ARTIS EPITOME του Jacobus Publicius και CONGESTORIUM ARTIFIOSA/E MEMORIE του Johannes Romberch οι οποίοι προτείνουν την χρήση των τόπων της Φαντασίας για αποθήκευση και ανάσυρση εικόνων από μνήμης.

FICTION= η καλλιτεχνική ψευδαίσθηση

FIDE ET AMORE= μέσω πίστης και έρωτα

FIDE ET FORTITUDINE= πίστη και τύχη

FIDE ET FUDUCIA (ΕΤ JUSTITIA) = πίστη και αυτοπεποίθηση και δικαιοσύνη

FIDEI COTICULA CRUX= ο σταυρός θεμέλιο της πίστεως

FIDEI DEFENSOR= υπερασπιστής της πίστεως (τίτλος του Αυτοκράτορα Αγγλίας). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δέχεται και την ερμηνεία περί αμύνης                 του Φειδία ως προς την ασφάλεια που είχε κάνει στα κινητά μέλη της Ακροπόλεως.

FIDE NON ARMIS= πίστη, όχι άρματα και όπλα

FIDE, SED CUI VIDE= πίστευε αλλά πρόσεχε και κοίτα ποιόν πιστεύεις

FIDES MANUALIS= ορκωμοσία με ύψωμα του χεριού, παρουσία μαρτύρων                –σε κλειστό κύκλο– με σκοπό την επικύρωση γάμων. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι η έκφραση συνδέεται είτε με το μεγάλο ρετάμπλ                            του Margaritone d’ Arezzo (το πιο παλαιό έργο της Εθνικής Πινακοθήκης Λονδίνου) ή το έργο «Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ» του Fransisco               de Zurbaráno το 1640 είτε με την Αγία Margherita da Cortona ή την Βασίλισσα Μαργαρίτα της Σαβοΐας ή της Αυστρίας (που είναι Κυβερνήτης των Κάτω Χωρών). Βλ. PETRARCA, DE QUINCQUE CORPORIBUS REGOLARIS, CROCETTA, ROSETTA, MATER MATUTA, NOTA.  

FIDES MUNDO= επιγραφή η οποία συνοδεύεται από τα ρητά                                            REGNI CAELORUM-TU ES PETRUS στην είσοδο του εσωτερικού της Βασιλικής                       Αγ. Πέτρου. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει το τρίπτυχο:               «ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ»-«ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ»-ΣΥ ΕΙ ΠΕΤΡΟΣ».                        Στον ίδιο τόπο βρίσκονται οι 4 ΚΑΠΕΛΛΕΣ (CAPELLA CLEMENTINA, COLONA, GREGORIANA, PIETÀ). Βλ. το έργο DEL GOVERNO DEI REGNI ET DELLE REPUBLICHE COSI ANTICHE COME MODERNE LIBRI XVIII,  την επιγραφή MED. PETRI F. COSMI και όσες συνδέονται με αυτήν και το ρητό ECCLESIA                   ET NUNC EST REGNUM CHRISTI REGNUMQUE COELORUM.

FIDΕS PUNICA= βλ. PUNICA FIDES

FIDUS ACHATES= «έμπιστος φίλος ο Αχάτης», φράση από την ΑΙΝΕΙΑΔΑ Βιργιλίου όπου ο Αχάτης υπήρξε σύντροφος του Αινεία.

FIERA DEL LEVANTE= η Διεθνής Έκθεση Μπάρι, αντίστοιχη με την Δ.Ε.Θ. Σύγκρινε με LEVANTE, RIVIERA DI LEVANTE.

FIGURA SERPENTINATA= το λατινικό σχήμα S, τυπικό στον Μανιερισμό.                         Σε αντίθεση, η ανεικονική-αφηρημένη ζωγραφική λέγεται «NON FIGURATIVE».              H FIGURA SERPENTINATA είναι η τυπική μορφή του Χριστού και του Ερμή.                 Έχει σχέση με το έργο του Μιχαηλάγγελου ο οποίος έχει χρησιμοποιήσει                             το σχήμα αυτό στο άγαλμα της Νίκης το 1530 στο PALAZZO VECCHIO                            και στον Χριστό με τον Σταυρό το 1534-8 στην Ρώμη με σκοπό του συνόλου                      το Ταφικό Μνημείο Μεδίκων στην Φλωρεντία: συνδέεται με τον Παρθενώνα                και τα έργα Φειδία στην Ακρόπολη, την ΣΑΡΚΟΦΑΓΟ ΤΗΣ ΣΦΙΓΓΑΣ                             που ισοδυναμεί με τον κώδικα Λέοντος, την ΕΛΙΚΑ Αρχιμήδη και τις σπείρες                των πολύτιμων λίθων στις κόγχες των οστράκων όπου βρίσκονται                                   τα μαργαριτάρια των έργων τέχνης  (εξ ου και ο αρχαίος εξ-«οστρακισμός»                   από τις πόλεις). Επιπλέον, συνδέεται με το σχήμα του CANAL GRANDE Βενετίας, Φυσικά, από την συνένωση των εννοιών σε μιαν νέα σύνθεση,                                    μπορεί να προκύπτουν νέοι όροι, π.χ. FIGURA SERPENTINATA NON FINITO                  ή NATURE MORTE NON FINITO. Βλ. MANERISMUS, NON FINITO, TONDO, ORIENTALES.

FIGURATIO ARISTOTELICI PHYSICI AUDITUS= έργο του Jordano Bruno                       το οποίο δημοσιεύθηκε το Παρίσι το 1586. O συγγραφεύς κατ’ αρχάς εικονογραφεί την εφαρμογή του μνημονικού του συστήματος: τοποθετεί ως μνημόνιο                      15 αρχές των Φυσικών επιστημών του Αριστοτέλη υπό Ελληνικές ονομασίες Θεών (που συνδέουν τα 2 μέρη του έργου DE GLI EROICI FURORI) και εξηγεί την χρήση των φιγούρων που σχηματίζονται στο έργο του. Με τον τρόπο αυτό, διδάσκει               την απομνημόνευση όλων των περιεχομένων των 8 βιβλίων των Φυσικών                     (DE AUDITO PHYSICO) Αριστοτέλους μέσω εικόνων Ελληνικών μύθων,                εφόσον τοποθετηθούν στο κατάλληλο πλαίσιο. Το έργο περιέχει μιαν επιπλέον ενότητα: «Η ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ» συμφώνως προς τον Αριστοτέλη) και το έργο του Αριστοτέλη «ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ                   ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ» μαζί με απαρίθμηση των 8 ομάδων έργων                      του Αριστοτέλη επί του θέματος καθώς και μιαν επιτομή όλων των περιεχομένων των 8 βιβλίων των «Φυσικών» (βλ. και το θέμα των 8 σημείων συντεταγμένων                της Πυξίδας του Mordente). Συνδέεται άμεσα με το έργο του Bruno LIBER PHYSICORUM ARISTOTELIS της Βιττεμβέργης το οποίο δημοσιεύθηκε                        στις OPERE LATINE αλλά και με την ανάλυση των βασικών θέσεων                                   –προβλημάτων και απαντήσεων– του Αριστοτελικού έργου από τον Bruno                     στο έργο DE L’ INFINITO UNIVERSO E(T) MONDI και με το έργο του Patrizi NOVA DE UNIVERSIS PHILOSOPHIA. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το έργο πρέπει να συνδεθεί συνολικά με τον Ficinus –υπό την ερμηνεία του «φυσικού»– αλλά και με την θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάϊν                         και να εστιάσει σε κύκλο με μετάδοση κίνησης και ζωντάνεμα των αγαλμάτων,              βλ. και LAMPAS TRIGINTA STATUARUM. Δες οπωσδήποτε DIALOGI DUO                 DE FABRICII MORDENTIS, ORATIO VALEDICTORIA, CENTUM ET VIGINTI ARTICULI DE NATURA ET MONDO και τις αναλύσεις περί των ιερογλυφικών  της Αιγύπτου όπως η Πυραμίς της Γκίζας.

FILIOQUE= «και εκ του Υϊού», προσθήκη της Δυτικής Εκκλησίας στο ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ το οποίο αναφέρεται στην εκπόρευση του Πνεύματος του Αγίου, του Κυρίου, του Ζωοποιούντος, του εκ του Πατρός εκπορευομένου                                  «και εκ του Υϊού». Το θέμα συνδέεται με το εάν ο Αυτοκράτορας ενθρονίζει                  τον Οικουμενικό Πατριάρχη (ή αντίστροφα) και με τις σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους. Επίσης, κανονικά ο Αυτοκράτορας θεωρείται βασιλεύς και ιερεύς, συγκαλεί τις Συνόδους και αυτός είναι ο οποίος έχει τον τελικό λόγο                         για να επικυρώσει με αυτοκρατορική νομοθετική πράξη τις αποφάσεις                         των Συνόδων και τους κανόνες για να γίνουν έγκυρες και εκτελεστέες.               Σημειώνεται ότι ο πρώτος Αυτοκράτωρ Βυζαντίου που πήρε το στέμμα                      από τα χέρια του Πατριάρχη ή Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως                               και καθιέρωσε τον θεσμό είναι ο Μαρκιανός. Υπάρχει και Ο ΠΟΡΦΥΡΟΣ ΚΩΔΙΞ που συνδέεται με τον Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο. Επίσης, πρέπει                               να αξιοποιηθεί  η εύρεση το 1860 στο Εθνικό Μουσείο Βουδαπέστης του Στέμματος                                  του Κωνσταντίνου (επί του οποίου έγινε το 1054 το πρώτο σχίσμα)                                 και της γυναίκας του, Ζωής ενώ ο Χριστός είναι ένθρονος στην ΑΓ. ΣΟΦΙΑ                 μεταξύ των 2! Βλ. CONVENTUS, BASILICA, TRADITIO LEGIS και οπωσδήποτε                 το ρητό TOLLERE FILIUM και επίσης ως προς τα σχέδια του Μιχαηλάγγελου                 στο Καπιτώλιο του Βατικανού την ανάλυση της επιγραφής CAPITOLII…                                  ET IN LUCEM AEDITA ROMAE ANNO SALUTIS στο ASYLUM σε συνδυασμό                με τις εκφράσεις SOMNIUM SCIPIONIS, IN SOMNIUM SCIPIONIS, NATURE MORTE, BODEGON, BAMBOCCIANTE. Ως προς το καταπίστευμα                                  –παλαιό εργαλείο του Πάπα– σε σχέση με την GALLERIA BORGHESE,                        το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι στον Καραβάτζιο                         αναιρείται ο διαχωρισμός ανάμεσα στην ρωπογραφία και την ιστορική ζωγραφική διότι απεικονίζει την Παναγία με το Θείο Βρέφος να συνθλίβει τον όφιν                        –σύμβολο του προπατορικού αμαρτήματος– και να τον θανατώνει με την βοήθεια του Υϊού:  όπως ακριβώς όριζε ένα παπικό έγγραφο με το οποίο ο Πίος Δ´                      το 1569 έβαζε τέλος στην σύγκρουση Καθολικών-Διαμαρτυρομένων.                             Στο διαμέρισμα του διαδόχου του, Πίου Ε´, υπάρχει ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ με νωπογραφίες του 1858 που παρουσιάζουν τον Πάπα Πίο Θ´ –ο οποίος ίδρυσε το 1854 το ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ (βλ. SYLLABUS σε QUANTA CURA,                   EGO SUM IHS NAZARENUS REX IODEORUM, LA CIEGUECÌTA, STANZE              αλλά πρωτίστως UMILIATI και το θέμα της έρευνας αρχείων του Jordano Bruno)– να εξαγγέλλει το δόγμα της Αμώμου Συλλήψεως. Δες, λόγου χάρη, το έτος 1858  την σύμπτωση των έργων LIBRO DELL’ ARTE και THEÂTRE DES ITALIENS                 με τον θάνατο του Χιροσίτζε. Το θέμα του Παπικού εγγράφου                                  και του καταπιστεύματος συνδέεται –κατά την γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε.– με το πρωτότυπο και το αντίγραφο SPINARIO-ESPINARIO                        σε GALLERIA BORGHESE, UFFIZI, MUSEO CAPITOLINO και με τις 2 φύσεις                 του Χριστού (Άνθρωπος-Θεός).   

FILIUS DEI= «Υϊός του Θεού», έκφραση των Ερμητικών κειμένων.

FIN DE SIÈCLE= «τέλος εποχής», το τέλος του αιώνα.

FINEM RESPICE= σκέψου και εξέταζε το τέλος, τον σκοπό, το αποτέλεσμα                       (ή) τον θάνατο. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εκτιμά ότι το ρητό συνδέεται με το «ΜΗΔΕΝΑ ΠΡΟ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΜΑΚΑΡΙΖΕ» και τους ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΥΣ στην Επί του Όρους Ομιλία του Χριστού –όχι, όμως, με τις διώξεις                                   του Μακαρθισμού. Συναντάται και το αντίθετο: «RESPICE FINEM»

FINIS= τέλος, σκοπός. Η λέξη «FINALISMUS» ερμηνεύεται «τελολογία»

FINIS CORONAT OPUS= το τέλος στεφανώνει το έργο, στο τέλος δείχνεται η αξία της εργασίας.

FIORINO= το «κοινό» της Φλωρεντίας το 1200, νόμισμα των γραμμάτων,                      από τα ισχυρότερα ευρωπαϊκά νομίσματα επί τη εμφανίσει του. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι το διάστημα 1865-1872 το PALAZZO VECCHIO υπήρξε το Κοινοβούλιο του Κράτους και ότι η Φλωρεντία το διάστημα 1865-1871 υπήρξε πρωτεύουσα του Βασιλείου της Ιταλίας (οπότε εξαφανίστηκε                  το Βατικανό): σημειώνεται χαρακτηριστικά ότι το 1871 κατεστράφη το Λούβρο              και ο Κεραμεικός, εξερράγη η Κομμούνα των Παρισίων, υπεγράφη η Συνθήκη               της Φρανκφούρτης, ενοποιήθηκε η Γερμανία μαζί με την Πρωσία                                        ως ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ («Δεύτερο Ράϊχ») και δημιουργήθηκε                            το ευρωπαϊκό σύστημα ασφαλείας από τον καγκελάριο Βίσμαρκ που κατέρρευσε μετά το 1890.

FIORITA= «Ανθηρή», χαρακτηρισμός για την Φλωρεντία ως πόλη του Κρίνου.

FIORITURI= καλλωπιστικά στολίδια διακόσμησης μιας μελωδίας, «ανθίσματα»

FLAGRANTE BELLO= κατά την διάρκεια πολέμου

FLAGRANTE DELICTO= επ’ αυτοφώρω, σύλληψη πάνω στην διάπραξη εγκλήματος. Έχει νομική χρήση αλλά κοσμογονική χροιά, δηλαδή αναφέρεται  σε θεσμούς                        και νόμους κίνησης του κόσμου. Ο Ηράκλειτος λέει:                                                                                                                                               «Ο ήλιος δεν θα υπερβεί τα όριά του. Ειδάλλως, οι Ερινύες –υπηρέτες                                                          της Δικαιοσύνης– θα τον προφθάσουν επ’ αυτοφώρω» (flagrante delicto)

FLAMEN MAIORIS= o ύπατος αρχιερεύς της Ρώμης, αξίωμα το οποίο καθιέρωσε   ο μυθικός βασιλεύς Ρώμης Νουμάς Πομπίλιος.

FLAMMA FUMO EST PROXIMA= «όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει φωτιά».                Το ρητό, με την μετάφραση αυτή, έχει διαφορετική σημασία από την γνωστή  «όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει ΚΑΙ φωτιά». Σημαίνει κυρίως την διασύνδεση               των εννοιών όπως της αιτίας και του αποτελέσματος αλλά προσθέτει ότι, σε αυτήν την εξάρτηση, υπάρχει ΚΑΙ «μέσον» το οποίο βρίσκεται εκεί. Π.χ. αμέσως έρχεται στον νου η διασύνδεση ότι οι έννοιες FLAMMA και FAMA είναι κοντά.

FLEXIBILITÉ= ο θεσμός της ευελιξίας. Διπλωματικός και κοινωνικός όρος.                          Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι ο όρος βρίσκει εφαρμογή                       και στην Θεολογία. FLEX= σάρκα, FLEXIBILITÉ= Ενσάρκωση.

FLORA= η Ανθή, θεότητα της Άνοιξης στην Ρώμη και της γονιμότητας,                              η Ελληνική Χλωρίδα, σύζυγος του Ζέφυρου, γνωστή ως μια εκ των 3 Χαρίτων               του Μποτιτσέλλι ή του Χριστού. Αποτελεί γλυπτό έργο του Antonio Canova το 1813 στο ΕΡΜΙΤΑΖ της Αγίας Πετρούπολης. Εξάλλου, ο τίτλος FLORA προέρχεται               από 2 χαρακτικά που φιλοτέχνησαν ο Σάντραρτ και ο Πίτερ ντε Γιόντε το 1634,               ο δεύτερος βασισμένος στον πίνακα του Τισιανού FLORA στην συλλογή UFFIZI                το 1515 ή 1516 ο οποίος συνδέεται με το σύνολο των 6 έργων Τισιανού με θέμα              την Αφροδίτη σε PRADO-UFIIZI-FRIEDRICH MUSEUM ή KAISER FRIEDRICH Βερολίνου (βλ. τους στίχους FLOS FLORIS FLORESCIT DULCIS FLORA PER ORBEM/FLORA AMA, ET MIRATUR AMOR, QUANDO URIT AMANTES/                       TITIANUS PINXIT και το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ Οβιδίου) και των έργων Μποτιτσέλλι              με θέμα την Αφροδίτη σε UFFIZI αλλά και α) με την λεγόμενη ΣΑΡΚΟΦΑΓΟ BORGHESE TOY BORGO και β) με την Πινακοθήκη ΝΕΑ ΖΩΗ της Μαρίας Μεδίκων ύστερα από την συμφωνία ανταλλαγών των Αυτοκρατορικών Συλλογών Φλωρεντίας-Βιέννης. Για την σύνδεση Τισιανού-Σαντράρτ-Ντε Γιόντε-Ποντόρμο, βλ. FASTI, VIS DOMINI, EGO (SUM) LUX (MUNDI) σε σύνδεση με LUMEN-LUMINISMUS και όλες τις σημειώσεις –με αρχή την CITTÀ DEL SOLE–                              για το έτος 1634.

FLORA MIRABILIS= ψευδώνυμο του Κωστή Παλαμά. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι η ομιλία του Παλαμά το 1888 στον φιλολογικό σύλλογο «ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ» στην Αθήνα και η διάλεξη-διακήρυξή του το 1889                                   με θέμα τις 20 ωδές Ανδρέα Κάλβου συνδέονται με την διάλεξη Αλμπέρ Καμύ                 το 1957 στον «ΠΑΡΝΑΣΣΟ» με θέμα «Το μέλλον της Τραγωδίας».

FLOS AETATIS= το άνθος της ηλικίας, η ακμή της ηλικίας των Ρωμαίων                     που επιτρέπει την συμμετοχή σε αγώνες. Φυσικά, η σύνθεση της φράσης «έφυγε στο άνθος της ηλικίας» σημαίνει άλλο. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δίδει την εκδοχή «ΤΟ ΑΝΘΟΣ ΤΩΝ ΑΕΤΩΝ».

FLOS FLORIS FLORESCIT DULCIS FLORA PER ORBEM/FLORA AMA,                        ET MIRATUR AMOR, QUANDO URIT AMANTES/TITIANUS PINXIT= στίχοι           του Πίτερ ντε Γιόντε για τον πίνακα του Τισιανού FLORA. Συνδυάζονται                         με στίχους από το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ του Οβιδίου. Βλ. FASTI, BELFIORE, FLORA, VIS DOMINI, POGGIO A GAIANO.

FLUCTUAL NEC MERGITUR= «κλυδωνίζεται αλλά δεν βυθίζεται», σημαίνει δηλαδή ότι η αλήθεια κακοποιείται αλλά δεν καταπνίγεται

FOI EN TOUT= πίστη σε όλα, στο σύνολον

FONS ET ORIGO= η πηγή και η προέλευση. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δίδει και την ερμηνεία FONS= φως.

FONS VITAE= έργο του νεοπλατωνιστή Abicebron ο οποίος σήμερα θεωρείται                ότι είναι ο Ισπανός, Εβραίος ποιητής, φιλόσοφος και πολιτικός Solomon                        Ibn Gabirol (1021-1058).

FONTANA DI NETTUNO= η Κρήνη του Ποσειδώνος.

FONTIS NYMPHA SACRI SOMNUM NE RUMPE QUIESCO= «Είμαι η Νύμφη                                 της Ιερής Πηγής· μην ταράσσετε τον ύπνο μου, διότι αναπαύομαι».                           Ποίημα του 15ου αιώνος για την μεταμόρφωση της νύμφης Κασταλίας σε πηγή. 

FORI IMPERIALI= Αυτοκρατορικές Αγορές, με κεντρική οδό η οποία άνοιξε                   το 1933, και συνδέει διάφορες περιοχές της Ρώμης. Βλ. PIAZZALE ROMA, LA RUE

FORMA= μορφή (ή) μουσική μορφή. Η ειδική δομή των μελών ενός έργου               και η διάταξή τους, ο σκελετός μέσα και γύρω από τον οποίο δομείται                            το περιεχόμενό του με απλό ή σύνθετο τρόπο. Το Συμβούλιο Αντίστασης                      του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι «Φορμαλισμός= τυπική λογική και τυπική έρευνα                   της μορφής αλλά όχι του περιεχομένου ούτε της ύλης ούτε της αλήθειας». Σύγκρινε με τα ρητά «PRO FORMA», «IN FORMA PAUPERIS», «MODO ET FORMA», «ΕΧ FORMULA», «VI FORMAE».

FORMA ERECTIONIS= το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. προσφέρει                       για την λέξη FORMA τις μεταφράσεις «Τύπος», «Φόρμουλα», «Μορφή»                             και για την λέξη ERECTIO τις μεταφράσεις «Ανάσταση», «Έγερσις», «Ερεχθείον»          με αποτέλεσμα να είναι ανοιχτές όλες οι δυνατές ερμηνείες για την εξήγηση                  της φράσης η οποία αποτελεί επιγραφή στο LIBRO DE LAS INDULGENCIAS               και συνδέεται με την IMITATIO CHRISTI.  

FORMIDABLE SECTE= «φρικαλέα αίρεση» αναφέρει η τυπική μετάφραση.                     Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το πραγματικό νόημα της λέξης FORMIDABLE –πέρα από «θαυμάσια» και «εκπληκτική»– είναι για συνθέσεις                  οι οποίες μπορούν να σχηματοποιηθούν και να αποκτήσουν μορφή.

FORMULA= «Ανάμνηση».

FORO ITALICO= η διάνοιξη της Αγοράς του Μουσολίνι –αντίγραφο                              των κλασσικών ρωμαϊκών αγορών– με αγάλματα στο Στάδιο των Μαρμάρων.

FORO TRAIANO= περιοχή της Ρώμης με το φτωχικό σπίτι του Μιχαηλάγγελου, καλυβόσπιτο με σκελετό ζωγραφισμένο στο πλατύσκαλο με στίχους και με μεγάλη κάμαρα –κρύπτη του Μιχαηλάγγελου λέγεται ο Πύργος του Αγ. Νικολάου–                όπου έζησε από το 1534 ως το τέλος της ζωής του το 1564 ο Μιχαηλάγγελος.               Το νεκρό σώμα του διεκομίσθη στην ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΡΩΜΗΣ αλλά ο ανηψιός του Λεονάρδος έκλεψε το φέρετρο και το μετέφερε               στην Φλωρεντία, η κηδεία έγινε στην SANTA CROCE, η επίσημη τελετή                     στον Άγιο Λαυρέντιο Φλωρεντίας με συμμετοχή της Αυλής των Μεδίκων                και της Ακαδημίας Τεχνών και η ταφή στην Βασιλική της SANTA CROCE.                  Από τον Πάπα Παύλο Β´ ονομάστηκε ζωγράφος, γλύπτης και αρχιτέκτων                     του Βατικανού. Βλ. οπωσδήποτε CIVITAVECCHIA, CANOSSA, FORO TRAIANO.                             Για το τελευταίο έργο του, βλ. RONDO και CAPELLA PAOLINA.

FORTE= δυνατά

FORTE BORGIANO: φρούριο που έκτισε το 1496 ο Ροντρίγκο Βοργίας,                              ο Ισπανικής καταγωγής Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ´, στην περιοχή NETTUNO                    όπου βρίσκονται και τα ερείπια του Ναού Ποσειδώνος. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι συνδέεται με τα διαμερίσματα του Πάπα Αλεξάνδρου ΣΤ´ Βοργία (APPARTAMENTO BORGIA) στο Βατικανό: είναι έργο του Πάπα Αλεξάνδρου ΣΤ´ Βοργία (1492-1503) με Χριστιανικά-Παγανιστικά στοιχεία.               Εκεί υπάρχουν οι εξής Αίθουσες: ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ «ΠΙΣΤΕΥΩ» με επιγραφές προερχόμενες από στίχους του «Πιστεύω», ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ                 ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ, ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ (12) ΣΙΒΥΛΛΩΝ και των (12) Εβραίων Προφητών περί της ελεύσεως του Χριστού –βλ. την σύνδεση με τα έργα του Pico della Mirandola– αλλά και Αίθουσα με τους 12 Προφήτες και τους 12 Αποστόλους, ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ με σχέδιο του Πιντουρίκιο κυρίως το οποίο δοξάζει                την θρησκεία της Αιγύπτου η οποία λατρεύει τον Σταυρό και έχει σκοπό                      την ανάδειξη της Ρώμης σε κέντρο πολιτισμού, έδρα της πεφωτισμένης δεσποτείας του Αλέξανδρου (βλ. την ανάλυση της επιγραφής PACIS CULTORI/PACI SCULTORI σχετικά με το Παπικό έγγραφο του Πίου Δ´ για το καταπίστευμα               της GALLERIA BORGHESE και το FILIOQUE) ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ                       ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ή ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ή ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΑΧΡΑΝΤΩΝ (Μυστηρίων) όπου υπάρχει η υπογραφή του Pinturicchio με επεισόδια                           από την ζωή του Χριστού, ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΠΑΠΩΝ (που ανακαινίστηκε το 1520) ή ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΦΙΚΩΝ, ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΩΝ (7) ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΤΕΧΝΩΝ                   –με πλέον επιφανή την Αστρολογία– και Συλλογή Θρησκευτικής Τέχνης καθώς και 7 σκηνές από την ζωή της Παρθένου. Βλ. ORACULA SIBYLLINA και DEUS OMNIUM CREATOR αλλά υπεράνω όλων το BORGO NUOVO και κατόπιν CORPUS DOMINI, CAUSARUM COGNITIO, ACHRADINA, DISPUTÀ.

FORTES FORTUNA JUVAT= η τύχη βοηθά τους δυνατούς. Βλ. και «FORTUNA FAVET FORTIBUS», «AUDACES FORTUNA JUVAT», «AUDENTES FORTUNA JUVAT»

FORTES CREANTUR FORTIBUS ET BONIS= από ισχυρούς γεννιούνται δυνατά και καλά. Η φράση του Ορατίου εμπεριέχει την έννοια των ισχυρών γονέων                               αλλά και των ισχυρών φρουρίων και κάστρων που δεν αλώνονται.

FORTUNA VIRILE= Ιερό στην Ρώμη, Γ´ π.Χ. αιώνος.

FORUM AUGUSTUM= Αγορά του Αυγούστου (βρίσκεται κοντά στην ΟΥΛΠΙΑΝΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ, βλ. VIΑ AURELIA, PATRIAE UNITATI-CIVIUM LIBERTAΤΙ                       και την σύνδεση  με το FORUM JULIUM, την BASILICA JULIA, την VILLA JULIA)                                         με ορειχάλκινο άγαλμα αφιερωμένο προς τιμήν της Νίκης εις Φιλίππους το 42 π.Χ.  για την RENOVATIO του Αυγούστου (δες την χρήση της έκφρασης GRACIA PARS SEPTENTRIONALE). Βλ. POLA, RENOVATIO URBIS, ARA PACIS AUGUSTAE, CONCORDIA AUGUSTA, CONFESSIO AUGUSTANA, PALACIO DE AUGUSTO.

FORUM JULIUM= Αγορά την οποία θέσπισε ο Ιούλιος Καίσαρ (βρίσκεται                 κοντά στο CAMPO MARZIO και αμέσως μετά το Μνημείο                                    Βίκτωρος Εμμανουήλ Β´, βλ. PATRIAE UNITATI-CIVIUM LIBERTATI).                     Εκεί εδόθη το 46 π.Χ. η διαταγή του Ιουλίου Καίσαρος για την κατασκευή                   του Ναού της Γεννήτρας ή Γενέτειρας Αφροδίτης από την οποία υποστήριζαν               ότι ήλκυε την καταγωγή η GENS JULIA. Βλ. FORUM AUGUSTUM,                       BASILICA JULIA, COLONIA JULIA CORINTHUS, COLONIA LAUS JULIA CORINTHIENSIS, VILLA JULIA, JULIA VENEZIA, RES GESTAE, VOX PRINCIPALIS.

FORUM ROMANUM= FORO ROMANO = η Ρωμαϊκή Αγορά Ρώμης στο τρίγωνο που σχηματίζουν ΠΑΛΑΤΙΝΟ-ΚΑΠΙΤΩΛΙΟ-ΕΣΚΟΥΪΛΙΝΟ: το πολιτικό, οικονομικό και θρησκευτικό κέντρο της Ρώμης όπου γίνονταν συζητήσεις, ομιλούσαν οι ρήτορες και  μεταδίδονταν ειδήσεις. Το Συμβούλιο Αντίστασης                 του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι ο όρος αποτελεί πρότυπο για διαφόρων μορφών μοντέλα (πολιτικά και οικονομικά ή θρησκευτικά) και συνδέει την φράση με την δυναστεία των Ρωμανών Αυτοκρατόρων, την Ρωμανική Τέχνη, την Ρούμελη                                   και την Ρωμιοσύνη. Στην ίδια κατεύθυνση συντελεί και το έργο του Ρώμου Φιλύρα.                              Εξάλλου, «ΤΟ ΡΩΜΑΪΚΟ ΦΟΡΟΥΜ» είναι έργο του Willem van Nieulandt το 1626 στην Βουδαπέστη. Βλ. VIA SACRA, TABULARIUM, TERRANUOVA αφενός                   και STUDIO ROMANO, IMPERUM ROMANUM, PAX ROMANA, ROMAGNE, CARITAS ROMANA, EMILIA-ROMAGNA, SAN ROMANO, ROMANA FIDES,                            SANT’ ARCANGELO DI ROMANIA.

FORTISSIMO= πολύ δυνατά

FORTUNA= τύχη (ή) περιουσία (ή) περιπέτεια (ή) συμφορά (ή) φουρτούνα θάλασσας. Η ρωμαϊκή Θεά Τύχη. Εξάλλου, αποτελεί τίτλο σε χαρακτικό                      του Ντύρερ το διάστημα 1490-1500 που μεταφράζεται «ΜΕΓΑΛΗ ΤΥΧΗ»                          ή «ΝΕΜΕΣΙΣ».

FRACTUS= τεμαχισμός μελών, διάσπαση, διαφωνία (νομική ερμηνεία της λέξης).

FRA IL DIRE E IL FARE S’ É DI MEZZO IL MARE= μεταξύ του να λες και του να κάνεις, στο μέσο βρίσκεται η θάλασσα

FRANCISCO MAUROCENO PELOPONNESIACO SENATUS= επιγραφή                       στην Αψίδα του Θριάμβου προς τιμήν του ναυάρχου Φραντσεσκο Μοροζίνι                  στο PALAZZO DUCALE Βενετίας. Βλ. SENATUS, ACTA SENATUS, STANZA DELLA SEGNATURA.

FRA TOMMASO CAMPANELA, LA SUA CONGIURA, I SUOI PROCESSI,                   E LA SUA PAZZIA & FRA TOMMASO CAMPANELLA NE’ CASTELLI DI NAPOLI, IN ROMA ED IN PARIGI= 2 έργα του Luigi Amabile τα οποία δημοσιεύθηκαν        στην Νάπολη το 1882 και το 1887 και τα οποία συνδέονται με το σώμα                             των αποδείξεων που ανακάλυψε ο ίδιος και βασίζεται σε πραγματείες                           του Campanella, αλλά κυρίως στα στοιχεία που συνέλεξαν οι αρχές                                  για την επανάσταση της Καλαβρίας του 1599 (περαιτέρω στοιχεία περιέχονται              στο έργο του Léon Blanchet για τον Campanella το 1920 στο Παρίσι)                       και την συμμετοχή σε αυτήν των αιρετικών του τάγματος των Δομινικανών.                             Περιέχει τα προφητικά άρθρα (ARTICULI PROFETALES του Campanella)                        και κυρίως τις προφητείες των Σιβυλλών, Χριστιανών Αγίων και Ιταλών συγγραφέων της Αναγέννησης στις οποίες στηρίζονται τα έργα του Campanella.                                   Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι το έργο του Amabile συνδέεται                με τον θάνατο του Jordano Bruno και το σώμα του Χριστού, βλ. EGO SUM IHS NAZARENUS REX IODEORUM.

FRONTALITE= «Μετωπικότητα», η παρουσίαση του έργου του ανθρωπίνου σώματος από τα αρχαία αγάλματα ή τις προσόψεις και τις μετόπες ναών                        με αγάλματα.

FRONTI NULLA FIDES= μην εμπιστεύεσαι στα επιφαινόμενα

FUIMUS TROES= υπήρξαμε Τρώες… Βλ. και τις εκφράσεις «FUIT ILIUM», «TROIA FUIT» και «FUIT ILIUM»                 

FUIT ILIUM= υπήρξε κάποτε Τροία… Η λατινική έκφραση συνδέει άμεσα Τροία και Ίλιον με τον Ήλιο. Σύγκρινε με «TROIA FUIT» και «FUIT ILIUM»                                 και με τις εκφράσεις περί εκλείψεως, Ηλίου κ.τ.λ.

FULGENTIUS METAFORALIS= έργο του Φραγκισκανού John Ridevall                   το οποίο αποτελεί ηθική εξιδανίκευση της μυθολογίας του Fulgentius                               με θεούς του παγανισμού και δημιουργεί εικόνες που κινούνται                                         εντός της φαντασίας με ποιητικές μεταφορές με σκοπό την χρήση τους                     για την εκφώνηση κειμένων από ρήτορες και κήρυκες. Εκδόθηκε στην Λειψία                το 1926.

FULMEN BRUTUM= ανεπαίσθητο, τυφλό χτύπημα. Οπωσδήποτε, η ρίζα                  της φράσης βρίσκεται στην αλληγορία περί δολοφονίας του Ιουλίου Καίσαρα               με την συμμετοχή του Βρούτου.

FUNDAMENTA CALCULI RATIOCINATORIS= έργο του Leibniz. Μαθηματικό και γεωμετρικό έργο το οποίο συνδέεται με την προσπάθειά του να αποδώσει «χαρακτήρες» και «χαρακτηριστικά» στις έννοιες και στις λειτουργίες των γραπτών σημείων και συμβόλων (είτε των ιδεογραμμάτων των Κινέζων                                           είτε των ιερογλυφικών των Αιγυπτίων είτε αυτών που δεν υπήρχαν έως τότε                είτε αυτών που ο ίδιος εφηύρε) για να χρησιμοποιηθούν σε μιαν παγκόσμια εγκυκλοπαίδεια με κοινή γλώσσα, την γλώσσα του παρελθόντος.

FUNDAMENTUM REGNORUM= «το Θεμέλιο των Βασιλείων». Βλ. REGNI CAELORUM.

FURIÆ= οι Ρωμαϊκές Ερινύες

FURIOSO= σφόδρα, ορμητικά, βίαια

FUROR ARMA MINISTRAT= η μανία προμηθεύει όπλα, η μήνις κυβερνά το άρμα. Η γνώμη του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι η φράση πρέπει                        να ερμηνευθεί σε σχέση με την μήνιν στα άρματα Ηλίου-Αχιλλέως σε Τροία/Ίλιον                     όπως διαφαίνεται από τις εκφράσεις περί FUROR και από τα ρητά «IRA FUROR BREVIS EST», «INTER ARMA SILENT LEGES», «SILENT LEGES INTER ARMA», «CEDANT ARMA TOGAE» και σε συνάρτηση με τα ρητά περί υγείας                    και δύναμης Ηρακλέους: όλα αφορούν την διεύθυνση του άρματος του νου.

FUROR DIVINUS= «Μήνις Θεϊκή», χαρακτηρισμός των Νεοπλατωνικών                              για την ποιητική και καλλιτεχνική έμπνευση

FUROR LOQUENDI= μήνις, μανία για συνομιλία

FUROR POETICUS= μανία ποιητική, ποιητικός οίστρος

FUROR SCRIBENDI= συγγραφική μανία, μανία για συγγραφή

GABRIEL PRINCIPE= πρόκειται για το όνομα του καταγομένου από την Βοσνία Σέρβου εθνικιστή –μέλους της οργάνωσης «Μαύρη Χειρ»– ο οποίος στις 28/7/1914 δολοφόνησε στο Σεράγεβο της Βοσνίας τον αρχιδούκα της Αυστρίας                  Φραγκίσκο Φερδινάνδο των Αψβούργων με αποτέλεσμα να εκραγεί                                   ο Α´ Παγκόσμιος Πόλεμος. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει,                  σε σχέση με τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, «Η Αρχή του Γαβριήλ».

GALATEO= έργο του επίσκοπου του Μπενεβέντο, γραμματέα του Πάπα                   Παύλου Δ´, συγγραφέα και ποιητή Μονσινιόρ Giovanni della Casa (1503-1556). Συνδέεται με το έργο του ιδίου RIMES (το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «Ρίμες». Επίσης, από τις πηγές προκύπτει ότι υπάρχει ο πίνακας                  του Passiniano Ο ΜΙΧΑΗΛΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΥΛΟ Δ´                   ΤΗΝ ΜΑΚΕΤΤΑ ΤΟΥ ΑΓ. ΠΕΤΡΟΥ.

GALERIESCHLOSS= Πύργος της Πινακοθήκης στο Σλάϊσχάϊμ με Μεγάλη Αίθουσα. Έργο του Ιταλού αρχιτέκτονα Τζουκκάλι. Η απογραφή των έργων                                  που περιέχει έγινε το 1761 και ο πρώτος τυπωμένος κατάλογος δημοσιεύθηκε                  το 1775 με πάνω από 1.000 πίνακες. Βλ. KUNSTKAMMER, ALTE PINAKOTHEK, NEUE PINAKOTHEK.

GALLA PLACIDIA= Μαυσωλείο του Ε´ αιώνος στην Ραβέννα Ιταλίας                           με τοιχογραφίες, ψηφιδωτά και παράσταση του Καλού Ποιμένος.                                 Στην Ραβέννα βρέθηκαν 50 Χριστιανικές σαρκοφάγοι. Εκεί πέθανε ο Βησσαρίων. Στην πόλη βρίσκεται και ο τάφος του Δάντη. Βλ. ιδίως την πεντάδα                                  που δημιουργούν οι έννοιες DIVINA COMMEDIA, PODESTAS, VERGINE MADRE FIGLIA DEL TUO FIGLIO, SANTA CROCE, LIBO.

GALLERIA BORGHESE= Πινακοθήκη του Οίκου Μποργκέζε, κτίριο νεοκλασσικού τύπου, έργο του 1613, η έδρα της είναι στο CASINO BORGHESE.                                 Ανήκει στην οικογένεια Borghese εκ Σιέννας. Αποτελεί συλλογή                        τοιχογραφιών, πινάκων και αρχαίων Ελληνικών και Ρωμαϊκών γλυπτών.                                         Σκοπός της Πινακοθήκης είναι  η εξύμνηση του Οίκου των Μποργκέσε                            μέσω της αρχαίας Ρώμης –και ειδικά του ήρωος Μάρκου Κούρτιου (ή Φούριου) Κάμιλλου των αρχών του Δ´ π.Χ. αιώνος ο οποίος ρίχτηκε σε βάραθρο                             στην ρωγμή του FORUM για χάρη της σωτηρίας της Ρώμης και εξαγόρασε                        από τον αρχηγό των Γαλατών Βρέννο την ελευθερία των Ρωμαίων (το θέμα συνδέεται με τον λεγόμενο «μικρό θησαυρό» του Ατταλού Β´ στην Πέργαμο                      και την Ακρόπολη του 2ου αιώνος π.Χ., βλ. VAE VICTIS). Αναλυτικότερα, κεντρικό πρόσωπο της Πινακοθήκης είναι ο συλλέκτης έργων τέχνης, Καρδινάλιος Scipio Borghese (1576-1633) και κεντρικό ζήτημα που αναδεικνύεται                             στην Πινακοθήκη είναι το λεγόμενο «καταπίστευμα» του 1633, ένα παλαιό παπικό εργαλείο που ενσωματώθηκε στην Ιταλική νομοθεσία και αποτελεί την ασφάλεια                         της συλλογής του ενώ συμπληρώνεται από το «καταπίστευμα» του 1833                      που απαγορεύει την πώλησή της. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί                                        ότι το θέμα συνδέεται πρωτίστως με το θρησκευτικό ζήτημα του FILIOQUE                  και την λεγόμενη «Καισαροπαπική ρύθμιση του 1833» για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, με το Κίνημα της Οξφόρδης του 1833 και με το πρόγραμμα                       που δημοσίευσε το 1833 στην Γαλλία η Εταιρεία των Δικαωμάτων του Ανθρώπου που αναφέρει ότι «η εξέγερση είναι το ιερότερο των δικαιωμάτων                                        και το πλέον απαραίτητο των καθηκόντων στην περίπτωση που η κυβέρνηση παραβιάζει τα δικαιώματα του λαού» αλλά και σε σχέση με τον νόμο Guizot                  το 1833 και το έργο του Gioberti PRIMATO MORALE E CIVILE DEGLI ITALIANI το 1843. Δευτερευόντως με την σύγκρουση ως προς την μεταβίβαση                                   ή τον διαχωρισμό των Ρωμαϊκών συλλογών μεταξύ του τριγώνου Πάπα                      και Κράτους-Borghese ως προς την διαφύλαξη του κοινού αγαθού στο όνομα                   του δημοσίου συμφέροντος και τριτευόντως με την ταύτιση της συλλογής                      των Φραγκίσκου Α´-Φραντσέσκο Α´ και με το θέμα της Ένωσης της Ιταλίας                  και μόνο συμβολικά με το έργο ΙΤΑΛΙΚΗ ΑΦΡΟΔΙΤΗ (βλ. οπωσδήποτε την ένωση των επιγραφών στα Προπύλαια PATRIAE UNITATI-CIVIUM LIBERTATI                       με την ένωση των 2 άκρων αντιθέτων επιγραφών ΙTALIA NOVA (ITALIA ARTIUM STUDIORUMQUE PLENA SEMPER EST HABITA)-ITALIA ANTIQUA στην Αίθουσα Γεωγραφικών Χαρτών Βατικανού σε σχέση με το σύνολο των έργων για την PIETÀ και σε σύνδεση με την επιγραφή CAUSARUM COGNITIO                         στην STANZA DELLA SEGNATURA Βατικανού. Σημειώνεται από το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. ότι ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΠΟΡΓΚΕΖΕ βρίσκεται στο Βατικανό. Κεντρικό είναι, εξάλλου,  το ζήτημα το οποίο συνδέει την GALLERIA BORGHESE αφενός με τον Πάπα Παύλο Ε´ (βλ. IN HONOREM PRINCIPIS APOST. PAULUS V BURGHESIUS ROMANUS-PAOLO UGELLI OPUS-IOANNES ACUTUS EQUES BRITTANICUS DUX ET REI MILITARIS: PAULI UGELI OPUS και το σύνολο                  του έργου SAN ROMANO και αποκορύφωμα το ρητό EGO SUM IHS NAZARENUS (REX IODEORUM). Επίσης, συνδέεται η GALLERIA BORGHESE                 με την CAPELLA PAOLINA αρχικά, την AQUA PAOLA, την AQUA VERGINE               και στην συνέχεια με την CAPELLA NICOLINA. Ειδικότερα, τώρα:                              στην GALLERIA BORGHESE συνενώνονται τα 2 σύμβολά της,                                     αφενός μεν ως το σύμβολο της Πινακοθήκης ο πίνακας                                              «ΟΜΟΡΦΙΑ ΑΣΤΟΛΙΣΤΗ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΙΑ ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΗ» ή γνωστός                        ως «ΘΕΪΚΟΣ ΚΑΙ ΒΕΒΗΛΟΣ ΕΡΩΣ» του Τισιανού το 1525 όπου απεικονίζεται               το οικόσημο του Οίκου του Βενετού Niccolò Aurelio (πρέπει να συνδέεται                      με τον Μάρκο Αυρήλιο) και αφετέρου ως το σύμβολο της πρόσοψης                              της GALLERIA το μαρμάρινο άγαλμα ΠΑΥΛΙΝΑ ΜΠΟΡΓΚΕΖΕ του Κανόβα                     ή ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ, έργο του 1808: συμβολίζει το γεγονός   ότι η Παυλίνα στο ανώτατο σημείο της υπήρξε σύζυγος του Πάπα Παύλου Ε´ την περίοδο 1605-1621 και στο κατώτατο σημείο της υπήρξε σύζυγος του γιου του, πρίγκηπα Καμίλο Μποργκέζε την περίοδο 1775-1832 καθώς ο γάμος της έγινε ως Πωλίν Βοναπάρτη, αδελφή του Ναπολέοντος, το 1803. Ενώνεται με το έργο ΙΤΑΛΙΚΗ ΑΦΡΟΔΙΤΗ    του Κανόβα το 1811, βλ. PALAZZO PITTI. Ως προς αυτά τα 2 ανώτερα έργα τέχνης, σημειώνεται ότι το πρωτότυπο είναι στο Λούβρο (και συνδέεται                            με το αντίγραφο του έργου ΚΟΙΜΩΜΕΝΟΣ ΕΡΜΑΦΡΟΔΙΤΟΣ του Πολυκλή                  του 2ου αιώνος π.Χ.). Στην Αρχαιολογική Συλλογή της GALLERIA BORGHESE βρίσκονται αγάλματα του 1ου αι. π.Χ.-2ου αι. μ.Χ. από μάρμαρο Πεντέλης                      και Η ΣΑΡΚΟΦΑΓΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ. Στο τμήμα Γλυπτικής βρίσκεται                         το μαρμάρινο αντίγραφο άγαλμα SPINARIO. Η GALLERIA BORGHESE                             έχει στον θόλο της, στην ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΙΝΕΙΑ-ΑΓΧΙΣΗ, τον πίνακα                                        ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΘΕΩΝ (έργο του Λορέντζο Πεσέ) ενώ διαθέτει                              την ΑΙΘΟΥΣΑ ΣΙΛΗΝΟΥ, την ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΦΡΟΔΙΤΩΝ, την ΑΙΘΟΥΣΑ ΠΑΡΙ-ΩΡΑΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ, την ΑΙΘΟΥΣΑ ΔΑΦΝΗΣ-ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ όπου ο θόλος διακοσμήθηκε από τον Τζοβάνι Μπατίστα Μαρκέτι (στο κέντρο, ο πίνακας ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΔΑΦΝΗ του Πιέτρο Αντελότι και στα πλάγια οι 4 ΕΠΟΧΕΣ),                την ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΑΙΘΟΥΣΑ με τους Πλανήτες (έργο του Τζοβάνι Μπατίστα Μαρκέτι εκ Σιέννας), στην Στοά την ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝ με 18 προτομές του 1600 και την λεγόμενη «Στοά του Τζοβάνι Λα Φράνκο» με ΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΤΩΝ ΘΕΩΝ στην κορυφή. Αξιοσημείωτες είναι οι χειρόγραφες σημειώσεις                    του πρώτου διευθυντή της GALLERIA BORGHESE Τζοβάνι Πιανκαστέλι το 1891,    ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ ΜΠΟΡΓΚΕΖΕ, έργο του ιστορικού Αρνόλφο Βεντούρι –εκπροσώπου του Κράτους– με κατάταξη των πινάκων                  κατά σχολές και κατά χρονολογία το 1893 που στηρίχθηκε στις σημειώσεις Πιανκαστέλι και Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ               του Paolo della Pergola το 1955. Βλ. την συμπλήρωση των καταλόγων                                  σε VILLA BORGHESE/VILLA PINCIANA και στην PORTA PINCIANA.                        Δες επιπλέον TORRENUOVA, BORGO NUOVO, PALAZZO VECCHIO, SPINARIO, PROSPECTIVA, CROCETTA και ως προς το καταπίστευμα την ανάλυση                        της STANZA DELLA SEGNATURA ως προς την Σιέννα, την SENATUS                            και την SEGNATURA,  την APOLOGIA PRO VITA SUA και την σημασία                      της έκφρασης EGO SUM IHS NAZARENUS (REX IODEORUM) σε σχέση                        με το FILIOQUE.

GALLERIA CLEMENTINA= Πινακοθήκη του Βατικανού με συλλογή αρχαιοτήτων με πολύτιμα αγγεία, ετρουσκικά αγγεία και μετάλλια στην Βιβλιοθήκη Βατικανού. Ιδρύθηκε περίπου το 1790 ο πρώτος πυρήνας της, επί Πάπα Πίου ΣΤ´. Περιέχει Aίθριο 4 πυλών σε 4 Στοές (Στοά με κηροπήγια, Στοά με υφαντές ταπετσαρίες, Στοά Χαρτών, Στοά Πίου Ε´) και ΑΙΘΟΥΣΑ ΠΟΛΥΕΛΑΙΩΝ, ΑΙΘΟΥΣΑ                     ΤΟΥ ΑΡΜΑΤΟΣ με τον ΔΙΣΚΟΒΟΛΟ Μύρωνος, ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΙΧΟΤΑΠΗΤΩΝ για την διακόσμηση της CAPELLA SIXTINA. Συνδέονται με την ΑΙΘΟΥΣΑ                     ΤΩΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΧΑΡΤΩΝ. Eπίσης, το κτίριο της GALLERIA CLEMENTINA συνδέεται με την Πινακοθήκη της Ακαδημίας Βενετίας.                                                            Βλ. ACCADEMIA CLEMENTINA-CAPELLA CLEMENTINA-MUSEUM CLEMENTINUM-PIO CLEMENTINO, SALONE SISTINO αλλά κυρίως                              τον συνδυασμό PIETÀ-RIALTO.

GALLERIA DEGLI UFFIZI= Πινακοθήκη του Μουσείου UFFIZI.

GALLERIA LAPIDARIA= βρίσκεται στο Μουσείο Ciaramonti.

GALLERIA MEDICI= «Μουσείο των Μεδίκων», διακοσμημένο το 1683                               από τον Luca Giordano. Βρίσκεται στο PALAZZO MEDICI.                                                    Βλ. JORDANUS  και την σύνδεση των 2 επιγραφών MED. PETRI F. COSMI                     και PETRUS LEOPOLDUS AUSTRIA AD VERBIS SUAE DECUS                                           ET AD INCREMENTA ARTIUM OPRIMARUM MUSEUM MEDICEUM OPERIBUS AMPLIATIS CORPSQUE AUCTIS ORDINANDUM ET SPLENDIDIORE CULTU EXORDAND CURAVIT. Δες το θέμα σε συνάρτηση με τα έργα του BEATO ANGELICO σε CONVENTO DEGLI ANGELI-SAN MARCO-PALESTRINA.                         Για την Λαυρεντιανή Βιβλιοθήκη Φλωρεντίας στην παλαιά εκκλησία της Βασιλικής του SAN LORENZO, βλ. BIBLIOTECA LAURENZIANA, DECAMERON(E), CORPUS DES ORDONNANCES DE PTOLÉMÉES MICHAELAGELUS BONAROTUS, MUSEO BUANARROTI, CORPUS DES ORDONNANCES                            DE PTOLÉMÉES, PTOLEMÆUS ROMÆ, DE SIGILLIS HERMETIS                                    ET PTOLEMAEI και CONVENTO DEGLI ANGELI αλλά κυρίως DONATIO CONSTANTINI.

GALLERIA PALATINA= «Παλατινή Πινακοθήκη», «Πινακοθήκη του Palazzo Pitti». Είναι ο πυρήνας, η «καρδιά» του PALAZZO PITTI, καλλιτεχνική συλλογή σε μορφή Πινακοθήκης του 1600. Περιέχει τα παλαιά διαμερίσματα των Μεδίκων                           με 500 αριστουργήματα –κυρίαρχο ρόλο κατέχει το έργο του Τσίρο Φέρι–                       κυρίως του 17ου αιώνος και νωπογραφίες καθώς και αίθουσα τοιχογραφιών                  με αστρολογικά και αλληγορικά θέματα που απεικονίζουν την μεταλαμπάδευση του Ελληνικού Πνεύματος των Αθηνών του Περικλέους. Περιέχει την PALAZZINA DELLA MERIDIANA όπου υπάρχουν η Αίθουσα των Αλληγοριών, η Αίθουσα               της Κιβωτού, η Αίθουσα των 4 Πλανητών, η Αίθουσα της Ιλιάδος, η Αίθουσα               του Προμηθέως, η Αιθουσα του Ηρακλέους, η Αίθουσα της Αφροδίτης                             και η Αίθουσα του Θρόνου (με νωπογραφίες του Πιέτρο ντα Κόρτονα), η Αίθουσα του Απόλλωνος, η Αίθουσα του Άρεως, η Αίθουσα του Διός, η Αίθουσα                           του Κρόνου (με νωπογραφίες του Τσίρο Φέρι), η Λευκή Αίθουσα, η Αίθουσα                 της Μουσικής, ο Διάδρομος των Κιόνων (βλ. SALVATOR ROSA) καθώς και                       η Πράσινη Αίθουσα των Βασιλικών Διαμερισμάτων (ή Αίθουσα της Φρουράς)                     και αίθουσες μπαρόκ. Βλ. πρωτίστως CIVITAS SOLIS και μετά                                 TRIBUNA, PALAZZO VECCHIO, SALA DEI TONDI, SALA DELLA MERIDIANA καθώς και DOMUS AUGUSTANA, SANTA MARIA NOVA, ANTIQUARIUM FORENSE. Επίσης, βλ. την σύνδεση CAPELLA SIXTINA και την SIGÜENZA                   με τα PALAZZO CORSINI-MEDICI-NUOVO. Ιδίως βλ. CIVITAS SOLIS

GALLUS= ο Γερμανός Jakob Handl (1550-1591) ο οποίος είχε συγγράψει                      μιαν πραγματεία μουσικής του 16ου αιώνος.

GAMMA= η γκάμα, η σειρά, η έκταση της φωνής, η έκταση των γνώσεων,                            η διαδοχή των ήχων της κλίμακας μέσα στην οκτάβα –3 οκτάστιχες στροφές–                στην οποία περικλείεται ολόκληρο το μουσικό φαινόμενο (NOMOΣ WEBER).                 Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. επισημαίνει ότι και η Ανατολική Εκκλησία ταξινομεί τους ήχους με το «Σύστημα της Οκτωηχίας» ενώ υπάρχει σαφής σύνδεση με τον Οκταβιανό Αύγουστο. Βλ. POMPEI

GAUADEMUS IGITUR= ας είμαστε, άρα, χαρούμενοι και ευτυχείς

GAZETTA DELLE ISOLE IONIE LIBERATE= «Εφημερίδα της ελευθέρας νήσου Ιονίου», τίτλος εφημερίδας της Ζακύνθου το 1812. Το Συμβούλιο Αντίστασης            του Ο.Η.Ε. θέτει υπόψιν του αναγνώστη την ερμηνεία «ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ                           ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗΣ ΝΗΣΟΥ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ». Βλ. και την σύνδεση                       με το MEMORIAL DE SAINTE-HÉLÈNE συν CADIX-CORTES.

GAZOPHYLACIUM= έργο του Lambert Schenkel το 1610 στο Στρασβούργο. Δημοσιεύθηκε στην Γαλλική στο Παρίσι το 1623. Βλ. DE MEMORIA συν τα 4 έργα ARTIFIOSAE MEMORIAE FUNDAMENTA EX ARISTOTELE, CICERONE, THOMAE AQUINATAE, ALIISQUE PRAESTANTISSIMIS DOCTORIBUS-SCHENKELIUS DETECTUS: SEU MEMORIA ARTIFICIALIS HACTENUS OCCULTATA-CRISIS, IANI PHAOSPHORI, IN QUO SCHENKELIUS ILLUSTRATUR-EISAGOGE, SEU INTRODUCTIO FACILIS IN PRAXIM ARTIFIOSAE MEMORIAE.

GÉNIE DU CHRISTIANISME= «Το Πνεύμα του Χριστιανισμού», έργο                            του François René Chateaubriand το 1802 με το οποίο διακηρύσσεται                                     ότι δεν πρέπει να ζητηθεί η ποίηση στην ειδωλολατρική αρχαιότητα                                 αλλά στον Χριστιανικό Μεσαίωνα διότι οι διηγήσεις της Χριστιανικής θρησκείας προσφέρουν στον καλλιτέχνη υλικό ανώτερο από την αρχαία μυθολογία.                    Ο ίδιος θαύμαζε τα «χρονικά από μάρμαrο των αρχαίων λαών της Ελλάδας».                                               Βλ. CHEVALIERS DE LA FOI, ANCIEN RÉGIME ET RÉVOLUTION,                            LEGENDA AUREA.

GENIO= «Πνεύμα»: επίσης, πρόκειται για επιγραφή στον πίνακα του Φλαμανδού ζωγράφου εκ Φλάνδρας Livio Mehus (1627-1691) με τίτλο «ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ                      ΤΗΣ ΓΛΥΠΤΙΚΗΣ» των μέσων του 17ου αιώνος, αλληγορία με αρχαία γλυπτά               και φτερωτό πνεύμα που καταπιάνεται με το σχέδιο –τον Πατέρα όλων                        των Τεχνών –και είναι σύμφωνο με την Αναγεννησιακή Αισθητική.                       Συνοδεύεται από τον πίνακα «ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ» που υπάρχει                     σε 2 εκδοχές. To Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι ο Livio Mehus είχε προστάτη στην Φλωρεντία τον πρίγκηπα Ματθία των Μεδίκων (κυβερνήτη      της Σιέννας).

GENIUS LOCI= το πνεύμα, τζίνι ή ιδιοφυΐα που φυλά τον τόπο. Η εκτίμηση                     του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε. είναι ότι πρέπει να χρησιμοποιείται                   και η μετάφραση «ο τόπος του γένους» με την έννοια του έθνους και ότι αυτή                     η έκφραση πάει «πακέτο» μαζί με την έκφραση «LEX LOCI» και όσες συνδέονται           με αυτήν, όπως είναι η μοναδική αυθεντική θεωρία του Τζων Λοκ σε σχέση                        με τις απόψεις Rousseau-Hume αλλά και σε αντίθεση με το έργο                             του Joseph de Maistre εκ Σαβοΐας («ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑ»,                                         «ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΚΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ», «ΒΡΑΔΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΕΩΣ»)              o οποίος τάχθηκε υπέρ της Θεοκρατίας και συνέλαβε την Ευρώπη                                    ως μιαν ομοσπονδία μοναρχιών –υποτελών στους εθνικούς ηγεμόνες–                               η οποία θα διευθύνεται από τον διάδοχο του Αγίου Πέτρου. Βλ. την σύνδεση                      με τις αναφορές στον Πάπα Γρηγόριο ΙΣΤ´ και στον Abbé de Lamennais                       αλλά και το γεγονός ότι το 1822 στην Βραζιλία τέθηκε επικεφαλής του κινήματος ανεξαρτησίας της χώρας και ανακηρύχθηκε Αυτοκράτωρ μέλος της βασιλικής οικογένειας της Πορτογαλίας, ο Δον Πέντρο.

GENS EMILIA= «Αιμιλία Γενιά». Η έκφραση συνδέεται με το θέμα των ομιλούντων αγαλμάτων της Ρώμης. Βλ. όλες τις αναλύσεις περί εμψύχωσης αγαλμάτων,                  την CAPELLA MEDICI, το έργο DE STATUA και STUDIO ROMANO, IMPERIUM ROMANUM, ROMAGNE, BASILICA EMILIA, EMILIA-ROMAGNA, EXCELSIOR και FAVELLA, FAVELLA με το PAESTUM.

GENS TOGATA= οι πολίτες

GEOMETRIA= «Γεωμετρία», χαρακτικό του Martin de Vos τον 16ο αιώνα                     για την μέτρηση της Γης.

GEOMETRIA DEL COMPASSO= «Γεωμετρία της Πυξίδος», έργο του Ιταλού γεωμέτρη, μαθηματικού και ποιητή που έλυνε προβλήματα τοπογραφίας                  Lorenzo Mascheroni (συνεργάτη του Ναπολέοντος, στον οποίο αφιερώθηκε                      το βιβλίο) το 1797 το οποίο συνδέεται με τα έργα Kepler, Ευκλείδη και Georg Mohr.                         Βλ. και τις εκφράσεις και τα γεγονότα του 1797 περί Ναπολέοντος                                   και ειδικά DIRECTOIRE-CONCORDAT.

GERUSALEMME LIBERATA= «Απελευθερωμένη Ιερουσαλήμ», έργο                               του συγγραφέα και ποιητή Τορκουάτο Τάσσο το 1581 με μορφή επικού ποιήματος                      με 20 cantos το οποίο ενέπνευσε τα έργα του Poussin. Στηρίζεται στο έργο                      του Galileo Galilei ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΙΟΣΤΟ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ                              ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΡΚΟΥΑΤΟ ΤΑΣΣΟ». Βλ. DIALOGI, IL RE TORRISMONDO, MALO MORI QUAM FOEDARI, CAROSELLO, RONDOMONDO, ORLANDO FURIOSO.

GIARDIN DEL MONDO= «Ο Επίγειος Παράδεισος» αναφέρει η τυπική μετάφραση. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει κατά κυριολεξία: «Ο Κήπος               του Κόσμου». Σημειώνει, ωστόσο, ότι η έκφραση χαρακτηρίζει την CANDIA, δηλαδή την Κρήτη των αρχών του 16ου αιώνος όπου το 1541 γεννήθηκε                           ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος. Η πόλη το 1204 –μαζί με την πρώτη άλωση                     της Κωνσταντινούπολης– πέρασε στους Ενετούς υπό την Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας. Βλ.  CITTÀ DELLA CANEA

GIBRALFARO= βράχος με φάρο στην Malaga Ισπανίας, ερείπια φρουρίου                      του 14ου αιωνος με παλαιό τζαμί και με Ωραία Πύλη. Βλ. ARCO DE CRISTO                  και LA CONCEPTION.

GIGIC= «Πουλί με Απλωμένα Φτερά», τίτλος υδατογραφίας του Ντύρερ το 1513 στο Βρεττανικό Μουσείο Λονδίνου. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε.                   την συνδέει με τα 2 κύπελλα και με το σχέδιο Σειρήνας της υδατογραφίας του 1513 στο Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης της Βιέννης καθώς και με το έργο                                    Η ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓ. ΤΡΙΑΔΟΣ του Ντύρερ στο Μουσείο Ιστορίας                     της Τέχνης της Βιέννης το 1511 –που υποκρύπτει τους 3 Σταυρούς του Γολγοθά του Λουκά Κράναχ. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει τον όρο «ΓΥΓΗΣ» και τον ενώνει με το Δαχτυλίδι του Γύγη και το έμβλημα του Ντύρερ                 ως σύμβολο του τάγματος του Χρυσού Δέρατος.

GIOCOSO= παιχνιδιάρικα

GIOVINE ITALIA= «Νεαρά Ιταλία», εφημερίδα του φιλελεύθερου ρεπουμπλικανού Giuseppe Mazzini το 1832 o οποίος διηύθηνε την οργάνωση «Νέα Ιταλία»                         (βλ. την σύνδεση των έργων Sciaparelli-Fattori-Βίκτωρος Εμμανουήλ). To έργο                         των Mazzini-Garibaldi συνδέεται με το έργο της απελευθέρωσης –με απόφαση               του τσάρου Αλεξάνδρου Β´– 20 εκατομμυρίων ψυχών ευγενών της βασιλείας                της Μεγάλης Αικατερίνης στις 19/2/1861 από τους συγγραφείς Τολστόϊ-Herzen                                        που είναι η επέτειος της κατάργησης της δουλοπαροικίας, της κατάργησης                     των δικαιωμάτων των γαιοκτημόνων και της ανακήρυξης ως ελεύθερων                        των χωρικών και των εξορίστων (βλ. MIR). Ταυτόχρονα, συνδέεται                                    με το φιλελεύθερο κίνημα του Λάγιος ή Λουδοβίκου ή Louis Kossuth (1802-1894) για την αυτονομία της Ουγγαρίας και την αναγνώριση της γλώσσας της χώρας, κάτι το οποίο επιτεύχθηκε προσωρινά: η ανεξαρτησία της χώρας των Μαγυάρων εναλλάσσεται με την υπαγωγή της στο καθεστώς της Δυαδικής Μοναρχίας                από την δυναστεία των Αψβούργων της Αυστρίας και την εσωτερική αυτονομία των 2 ανεξαρτήτων και ισοδυνάμων πλευρών που επισημοποιήθηκε                                  με τον Συμβιβασμό του 1867 που προβλέπει και για τις 2 Βουλές                                       και τις 2 κυβερνήσεις έναν ίδιο, ελέω Θεού, Μονάρχη -που είναι                             Αυτοκράτωρ Αυστρίας και Βασιλεύς Ουγγαρίας- και τον ίδιο στρατό                     (παρόμοιο Σύνταγμα είχε η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ Γερμανίας-Πρωσίας).                  Η δημόσια ομιλία και έκκληση του Kossuth το 1848 στο Πρεσβούργο                                   και ενώπιον της Δίαιτας και η επακόλουθη ανακήρυξη Συντάγματος                             στην Ουγγαρία είχαν προηγουμένως οδηγήσει στην εκδίωξη και πτώση                        του Μέττερνιχ αφενός και στην ανακήρυξη της Βενετίας ως αβασίλευτης δημοκρατίας αφετέρου (αλλά και στην εκδίωξη του ιδίου του Kossuth                           μετά την ήττα του από Αυστρία και Ρωσσία). Βλ. οπωσδήποτε LA GIOVINE ITALIA και επίσης MONARCHIA-MONARCHIA DI SPAGNA-MONARCHIA MESSIAE συν ET PUR SI MUOVE.

GIRASOLE = Ιερουσαλήμ = Ηλίανθος. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι «Νέα Ιερουσαλήμ» θεωρείται η προσωποποίηση της Φλωρεντίας.

GLORIA PATRI= δόξα εις τον Πατέρα

GLORIA VICTIS= δόξα στους ηττημένους. Υπάρχει, ωστόσο, θεατρικό έργο                   της Αιμιλίας Δάφνης ή Κουρτέλη με τίτλο «GLORIA VICTIS» = «Η δόξα                           των Νικημένων».

GNOSTICA SECTA= η αίρεση των Γνωστικών.

GNOTHI SEAUTON= γνώθι σ’ αυτόν (ή) γνώθι σ’  εαυτόν.

GRACIA PARS SEPTENTRIONALE= Χάρτης της Ελλάδος ο οποίος φυλάσσεται στην Καβάλα και ο οποίος συνδέεται με το έργο του Στεφάνου Βυζαντίου το 1521 (έκδοση Φλωρεντίας) καθώς και με την ίδρυση της πρώτης Χριστιανικής Εκκλησίας από τον Απ. Παύλο στους Φιλίππους (βλ. FORUM AUGUSTUM).                                 Ιδιαίτερη αξία έχει η χρήση της έκφρασης σε συνδυασμό με το «ASTROLABIUM PLANUM», τον δορυφορικό χάρτη PLANISPHÆRII COELESTIS HEMISPHÆRIUM SEPTENTRIONALE και την COSTITUZIONE  DELLA REPUBBLICA SETTINSULARE

GRADARA= Πύργος στο Πέζαρο Ιταλίας. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. συνδέει την χρήση της εκφράσεως με τον Κεκλιμένο Πύργο Πίζας.

GRADUS AD PARNASSUM= κλίμακα προς τον Παρνασσό (εστία ποιητικής εμπνεύσεως)

GRAECA LEGUNTUR IN OMNIBUS FEREGENTIBUS, LATINA IN FINIBUS SUIS CONTENETUR= τα Ελληνικά διαβάζονται σε όλα σχεδόν τα έθνη, τα Λατινικά κλείνονται εντός των συνόρων τους. Στίχοι από την ΠΡΟΑΡΧΙΑ του Μάρκου Τούλλιου Κικέρωνος όπου αναφέρεται στην τέχνη της ρητορικής. O Κικέρων έγραψε και το έργο «ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΣΚΑΝΗ» ή «ΤΟΣΚΑΝΕΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ» όπου παρουσιάζει την μνήμη των μεγάλων εφευρέσεων                        και αναφέρεται στον Έλληνα με το όνομα «Θεοδέκτη». Βλ. PRO ARCHIA.

GRAECIA CAPTA FERUM VICTOREM CEPIT ET ARTES INTULIT AGRESTI LATIO= η νικημένη Ελλάδα νίκησε τον άγριο κατακτητή και έφερε τις Μούσες              των Τεχνών εντός του αγροίκου Λατίου. ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ, Ορατίου 

GRAECUM EST, NON LEGITUR= Ελληνικό είναι, δεν διαβάζεται                                     (ή) δεν νομιμοποιείται. Μεσαιωνική ρήση των Σχολαστικών το οποίο στην ουσία σημαίνει «μην ανακατεύεστε σε ζητήματα που αγνοείτε».

GRANADA= βρίσκεται στο ποτάμι GENIL και προστατεύεται από  φρούριο                   των Μαυριτανών (βλ. TORRE DE LA VELA). Στην Γρανάδα υπάρχει το μνημειακό συγκρότημα της AL(H)A(M)BRA. Η Γρανάδα κατακτήθηκε το 1492                                      από τους Χριστιανούς. Εδώ υπάρχει το ιερό της Σαρτρέζ, έργο των αρχιτεκτόνων Λουΐθ ντε Αρέβαλο-Φ. Μανουέλ Βάθκεθ (1727-1761) που συνδέεται με το ιερό                   του CATEDRAL DEL TOLEDO. Επίσης, η GRANADA συνδέεται με την οροσειρά της Σιέρρα Νεβάδα ενώ στην Ακτή του Ήλιο υπάρχει το Πανεπιστήμιο                           της Γρανάδα (UNIVERSIDAD DE GRANADA). Για το Βασιλικό Παρεκκλήσι                της GRANADA με έργα του Μποτιτσέλλι, βλ. HORTUS CONCLUSUS.                                    Βλ. οπωσδήποτε τα ρητά ALO Y CANO-ALS ICK KAN σε σχέση με το έργο                  των Alonsο Cano-Jan van Eyck.

GRAND DESSEIN= το «Μεγάλο Σχέδιο» –η υλοποίηση του Ανακτόρου Λούβρου–               με πραξικόπημα της Γ´ Δημοκρατίας εκ μέρους του Ναπολέοντος Γ´ το 1870                με την μορφή του Εθνικού Μουσείου Λούβρου και με σκοπό την μετατροπή του           σε Αυτοκρατορική Πόλη αφού προηγουμένως –το 1848–με την Επανάσταση ονομάστηκε ΜΕΓΑΡΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ. Εκεί βρίσκεται η ΑΡΤΕΜΙΣ                                     ΤΩΝ ΒΕΡΣΑΛΛΙΩΝ του γλύπτη Benvenuto Cellini και ο πίνακας ΑΡΤΕΜΙΣ-ΚΥΝΗΓΟΣ. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ότι η Άρτεμις                          του GRAND DESSEIΝ συνδέεται με την νίκη της υπόθεσης της DIJON                         και τις 2 πτέρυγες του αυτοκρατορικού αετού του Ναπολέοντα ως προς το έργο τέχνης «ΑΕΤΟΣ SUGER» –εις βάρος της Απτέρου Νίκης– σε σχέση με την Νίκη              του Λούβρου και την Αφροδίτη της Μήλου και, σε συνδυασμό με την στήλη                     της Ροζέττας, συναποτελούν τον Αμφορέα Ανδοκίδη. Ειδικά για το έργο                       «Ο ΑΕΤΟΣ ΤΟΥ ΣΥΖΕΡ» (δηλαδή, του Καίσαρα, αντιστοιχεί στον ζωγράφο Seghers) αναφέρεται ότι ο αββάς Συζέ(ρ), ηγούμενος της μονής SAINT-DENIS                των Παρισίων του 12ου αιώνος (Βασιλικό Αββαείο, τόπος ταφής των Βασιλέων της Γαλλίας αρχικά) είχε επαναστατικές ιδέες περί γλυπτικής για την Εκκλησία               της Μητρόπολης της Σαρτρ: ήθελε το κτίσιμο της Εκκλησίας ως μνημείο                           στην μοναρχία και στον ίδιο και επηρεασμένος από τον Νεοπλατωνισμό ήθελε               το οικοδόμημα να κατακλύζεται από φως: εγκαινιάστηκε το 1144,  στον Καθεδρικό Ναό της Σαρτρ βρίσκεται το έργο ο «ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΝ ΤΗ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ» και θεωρείται λίκνο της Γοτθικής τέχνης, δηλαδή της τέχνης του Θεού.                              Βλ. πρωτίστως την σύνδεση με την έκφραση BEATRIX ME IN ONORE DEI OMNIPOTENTIS ET OMNIUM SANCTORUM EJUS FIERI PRECEPI και κατόπιν               L’ OUVRE, TUILERIES, CARROUSEL DU LOUVRE, ARS NOVA, UFFIZI,                      AIGLE DE SUGER, CASSIS DE DIJON. 

GRAND SIÈCLE= «Μεγάλος Κύκλος», καλείται ο 17ος αιών.

GRANDE GALERIE= «Μεγάλη Στοά» ή «Υψηλή Αίθουσα», συνδέει Λούβρο-Κεραμεικό και οδηγεί σε CABINET DES TABLEAUX DU ROY. Βασίζεται                           στην Συνθήκη των Πυρηναίων (1659) η οποία επικυρώνει την κυριαρχία Γαλλίας επί Ευρώπης. Βλ. MAISON DU ROI και PALAIS CARDINAL/ROYAL.

GRAND REVUE= περιοδικό όπου ο Ματίς δημοσίευσε το 1908 το γραπτό «ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ», χρονιά που απέστειλε στην Ρωσσία                   πίνακες για την έκθεση «ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ».

GRAND SIGNORE= «Ο ΜΕΓΑΣ ΚΥΡΙΟΣ», προσωνυμία των Ευρωπαίων                       για τον Σουλτάνο.

GRAN TEATRO DE LICEO= το Θέατρο Βαρκελώνης, το δεύτερο σε μέγεθος              στην Ευρώπη (μετά την Σκάλα Μιλάνο).

GRATIS= δωρεάν

GRATIS DICTUM= απλή βεβαίωση. Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θα έδιδε προτίμηση στην μετάφραση «λόγου χάρη». Υπάρχει η έννοια της γραφειοκρατίας               η οποία ζητεί πάντοτε μιαν απλή βεβαίωση, υπάρχει ωστόσο –σύμφωνα                             με την προσωπική ερμηνεία του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε., με αναλογίες– και η έννοια της αίτησης ή της χορήγησης απλής βεβαιώσεως για είσοδο                        σε έναν τόπο. Βλ. και την σχέση με το ρητό «DICTUM FACTUM»

GRATIS PRO DEO= εργάζεσθαι δωρεάν για το όνομα του Θεού

GRAZIA DELL’ AVISO= ευχαριστώ για την πληροφορία

GROTESQUE= «Γκροτέσκο», περίπλοκο διακοσμητικό μοτίβο της μόδας στις αρχές του 16ου αιώνος το οποίο εφαρμόζεται με σχέδιο σε RONDO και αναδεικνύει              την εκλέπτυνση της εικόνας μέσα στην κυκλική επιφάνεια. Βλ. DOMUS AUREA, RONDOMONDE, RONDO, TOPOI, MILLIMETRE 

GROTTAFERRATA= η Κρυπτοφέρη, μοναστήρι του 1004 των Ελλήνων μοναχών Αγ. Νείλου και Αγ. Βαρθολομαίου: οχυρώθηκε με διαταγή του Ιουλίου Β´                        από τον Σανγκάλλο. Βλ. CAPELLA PAOLINA και οπωσδήποτε LIMES, ESCLAVE REBELLE, DECAMERON(E), RESTAURATIO URBIS –σε σχέση με NON FINITO, CATACUMBAS, CUBICULI, POPULI– και εν συνεχεία RENOVATIO URBIS, GRAECAM URBEM, CAPO D’ ISTRIA.

GUADARRAMA= οροσειρά της Ισπανίας στην περιοχή Zaragoza την οποία ζωγράφισε ο Velásquez (βλ. BODEGON-NATURE MORTE). Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει: «ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ».

GUARDA E PASSA= κοίτα και πέρνα! Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι η φράση ενδεχομένως αποτελεί έμβλημα για την είσοδο                            στην Ακρόπολη.

HABEAS CORPUS= «να έχεις το σώμα σου», ο νόμος του 1679 ο οποίος εξασφάλιζε την ατομική ελευθερία των Άγγλων πολιτών ενώπιον του δικαστηρίου, εξασφάλιζε από την αυθαίρετη φυλάκιση και καταργούσε την προφυλάκιση. Φυσικά, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι αυτά τα 3 διαβάζονται και διαφορετικά. Φυσικά, πάλι, το ρητό χρησιμοποιείται με εντελώς διαφορετική χρήση και σημασία στον λόγο και στα γραπτά! Βλ. λόγου χάρη, την χρήση του               με όλες μαζί τις φράσεις περί CORPUS.

HAC LEGE= υπό αυτήν την προϋπόθεση

HANNIBAL ANTE PORTAS= o Αννίβας προ των πυλών!

HAPAX LEGOMENON= πρόκειται για την αρχαία ελληνική έκφραση «άπαξ λεγόμενον»

HARMONIA=Αρμονία & Αρμόνιο (μουσικό όργανο που λειτουργεί με την πνοή).     Σύνδεση μελών και τόνων σε ένα αρμονικό σύνολο. Συμφωνία ιδεών, φιλία. Εναρμόνιση κειμένων με την έννοια της γραφής των φωνών που πλαισιώνουν      μιαν κυρία μελωδία και μεταγραφής τους, σύμφωνα με τους αισθητικούς κανόνες κάθε εποχής (μελοποιΐα). Βλ. DE HARMONIA MUNDI, (DE) HARMONICE MUNDI.

HARPES ET LUTHES= άρπες και λαούτα

HEBDOMADES= «Εβδομάδες», έργο του Fabio Paolini (ο οποίος ίδρυσε το 1587            την ACCADEMIA DEGLI URANICI της Βενετίας που λέγεται                                               ότι ίδρυσε ή ότι εκεί πέθανε ο Giulio Delminio Camillo αλλά το σίγουρο είναι                   ότι στηρίζεται στις 7 αρχές του Έλληνα συγγραφέα του 1ου αιώνος μ.Χ. Ερμογένη για την Ρητορική). To έργο περιέχει τις ομιλίες και συζητήσεις που είχαν γίνει                   σε αυτήν την Ακαδημία και παρουσιάζει ολοκληρωμένη την θεωρία Camillo. Αναλύεται σε 7 βιβλία με 7 κεφάλαια και εκδόθηκε στην Βενετία το 1589.                        Βλ. οπωσδήποτε τα έργα Camillo σε TUTTE LE OPERΑ/E και την σύνδεση                      με τα έργα του Johannes Trithemius σε STEGANOGRAPHIA, DE SEPTEM SECUNDADEIS σε συνδυασμό με την TIPOCOSMIA.

HEPTAPLUS= «ΕΠΤΑΠΛΟΣ», έργο του Pico della Mirandola το οποίο αποτελεί σχόλιο επί του βιβλίου ΓΕΝΕΣΙΣ και συνδέεται με τις 7 Ημέρες της Δημιουργίας               του Κόσμου ενώ πραγματοποιεί αναφορές στα έργα του Αγίου Διονυσίου                     του Αρεοπαγίτη. Βλ. DE HOMINIS DIGNITATE, ORATIO, PEPLUS ITALIAE.

HERMETICA= «ΕΡΜΗΤΙΚΑ» 2 κείμενα των οποίων ο πλήρης τίτλος είναι                                  ΕΡΜΟΥ ΤΟΥ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ (στην Λατινική                                   TRISMEGISTI POEMANDER, SEU DE POTESTATE AC SAPIENTIA DIVINA) και ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ ΟΡΟΙ ΠΡΟΣ ΑΜΜΩΝΑ ΒΑΣΙΛΕΑ (στην Λατινική AESCULAPII DEFINITIONES AD AMMONEM REGEM): πρόκειται για φιλοσοφικό έργο                        των Νεοπλατωνιστών της Αιγύπτου –ιδίως των Ελλήνων– το οποίο αποτελεί συλλογή έργων των παγανιστών του Γνωστικισμού εκ των πηγών για την θεωρία                                      της ανόδου της ψυχής στις ουράνιες σφαίρες με την βοήθεια των μαθηματικών   των Πυθαγορείων. Θεωρείται αντιπροσωπευτικό της σοφίας προ της εμφανίσεως στον κόσμο του Πλάτωνος. Περιλαμβάνει το CORPUS HERMETICUM                                         (τον ΠΟΙΜΑΝΔΡΗ και τον ΑΣΚΛΗΠΙΟ) ενώ φέρνει σε μιαν ενότητα ή Μονάδα γραφές και νόμους περί των άστρων και της φύσεως (στηρίζεται στην αστρολογία της Ελληνιστικής εποχής, αστρολογική επιστήμη με το νόημα των μαθηματικών, της αλχημείας και της ιατρικής) και είναι εξαιρετικά σημαντικό έργο                             λόγω της Χριστιανικής μετάφρασης –και όχι Ερμητικής, καθώς ο θεός Ερμής έγραψε τα Ερμητικά κείμενα στην ιερογλυφική γραφή την οποία εφηύρε).                                                    Τα ΕΡΜΗΤΙΚΑ ή ΑΡΑΜΑΪΚΑ κείμενα θεωρείται ότι αποδίδουν την φιλοσοφία                                                           η οποία θέλει τον άνθρωπο να βλέπει τον Θεό «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» εντός του, στον ατομικό νου και στην προσωπική σκέψη, και να ερμηνεύει                     τα πράγματα της εξωτερικής αντίληψης με φανταστικές, προσωπικές ερμηνείες κατά εννοιολογικόν ειρμό (όπως π.χ. η προβολή των ιδεών Bruno-Hegel): δημοσιεύθηκαν στο Παρίσι το 1554 (μαζί με την Λατινική μετάφραση των 14 πραγματειών από τον Ficinus και την μετάφραση των Ορισμών DEFINITIONES                                  από τον Lazzarelli), κυκλοφόρησαν στην Ελληνική γλώσσα στην Γαλλία                        μετά το 1574, μεταφράστηκαν στην Λατινική γλώσσα στην Γαλλία το 1574 ή 1579                                                                                                    αλλά το 1614 επικράτησε η αντίληψη ότι τα κείμενα είχαν γραφεί μετά Χριστόν               (με το επιχείρημα, όμως, ότι πραγματοποιούν αναφορές στον Φειδία                               και στα Πύθια! ενώ έτσι επιβεβαιώνεται η προφητική τους γραφή)                                      και μόνον ο ιερέας Marin Mersenne δεν χρησιμοποιεί την Λατινική μετάφραση               του Marsilius Ficinus αλλά το αυθεντικό Ελληνικό κείμενο.                                                 Ο Marsilius Ficinus τα θεωρούσε  Ιερά, προφητικά της έλευσης του Χριστού.                   Το έργο εκδόθηκε στην Οξφόρδη το 1924-1936 από τους A.D. Nock-                            A.J. Festugière και στο Παρίσι το 1945 και το 1954 (χρησιμοποιήθηκε                               από τον Giulio Delminio Camillo) και τον Walter Scott (TESTIMONIA).                          Το θέμα συνδέεται με το ζήτημα των γλυπτών του Παρθενώνος η οποία υποκρύπτεται πίσω από την σύγκρουση Robert Fludd-Marin Mersenne                         για τις Γραφές, επιγραφές και εγχαράξεις των έργων (βλ. DECLARATIO                                  BREVIS SERENISSIMO ET POTENTISSIMO PRINCIPE AC DOMINE JACOBO MAGNAE BRITTANIAE…REGI και PIETRI GASSENDI THEOLOGI EPISTOLICA EXERCITATIO, IN QUA PRINCIPIA PHILOSOPHIAE ROBERT FLUDDI MEDICI RETEGUNTUR; ET AD RECENTES ILLIUS LIBROS, ADVERSUS R.P.F. MARINUM MERSENNUM ORDINIS MINIMORUM SANCTI FRANCISCI DE PAULA SCRIPTOS RESPONDETUR). Βλ. οπωσδήποτε κατ’ αρχάς την σύνδεση                             με το Θέατρο του Camillo σε L’ IDEA DEL THEATRO και σε σχέση με τα κείμενα περί της Τέχνης της Μνήμης και επιπλέον CRUX ANSATA ή CRUX HERMETICA, OEDIPUS AEGYPTIACUS, OBELISCUS PAMPHILIUS, DE TRANSLATIONE OBELISCI VATICANI, την EPISTOLA ENOCH στον CRATER HERMETIS,                      τα έργα Bruno περί «Σφραγίδων», την TABULA SMARAGDINA, την σύνδεση                  με το έργο DE ORACULIS CHALDAICIS και το έργο DE SIGILLIS HERMETIS               ET PTOLEMAEI και ακόμα το θέμα της χρονολόγησης σε ORACULA SIBYLLINA και ANNALES ECCLECIASTICI. Ιδιαιτέρως δες SERMO PERFECTUS, CORPUS HERMETICUM, MINERVA MUNDI, LA CITTÀ FELICE, NOVA DE UNIVERSIS PHILOSOPHIA, MONAS HIEROGLYPHICA, LAURENTIANUS, SUPPLEMENTUM FICINIANUM, DE DEO ET ANIMA, ARGUMENTUM, LA RÉVÉLATION                         D’ HERMÈS TRISMÉGISTE. Πλήρη ανάλυση των κειμένων των HERMETICA παρέχει το 1638 ο Tommaso Campanella στο έργο του UNIVERSALIS PHILOSOPHIAE SEU METAPHYSICARUM RERUM, IUXTA PROPRIA DOGMATA.

HIC ET NUNC= εδώ και τώρα. Διαφέρει από το «HINC ET NUNC»

HIC ET UBIQUE= εδώ και παντού, πανταχού παρών

HIC JACET= ενθάδε κείται, εδώ βρίσκεται (μοιάζει με το CI GIT)

HIC LABOR, HOC OPUS EST=HOC OPUS, HIC LABOR EST= αυτή είναι η εργασία, εκεί το έργο και το έπος

HIC PRIMUS MULTIPLICASSE VERITATEM VIDETUR(Πλίνιος)-NOUDUM OLLYRONIS OPERA SATIS AD VERITATEM ADDUCTA(Κικέρων)=                             «Αν συγκριθή με τους προηγουμένους του, πολλαπλασίασε κατά πολύ την φυσική αλήθεια στα έργα του αλλά όχι αρκετά αν συγκριθή με τους επομένους του», σύνθεση 2 ρητών για τον Μύρωνα, τυπική μετάφραση

HIC RHODUS, HIC SALTUS= πρόκειται το αρχαίο ελληνικό ρητό «ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ, ΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ» το οποίο ειπώθηκε στον μύθο με τον τίτλο «ΑΝΗΡ ΚΟΜΠΑΣΤΗΣ» από τον Αίσωπο.

HIEROGLYPHICA= «Ιερογλυφικά», αρχαίο Ελληνικό ή Ελληνιστικό έργο                      του Ωραπόλλωνος το οποίο ερμηνεύει τα ιερογλυφικά της Αιγύπτου ως σύμβολα με κρυφές ηθικές και θρησκευτικές σημασίες.  

HINC ET NUNC= εδώ και τώρα, αμέσως (προσταγή). Διαφέρει από το «HIC                  ET NUNC»

HINC ILLAE LACRIMAE= εντεύθεν αυτά τα δάκρυα

HISTOIRE DE L’ ART CHEZ LES ANCIENS= «Η Ιστορία της Αρχαίας Τέχνης»             ή «Ιστορία της Τέχνης των Αρχαίων», έργο του  Γερμανού αρχαιολόγου                       και ιστορικού τέχνης, θεωρητικού (1717-1768) Γιόχαν Γιοαχίμ Βίνκελμαν                  το οποίο εκδόθηκε το 1764 στο Άμστερνταμ. Ο Βίνκελμαν είναι ο ιδρυτής                      της επιστημονικής αρχαιολογίας και της αισθητικής κίνησης του Νεοκλασσικισμού στην Τέχνη με το έργο που εκδόθηκε στην Δρέσδη το 1755 «ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ                     ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΙΜΗΣΗ (ή ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΙΜΗΣΗΣ) ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ               ΣΤΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΛΥΠΤΙΚΗ» ή «ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ                             ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΜΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ»: το πρώτο μανιφέστο               του Νεοκλασσικισμού με το οποίο γεννήθηκε ο όρος. Ο Βίνκελμαν                                    ήταν ο πρώτος διευθυντής του ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΜΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ του MUSEO CLEMENTINO και αυτός ο οποίος έκανε διάσημο το πρωτότυπο έργο ΑΠΟΛΛΩΝ ΤΟΥ BELVEDERE: o Βίνκελμαν είχε ταχθεί υπέρ του ιδανικά ωραίου που εκπροσωπεί ο Νεοκλασσικισμός και η Αρχαιότητα και υποστήριζε                               ότι οι κλασσικοί είχαν φθάσει στην ηθική, αισθητική και πολιτική τελειότητα.                     Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. θεωρεί ανυπερθέτως ότι το έργο                            του Βίνκελμαν συνδέεται άμεσα με το έργο του Λουΐτζι Λάντσι(α)                              «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ» το οποίο εγράφη                                      στα τέλη του 18ου αιώνος με ανάλυση της ιταλικής ζωγραφικής ανά σχολές                 για ταξινόμηση των έργων με βάση τους πίνακες της Βιέννης και το πνεύμα                   του Διαφωτισμού: το θέμα συνδέεται και με το Λάντσμουσέουμ                                          του Brunswick (βλ. LA PIETÀ) αλλά και με την συλλογή του Φραντσέσκο Α´                από τον Άμπου Λάντσι. Ο Νεοκλασσικισμός στην Ευρώπη απέρριψε το Μπαρόκ   και το Ροκοκό και θεώρησε ότι μόνον η Ελληνική και η Ρωμαϊκή Τέχνη                       είχαν εκφράσει την ιδανική ομορφιά. Οι ρίζες του γαλλικού κλασσικισμού                      των Poussin-Lorrain αλλά και του Μεγκς εντοπίζονται στο έργο του δασκάλου               του Ρομαντισμού στην Γερμανία Κασπάρ Νταβίντ Φρήντριχ (1774-1840)                        του οποίου ο αδελφός ήταν Χριστιανός καλλιτέχνης, επιπλοποιός και ξυλογλύπτης ενώ τα κλειδιά των έργων του Φρήντριχ βρίσκονται στο έργο του Ruisdael.                      Βλ.  LIBER VERITATIS.

HISTOIRE DE L’ ART MODERNE (LIVRE DE POCHE)= «Ιστορία της Σύγχρονης Τέχνης», έργο του Elie Faure το 1964.

HISTORIA FLORENTINA= «Ιστορία της Φλωρεντίας», έργο του Leonardo Bruni.

HISTORIA NATURALIS ET EXPERIMENTALIS= έργο του Francis Bacon.

HISTORIA PLANTARUM= «Φυσική Ιστορία», έργο του Θεόφραστου.                            Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ»                     ή «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ». Βλ. και το έργο «DEMONSTRATIO MAXIMI    ON CITUDINIS STEALLE VENERIS CAPITULUM» σε σχέση με το έργο Κέπλερ-Γαλιλαίου.

HOC AGE= κάνε αυτό, βάλε τον εαυτό σου στην θέση του

HOC EST CORPUS MEUM= «Τούτο εστί το σώμα μου», ρητό του Χριστού. Αναφέρεται ότι χρησιμοποιήθηκε από τον Jordano Bruno για να κατηγορήσει               τους σχολαστικιστές που ενέμεναν στους τύπους ως προς την Θεία Ευχαριστία  και τα Μυστήρια. Βλ. (LA) CENA DE LE CENERI, CORPUS CHRISTI, CORPUS DOMINI, CORPUS HERMETICUM, MORIAE ENCOMIUM, LIBELLUS SCOLASTICUS. 

HOFGARTENGALERIE= Πινακοθήκη των Ανακτορικών Κήπων στο Μόναχο               με την κληρονομιά των χωρών της Βαυαρίας και του Παλατινάτου. Βλ. PAXTIBI MARCE EVANGELISTA MENS, RESIDENZ, KAMMERGALERIE, KUNSTKAMMER, THEATRUM MUNDI.

HOI POLLOI= πρόκειται για την αρχαία ελληνική έκφραση «οι πολλοί».

HOMERI OPERA= αποσπάσματα από τα έργα του Ομήρου τα οποία έχουν συγκεντρωθεί στην Οξφόρδη (βλ. ΤESTIMONIUM). Ωστόσο, το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. εμμένει στην μετάφραση «ΟΠΕΡΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ».

HOMINES INTELLIGENTIAE= η Αδελφότητα του Ελεύθερου Πνεύματος,                με σύμβολο τον Λευκό Μονόκερο: σέκτα Αδαμιτών του Χερτόγκενμπος                   η οποία υποστήριζε την αγνότητα και την αθωότητα της ανθρωπότητας                         προ του προπατορικού αμαρτήματος λόγω του ερμαφροδιτισμού του Αδάμ            και κατηγορήθηκε για οργιαστικές θρησκευτικές τελετές. Το θέμα συνδέεται                        με τις απόψεις Πελάγιου και Αγίου Αυγουστίνου με επίκεντρο την ελεύθερη βούληση του Αδάμ (ο οποίος είχε αθανασία και ήταν ελεύθερος                                          ως προς το ότι είχε την δυνατότητα να μην αμαρτήσει και ήδη απολάμβανε                   και χαιρόταν μιαν δεδομένη θεϊκή χάρη) ενώ το προπατορικό αμάρτημα ήρθε                   να καταστρέψει και να διαφθείρει αυτήν την κατάσταση χαράς,                                     οπότε δεν πρέπει ούτε καν τις δευτερεύουσες επιπτώσεις της πτώσεως                            να αποδεχθούμε –όπως, π.χ. η στέρηση της αθανασίας της ψυχής–                               γιατί ο Αδάμ γεννήθηκε θνητός και τίποτε εκ του σφάλματός του δεν έχει περάσει σε εμάς και για τον λόγο αυτό τα μωρά και τα νεογέννητα βρέφη                                     είναι στην ίδια κατάσταση και συνθήκη όπως ήταν ο Αδάμ προ της πτώσεως.              Βλ. EGO DICO POSSES ESSE HOMINEM SINE PECCATO.

HOMINIS EST ERRARE= πρόκειται για το αρχαίο ελληνικό ρητό «ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΤΟ ΣΦΑΛΛΕΙΝ»

HOMO AD CIRCULUM= «ο Άνθρωπος στον Κύκλο», όρος από σχέδιο                            του λεγομένου «καθολικού ζωγράφου» Λεονάρντο για τον Αναγεννησιακό Άνθρωπο με βάση τις μελέτες του Βιτρούβιου.

HOMO AD QUADRATUM= «ο Άνθρωπος στο Τετράγωνο», όρος από σχέδιο                του Λεονάρντο για τον Αναγεννησιακό Άνθρωπο με βάση τις μελέτες                            του Βιτρούβιου. Βλ. QUADRA, QUADRANT και QUADRA MORDENTII                           σε ARTICULI CENTUM ET SEXAGINTA ADVERSUS HUIUS TEMPESTATIS  MATHEMATICOS ATQUE PHILOSOPHOS.

HOMO CIRCULATOR= «περιηγητικός τύπος».

HOMO ECONOMICUS= «ο άνθρωπος της οικονομίας», αυτός που ζει                                   για να εργάζεται και να παράγει, χωρίς να εργάζεται για να ζει. Στην μελέτη αυτή έχει αφιερωθεί ο Max Weber ο οποίος ερεύνησε την σχέση του «οικονομικού» στοιχείου με τις ιδέες («νοηματικά περιεχόμενα») και δημιούργησε την έννοια                        του «ιδεατού τύπου» (που έχει προεκτάσεις και στην Βιολογία και κοινό πεδίο               την Μουσική) ενώ κεντρικό σημείο των αναλύσεών του υπήρξε                                    η ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ πολιτικών καθεστώτων και ηγετών. Την θεωρία του HOMO OECONOMICUS διατύπωσε ο Τζων Στιούαρτ Μιλλ.

HOMO ERECTUS= «ο Άνθρωπος ο Όρθιος», τυπική μετάφραση για το είδος ανθρώπου που προηγήθηκε του HOMO SAPIENS. Το Συμβούλιο Αντίστασης              του Ο.Η.Ε. μεταφράζει το HOMO ERECTUS «Άνθρωπος του Ερεχθείου»

HOMO FACTUS AD UNGUEM= υψηλά εκλεπτυσμένος άνθρωπος με ανώτατη τελειοποίηση

HOMO HABILIS= «ο Άνθρωπος ο Κατασκευαστής», όρος του παλαιοντολόγου Λούϊς Λήκυ για το είδος ανθρώπου που είχε την ικανότητα να δημιουργεί εργαλεία και προηγήθηκε των HOMO ERECTUS και HOMO SAPIENS. Ορίζεται                            και ως «ο ικανός άνθρωπος», ο άνθρωπος που οργάνωσε το πρώτο σύστημα παραγωγής στην ιστορία της ανθρωπότητας, το πρωτόγονο κοινοτικό σύστημα, την αρχέγονη μορφή της ανθρώπινης κοινωνίας. Το Συμβούλιο Αντίστασης                  του Ο.Η.Ε. σημειώνει ότι κριτήριο για τον ορισμό μιας «κοινωνίας» είναι η ύπαρξη αμοιβαίας επικοινωνίας μεταξύ ατόμων του ιδίου είδους με σκοπό την συνεργασία και η οποία, SINE QUA NON, υπερβαίνει την απλή σεξουαλική δραστηριότητα

HOMO HOMINI LUPUS= λύκος ο άνθρωπος για τον άνθρωπο. Φράση                        από την κωμωδία του Πλαύτου «ASINARIA» η οποία χρησιμοποιείται καταχρηστικά για να δείξει την εχθρότητα του ενός ανθρώπου προς τον άλλο.        Ο «λύκος», ωστόσο –σύμφωνα με τις πηγές πληροφόρησης του Συμβουλίου Αντίστασης του Ο.Η.Ε.– είναι αστρονομικό όργανο χάραξης πορείας πλοίων. Εξάλλου, η «λύκαινα» είναι η τροφός των Ρώμου-Ρωμύλου ενώ στην πηγή                     Ιπποκρήνης των Δελφών αναφέρεται ο Πήγασος συνδεόμενος με «Λύκου πτερά». Κυρίως, η φράση πρέπει να συνδεθεί με τους νόμους του Λυκούργου.                            Βλ. LUPA CAPITOLINA, LINGA.

HOMO NOVUS= ο άνθρωπος ο οποίος αποκτά την δυνατότητα πρόσβασης               και συμμετοχής στην Ρωμαϊκή Σύγκλητο, ο «Νέος Άνθρωπος». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. σημειώνει την ευχέρεια χρήσης της φράσεως σε πολλαπλές εφαρμογές.

HOMO SAPIENS= «ο Άνθρωπος ο Σοφός», η μορφή ανθρώπου που εμφανίστηκε το 40.000 π.Χ. με τελειοποίηση των εργαλείων του και δημιουργία                           παραστάσεων σε αντικείμενα ή σπήλαια που θεωρούνται ιερά ή Ιερά                                  και διατηρούνται ως κατακόμβες και καθεδρικοί ναοί με σκηνές σαρκοφάγων.                                              Τον όρο έδωσε ο Σουηδός Carolus Linneus το 1735 στον άνθρωπο (ως γένος)                 για να τον χαρακτηρίσει ως είδος. Συνδέεται  με τις ανακαλύψεις                                      του Anton Van Leeuwenhoek. 

HOMO SUI JURIS= ο άνθρωπος είναι του εαυτού του κυρίαρχος/κριτής/δικαστής

HOMO SUM• HUMANI NIHIL A ME ALIENUM PUTO= Άνθρωπος είμαι• τίποτε το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο. Φράση από την κωμωδία του Τερέντιου με τίτλο «ΕΑΥΤΟΝ ΤΙΜΩΡΟΥΜΕΝΟΣ» 

HOMO UNIVERSALIS= UOMO UNIVERSALE = το μοντέλο του «Αναγεννησιακού Ανθρώπου» ή «Καθολικού Ανθρώπου». Το Συμβούλιο Αντίστασης του Ο.Η.Ε. δίδει και την ερμηνεία: «ο Οικουμενικός Άνθρωπος». Με πρότυπο την κλασσική αρχαιότητα, επιδιώχθηκε η ελεύθερη και αρμονική ανάπτυξη των σωματικών                   αλλά και των πνευματικών ικανοτήτων του ανθρώπου. Ουσιαστικά, πρόκειται                             για τον σκοπό τον οποίο είχε θέσει ο κόσμος των Μεδίκων ως προς την θρησκεία: τον συνδυασμό της ηθικής του Χριστού με την ελληνική αντίληψη του Πλάτωνος για την ομορφιά.

HONESTE VIVE= να ζεις έντιμα

HONNIS SOIT QUI MAL Y PENSE= ντροπή σε όποιον βάζει πονηρό στον νου του

HONORES MUTANT MORES= οι τιμές αλλάζουν τους τρόπους των ανθρώπων

HONORIS CAUSA= Τιμής Ένεκεν, αναφέρεται στην τιμητική απονομή αξιώματος, διπλώματος ή διάκρισης –όπως είναι η εκλογή διδάκτορα– χωρίς εξετάσεις

HONOS HABET ONUS= η τιμή φέρει ευθύνη

HORÆ CANONICÆ= οι κανονικές ώρες προσευχής

HORAS NON NUMERO NISI SERENAS= μετρώ μόνο τις ώρες του Ηλίου                  (Λατιν. επιγραφή για ηλιακό ρολόϊ).

HORREO= περιοχή στο Santiago de Compostella. Το Συμβούλιο Αντίστασης                     του Ο.Η.Ε. μεταφράζει «ΩΡΑΙΟ», σε σχέση και με τον ωραιότερο Ρωμανικό Καθεδρικό Ναό που βρίσκεται εκεί. Βλ. IRIA FLAVIA, OBRADOIRO, PORTICO                                   DE LA GLORIA, TORRE DE LA TRINIDAD, LA TRINIDAD.

HOR(R)OR VACUI= «η φρίκη του κενού». Η έκφραση σημαίνει την απόδοση υπερφυσικών και μεταφυσικών εξηγήσεων σε φυσικά φαινόμενα                                    τα οποία δεν εξηγούνται και συνδέεται με την άντληση εκ των πηγών της φύσεως και την κάλυψη των κενών. Προέρχεται από το περιτύλιγμα των βρεφών                         στα σπάργανα με ταινίες και οθόνια κείμενα και των νεκρών σε σαρκοφάγους                με κτερίσματα όπου καλύπτουν τον χώρο με ζωγραφικές σκηνές, με επιγραφές, τίτλους και παραστάσεις καθώς και με κοσμήματα ενώ στα κενά διαστήματα                 της βασικής παράστασης υπάρχουν ιερογλυφικά με συμβολική σημασία.                           Ο όρος σημαίνει, ακόμα, την προσπάθεια κάλυψης των κενών μιας συλλογής. Σημαίνει, εξάλλου, την συγκέντρωση σε έναν τόπο ή τοπίο όλων των προσώπων                           και των στοιχείων που συνδέονται με αυτό. Είναι, επίσης, η τάση του καλλιτέχνη να τελειοποιεί ή να καταστρέφει το έργο του με συμπληρωματικά στοιχεία. Επιπλέον, αναφέρεται και στην αναπαράσταση των αντιδράσεων τρόμου                        που προκαλούνται σε όποιον θεατή βλέπει ένα πουλί κλεισμένο σε μιαν κλειστή περιοχή όπου μια αντλία σταδιακά ελαττώνει τον αέρα για να πεθάνει                             μην μπορώντας να αναπνεύσει ή αν θα σπάσει τον κλειστό χώρο                                      και θα προκαλέσει έκρηξη –ακόμα και γέλιου– επειδή δημιουργείται κενό αέρος.   Βλ. ακόμα το ρητό SAUVERIES APPARENCES και την ιστορία του πειράματος            για την απόδειξη Evangelista Torricelli (μαθητή και βοηθού του Γαλιλαίου                      που ανακάλυψε την έννοια του «διαστήματος») σε σχέση με την Φλωρεντία                     και τον Κεκλιμένο Πύργο της Πίζας –αλλά και την απόκλιση των μοιρών                     που εμφανίζει η Πυραμίς Snefru στην Αίγυπτο– που απέδειξε ότι «είναι όλα καθαρός μύθος». Σύγκρινε με «περίκλειστη τεχνική» και HORTUS CONCLUSUS               και βλ. ιδίως την έννοια SIMULACRA.

HORRIBILE DICTU= φριχτό και ανατριχιαστικό ρητό ή λεγόμενο το οποίο σχετίζεται με την λειτουργία δείκτη ρολογιού ή τιμών.