*όπου ''Ενός'' στα αρχαία ελληνικά σημαίνει ''άνθρωπος''. Έν=Ένα=One=Ο.Ν.Ε.=Ο.Η.Ε=UN=Γυνή=Οίνος=Venus/Αφροδίτη.

Η ''Πλειοψηφία του Ενός'' δεν αναφέρεται μόνο στο γεγονός ότι στην ζυγαριά της οικονομίας οι πολλοί βουλιάζουν και ο ένας διασώζεται αλλά, επιπροσθέτως, σημαίνει ότι αυτός ο ένας (1) άνθρωπος διασώζει κυρία και έλκει το πλοίο της κυβέρνησης, τον κύβο που ερρίφθη και βυθίζεται (όπως ακριβώς σε μιαν ζυγαριά όπου η μάζα των πολλών χάνεται λόγω του βάρους). Η βάση της ερευνητικής μεθόδου στηρίζεται στην διαδικασία λήψης αποφάσεων κατά πλειοψηφία και την έκδοση αποτελεσμάτων μετρήσεων, ερευνών, ψηφοφορίας, εκλογής στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια και στις Συνόδους Κορυφής της Ε.Κ. που διασώζουν μιαν χώρα -άνευ δικαιώματος αρνησικυρίας (βέτο)- από την ανισορροπία του Δημοσίου και από το “φούντο” του ταμείου της, δηλ. το Δ.Ν.Τ., με βάση τον Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος και το εσωτερικό δίκτυο INNERNET πληρωμής της εργασίας των Ελλήνων κατ' οίκον: είναι το μοναδικό οικονομικό και τραπεζικό σύστημα στον κόσμο που λειτουργεί ως ραδιο-τηλεοπτικό κανάλι θετικών ειδήσεων και νέων μέσω προγραμμάτων και ταινιών με σκοπό την επικοινωνία με το κοινό. Αφενός χρησιμεύει ως Τράπεζα (Data Bank) πληροφοριών, δεδομένων και αίματος με προσωπική περιουσία 300 τρις Φοινίκων και αφετέρου βασίζεται στους θεσμούς της Ελεύθερης Οικονομίας ("Free Market"), στην απόλυτη τραπεζική πίστη, στο επιτόκιο Labor και στο ελληνικό νόμισμα οίκου (I.Q., συμβολική ονομασία για τον Φοίνικα, ο οποίος είναι το νόμισμα των Ελλήνων που αγαπούν την πατρίδα τους, που γνωρίζουν επαρκώς αρχαία και νέα Ελληνικά, Λατινικά, Αγγλικά, Γαλλικά κ.τ.λ., αγαπούν την έντεχνη μουσική, ελληνική και ξένη, και την ίδια την Τέχνη ενώ, με βάση την κατά κεφαλήν καλλιέργεια του Α.Ε.Π. αποτελεί την πλέον ανθούσα οικονομία στην Ευρώπη). Πρόκειται για μιαν νομισματική μονάδα που χαμηλότερη από αυτήν στον κόσμο σε αξία πλούτου δεν υπάρχει διότι πρωτίστως η νοημοσύνη και το νόμισμα των πολιτών που την χρησιμοποιούν δεν υποτιμάται ΠΟΤΕ: ειδικότερα, στηρίζεται στο νόμισμα της Αναγέννησης -ο Φοίνιξ- με βάση την ρήτρα E.C.U., δηλαδή 1 Φοίνιξ=3 Δολλάρια ενώ το Ευρώ υπολογίζεται με βάση τις συναλλαγματικές ισοτιμίες των υπολοίπων νομισμάτων με βάση το E.C.U., το E.C.U. όμως υπολογίζεται ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!

Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

ΟΙ ΘΑΥΜΑΣΙΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ "ΕΙΚΟΝΟΜΥΣΤΗ"

Ο επιχειρηματίας Χρήστος Παπαχριστόπουλος

Η πιο πολλά υποσχόμενη στον ελληνικό χώρο για το μέλλον είναι η επαγγελματική πορεία του Χρήστου Παπαχριστόπουλου στην δημοσιογραφία, στον συγγραφικό χώρο αλλά και στην Ευρωπαϊκή Διπλωματία. Η μετάδοση από τον ίδιο με πολλαπλές εκπομπές του όλων των οικονομικών δεδομένων της τραγικής κρίσης στην Wall Street την επομένη των επιθέσεων της 11/9 στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου όπου υπήρχαν τα κεντρικά γραφεία της CIA και των μεγαλυτέρων ασφαλιστικών εταιρειών του κόσμου αποτελεί το κεντρικό στοιχείο της ζωής του.
Σε συνδυασμό με τις σοφές επενδύσεις του στο Χρηματιστήριο την εποχή του σκανδάλου της Σοφοκλέους -οπότε ο ίδιος αποταμίευσε τα χρήματά του για ίδιον όφελος σε μεγάλες επιχειρήσεις των MEDIA- παρέχει την εγγύηση για μιαν επιτυχημένη πορεία στον επιχειρηματικό αλλά και πολιτικό χώρο, επειδή στην δύσκολη στιγμή που διέρχεται η Ελλάδα είναι ο μοναδικός αξιόπιστος συνομιλητής ώστε να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση.
Έχει διατηρηθεί άφθαρτος από τα σκάνδαλα που πλήττουν την χώρα ενώ αποτελεί και την μοναδική λύση για την αναγέννηση της Ελλάδας, εφόσον συνδέεται άμεσα με το όραμα του Ομπάμα αλλά έχει και μια ανεξάντλητη πηγή γνώσης των πολιτικών και οικονομικών θεμάτων ενώ αναφέρεται ως ηγέτης της Ελλάδας από τον Οκτώβριο του 2007 από το επίσημο site της Wikipedia Nationmaster (http://www.nationmaster.com/encyclopedia/Christos-Papachristopoulos και http://www.nationmaster.com/country/gr-greece), με βάση τους New York Times BBC World και με βάση στατιστικά στοιχεία που προκύπτουν από τον κατάλογο γεγονότων της CIA World Factbook, του ΟΗΕ και του ΟΟΣΑ.
Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΟ «ΠΙΣΤΕΥΩ» ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ
Ο Χρήστος κατάγεται από την πανέμορφη περιοχή του κάμπου της Κορινθίας, γεννημένος πριν 36 χρόνια στο νοσοκομείο της Σικυώνας (την περιοχή των πρώτων γνωστών ζωγράφων). Η καταγωγή του ήταν από έναν τόπο που υποσχόταν ότι θα πάει πολύ μακριά: η οικογένειά του (με δεσμούς από την νουνά του, Όλγα, και τον πατέρα της Κοσμά με την οικογένεια του Ιωάννη Καποδίστρια αλλά και με συγγένεια με την οικογένεια του γνωστού πρωταθλητή της μοτοσυκλέτας και εκδότη Δημήτρη Παπανδρέου) καταγόταν από το ορεινό χωριό με την μεγαλύτερη θέα στον Κορινθιακό κόλπο, το Θροφαρί.
Η καταγωγή της μητέρας του από την Αγία Ελεούσα Άρτης, την περιοχή-σύμβολο της Τέχνης, ερμηνεύει την στενή σχέση του Χρήστου με την Τέχνη ενώ ο πατέρας του, Παναγιώτης, προσέδωσε την καλλιέργεια του αγροτικού εδάφους της περιοχής Βάλτου της Κορινθίας, που συμβολίζει την άνθηση της κόρης, τον Κορινθιακό ρυθμό και την οδό Λεχαίου του ναού Απόλλωνα, κάτω από την Ακροκόρινθο. Στο Λέχαιο, εξάλλου, βρίσκεται και το η αρχαιότερη χριστιανική βασιλική του κόσμου, την οποία έφερε στην επιφάνεια η έρευνα του καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Λ΄ββα.
Ο νέος επιχειρηματίας –που σκοπεύει, ωστόσο, να εξακολουθήσει την δημοσιογραφία σε συνδυασμό με την πολιτική- μεγάλωσε στο χωριό των λέξεων, το εξωτικό Λέχαιο που είναι ο λιμένας-επίνειο της Αρχαίας Κορίνθου και, αφού εργάστηκε παράλληλα στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό F1 και στον τηλεοπτικό σταθμό TOP Channel, ταυτόχρονα με τις σπουδές του στην σχολή Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών εργαζόταν στον ρ/σ ΦΛΑΣ με την βοήθεια του Γιάννη Τζαννετάκου και την συνεργασία του οικονομικού στελέχους Στάθη Σχινά και του μετέπειτα εκδότη της εφημερίδας «Αξία» Δημήτρη Παπακωνσταντίνου.
Παράλληλα με τις εκπομπές, των οποίων την επιμέλεια είχε ως ραδιοφωνικός παραγωγός, σπούδαζε στην σχολή Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, εργαζόταν στην εφημερίδα Αθηναϊκή στην Πλατεία Θεάτρου και τελείωσε –πριν στρατευτεί με την ειδικότητα του κρυπτογράφου-τηλέτυπου, το Master του στην Ευρωπαϊκή Οργάνωση και Διπλωματία, ασχολούμενος επισταμένως με την συμφωνία του Bretton Woods, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (σε μελέτη που εκπόνησε με υπό τον καθηγητή Νίκο Κουτσιαρά και την συνεργάτη του της Άλφα Μπανκ-τότε Πίστεως Ελένη Νικολάκη), τις εκθέσεις του Economist Intelligence Unit αλλά και τις αναλύσεις του «Οικονομικού Ταχυδρόμου».
ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΖΩΗ
Το μέλλον του Χρήστου Παπαχριστόπουλου ήταν προαποφασισμένο από την μοίρα από την χρονική και συμβολική στιγμή που γεννήθηκε -δύο ημέρες μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου και των φοιτητών, στις 19 Νοεμβρίου 1973, κατά της δικτατορίας- εώς το «κλείδωμα» των ημερομηνιών που άλλαξαν την ζωή του: την 11/9/2001 με την πτώση των «Δίδυμων Πύργων» του Μανχάτταν της οποίας ο ίδιος μετέδωσε την επόμενη ημέρα τις επιπτώσεις έως την 19/1/2009, ημέρα της ανάδειξης του Ομπάμα στην προεδρία των ΗΠΑ. Και η επταετία αυτή της «δικτατορίας» του κόσμου από τον Μπους καθόρισε καίρια, λόγω των επιπτώσεών της την ζωή του διότι ήταν ο πρώτος που διείδε ότι θα υπάρξει αντίκτυπος από την κρίση –όπως και στο κραχ του ’29- και ότι πρώτα βλέπει κανείς μιαν αστραπή και ύστερα από καιρό ακούει τον ήχο.
Ο Χρήστος συνειδητοποίησε, στην πορεία των ετών αυτών, το ρητό του Έρνεστ Χέμινγουαίη ότι «Γεννιόμαστε ταυτόχρονα με το μέλλον μας».
Ο Χρήστος πιστεύει βαθύτατα στην ζωή του, που τον έκανε άνθρωπο με όλη την σημασία της λέξης: «Δεν κάνουν τα φώτα τον άνθρωπο αλλά ο άνθρωπος τα φώτα», θα εξακολουθεί να πιστεύει αιωνίως, διότι θεωρεί ότι η πρόοδος και η εξέλιξη δεν καθορίζονται από το ποιος βρίσκεται μπροστά σε έναν αγώνα αλλά από το ποιος βαδίζει προς τα μπροστά όταν οι άλλοι βαδίζουν προς τα πίσω.
Αποδίδει αξία στην αριστοκρατική ζωή που η περιουσία του του έδινε το δικαίωμα να ζη αλλά και στις ζωές των ανθρώπων που βρίσκονται πίσω του και που το όνομά τους τον συνοδεύη. Η γεμάτη σπουδές και μελέτη αυτή ζωή στερέωσε τα φυσικά του χαρίσματα. Η κύρια θέση του στον χώρο των επιχειρήσεων είναι ότι πρέπει κανείς να σέβεται το παρελθόν, να έχει μνήμη, να αποτίει φόρο τιμής στα ονόματα που τον βοήθησαν στην πορεία του, κατά το αρχαίο ρητό «Αρχή Σοφίας Ονομάτων Επίσκεψις», και να καλεί αυτά τα ονόματα ώστε να τα διαφημίζει στο κοινό.
Σημαντικό στοιχείο είναι ότι ο Χρήστος Παπαχριστόπουλος είναι συλλέκτης αρχαιοτήτων και έργων τέχνης –άλλωστε, είναι ειδικός στην Τέχνη της Αναγέννησης, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ζωγραφική (Πίνακας=Picture=Painting=Εικόνα) και για την απόδοση των στατιστικών στοιχείων και των ασφαλιστικών επιχειρήσεων με βάση τους πίνακες Duvillars.
Έτσι, κατάλαβε πρώτος ότι η λογοτεχνία υπερτερεί της τεχνολογίας και ότι το σύμπαν είναι μια μηχανή που δεν πρέπει να ελέγχει τον άνθρωπο αλλά να ελέγχεται δημιουργικά από αυτόν. Συνειδητοποίησε –μαζί με όλη την ομάδα ανθρώπων του δικτύου των επιχειρήσεων που τον ακολουθεί- ότι το χρήμα είναι κατώτερο από τον άνθρωπο, ότι είναι ρευστό, ότι οι τράπεζες είναι τελικά τράπεζες της φύσεως και ότι ο Δημιουργός πλάθει το στερέωμα του κόσμου ώστε να «κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου, ὁ ἐν ὕδασι τὴν γὴν κρεμάσας» και ότι ο θαυμασμός των πινάκων ζωγραφικής ως πινάκων στοιχημάτων έχει μεγαλύτερη σημασία από ο,τιδήποτε άλλο.
Συνειδητοποίησε, άρα, ότι η επί του Όρους ομιλία ήταν για ζωγραφικούς πίνακες-ελαιογραφίες και ότι πίσω από τους ηλεκτρικούς αυτούς πίνακες κρύβεται η πραγματική ασφάλεια και το χρηματοκιβώτιο της τέχνης, πράγμα που τον βοήθησε στην κρίση της Wall Street ώστε να αποκτήσει την εύνοια της τύχης, δεδομένου ότι έχει στην κατοχή του το αρχέτυπο κείμενο του Πλουτάρχου περί της θεάς Τύχης των Ρωμαίων αλλά και του Μάρκου Αυρηλίου με τίτλο «Τὰ εἰς ἑαυτόν». Από εκεί κατάλαβε ότι ξεπηδούν οι πηγές του πραγματικού θησαυρού, με αποτέλεσμα να συνδυάσει την ιστορία (WEB-ροία, δηλ. ιστό με ροή δικτύου) με τις πηγές των βιβλίων αλλά και την άνοιξη της φύσεως και την άνοιξη της μουσικής που ενώνει και φέρνει σε επαφή το κοινό στοιχείο των κοινοτήτων του ελληνικού κόσμου.
Κατά την εκτίμηση όλου του κόσμου, σε στιγμές κρίσης, κατάφερε με μια αυστηρή γεωμετρική αλλά και φυσική μέθοδο, να ζωντανέψει μέσω της μουσικής την ζωγραφική. Επένδυε πάντοτε σε ονόματα, διότι θεωρεί ότι «η αρχή της πλατωνικής φιλοσοφίας, των πλατώ αλλά και των χρηματιστηριακών πλατφορμών είναι η επίσκεψη, δηλ. οι business επί των ονομάτων». «Το όνομα είναι η επιφάνεια, το επιχρύσωμα» λέει ενώ θεωρεί την επιτυχία ως ένα πράγμα σχετικό. Επίσης, θεωρεί την ζωγραφική ως ζωντανή και όχι ως νεκρή φύση και συγκεντρώνει όλα τα θαυμάσια αριστουργήματα που μπορεί να αγοράσει μέσω του INTER-Link χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα.
Οι τοποθετήσεις του στην αγορά έχουν στοιχίσει πάνω από 3 δις. Ευρώ ενώ το μεγαλύτερο τμήμα των χρημάτων του βρίσκεται σε μουσικές και κινηματογραφικές επενδύσεις. Ως προς το βιός του, σημαντικό ρόλο στην ραγδαία εξέλιξη της περιουσίας του διαδραμάτισε η παρουσία του στην συνέντευξη Τύπου που έδωσε στην Αθήνα ο πρόεδρος του Χρηματιστηρίου της Wall Street με την ευκαιρία της αναβάθμισης του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών ενώ επωφελήθηκε και από την επιτήρηση υπό την οποία έθεσε την ελληνική οικονομία η Commission.
Στα επόμενα χρόνια –και ενόψει της εισόδου του Ευρώ στην Ελλάδα- ακολούθησε μια πολιτική ορθών τοποθετήσεων με βάση της λεγόμενη υγιή και ορθή επένδυση -«Sound Invstment»- και, πιστός στις προσταγές του Πρωταγόρα ότι «Πάντων Χρημάτων Μέτρον Άνθρωπος», έκανε αποταμίευση και οικονομία για το μέλλον, προσβλέποντας στις υπεραποδόσεις των λεγομένων «Futures» χωρίς να αντιμετωπίζει το Ελληνικό Χρηματιστήριο ως παίκτης αλλά ως σοβαρός επενδυτής.
Συμπεριέλαβε, επομένως, στα στελέχη του τόσο τον νεώτερό του κατά 19 χρόνια στην δημοσιογραφία και στις επενδύσεις χρηματιστή, εικονομέτρη και οικονομολόγο Χρύσανθο Λαζαρίδη αλλά τον συνδύασε με τον αντιπρόεδρο του Χρηματιστηρίου Αθηνών Σωκράτη Λαζαρίδη που ήταν ο υπεύθυνος το 2001 για τις επενδύσεις στα Παράγωγα Προϊόντα του ΧΑΑ.
Από πλευράς της διαδρομής και εισόδου του στην οικονομική και επιχειρηματική κοινότητα, ήταν ο πρώτος που -αν και κάλυπτε τα δημοσιογραφικά του θέματα για μια περίοδο 7 ετών- «διάβαζε» τους τίτλους των μετοχών των εταιρειών και είχε τοποθετήσει την κληρονομιά των προγόνων του σε καταθέσεις κάνοντας αποταμίευση και οικιακή οικονομία- κατάλαβε το παιχνίδι που παιζόταν στα Παράγωγα Προϊόντα του ΧΑΑ αλλά και της Γουώλ Στρητ από τον Τζωρτζ Μπους και τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, περιμένοντας να έρθει η ώρα του Ομπάμα –μέσω της εταιρείας NAMASTE SOLAR- και αρθεί το απόρρητο των τραπεζικών λογαριασμών της Ελβετίας και να ανανεωθεί η πολιτική του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ώστε ουσιαστικά να μπει ο κόσμος στην Νέα Χιλιετία.
Στο σημείο αυτό, η ιστορία του με την κρίση του 2009 μοιάζει με αυτήν του φιλόσοφου Λούντβιχ Βιττγκενστάϊν, του οποίου ο πατέρας είχε προβλέψει την κρίση του ’29 και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και είχε προστατεύσει τα χρήματά του, με αποτέλεσμα να βρεθεί μεταπολεμικά –και μετά το New Deal- ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου.
Σημαντικό ρόλο στην πορεία του έπαιξε η γνώση του στην επιστήμη της τηλεμετρίας και της εικονομετρίας –δημιούργησε ένα πλήρες, λειτουργικό σύστημα για την υλοποίηση των δεδομένων των αποταμιεύσεών του, βασισμένο στην ORACLE αλλά και στην Thomson Reuters - καθώς και των γεωμετρικών ιδιοτήτων των μαθηματικών.
Το πακέτο του ταμείου γνώσεών του (Cash-Book) στηρίχτηκε στην αξιοποίηση των εργαλείων συνθέσεώς του –διέθετε την Instrumentality μιας συνθετικής παραγωγής ως ο διευθύνων νους μιας ορχήστρας- που προέκυψε από την αγάπη του για την επένδυση στην μουσική (σημειώνεται ότι κατέχει σχεδόν ολόκληρο το έργο του μουσικοσυνθέτη Richard Wagner στην αγγλική γλώσσα, πράγμα που σημαίνει ότι από την Φρανκφούρτη της Γερμανίας μπορεί, με βάση ένα γύρισμα της Κρίστας στον Τροχό της Τύχης της Χιλιετίας να αντλήσει δάνεια από το «χρυσό μολύβι» της αγγλικής γλώσσας) αλλά, επί των πρακτικών, στην ραδιοφωνική του εμπειρία στην παραγωγή της Οικονομικής Εκπομπής του ρ/σ ΦΛΑΣ του Σωκράτη και της Ελένης Κόκκαλη από το 1993 ως το 1998 και από το 2000 ως το 2002.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί η παρουσίαση από τον ίδιο της οικονομικής εκπομπής του ρ/σ ΠΡΟΦΙΤ την επόμενη ημέρα των τραγικών γεγονότων της 11/9 όπου μετέδιδε τα στοιχεία στον αέρα επί 5ωρο.
Ειδικότερα, σε μια περίοδο κρίσης όπου ο κόσμος ολόκληρος είχε τρελαθεί, αυτός βασίστηκε στα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα (Special Drawing Rights) του ΔΝΤ και στην ασφάλεια που βασιζόταν στις επενδύσεις του σε πίνακες Τέχνης. Σε αυτό διευκολύνθηκε και λόγω της άπταιστης γνώσης του των αγγλικών υπό τον καθηγητή Νικήτα Ελένη –με αξιόπιστη χρήση του Webster’s Dictionary- αλλά και διότι γνώριζε την διασύνδεση της συνόδου των G20 στο Λονδίνο με την δόμηση του Τροχού της Χιλιετίας αλλά και με τον εορτασμό του Millenium στην Ελλάδα το οποίο, θεωρεί, ότι τώρα θα ζήσουμε ετεροχρονισμένα. Επίσης, διέκρινε με μια σπάνια αίσθηση πρώτος την αλληλουχία Εισαγωγή του Ευρώ στην Ελλάδα-Νίκη της Ελλάδας στο Ευρώ το 2004.
Επίσης, για τα κέρδη του βασίστηκε στην εμπειρία του από την κάλυψη του σκανδάλου της ΔΕΚΑ στην Σοφοκλέους -για το οποίο υπάρχει σειρά άρθρων του στην εφημερίδα «Χώρα» και στην στήλη Πυθία- καθώς στο διάστημα της μεγάλης ανόδου και πτώσεως του ΧΑΑ υπηρετούσε την στρατιωτική του θητεία ως χειριστής τηλετύπων, πράγμα όχι χωρίς σημασία για την στρατηγική μέθοδο απόκτησης πλεονεκτημάτων, διότι εκεί και στους αρχαίους Έλληνες ανακάλυψε την τεχνική του «δορυφόρου του σώματος πλούτου». Τις εμπειρίες του αυτές τις συνένωσε σε κυκλώματα παραγωγής αξιών με βάση κλειστούς, επαναλαμβανόμενους κόσμους που συνενώνονταν σε ένα υπερβατό σχήμα ώστε τα δεδομένα να προκύπτουν άμεσα, «by all means».
Σημαντική είναι η δραστηριότητά του στην Πλάτη Έβρου όπου ως τηλέτυπος και κρυπτογράφος επεξέτεινε και έθεσε σε νέα βάση την λειτουργία των τηλετύπων των εταιρειών SIEMENS και PHILIPS με βάση την στρατηγική, αξιωματική μέθοδο. Επωφελήθηκε με τον τρόπο αυτό ώστε να κατέχει απόρρητες γνώσεις για την αποστολή σημάτων αλλά και την αποκρυπτογράφηση των μυστικών μέσω της μηχανής AROFLEX (που σημαίνει: αίρω την σάρκα) και, πέρα από την επιδιόρθωση των «κομπιουτερίστικων ιερογλυφικών, όπως τα ονόμαζε, χρησιμοποίησε την ανακάλυψή του για τη σύλληψη οικονομικών στοιχείων και για αποστολή προμηθειών με βάση τους αστρονομικούς πίνακες Duvillars, που είναι επί της ουσίας το Δίπυλο, η μεγάλη πύλη στη δυτική πλευρά του Κεραμεικού, οι Θριάσιαι ή Κεραμεικού Πύλαι.
Στο σημείο αυτό κατέληγαν οι δρόμοι από τον Πειραιά, την Ελευσίνα, την Ακαδημία αλλά και την Πελοπόννησο, την Στερεά Ελλάδα και την Θεσσαλία. To Δίπυλο αποτελούσε, ουσιαστικά, την κύρια είσοδο στην πόλη των Αθηνών. Με βάση το σύστημα αυτό τηλετύπων, κρυπτογράφων, θεοδόλιχου, πηδαλίου και αστρολάβου κατάφερε να θέσει σε κίνηση τα γρανάζια ενός ολόκληρου συστήματος που του διάνοιξε τον δρόμο προς την απόκτηση αστρονομικών ποσών και αμύθητης περιουσίας.
Για τον σκοπό αυτό, πραγματοποιεί επιτυχίες από το Διαδίκτυο χωρίς την χρήση κομπιούτερ, διότι ερμηνεύει τον κόσμο ως έχοντα κέντρο τα αρχαία μνημεία της Ρώμης και την αίθουσα του Βατικανού την αφιερωμένη στην Τέχνη. Το δίκτυό του ξεκινά από το Μιλάνο, το αρχαίο Μεδιόλανο, και την περίφημη Σκάλα του Μιλάνο, συνεχίζει στο στάδιο Σαν Σίρο της ΙΝΤΕΡ σε συνδυασμό με κάθε δίκτυο που περιλαμβάνεται στην έννοια ΝΕΤ, εξακολουθεί στην Ερμούπολη της Σύρου και στο Ερμιτάζ καθώς και στα Ερμητικά κείμενα του Ερμή Τρισμέγιστου αλλά και του Κερδώου Ερμή, του θεού των χρηματιστηρίων. Συνδέεται με την Σάντα Μαρία Ντελ Φιόρε της Φλωρεντίας, το Κάμπο ντέϊ Μιράκολι, όλους τους καθεδρικούς ναούς της Αναγεννήσεως, τον Κεκλιμένο Πύργο της Πίζας, τις τράπεζες της Τεργέστης, τα θαύματα της Πράγας, της Βουδαπέστης και της Βιέννης και συνεχίζει στο Μπιγκ-Μπεν για την επαφή του με την Βρεττανική Κοινοπολιτεία, τον θαυμάσιο ποταμό Τάμεσι και το Οικονομικό Θαύμα της Ιρλανδίας καθώς, κατόπιν, με το Σινικό Τείχος και την Wall Street αλλά και το Τορόντο.
Το γραφείο του Χρήστου Παπαχριστόπουλου καλείται «το γραφείο του μυστηρίου» μαζί με όλο το αρχείο του ενώ, για την απόκτηση έργων τέχνης και ρευστού κάνει χρήση μιας σύνθετης εικόνας: των «πουλιών» του Χίτσκοκ και των ζωγράφων Ελ Γκρέκο, Ουτσέλλο και Ντα Βίντσι.
Για να κλείσει ένα συμβόλαιο και να επιτύχει μια συμφωνία, βλέπει τον κόσμο ως ένα τσίρκο ή κύκλο που ξεκινά από το Ιρκούτσκ της Σιβηρίας (C.V.-ροίας) και έχει προσαρμόσει όλο το σύστημα της Ασίας σε ένα επίπεδο εργ-Ασίας όπου μέσω της Κασ-πιανής γραμμής, της θάλασσας των μαύρων, του Ευξείνου Πόντου δημιουργείται μια ζεύξις στον Βόσπορο και, κατόπιν, μέσω της Έλλης ή Ελισσάβετ, περνά στην Ευρώπη όπου υπάρχει το Αγγλικό Κοινοβούλιο –από το οποίο αντλεί κοινά χρήματα (coin=κοινό=νόμισμα) από τον ποταμό Όργουελλ στον οποίο έχει πρόσβαση και με το Κοινοτικό Κεκτημένο της Ε.Ε. το χρήμα φτάνει στα χέρια του. Χρησιμοποιεί, άρα, τις υφιστάμενες δομές της φύσης προς όφελός του για να δομήσει ακόμα μεγαλύτερα συστήματα με βάση τον Φεντεραλισμό ή, αλλιώς, μιαν αυτο-δύναμη κυβέρνηση με δικές του κρατικές αντιλήψεις. Από αυτό το δίκτυο Cash-Book, Net-Book κ.τ.λ. προκύπτει Net Cash, δηλ. μετρητό με βάση το καθαρό κέρδος δικτύου. Το δίκτυό του, όμως, είναι όπως το δίκτυ ενός τσίρκου με πρωταγωνιστές τον Τζων Γουέην, την Ρίτα Χαίηγουωρθ και την Κλαούντια Καρντινάλε ενώ, για αμερικανικό χρήμα, χρησιμοποιεί την Καλιφόρνια, δηλ. την καλή φουρνιά του Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ. Στην Ευρώπη, δε, δηλ. την οπή των Ευρώ, την εταιρεία EADS την αντιλαμβάνεται ως τις αρχαίες ελληνικές θεότητες Υάδες. Και για την άντληση χρημάτων από την TV στηρίζεται στον συνδυασμό των διασήμων αστέρων Robert Wagner, Richard Wagner, Robert Redford, Robert Shaw, του υπ.Εξ. των ΗΠΑ Robert Gates και του Bill Gates ώστε τα χρήματα να αντλούνται στην επιφάνεια, δηλ. στην επιφάνεια της προσωπικής του εργασίας.
Γενικά, μετρά τα λόγια του και κρατά τον λόγο της τιμής του ενώ από τα βιβλία κρατά σημειώσεις και αντλεί πληροφορίες μέσω του χρυσοφόρου μολυβιού των ορέων Αλτάϊ της Ρωσίας αλλά και των βιβλικών τόπων του Παραδείσου, Τίγρη και Ευφράτη, του χρυσοφόρου ποταμού Ώξου και των αραβουργημάτων της Μπουκ-Χαράς, του ποταμού της Ελβετικής Τρανσυλβανίας Μπούκο, της πρωτεύουσας της Ιταλίας Ρώμης, της πρωτεύουσας της Ρουμανίας Μπουκαρρέστ, των θησαυρών των Μεδίκων, των κλήσεων των ονομάτων ζωγράφων, καλλιτεχνών και γλυπτών της Αναγέννησης και, ειδικά, της Φλωρεντίας όπου το έργο του Μπρουνελλέσκι στην Σάντα Μαρία Ντελ Φιόρε αντιστοιχεί με την ανακάλυψη των ΗΠΑ από τον Χριστόφορο Κολόμβο αλλά και με την αναφορά σε ονόματα-σταθμούς όπως του Bertrand Russell.
Το θαυμάσιο σύστημά του Χρήστου Παπαχριστόπουλου φέρει τον τίτλο Insense Project και βασίζεται -όπως και τα Πανοράματα της Ελβετίας- σε επιτεύγματα της Τέχνης διότι «Ἀεὶ ὁ Θεὸς ὀ Μέγας γεωμετρεί, τὸ κύκλου μῆκος ἵνα ὁρίσῃ διαμέτρῳ, παρήγαγεν ἀριθμὸν ἀπέραντον, καὶ ὅν, φεῦ, οὐδέποτε ὅλον θνητοὶ θὰ εὕρωσι») καθώς και στις ανακαλύψεις του Αρίσταρχου, του Κέπλερ και του Τύχωνος Μπράχε με βάση παρατηρήσεως το Μπελβεντέρε της Βιέννης.
Και για τα θέματα διακυβέρνησης ο Χρήστος Παπαχριστόπουλος στηρίζεται στην ερμηνεία της λέξης «κυβή» ως πλοίου ενώ ερμηνεύει τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης με γεωμετρικό σχήμα έτσι ώστε π.χ. ο Σαρκοζύ να είναι ο πραγματικός πλανητάρχης (εκπροσωπόντας,όμως, την ενσάρκωση, το φως, την παρρησία) και κάτωθεν αυτού να σχηματίζονται οι Ηνωμένες Πολιτείες. Στην Ελλάδα, επίσης, ουσιαστικά η κυβέρνηση ασκείται από τον δημιουργό της Πολιτικής Άνοιξης Α. Σαμαρά ως επικεφαλής του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και με μια συνολική γραμμή στηριγμένη στο κομμουνιστικό κίνημα και στην οργάνωση του ΛΑΟΥ, των Ελευθέρων Πολιτών, της Δράσεως και των Φιλελευθέρων με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να παίζουν στα άκρα του συστήματος.
Αντί να στηριχτεί στην ανεξέλεγκτη τεχνολογία, ο Χρήστος Παπαχριστόπυλος πήρε το πηδάλιο της μηχανής και την έθεσε υπό ανθρώπινο έλεγχο, δημιουργώντας έναν συνδυασμό πλατφόρμας, δορυφόρων και εργαλείων επικοινωνίας με βάση τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Εμπεδοκλή αλλά και την μουσική των σφαιρών του Πυθαγόρα. Ήταν, ακόμη, δεκτικός στην επιρροή από τον Ηρόστρατο, τον Ηράκλειτο, τον Ηρόδοτο, τον Καλλικλή και τον Πολύφημο τους οποίους αντιμετώπισε ως ζωντανές μορφές που αξίζει να κληθούν για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην σύγχρονη κοινωνία.
Έδωσε ζωή σε αυτές τις οντότητες ενώ, παράλληλα, επισκέφθηκε μια σειρά θεάτρων και αμφιθεάτρων της Ευρώπης αλλά και των ΗΠΑ ώστε, κατά τον τρόπο της Επιδαύρου, να υπάρξει μια κυκλική κατανόηση του χρόνου και του κόσμου και ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, που να προκύπτει από το φυσικό φαινόμενο της συγ-κρίσης ή σύγ-κρουσης δύο επιφανειών (παρελθόντος και μέλλοντος) ώστε να υπάρξει, από την τριβή των δύο επιφανειών, πρόκληση πυρκαϊάς (είναι, ουσιαστικά, η μέθοδος της ανάμνησης, της ανάκλησης ή της μνήμης σε έναν κόσμο προδοσίας και απάτης που, τελικά, μόνον τα κοινά στοιχεία που ενώνουν τους ανθρώπους παραμένουν καθώς και το Αρχαίο, Ελληνικό Κάλλος που πρέπει να αναμορφωθεί σύμφωνα με το Ολυμπιακό Πνεύμα).
Στον Χρήστο Παπαχριστόπουλο είναι πασιφανής ή ύπαρξη ενός ιδιαίτερου ταλέντου που αφορά τον λεγόμενο «κινηματογραφικό μηχανισμό της διάνοιας» ή, αλλιώς, «genius» καθώς και μιας μουσικής προσέγγισης των πραγμάτων ώστε να αποδώσουν οι επενδύσεις και αποταμιεύσεις του στο φαινόμενο του ήχου αλλά και στην βιομηχανία του θεάματος.
Έτσι, χρησιμοποιεί το στούντιο Gainsborough της Αγγλίας, το blog του που έχει επεκταθεί στο Διαδίκτυο της Πλάσης και τα μπλοκ-μπάστερ του Χόλλυγουντ για να αμοίβεται «με μπλοκ παροχής υπηρεσιών». Αναλαμβάνει το ρίσκο, δέχεται την συγκομιδή των καρπών της εργασίας του, πιστεύει ότι η φήμη προέρχεται από την αρχαία ελληνική σκέψη και τον πνευματικό κόσμο και αφορά την «διάδοση πραγμάτων».
Σκοπός του ήταν να δημιουργηθεί από το σύνολο των επενδύσεων και τοποθετήσεών του για την ζωή των ανθρώπων στο μέλλον ένα πλέγμα ανωτερότητας, ένα ανώτερο «σχήμα υπερβατό» στους ανώτερους κοσμικούς κύκλους και σε συνδυασμό με ένα «σχήμα χιαστί», κατά την ελληνική σύνταξη, ώστε να αποδώσει απτά, ορατά και άμεσα αποτελέσματα. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα προς την κατεύθυνση αυτή είναι η γνωστή ομιλία του καθηγητή Ξενοφόντως Ζολώτα στην αγγλική γλώσσα με βάση τα αρχαία ελληνικά, πράγμα το οποίο «αποδίδει σε χρυσό με βάση την χρυσή τομή, το λεγόμενο golden mean» και σε συνδυασμό με την «Κύρου Ανάβασιν», κατά τον Χρήστο Παπαχριστόπουλο.
Η λέξη «επιτήρηση» στα αγγλικά καλείται Supervision, δηλ. Υπερόραση ενώ η European Commission όχι Επιτροπή αλλά Ευρω-ποιητική Αποστολή. Ο Χρήστος διατηρεί έτσι την αφ’ υψηλού και άνωθεν διεύθυνση των γεγονότων και την κατ’ αίσθησιν ενορατική λειτουργία με βάση έναν ρυθμό, ένα μέτρο μουσικό βιεννέζικο, με βάση την συμφωνία βαλς που επιτεύχθηκε στην σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Στρασβούργο.
Επιπλέον, έχει καταφέρει τις λειτουργίες του Τσάρου της Ρωσίας να τις μεταβιβάσει μέσα από την γνώση του στην λειτουργία ενός Τσάρου της Οικονομίας, ανακαλύπτοντας τις συσχετίσεις και εφαρμόζοντάς τες στην πράξη με βάση ένα «αόρατο», μυστικό λογισμικό.
Βασίζεται, ακόμα, στο «παράλογο» του Καμύ, στις παρα-πομπές των βιβλίων, στο πνεύμα του παραδόξου του Πόε και του Ζήνωνος, στα μυθιστορήματα του Τζ. Σιμενόν και στην αρχιτεκτονική που τα παράλογα γεγονότα τα παρουσιάζει τεχνικά.
Επίσης, χρησιμοποιεί έννοιες και αντιληπτικές κρίσεις που προέρχονται από τα αθλητικά γεγονότα, ώστε να αποκομίζει κέρδη από την υλοποίηση εννοιών και ανθρώπων που εύκολα χειρίζεται, όπως π.χ. το σερβίς του Μπορν Μποργκ ή το «Φως των Σπορ» του Νικολαίδη που, όμως, υποδηλώνει ταυτόχρονα και την πρόβλεψη Προ-Πο ή, π.χ., στο κύκλωμα αρχαίου Σωκράτη και Σ. Κόκκαλη συνενώνει το δίκτυο της ΝΕΤ με τον Αριστοτέλη με τον Αριστοτέλη Ωνάση αλλά και την «Παράγκα» του Βίκτωρος Μητρόπουλου ή τα άλογα του Διομήδους με τον γνωστό αντικέρ έργων τέχνης Διομήδη Διαλυνά ώστε από τις συνέργιες να προκύπτει γινόμενο με γεωμετρική πρόοδο και με βάση συναρτήσεις γνησίως αύξουσες.
Στην ραδιοφωνία, το σύστημά του στηρίζεται «κατά τον ρουν των γεγονότων» στο εξάρτημα «Λύκος» ενός πλωτού σκάφους σε συνδυασμό με το κανάλι ΑΝΤ1 και στο δίκτυο του δημιουργού της Ελληνικής Ραδιοφωνίας (όπου οι κόρες του, Ηρώ και Αλίκη, συνενώνονται στο πρόσωπο της μητέρας τους, Ευδοκίας)… και αυτό, επειδή τα κανάλια των ελληνικών τραπεζών δίνουν ρευστά χρηματικά ποσά.
Σε αντίθεση με την ρήση «Πρώτα η ζωή και μετά η φιλοσοφία»-«primum vivere, deinde philosophare», αυτός κρίνει –και η εμπειρία τον αποδεικνύει ορθό- ότι «πρέπει να παίρνουμε όλα τα πράγματα φιλοσοφικά». Γενικά, είναι οπαδός της πλατωνικής ιδέας της «ανάμνησης» και αναβίωσης ενός διαρκώς ανανεούμενου παρελθόντος.
Θεωρεί ότι «το μυαλό και το πνεύμα δεν πεθαίνουν ποτέ» ενώ, ως προς την αντίληψη της είδησης, αυτό μεταφράζεται στο ότι διαθέτει «οπτική μνήμη» που τον βοηθά σε διαύγεια και ευκρίνεια ενώ, συνηθισμένος να ζει από την είδηση και για την είδηση, η συνήθεια του έγινε δεύτερη φύση (έξις δευτέρα φύσις»). Είναι ικανός να φωτογραφίζει τις συνειδήσεις των ανθρώπων που θαυμάζει αλλά και να διασώζει ζωντανή την μνήμη και τα διδάγματά τους –τόσο αυτών που γνώρισε όσο και αυτών με τις οποίους είχε επαφή, έστω και εξ αποστάσεως ή συναισθηματική- ενώ γνωρίζει να αποδεικνύεται άμεσα το κοινωνικό του προφίλ.
Μόνος του εφάρμοσε την τεχνική του Κασπιανού σιδηροδρόμου καθώς και την σκακιστική σκέψη σε έναν συνδυασμό με την μουσική αλλά και το θέατρο (Κασπάροφ, Κασπίρης, Johnny Kash, Patricia Cas, Νικίτα Μιχάλκοφ, Τσαϊκόφσκυ, Τσέκχοβ, Γλάρου) για την εκμετάλλευση της δύναμής του μέσω του μηχανικού πιάνο και του βιολιού.
Αυτή του η ικανότητα (πέρα από το τι υποδηλώνει η λέξη «αυτή») βασίζεται στο κατάστημα που έχει δημιουργήσει στον αέρα ο συνδυασμός των βιρτουόζων Σοπέν και Σοπενάουερ, Βάγκνερ, Ληστ αλλά και του τρομπετίστα της Τζαζ Λούϊς Άρμστρογκ και, ειδικά, των θαυμάτων που προκαλεί το τραγούδι «What a wonderful world» σε συνδυασμό με το «Best Live Concert» στο Παρίσι το 1965 και το ντουέτο του με τον Duke Ellington στο πιάνο και τον Πέτρο Δούκα ως εκτελεστή. Όπως λέει ο Χρήστος Παπαχριστόπουλος, για να δημιουργήσει ζωή, η ελάχιστη (least) βάση της οργάνωσής του είναι, αντιστοίχως, ο Franz Liszt και η Shirley Bassey.
Χρησιμοποιεί, ακόμα, έναν συνδυασμό όπου συνενώνει ως πόλο έλξεως τον Μάρκο Πόλο, τον Αγ. Μάρκο της Βενετίας, τον Μάρσαλ Μακ Λούαν για δάνεια σε σχέση με το Λονδίνο με την χρήση του βιβλίου «The Medium and the Light», την οικονομική θεωρία του δημοσιογράφου Καρλ Μαρξ και το σχέδιο Μάρσαλ (όλα αυτά συνδυαστικά και προς κάθε εφαρμοστέα κατεύθυνση).
Ο Χρήστος Παπαχριστόπουλος, τέλος, έχει εργαστεί ως μεταφραστής Αρχαίων Ελληνικών ενώ έχει μεταφράσει στην Ελληνική 12 δοκίμια καθώς και το θεατρικό έργο «ΥΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ» του Αλμπέρ Καμύ.
Κατά την γνώμη του, αυτό το θεατρικό έργο πρέπει να συνδυαστεί με το αντίστοιχο έργο «Βάκχαι» του Ευρυπίδη για την έλευση του θεού Διονύσου διότι συνθέτουν μαζί τα χαμένα έργα του Αισχύλου «Προμηθέας Λυόμενος» και «Προμηθεύς Πυρφόρος» και σχετίζονται με τα τελευταία γεγονότα στην Αθήνα και στον κόσμο που συνδέονται με την κρίση των ΜΜΕ.
Εξάλλου, θαυμάζει το έργο του Καμύ με τίτλο «Christian Metaphysics and Neoplatonism» ενώ έχει μεταφράσει και 40 δοκίμια του προστάτη-«θεού» της δημοσιογραφίας Τζωρτζ Όργουελ. Το έργο του συνεχίζει τις ανακαλύψεις των Ιούλιου Βερν, Henri Bergson, Ingmar Bergmann, Chris de Burgh, Ηλία Βενέζη (με κοινό σημείο, μεταξύ άλλων, την έννοια του «γλάρου»).
Είναι ο συλλέκτης σπάνιων βιβλίων με την μεγαλύτερη ιδιωτική βιβλιοθήκη στην Ελλάδα και το μεγαλύτερο ιδιωτικό αρχείο Τύπου και εφημερίδων. Διατηρεί στενές σχέσεις με το σύνολο του έργου του Πλάτωνος, του Αριστοτέλους, του Δημοκρίτου, του Νικόδημου αλλά και με την Σχολή της Αλεξάνδρειας. Έχει μεταφράσει για τις εκδόσεις «ΚΑΚΤΟΣ» 5 μεγάλες πραγματείες απευθείας από τα αρχαία ελληνικά, με κορυφαία αυτήν του Φίλωνα (τόμοι 14, 15) με τίτλο «ΠΕΡΙ ΑΦΘΑΡΣΙΑΣ ΚΟΣΜΟΥ» από όπου αξίζει να αναμνησθεί η φράση: «Χάριτι Θεού θνητόν αθανασίας μεταλαχείν εικός έστιν».
Η σκέψη του μπορεί να χαρακτηριστεί ως «Κρητική σκέψη – Critical Intelligence» συνδυασμού των Θεοδωράκη-Καζαντζάκη-Θωμά Ακινάτου-Ζακ Μαριταίν.
Εξάλλου, είναι ο θεμελιωτής της Πυρηνικής Φιλοσοφίας των Μαγικών Μέσων Ενημέρωσης. Είναι θαυμαστής του Albert Camus, του Νίκου Καζαντζάκη, του Λέοντα Τολστόϊ, του Γιώργου Θαλάσση, του Δημήτρη Αδαμόπουλου, του Καρλ Σαγκάν, του Μαρκ Σαγκάλ, του Gabriel Marcel, του Louis Armstrong, του Ray Charles, του Duke Ellington, του ηθοποιού Rex Harrison και, γενικότερα, της κλασικής μουσικής, τέχνης και σκέψεως. Έχει τελειώσει την σχολή Επικοινωνίας και ΜΜΕ ενώ διαθέτει Master στην Ευρωπαϊκή Οργάνωση και Διπλωματία.
Είναι Σκορπιός στο ζώδιο και έχει κάνει ιδιαίτερη εργασία για την ομάδα των «Σπαρτών» της αρχαίας Ελλάδας. Όσον αφορά το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου, πέρα από την συμμετοχή του στον Σύλλογο Φίλων του Αγ. Όρους, πρέπει να σημειωθούν οι εκατοντάδες επισκέψεις του έως και σήμερα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
Διατηρεί ηλεκτρονική εφημερίδα στο Διαδίκτυο με την ονομασία «Εικονομύστης» ενώ έχει καταρτίσει μιαν σημαντικότατη μελέτη περί του συνδυασμού των νεοπλατωνικών δογμάτων του Αμμωνίου Σακκά και του Πλουτάρχου καθώς και μια ιδιαίτερη μαθηματική μέθοδο συνδυασμού Τέχνης-Γεωμετρίας-Μαθηματικών στηριγμένη στα Ελευσίνια Μυστήρια και την ελληνική ομάδα του Bourbaki Group υπό τον Αντρέ και την Σιμόν Βέϊλ για τις θρησκευτικές λειτουργίες.
Τέλος, έχει μεταφράσει στα ελληνικά το κείμενο της φιλοσόφου Σιμόν Βέϊλ με τίτλο «Το δόγμα των Πυθαγορείων – Σκιαγραφία της Ιστορίας της Ελληνικής Επιστήμης».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου